장음표시 사용
21쪽
um, quan 'quorundam Theologoriam sisentiadicis is indirecte olidi--biis authoritatim N rationum momentis ilire potitisset non esset quod in illo reactatu aut iure carperet aliqui , aut ML deraret. Si itaq; complures tum Theologi, tum Iurisconsulti, alij post alios, in eandem
hanc quaestionem excutiendaro incubuertat, nec priorum de ea iudicium sequenatium scriptorum sentientes praeiudicabit; cur non Meso aliquem indagandae verit tis locunt quaodoquidem in eo studio aetatem consiimpsymeo mihi quodammodo iure vendicem γSed antequam ordior quid de hac re sentiam explicare, diligens a me cautio& praemunitio adhibenda est , evel aliquod inde 'quatur unda um pusillorum, qui aestimane
Papam esse unum deum qui .ibetpotectatem --.1M coruo in terra vi Gersonis' ver circa maνε. 4 lao vel adiumentum aliquod accedero
. - de tu nouatorum calumni, , quibus m
dem Apostolicam xonsectantur, Vis immo animarum eastori potestatem omnel Grogent Mum iis ipse unprimis mutar A alibi
22쪽
alibi agere, videbitae potestatis & dignitatis aliquid decedat Vicario C, I sua , succestari S S. Apostolorum Petris Pauli; quorum patrocinio adiutum me quotidie, pie planeque mihi persuade, sed eo tantum animo esse , ut quae illa potestas sit&quanta, quam in Pontifice Romano, id est, summo Pontifices Papa. ut vocant Christiani omnes agnoscere debeant , sine fuco&fallacijs, sine studio Nodio perquiram &vt earum affectionum vacuus, quae in alte utram partem mentes hominum inesinant,
Deum selum praeter oculos habeam me forte redeunte Domino , vel inutiliter e pensi, vel abscondit talenti reus postuler. Eos itaque obsecro qui ante me, bono Vt. opinor animo, scripserunt me indignentur aut succenseant, si ab illoruin opimonerecessero. Neque enim, ut cum S. Augustino dicat V quorum libet dissutationes, quamuis , E istit. Catholicorum laudatorum hominum, velut o una Scripturas Canonicas habere debemin, ut nobis noniceus, salua reuerentia quFUis ebe μ' res M ur hom/nibm aliquid in eorumser fuim id 94probare atque est ver si sorte inuenerimis '' qu)d aliter sienserint quam veritus habet si uino adiutorio ab aliis intesticia, telia no.
23쪽
ualis ego sumisscriptis aliorum, Diss voloese intestinores meorum, ut aut gratis scili,cet admittant , aut cum ratione reprehemdant. Sed ad rem . .
Duplex Catholicorum quidem hominum nam ali quid sentiant nihil moror sed nimis Pontifici addictorum de hac quaestione opinio est. Una Canonistarum, qui Papae iura omnia coelestis o terrestris imperis a Deo concesse,in quicquid in hoc terrarum orbe potestatis est, siue temporalis&ciuulis, siue Spiritualis &Ecclesiasticae,id omne in Petrum latus succes res a Christo colulatum esse affrmanc cui principio nulla
non facile annectunt , quoties de absoluta potestate, siue de plenitudine potestatis ut loquuntur summi Pontificis , aliqua sub ritu disputatio Altera opinio est quorundam Theologorum , quibus land mentum hoc Canonistarum merito displicet , quod neque Scripturae authoritate , neque Apostolorum traditione,peque veteris Ecclesiae praxi, neque antiquoriun Patriun doctrina& testimonij liquido comprobenK in e go istam illorum opinionem solidissimis,
tionibus convellunt sed ita tamen ut ex eius abdicatione,nihil iuristi potestati tem-
24쪽
poralis Pontifici depereat, quin id ei alio
modo in tuto collocent, integrumque comseruent. Sic igitur statuunt, Pretificem GPontificem non habere directe Eum tempora tempotestatem se olumstiritualem e tamen ratione piritualis haberesaltem indirectep restatem quandam, iamque summum, dis nendi de temporalib in rebin omnium Christia anorum. Atque ita quicquid illi recto ordune, id isti oblique&per consequentias P par tribuunt, ut ratio tantum diuersa aes
eadem sit. - . . :Mihi vero hanc animo quaestionem ver senti, neutra istarum opimonum, quantum
ad temporalem potestatem, satis firma visa ex Canonistarum tamen quam Theolo-oorum si inter se conserantur, facilius posse lesendi: cum saltem, non repugnet ordini Iiaturae, quo quis imperium sibi in alios com cessum iure ui exemet ac proinde nihil contineat G ιν. At Vero Theologorum sententia testatas assertoribus proposita, naturalem rerum ordinem euertit, qui vult ne quis potestates imperio in alios utatur, quod neque sibi nominatim concessum est, neque ad explicandas res suae fidei mand
tas prorsus est necessarium Theologi tam
25쪽
isti monitarum olenticinem pro sivi refellunt sedpMe nec si melius siminint xx inde dignosci possit,
quanto cuique iaciliussit in aliorum seriptis salsum deprehendere, quam in suis verum
Esti inter ipse Theologos de hac re contentio senam multi Canonistis se socios addiderint seu quod veri specie decepti ruit seu qiiod sedem mhmina, laydedignam , nimio Niri, sectu prosequem tes, hoc etiam potestatis & dignitatis apice ornare voli erunt seu denique quod singularibus Pontilicum benefici j de acti. istotos referendae gratis studio sibi arctius cor ciliare mei dicam immodica si entatione demereri, cupierunt. Atque horum. - nor in numero est, qui nuper de congregari τι-- tione Oratmij ortus acriorem se caeteris stipulatorem Canoniliarum obtuli quem pax terea vir doctissenus , S nobilis Con-ςionator , si quis in Iesultis est , cum ab eo quid de hac Bonis opinione sentiret pereo xarer, Papalem parasitum vocabati Nam libris editis enixe contendit, Omnem vim e-giam, maimmque eram qua in terris sunt,
26쪽
F nrifici iure disino & quicquid potestatisvspiam terrartim habent Reges, Principes seculares, tam fideles quam infideles, idi
tum a Papa pendere, quantum ad executionem temporatim tantummodo ab eo in
illos derivatumri ita ut ipse , velut totius Miuadi dominus, regna S principatus, cuiti quando voluerit, dare vel auferre possi quamuis nemo sitiat causam cur ita faciat. Ac roinde, inqtu Di India occidenuia Caseri, Orientatis vero Lusitamiae Regibus
adiudicare se addicere, quamuis cuncZι homines ign'rarent mnexionem rationis qua ad dicebantur, ut sipra dicebamuου.
Huius itaqhur opinionis tuendae fiducia orectus, multos excellentes Theologos in quibus est vir ille maximus&nunquam satis laudatus Bellarminus grauiter incusat, ω nouos Theologos vocat: aitque eos per 'A,M.tissi e falsa, o aduersus omnem veritatem γα pugnantia docere, eo quod dicant Christum ut hominem , non fuisse Regem tempor lam, nec ullum dominium temporale in te ris habuisse , nec exercuisse ullam regiam potestatem istis enim assertionibus eue temtur praecipua deliriorum Boeti sund menta cum tamen magni illi Theologi vo
27쪽
rissima, ac proprio Saluatoris testimonio confirmata asserant. Hu es inquit, foueas Labent, se volucres erit nidos, sitim autem hominis non habet ubi caput reclinet. Vbi ergo eius regnum Θ ubi dominium temporale quis animo concipiat , Regem aliquem aut dominum esse posse , cuius neque regnum ullum, neque rei alicuius domestum ir re-xum natura sit, Scimus Christum, qua Dei
filius est, Regem gloriae, Regem Regum,
coelis terrae rerumque Annium dominum essὶ una cum Patres Spiritu Sancto aetemnum regnantem Q at hoc quist ad regnum temporales quid ad sceptrum fascesque sarcularis maiestatis Legi equidem diligenter quae in hane rem Boetius edidit sed nihil solidae rationis ad sententia su confirmatio nem , non alicuius fallaciae N captionis admistione corruptum, nihil vetustaes proba Merailthoritatis , non adulterinae interpretationis fuco, depra tum inueni. Fuit olim in eodem errore Henricus Segusianus Camdinalis Hostiensis , cuius noua tunc Nina
dita opinio Bonifacium Vm bominem per se quidem gloris auidum,velut nouis ambutionum facibus non multo post supra modum videtur accendisse. Sed bene nunc res
28쪽
vertunt, quodHostiensis illa opinio quam Canonista postmodtim sequuti lint, quamque Boetius iam amplectitur a Theologis quibusdam firmissima ratione damnataui; Et quod Ecclesia Dei eum nunc habeat Pontificem Max nempe Clementem VIII qui non silum pietate doctrina, sed humilitate usticia, charitate, caeterisque virtutibus tanto Pastore dignis,insignem se, comspicuum orbi praebet; Vt non sit quod incti amus tantum Pontificem , tam putida opinione. quae solis ineptijs,M captiunculis verbortim suffulta est, commotum Minfectum iri, ut aliquid sibi indebitum arroget. Neq; Bogim tam temerarias assiertiones tanto Pontifici dedicasset, nisi omnia auderet audacia. Superuacui oci esset, errores Nimeptias eius omnes, minutatim perstringere Tantum , ne hominem gratis reprehendisse videar, unum deliriorum Margutiarum eius testimonium subijciam, ut Lector ex unguibus de animali iudicet. - :
Rincipio tamdum est duas illas pol states, quibus Mundus in ossicio conti- nctu
29쪽
netur, Ecclesiasticam scilicet,s PQliticam, ita iure diuino distinctas & separatas esse, ut Om.r3. quamuis ambae a Deo sint i utraque suis terminis conclusa , in alterius fines inuadere suo time nequeat, neutrique in alteram is, u perium sith ut pulchreo suaviter S Bernar- - . . diis docet libro I. de Consider ad Eugeniarum 96.ήφ. um . inter recentiores Theologos Ioan.
Σ. - Driedo. iamque ipsam harum potestatis. 7 tum discretionem Magnus ille Hostas Epis-
- ἰῆμ' copiis Cordubensis , ad Constantium Imp. ι Arianum scribens, poetissim ostendit: cu--Zo. .ri itis sementia, in S. Athanasi epistola ads si litariam vitam agentes,mhunc modum te lata est Tibi Deus imperiumson sit, mobis quaesunt eclesiae concrediit o que modi
dum qui tuum imperium malignis oeulis carpit, contradicit ordinationi diuina itu es tueaue ne quaesunt Eecisses ad te trahens magno erimini obno iussus. Date,scri am est,qva Matib. xiiunt Caeseris Caesari se quae Dei i Neque M. - igitu a ess nobis in terris imperiumsenere, neque tu thymiamatum ' sacrorumpotestatem Libra, Imperator. Hinc est, ex hac imquam potestatum distinctione , quod Inno
30쪽
spiritualia , siue quae non concemunt animam, ut loquuntur nisi sorte in illis terris degant quae subsunt temporali iurisdictioni Papae. Atque ita restringi debet iusiurali
dum illud professionis fidei in Bullast IIII
ubi dicitur Ron o Pontifici, M. veram obedientiamstondeo , ac iuro quando laicus est qui iurat. Negat tamensorius hanc istarum potestatum distinctionem, temporalem sub Ecclesiastica con meri, 1que virecto subiecta esse, oppido tam imprudenter, affirmat. Sed animaduertebat se perspicuissemctissimi Pontificis Nicolai L confessione premi,qui in Epistola ad Michaelesti Imperato rem docet. quod licet olim Pagani Impe μα ratore i dem se maximi Pontime dicerena ratur, tamen cum ad visum mentum es eundem
Regem atque Pontificem, ultra i nee Imperat iura Pontificatira arripuit , nee Pontifax nomen Imperatorium usurpaxit quoniam idem mediator Deio Iuminum, homo Chrisus use , sic actibus propriis dignitatibus diuinctis, officiapotestatis viri s disreuit, propria volens medicinali humilitate sursum erri, non hamum superbia rursius in infernum demergi , ut o Christiani Imperatores