Satirae

141쪽

cratos in Crasylo Platonis, et Senoca, Tragicum ali sitioni Disitans ,,Veritatis SimPlex oratio p. 49. s. Ilor. Λ. P. 96 Io6. Et S 1. si selli Ine Olet incur asse querela, ad de icotum liolii inem sublevandum et Origendum inflectere. Molaptiora ab onere humeri sublato, Cuius pondus Portantem incurvat, desumpta Tenapore perfecto ro1 raesente dixit Persius, tamquam de re Plane Persecta, ut Horatius: ,Si Curat cor spectantis eligisse querela. Λ. P. 9', Persecto scilicet Latinorum ad Aor. 1 Grae

Dravum etiam 1Ormae Polli Cae studium, quo ni natum mollis soni et esseminatae verborum Coiicinni tutis, nullam Subiectae sententiae et argumenti Vere

poetici rationem liabeant, sequens Perstringi locus V. su-1o6. difficillimus, Cum exemplis ex ignotis oe tarum eius aevi libris depromptis, tum dialogo, quo Persius saeculi sui genium secum disceptantem induxit. In illo dialogo dispotiendo quantus sit litterprotum diSsensuS, Vel ex eorum, quos inspicere mihi licuit, reconsione patebit In personis iam disponendis

sequimur PasSoWium. Euripides est illo Tragicus, iratis 1aec in Phoenissis r

142쪽

92-95. Verba sunt interpellatoris sive monitoris, qui Versus numerose et Concinno DX artis lege laboratos aliquid Valere existimat, et in iis quid ars pos sit, exemplis ostendit. Numerus spatio temporum constat et est dimensio vocum, υθμυς Graeci dicunt

uinci. Inst. r. 9 4 4 et 54. Hinc Virgilius:

Numeros memini, Si Crba tenerem. Cl. 9 45.

Ut Persius numeris decor est, ita Quinctilianus I. cit et g 145. , compositionis ducor dixit. Iunctura,

93-95. M 96 - 98 P. 99-Io6. Marcilius M. 92-97. P. 98-IO6. Casai onus, Schrevelius Monti et Achaintre M. a. P. 95-95. M. 6. P. I. M. 98 P. 99 IO6. Bro itinge M. 92 P. 93-95. M 96. 7. P. 98-1O6 ΚOC- ni M. 92-96 P. 97-IΟ6. Sinno Ct asser M. 92-97. P. 98. M. 99-IOP. P. O5-1Ο6. Passo M. 92-95. P. 96. 7. M. 98-1O2. P. Io3 - 1o6. IIcrdor M. u. .s5-1O6. agnD P. 2-95. M. 96. 7. P. 98-IO6. Vober M. 2. S. P. 4. 5. M. 6. P. 97 M. 98 A C. Boigius et Orcilius nulla dialogi signa apposuerunt. , Quid enim, ita hic de illor , si sagacissimo illi critico subolucrit, neminem hic cum Persio disceptantem induci, sed Nostrum ista secum volvere, ita ut ipse per ludicrum quaedam sibi obiiciat, vicissimque eleuci donec erumpat Iiberrima indignatio in illa v. o T: Non Ἐὰν enly Vcrum illa agitatio mentis in utramque Partem VCPSA', quae dam sibi obiicientis, Vicissimque levantis, CUCTa Stanini secum disceptantis in qua disceptatione intcrpellator obloquens, ut in hac attra solitum, divorsam a Persio personam tuetur. Dum Sententiam sua contrariam Oste proponit, inducit re ipsa obloquentem illam PCrsonam, quae, si ab auctore non aperte inducta suerit, Corte a commonia lori hias erit inducenda, ut ambiguitas loquonti Uni quodammodo tollatur.

143쪽

hinatio. Quinct. 9 4, 22. 27. 52 45. IIor. . .:3 42 Addita simpli :ito pro se lata , iit Latinis spe pius. 7, Abdita , priscis Ilibris Turnebi Adv. 8, 26.)uli ci nostris improbata lectio. Cmidis, a numeris disiungendum, substantive positum est pro membris, verbis, pedibus crudis, ut sexto medio sumptu mor. I. C. Metaphora, a fructibus intinaturis incoctisque repetita, opponitur Verbis, Tebusque meditatione et composi tione decoctis, quo sensu PersiUS V. 25. Et Quincti lianus 2 4, 7. Cum cister o sic interpungo Sodnumeris decor est; et iunctura, addita crudis, Claudor sic didicit et sum quo iunctiara Sententiae Se quentis sit subiectum, et dura του idicit, absoluto Sumpli, ellipsis evitetur. Claudero et sum dicitur in genere de augendo Versu Hor Sat. 1, 4, O in

primis heXametro, , O , 59. 2, 1, 28. Cf. Ormillas Ciceronianas horatio Conclusa, orator . . Claudere orationem, C. I. Claudere numero sententias C. 68. et Concludere Sententius is 69. quibus in locis de numerosa Verborum Composition agitur, non Vero

dicitur de clausula solum hexametrica, nedum de rhythmica, qua binorum Versuum ultimae , Vel ius dem Versus binae syllabae similiter cadunt. Graecis

iantibus Scaligero et Casaubono, in citatis versuum

ominent. Soc philol. Lips od a C. D. Beckio. Uol. 2.

144쪽

fragmentis tales Ityllimi minutias, quales Attin Delphin, long - Apennino quoesiverunt, Iia Sylla baS, non aculas, inter homoeoteleuta rhythmica per Peram retulissu videritur Satis habemus, exempla

Ut altor etiani pars hac hi ro audiatur, id quae do

Homo Coto leutis Graecorum et Latinorum ci sibii Crii dilescripsit a Titoriacius noster, proludendo ad antiiVUI S. soloniata Univ. ΙIaun. 18i8. Homoeoteleuta carmina, ait, aeque antiqua esse, ac ipsam oesin, Orumque Vestigia apud nullam aron gentem reperiri Graecos etiam Utic Dialios hoc amnitiis artifiCiuin ignorasSe linus, uniurepudiasso sed vulgatum apud critos recoliti H es tuitis

Hlythmi sum a corrupta latinitatis saec. IV-VI aevo praecipuo in cupisse, indeque ad plorasque linguas Euro Paras transiisse; si quaeritur, quid Graeci Latinique do homoeoteleutis vere iudicaucrint, haud sufficere, VersuSquosdam, quos incuria forte fudit, allegaro, qualis . .

oscille IIomcricus 'Eu γαρ D'ρες αυ, τισι εσσεrαι στρειδαο, aut Horatianum: Non satis est Pulchra esse PoCmata,

dulcia sun to, Et quocumque velitit, animum auditori Sagunto, quippe talia iuniana natura haud sacile caVct; sed eiusmodi orsus anquirendos osse, in quibus crediqucat auctor dodita opera vocabula in eosdem sonos sivo in sino, sive in medio cadontia adhibuisse tales esse

ita intelligit: Ad antithetorum commentum accesSiti Nurhythmi lcgantia similem vocabulorum in fine Vorsuum Sonum Sectans. Exempla praebc Neronis sabula Altis seu Bacchis dicta, ubi praeter tolidum dictionis tunio-xcm homoeotcicuta illa Alli ci Delphra iii continuis,

bonilis , Oruulbis, superbo - echo in alternis versibus,

atque homoeoptota longo penu in in cadem linca, Occurrunt. Encrvata hacce versificatione Apennino it

145쪽

versuti in qui sonitu molli aure Coniplent, li. l. proposita esse. Ad quem sonitum suciet lectio,idicit or Suns, a PaSSowio adscita, et Codd. Non solum ipsius, Sc. Lunei, Gotia Dresd. orimi, et Monach sed et

habo idem cro costa clut sui uiuola o mascula Lati norum poesi suum robur adcin tu in est. Ad molles istos Neronianos leporos comparatu Tu ido maiestas, Pum Rscilicet atque ariditas, qualis est prisci suboris, videbitur In Bacchido contra quam tenera omnia, iram mollia' At nimucro ferri talia non l)Ossent, nisi omnis Vi rilitas evanuissct nam vorsus adeo molles in al, iis facito DRSCHntur, ne multo Sudore auctori censtant. Existimat nimirum, cronem, qui concinnus poeta salutari gestiebat, ct cuius Iliae in Senecaemat. Quaest. I, 5. adfertur incola: Colla Cytii Piaco splendent agitata columbae, homoeoptota et homoeoteleuta sitis 1 oematiis ceu Singulare ornamentum intexuisse Neronem, de quo Dio CasSius: κιθαμ Ἀδνησαν γεr αδε Βακχας, nam fabulam, utroque titulo insignitam, Scripsisse, atque in loco Persiano non nisi de uno poemate , I monem CSSO Statuit. Coturum, quod a subtili Viri iudicio sperandum forct, hara n gat, osse in homoeoteleutis tinnitum, i tu rite quid sapientem, quod rudes incultasque magis, quam politas nationes decore videatur, et Xactum illum atquo arbitrio omni exemtum Graecorum Ct Romano 'um ii vcrsibus uni Cruin habere aliquid, quod Cordatioribus scin

per probari stheat. Idem fatetur, illi, qui linguain suam bene tractare semel didicerit, versia in undem sonum exeuntis finem longo minus negotii faCUSSOΓe, Nam ex actam illam diligentiam, qua Graeci et Romani singulo Tum pQ dum, singularum iterarum ci Syllabarum modos metiobantur. Hoc duntaxat contendit, Graecis Latinis quo id rhb thmi genus, quod eosdem in versuum V I continuorun vel alternantium sinc sonos adoptat, Iiaud ig-

146쪽

Haura nostris oriani biis firmata, quod spondaeus pedis tertii dactylum sequentem et Volubilem Versus linem elevat. Huc oliam pertinet molle sonans Atys, intextum Passo vii non sine auctoritale' receptum, cuius

notum fuisso, scd illos, cXactiorem pedum syllabarumque Numerum amantes, istam Soni Paritatem, ei mollem et inanem tinnitum, pleriuraque prCVisse. VCllem, Ut CPSuum 'o ιοτελεfrων Tomplum Vir Cl. IOCOPcraiano non desumpsisset, quandoqitidem syllabis licio in ei dena sonum recidentibus tonus non adest, exitus ergo similes, auribus vix percipiendi, nil lum liythnium est iccre possunt, ct hinc illi non magis, ita in Ovidi anus : Nec numeros Dana militis; ipse veni, vel hoc ,,Instant offici nomina bina tuo mero id. 8, 4. o. ad homoeoteleuta Phylli mica referendi sunt. Eos Cri VCT- Sibus, quos incuria fudit, potius annumeraVerim, quam citatum ΙΙOratii: Non satis . . sunt . . agianto. CC'terum iterationem ejusdem literae syllabae, vocabuli, titi de natam Consonantiam, soni itoni variationum, quiPPe naturae conVenientem, Graecis et Romanis poetis toratoribus non omnino displicuisso, constat. Sint ero

Sonantia, quae allegantur exempla, quale illud Graecum in programmate citatum, cui addidcrimis Homoro I. I, dicto. 75 484 3 84 5, 239. 29. 6, 252 233 S C. Et pulcherrimam naeniam Theocriti . . Idyll. 2 h. cc desunt exempla alliterationis et assonantiae si vcnia cr- his apud Romanos V. C. Virg. AED. 5.549. II, 375. Proper t. I, 8, II. I, 17, 5. Ovid. Heroid. 8, 29. A. Ain. 1, 59. Fast. 3, 746. Motamorph. 3, 379. quam Vis illam jusdem orbici soni assiduitatem fugiendam statuerint. Vide scriptorem Illici ad IIcrcimium 4, 12. D. I. 2.

Nostrorum lcri quo Abia dicunt, ut Catullus et Porsius, aliiquc ser omnes. Gyruidus opp. . . p. 14o Ca-

147쪽

priorcii syllabam Prodiicenda in ostendit versus vid. Metamorph. Io, IO4. Quinctilianus, cum de numeroci iunctura otiam disputat, videtur ipsum Persi locum TespeXisse: Est in eo quoque non nillil quod hic sin gulis verbis bini pedes continentur, quod oliati in carininibus est permolle, nec sol im ubi quinae syllabae nectuntur, ut in his Fortissima Tyndaridarum, sed etiam ubi quaternae, cum Versus Cluditur Aponnino et Armeniis et Orione. Inst. r. 9 4, 65. Phrygem

Alyti, sorma egregia Pastorem, CaSlo Sibi amore de vinxerat Cybele, Bere nita dicta, unde et illi nomen , a monte Phrygico, Cultus Ode sede primaria. Fabulae variae sunt narrationes Catull. 62. vid. Fast. 4, 225. PauSan. 7, 7 quarum SerVii ad Virg. Mai. 9, 116. antiquiore traditione Diti idolur. Macrobio

Atys, Osiris, donis, Apollo iidem sunt, solem hic

malem adumbrantes Satur11. I, 21. Cybeli in picturis turrigorae, tympara instrUCloe, iugo leoliuinvectae, iungitur Atys, tympanum item gOStans, iXusta unco arboris, cui insidet columba. Zooga Bassiri liovi di Roma T. I. ab. 5. Ude apud CTOUZorum,

Symbolik, est ab. . . . Et qlli C. Exemphim Socundum eXametricae suavitatis, quae in bucolida caesura et binis, qui sequuntur, Pedibus posita fuisse

initiis C. 63, 1. 7. 32. 45. cc aliter Martialis 1 o 4,

3. Servio ad Virg. .ia. 7, 762. 9, 17. I Non antri Deirin coniunctum scribitur. Codd. Iaun. 5. 4 MI S, et . . , athis script una exhiberit.

148쪽

ius SAT. I. 95-95. vi doliar. Spectatur forsan stibula de Arione, quem dolphin, nando secans maro, ad litus transvexit.

Hygin. Fab. 194. Serv. ad Virg. Ecl. 8, 55. Sic

dato tarditate longa itineris mora et tuta montium Apenninorum porrCClio Significabitur. Ipse versus obscurus ost, et assectata laborat metaphora, sive costam pro later Apennini, Sive pro parte navis uti, 51. SumPSeris. Et Ct Sic Verba sunt monitoris, qui exemplis e carminibus sui temporis desumptis vorsus sonoros laudat Apennin Vulg. Codd. eliam Appenino O Apenino. Posterius forsan rectius, quod bis legi

tur in monumento vetere apud GriatCrum P. O4. I. 18.ublinitidom nonnulloe, non ero omne VOCOS OnSO

nuntibus geminalis carent more antiquo Cum illa Ioclione facit Peninus, Verum montis nomeΠ, ut OSten dii Drahenti. ad Liv. 21, 58. X tr. Duas Priore Syl-Ι a poetae Semper Producunt. V. K. L. Schnoider For mentelire P. 425. Ut vero interpretum plurimi Versus 95-9o tam quam non cohaerentes distinxerint, non tamen des uo runt, qui eos Coniungi debere, adeoque particulas Et Sic ad ipsos versus Iaudatos pertinere Censerent. Moistoriis ita loco o Comment LiPS. Cit. VCPSUS, X an incerti scriptoris carmine desumPlos, PotuiSse continuos in illo legi existimat Locum coniicit agere de

149쪽

maritimo liner o Liguria ad Etruriam, aut contra, facto, iuxta oram ad latus Apennini, quo itincro sto r tum sitierit, ut molestius iter trans Apenninum douila retur. Hoc iter Potuisse cui itinere Attidis compa rari, de quo Catullus i 2. Fortassis ipsos, de quibus poeta Canit, nautas suisso CX ordine sacerdotum Cyb los sive Gallorum. Delphinem utilem non Arionis illum cogitandum esse, Sed alium, quem Altis ivo Bacchus produxerit Ovid. Metam. 15. Sentcntiam igitur plenam esse : Mare secuimus, ut Allis Putronus noster, ut Delphin, quem SebaZitas noster Bucolnis

Phrygius produxit, atque ita longo pennini dorso

costam partem oripuimus. Versus nectendos sidona conscido Iac Brottinger ' Respici existimat ad a bulas Attidis clarionis, de quibus Apuleius 6. CrC-dimus etiam exemplo tum Veritatis, Ol PhryXum arioli supernatasse, et Arionem Delphinum gubornasso. So incidisso ait in Xemphim Persianarum Satirarum, cuius margini Vir subacti ingenii et multiiugae erudi 1ionii Vadianus ad . 95. sequentia annotavit:

Diatribe in versus obscurissimos a Persio Sat. I. citatos. Tiguri 1723. 8. Ioach. Vadianus, modicus IIclvetius, qui sub initium saec. 6. in Pomponium IIclam ct in librum lini ucommentarios scripsit Epistolam eius ad Rud Agrico Iam laudavit Passo vius, Pomponianae editioni inscrtam, in qua commemorat exemplar Satirarum Porsi nas. Odicum bibliothecae Praedicatorum Viennensium antiquiε- sinitimi logontem, dic os tam longo c.

150쪽

128 SAT. I, 96 97. . ro naanu exarati codd. quos Consului, in hunc inoduin legunt: .,Sic os tam longo subduximus Apennino. quo Viso Sul,lisse, nass. illos codices continuis

i ctisque litoris ita scriptos fuisse Sicostam, et sorte legendirin: Sic nos tam longo c. Explicuit ergo: Berecyntius Plirygius Altis oticipitinus, animata

Arionis navis, ut caeruleum Nerea mare dirimebant, sic nos tam longo Apennino Subdurimus Codd. Haun. omnes Vulgatam tenent lectionem, Sic costam. 96. 7. Verba sunt Persit, unde patet, quid de laudatis versibus statuat. Moister interpungit Armas initIns OIIII hoc Spumosutia et cortice pingui 3Lt ramale vetuS, Pringrandi ubere coclum lc hanc proponit interpretationem: ,,Persius, qui ad illa exempla oVae Versuum iuncturae respicit, ii quaerit nonne tales Versiculi leViter, spumae et corticis instar, fluunt Ut id magis Iopidum redda lur, iurat per Virgilii carmen. Tum ab eo responde lur recte, ita leVes Sunt orsus, ut, tu ramus o. Solebunt veteres libros notissimos primis eorum Verbis designare, quod maXime neidos initio Arma Utrumque accidit, . vid. Trist. 2, 554. Auson.

Epigr. 129. et epitaphia in ed. Virgilii Hobui. Est

Addo Martial. 8, 56, 19. et Ocnigii observationem:

Ad rena Supra omnem nanduari augendam pro Veteribuspoctis ponitur Uirgilius, artis ex in versuum structura summuS, Cui tamen Cnsuariae livor non pCrcit Ovid. Ecmcd. Ani. 567. Eis scilic t qui leves tantum mim ros mollemquo Verborum iuncturam sectabantur, mascula

Musa Virgilii displicuit.