장음표시 사용
371쪽
Quomodo Astronomi investigent inititium Zodiaei sive eclipticae. Suspecta o servatio aequinoctii Ptol maica. Dissicultas in recipienda die aquinoctii a Ptolemaeo prodita. Pro observatione diei Aquilioctii Ptolauraica.
314 DE MUTI B. SΤΕLLAE MARTI sdaeis habitam PTOLEMAEus nobis Conservavit, quae se sta est anno ante Christum CCLXXII D. Xum Januarii mane, cum Mars Borealem in fronte Scorpii occultavit. Rursum hic nulla horae certitudo addita . Reliquas quatuor PTOLEMAEus ipse habuit, dimensus astrolabio sidu, Martis ad Fixas 3 recenset tamen solum locum sub zodiaco, sub ipsi uri articulum oppositionis Martis cum medio motu Solis.
Ex observationibus tam pauciS rerum maXimarum argumenta ca
pienda sunt: aut si non possunt, imperfecta relinquenda Astronomia.
Primum enimperquatuor Observationes P ΤOLEMAICAS, epo Chamotus
medii, ad Fixas relati, PTOLEMAEI tempori competens inquirenda,&ex ejus cum hodiernis collatione ipse motus medius est limitandus. Deinde per observationem Chaldaicam videtur inquiri posse, an vere eccentricitas Solis olim major fuerit quam hodie. Denique & per hanc dc per Aristotelicam, si tempus sciretur, de Martis latitudine ad illa tempora, periculum fieri posset. Quam vero Viam insistemus per D E V M immortalem l cum nihil pene habeamus a PT OLEMAEO , quod non jure prius in Controversiam Vocare possimus, quam ad justam subtilitatem nobis utile fiat.
Primum ad exposita tempora prodit motum Solis medium eX calculo , qui nititur observatione aequinoctiorum & solstitiorum. Principium Arietis Sol detegit, non digito ad locum intenso, sed coeca conjectatione temporis. Nam id dicimus esse principium Arietis, quod Sol tenuit, quando visus est dies noctibus aequare. Quid si PTOLEMAEus in tempore aberrasset ξ Conjecturis non caremus. Primum enim non prodit modum observationis. Opto ut observaverit altitudines Meri dianas, ex quibus inductione facta momentum ingressus Solis in Boreale hemisphaerium citra errorem habetur. At quid si ipse observaverita in ARMILLIS ALEXANDRINIs , ubi ei potuit nocere refractio, cujus manifesta indicia ipse prodit, dum ait in illis ARM 1L1 Is Observatum esse eodem die bis aequinoctium λ Ipse vitio instrumenti transcribit; ego vitium ex refractione ortum suspicor. Esto tamen . observaverit per Meridianas altitudines . Alia suspiciose summavi invito ingerit, quod aequino stiorum momenta a PTOLEMAEO prodita intra sesquidiem non consentiunt, analogiae praeteritarum HIP PARCHI, dc sequenti tum ALBΑΥΕGNI I& BRAHE 1 observationum, quae Omnes in unam aequalitatem Conspirant. sola PTOLEMAICA aequi
noctia exorbitant. Quae res multis perplexissimis de coelo opinionibus occasionem dedit, motusqt e trepidationis & librationis peperit: qui o
mnes CVertuntur, deprehenso, quod Consecutae PTOLEMAEUM ObserUa tiones cum vetustissima HippARCH1 ad aequalitatem constanter consentiunt , .
Tvetur se tamen ipse PTOLEM EVs consociatione vernalium aequi noctiorum cum autumnalibus. Nam si Instrumenti vitio fadium cset, rit postridie verum pronunciaverit aequinoctium, cum pridie fuisset I
372쪽
autumnale pridie pronunciatum fuisset, cum postridie con peteret. Ita
erepto biduo ex longitudine aestatis , magina fuisset secuta mutatio cc-eentricitatis Solis, quam tamen relinquit per sua observata, quanta ab HippARCHo fuerat inventa. Itaque nihil restat, quam ut fidem Pro-tεM i secuti credamus juste observatum tempus, quo O stetit in V initio.
Facto principio,& obliquitate eclipticae per observationem inventa, nihil est negocii,per quotidianas Solis declinationes, pronunciare, de vera ejus elongatione a puncto, quod Sol tempore dicto aequinoctii tenuit, quodcunque illud aut in quacunque sphaera statuatur. Nam alii alias huic negocio sphaeras d putarunt, cum post Octavam dc nonam a
PTOLEMAEO Constitutas sphaeras, alii decimam, recentissimi undecimam δί duodecimam, vanissimis speculationibus constituerint; quam πολυπραγριοσυ- BRA HEVS Vehementer increpuit. At quid in earum locum
substituere cogitarit, mihi nunquam dixit, nec scriptum reliquit ulli bi.
Co PERNICus quidem ut vulgus judicat inscite & festive, ut Aco) sapienter fecit, qui oculis a coelo deductis , quaesivit id punctum in ipso globo Telluris, cui in Fixarum sphaera punctum quolibet saeculo certum supereminet, ut cap. LXV I I I. dictum. Sed hujus loci non est prolixius ista discuteroe.
III. Sequitur demonstratio aequationis, quae nititur Solis ingressibus
observatis in principia cardinalium signorum . AEquatione enim ab ap- renti loco Solis subtracta vel addita, constituitur medius Solis motus ab illo puncto, quod Sol aequinoctii tempore obtinere visus est. Rursum hic de aequationis quantitate major est dubitatio, quam prius deaequinoctio,vel principio Zodiaci. Nam hodie illa aequatio minor apparet et o minutis, quam quantam HippARCAus demonstrasse sibi visus est, PTOLEM EVsque retinuit. Nec est causa satis justa, cur dicamus, hodie aliam esse orbium proportionem quam olim. Assirmatum enim maximi momenti,eget firmissimo testimonio, quo caremus. Nec enim observata illa tam possunt esse accurata, praesertim circa ingressum in Edc . Quod si substituamus PT O L p o aequationes hodiernas,non mutabimus ejus observationes tanto, quod observalido se comprehemdere PTOLEMAEus ipse fateatur : quo majus aliquid noceri potuit PTOLEMAICIs observationibus, ab ipso refractionum negocio. Nam possumus diem observati aequiti octii PTOLEMAICI certam fateri, horas interim aliquot illius diei in incerto ponerem bi vernalium & autumna lium aequinoctiorum societas sese non ita dehendit, contra parvum hunc
errorem, de quo agimus, ut prius contra illum magnum . Sane fuisse aequationes aevo PTO LEMAEi aequales nostris, arguit constantia modernorum,. Nam fere idem est, quod hodie BRAHEus, quod ALA A TE G N I v s quodq; AR Z ΑC HE L ante aliquo is cula invenerui. Cum igitur suspicio sit,vitiosam esse Solis aequationeim, qua Pro LΕ-MISVs utitur, ex vitiosis apparentibus locis Solis deductana, nec ad me
observationen, addiscatur locus Sol s in Eo 2 diaco,quamvis incognito sita zodiaei inter Fixas Theoria octavusphaera dissicilis captu apud veteres, oci constans:
2Eqriariones Solis an olim majores Hori aequi. voaii Ptoleisinat ei esse in
373쪽
aona eum gratia Ptolemai garum observationum I sineri hodierin
Nas Sota. Loeum apogaei Solis Ptolemaiciun intra multos gradus non esse scI-
Loea Fixarum Ptolemai ea in zodiaco non sine suspieione
erroris 2o circiter minuto tam
aequinoctii cceiacum.B Sol, Luna, D Fixa; visibilia;BEde-εlinatio Soli S. AB habetur per observationem ipsius B E
dissime.BC habetur per instrumenta de die, CD per instruinenta & decto, quod jam ur dc sic scitur, c DE M o T I B. S T,Ε L L AE M A R T. I s dii nec ad apparentis Solis oppositum, Mars a PTOLEMAEO , citra erro ris aleam , deductus est. Consolatio tamen haec est, quod nobis apparenti Solis loco opus est, cujus comprehensio prCcedit.
Possumus autem incedere Via gemina : aut ut PTOLEMAEo credamus de aequinoctiis, aut ut CX modernis aequationibus, Correctionem PTOLEMAICIs hanc adhibeamus, ut vernum aequino ctium tribus horis fuerit serius, autumnale totidem maturius, quam est a PTOLEMAEo annotatum ; itaque utrinque in declinatione Solis fuerit erratum g minutis. Sane instrumenta PT O LEMAEI subtiliora non fuere, quam quorum minimae particulae Io minuta Valebant. Et collocat HIPPARCHus u
nam hujusmodi particularures in dubio. Qua de causa Sc tempora, qui bus moratur Sol in quadrantibus Zodiaci, non praecisius expressa fuere, quam quadranti b. dierum. Et haec de Vera aestatis hyemisq: longitudine.
Quid vero nunc dicemus de ingressu Solis in Cancrum dc Capria
cornum, unde apogaeum, dc ipsa aequationum dispositio depe deit quam facile unus diei quadrans potuit vernali decedere Zodiaci quadranti, accedere autumnali Z cum ingressus Solis in Cancrum insensibilis plane sit. Neque sane persuaderi possum, HIPPARCHUM & PΤOLEMAEUM, in ipsum hujus ingressus momentum respexisse, neglectis punctis in te mediis . Credo facilius, sedulos fuisse per totam aes atem, in notandis Solis declinationibus, semperque duas aequales, ex utroque latere Solstitit, comparasse invicem, & tempus inter aequalium declinationum momenta intermedium, pro vero ingressu Solis in Cancrum sumpsisse quo pacto, si vicinis Solstitio locis comparatio fuit instituta, parum quidem erroriS, tantum tamen committi potuit, quantus est unius diei quadrans, in quo abeunt minuta is de motu Solis. Igitur et si certissima essent aequinoctia; potest tamen circa Solstitia in partes alternas deesse vel abundare in loco Solis quarta pars gradus,& apogaeum tunc octo gradib. anterius vel posterius incidere. Hactenus de motu Solis.
Jam quod Martis ipsius observationes attinet, etsi demus astro labio
certissime collisnasse PTOLEMAEUM ad FIXas: tamen adhuc non con'
stat certius de loco Martis in Zodiaco ut in quo prius locum Soli
consideravimus quam de ipsarum Fixarum locis: SI si commisit Ρ Υ o Lξ-MAEVS errorem in assignando Fixς, gradi I elongationis a puncto aequin in ctii, idem error committetur in pronunciando Martis loco. Atqui ne Fixarum quidem elongatio a Sole &sic a puncto Arietis, a quo scillis Solis elongatio per declinationem J caret suspicione erroris. Ecce enim& modum inquirendi tib argumentum erroris. Anno 11 Antonini in quisivit illam PTOLEMAEVs per Lunam dichotomon . Lunae enim a Sole, cordis Leonis a Luna, Clongationem cepit
nocte. Compositis igitur AB, B C AD, tandem habetur AD elongatio Fixae ab A cineo prius nun- tandem patescit, postqtiam ad D Fixam est alligatum . Postea Planetae observando ad Fixas alliganeoxiam elongatio ab A principis Zodiaci.
374쪽
ARS V I N T A 31'tur Solis elonga tione a puncto aequino ctii ; datur dc Fixae ab eodeni e longatio. Jam in dimetienda elongatione Lunae a Sole, error videtur eommissus dimidii gradus. Nam Sole occidente fuit Coepta mensura. Solvero occidens per refractionem Videtur alueior justo ; dimidio circi tes gradu. Minor ergo justo apparet elongatio Lunae , & sic etiam cordis Leonis a Sole, aque aequinoctio.Videtur igitur addendus locis marum tempore PTOLEMAEi dimidius gradus. Ergo quando PTOLEM EVs putavit Martem cum Fixis observam do connexum esse in opposito medii loci Solis,jam vere fuisset dimidio gradu ultra hunc oppositum. Cum igitur a PTOLEMAEo quatilbrobsem
vata loca Martis commemoren rista: Σ1.ό Π.nobis assumendae stantista: Σi. 3ό Π. 24. Σόλ. 3. p. q. sp . Atqui contra hanc audaciam PTOLEMAEus se munit,assirmans ses pius inam& eandem rem, Fixarum scilicet elongationem a Luna, Lunae a Sole, sic Fixarum a Sole ab aequinoctio, inquisivisse distantiam, inventamque e se perpetuo eandem. Igitur eui unam solam prodit observationem, demonstrandae methossi causae tamen credi potest plures observationes respexisse, tam oriente quam occidetate Sole vel Luna, δί de
nique id secutus esse, quod vidit inter naultas opera tiones, diversa loca
Etsi vero haec disputatio de 3ό minutis nihil attinere videtur ino tum Martis medium, siquidem his I v vicibus Mars a Fixis observatus,
ad illas referri possit, neglecto puncto aequinoctii, incertae distantiae: quia
methodo ECo superius cap. XVII. inquisivi aphelii locum ad pro ΓΕ tempora tamen adhuc eo nomine tenemur, quod Martis loca visa
ad oppositu apparentis loci Solis reducenda stini. quod opus nunquam recte procedit , nisi remotio cum Martis tum Solis a committit puncto aequinoctii, praesciatur; quia non aliter nisi per haec quasi elementa, discitur justae elongationis Martis a Sole arcus. Quod si ad momentum, quo vera putatur fuisse siderum oppositio, Planeta videatur ultra vera Solis Joca triginta minutis: Plancta igitur involutus est inaequalitate secunda, nondum idoneus ad inquirendam primam inaequalitatem. At in apogaeo haec triginta minuta prosth
aphaereseos orbis, Occupant magnum arcum CC centrici, Cui major adhuc portio de tempore seu motu medio respondet. In perigaeo si contrarium. Occupat enim ista prosthaphaeresis parvum arcum eccentrici, cui minor adhuc portio de motu medio competit. Qui ergo dicit, Ma tem his quatuor vicibus visum esse3o scrupulis in Zodiaco ulterius, idem dicit, Martis motum medium ab aequinoctii puncto fuisse, in apogaeo multis,in perigaeo paucis scrupulis, anteriorem . AC cum minor sit arcus eccentrici arcu hoc,Vitiosae visionis, qui fuit so minutorum ; non igitur Mars in eccentrico eo usque ne sub Fixis quidem pervenerat, quousque pervenisse sub illis videbatur: quantitate illa, qua differt arcus eccentrici ab hoc arcu visionis 3 o miniitorum. Qui arcus cum magnus sit in aphe
bus Ptole maicis. Quatenus in certitudo lo- eorum Fixasi Iam in zodia. co attineat obsiservationes Haitis.
375쪽
D E M O T I B. S T E L L M A R Τ I sdenique igitur sequeti ir, in aphelio parum in perihelio plus, esse Martis motui medio a Fixis adimendum,si recipiamus, FiXas 3 o minutis promotiores esse in Zodiaco. Ita non tantum motus medius fit minor etsi multo minori quantitate, quam sunt haec 3o scrupula, visionis vitium sed etiam ipsa trium acronychiarum, quibus PTOLEMAEus est usus , luxatur dispositio; unde aliud a phelium, aliamque eccentricitatem prodire necesse est. Etsi hoc posteritas nobis nihil facesset negotii. Contemne mus enim , etiamsi majus aliquid, vel sine suspicione erroris Fixarum,
insinuarent observationes: cum certum sit, non ferre illas tantam subtilitatem , quantam ferunt B R A Η Ε A N ΑΕ . Itaque usurpabimus mam aequationum, eX observatis Brat Ieanis inventam: quasi maneant omnibus iaculis eaedem. TR1A 1 G1 TVR biVia cum nobis occurrerint, de Solis eccentricitate, de loco apogaei Solis, de loco Fixarum & Martis in Zodiaco: octo existent constitutiones motus medii, & aphelii, ad illa observationum momenta, etiamsi neglecto Zodiaco, tantum a FiXis computem US.
Prima inquisitio retineat omnia Ptolemaica circa Solem & FIXaS.
Cum igitur loca motus Solis medii fuerint 2I.ό. Joata. Σ. q. Π.& Solis apogaeum 1.3ὁ.Π; apparentia Solis loCa fuerunt ΣΙ. ό. id. I. I .X. q. I. II. ultra Oppositum Omnia tria. Praecedit igitur vera oppositio. Et cum diurnus in Σ1. Π hodie eta sit circiter 23 minutorum, Solis 6 I. summa 1.2 : illa igitur 41 minuta requirent horas vetii, quando Mars Visus fuit in Σ 8.1I, oppositus loco Solis apparenti. Sic in z9 hodie iv.)diurnus Martis solet esse Σ . diurnus Solis 3 .summa 1. 23. Ergo g. 23. differentia postulat dies L horas XVI I. M. XXI. quando Mars V1sus est in 3 I. R. Denique in 3. Π hodie esa'.) diurnus Martis est et 3. Solis 17. summa I. ΣΟ. quibus indicatur 7 minutis deberi horas ii M. V I quando Mars visus in g. 3 . ' . Tempora igitur colarecta ista Loca Adriani xv. Tybi XXVI.
Inrervalla I V. dies LXVIII. Horae X. M. XXXIX. Anni AEgypti L I V. dies XCVII. Horae V VI. M. XVI.
Respondet autem intervallo primo , motus medius a Fixis ultra integras periodos gr. 8o. 17. I , secundo Illic vero apparens motus Martis fuit Liltra integras periodos gr. 68. 21. a. abla caprecessione temp oris in term edi i, qu anta fui r illo tac tu i o. Pi ic v ero fu i is, i. s. 1 g. Jam igitur adhibeatur hypothesis hactenus investigata & constituta ex recentissimis observationibus, dc quaeratur, quo loco anomaliae, re spondeant mediis motibus tantis, apparenteSi nec Cetracoranti, quantos jam dixi. Periclitatis aliquot casibus, deprehenditur: Si tempore ultimo
376쪽
ΑRS V I N T A . potiatus aplielium ' rtis in o. I. CL, & reliquis tempori bras ob praeces sione in aeqtiinoctior in paulo anterius: primo Vero tempore anomalia media η s. 3 T, secundo 3 . 2I, tertio IJ ό. 3 T & sic longitudo ab aequinoctio tempore medio 3. . 1 . zo: tali ac stellam Martis referri per hypo thes1naequationum modernam primo in z1. 7 ΠGecundo in tertio in z. 3 7 se , fortuita praecisione. Non sunt enim fundamenta talia, ex quibus tanta praecisi Osperari possit. Quod si PTOLEMAEVs plures sui temporis oppositiones annotasset, procul dubio majorem experiremur dissicultatem. Cum tribus enim Solis facile transigitur. Compara hoc aphelium cum capite XVII.
SCCUndo, manente aequatione & apogaeo Solis Ptolemaico, Fixis addantur 3 O min Uta.
Paulo quid aliud prodibit. Nam quia Mars diimidio gradu ultra op
positium Solis est jequetur igitur correcta oppositio. Aggregata diurno rum fuerunt l. 2 . Ι. 23. I. 2 F. Igitur pro 3 ό minutis re,iduis, quam proXime eadem prodeunt tempora, ter addenda, horae s C. VIII. minuta XL. circiter: qui biis respondet minuta 8 -de motu Martis apparenti, auferenda de illis 3 o minutis. Residua 11 Fiminuta addentur ad loca planetae, ut sit in Σῖ. Σὴ Aa 4.3s se , 2. ST p. Manebunt intervalla Cum temporis, tum locorum Zodiaci, quam proXime eadem. Quare eadem etiam erit distributio an om aliae mediae inter has observationes, quae jam modo fuit inventa. Tantummodo aphelium transponetur totidem mi nutis, ut sit ultimo in i. et λ. Inter FiXas igitur 8 seminutis retrahendum. Et motus medius ab aequinoctii auctior erit priori Σ1 Fn inutis, sed H.VIII M. XL. posterius. Competunt autem horis his minuta II. Σ . motus medii. Igitur eodem tempore supposito, motus medius ab aequinoctio tantummodo I ό minutis erit auctior quam prius. Sed loca Fixarum 3 ό minutis remotiora sunt ab aequinoctio. Ergo motus medius Martis a Fixis Σό minutis processit min us quam an tea.
Tertio, apogaeo Solis transposito per II Vel Ia gradus , manente Fixarum lon itudine.
Tunc primo tempore Sol erit per Σό minuta loco priori: medio tem pore nihil fere mutabitur: ultimo per zi minuta erit loco posteriori ob Solis aequationes alias. Ergo prima Oppositio sequetur horis Iv. dc Marserit totidem minutis loco anteriori. Ultima prius incidit horis Ivl-, cum Mars totidem minutis loco posteriori. Loca.
377쪽
DE MOTIB. STELLAE MART sPrimum temporis intervallum factum est na us. itaque & motus medius illi per 1. 13. minor respondet, ut sit grad 8 o. 13 Secundum temporis intervallum rursum effectum est minus. quare δί motus medius illi respondet minor per 3. o. scilicet ψῆ. Iό. 48. Quia igitur Iutrique anomaliae mediae minori respondet major motus apparens quam prius,& supposita eadem anomalia utrinque, motus apparens major est, circiter . minuta; apparet igitur descendendum ab aphelio . Attamen primum intervallum non mutatur nisi magno descensu fadho, secund umautem descensu per 3 minuta facto. Itaq; si indulgeremus inquisitioni, dc non propositam haberemus hypothesin modernam, gigneretur omnino nobis alia hypothesis, aliaque eccentricitas. Et vicitum, si certissimae essent hae tres observationes P Υ o LEMAEI, argumentum inde nasceretur,apog aeum Solis ab ipso recte Constitutum. Ademptis autem XXXVI minutis ab aphelio Martis , ut sit ultimo tempore in o. 3. & sic accommodato motu ejus medio, ut sit an Omalia temporis medii 3 . 18 ; longitudo ab aequinoctio 3.1. o. 3 ὁ: prodit
observatio: Prima a. I. T. Π Ozi. q. Πῖ 3 Φ Secunda et . 28. debuit Σή. 31. Ω , 3- differentia Tertia 2.37.pJ L ί. o. pJ 3- Rursum satis accurata propinquitate. Nec enim sperare possumus, tam certas fuisse observationes. Igitur sive recte habeat Solis apogaeum sive secus, certus est medius ab aequinoctio intra i scrupula.
Quarto, eadem mutabuntur in Casus secundi CompUtationis locis, & constituenda longitudine media .
Quinto, manente apogaeo Solis & longitudine
Fixarum Ptolemaica, usurpat Ur CCC en-
Manentibus igitur primo dc ultimo loco Solis quam proXime, mutabitur apparens locus Solis, mediae observationis, minutis Eo. Nam illic cadunt circa apsidas Solis, ubi aequatio parva est; hic circa longitudinem
mediam, ubi aequatio ab eccentricitate causata, est maXima. AC cum adjectoria sit in aequatio: ereptis Σό minutis ab aequatione, retroagetur Sol totidem minutis: eritque non in Σή.3saae, sed in Σ0. 1irm. Sequitur igitur correcta δί verissima oppositio horis iv. Tunc Planeta erit in aec . 27. . Intervallum temporis prius, ej usque motus medius augetur, minui tur motus apparens: Posterius temporis intervallum minuitur, augeturque apparens motus. Rursum igitur haec adhibita correctio, eviden tius quam prior, vocat nos ad mutatione hypotheseos; nisi optimo consilio 11 a verba & numeros hypotheseos hujus seculi jurassemus. Nam ut circa apogaeum majori tempore minus promoVeatur Planeta, circape
378쪽
R s V I N T Α . 33ii 'gqum ira minoire tempore plus; fieri aliter non potest quam auctione ec centricitatis. Quod si retinerentur Omnia, ut casu primo;prodiret qui- dena primo & ultimo tempore rursi1m quod tunc,sc. 2I. T.Π.& 2.37at loco medio, prodiret cum debuissetis 27. R. differentias F. Vt haec obliteretilr, manere debet aphlatum fere,sed motus medius debet omittere minuta 3 . tunc prodibit Primo 2I. .Π' CZI. 8. Π C-- 3
Sexto, eadem Continget mutatio casus secundissi eccentricitatem Solis & longitudinem Fixarum simul mutaVerimUS. Septimo, sin aiatem & eccentricitatem Solis & Dpogaeum simul mutemus, Conjunctis Cassibus tertio & quinto, erunt fiundamenta ista. Tybi Epiphi
XIX. M. XXXIX. 20.27.II. XII. H. III. M. XXXVII.
Manet igitur intervallum primum, ut casu primo; mutatur ultimum permultum. Et quia minori tempore plus itineris peractumuedescendendum igitur versus peri3aeum profundius. Horis quidem vi II de motu medio respondent 1 o.3 ς quibus adde excessum itineris B. Ita colliguntur conficiemus,si aphelium per I. I retroegerimus,ut sit ultimo telmpore in Σ . anomalia media 331. 3. Motus igitur medius 11. . p. qui primo casu fuit II. 18 δε Hinc computamus: Primo 21. 3 II 2I. -- Π, Secundo . 2f. , Debuit 29. 20. .
Denique omnibus tribus, quae ex Ptolemaeo sumpseramus mutatis, Componetur effectus ex casibus septimo & secundo .
Apparet igitur epocham motus medii ab aequinoctio & Fixis non
mutari multum, neque eccentriCitate Solis, neque apogaeo, neq; utroq; simul mutato: sed tunc tantum, quando Fixarum loca mutantur. Nam casus tertius addit I. 3 ό. quintus aufert 3 3O. septimus aufert .3o. Solum secundus casus aufert motu medio ab aeqtiinoctio minuta 1 ό. a Fixis Σό.
379쪽
mutuo tollentibus maneat elongatio Fixarum Ptolemaica a principio Arietis. Numeros Ptolemaei in locis visarum non esse scrup iosos. Constitutio molus medii. Epoeha motus medii Ptoletnaeis culo.
Hisc igitur duplex constituitur epochae motus ad PTOLEMAEi
Quid si vero ex casu secundo quinto comminiscamur aliquid idoneum, quo simpliciter tueamur longitudine Fixarum PTOLEMA1CAM, neque nobis sit opus, duplicem suspicari hanc epocham motus medii Martis 3 Nam PT OLEM Eus diserte affirmat, se in illa sua observatione distantiam Lunae a Sole invenisse 92 & 8 minuta, quantam etiam computaverit ex sua hypothesi motuum Lunae. Vera dixerit Ρ Υ ΟΕΕ vs; satis dexter fuerit in observando; plane tantam deprehenderit hanc distantiam, in instrumento suo, quantam voluit ejus hypothesis moturum Lunae, quae circa quadraturas non fefellit. Hinc ego sic argumentor . Si Sol fuisset in 3.1 κ, quorsum illum PTOLEMAEVS reposuit per suam ec centricitatem, non potuisset Luna videri ab illo abesse, justum δί com putatum ex hypothesi modulum 92. 8: eo quod Sol occidens, refracte ad visum pervenit, & altior justo itaque 3 o minutis plus in consequentia) esse apparet quam est. Quia vero a Luna ad Solem observatus est arcus si z. 8. isque in rei Veritate, ob refractionem, fuit 3s: ergo Solverissime non fuit in i. 3 κ sed in 1. 33 κ. Id autem consentaneum est casui quinto ; ubi diximus, adjectoriam aequationem maXimam PTOLE- quae competit in F κ. usurpatione eccentricitatis hodiernae, fieri ΣΟ scrupulis minorem, itaque Solem pro 3.3 X in L 3 κ. Itaq; posita refractionis universalitate per omnia loca tempora, quo de in Opticis
dictum, & stante hac observatione, argumentum nobis nascitur, diminutioris eccentricitatis Solis, quam putabatur a PTOLEMAEO . Neque te moveat, quod refractionem dixi 3o minutorum, hanc vero diminutionem tantum et o minutorum. Nam si bene perpendas,
Cum culminaverit 3 ό ου, occidit igitur tunc 1 κ Alexandriae ; sic Solin 3 κ, habuit duorum graduum, fortassis & plurium altitudinem ; minorem igitur refractionem 3 o minutis ; nec omnis refractio simpliciter in longum porrigebatur. Itaque quam proxime pares quantitate fuerunt hae divae causae, se mutuo conficientes.
Etsi verbo dignam non putabit hanc decem minutorum disserentiam, si quis in abaco Fixarum PTOLEMAICo est versatus. Verbi gratia: inter cor Leonis& spicam Virginis P T O LEM AE V s prodit intervallum 1 . 1ό. quod est non majus 13. 39. in ipso coelo. Sequamur igitur quorsum nos vota rationesque ducunt, sit, ut in Casu primo, anno 11 Antonini, die X 11 Epiphi, hora Alexandriae in AEgypto motus medius Martis ab aequinoctio II. Ι 8. 3O. TCmpus con
gruit anno Christi vulgari C XXX D. xxv 11 Maji. Differentia meridia
norum inter Huennam Alexandriana est horarum II fere , ex recen
tissimis tabulis Geographicis . Huennae igitur anno Christi cxxx1x die
Leonis habuit longitudinem 1.3o. , hoc ist, et . 3 o. ὁ. Ergo Martis motas medius abfuit a corde Leonis .8. 8. 3 ό. Sed anno MDXc1x die xxvii Maji hora vi fuit motus medius Martis O. ό. 7. 3ό ab aequino
380쪽
PARS QUINTA. 333ictio, cor vero Leonis ab eodem abfuit, demonstrante BRAHEo q. 2 . 11. 1. Ergo Mars abfuit a Corde s L. T. ἐ.3I. S. Anno CXXXIX D. XXVII Maji Hora vi MDXCIX D. XXVII Maji H. vi Intervallum M CCCCLX Juliani ' Prutenicae
Differentia 22. IAnnis singulis auferendum est unum fere secundum. Igitur in meridiei Januarii anni primi CHRIs 11 Huenia de , a corde Leonis elongatur motu medio per J.8.32. J a corde Leonis. Et haec de motu medio Martis a Fixis. Morus aphelii paulo alitis prodibit, quam supra capite XVII. Nam quia anno Christi Cxxxix D. XXV ii Maji fuit in ό. Ι R. cor vero Leo nis in L. 3ό λ : antecessit iεitur illud gr: I. M. hodie vero anno MDXCix D. XXVII Maji in 28. 38. Jo R. quando cor Leonis in z . IJ. 3 Sequitur ergo a phelium hodie, 4. 43- FPraecedebat vero Ptolemaeo I. 9. ὁ Intervallo annorum M CCCCLX Julian. s. 32. 1 progressus; Et sit annus paulo major U, secundis. Radix CHR I s Ti igitur ad 1 Januarii meridiem habet aphelium hoc ante cor R. 2. 27 gradibus.
De motu medio Solis a Fixis , obiter in futuros usUS.
Cum anno Christi CXXXix D. I x Pharmuthi, hoc est xxii 1 Februarii, occidente Sole hora V M. XXX. Huennae H. III M. XXX fuerit apparens Solis 3.3 X computatus ; medius igitur ό. 3 κ. Inventata vero fuit longitudo Cordis a. 3o R. Solis igitur medius praecedebat cor Leonis i. 1. 7 . ὁ . Sed anno MDXCIX D. XXIII Februarii H. mM. xxx. Huennae fuit medius Solis Iz. 7. I X. cor Leonis Σ . I s. 3ὁ n. Solis igitur medius praecedebat cor II. 27. s. Annis MCCCCLX AEgyptiis, desunt ψ. o. y. Colligimus in tot annis per i . Σ, minus quam eX Prutenicis, e ritque epocha in radice CHR IsTI I. Januarii in meridie L 7. I s. s. a corde Leonis . ' similiter progressus apogaei Solis invenitur 8. 2i.&in radice CAR1STI I. 27. 8. ὁ. ante cor Leonis.
Duarum reliquarum PTOLEMAEI observatio num Consi de ratio , pro exploranda latitudine& orbium proportione, tempore