장음표시 사용
41쪽
. quando nimirum adest verum sacerdotium, professio valida,&c. alius praesumptus, cum nempe inualidus est, sed putatur verus. D. Vtrumq;requiritur, de bona fide constat ex dictis q. rq.S.secunios dum. De titulo saltem putatiuo constat ex eo, quod nullus potest praetendere praecedentiam, nisi munitus sit fundamento, a quo exurgit, & pendet ius praecedendi, & id vocatur titulus,vnx o 6 de fit, quod nouitius nullam potest habere praetensionem praecedentiae cum professis, quia caret fundamento, & titulo iuris praecedendi,quod est professio, de qua re tosta suo loco. Item n5- sacerdos praecedere non potest inter sacerdotes, immo fingens se sacerdote,vel professum, nullo umquam tempore praescribere potest praecedentiam cum alijs, quia nullum habet titulum, nec coloratum. Idem dic de fingente se incorporatum collegio; &is his nulla dissicultas. Quaeres et S. An Appellatio locum habeat in materia praecedentiae x o Appellatio est prouocatio a minori iudice ad maiorem praetextu iniquae sententiar,l.Praesecti is de minor. illa producit duos essectus, interdum simul, aliquando unum sine alio, unde duplexa o8 est, una vocatur suspensiua,altera deuolutiva;per essectum suspensionis iudex a quo nihil innovare potest,cum per appellationem suspendatur illius iurisdictioiper essectum deuolutionis cognitio causae refertur ad iudicem, ad quem fuit appellatum, utrumq; colligitur ex l.Furti Tad Turpil.l. Praecipimus, i. Eo casu is cod.Vide,quae dico Contr. 34. q. I O. His notatis.
D. Appellatio locum habet in materia praecedentiae quo ad utrum-i os que etactum tam suspensivum, quam deuolutivum, excopiis causis processionum tam vivorum, quam mortuorum, in quibuS non datur appellatio suspensiua ,sed tantum deuolutiva. Primum constat ex eo quod nullibi in iure prohibetur quantum adesset tum deuolutivum, ergo admittenda est. Confirmatur, quia iura concedunt appellationem ad tollendum gravamen appellantis, quod est conirme iuri naturae, quae nulli negat defensionem iure debitam. In terminis praecedentiae ita docet Scrofa in libello de inualid. profess. dub. 27. Facit Decis III. apud
Secundum, quod appellatio locum non habeat in praecedentijs res-a i opectu processionum, aperte habetur in Trident o sessias cap.
42쪽
me aecedentia, Maioritate. 3 I
13. ibi: Amos omni appellatione, se non obLyan ibis quibuscum iQuae remouetur etiam in Bulla Gregorij XIII. incip. Exposcit Pastoratis. illis verbis: Vuibuscumq e clamnionibus, protestationiabus, anellationibus, ιν alseseubterfugijs prorsus remotis, s cessani bus , si postposuis. Hanc appellationem restringunt quod ad e L, ii sectum suspensivum, ita quod quo ad deuolutivum possit fieri . appellatio ab Episcopo, ita docent plerique allegati a Barbosa
super dictum cap. I 3. ses . et S. num. s. cum quibus ipse sentit de potestate Episcopi pari. 3. Alleg. 78. num. 26. Praedictis obstat doctor Ioannes R*bcus apud praedictum Scrofam
eo diib. 27. asserendo in Tridentino agi de omni genere praece- 'dentiae, & non tantum processionum, consequentcr appellationem quo ad effectum saltem suspensivum locum non habere respectu cuiuslibet praecedentiae. Quod videtur posse probari pertextum Tridentini, illis verbis: Controue Uias de praecedentia. quae per aepe cum scandalo oriumur inter ecclesiasticas persenas tam seculares,quam regulares, cum inprecissionibus publicis tam in ist, quae fiunt in tumulandis ae functorum corporibus, s in deferen a umbeiala, alijs similibus, Episcopus, amota omni appellatione, orc. Partiacula autem, ct alijssumtibus, reserri videtur ad quoscumq; alios actus, in quibus potest habere locum prae ccdentia. Sed haec non obstant, adhuc enim referuntur is alios actus ordinatos ad processiones quascumq; consequenter praecedentia, de qua fit mentio in Tridentino limitatur,&restringitur ad praecedentiam processionalem tantum, ut bene Scrofa ibi. Confirmatur, quia Episcopus nullas potest componere controuersias religiosorum eiusdem monast iij vel diuersorum extra casum proce stionum,
sed id spectat ad suos superiores regulares, &hoc certissimum
Haec autem appellatio inter Regulares eiusdem ordinis, & Pro- v ia uincis fit a superiore locali ad Prouincialem, seu etiam ad Generalem, quando diiς Prouincis eiusdem ordinis altercantur ad inuicem recurritur ad Summum Pontificem, quia super controuersia solus Generalis ius dicit, unde ab hoc prouocatur ad pedes Sanctissimi, si iniqua fuit sententia.
Qugres i9. An restitutio in integrum habeat locum in materia 43 precedentie e Notandum, restitutionem hanc esse remedium legales
43쪽
legale,quo talas finita praescriptione uti potest, auxilium iudieis
implorando,qui praescriptum restituat dominio,& possessioni rei ab alio occupatae. Hoc beneficium conceditur minoribus intra annum vigesimum quintum completum, & ecclesia,in hoc enim
pares sunt; quod procedit, licet praescriptio fuerit quadragenaria, dilegitime finita, & licet scientiam habuerit praescriptus ta-sionis antequam finiretur tempus,intra quod potuisset interrumpere praescriptionem iure ordinario. Couar. in Reg. Possessor, pari. 3 .S. 3 .Lessius lib. 2.cap. 6.dub.fin.& in praedictis omnes doctores conueniunt. Maioribus vero non conceditur hoc benem cium , nisi contra praescriptionem viginti annorum, aut minoris temporis, ex l. r. S. fin. g. ex quibus causis maior. Couar.cit. nefans hoc remedium maioribus vigintiquinq; annis contra prae-criptionem triennalem, quadragenariam, & a fortiori maioris temporis secundum communem opinionem, quia restitutio in integrum non datur contra praescriptionem inducentem plenis simam securitatem, gl.in I.Praetor ait, S. Permittitur,ff. de minor. v.imputandum ἰ hanc autem securitatem inducit praescriptio tricennaria,& maioris temporis, I.omnes, C. de praescript. triges. l. fin. C. de fund. pare. lib. r r. Eisdem quoq; maioribus negatur,
quando ante finitam praescriptionem habuerunt scientiam ta-sionis , & quia poterant uti remedio ordinario ; & quia poterant, interrumpere praescriptionem; & quia maioribus restitutio eo ceditur,si iusta' subsit causa ignorantiae,quae abest per positionem scientis,doctoribus allegatis docet idem Couar. qui S. t o.dicit, maioribus concedi quadriennium a tempore finitae praescripti nis petendi restitutionem in integrum. De illo quadriennio habetur l. fin. C.de temp. in integrum restit. cap. r. & 2.eod.in 6.
Clem. eod. tit.glosa pen.& vlt. Vide Sanch. lib. 7. disp. 37Α. 3. de restituendo prosesso nulliter post quinquennium reclamante. His notatis,quaestio nostra duplicem habet dissicultatem. Prima est, an praescriptus post tempus finitum possit petere hanc restitutionem , & infra quantum tempus a finita praescriptione Θ Secunda est, an superior teneatur praescriptum cum issione audire, & Ω-cere iustitiam ρθ. Professus ratione praecedentiς lesus non obstante praescriptione
3 x 4 Minquennis, aut quadrigenii aduersum se completa potest
44쪽
petere restitutionem sui iuris praecedentie;&hoe infra quadriennium a finita pra scriptione computandum. Praelatus non tenetur illi concedere hoc beneficium, nisi velit; hanc autem gra- . tiam facere non possunt, nisi maiores, ut in religionibus Prouincialis,& Generalis. Prima pars, quod lassus in praecedentia possit petere integralem restitutionem non habet difficultatem, quia quilibet laesus respectu cuiuscumq;rei potest implorare auxilium iudicis, id enim est species delansionis, qua qui'; procurare potest restitutionem sibi faciendam de ablatis. Peyrin. de Praelato q. 3. num. I I 2.eπ
Secunda de quadriennio patet ex notabili; illud autem tempus curis rit praecise numerando a finita prescriptione, non autem a die . . scientiae, ut aperte colligitur ex citatis iuribus, pr sertim Clem. ea d. Τertia pars quod iudex non teneatur restituere lesum si nolit, probatur. Tum quia legitima prescriptio a iure concessa respectu prς scribentis est ius fauorabile; respectu vero praescripti est ius, odiosum & pcnalea lege inductum aduersus negligentes; sed et iudex non tenetur remittere penam,ergo. Tum quia hoc benefi- cium conceditur solum, ubi laesio est valde enormis, Puteus lib. I. decis 63. num. 7. cap. Ad nostram I I. de reb. eccles non alien. ubi glosa v. enorme, g s. v. detrimentum cap. I. de restit. glosa. U. lassa cap. a. eod. in 6. in casu nostroprςcedentiς non video valde enormen lesionem, quando est de lolo fumo. Est contra precitatos Peyrinum,&Tambur. Quarta demum pars, quod spectet ad Principem, seu maiores s periores, probatur per cap.penult.eodem, iuncta gl. v. incide ter, quia licet superiores locales sint ordinari j, tamen non ha- . hent cognitionem causarum,nec dicuntur maiores iudices, quos
exigit ea glosa; & apud laicos restitutio fit solum per Principem,
Quaeres et O. An prςscriptio precedentie interrumpatur mutatione personς Θ Exemplum sit. Rector ecclesie N. cspit prescribere iura precedentis contra N. & mortuus est, seu amotus fuit a Rcicto-- ria, an nouus Rector adueniens prosequatur legitime ceptam
ia Prs scriptionem Θ Idem queritur de quibuscura q;oificialibus ha-h ntibus successorem. G ita
45쪽
ra 3 P. Non interrumpitur, quia nouus Rector, seu offcialis sirce dit in omnia iura sui praedecessoris, Doct. in Reg.q6. in sexto I . . qui in ius succedit alterius, eo iure, quo ille uti debet. Ratio est,
- . di quia reputatur una persona cum praedecetare, glos.v. viueret, fine,cap. Significauit 3 6. de rescr.gl. v.contra,cap. Dilecti I7.desero comp. & quia successor est quasi haeres praedecessoris, gl. v. Praedecessoris cap. r. de solui. per cap. Conuenior a 3. q. 8. cap. fin. ra.q. a. & sicut succetar succedit in onere, ita & in honore. cap. Aduersus 7. de immun. & successor idem est cum eo, quem
repraesentat, i. Proponebatur, S. & populum isde iudic. Demum prςscriptio non interrumpitur, si beneficium fuit successive possessum a pluribus clericis, cap. Cum de beneficio S.de praebendζ. . in s. Insertur ergo ex his succedentem in ossicio continuarra. eoeptam prescriptionem prςcedentiar, quando aliud non obstat. Nec urget tempus intermedium, quo ecclesia, vel monasterium vacat ossiciali,quia tunc secundum iura praescriptio dicitur do
ta praescriptio contra defunctum, cui pupillus successit, dormit,l dum est in pupillari aetate ; preterquamquod modicum tempus non interrumpit pra scriptionem, Tiraque l. de iudic. in rebus .l exiguis num. 8o.& 84. Quaeres ai. Quomodo intelligatur Reg. q.in 6. prior est tem pore potur est rure in ordine-prscedentiam: Vide Riccium par.
3.re l. 27 o. ubi late de hac re.
aio Respond. Haec Regula locum habet in materia praecedentiae in sententia omnium doctorum infra citandorum, Primo,
- quando incollegijs, congregationibus , &alijs similibus locis'
communitatis ita reperitur ab initio statutum, aut consuetudine,& usu introductum, ut constat ex dictis supra q. 3. & l o. fine. Secundo, locum habet, quando concurrentes sunt pares ordine qualitatis, Cephal.consit. 6I F. num. 23. Catalog. part.7. confidis 46. dc ita intelligitur l. I. C.de consit. Iib. I a. l. r. C. de praepos.sacr. cubic. eodem lib. ratio praedictorum est, quia ex prioritatei temporis, quando nihil obstat, oritur praerogatiua dignitatis, i. Honores f. de decur. l.fin. C. de tiron. lib. I 2. Imola in cap. I .de maior. Confirmatur, quia non est maior ratio, cur inter pares
praestratur magis unus quam alter, nisi tunc attendatur prioritas tempori
46쪽
. temporis. In his ergo duobus casibus prioritas temporis laeum habet. Prioritas vero temporis non a tenditur, sed fallit Primo, quando aliter iure determinatur, Nauar. consit. I o. de maior. ad finem. 1 Secundo, quando concurrentes pares non sunt, quo ad qualit tem,tunc enim maior in qualitate licet posterior presertur priori praecise secundum tempus, nam ordo duplex est temporis, de qualitatis, & ordo qualitatis semper praesertur ordini temporis, nisi obstet statutum, vel consuetudo, ratione, quia qualitas . tamquam serma virtutis dignior,& honorabilior est ipso tempo- . re, quod ut sic ruditer spectatur tamquam quid materiale non eleuans personam, sicut facit qualitas virtutis. Vide Catalog., part.7.consid. 6. Igitur tempore posterior praesertur priori tempore,quando habet qualitatem, & maioritatem causae,ac proim
de potiora iura, ut omnes docent cum Roman. consit. I 3 3.num. ro. Bursat. lib.4.consil.3qq. M. Anton. lib. a. resolui. 8 I. num. 8.
Riccius par. g.resoI. 273. idem tradit gl.v. praesem,cap.Susceptum, 6.de rescr. in 6. dum dicit, fallere regulam, quando potiore est causa posterioris; & quando non est paritas personarum, Grilena consit. Fo. num. I r6. Fallit terrio , quando dignitas 11 Principe consertur, cap. Quodam ε. de prςbend. in 6. cap. Auis thoritate 7. de concess. praebend. in 6. Pro secunda fallentia faciunt dicta sub q. io. de praeserendo magis digno minus du
ar Nota haec axiomata. Prior nominams censetur magis d Isus, i. si communis seruus a. ff.de stipui. serv. cap. si quis, do, elect. in 6. Thomaset. reg. 233. ubi declarat procedere infauorabilibus, vel in re indifferenti, non autem in materia odiosa. Prior nominatus alios praecedit, Nauar. consil. r o. de maior. num. r. Prior descriptus dicitur dignior, l. r. ff. de albo scrib. Paris. voLq. cons. 38. num. I. apud M. Anton. lib. I. resol. 8 r. . num. r. Pior in dignitate est etiam prior in honore, i. Qui balenumss. qui potiores in pign. habeantur, Bait olom. Peret tus in extrali Ambitiosae, de reb. eccl. non alien. g. Datum Romae
47쪽
ri v. Negative sine licentia superioris, eum enim spectet ad ius publicum, ac proinde non possit renuntiari, nec fieri concordia, . . aut transactio, quae habet aliquam similitudinem cum reuuntia- . tione, quae locum non potest habere in materia praecedentiae, iuxta dicta q. 4. & . Ita docet Seraph. decis. 12. nn m. a. apud Fratrem Illuminatum de Observ. virum doctum Resp. I. num.
Quaeres 23. An liceat armata manu defendere propriam praec dentiam contra volentem sibi illam usurpareὸ II 8 R. Armata manu potest resisti secundum Baldum, I. obscurare, S. Antequam,sside ossi c. proc. Menoch.lib. 3 .consit. 2 7.num. I. quos refert Moronus Resp. . num. 7. Intellige modo habeat cla-- rumius, &iam aquisitum. Intellige potius ad terrorem, quam quod damnum personae inferatur. Inter regulares nullatenus id licet,sed recurrant ad superiores suos, praemissa protestatione, quod non intendunt sibi praeiudicari. Vidc Riccium par. I .rcsol. 69. qui num. 2.ait, Occidentem aduersarium prohibentem ne sedeat in loco solito non posse puniri poena ordinaria. Quaeres 24. An materia praecedentiae dicatur materia odiosa, inquantum circa eam non sit facienda interpretatio extensiva Ir9'. Est odiosa, ac proinde non extende oda, ut decisum resert. praelibatus Pater Moronus in una Asten. sedis 37. Febr. I 89. coram Gyptio, &Gratian. discept. 298.dicit,quod ius praelati nis non perditur eo non utendo, aut patiendo aliquem praece- dere .Hoc postremum non approbo,quia per patientiam videtur . . cedere iuri suo. Vide dicta superius sub q. is. Quaeres as. An laesus in precedentia actione iniuriarum agere
possit p. x et o Potest,quia quilibet iniuriam sibi illatam vindicare potest i plotato iudicis auxilio, ex doctoribus allegatis per Moronum
Quςres 26. In dubio praecedentis, pro quonam est pronuntiandum I 2I Sententiandum est fauore possetaris, quia in dubijs melior est conditio possidentis. Ita Bursat. lib. . consi. 343. num. 7 . M
Quaeres 17. An priuatio praecedentis sit poena graui.)
48쪽
Ia a Sic, quia grauiter delinquentes in suis ordinibus detrudum
tur in ultimum locum sine ordine, cap. Accedens I o. dist. I o. I. I. q. T. cap. Mandamus a. I9. q. 3.& similiter hoc ius tyrannice. perturbantes repelluntur in ultimum locum cap. fin. dist. 93.item
canonicus ex simonia factus per hoc reiectus, & post modum aD sumptus retinet in penam huius delicti ultimum locum, cap. Ex insinuatione 2 6. de simo n. ergo pam a priuationis praecedentiae est grauis pena, siquidem ex graui culpa arguitur grauis p na: imponenda, nam pena commensuranda est delictoa. Rescriptumss. de his quib. ut ind. & aequalis pena debetur aequali delicto,
cap. Accusatus .8. S. SacerdoteS,de hqret. in o. Privatio igitur precedentic computatur inter penas maiores, quia imponitur pro grauibus delictis. Ita omnes, immo Peyrin. q. 3 . de Pr lato num. II a. Vocat poenam grauissimam.
Quercs 27., Ad quemnam iudicem spectet priuare aliquem reum
ii a 3 I d. Ad omnem, qui potest formare processum, di non ad alios, . quia cum haec priuatio computetur inter poenas maiores non est infligenda alicui, nisi constet prius legitime per formalem sen-- tentiam reum mereri huiusna odi poenam. Quare in multis religionibus Mendicantium id spectabit ad Prouincialem, & Generalem , quia inferiores non formant processus, sed suos subditos paterno more corrigunt, & castigant salutaribus poenitentiis. Queres 29. An nobilitas det ius pi ccedendwNotandu est, quod no- 124 bilitas alia dicitur virtutis,alia saguinis,nobilitas virtutis est ill la, qua aliquis de ignobili fit nobilis per actus heroicos virtutis, aut militiς, nam quis nobilitatur ex scientia, gl. v. Literatos, cap. De multa, de prebend. desiimitur a vita ipclita iuxta illud Eccle- sic: Cui s mira inclisa cunctas illustrat Ecclesas , apud Ciceronem Demetrius nobilis vocatur ex doctrina, &alij ex multitudine rerum gestarum. Nobilitas sanguinis est illa, que habetur ex paterna origine , siue pater sit nobilis:ex virtute , siue ex sanguine paterno, l. cum legitimae ff. de statu honi. hec vocatur ius sanguinis incommutabiIe. l. ius agnationis , C. de dign. lib. tr. & hoc nullo iure ciuili dirimi poth stis dercg. iur. o. de illa dicit Arist. 3. Politi c. cap. 8. quod nobilitas apud omnes est in honore', ac proinde putat esse consentaneum, eΣ melioribus ortos este in
49쪽
..i liores,quia generis virtus est nobilitasmobilitas ex genere quam. Io plus inueterascit in generatione, tanto maior habetur, I. m. dementis C. de Episc.aud. l. Furiosi fi de nupt .ibi stur ex genere . nobiliores seum. Differunt inter se hec duo nobilitatis genera in eo, . 'quod nobilitas virtutis est principium,& radix nobilitatis san- guinis , quia natura humana fuit prius ignobilis, quam nobilis, i nulla enim habebat merita, nec actiones heroicas, quibus dice- . . retur nobilis, ita igitur operata fuit, ut mereretur nobilitatem: virtutis, ut inde posteri dici possent nobiles nobilitate sanguinis . . ex paterno sanguine. Preterea nobilitate virtutis qui fit nobilis, laudatur ex proprijs virtutibus, & a ct ibus heroicis, quia ita meretur honorari, ex nobilitate vero sanguinis ortus in se ipso non laudatur,nec honoratur,quia ex hoc nulla habet merita propria, prςterquam quod cum naturalia in homine non laudentur, neq; vituperentur, consequenter neq; ius sanguinis, cum ex eo nobilitas sit quid naturale, & de hoc intelligitur glosa v. Personatus eX tr. LOID. q. d e prehend. dum dicit,nobilitatem in disputationem
l vocare, esse de stercore verba Mere; h igitur nobilitas lauda, tur in parentibus, qui eam actib. honoratis sibi aquisiverunt per exercitium virtutis, vel per militiam. Diuitis multum coadiuuat nobilitatem utramq; unde Bald. apud Felin. in cap. Super eo, de testib. num. ro. dicit, satis est nobilis, qui est diues ι & Petrus cle Bella pertica in l.Humilem C. de incest. nupt. latibibnobilitatem nihil aliud esse, quas diuitias inueteratas. Vide Grais lib. a. de
D. Apud laicos attenditur utraqmobilitas in praecedentiis ita quod as nobiliores praeseruntur minus nobilibus ignobilibus ineollia. gitur ex l. Honores S. His qui ff. de decur. Apud ecclesiasticos nulla consideratio habetur nobilitatis in conserendis dignitatibus. honoribus eap. Quoniam 23. 24. q. r. gl.inuidia cap. Venerabilis 3 . de proend. Sigilati dub. I.de elect. num. e. D. Hieron. ad Celan. ita loquitur: Nulli te wnquam de genreis nobili ate. praeponas; nesicirreligio nota ersonas accipere, nec conditiones h manum , sedanimos insepuit gulorum. Sicut ergo in conserendis dignitatibus inspicitur virtus, vitae Probitas, & honestas, excit. cap.Venerabili,&cap. De multa 28.de praebend.lta nobiles vi
tinibus Πεstrendi sunt. Inter Regulares nobilitas sanguinis nul
50쪽
De Fraecedentia, Maioritate. 3s
latenus attenditur in precedentia, honoribus, & ossicijs, gl. v. absque personarum delectu, cap. Ea quae 8. de statu monach. 126 Nichilominus utraq; nobilitas manet apud professum nam iura sanguinis incommutabiliter sequuntur personam,i. ius agnato rum T. depact.& virtutis nobilitas magis augetur in religione, qui est status valde honorificus, & ae stimandus, non perditur emgo nobilitas per ingressum, &prosessionem, sed magis augetur, di perficitur, ita Petrus Leunaderius pari. q. q. Fq. Guliel. Benedictus in cap. Ranutius num . at o. quos, & alios citat Vecchius disp. 13. de Nouitijsdub.9. num. I. Peyr.de Prςlato q. a. cap. 2. S. a. Ex his deducitur non esse audiendam glosam v.Ingenuus cap. I. de purg. can. asserentem perdi per monachatum nobilitatem ,
nam iura per eam ibi allegata, dicunt,amitti gradum,& oscium,
non vero nobilitatem,nisi in quantum arguit ambitionem,& elationem, religiosus enim cum omnibus debet esse humilis, tali tamen humilitate, quae non iudicetur utilitas. Vide Grassi art. r. lib. 3 . cap. I .num. 9q.& in Additam. hic ubi de hac re multa congerit. Ego nonnulla notaui Resolui. F. a num. 2 3.ad 2 8. Quaeres 3 o. An seniores, & antiquiores semper preferantur iuniora ribus, & recentioribusὸ Nota,quod senioris,& antiquioris nomen accipitur dupliciter, primo in ordine ad aetatem, unde qui habet annos fio. senior est, iunior vero,qui minori aetate gaudet.
Secundo in ordine ad ingressum in Ecclesiam, Collegium, Religionem, &c. unde antiquior in religione dicitur prior professione, licet postea alius ingrediatur etiam triginta annorum aetatis,gl. v. Antiquiores cap. sin. de consuet. in o. Lauor. tit. . de eiecit. cap. I . num. 8q. ROdriq. Mirand. apud Vecchium disp. 6. de No viiijs. dub. 2.num. 3.Sigism .dub. 9. de eleel. num. I I.
118 R. Antiquiores in secundo sensu semper preferuntur, quando adest statutum, seu consiletudo conformis iuri communi, ut ille sit potior iure, qui prior est tempore, quamuis alter sit dignior, iuxta dicta q. ar. Ratio est, quia honorandus est, propter Onera, quae in Ecclesia, Collegio, seu Religione sustinuit, i. a. ibi. Vbi
vel labor de offmag. oss. l. fin. C. de dignior. lib. I 2. cap. Cum tua. q. de consuet. in 6.gl. ibi v. Antiquiores. Vnde do dic,r primo receptus in collegio quamuis sit aetate iunior, tamen debet prcst