장음표시 사용
31쪽
dis,primo ren untiatione, seu cessione ab altero sibi facta; secundo per legitimam praescriptionem temporis. 4 D. Primo In aquisitione iuris praecedendi per renuntiatione, seu cessione nullii tempus requiritur,sed per primu possessionis actu renutiarius,seu cessionarius dicitur sufficienter costitutus in per- s secta possessione praecedetiae, quia possessio alicuius rei per unicum actum sufficienter a quiritur, cap. uerelam ae elect. Anchariis cap mepossone, de reg.tur. in 6. n. 8. Alexib. consi. 7 .num.
τε Dubiu vero est,an dicatur cessio iuris,quando nullus interuenit actus formalis, &expressus renuntiationis, sed tantum tacet, &non contradicit ille, cui praecedentia aufertur,quando potest loqui, & reclamareὸ Respondeo, quod quis post alterius locu ,& ius occupare Primo, ex
amicitia, & urbanitate, quod euenire solet inter amicos,& tunc nulla est proprie cessio,sed connivetitia, & tolerantia, quae nulla inducit obligationem, ut probat Bariola confit. 29. In terminis huius materiae. Secundo, intuitu hospitij, & honoris causa, neque in hoc apparet ulla renuntiationis ratio, quia id fit urbanitatis . causa, hoc autem modo facta nullam inducunt obligationem, l. Qui iure familiaritatis ff. de aquir. pos . ibi Legistae, quos citat supradictus Bariola consit. 29. S. Respondetur primo. Terrio x speciali causa, ut sie. g. religio posterior invitet alias ad alia quam specialem processionem. obtinet honorabiliorem locum, ut possit assistere, & custodire v. g. reliquias, quae processionaliter deseruntur, neq; enim per hoc aliae religiones antia quiores dicuntur posteriori cedere locum, sed tantum ex illa causa, quae cum sit limitata, effectum quoq; limitatum producit. Ruarto, quando sine ulla causa posterior prioris locum occupat
ex mera voluntate, priore non contradicente, cum possit reclamare,in quo sensu non est formaliter, nec expresse cessio sui i ris, cum non appareat aliquis actus positiuus indicans voluntariam cessis nem, sed tantum aliqua praesumptio, & dubitatio de. 77 renuntiatione,sed cu nullus praesumatur cedere iuri suo,Cephalus vol. 2.consit. 2 86. n. 29.Bald. int .Labeo, S. sed etiam s. de pa
32쪽
verum quoq; est, quod taciturnitas non habetur pro consensu in praeiudicialibus, ex doct. super Regul. 63. in o. quos magno numero allegat Barbosa Axiom. 2i7. num. 3 . Praeterquamquod dici potest, aliquando taceri ex causa, ut ad euitandum scandalum, & rixas, ut docet gi. in Reg. 6s .in 6. vi accidit in processionibus, & alijs actibus publicis, in quibus prudentes personae ex
praedictis causis tacent, vel ex modestia, decentia, aut verecundia , ne ludibrio sint populo. In his casibus nullam video aquisitam possessionem pacificam,per quam occupator manutenendus sit in possessione,cum sit iuris alieni inuasor,& praedo. 8 Videtur ergo concludendii, quando cessio non est formalis, sed censetur solum ex taciturnitate, requiri plures act us ex parte possidentis cum tolerantia, & patientia partis, ut possit censeri,& iudicari cessio iuris proprij; e. g. quod quis, aut religio contra aliam in pluribus actibus, aut processionibus alterius locum,seu ius occuparent sine contradictione, tunc enim illa taciturnitas multiplicata respectu illorum actuum cum temporis diuturnitate videtur sufficienter arguere cessionem iurium, ac proinde
possessionem pacificam; & id forsan est quod dicit Fabius Anna
consit. o. apud Carenam de S. ossicio pari. I. tit. 8.num. IS. in
iudicio nimirum possetario non requiri consuetudinem iuris. hoc est,decennium possessionis, sed sussicere possessionem facti, videlicet, sic fuisse seruatum in certis actibus. Et hoc michi multum placet, quia tempus a lege signatum pro praescriptione non extenditur ad hunc casum, in quo alia est ratio, nam sic possidens non se tuetur titulo praescriptionis, sed cessionis, quae temporis praescriptione non iustificatur, sed plurium actuum exercitio non interruptorum contradictione cedentis, qui illius consensum tacitum indicant. Pro resolutione secundi, hoc est, de tempore,quo praescribitur procedentia. Prς mitto primo precedentiam spectari dupliciter. Primo prout dicit, & importat preci se Ermam sines uctu cuius modi est precedentia consistens non latum in sessione, locutione,responsione ,in cantu antiphone pronuntiande, in dando suffragium in capitulo, seu congregatione, & similibus, in quibus nullum accedit emolumentum, fructus, aut redditus. Secundo prout importat emolumentum, & commodum, seu quod-
33쪽
22 R. P. Francisci Tordoniuis aliud pretio aestimabile, quod non habet locum inter religiosos. Praemitto secundo nonnulla, que spectant ad materiam Praescriptionis prout spectat ad rem nostram maxime respectu religiosorum. Accipe sequentia. 8o Triennio praescribuntur, seu proprius usucapiuntur mobilia,
inter praesentes, quadriennio inter absentes, etiam ecclesiae Instit. de usucapt. l. Vn.C.de usu capi. transfor.de rebus ecclesiae ex Auth. relata in cap. penuit. & fin. 16. q. 3. praeter bonam fidem requiritur in his titulus. Decem refert titulos Lessius lib. 2. cap. 6.dub.7. solutum, emptum,iransactum,hereditate habitum,donatum,derelictum, legatum, in dotem datum,habitum,& sententia iudicata, & suum. Quando carent ritulo requiritur spatium triginta annorum.
Triennio etiam Episcopus contra Episcopum praescribit locum ad fidem conuel sum, quod non est veruin, quando vacat ecclesia. vel est in schismate cap. I .de praescriptis Diennio praescribitur beneficium sine simonia possetam pacifice ex Regul. Cancell. etiam quo ad proprietatem, ut docent glo
Quinquennio subiecta sisto ob non solutum vectigal, vel quid λmile praescribuntur a reo, vel eius haeredibus contra actionem fisci, ita quod si infra quinquennium a die commissi criminis non petantur,evanescit ius fisci l. a. C. de vectigal.
8i Quinquennio prς scribit religio nulliter professum incipieudo a die emista professionis, ita quod ultra illud tempus religiosum sibi obligat, si bona fide semper putauit illum este vere professum, ut colligitur ex Tridentino cap. r9.sess. 27. de quo quinquennio fuse Sanchez lib. 7. disp. 3 7. Scrofa dub. I9. num. I .interminis prςscriptionis, ubi dicit religiosum iam prςscriptum resilire non posse saltem quoad sorum externum, di bene dicit. 1Nec obstat, quod homo prςscribi non possit ut fiat seruus, ex Instit. de Vsucapi. quia natura hominem effecit liberum, ergo ratio non patitur, ut ex errore fiat seruus, qui vere talis non est.
Quia in casu nostro homo libere se subiicit seruituti religionis, quod proprie seruitus non est, sed spiritualis libertas, quia seseuste Deo regnare est.
34쪽
et 'acidentia, ετ Maior state. 23
Decennio prescribuntur immobilia priuatorum cum titulo inter prisentes, inter absentes viginti,de sine titulo requiritur spa tium triginta annorum. Ita doctores in cap. Sanctorum de praescript. Instit. de Usucapt. l.Cum in lungi C.eod. Quadraginta annorum spatium requiritur ad prescribendam qua Sa tam , & funeralia contra Episcopum, cap. De quarta A. de praescript. item una ecclesia in parochia alterius eodem spatio deciamas praescribit, cap. Ad aures 6. eod. Hoc tempus currit contra ecclesiam non Romanam, & interruptio obiecta probatur W per utrumqi cap. Illud 8. eod. Pariter eodem spatio praestri buntur fines praediorum cap.Quia 9.eod. Centenaria praescriptione gaudet solum Ecclesia Romana,cap. Ad audientiam i3.cap. Cum nobis Iq. ead. Regulares gaudent quadragenaria de iure, cum eorum bona sint 33 ecclesiastica, consequenter debent ea uti, cap. Possessiones 8.q. g. cap. Volumus ead. Gratianus ibidem & q. q. ait pra scribere etiam contra aliam ecclesiam. Tambur. tom. I . disp. I9. q. q. ubi num. 3. de iure priuilegiorum requiritur sexagenaria ad praescribendum contra ecclesiam Abbatialem , ac proinde alias quasq; regulares in vim communicationis priuilegiorum, quae ipse adducit. His praescriptis. redeundo ad nostram quaestionem. Videtur, quod praescriptio non habeat locum in materia praec 24 denti ,Primo,quia praescriptio est ius possidendi arguens actum proprietatis, ut omnes docent in hac materia ,unde dicunt, quod possessio est pars proprietatis L . de usust.Glocv. Causa cap. Pastoralis, de causa posses . & possessio debet fieri nomine proprio, Less. lib. 2. cap. 6. num. F. Sed religiosus dichil possidere potest nomine proprio, nec aliquem proprietatis actum facere potest, ut id apud omnes certum est, ergo nichil alterius praescribere potest. Et ita docent ibidem Sayr. lib. 9. cap. II. num. 9. BOnac. disp. v. de contract. q. fin. p. a. S. 2. num. 7.&alis communiter Secundo dixi in praecedenti quaestione, precedentiam esse ius publicum, & in religionibus ordinari per constitutiones, & statuta illarum, & eius obseruantiam subijci obedientiae superiorum;led constitutiones,statuta, & obedientia pra scribi non possunt a religiosis, cap. Cum non liceat ia .cap. Cum ex ossicij 16. de praestri pl. ergo neque praecedentia, quibus tamen non Obstantibus. B 4 79
35쪽
Ss n. Vnus religiosus siue valide, siue invalide professus potest praescribere iura praecedentiae, & eam consequentia supra alium religiosum prius professum, quando incipit bona fide sedere in loco digniori, vel facere aliquid aliud uti prior pro sessio ne, vel alio titulo altero professo ipso reuera priore,& hoc spatio quinqi annorum, si sit praecedentia solius sumi sine iurisdictione, & ut litate, quo finito, licet deueniat in malam fidem,hoc est,deueniat in cognitionem se posterius profecisse, aut nulliter emisisse professionem, adhuc continuare poterit in ea possessione sine Peccato, quod verum est licet toto illo quinquenni j spatio in
eodem convcntu simul cum illo moratus non fuerit, contra
quem praescripsit, sed suificit, quod per aliquem actum sedendi, consulendi, suffragandi,&c. seposuerit in possessione precedendi per illos aetus. Procedit etiam contra alios intermediantes, qui in eodem conuentu simul cum illo concurrunt ad aliquem ex dictis actibuS. Primum,quod religiosi possint praescribere suam professionem eo n-86 tra alios prius professos,probatur, quia in iure communi nulli bi prohibetur huiusmodi praescriptio tam activa, quam passiua, e go illis non est neganda. Confirmatur, quia in his potest dari probabilis ignorantia, & bona fides. Nec obstant in contrarium adductae rationes, non prima, quae procedit respectu rei quae peculium est,aut aliud pretio aestimabile, in quo sensu loquuntur doctores citati thorum vero iurium incorporalium,quae non sunt capacia possessionis proprie dictae,sed tantum improprie,& quas possessionis, religiosi capaces sunt, quia peculium non sunt, nec quid pretiabile, nec dicuntur mortui mundo,aut carere vel- Ie , & nolle respectu illorum, cum religio illis huiusmodi iura incorporalia,& impretiabilia concedat, & faciunt,quae dixi Re sol. 63. & Resol. 33. num. IA, & 3I. & Re sol. 83. num. o. & FI .EX quo patet responsio ad primum argumentum in contrarium. Ad secundum licet non possit praescribi contra obedientiam eX citato cap.&alijs, ut refert Scrofa in suis Solution. Moralibus q. 29.ad finem,praescribitur tamen contra legem cap. fin. de consuet. ac etiam consequenter a statutis, nisi expresse prohibea
87 Secundum, quod pretscriptio habeat Iocum tam respectu pro sessionis
36쪽
Σ Praecedentia , 6' maior state.
fessionis validae, quam inualidς, probatur, quia praescriptio nititur titulo aut vero,aut presumpto,& putato vero, & realiter valido cap. Si diligenti l . de prescrip t. iuncta glosa fia. Sayr. lib.9.
cap. I a.dub. 3. Lessius lib. 2. cap. 6.num. 8.
88 Tertium, quod debeat precedere bona fides,patet ex diastis in declaratione definitionis, quia bona fides est credulitas, per quam possidens putat rem, quae est aliena, esse suam, aliter si 1cit esse alienam prςscribere non potest uti possessor malae fidei qui nunquam prescribit ex ibidem adductis. Quare credens se esse priorem professione alio professo dicitur iuste possidcre prse dentiam supra illum,quia habet titulum iustum, qui est ipsa professio radix, & fundamentum prςcedentis, & bonam fidem credendo se prius illo professum fuisse. 89 Quinto, mala fides non presumitur, cum sit de genere delicto
rum , quae non supponuntur sed probantur, arg. eorum,quae ii
h et Glos. v. Bona fides cap.Si diligenti i7.& cap. fin .de prςscrip. v. Bona fide. Probatur autem mala fides in casu nostro primo si propria autoritate sibi locum arrogauit quadam dexteritate, exso Couar. in Reg. Possessor g. 8.num. 3 . ubi dicit malam fidem probari per apprehensionem rei propria authoritate, dicerem tomen hic id procedere, quando rcligio soleret assignare loca religiosis aduenientibus, & ille modus apprehendendi facit in reb. corporalibus apprehensis de facto sine aliquo titulo; pret cedentia autem semper habet suum titulum professionis, sine qua nullo modo praescribi potest praecedentia, unde secundo in eo probatur mala filics, qui comperitur nunquam profecisse. Tertio mala fides probatur, quando ambo in eodem loco fere
eodem tempore profecerunt, vel nouitiatum premiserunt, non enim videtur tempus ignorare. Quarto nullitas proueniens defectu consensus ex vi, &meta incusso probat malam fidem, quia ipso quod non consensit in professionem, quam finxit facere dicitur conscius eius inualiditatis, ac proinde vivere in mala fide; alij vero defectus, qui non pendent a consensu nouit ij, praesumuntur potius ignorari, quam sciri, consequenter iudicandus est existere in bona fide credendo valere alias nullam professionem.Quinto litis motio aperte probat malam fidem,& hec ab
37쪽
si Mala fides probata contra praescribentem purgari potest, &probari bona,si constet,possidentem suisse in possessione per triginta annos, ut ex Abbate tradit Puteus lib. I. decis I92.etiam de iure canonico ex doctoribus, quos ipse allegat lib. a. decis. ia8. quod & multis citatis probat in Reg. Possessor Couar. S. S. num. 3. Sic in casu nostro praecedentia per triginta annos prinscripta etiam cum mala fide iuste retinetur, quia illud temporis spatium purgat illam malitiam, & facit bonam fidem. 91 Quartum, quod precedentia praescribatur spatio quinquennii, suadetur, Tum quia hoc eodem spatio praescribit religio prose Dium inualide ab ea putatum vere prosessum intra illud spatium,& vice versa prosesius contra religionem praescribit ne expellatur , ut colligitur ex Trident. cap. I9.sessi et s. dum disponit nulliter professum non esse audiendum post illud tempus, de qua refuse Sancti. lib. 7.disp. 37. ergo & praecedentiam ex prosessione consequentem, ad quod facit ea regula. Accessorium sequitur
naturam sui principalis, quare si principale prsscribitur quin-
. quennio, etiam accessorium; accessorium enim iudicatur secundum terminos rei,cui adiicitur,l.Grege ff. de legat. i .l.Peculiumgde legat. 2.Bald.inl.Si conuenerit a. S.Si nuda ff.de pign.num. 2. Nec negari potest illi ratio accessori; , cum in ea incipiantur eius conditiones. Tum quia esto ne esset accessorium praee dentia, sine dubio est effectus professionis, quod nemo negat, eum ab ea originem trahat; sed effectus trahitur ad naturam suae eausς l. libertam C. de nupt. &ab ea regulatur l. a. C. de aquir. possessi Tusch. lit. E. concl. 49. ergo tantam praescriptionem requirit praecedentia, quantam habet professio. Tum quia in iure diuersa tempora praetcriptionib. apponuntur ex diuersitate rerum,quae possunt praescribi, & in specie pro praecedentia nullum assignatur , ergo standum est praedicto assignato professioni, quae illius est origo, fundamentum, & causal Ita docet in terminis
triginta annorum requisitum in prςscriptione iurium personalium secundum AngeL v. Praescriptio a. Sed ibi sermo est de ser-- uitutibus,respectu quarum assignantur diuersa tempora,vtvid
re est etiam apiid Silu. v. Praescriptio num. 7. S. Vndecimo,ergo
38쪽
wι Praecedentia , fg aioritate: et
&professionis tempus praescriptionis assignare possumus prcceis dentiae congruentius, quam stare illis temporibus diuerso modo iuxta conditiones iurium persenalium praefixis, cum etiam in illis quinquennium habeat locum, ut praecitati docent, & supra
retuli in alio casu. Contra Riccium pari. I. resOl. 63. & pari. 3. resol. 272. num. 3. asserentem praecedentiam a quiri per consuetudinem decennio praescriptam etiam de iure canonico, ubi cutat Aretinum consit. 23. num. II . Grammat. decis 64. MarZari consit. 76. num. 34. Anna vol. I .consit.qo.Sed eos concordamus
dicendo in causa professionis inter regulares sufficere quinque nium, in alijs requiri decennium, ubi non agitur de iurisdictione
93 inintum, quod professus post quinquennium deueniens in malam fidem potest continuare licite praecedentiam iam iure praescriptionis aquisitam, probatur, quia prςscriptio legitime posita
suum producit effectum in utroq; foro, ut docent communiter 9 tam Canoni sis quam Theologi,cum Lesso lib. 2.cap. 6.dub. I 7. Si tu . v. Eodem num. r 3. citans Scotum iu q. dist. II .& D.Thom.
3 q. Quare professus iuste retinet praecedentiam, &alia iura comtra prius reuera prosessum taliter cognitum, & ita docet Peyrin. de Praelato qH. cap. I .S.I. num. Is a. ubi subiungit, nondum finiata praescriptione deuenie.item in malam fidem teneri restituere alienam praecedentiam, sed ego crederem professum non tenerisI propria voluntate restituere, sed esse cogendam a iudice, quia etiam praedo manutenendus est in possessione, ita quod ab aduersario propria authoritate deiiciendus non est,qui licet non sit melioris conditionis in hoc,quam iustus possessor, est tamen paris l. blon solum 13. de noxa l. Confirmatur, quia debitum fisco Iicet cum mala fide non est restituendum, sed expectandum est, quod ab eo auferatur per iudicem , sic potiori ratione professus non tenetur offerre praecedentiam ab initio bona fide caeptam possideri maiori se, sed praelati iussionem expectare potest, & Ω-uet Sanch. lib. 7. disp. 37. num. 66. dum dicit ratificantem professionem posse sibi retinere praecedentiam, quam ante mala fide habebat. Restitutionem autem huius prccedentiae ex mala fide prouenientis , quia ideo nondum legitime fuit prescripta superior localis facere potest. 39
39쪽
s 6 Sextum . quod non sit necesse manere simul pr scribentem,&praescriptum in eodem conuentu toto tempore illius quinquen-nij,sed sufficiat per aliquem actum sedendi,suffragandi,&c .ince pisse possessionem, probatur,Tum quia per unicum actum aquiritur possessio rei etiam in materia precedentiae ex adductis subq. 3. S.primum. Tum quia incorporalia,cuiusmodi sunt iura prς- cedentiae, solo animo possidentur,& continuantur primo actu. exercitij posito,ex ijs,quae habet Silu. v. Praescriptionum .7. S. I I. Vers. Aut sumus,&c. Tum quia facit simile de confessario regulari, qui admissus simpliciter ad audiendas consessiones ,rec dendo a diarce si, & alibi contrahendo domicilium, si postea reuertatur ad eamdem diecesim, utitur iure, & facultate acquisita audiendi confessiones, quia illud ius per dis ccssum non amisit. nec interrupit, ut probaui Relat. 36. q. 8. num. 37. ergo neq; pr fessus interrupit suam possessionem praecedentiar, lic et ad alium conuentum transierit, remanente in priori conuentu religioso. Contra quem praescripsit. 97 Septimum, quod predicta procedant etiam contra alios intem medios, certum est, quia ijsdem actibus possessionis utitur contra intermedios, quos adhibet contra immediatum, cum omnes
in eo genere praecedentiae illi subsint, ergo praescriptio contra Omnes currit; quod semper intellige, quando omnes simul sunt in eo primo actu, quo carpta fuit possessio priscribi, si enim aliquis intermedio tempore postssus absit, qui mecum nonquam fuit in aliquo actu prςcedentiae, non dicor prescribere contra iulum , quia contra ipsum nonquam cepi possidere immediate, neq; mediate, ergo contra ipsum priscriptio locum habere non potest, non enim sine possessione praescriptio dari potest, capsi.
Quid dicendum est respectu Repularium, qui habent priuilegia,ut
eorum bona, & iura non prcscribantur, nisi elapso sexaginta amnorum spatio Θ ita concessum fuit Benedictinis ab Eugenio IU. Bulla 7. apud Rodr. in suo Bullario pag. 8r . incip. Hs ex debire, 98 immo centenaria praescriptio eorum conventui, seu monasterio S. Pauli extra muros Vrbis concessa fuit ab eodem Bulla I 7. 1ncip. Ex Apostolicae Sedis, apud eumdem Rodri sol. 9 . quae priuilegia commulcant religiosi aliorum ordinum tam Mendicanti
40쪽
v eru,qua non Mendicantium, ut docet idem Rodr.lom. 3 . q. 3 s. art. a. & cum eo ali j omnes, numquid unus religiosus contra alium, unus ordo contra alium n In potest praescribere nisi transacto centum annorum spatio e cum praescriptus posset semper ori ponere non transisse hoc grande spatium centum annorum
Huiusmodi priuilegia non facere pro iure praecedentie, nam IO- quendo de praecedentia unius personae contra aliam, impossibilis est huiusmodi praescriptio, quia rari sunt illi homines, qui ad
centum annos vivunt, praeterquam quod exercitium praecedentie in adultis presertim spectatur, non in pueris, & in religionibus post sexdecim annos. Posset locum habere respectu unius ordinis ad alium, & succetaris, nihilominus hoc modo ea priuilegia non iuuant, quia referuntur ad bona, & iura pretio aesti-99 mabilia; & illud de centenaria prescriptione non est communiis cabile propter suam specialitatem, ideo enim illi monasterio concelIum fuit hoc priuilegium, quia est speciale membrum Sedis Apostolicae ,&propria Romani Pontificis sedes, ut expresse
dicitur in ea Bulla, ergo cotnmunicabile non est. Ledana tom. I. cap. 3. num. I 7.eti ex ipso Scrofa in suis solutionibus I Oo Moralib. q. 2 3 .num. Ig. S. Contra est primo , se facile expediunt, dicendo sub dubio, forsan illa priuilegia fuisse vivae vocis
oracula is sed reuera constat esse Bullas autenticas , Rodr. in Bull.& Comped. Theat in . v. Pi escriptio,citat Bullam Pauli III. incip. MUI Ias, II. in B. N. concedentis Calta ensibus praelibatam centenariamo sunt ergo oracula vivae vocis, sed Bulle Aulenticς. Quaeres i6. An laicus cuiuscumq;conditionis, & gradus possit prς- scriberc iura precedet te cotra ecclesiasticu cuiuscuq;coditionisΘIo I R. Negative, Tum quia nullus laicus prςscribere potest resecclesiasticas, inter quas computatur etiam praecedentia, illud patet ex iuribus allegatis a Sayr. lib. 9. c. i 2.Tu quia inhonestum,&ioa absurdum est, quod maior subsit mi uori, gl. v. EX emptum cap. Cum inferior de maior.
Quaeresi 7. An bona fides, & titulus requirantur in praescriptione Ioa praecedentie Nomine bonς fidei venit credulitas, pcr quam quis rationabiliter putat sibi conuenire ius precedenti c. Nomine vero tituli venit illud ,quo fundatur ius prccedet ic, ut sacerdotiit, . 1 o4 professio, incorporatio in collegio, &c. alius dicitur verus,