장음표시 사용
51쪽
diae fatationis status Mimperi Pontifiealii
admirati mem trahant aut cui non iustam inquirendi causam offerant,cur prioreSPontifices florentissimo Ecclesiae seculo,se Principum fantulos, seruos, subditos agnouerint,eorumq; imperio in temporalibus obsea quuti sint cum illis nihilominus in spiritualibus praeessent:posteriores autem,se Regum, Principum gentium, & nationum omnium Dominos profiteantur. Multis certe ea res,
eruditis DCatholicis hominibus; in mediocrem de huius mutationis iure dubitandi caiisam pribet, imo vero credendi tam in gens &absolutum imperium temporale, hi perseniswntificii , non ab omnipotenta Deo , sed ab impotente hominum' ruri dam cit ditate originem habuisses hec a Christd Domino iri Petrum initio diminituqeollatum, sed ab aliquot Petri Successoribus, post misitas aetates , humano more sinisse siti, altim nem sontifices qtiosdam
auctis in thrastensum opibus: caeca ambitioni atqtie odio indulgentes , sensim eam . bi potestatem vindieasse , qua sibi licere quicquid est uspiam regnorum irincipa-
. tuum adimere dareq; contenderent. Homines lati sinant, , ut caeteri mortalas, inte dum
52쪽
dum appetentiores vanitatis qualis ille quisbio odio Philippi pulchri Regis Franciae de
cretalem constitutionem edidit, . quae tot γε clerinscandala tot pericula peperit ut statim ii μή ' -- Lonifacio luccellor meruerit abrogari ' cum ni
Auxit vero in illis, Maluit id viti miras iiii, et , sera palponum quorundam adulatio, qui in. f. h.
eptis stertionibu cuiusmodi nunc sunt Bo lai ziana Deliria, Papa omnia licere, Omniaq; iure diuino subiecta esse astirmabant quominus mirari oportet, nonnullos ipserum, Pontificalis MApostolica modestiae usque- adeo cis oblitos, ut potentiae amplificandae studio in fines alienos incurrerint. De quibus Gaminus vir Domi kresiniosiis Hanctam tit atentem se usurpatam authoritatem ut ille vocat,obiter taxans . Itaque ea est, ri .r
inquit Podie istorum ublimitas, amplitudo,
Diparui habitis Regibus, licere istis omniagio VII riuntur. Neque quisquam ad Pontificatum mea aetate v nit, qui, dignitate adepta, non statim suos nepotes magnis opibus principatu donauerit. Et ante Gaguinum diu S. Bernardus. . An non limina Apostolorum iamplis ambi lik. . d. tio quam deuotio terit Z Hluac Platii o Mori 'U .uatur autem hoc modo Boni crus iste, qui Impe eia, fisso ratoribus, Regibus, Principibiu, nationibus f VUL
53쪽
populis, terrorem potius quan eligionem iniscere conabaturo quis dare regnis auferre,pesiere homines ac reducere, pro arbitrio animi 14.1.M conabatur. Atq; idem Gaguinus alibi 'na , . lem vita exitum habuit contemptor omnium hominum Bonifae, , qui Christi praeceptorum minime recordatus, adimere , conferre regna proseo a bitrio conabatur, eum non ignorarete se Deo versari in terris, cuius regnum non de hoc mundo terrenis rebus, sed de πυ-sibulisset quis dolo se malis artibus episcopatum Romanum ibi qua erat, Coelestinum sanctissimum virum G quo dignitatem
receperat, in carcere dum vixit habuerat.
CAP. U. DVas autem res potissimum inuenio, quae ansam Pontificibus tantam potestatem arrogandi videntur praebuisse. Harum una est, ingens ille honos,qui, Vt par erat, Principibus populis Christianis stimmo animarum pastor deferebatur,s deferri adhuc debet atque etiam prasiudicata sanctitatis opinio de sede illa beatorum postolorum Petri&Pauli, quae inter omnes in omni dignitates authoritate spirituali πι
54쪽
na eminet eoque maximis copijs facultatibus prae caeteris aucta est uomata. Η1s de causis facile omnes adducebantur otcrederent nec Papam pro sua sanctitate alieni iuris quicquam sibi velle assiimereri nec fas esse Christiano iussa Pontificia ullo nam do detrectare. Inde famam, ut huius tantae reuerentiae& beneuolentiae fiducia , erecti Pontifices nonnulli , quibus animus ad gloriam procliuior istam ad se potestatem in Reges traherent primis succestaribus Petri fuisse decestaribus prorsus ignotam Eo accessit praeoccupatum vulgi, illiteratorum iudicium, qui hac sanctitatis opinione imbuti, Papam nec dicto nec facto errare poLse credebant atq; etiam Clericortam &C non1starum quorundam scriptio qui,seu Veritatis ignoratione lapsi , seu in Principis sui Pape, quo uno pendebant adulationem effusi, quicqiiid toto orbe terrarum potestatis est,in eius selius persenam contulerunt: illis blandimentis atq; illecebris Pontifices sponte sua ad gloriam currentes, velut nouis ambitionum facibus,accensi sunt.Omnes enim quotquot sedem illam legitime tenuerunt, pari cum Petro authoritate regimini Ecclesiaei fuere , sed non omnes Petri zelo a censi,
55쪽
censi, paribus eam studijs gubernarunt. Proh dolor, knonnullos constat per vim scelus in locum illum irrepsisse, alios irru Lse, vinctissimam cathedram moribus i quinatissimis foedauisseri alios vero, quanquam legitime ad eius fastigium fgnitatis euectos, ambitiosa dominandi libidine e arsisse, magna Regum ac Principum feci larium aemulatione, sines imperijsui, quod initio mere suit spirituale, temporalis potestatis accessione proferre , nullo non artia ficio esse annisos quod studium licet primcipio videbatur nonnullis ad ornamentum tantae dignitatis pertinere qua Christi in terris Vicarius, &B.Petri successe fungitur,tamen ubi eorum aliqui eo arrogantiae deuenerunt, ut non tum Reges de solio deijcc-
re, sed regna etiam amplZima in praemium
imo in praedam dares occupanti concedere , sibi liceres, in animum inducerent: tum certe nemo sanus insanam illam animi elat, em non magnopere improbauit,&veli chrymas vel indignationem tenuit. Quis tum non ingemuit vel infrendit cum superbissimis ille Pontifex, cuius modo memin,
mus, potentissimo Monarchae Philippo Pul--chro regnum abrogare, MAlberis Austriae
56쪽
Duci una cum Imperio conferre oppido quam arroganter praesumpsit. Nec id alia de causa, quam quod Re Legatu ipsiuisis, nitantem sibi audacius in carcerem misisset: quasi eo facto Rex Franciae quem paulo ante Innocentius III ingenue fassus erat non χήρ.
habere superiorem in tenaporalibus regnum: : 'tanquam Papa cliens &beneficiarius com G.
misisset. Ita enim per Archidiaconum Narbonensem Regi mandat, regnum Francia ob eius contumaciam, se violatum is gentium, ad Romanam Ecclesium esse deuolutum quod quid aliud senat, quam regnum illud, omnium opinione liberrimum & florentissimum, et iisque Xemplo caetera omnia regna Christiana Ecclesiae Romana atque adeo Papae beneficia seu fetida esse λ cum non aliter ad illam Ecclesiam propter contumaciam feloniam, ut vocant, deuolui possint , quam si
ipsa dominium directum temporale ill
Alteram tantae iurisdictionis temporalis occupandae ansam, praebuit gladius excommunicationis maximum spiritualis imperij propugnaculum , qui tanto terrori erat, Vt populus minas Pontificias, excommunicationis fulmine, quo iure quaque iniuria c- munitaS
57쪽
munitas, neque contemnere, neque negligere auderet aut inconcionibus seequenterea vox perAnare., omnem excommunicatio nem, etiam ininstam esse timendam. solius
Pontificis esse , aestimare iusta sit an iniusta.
Etiam illud , cum excommunicatis nec cibum esumendum, nee viti in re communicandum cati. μυε esse. quibus monitionibus4 minis coim
σν. qm territi plerumquePrincipum excommunica-
torum subditi ab obsequio deficiebant:
quod extremum in elissimodi malis erat, P pa in eXcomunicatum a se Principem, Primcipes alios partim simili anathematis intemminatione, partimblandimentis largiti nibus concitabat lim Principes illi,quos ista Pontificilinii aque periculis inuoluti , tot casibus expositisceptri potius sabmissione iratum Pontificem placare, vexationemque redimere maluerunt, quam omnia intestinis seditionibus, publicoq; incendio,sua causa miscere. Haec via Pontificibus compendiaria fuit ad metum Regibus4 Principibus inij ciendum&victoriam pene sine certamine parandam. nonnulli tamen infractis animis aduersus e-- iusmodi conatus Pontificios restiterunt tanto robore ut inde orta calamitas Papam quam
58쪽
quam Principem magis assicierit. Sed hae
Lector monendiis est sententiam illam omnium vocibus celebratam, excommunicillionem omnem esse timendam, cum hac exceptu One intelligi debere, extra qua manifeste constet seiniustam tunc enim nec curanda, nec timenda est , modo absit ab excommunicato contemptus &yr sumptio nec eum enim in quem fertur, sed a quo fertur afficit atque dit. Cuius generis excommunicatio illa videtur, quae in subditos profertur,eo quod Regi vel Principi suo excommunicato Pareant iiij quae temporalis sunt iurisdictionis, &Dei mandatis non repugnant: Vt infra commodiore loco demonstrabitur i. c. cPraeterea nec illud uniuerse verbum est eum
excommunicatu non esse communicandum, aut
cibumsumendum. Neque enim id verum est, ubi periculuna impendet, ne ex eiusmodi separatione magnum in Ecclesia malum ori tur,visitet Principe excommunicato,si subditi eius communione abstineant iam vix ullus Principum tam perditus est , qui non inueniat amicossclientes , quorum opera armata manu causam suam quamlibet iniustam, magno cum Ecclesiae ac reipublico intertrimento, tueatur cuius rei,s pa- trum
59쪽
trum memoria Sciaostra aetate , exempla Ii ctuosa in Christiani gentibus eviterunt, hbi inquam tale quid timetur , corporum s paratio non est necessaries, sed Usscit a talia hin cordeseeiungi vita moris que distingui, Iropter compensationem custodiendae pacis unitatis, propter sAutem infirmorum, VPp - Zib 3. On clase docet S.Augustinus. ' ex quo sequi vibriis. q. detur Papam inconsiderate facere qui subia ditis c inmunione Principum interdicit, quoties inde sec estios turba non mediocris Ecclesia vel reipublicae impendet cimo nec teneri subditos in eiusnodi casu, Papae separi rationem cortoriim imperanti obedire.Sed uadere uberius suo loco. Et sis similibus apparet, quod diri, Pontifices postremis Ecclesia seculis temporalem istam in Principes potestatem se sim sibi usurpasse , quam nemo omnium decessorum neque primis neque medijstemporibus unquam agnouit. Et vero Greg i ius V II partim publica offensamenrici IV. Imperatoris, partim priuata iniuria permotus, id iuris dandi&auserendi regna. perte sibi primus omnium asseruit , amrmans Christum Petro Meius silccessoribus omnia AEuadi sceptra dedisse, hoc versiculo,'
60쪽
Petra dedit Petro, Perem diadema Rodulpho. VeHim nihil aliud regorius eo facto, quam cruentas&furiosas tragoedias excit uit; nec infaeliciter destinata,vis armis prohibitus perfecit. Quod autem Ecclesia potestateria eiusmodi primis temporibus non habueris, ac ne quidem habere se crediderit, ex illa quam attulimus Host epistola,ad Constantium Ariana haeresi infectum,&Romanum Pontificem Liberium , aliosque Orthodoxos Episcopos exiiijs, varijsque molestijs vexantem, liquido comprobatur. Nam loquitur ib1 vir magnus non m priuati hominis Christiani, neque in simplicis Epio copi persena,sed totius ordinis Ecclesiastici, atque adco immi Pontificis nomines Scaut verum dicit aut falsiim. Si verum , comstat Ecclesiam tunc temporissensisse,nullam se in Reges& Principes Christianos temporalem iurisdictionem , ne quidem ob haeresim, quod crimen grauissimum pernici sissimum est, habere. Sin falsum, quamobrem p an ut Imperator assentaretur scilicet, qui tunc vere dicere potuit , loquebar det simonijs tuis in eo lectu Regum se non con 'fundebar ' An quia rei veritatem, Meccle utit.