장음표시 사용
41쪽
m 19, 27-30 II 24, 43-46). Parvo dilexit spatio Minoida Theseus, Phyllida Demoshoon, hospes uterque malus.
Iam tibi Iasonia nota est, Medea, carina Et modo sorvato sola relicta viro. Hac quoque in foris Tabularum describenda. sicut in circulo seminarum libidinosarum componendo Ovidius plano eandem rationem secutus est quam Proportius. Sed non modo argumentis, quin etiam compositione 'Θrsuum Verborumque loci illi Ovidiani Propertianis clam accurate respondent, optimo riuro contendi possit. Ovidium Propertium ipsum sibi imitandum proposuisse. Haec erant dicenda de tribus illis circulis, qui in carminibus ad amorem pertinentibus iterati inveniuntur. Cum poeta in carminibus elegiacis in exilio scriptis imprimis de rebus uxoris et amicorum suorum scriberet, permultae occasiones ei datae sunt, ut fabulas, in quibus de fide amicorum et coniugii agitur, carminibus suis insereret. Prosecto, quotiescunque potestas eiusmodi fit, Ovidius eosdem fabularum ordines iterare minime praetermisit. Ac primo quidem loco commemoro seriem sabularum, quibus heroes amicitia praeclarissimi celebrantur. Atque nominantur bini iuxta compositi Theseus et Pirithous, Achillos et Patroclus Orestes et Pylades, Nisus et uryalus, qui aut cuncti aut maxima ex parte coniuncti sunt locis, quos subscripsi: Trist. Ib, 19-24. Thesea Pirithous non tam sensisset amicum Si non infernas vivus adisset aquas. Ut foret exemplum veri Phoceus amoris, Fecerunt furiae, tristis Oresta, tuae.
Si non Euryalus Rutulos cecidisset in hostes, Hyrtacidae Nisi gloria nulla foret.
Trist. 9, 27-34. De comite Argolici postquam cognovit Orestae, Narratur Pyladen ipse probasse Thoas. Quam fuit oloridam cum Magno Semper Achille, Laudari solita ost Hectoris ore fides. Quod pius ad manes Theseus cmnes PSet amico, Tartareum dicunt indoluisse deum. Euryali Nisique fides tibi, Turne, relata Crodibilo os lacrimis immaduisse genas. Trist. V 4, 26-26. Teque, Monoetiaden, te qui comitatus Oresten, Tm vocat Aegiden Euryalumque tuum. ex Pont. II 3, 4I-46. Cerne, quid Aeacides post mortem praestat amico Instar et hanc vitam mortis habere puta.
Pirithoum Theseus Stygias comitavit ad
Stygia quantum sors mea distat aqua λAdfuit insano iuveni Phoceus Orestae
Et mea non minimum culpa furoris habet. 26. Non ita vixerunt Strophio atque Aga
Non haec tigidae Pirithoiquo sides. ex Pont. III 2, 33-34. Occidit et Theseum et qui omitavit
OreSten, Sod amon in laudes vivit uterque suas. Sed vidius non solum fabularum ordinem iteravit, sed etiam ratione, Aua usus cillum carminibus suis inseruit. seipsum imitatus est. Quam ad rem cognoscendam paulo dili- ex Pont. II 6, 25
42쪽
gentius perquirendi sunt loci ix Ponto II 3, 37-46 ε Π6, 19-26, quorum prior incipit sic: Tum putas abiei, quia sit miserandus, amicum Quodque sit infeliae, desinere esSe tuum. Mitius est lasso digitum supponere mento, Mergere quam liquidis ora natantis aquis. In sequentibns versibus 41-46 quos paulo ante exscripsi, fabulas Achillis et atrocli Thoso a Pirithoi, restae et Pyladis adiunguntur alter docus, ex Pont. 1 6 sqq., simillimum initium praebet: Tum erit in miseris veteri tibi rebus amico Auxilium nulla parte tulisse tuum.
Tum referre pedem, ne passu stare tenaci. Turpe laborantem deseruisse ratem. Turpe sequi casum, fortunae cedere amicum,
Et nisi sit elis, esse negare Suum. Dcindo Thoso et Pirithoi, Pyladis Orestaeque exempla, quae cim priore quoque loco offendimus adiiciuntur cf. V. 25-26 Quia rigitur prioris loci argumenta odo ordine posterior loco iterantur. hunc illius loci imitationem esse unumquemque mihi concessurum spero, praesertim eum Scribondi formam, quam adhibuit Ovidius versibus ex ont. II 3, 37-38 loco ex Pont. II 6, 23-24 iteratam viderit. Ut omnibus locis, quibus do amicis agitur, amicorum fido clarissimorum exempla adhibentur, ita iis locis, quibus poeta de uxore sua eiusquo fidelitato et calamitato loquitur, fidelium uxorum fabulas adiungit. Quae quidem sunt Alcestis, Andromache, Euadne Laodamia, Penelope. Atque leguntur quinque locis, quos infra subscripsi. Trist. Is I9-22. Ne probitato tua prior est aut metoris
Aut eomes aetinet Laodamia viro.
Tu si Maeonium vatem sortita fuisses, Penelopes esset fama secunda tuae.
Trist. 4 51-58 Si nihil in sest durus vidisso Ulixes, Penelope felix, sed sino laude foret.
Victor Echionias si vir penetrasset in arces, Forsitan Euadnon vix sua nosset humus. Cum Pelia genitas tot sint, cur nobilis una est ΘNempe fuit misero nupta quod una viro. Eaedo, ut Iliacas tangat prior alter renas, Laodamia nihil cur reseratur erit.
Trist. V, 14, 35-40. Aspicis, ut longo teneat laudabilis aevo Nomen inextinctum enolopea fidosqCernis, ut Admeti cantetur et Hectoris
Ausaque in accensos Iphias ire rogos' Ut vivat Tama coniunx Phylaceia cuius Iliacam celori vir pede pressit humum Θex Pont. IIII, 105-112. Si mea sors redimenda tua . . quod
Admeti coniunx, quam Sequereris,
Aomula onolopoc fieres si fraudo pudica Instantis velles fallere nupta procos. Si omes aetincti manes Sequerere
mariti, Esset dux facti Laodamia tui.
Iphias ante oculos tibi erat ponenda, Volenti Corpus in accensos mittere orto rog0S.
43쪽
Maximo autem dignus est, qui commemoretur, locus A. A. III 15-22. Est pia Penelops lustris errante duobus Et totidom lustris bella gerent viro. Respice Phylaciden et quae comes isse marito
Fertur et ante annos occubuisse Suos.
Fata Pheretiadas coniunx Pagasia redemit: Pro viro est uxor funere lata viri. Accipe me. Capaneul cineres miscebimus,
Iphias, in medios desiluitque OgOS. Solus enim hic uxorum fidelium circulus in Ovidii carminibus et prioris et posterioris aetatis elegiacis invenitur ob eamque causam locus ille A. A. III 15-22 summi mo- monti ori ad Ovidii rationem scribendi iudicandam. Nunc autem perquirendum est, utrum Ovidius illum fabularum ordinem ipso sibi composuerit an ex alio quodam poeta sua in carmina transtulerit. Quam ad quaestionem diiudicandam
duo Propertii loci, I b, 9-22 et II 6, 25-26 considurandi sunt. Conseruntur illis locis Calypso, Hypsipyle,
Alphesiboea, Euadne Penelope. Sed Euadne Penelope quo tantum ab Ovidio quoque asseruntur neque Propertii genus scribendi ullo modo cum Ovidiano consentit, quibus de causis Ovidium illos versus Propertianos sibi exemplum assumpsisso mihi persuadere non possum uua ro veri similo fit Ovidium illius circuli et ros ot verba ipsum sibi composuisse. Dum Ovidius quod ad quatuor circulos antea tractatos pertinet, non modo illos ipsos iteravit, sed etiam diversis locis eadem ratione usus est, qua illos carminibus insereret et cum sententiis et propositis et postpositis coniungeret, serium uxorum fidelium quinque locorum, quibus legitur,
quoque alio modo cum ceteris carminis sententiis conexuit.
Restant autem complures loci, quibus divorsi, quos significa-
vimus sabularum ordines ad eandem rem explicandam cum eadem sententia ab initio posita coniuncti simili conoxui inserti sunt. Quas proprietates ostendunt versus Trist. I 5,17 26 b, 49-60. Hor enim locus exorditur hoc modo: Si tamen has navis vento erretur amico, Ignoraretur forsitan ista fides. Secuntur heroum, qui amicis suis summam fidem praebuerunt, exempla versibus 19-24 cf. p. 60y concluditur-
quo explicatio disticho, quod adscripsi: Sollicet ut fulvum spectatur in ignibus aurum, Tempore si duro est inspicienda fides ). Argumentum igitur, quo tertium comparationis continetur, hoc est fides in rebus adversis aspicitur. Totum autem carmen Trist. I 5 sodali cuidam fidissimo mittitur eiusque fides cum heroibus illis comparatur. Altero loco, Tristis 5 49-60, de Ovidii uxoris fide agitur et eadem ratione fidelium uxorum enumeratio inseritur. Atque urgumenti propositi verba sunt haec: Sollicet adversis probitas exercita rebus Tristi materiam tempore laudis habet. . adiunguntur exempla Penelopes Euadnes, Alcestis, Laodamiae cf. p. 63 totaque descriptio finitur argumento: Et tua, quod mallem, pietas ignota maneret,
Implerent venti si mea vela sui. Ovidius non modo easdem sententias, sed etiam eandem
imaginem iteravit os Trist. I 5, 17 et VI, 60 et quidem ita, ut
Verbis quoque sibi respondent versus et introductionis et conclusionis, id quod luce clarius apparet ex comparatione Versuum
I Similis sententia iteratur Trist. III 4, 1-2: mihi caro quidem semper, Sed tempore duro
Cognite, res postquam procubuere meae.
44쪽
Trist. I 5,17-18. Si tamen haec navis vento ferretur amico,
Ignoraretur forsitan ista fides.
et Trist. V 5 59-60. Et tua, quod mallem, pietas ignota maneret, Implerent venti si mea vela sui.
Trist. I 5, 26. Tempore sic duro est inspicienda fides. et Trist. Vb, bo. Tristi materiam dempore laudis habet se. probitas .
Etiam forma, qua fabulae per se diversae enuntiantur, aliquatenus iteratur, quod recte me dixisse cognosces comparatis distichis Tristi I b, 23-24. Et non Euryalus Rutulos cecidisset in
Hyrtaeida Nisi gloria nulla foret. et Trist. V 5 51-52. Si nihil infesti durus vidisset Ulixes, Penelope felix, sed sine laude foret.
Memorabile quidem est, prioris loci initium fini posterioris et illius conclusionem proposito huius loci respondere, sed ille ordo distichorum propter utriusque carminis argumenta necessarius est. In initio enim carminis Trist. I Ovidius se sodalis fidei, quam summa in calamitate perspexerit, nunquam obliturum pronuntiat pergitque exponere, fidem illam fortasse sibi ignotam manere potuisse, si in calamitatem non incidisset, quae sententia optime exprimitur versibus: Si tamen haec navis e. q. s. Altero in carmine uxoris probitatem fidemquo laudat, deinde his virtutibus non gaudium, sed laborem curamque ei obtigisse declarat cf. V. 46-48). Tali sententiarum conexui optimo adiungitur distichon Scilicet adversis e. q. s. Quamquam igitur ordo sententiarum altero loco nonnihil discrepat et diversa exempla proseruntur, tamen quia utriusque loci structura, singulae sententiae, forma
dicendi quin etiam aliqua parte eadem Verba iterantur, posteriorem locum prioris imitationem iudico. Simili ratione conectuntur versus quoque Trist. V 14, 31-40 et ex ont. III 2, 31-34. Utroque enim loco exponitur, virtutis honorem morte non finiri, sed per omnia saecula manere, id quod fit versibus
merces ipsa petiti Inque parum laetis ardua rebus adest, Ut tempus numeres, per saecula nulla tacetur Et loca mirantur, qua patet orbis iter. itemque versibus ex Pont. III 2, 31-32. Corpora debentur maestis exsanguia bustis: Effugiunt structos nomen honorque
Tum priore loco uxores fide insignes asseruntur Versibus Trist. V 14, 35 40. Aspicis ut teneat longo laudabilis aevo Nomen inextinctum Penelopea fides 8Cernis ut Admeti cantetur et Hectoris uxor, Ausaque in accensos Iphias ire rogo ξUt vivat fama coniunx Phylaceia cuius Iliacam celeri vir pede pressit humum At altero loco, ocioni. II 2, 33-34, non uxorum, sed amicorum fidelium exempla leguntur hoc modo: Occidit o Theseus et qui comitavit Oresten: Sed tamen in laudes vivit uterque SuRS. Consilium autem utriusque loci idem est itemque ratio,
qua exempla adiunguntur. id quod apparet ex prioris loci verbis civivat fama teneat nomen Acantetur et ex posterioris voce in laudes vivi Itaque illis quoque locis de-
45쪽
monStratur, Ovidium etiam diversos fabularum ordines ad eandem rem demonstrandam compluribus locis eodem modo carminibus inseruisse, ita ut imitatio negari non possit. Summa ergo est eorum, qua de sabularum mythologicarum circulis exposui, Ovidium, roperti rationem accurate imitatum, cuius unum fabularum circulum minime mutatum sua in carmina transtulit, fabulas, quae argumentorum quadam similitudine sibi responderent, ita coniunctas, ut certi ordines exsisterent, omnibus locis iterasse, quibus propter carminum res id facere ei liceret. Neque fabularum ordines modo retractasse, sed etiam saepius easdem sententias adhibuisse, quibus cum reliquis carminum argumentis conecteret, ita ut et consilium scribendi et conexus singulorum argumentorum, quin etiam magna ex parte Verba iterarentur.
B. De iteratis singularium fabularum copiosis
explicationibus. Ovidius in sabulis describendis non unam tantum illam rationem iniit, cui perquirendae modo operam dedi, sed non minus requentavit scribendi genus ab illo diversum, quinetium contrarium. Nam non complures fabulas una serie coniunxit, sed unam tantum elegit neque illam breviter uno, maxime duobus distichis adumbravit, sed larga explicatione magnaque Verborum copia enarravit. Ut autem circulos illos, ita amplas singularium fabularum descriptiones iterare adeo non Vitavit, ut in eiusmodi quoque tractationibus sui imitator actus sit, id quod paulo accuratius declarare mihi propositum St.
Cuius generis explicationis optimum exemplum praebent loci Trist. I 57-84 et ex Pont. Ι 4, 23-44. quorum
prior Ulixes et Ovidius, altero Iason et Ovidius comparantur. Utroque loco vidius eundem comparandi modum constanter adhibuit Pericula enim, quae sive Ulixes sive Iason subiit, cum Ovidianis ita componuntur, ut unicuique illorum Ovidii malum idque quidem maius opponatur Maxime autem mirandum est, quod, quamquam in priore carmine Ulixes cum Ovidio, in posterior Iason cum eodem comparatur, tamen de utriusque rebus ita agitur, ut singula disticha quoquo optimo sibi respondeant. Illud recto dictum apparet ex comparatione locorum, quos infra composui.
Trist. II, 59 - 62. Ille sc Ulixes brevi vatio multis erravit
Intor Dulichias Iliacasque domus. Nos laeta sideribus totis distantia mensis Dotulit in Geticos Caesaris ira sinus. ex Pont. I 4, 29-32. Caesaris ira mihi nocuit, quem solus ab
Solus ad occasus utraque terra tremit. Iunctior Haemonia est Ponto, quam Roma, sinistro
Et brevius, quam nos, illo peregit iter se Iason . Trist. I5,63-64. Ille Ul. h buit fidamque manum socios- quo fideles: Me profugam comites deSeruere mei. ex Pont. Ι4,33-34. Ille Ias. habuit comites primos telluris Achivae: At nostram cuncti destituere fugam. Trist. II, 75-76. Me deus oppressit, nullo mala nostra levante Bollatrix illi Vl. diva ferebat opem.
46쪽
ex Pont. 4, 39-40 Illum Ias. tutata ost cum Pallado regia
Iuno: Defendero meum numina nulla caput.
Trist. I 5, 81-84. Denique quaesitos totigit tamen illo Ul.)
Quaeque diu petiit, contigit arva tamen. At mihi perpetuo patria tellure carendum est,
Ni suerit laesi mollior ira dei.
ex Pont. I4,43-44. Ille Ias. domum rediit nos his morio-mur in arvis, Porstiterit laesi si gravis ira dei. Quamquam res, quae in utriusque comparationis distichis non exscriptis tractantur, et argumentis et enuntiatione non nihil inter o discrepant, id quod aliter fieri non potuit, quia diversa fabulae describuntur, et quamquam concedendum est, cum sabula Ulixis et asonis iis rebus, quas continent, aliquatenus secum consentiant. in accurata utriusque fabulae argumentorum explicatione similes quoque nonnullas res prosere debere, ita ut duplex harum descriptio per se nondum imitatio existimari possit, mea quidem sententia imitatio perspicua fit ratione modoque, quo similes illae res exponuntur. Utriusque enim Joc argumenta eodem contextu cohibentur,
qui illim et hi primum de itineris longitudine, deinde
de comitibus, tum do deorum auxilio, denique de reditu agitur Aecedit, quod ridem genus scribendi utroque loco adhibetur, quin etiam verba magna ex parte iterantur. Tuiusmodi consensum fortuitum esse mihi persuadere non possum Ο eamque causam Ovidium posteriore doco priorem esse
imitatum contendo. Digni quoquo mihi videntur, qui hoc
Tristi IIIII, 61-62. Credo mihi, si sit nobis collatus Ulixes NeFruni minor est, quam Iovis ira
fuit. quia et sententiis et verbis penitus cohaerent cum loci antea tractati, Tristio , versibus 77-78. Cumque minor Iove sit, tumidis qui regnat in undis, Ilium Neptuni, me Iovis ira premit. ut illos horum osse imitationem nemo negare possit. Quia accuratam sabulae cuiusdam expositionem iterant, non sunt noglegendi loci rist. IV 4, 63-82 t ex Pont. III 2, 45-96. Utroque loco sabula ad amicitiam quas intercessit inter Pyladem et Orestem pertinens, quam in priore huius partia capito cf. p. 60 breviter significatam et circulo insertam in-Venimus, diligentissime explicatur. Eo autem hi loci cum illis, quos initio huius capitis descripsi, conveniunt, quod argumentorum conexus, quem prior locus praebet, altero loco plane redintegratur. Nam in utroque loco primum regio Taurica depingitur os Trist. IV 4, 63-64 t ex Pont. ΙΙΙ2, 45-46 , deinde Thoas, illius regionis rex, nominatur Trist. IV 4, 65-66 t ex Pont. II 2, 59-60 , tum Iphigenia sacra Dianae deae colens describitur Trist. IV 4, 67-68 et ex Pont. III 2, 1-66 , denique adventus Orestae et Pyladis narratur Trist. IV 4, 69-72 et o Pont. ΙΙΙ , 69-70 . Summi autem momenti sunt Versus, qui Secuntur.
Trist. IV 4, 73-74. Protinus evincti tristem ducuntur ad
aram, Qua stabat geminas ante cruenta fores.
et ex Pont. IIII, 7I-72. Protinus inmitem Triviae ducuntur ad aram Esineti geminas ad sua terga manus. Nam quod ad seriem illam argumentorum prioris loci posterior iteratam pertinet, dixerit quis, necesse esse, ut illa
47쪽
convenientia Semper proveniat, quotienscunque subula ordine, ut gesta est, enarretur ob eamque causam illam oris imitationem haberi non licero. Accedit quod fabulae conclusio altero loco, ex Pont. IIII, 72-96, aliter se habet ac priore, Trist. IV 4, 74-82, quia posterioris carminis aliud est ac prioris consilium Attamen profecto imitationem factam esse versibus illis, quos exscripsi, certissime demonstratur, quod accuratissimus ille verborum consensus offici non potuit, nisi illo locus Ovidio seribenti ante oculos observatus est Breviter hoc loco comparandus est versus quoque Trist. I 5, 21:
Ut foret eae Flum veri Phoceus amoris, quem iam in priore huius partis capite commemoravi cf. p. 601 cum loci antea tractati, Tristi IV 4, vorsu 1: Et comes Gemplum veri Phoceus amoris.
quia 'is verbis denuo mimiam illam rimitandi cupiditatum
Iterationes fabularum explicatarum adhue commemoratae in eodem carminum genere, id est in carminibus elegiacis in exilio scriptis, inveniuntur Sed sicut. cum do sabularum circulis iteratis agebatur, exemplum quoddam invenimus eiusmodi ut eadem fabularum series in carminibus ot anto otpost exilium scriptis iteraretur cf. p. 64), ita etiam singularium fabularum verbosae descriptiones in carminibus et prioribus et posterioribus, quin etiam in diversis poesis generibus 'terata' exstant. cuiusmodi in citerationum numero habendi sunt duo loci A. A. I 647-656 et Trist. III 11,
39-64 Commemorantur enim utroque loco duae sabulae, quarum alter Busiridis, regis Aegypti, altera Phalaridis, tyranni Agrigentinorum, crudelitas describitur Modus quidem inserendi hoc loco alius est quam illo prior enim sabulis illis semonstranda est sententia, qua declaratur. iis saepe cassibus incidere homines, quos aliis praeparaverint, altero
autem loco comparatio fit Busiridis Phalaridisquo cum inimico
quodam poetae. Tamen cum non modo materia eadem sit, sed etiam partim verba iterentur, quod apparet ex comparatione Versuum
Α Α Ι 654. Torruit infelix imbuit auctor opus. et Trist. IIIII, 52. Ipse tuum praesens imbue dixit, Fus. Ovidium hoc locum illum imitatum esse verisimile puto. ireviter illud quoquo moneam Phalaridis sabulam solam duobus aliis locis iterari, qui propter rerum et Verborum conexum praetermittendi non sint, dico versus
Trist. VI, 53-54. Ipse Perilleo Phalaris permisit in aere
Edere mugitus et boris ore queri. Ib. 435-436. Aere Perilleo veros imitore iuvencos Ad formam tauri conveniente Ono. Multo autem graviores sunt iterationes, qua in libris Artis Amatoria et Metamorphoseon leguntur. Ac primum
quidem huc spectant loci . . II 2I-96 et et VIIII 83 - 23b, quorum utroque fabula Daedali et Icari summa
Verborum copia explanatur. Prosecto posteriorem prioris loci imitationem esse docent permulta argumenta Verbolenus iterata, quae infra adieci.
A. A. II 45. Remigium volucrum dissoni in ordine innas. Met VIIII 89. Naturamque vocat nam sonit in OrdineFennaS. A. A. Ι4s. Tractabat ceramque puer pinnasque renidenS.
Met. VIII 195 198 puer Icarus una Stabat et ignarus sua se tractare pericla Oro renidenti modo quas Vaga moverat
Captabat plumas, navam modo pollice ce
48쪽
A. A. II 67. Indo sibi actas umeris accommodat alas. Mot VIII 209 Tradit et ignotas umeris accommodatis . A. A. II 69. Iamque Volaturus parvo dedit oscula nato.
A. A. II 83-84. Cum puer incautis, nimium temerarius annis,
Altius egit iter deseruitque atrem.
Met VII 223-225. Cum puer audaci coepit gaudere Volatu, Deseruitque ducem lautique cupidine tractus
Auitis egit iter. Α Α ΙΙ 89. Taluerant cerae nudos quatit ille lacertos. Met VIII 227. Tabuerant cerae, nudos quatit ille lacertos. A. A. II 93-95. At pater infelis, nec iam Fater, Icaret
clamat . cure clamat ubi es, quove sub axe Volas ξε,tiare clamabat, pinnas aveaei in undis. Mot VIII 23I-233. At pater infelis, nec iam pater, tiare dixit, ,tiare dixit tibi es qua te regione requiram t,tiare dicebat Fennas averit in undis.
Dua illa fabula Daedali et Icari descriptiones gravissimum exemplum praebent, ex quo cognoscitur, quatenus Ovidius in imitandis copiosis narrationibus processerit. Congruentia enim enuntiationis et verborum, qualis in versibus prolatis invenitur, fortuito, poeta inscio, exstitisse non potest, sed ab illo si non petita, at certo cognita esse debet. Quare demonstratur, Ovidium, etiamsi iterationis bono sibi ossot conscius, tamen a ratione priore loco adhibita recedere non volui8Se. Deinde pauca mihi dicenda sunt o fabula Cophali tProcridis descriptionibus, quae inveniuntur . . III 85 - 46 t et VII 804-862. Primo nim obtutu imitatio negari posse videtur, quia fabulae res altero loco liter se habent a priore leguntur. Nam cum in Arte Amatoria Procris a Cephalo vulneratur, postquam ipsa es errasse cognovit et A. A. III 27 sqq. , in Metamorphoseon loco fatalis illo error tum demum Cephali verbis aperitur, cum rocris iam Vulnerata eum rogat, ne Auroram in matrimonium ducat. Quamquam igitur loci illi rebus, quae insunt, valde inter se distincti sunt, tamen nonnullae sententiae etiam verbis, quibus exponuntur, tam accurate sibi respondent, ut imitatio habenda si Qui quidem versus leguntur A. A. II 696-697. Quae que meos releves aestuS , cantare solebat, Accipienda sinu, mobilis aura, veni et Met VII 813-815. Aura , recordor enim civeniaS camtare solebam, ,Meque iuves, intresque Sinus gratissima,
Utque lacis, relevare velis, quibus uri
49쪽
Α Α ΙΙ 67. Inde sibi actas umeris accommoda talas. Mot VIII 209 Tradit et ignotas umeris accommodat alas. Α Α ΙΙ6s. Iamque volaturus parvo dedit oscula nato. uot VIII 21l dedit oscula nato. A. A. II 81. Deaetra Lebynthos erat silvisque umbrosa Ca-Umne Mut VIII 222 Deaetra Lebynthos erat decundaque melle Umne.
A. A. II 83-84 cum puer incautis, nimium temerarius annis,
Altius egit iter deseruitque patrem.
Met VII 223-225. Cum puer audaci coepit gaudere volatu, Deseruitque ducem caulique cupidine
Α. A. ΙΙ 89. Tabuerant cerae nudos quatit ille lacertos. Met VIII 227. Tabuerant cerae, nudos quatit ille lacertos. A. A. ΙΙ93-95. At patre infelis, nee iam pater, Icares
clamat,tiare clamat ubi es, quove sub axe Volas λε,1care clamabat, pinnas Uezit in undis. Mot VIII 23l-233. At sater infelia, nec iam Fater, Icare dixit, ,tiare dixit tibi sy qua te regione requiram t,tiare dicebat, pennas asperit in undis.
Dua illa sabula Daedali et Icari descriptiones gravissimum exemplum praebent, e quo cognOScitur, quatenus Ovidius in imitandis copiosis narrationibus processerit. Congruentia enim enuntiationis et Verborum, qualis in vorsibus prolatis invenitur, fortuito, poeta inscio, exstitisse non potest, sed ab illo si non petita, at certe cognita esse debet uuare demonstratur, Ovidium, etiamsi iterationis eno sibi esset conscius, tamen a ratione priore loco adhibita recedere non
Deinde pauca mihi dicenda sunt o sabula Cophali tProcridis descriptionibus, quae inveniuntur . . III 85 746 et et VII 804-862. Primo nim obtutu imitatio
negari posse videtur, quia sabulae res altero loco aliter se habent a priore leguntur. Nam cum in Arte Amatoria Procris a Cephalo vulneratur, postquam ipsa Sese errasse cognovit et A. A. III 27 sqq. , in Metamorphoseon loco fatalis illo error tum demum Cephali verbis aperitur, cum Procris iam vulnerata eum rogat, ne Auroram in matrimonium ducat. Quamquam igitur loci illi rebus, quae insunt, valde inter se distincti sunt, tamen nonnullae sententiae etiam verbis, quibus exponuntur, tam accurato sibi respondent, ut imitatio habenda sit. Qui quidem versus leguntur A. A. III 696-697. Quae que meos releves aeStuS , cantare
Accipienda sinu, mobilis aura, veni et Met. VII 813-815. Aura , recordor enim civeniaS , cantare Solebam, ,Meque iuVes, intresque Sinu' gratissima,
Utque facis, relevare velis, quibus urimur, aratuS . itemque sibi respondent
50쪽
Iamiam transgredimur ad sabulas perquirendas, quae in libris Metamorphoseon et Fastorum nobis occurrunt. Quarum primam commemoro fabulam Callistus, quas legitur locis et. II 409-530 et ast II 155 192. Quod illa et in illiso in his carminibus exstat, propter res quas continet, necessurium est ob eamque causam duplex illa tractatio per se nondum imitatio aestimanda est. Ite vera autem imitatio fit prioris loci genero scribendi altero iterato. Quam ad rem demonstrandam satis est versus illvo spectantes infra conferre. Met ΙΙ460-461. . . . cunctae velamina ponunLUna moras quaerit. Fast. ΙΙ 169-I70. . . . nymphae velamina ponunt: Hano pudet, et darda, dat mala signa
Met ΙΙ464-465. I procul hinc , disit nec sacros pollue sontes, Cynthia, deque suo iussit abisse coetu. Fast. II 173 - 174. Cui dea Virgineos, periura Lycaoni, coetus Desere nec eastas ollae disit aquas . Idem dicendum est de locis uot. Ι 805-828 et Fast. II 481-496, quibus de Romulo consecrat agitur.
Primum enim res utroque loco eaedem proseruntur, deinde Verborum accuratus concentus accedit dico versus
Met. XIV 814-8l6. , Irrus erit, quem tu tolles in caerula caeli :Disisti, rata sit verborum summa tuorum . Annuit omnipotens. et Fast. ΙΙ487-489. Unus erit, quem tu tolles in caerulaeae ,
Tu mihi diristi sint rata dicta Iovis . Iuppiter annuerat. ita ut imitatio negari non possiti Doniquo in libris et Metamorphoseon et Fastorum sabula Proserpinae a Plutone raptae tractatur locis Met V 385 sqq. o Fast. V 21 sqq. Illarum quoque descriptionum utramque per se esse actam non posse, sicut in locis antea prolatis, demonstratur nonnullis Versibus, qui quam optime sibi respondent, ut apparet eae enumeratione, quae equitur.
Met V 394- 395 Dumque puellari studio calathosque sinumque
Fast. IV 43b-436. Haec in is lento calathos e vimine nexhaΗaec gremium, laxos degravat illa sinus. Mel. V 526. Verum amor est. neque erit nobis gener ille pudori Fast. ΙVb97-598. Iuppiter hanes lenit, dactumque excusat
amore,,Nec gener est nobis ille pudendus ait.
Mel. V 534-536. Non ita sata sinunt, 'Romam ieiunia virgo Solverat et cultis dum simplex errat in hortis, Poeniceum curva decerpserat arboreFomum. Fust. IV 607-608. Rapta tribus dixit solvit ieiunia granis Punica quae lento cortice Oma te
Iam mihi aliud restat ad hoc caput perficiendum quam ut sabula Tolephi ab Achillo et vulnerati et sanati iterationes perquiramus Nam etiamsi illa fabula mon copiose explicatur, sed breviter tantum significatur, i de causa illam