Satirae

121쪽

lo 1'ityos lis ac Toro tragicis pillis cogitarat; nam quas iove dixit ut 5, 17. reΠεc Myceram, huic Ioco, nullo praesertim epilJiel adiunClo, obtrudoncisa nondum orans. rellius. ReiZius et assom, cum

peris: sive opus sit o ab illo institutum fuerit in voladversus moros C. VicteXtui Vulgato a Bes Orondum. Versabantur ineptissimorum Poetarum Carmina pio rumque in milibus IuXur ae instrumentis, Vitae olo

gatiliis, epulisque ausissimis procerum describendis, haeque res grandes, ut putabant illi quid in sonion tiarum tumore et verbis ouantibus distinguebantur. Κ nig. Propius iam accedit Persius ad ipsa carminum sui temporis vitia describonda, et quidem . 69-75. dinanes umores. Adoransilum molliorem faciendum bene supplet, nig: Illam argumentorum unisu tem, inepto tumores ac Terum gratidium ludium prope ab omnibus adamari, e mireri S CCCC modo R. c. 69. Heroas sensus, argumenta graVissima, ab

iis suscepta, qui Horatianae obliti regulae aureae A. P. 58. ne humilibus quidem maloriis extore tractandis SUTcerent. Horoas, enallage Graecis et Latini Po tis familiaris, qua duo substanti ita iunguntur, Ut alle rum vim habeat adiectivi. Exempla asso v ad h. l.

122쪽

alliitit. Ipsum adiectivum lieroos cotid. III auia et aliquot apud Actialii trium substituerunt. Celeri Haun. heroas. Lectio noni idemus collatione Codicum re centiori, OStra Ctium, firmatam, et u Reigio, as sowio Oi rellio textu redditam, tum Casaubonusiti vetustissiani libris invenit servatam. o. Iliadas scribit ero traieroas Tngit, qui ne cucurbitas quidem Ct Communia illa ἐπεις οδια Ct pannos purpureos Ponere t Pila gere potest, quo Pos sunt oliam illi, iri alia non possunt. Marcit. Hoeotidos Moralius A. P. 14 sq. et 'li Ces ponere graecismis ante aiolatis annumerandum. Ponero familiarciali nis, Ut ειθε ναι Graeci de Clione. Hor. . . 4. Od. 4, 8, 7 Virg. Ecl. 5, 46 Huun. 2. 5. Iucos. II. Nu Saliariam, omne beati ruris copias , quas Martialis , 47. ironico descripsit Corbes ad virgeam Celei vii Cmque supellccillona ruris divini Virg. Georg. 1. 65. q. Ortinebant.

Vasa de vimine facta, Dalia corbes, cophini, Ceroris utpote dona, r.ecis et Romanis Solemnia orant. Vid. Servium ad h. l. Vortim qu erendum Ost, Ur Divonalis 3, 14 6, 41. Iudaeos Romae sonaper cophinos tabuisso dicat in si polloctilo Hallucinantur intorpretes in re Obscura explicanda, cui iam liber Philolais περικαρταλλου ορτης, o bil,liolli cavi dicca Florentina DulacrCrutus, lucis aliquid assundere videtur Indo discimus, JUd Moriana Cuique ruricolarum cophinum , frugnam primitiariam loninia, altari cum laymno apportMadum fuisse.

vid Philonis Iudaei do cophini sest . . editor ac interprete Angelo Maio Mediol. 1818.

123쪽

cum Servius: Quidquid ignem fovet, sive ara sit, sive aliud. focus vocatur. Pstilia, sacra Palis Dese.

Hosyclitus. Describit prolixo Ovidius Fast. 4, 21. q. Fiebant in agris 11 Cal. Maii soli 1 Aprilis, iuXla

Calcndurium, Vel 12 Cal. Seu 2 secundum Vidium, quo dic Romulus urbem landasse existimul,ίitur Vel Iei Paterc. I, 3, 4. Ovid. Met. 4, 774. Properi. 4, 5. Pastor sub initium aurorae adolobal sultimonium esuvilla vituli, sanguine equi et fabae stramine, lustra bat pecus et labula omnia aqua, inCenso Uistare, admistis foliis lauri S c. quo Pecora iuri, tot boS depclli ci tabem putabant. Sacris Xaclis aStorOS aqua respergebantur, cenae parabantur, quibus finitis

sub noctem socii et palearum accensi aCervi Corto Γ dino in loco plano Collocabantur, quos transsiliebant, ut corpora Sua CXPiaront Iud Ovidius ,,per arderi te stipulae Crepitantis acervos Traiicias colori strenua

membra ede. ast 4, 81. Cfr Tibul. 2, 5, 89. Properi. 4, Io 19. De Vario est nomine adeundi Turnebus, dV. 16 12. I S. Gyraldus, opp. I, p. 45 et 49. item PassoWius ad Iocum Porsit. nile risque libris antiquis osse parilia , obsorvavit Idein sitis ad Ov. Fusi. 4, 21. et ad Plin. II. . 8, 28.

19, 5 Harduinus, ubi vulgo Palilia it palilicium , inmss. se Iegisse, ait, parilia parilicium modicum etiam Haun. re Iegunt , parilia , ceteri alitia.

124쪽

Hi ii vocem alii a Pale pabuli Deam rusticis ulla, deducunt, alii a pariendo putant dici, quod Subia

riticii sideris exortum cosmicum omnia Parturire re debantur. Sit potius utrumque nomen Unum idemque, Variatum Pronuntiatioue eorum, qui Illio litora in

asperse molliorem de quo oris vitio Quinctilianus Inst. P. I, 11, 5. t 'Crentius Scaurus, utSCh. C. suos. CL, L. Scimoider, Elementarielire, B. I. P. 299, o. Unde Remus C. Descriptiones poeticae, quibus rerum levitatem Orsificatores iuvare Studuerunt. Remi , Ure usi, aeque ac Cincinnat arantis, apta sit mentios verum sulco terens dentalia plus habet artis quam elegantiae. Quiriti pro Quincti codicus quidem omnes liabent, at non in consum veniunt inscriptura, orta e inCuria ordiograpitica, Pronuntia tionem molliorem sequente, quam inter literam liqui

dam et Domittebatur Graeci item λυῖντος ετ Κυιντι λιος scribebant. Nummos Ct marmora, Codicibu an

liquiores, Quinctum, Quinctilium, Quinctilianum

liubere constat 74. Legendum esse quem . . dictaturam, Vadent

Codd. Hauia 4 5. 6. . Luneb. Goth. Dros I. Orimb. frem Tig. Lips Achaitit r. cc. et ipsa lectionis Concinnitas. Iure quidem Suo Casaubonus: RCCte, Cum, non ut alii quom hoc enim vult. tunc ip-

125쪽

Iogalis . . cum araret. illi melior loctio uiolatu 1 an videtur suisse ignota, Cui nisi lictu Praeponatur, duram ollipsin iste adiungondam DOCOSSO St. Oret Iiuin, qui dictaturam is tot lavit, et quum fretinuit, hac de re monuit censordensensis imitationem 1

serens Sidonii pollinaris , 584. Si quondam ad

Patrio res fractas pauper arator, Cincinnato Venis, veterem cum te induit uxor Ante boves ruboam cc. Trepida Livius 5, 26. Togam Proper C tugurio Proserro UXorem Raciliam iubet c. 75. Lictor, quem Cincinnatum, inniXum aratro suo, in ipso opere deprehendisse dicit Florus 1, 11., ,In ViCinia Romae, circite ad primum milliare a porta de populo, etiamnum conspiciuntur rudera turris,

uomitio Quinctii Cincinnati Torro di Quingi Vocatae, quod ille ager suisse traditur, in quo Cincinnat uranti delata fuit dictatura. Fritillandor Ansichton Von Ilu lien, Th. 2. Lips. 32 o. p. 48, Eugo poeta Ap plaudit ita poetae, grandia ista ot sublimia invita Mi

nCTVR aggrediciali. Pergit ostor in poetica vanitato describenda . 76-84. ad nimium antiquitatis ludium c inanoni in captandis verbis priscis et dictionibus obsoletis flec

126쪽

virtutibus aemulabantiar. Horatius quidem, ut h. l. Koeni recte monet, non Poelam inprobavit, qui Proseret in lucem speciosa vocabula Crum, Quae, Priscis memorata Catonibus atque Collaugis, unc si ius insorinis premit et deserta vetustaS, EP. 2, 2, II, nec inficiatur Quinctilianus Inst. r. I, 6, 9 DUCI bua Vetustate repotita orationi niaiestatem aliquum asserre, non sine delectatione, quod et aauctoritatem antiquita iis habent, et, quia intermissa sunt, gratiam novitati Similem parant ; verum addit: opus est modo, ut nequo crebra sint liseo, neque manifesta, quia Isilail ostodioSius assectatione, nec utique ab ultimis otiam obli teratis repetita temporibus c. obsoletum dicendi

genus isto tempore, ab aevo Persii non ita longe remoto, DaSSeriores magnos habuisse, idem diserto dicit i. it. Ne destin alia recte iudicantium monita, V. C. Martiat. Io, I. II, 9 I. Gellii . . I, o Macrob. Saturn 3 5. Quinci. Inst. r. Prooem ad lib. 8 925. cf. Cic. de Oratore I, 5.

76. risini Coniecturam Scoppae DBriseis , se

minae Homericae nomen, adoptavit Casaubonus ob eius casus, tragoediae conVonientes Eum secuti sunt

Reig, oenig, Passo v, asser, rellius, quorum ΡaSso emendationem potius excusavit quam defendit. Obstat, quod Accius nullibi reseratur Scripsisse tragoediam Briseidem, cum opera ipSius tragica circiter 5o a Cicerone, Macrobio, riSciano c. citentur, et quod vulgatae lectio:iis, auctoritate codicum firmatae, nulla opus sit emendatione Triscini vel Brisei Brysaei

127쪽

v I Brysei ost Bacchici ci stirentis, maccho, qui Bri

nutricis 'niphae, Vel CX V e rossa Bris Col melis 12, 9. quam inVenit, et quae Sunt CCterae e loris Scholiasis observationes olymologicae BriSinus Vero PitIleton est poetarunt, qui in tutela Bacchi erant, et inflati numine bacchari, sublimo et obscuro Ioqui dicebantur. Virg. En 6, 78. Stat SylV. 2, 2,s5 . Vide Censoremdenensem A. L. . I 822. . I98. E. G. eber, cuius editio Persit Lips. 18u6. dum obserVationes nostrae typis XScribuntur, Diodo huc advehitur, egit Brysaei , cuius originem in Graeco βροειν, Catere, Pullialaro, Plenum esse quaerit. Prudens vocabulum insolens adhibuit oster, obseu vitatis assectationem notaturus. De nomine Accii Vario scripto iam dictum est ad V. o. ,Attius scribluit Her mann et Santi Analeci. p. 61. haud secus a PaSSOWh. I. ,ΑCciuS et Attius scriptum reperitur in lapidibus, id Colleot Pisaur poet lat. . . p. LII. at

hibent. f. Κ. L. Ohneider, Elementarietire, Abda 1 P. 242. Accius huius loci diversus os ab ante dicto Iliadis insulso interpxete vellem etiam a L. Accio Poeta, ,qui in Camenarum sede maxima sorma S laluam sibi posuit, cum ipse brevis admodum esset lin. H. N. 4 5. Egregius certo fuit poeta, dignus quena Cicor ' Or pro Sexti 58. Horatius Sat. I, Io, b,

ε Locus quidem si Cic. lcgibtis I, 2. in quo Atium

128쪽

1o SAT. I. I 6. EP. 24 I, 55. Vidi iis Anior. I, II, 19. Cli Pater Culu. 2 9. Quinctilianus Inst. Io, I, 97. laudareul, et Cuius Carminibus Decius Brulus, vir litoris salis eruditus Cic. Brut 28. t niplorum Ct monumentorum Suorurn aditus CXornaret. Cic. r. Pro Archia II.

Persius amon clarissimi huius poetae librum dicit

Jiominis, a domum Dulcitra est, in qua non eminent Unx, ne OSSa numerantur , ut dicit scriptor de Causis Corrupto Eloquentiae 21. Ei nimirum, aeque ac Pacuvio, nitor isse orationis, quo Vena et ossa tegantur, Summaque in excolendis operibus manus defuit, quem desectum Quinctilianus . it. Onasoribus magis quam ipsis tribuit, dum in utroque graxitatem sententiaΓUm, Pondus verborum Duuctoritatem per sonarum laudat. Ipsum Pacuvium Accio asperitatem Orationis obiecisse traditur '

loquacitatis arguit illum vero scriptor m otium fuisse, jam antiquiorcs critici suspicati sunt Baylo 1 Iisi ii Erit. Vorici bucJ1. it. Accius isAttum in Attili uni tre contiorcs Ciceronis ditores in Macrum s emendatione

mutarunt.

D ,Cum Pacuvius, inquiunt, grandi iam aetate et morbo corporis diutino allectus, Tarciatum CX urbo Roma concessisset, Accius, tunc haud parvo iunior, prosciscens in Asiam , cum in oppidum venissct divortit ad Pacu- tum, comiterque invitatus, plusculisqii ab eo diebus Tetentus, tragoediam uana, cui Atreus nona Cu st, desideranti logit. Tum Pacuvium dixisse junt, Sonora Ni-dCm dae, quae Scripsisset, et grandia, med videri ea

129쪽

SAT. I, 77. 3O75ὀilirici, uni Obsoleta illuStrium poetarum Verba et imitatorum ser uni PCCUS CXplodant, Cm Ultra e rum auxisse id Ontur, Ut illud Martiali II, 1. MLucello colum ita iei situ MolropI1anos't ' . . terrai frugis orat, Accius et quicquid Pacuviusque o murat. Iam ad V. 1. ObSOrVaVimus, quod ad Persium attinet, eum imitatum esse LUCilium; tunc vero , , in

poematis Accii et Pacuvii obtrociandis clarum olim suisse, discimus e Gellio . A. 17, 2I.

77. Ulat, quo . . OVElur. Horatius scripturus suisset ,moratur aer vato Graecorum antiquo indicativo Post sunt quos et quibus Ἀεισιν ς τερπει . Ita Od. I, I, 4. I. I, 7, 5. Sal. 2, I, 1. Cf. Heindors

tamen sibi miriora paullii in t acerbiora. Ita est, inquit Accius, ut dicis, neque id sane me o nitui meliora enim fore spero, quae dein Cops Cribam; nam citi od iii pomis Ost, itidem Sse aiunt in ingeniis : quae dura et acerba nascuntur, post si urit Naitia et ilicunda; sed qui gigintiatur statim Victa et mollia, atquc in principio sunt uvida, Non matura mox iunt, C Putria. Rclinquendunt

igitur visum est in ingenio, quod dies atque aetas mitisi cet. Gellii N. A. 13, 2. Penta metrum hunc Donatus ad Terent Phorm. 2, 1, 57. ita citavit Lucili colum olla hic situs Metrophanes ; qui si crus sit, a Martiale depravatus videtur. φ is Ubi qui indicat alterium sent aliarum Netaiam, sia ocaussa, Sive sinis, sive eventu significetur, coniuncti vias ponatum necesse rest indicativus autem adhibetur,

130쪽

De utroque Quinctilianus: Viri uni Accio plus tribui tur Pacuvi una videri doctior in qui esse docti assec lant, Volunt. Inst. O, I, 97. Ct Horatius: Amb

quando sententia additur, non pendens ab ea, quae Prae- Cessit, neque Cum ea necessario coniungenda, sed rem

simplicitor indicans. Ut si dicas : Fuerunt, qui dicerent riuod nillil aliud est quam Fuerunt Iiominos ius

Daodici tales, ut dicerent ut adeo lio ex illo consequi cogitetur tanquam essectus ex caussa, iam quidem incorum ingenio et moribus Cornatur. Contra qui dicit: Fuerunt, qui diccbant, nil nisi rem factam esse Tirmat, non facta significatione nexus illius interni, quo sententias copulare licet. Ex liis autem sponte intelligitur', saepenu-mCro a scriptorum pendere arbitrio, coniunctivus an in dicativus Ponatur, ne quo Iio die licere ubique corta manu Testituere genuinam et ab ipsis scriptoribus profectam Scripturam iis locis, in quibus codicum maim Scriptoriunanagna est dissensio. Deinde oro otiam illud patct, non sine caussa idon a factum esse, ut Poeta indicativum Praeserrent coniunctivo. Nam Pocsuos si sentcntias ita Proponere, ut veluti ex ipsa rerum natura et humana Vita repetita videantur. Eo enim sit, ut et clarioros stant et maiorem asserant delectationem. Subtilitatem autem illam, quae est iu sententIis Iogica ἀκριβιι ι OlmectendiS, etsi non n gligit, tamen non ita cctatur, Ut nolit vividior m et iucundiorem dicendi rationem praeferre. Quae cum ita Sint, tomere prosccto usum indicativi e sola imi

latione poetarum Graecorum suxisse arbitrantiar, qu D nisi cum rei natim a convcniret, De locum qia idem laboro

Milo modo posset. Ita bene hac in rem Stalibatim ad Ti, Ruddimanni Inst. xam Lat. II. p. 349. Lips. 825. Cf. praeter scriptorcs ab co audatos C. G. Zumpti uni, Lat. 1 ammatik, crol. 182. P. 413.