장음표시 사용
351쪽
,o4 D E M Ο Τ Ι 8. s Τ Ε L L AE M A R Τ I sMinornominexdo naviangulo 's' nominatim ex Numero x ivlibri 111 Triangulorum L NDs PERGII. Major indiget probatione. Sit ergo reciti v o , ex cuyus duobus punctis P s M erigantur duaperpendiculares N aequales P M L. N connectuntur L termini,cumpuncto linea vo,quod it o. Centro vero o , 'acio o I, scribarur arcus oecans in N. se ex N demittatur perpendicula ris N R in v o. Erit igitur ut P ci ad uo,sic R N ad N o. Sed si p
sinus anguli L o M , quo flectatur quantitas PQ vel L M de propinquo,ut μ 1. O ,quae' distantia brevior termini L nus tomae. Q ese distantia longior quantitatis M L , vel P Qtermissilicet Et Res insinus anguli No R, quo flectatur L M , vel P u remotior, ut β rumhm N o, hoc in Lo sinus totus. Vi ergo simus apparentia de propinquo addi- flantiam longiorem, sic simus apparentia de longinquo ad distantiam bretis rem. Et permutatim ais conversim,ut distantia brevior ad longiorem sc sinu apparentia de longinquo ad sinum apparentia de propinquo. Et in praesenti
negocio, adeoque universaliter, ut distantia Martis a Terra ad distan tiam ejusdem a Sole, sic sinus latitudinis ad sinum inclinationis plano rum. Et vicissim, ut distantia a Sole ad distantiam a Terra, sic inclinatio ad latitudinem. eras demonstrandum. accum t certa, s cum linea per KAgnata apparuerit ex g
m multiplicatione hujus simus per sinum E A K , ρο facti divisione persimum
A E K,prodisinuae 3Ira, cujus arcus eis i. s. 37. arque haec in inclinatio ipsius puncti K, quanta appareret ex A . Cum autem sit Mars in Σό. Nodus in ii. 3. is, S sic elongatio Martis a Nodo 8 ξ. Σ: Vt igitur siniis hujus elongationis ad totum, sic sinus 1. M. 37. ad sinum inclinationis maximae 3Σoo. Igitur haec rursum ut prius prodit 1. Jo. Σ. in Austrum. Pro inclinatione Boreali anno M D LXXX V Die XXXI Ianuarii sequente media nocte in altitudine Martis 13. fuit decrescens jam latitudo Martis 4. 31. Borealis. Fuit autem oppositio Vera ante horas XVI. M. XLVI in Σ1.3s. - - . Tunc consentaneum est fuisse latitudinem 4.3I. 16. Cum igitur Complementum anomaliae Coaequatae Martis fuerit f.
13. fuit ergo ejus distantia a Sole I 6633 , Solis a Terra distantia 9871 . Rursum igitur in hemat riore capitis XIII si AC syga ,s E B C 4. 31. Io prodit B C A 2. 6. 3 o. uui ablatus ab EB C rei quis B A C I. 1ό. Σό. At quia 1 gradibus absumus a limite, limitis igitur inclinatio circiter Σ3 secundis major erit, scilicet 1.3ό. J. Prius Austrina inclinatio erat 1. 3ό. 8. Differentia 37 secunda, nullius momenti. Medium horum est 1.1ό. 13. inclinatio justissima. quanta etiam supra cap. XIII. Variis modis & operationibus inventa fuit, quos hic repetitos volo. Hac jam inclinatione limitum usus, si computem latitudines
Martis subsitum ejus in opposito Solis, invenio sic.
352쪽
Anno Distantia Μartist Distantia Solis Inelinatio visa stitudo. Nostra tabula eap. XV.
In prima defuit observatio ad diem, ut vidisti cap. XV. In secunda trium scruptilorum incertitudo erat in observando, quia interdum usi sunt altitudine poli 3 . 7, quae fuit 3 .3 . Tertia est nobis fundamenti loco. Quarta ad unguem consentit, si parallaxin negligas,per quam observata latitudo perperam Corrigitur, ut sit 3. I, ut vidisti cap. XV. In quinta desunt nobis 2 scrupula : quae potius abundant in observatione, ob refractionem , quia Mars non fuit altior ΣΣ gradibus , ut habes cap. X V. In sexta agnoscas aliquantulum defectum duorum circiter minutorum . Sed refractionis quantitati non est tanta fides . Q d si namque illa duobus minutis fuerit auctior λ Septima rursum fuit nobis fundamenti loco. Octava proculdubio vitiosam habuit declinationem , quia tunc hora V III , Mars in Meridiano non fuit. Armillae vero, quibus observatur declinatio extra Meridianum , facilius fallunt, quam Quadrantes. Docet autem analogia
circumstantium dierum, ut est cap. XV, latitudinem fuisse ό. 3.B. quantam computaVimus. Nona Observatio non est fide digna . FABR1CIANAM tamen latitudinem gr. 32. 23. Calculus ad diem X Decembris accurate eXaminatus fere assequitur. Dat enim 3. 21 - B. Decima proXime calculum Venit. Undecima exclusa refractione ad unguem respondet. Duodecima Vix L scrupulis major est calculo. credo, quia in instrumen iis meis tantum est vitii. Nam in quadrante sescubitali meo, duo minuta non facile discernuntur. Satis igitur praecise tenemus acronychias latit ludi tales per omnem circuli ambitum : per hanc inclinationem I. JO.3O. EXamen Vero reliquarum latitudinum, in observationibus extra situm acronychium, quae crebrie inveniuntur hoc libro, relinquo dili entioribuS.
Hypothesis Physica latitudinis.
353쪽
DE MOTIB. STELLAE M ARTISIC Τ VM estcapite LVII, si diameter Corporis seti globi Manlii ponatur i agneticam vim obtinere, dc porrigi in longi tudines medias, atque in illo situ teneri sibi ipsi parallel6, in omni ambetu, absolutam esse hypothesin Physicam ec
Haec suppositio tanto est verisimilior, quod nunc etiam latitudinis ratio plane consimili speculatione expeditur: si nempe supponatur ali qua diameter latitudinis in corpore seu globo Martis , quae pCI rigatur in locum limitum sub Fixis, & in hoc situ maneat sibi ipsi paralle Ios per omnem ambitum. Hujus virtutis ad illam proportio haec est, quae est in magnetibus nostris, directionis ad polum , ad vim ferri at
Illa quippe Solem appetit vel fugit : haec Fixaram illa loca , sub
quibus limites latitudinum conficiuntur , non appetit ad naVigando vel fugit quemadmodum nec magnes ad poli regionem adna tat, cisi liber natat) sed tantum versus illa , ut magnes versus polum, dirigitur. Hanc vero directionem sequitur eXcursus Planetae e plano eclipti-Cae ad latus utrumque, Versus quod axis hic inclinationis , parte quae
in motu corporis praecedit, dirigitur. Sit C B A D Ccliptica, Α. c. Nodi, θ. D. limites. Axis latitudinum in corpore Planetae G NH, ΕΑ F, Lo MI C ς. Cum igitur ponamus hunc axem sibi ipsi aequi distare per omnem ambitum ; fiet igitur, ut corpore a Nodo ascendente C, in limitem Boreum B , translato, axis hic corporis I x, qui initio in Nodo C, quasi tangebat circulum circuitionis per CNΑo imaginatum, denique in limitibus N. O . eundem ad angulos rectos secet, Versus centrum mundi s , hoc est, versus Solem porrectus . δί qui hactenus ob declinationem nonnullam ab itinere regio, C B A , prolectaverat corpus Planetae, ut eodem, nempe in plagam N CXCurreres, quorsum praecedentem partem K verterat; jam in limitibus,
inclinatus ad planum quidem ecliptic CBs mansit diximus enim, in omni situ manere sibi ipsi aequi distantem ; semel itaque inclinatus ad planum eclipticae , semper inclinabitur.) sed ab itinere
ipso regio, hoc est a circumferentia illius plani C B Α D , ipse in G Η Constitutus , non amplius declinat . neque enim in adversum A, neque retro in C nuit; sed tantummodo ad latus , seu ad solum ab nuit, quorsum iter illi non est. Igitur Planeta ultra B promoto , jam altera axis pars o , quae in Meridiem Vergit , praecedit , isto qtae pacto Planetam a Boreali inclinatione maxima N , per Nodum descendentem Α, ad inclinationem maximam Austrinam O , perducit. Atque hic inclinationis aXis , quidam quasi remus est: quia mi odnautae remis praestant, ut ab una ripa in alteram trajiciant, hoc Planeta consequiturper hunc inclinationis axem, trajiciens a Borea in Austruma
354쪽
PARS Q v I N T A . 3o' strum, di vicissim, flumine, hoc est specie immateriatae Solis , per viam
Quod Geometricam dimensionem attinet, nihil est opus verbis. Recta sibi parallelos , tractu rectilineo traducta , m C tu stio creat planum. Hic axis ipse est recta, qua Vergit ille Vergere autem , tractum praesupponit rectum. hac & traducitur. Describit igitur planum . quod si continuetur, secat sphaeram FIXarum in forma circuli magni, in schemate capitis XIII. F E G H : quia secat eclipticae planum D G in centro mundi seu Solis A . Vt de eo tanto confirmatior sis , perpende, sectiones seu Nodos , ut in schemate vi des, esse in locis ex centro Solis Α OppOstis , experientia teste . VidC cap. LXI I. Itaque cum planum sit, quod circumitur ab orbita Martis , ejus inclinatio ad planum eclipticae regularis erit. Scriptis enim duobus circulis aequalibus , altero D C in plano eclipticae, altero F E in plano orbitae Martis , CX communi centro A Solis , hoc est, in una & eadem sphaera Fixarum , Soli concentrica: erit ut sinus B D arcus inter sectionem circulorum & quodlibet punctum circuli Marzij, puta D, ad sinum totum , sic sinus inclinationis D s puncti F, ad sinum CE, inclinationis maXimae, E limitis . Ordinari vero eadem mensura declinationes omnium Circuitus punctorurn a plano eclipticae, silpra cap. XI II. probatum, est Observationum ingeniosa tractatione. Itaque nulla potest afferri instantia nostrae hypothesi. PORRO duae quaestiones difficiles expediendae sunt. Altera de
conditione hujus declinationis axis , altera de axe ipso . Quaeritur enim , naturalis sit haec axis inclinatio , an rationalis, naturae corporeae opus an angeli Z Qu ritur secundo, an idem numero sit axis in clinationis, cum aXe magnetico, Solis appetente ξ si diversi, quomio do in eodem corpore Planetae globoso ξ Estque altera alteri implexa quaestio. NATURALEM pene credidissem , ob similitudinem ejus virtutis , quae in Magnete naturalis & ipsa est : nisi accesssset & tranq- positio Nodorum succedanea, quae omnino Videtur Opus esse ratio nis , si non discurrentis , at certe inflictae. Nam ae oui distantem 11-
tum manere , minus est mirum , d propius Naturae , quam prius in negocio eccentricitatis. Illic enim ab aXe Virtuoso , Solem peti diximus : hic locum sub Fixis longissime distantibus. Illic vili vitta
Magneticae Virtutis, axis, circumlato corpore, convertendus fuisset, nec sibi ipsi mansiturus aequi distans, nisi retineretur a Vi animali, seu nuda , seu rationis quomodocunque capaci : ΙHic vi nostrae Virtutis directoriae ipsius , nulla necessitate Virtutis animalis , aut ratioci nantis, sequitur ista aequi distantia axis . Nisi forte quis hoc men
355쪽
'oe' aliud est, dia-nieter quae eccentricitatem causatur: a
liud, diameter libratoria. Illa reale quippiam est ; haee imaginaria, ad imaginandum illius effectu. Illa ubicunque consistat,poIIiagitur in perpendiculum Iineae apsidum, seu in loedm longitudinum mediarum sub Fixis: haec, ut cap. XXXI x dictum, sena per in ipsum eorpua Solis porrigit .
o 8 DE MOTIB. SΤELLAMAR ΤΙbus collocato , directe iv centrum Solis tendit , atque hoc pacto exorbita Planetae Circulus magnus efficitur dc Nodi in loca ex Sole op posita rediguntur. Quo argumento supra quoq; cap. XXXIX. Planetae asserui respectum Solis. Atqui non ornnis respectus Solis arguit rationem comitantem. Illud sane Verum , eum qui primum ordinaVit motus coelestes, hunc
axem sic direxisse , ut Solem in dicto situ respiceret , & proinde
consilio, summaque ratione usum esse. At iste respectus Solis retineri jam porro potest citra mentem, sola constantia magneticae faculta tis. Quieti enim similior est quam motui . materialis igitur non
Sola igitur variatio hujus inclinationis, quam dicimus translatio
nem Nodorum si iccestu seculorum, adhuc in causa manet, evincens Vim motricem, pliis quam Naturalem, seu corpoream, seu quales sunt
Et tamen utramque potius censuerim conjungendam , quam so- Iam rationalem ponendam. Pareat vis magnetica ; praesit ratio, illam gubernans , ut prius etiam Capite L V 1 I de Viritate Solis appetente diximuS.
HAC quaestione sic expedita sequitur altera. Nam si virtus ista directoria , est ex Magneticis, corporeis, naturalibus ; subjectum ejus erit corpus. An igitur fieri possit , ut eadem illa diameter, Solis appetens , Vel ab Go fugiens , inclinatione sui ad ecli plicam , etiam administret hanc declinationem Planetae ab ecli ptica λ Si Nodi jungerentur apsidibus , limites longitudinibus mediis ; omnino eadem esset diameter, & eccentricitatis & latitudinis administra.
Dictum enim cap. I VI II, diametrum quae eccentricitatem catusa
tur, porrigi in longitudines medias dictum Vero jam, diametrum quae latitudinem causatur, porrigi in limites. Igitur si limites jungerentur
mediis longitudinibus , utraque diameter eodem porrigeretur ue itaque loco conVenirent, nihilque prohiberet, quin tunc & eadem esse possent. At non conveniunt Nodi seu sectiones eclipticae verae in apsidas. In Marte limes Boreus 1 . gradibus est ante aphelium sin Iove praecise coincidunt limes Boreus aphelium ue in Saturno 24 gradibus Nodus sequitur aphelium; in Luna brevitate circuitionum , omnia omnibus permutantur . Nodus enim nunc in apogaeo est, nunc in longitudine
media, nunc in perihelio . Cum igitur tempore dc loco differant hae
duae Virtutes s sequitur, ut una non sint. In uno tamen & eodem corpore Planetario residere utramque, ceu
in toto, nihil impedit, nisi motus seu convolutio globi. Itaque si Pla
netae IDO Uentur ut Luna, quae non convolvitur, sed eandem nobis unde
quaque ostendit faciem, nihil impedit assere re, intextas esse mutuo vise tutes utrasque, ut subtegmina sunt intexta staminibus. Tunc enim to
356쪽
to corpore Planetae situm eundem respectu Fi larum retinente, cum ci ca Solem vehitri omnes omnino tractus in Coirectilinei, e quorum numero sunt duae istae diametri, situm retinebunt eundem ad FiXas. Sin autem de Telluris globo agitur, qui praeterquam quod circumfertur an ivio spacio, etiam Circumvolvitur in dies singulos, tum in magna dubitatione, non minus quam supra cap. LVII, relinquimur. Nam si corpus convolvitur, unica sola diameter Virtuosa, quae est parallelos axi motus convolutorii, manet Constans & si bipsi aequid istans. Quod si maxii ne aliam insuper priori intertextam dicas, quae latitudines causetur, alterius speciei virtutem illa easdem plagas observabit, cum aXe volutionis; utpote circa quem illa conum circumscribit, cujus plagas singulas peragrat; itaque jam ad dextras, jam ad sinistras nuens, corpus tandem in mediam plagam inducit, quam spectat aXis conVersionis.
Igitur si globus volvitur, tunc hujus virtutis declinatoriae subjectum aut non est corpus sed spiritale quippiam, aut non est idem corpus. Si spiritale quippiam , quomodo plagas tuetUr mundi, rem corporeamῖ quomodo motus hanc speciem declinationem a via regia ) infert
corpori Z An fortasse facilius inclinatur corpus, & e Via eXcedit regia translationis suae causam interim habens extraneam , ex Sole) quam de loco in locum vi proprii motoris transfertur Θ Sin malumus subjectilin corporale , nascetur nobis mechanicum quippiam , cujusmodi sunt lucernae quaedam sphaericae, quae projecta: & convolutae, non tamen effundunt oleum. Intus enim inclusa est ampulla, quae Ventricoso pondere deorsum practa , sic retenta, non sequitur motum convolutum, sphaerae se circumdantis.
An igitur de in hoc Telluris globo sit interior aliquis globus, ad
quem diurnus Telluris exterioris motus non penetret, sed qui fortissima inclinatione ad certa Fixarum loca retineatur, quo minus CXterius corpus reVolutum sequatur Z Nam attinere hanc quaestionem & Te ram, capite LXVIII audiemus: ubi hoc videbimus, an proposita sex manetis ecliptica aliqua media,fieri possit, quod paulo ante requirebamus, ut nodi singulorum competant in suas apsidas. An potius credendum, posse esse modos aliquos coelestium motionum, qui licet & ipsi corporales sint, magneticorum instar, a nemine tamen in terris comprehendi possint, ob defectum exemplorum Θ quemadmodum, si nobis defuisset magnetis eXemplum, ut olim quidem incognitum erat, plurima de causis coelestium motuum ignoraturi fuissemus.
Qui orbes tuetur solidos,ii facile omnia
expedi unt, sec dum ea quae Cap. XIII. dicta sunt. Plano enim eccentrici Martis p Ead planum eclipticae DC tribuent inclinationem non libratilem,sed certam & constantem, super diametro sectionis B A , per centrum mundi Α, ducta B R Α ΠΕ v s per centrum Solis ; quam dicent successu saeculorum circa centrum 1llud A sub ecliptica D C converti.
357쪽
Lxi1I DE MOTIB. STELLAE M A R 1'I SAC cum duorum Circulorum maximi, rum in schemate praesenti ΚΗ, poli F. c.& B. C. tantundem distent, quanta est decli gatio eorum maXima, M Κ. L H : ergo poli Mantis B. C. circa polos eclipticae F. C. describent circellos spacto FB. G C. I. o. 23. sub quibur dicent polos sphaerae Martiae B . C. circumire in antecedentia, motus ea quantitate , quae supra cap. X v I. est eXpressa, infraque cap. LXII corrigetur.
Exanaen parallaxium Martis per
ST IGITUR Cap. LXI. inventus uterque Nodus in locis prae cise oppositis ; mirabili consensu, dc qui omnem parallaxin excludat . Esto enim, ut sit Martis parallaxis saltem Σ & I minutorum, cum utrinque in opposito Solis fuerit,propior Tenrae quam Sol, dc distiterit prima Vice anno u D XCV, a Vertice circiter 38 , secunda vice anno MDLXXXIX circiter Igitur anno MDLXXXIX, cum existimaretur in Nodo, fuisset adhuc fere s minutis in Septentrione. ergo adhuc uno gradu fuisset ante Nodum. Nodus igitur esset non, sed II. k , . Contra anno MDXCV habuerit i minutui parallaxeos. Ergo quo die existimabatur esse in Nodo ascendente, jam vere habuisset latitudinem i minuti. quare jam ultra Nodum 3 o circiter minutis. Nodus igitur ascendens, esset non in i 6. k ου, sed in Is En Nodum descendentem in ipse, ascendentem in Θου, si vel minima parallaxi utaris. Concludamus igitur cum cap. XI. Paral- Iaxin Martis diurnam, este plane insensibilem: si quidem vera sit observatio utraque latitudinis intra L minuta. Non dissimile argumentum parallaXeos nullius, nascetur nobis etiam eX cap. LXI I. praemissa investigatione verissimae planorum inclinationis, ni quid refractio turbabit. Esto enim, ut Mars habuerit parallaxin anno M D XC III in altitudine minutorum saltem et, anno Vero MDLXXXV in altitudine 13 minuti u nius. Minor ergo esset visa latitudo Austrina: minor igitur di inclinatio, quam Borea. At jam ante paulo minor apparet Vel sine parallaX quantum Observationis vitiolo, aut refraesioni nonnulli in altitudine 13 tribui potest. Ergo parallaxi adhibita, observatio de majore errore incusaretur: & vicissim observatione stante, perimitur parallaxis: si quidem Ve' rum est, orbitam Martis ordinari in perfecto plano, quod planum erit plicae secet in ipso centro Solis.
358쪽
ΡARS Q. V I N T A. 3ir Sed multo certius idem evincitur ex latitudinibus observatis in reliquis sitibus acronychiis: iis praesertim, quas ἀbservationis conditio aut refractio dubias non reddidit. Hoc cap. XV. dici coeptuna, hucusq; per fici non potuit. Anno enim M D LXXXVII, cum Mars distaret a vertice sigradibus, si parallax in habuisset minutorum, latitudo ex 3.37 fuisset effect a 3. i. At capite LXI I nihil ultra 3.37. inventum fuit. Anno vero M D LXXXIX, in distantia Nonagesimi gradus a vertice s , si Martis parallaxis , ex Solis parallaxi horiZontali 3 minutorum , fuisseti θminuta ; tunc Borea latitudo, pro observata allaxi . At nos computaVimus nih1l stipra I. 3 -; etsi vitiolum s minutorum observation i obvenire potuit ut 11 Mars in altitudine 21. adhuc refractionem passus , per i minuta altius justo in Borea apparvisset,
quemadmodum cap. LXI I. Sc Cap. XV. dici Um. Anno Vero MDCI I,
cum usurpata parallaxi inveniretur observata latitudo . 1ό; neglecta, . T : nos ComputaVimu S , praecise admodum. Sic anno MDCivnon assecuti sumus penitus quantitatem latitudinis Borealis observatae. Igitur multo minus esse queremur eam , abstractione parallaxeos auctam. Hisc g tribus modis incerti tudinem parallaxeos Martis evicimus, in sensibil1tatem autem omn1modam, non omnino demon stravimus 3 eludente nos refractionis negocio, & interdum observationibus intra et vel 3 minuta non descendentibus. Itaque si quis Marti parallaxin latitudinis maximam es Vel minutorum tribuere velit, eum obserVata, haec BRAHEAN A non magnopere coarguent. Accommodabitur enimia inclinatio, fietque I. JI. S.
Inquisitio latitudinis maximae utriusque plagae,
tam in Coniunctione , quam in Oppo sitione cum Sole.
NCLINATIONE constituta, facile est δί maximam latitudinem definire, idque gemina via. Nam aut quaeritur maXima omnium seculorum; aut, quanta hoc seculo fieri possit. Etsi parum differunt hodie utraque, cum limites sint me dii inter apsidas Martis & Solis seu Telluris 3 nec illi ultrata 1 gradus ab invicem distent ; nec sit Solis seu Telluris insignis eccentricitas. Esto tamen, ut olim. conjungantur apsides Martis & Solis, dc una limites latitudinum Martis. dc retineat ecliptica situm suus inter Fixas. Cum igitur in schemate cap. X III. maXima Martis distantia AG
359쪽
tia 1 c sit 166 6 1,minima Solis AB 982oo,& B A C I. Jo . hinc computatur Borea latitudo maXimalia oppositione cum Sole . 1 g. Quae iii conjunctione cum Sole , quando Sol a Terridi stat Io I 8o oo, attenuatur ad i. s. 3 . Sed Austrina latitudo, ei distantia Martis 138 23 , Solis Io 18oo computatur in oppositionii. 1 8. 2 , paulo minor gr. 7. Quae N co nj un ctione cum Sole, quan do Sold 1 stat 98ΣΟo, ad i. . 36 tenuatur. Sin autem contraria ratione jungatur apogaeum Solis perihelio Martis, prodit maxi m a Borea latitudo in oppositione 4. 4. I 2, in conjunctione Ι. . 3Σ. Austrina in oppositione ii. 1 ό. 1 g, in conjunctione Et haec ita haberent, si olim apsides & limes conjungerentur; quod an futurum sit ante occasum totius Machinae, incertum. Certate P Υ o L E M AE V s apsidibus Nodis aequales motus tribuit ; quod si esset, nunquam fieret is a conjunctio. Ac etsi hodie diversis motibus uti videntur; non sunt tamen Veterum obserVata adeo certa, nec ecto dis ferentia horum motuum , ne in hodierna quidem Astronornia, adeo magna, ut certissime concludere posimus, quot annorum myriadibuue distent hujusmodi conjunct1ones apsidum & limitum. Ad nostrum igitur aevum revertamur, quod Nos inter & Paeo Lo M AE V M extenditur. Atqui hic Geomet ricas determinationes quaerentem , multipleX excipit. Primum apsides Solis Martis non sunt conjunctae . deinde orbitae Planetarum non sunt perfecti circuli. Itaque etsi trajiciamus novam lineam apsidum per centra circulorum Martis & Telluris, in schemate capitis LII per B. C: poterit tamen fieri, ut alibi quam in hac linea, con tingat maxima propinquatio siderum.
Deniq; etsi constet de loco maximae appropinquationis, locus limitis Borei& Ahistrini est alius. Vt limes est in ii,1 on. Atrecta Bc per centra circulorum ejecta,porrigitur in circiter; eodem nempe, quo BRAHEo porrigitur linea H F suarum apsidum, cui haec nostra B C parallelos incedit, quippe bisecta utraque ec Centricitate, A F in C,& ΑHila B. Iamque eram electus medium interi n & Σ3 sh, 1 cilicet Σῖ R : Sed me retinuit annus MDLXXXV, quo an no in zi. 3 CL observata fuit latitudo non plane maXima. Cum enim in nocte, quae sequitur diem XXX Ianuarii, esset oppositio, die XX iv antecedenti observata est latitudo . 3I , hactenus Crescens; die Vero XXXIIanuarii, XVi horis post oppositionem, rursum fuit Visa lat1tudo . 31. Apparet igitur, quod die XX iv, si fulsi t oppositio illo in loco eccentri ci, major spectata fuisset latitudo , quam . 3 i, duabus de causis. primum, quia Sidus Terrae propius esset, quam CXtra situm acronychIum. deinde quia remotior Mars ab apogaeo fuistat humilior.
360쪽
PAR s Q V I N T A. 373 Contingat igitur maxima latitudo circa is ubi fuit Mars die YY1v Januaris. Cum igitur sit anomaliae coaequatae complementumio: erit distantia Martis Solis si 867o. Itaque latitudo maxima Borea circiter . 31 F. Q in conjuncti6ne Solis, cum is distat per
Pro Austrina maxima latitudine, exhibet nobis anomalia Martis coaequata i7ό, distantiam 13 8 Σ o circiter: Κ Sol in distat 1o118o. Hinc colligitur maxima latitudo Austrina 32. 2ό. proxime ; quae in conjunctione apparet 2. q. Σό.
Non semper in opposito Solis Contin
gere maXimos excursus ad latera.
LATIΤUDINE Vero maXima, quae contingere potest in
unaqualibet periodo Martis, multo perplexius est negoci Ium, certa loca ejus Geometrice definire : involvit ma- gnum illud paradoxum , quod inter obse ationes anni
MDXCIII, TYCHONIS BRAHE manu, his verbis inculca tum rCp eri.
Consideratione dignum est, quod Mars Circa decimam diem Augus hi habuerit maximam latitudinem Austrinam; & postea decreverit ; ita ut die XX lv in oppositione , quasi quarta parte gradus propior
eclipticae redditus sit, quod tamen Can OneS, etiam correcto latitudinis maximae loco , in XV 111 Aquarii nequaquam exhibent, quomodocunque assumatur illic maxima latitudo cu)us rei causa studiose inqui
Postea cum ad ipsum in Boliciniam venissem, & tapius de latitudinum ratione quaesivissem : illeque mihi, Nodos in locis esse oppositis, sectionem transire per punctum medii loci Solis, seu per centrum epicycli ejus de quibus sequenti cap: LXV D. aliaque multa recensuisset: hac mentione commonefactus de hoc negocio , ho C inquit
est mirabile, latitudines fieri maximas, ante Vel post