장음표시 사용
2쪽
Calcerando de Nores fratri am x -- risi O, loco parentis habendo
tria nostra,de Tophonis Cabrielis, optimi, C praestantis ingenio viri, morte nuncium accepissem: qui me perculerit dolor, qua in solicitudinetustater amantissim qui meas tum ιac maου virili, ex lachrimis maerorem animi coniicere potuisti. suid enim mihi luctu in , aut acerbius potuit in vita contingere, quam illius viri
obitus cui ego tantum deberem,quantum non modo
verbis explicare , sed animo complecti vix possum' periit iste quidem in cursum humanae vitae ste dies, seo temporem ro autem, si virtutem istius conmderes , iniqui mο. sui enim ad illius doctrinam,
tanquamsitientes ad fontem, veniebamus, ut optima , ad percipiendin litera se ad recte vive dum rationes ex illius sermonibus hauriremu nsic, isto nobiν erepto,quo refugiemus' bi ista in omnib' excipiendis humanita in erussiendo ingentia,in monendo prudentia 'quae cum in Ausummafuerunt, tum vero omnibus ita apertabatque communia, ut nemo magis ad bene merendum natus de humano genere videatur. Verum enimuero eum difficilesit inuenire, qui Tophonem cognoueri nec alli multis debuerit tum vero diuino quodam munere mihi co-tigit , ut illius consuetudine, atque doctrin.
3쪽
tute rari mum e T ammasuauitas gulari eqm 'gravitate coniuncta. itaque visit apud me id,quod Hibi ors eripere non potuit,nome i tu ,smmae virtutis acerba pariter, CV iucunda memoria. --que vero doloris ex elim morte susterti modum inuenire,nisi me ad ea tractanda retulissem, quae mihi quodam modo istius vocem, qua meis auribus nussa suauior unJua uit,referre viderentur. Cum ita contigerit, ut ego nullam benemerenti gratiam re ferre potuerim habebo saltem, mea pietatis ais obseruantis,dabo operam, ut monumentum aliquod
existat, ias eiu generis, quod, quid ab isto acceps rim, fui , ego me debere confitear, aeque significet.
Feci igitur, ut, quae illo narrante, Myue exponente cognoueram de Horatii arte poetica ina literis a me, dum illi viveret,maendata recognoscerem, accurate digesta publicarem. In quo etiam illud consequar,quod qui Tryphonem viventem non cognouerunt,quos in his quidem regionibus admotapaucos esse puto , j ex meis riptis, quae nunc in ipsam Horatii poeticam edo, illim doctrinam, atque ita nium aegustent. Minimum enim hoc certe signumen Alim in nit,atque sientiae sed eiusmodi tamen
chv qui recte intePigunt,ex minimis maxima iudicare possint. In quo istud non modo non negabo, verum praedicabo libentissime, siquid in hoc comentario probabitur, cuius generis multasorescio, id uni Cabrielis acceptum e se referendum squid autem minus perite dictum videbitur,id non recus
quin mihi Usimeas inscitiae reduatur. Non enim ta me delectat ambitio, ut vel aliena mihi vendice,
4쪽
BPasToLA svel mea supra veritate extollam. Virtutem insam quae nusta re indiget, nudam colo. Itaque gloriam
sequor,si mods ab ipsa virtute manat, stram ab optimo iudicis fuere intelligo. si uare quoniam ego
nihil magis cum virtute conuenire exi limo, quam siquis homini benemerenti gratam memoriam peresoluat: hoc unum ago,ut homines intelligant ea me
Cabrielio praenare,quae quidem possum, quandoquiadem ea,quae debeo,minime licet. Et quia tu quoque fater ornatissime,notam quia mihi fater es,quam quia virtutis amore teneris, Cabriel, memoriam sancti me colis: memini enim,cum tu quosve cum meo dolore tuum communicasti illius obitu audit. propterea ut i quod a virtute nascitur,ei, qui virtutis cupidi Imud est,mitteretur,praesertim qui phonem ipsum mortuum penetariter,atque ego dialigeret, huc meum commentarisi Tr phonis LErina refertum, taxiquam aliquam picturam ab illo de gnatam,a me coloribud ipsis renovatam sub tuo nomine cognosci, legi a sudiosis etiam, qui apudio feros erunt,maxime volui. Nemo enim est,non
modo quem magis quam te diligam aut colam Oedeui magis quam tibi debeam. quare factum omne ingeni, mei,quicunque existit, ad te refero, tuum mihi nomen in omni vitis janctissmum, tua mihi voluntas erit antiquissima, ut omnes persticere posi timeam essesummam in te tanquam ergastatrem beneuolentiam, in singularem tan1uam erga phrentem pictarem. Vale.
5쪽
ctor, ut apud plerosque in varias incurra reprehesiones in hae m*rum laborum editione: vel quod operis inscriptione immutauerιm,eγ' reum quintilianus grauisi in author quibustam nos fram sententiam videatur oppugnare, vel quod Latinis exemplis in interpreta do Italicisermonis interpositierim, vel quod veteriis commentatorum, eorum clari morum virorum opinionem minimesecutus ab hae noua expositionis ratione no abstinuerim His omnibus ors tacite re- 'Onderi puto: eri tamen, Cr quod a me in laborum meorum defensionemproferatur. quare adductum meprimusciant ad inscriptionem operis immutandam non sutoribus de causis, Cr quod formam epia solae, non autem libri, in quo praecepta tradantur, vel ex ipse principis prae se ferat, Cr quod in vetustis exemplarib' epistolarum libros Iu equatur, 'quod etiamsummi praeInanti mi homines ita sentiant, quod minime nobis ob lit Quintiliani testimonium, ut nonnullis videtur. Nam C si librum appellat quintilianus, non ea cur non post inter epis Iolad enumerari, cum Crissae ab Horatio in libros digestae fuerint. quod vero de arte poetica idem quintilianus adiungat,nihil commoveor,chmm in epistolis praecepta de aliqua re tradi possint, ab eodemque in omnibus pene in iis ad Scaeuam, ZOstiam praeclue iamfactum videatur,in Τηι
6쪽
BPIsTOLA. bin breuiter eos innitui qua ratione apud maiores facile versarentur. qui vero Francisci Petrarcae, Dundis exempla in Latini poetae interpretatione minime admittunt, ν publicam utilitatem, ut
mihi videtur,impediunt: cui me praecipue addictώprofiteor, cum, quae ab his assumuntur,praeclara,ac 'si uria easint, maximetue ad huiusce epistolae e positionempertinentia. nisi fortasse ita de his authο-ribin existiment, quod impium ef0 ut etiam mini
me illis poetae nomen attribuant. Cum omnes, qui
de poematum ratione diligetissime iudiearepossunt, simmos, acpraestanti mos censeant, quos leg
mu , CV quos imitemur, quosprae mambin continae habeamus. quid est igitur,quod vulgares istor endar 8 si qua ab Horatis praecipiuntur, a Latin, sue authoribus obseruantur, ab his quoque obseruata ostendimus, temporis in quo nati sumus oportunitate Uad maiorem huiusce operis deriarationem, quod1Uepimus explicandum.Nimiam iasi quidem inuidere Italico nomini, glorias videripdsunt. Quos autem adeo commentatorum in haere opiniones oblectant, ut me ab hoc munere avocet, eos quidem ad ea legenda, quae a nobis dicta sunt, remittim-.inuenient enim pleraque ab illis aulpa, rum explicata,aut perperam, aut etia praetermissa, a nobis ex Tophonis ingenio, ae mente declarata,
ehue m veterum, recentiorum poetarum ememplis eo rabata.de quo quia res ina testabitur, plura non Leam. stud autem attinet ad ea,quae ab iis,qui interpretantur,ante i m interpretationem
7쪽
s ' EPISTOLA. quia ordinem in arte poetica demonfisanda non stasseruatum ab Horatio videmus, ut ab aliis, ui de aliqua re documeta literis tradiderunt. Est ille quidem peracatus, diligens in praecipiendi ratione, ordinem tamen, cum epistolam scribat, non ita minfodicae tuetur, ut si librum scriberet. Amat ensim epistila familiaritatem quandam. t nimis accu- ratus ordo adseueritatem potius,quam ad familia
ritatem propendet. Itaque non eiἱ alienum ab epia . Lia decoro non imitari rationem illam, quam e teri seruant in explicata dos na. quo circa ne noso quidem opera non necessariam adhibebimus in o
dine deblarari. At in praeceptorumsentetia, usque explicada, quod necessarium primis ducimuι, pr
nabimus Omnia,quae debemus,aut certe omnia,qua spossumM.quae ipsa tamen eruditorum iudicio examinanda committimu gratias habituri,siquis nos aberrantes in rectam intelligendi viam reduxerit. quo iaccideri erit opinor in his,quae de nosyro ar- tulimuι. na Tvphoniana i asteramus ab omnibus rectinentientibus ita probatum iri, ut me etiam,
quia ea diligenter colligerim, Q studiosi imperti Wrim,ex hoc o cis maxime laudent. Hule.
8쪽
f ano capiti ceruicem pictον equinam
ducere plumas Undique collatis membris,
Designat in pisce mulier firmos seqeme:
Spectatum admisit risim teneatis amici' Credite Pisenes inti tabul ore librum Persimile cuius 'gelut aegri somnia Pranae Fingentur Decies Pt nec pes,nec caput Pni Reddatur formae. Pictoribus atque poetis
Scimuw-hanc deniam perimusque, d musque dici mSed non de placidis coeant immiti non e Serpetes auibi Meminentur , tigribus agri.
9쪽
Purpureus, late quis ledeat, γnim alter ouitur panus cum luem, ara Dianae, Et properantis aquae per amoenos ambitin
Sed nunc non erat his locus. fortasse cu
pressum o Scissimulare. Quid hoc ' Si factis enatat expes imuibm aere dato qui pingitur' mphora
carpit Iuniitui currente rota: cur Proeus exit'
venique sit quod iis simplo duntaxat,
H auo capiti Ouemadmodum plerunque ascriptoribus per epistolam breuiter vel de moribus, vel de rerum naturaliu cognitione, vel de ratione λε dicendi praecepta traduntur,ut a Platone ad Dionysium, ut a Cicerone ad Quintum fratrem: ita in hac ipsa ad Pi . sones vel de Poetarum scriptis diiudicandis,uel communiter de nostris ingeniis ad omnem inuetionis, dispositionisque, ac elocutionis ratione in quocunque poematum genere sermandis,quet praecipua videbantur, ex Va . .riis multorum libris excerpta diligentissime ab Horatio colliguntur. Ac primum de inuentione, hoc est de ipsa ' quasi anima, & constitutione poematis pertractaturus
neque enim poterat eruditius e ordiri per similitudh
10쪽
INTERPRETATIO. IInem praecipit simplicem, atque uniformem esse debere ut principio medium,medio finis respondeat: nemon seruose rinagini similis videatur, in qua formosissimo mulieris capiti alterius formae pro collo equina cervix, pro reliquo humano corpore plumeum, pro pedibus piscis cauda coniungatur. qua in diuersitate summa inest turpitudo. mira autem arte sium itur a pictoribus similitudo, cum ita pictura poetica poetica vero picturi resipodeat ut altera muta poesis, altera loquens pictura definiatur. Numa capiti )Monstru effingit, in eoq; effingendo nihil priterit, quod ad eius turpitudine spectet. Cum enim omnia animalia aut terrestria sint,aut maritima, aut aeria, rursusque terrestria aut ratione pr dita,aut ratione caretia,que omnia uno carmine coprehedit in 6. Viro. D Iude hominum, pecudumquegenus, volantum, , , quae marmoreo fert ni ira βb aequorepontus: ex terrestribus tum ratione praeditis,tum sine ratione degentibus format superiorem partem, ex maritimis inseriorem, ex aeriis mediam, unum quoddam componens,
a quo ad monstruosam poematum inuetionem deducae similitudinem,taleque illud poema ostendat, in quo nec cum principio medium, nec cum medio cohaereat finis tale autem erit,s,ut dicet infra,grauiora incipientes.ma toraque profitentes,in varias, & inanes inciderimus fluminum, temporum, locorum descriptiones,quae quidem non magna,sed mediocria, atque humiliora professis couenirent. Humano ) licet humanum dicat, muliebre tamen intelligit, ut ipse se interpretatur, cum ait, mulier formosa superne. maluit autem exemplum tamina sumere,ut cum taminei capitis pulchritudine diuersas partes coniungens, deformiorem monstri effigiem efficiati non solum, quia diuersa coniunguntur, sed quia cum capitis forma adiuuae partes comparatae turpissimae via dentur. Ut turpiter atrum de at inpi m mulier D