Satirae

151쪽

SAT. I, 96. 7. P29igit tiroxola incilio Persi asseVerans Armia 'irum atqueo grani malicis sitioque Cgibtus et loquondi usu limo vorba Possunt CCipi. HOC, quod Sequitur, non ad AEnei deni, Sed ad fragmentum proxime praecedens pertinet, quod cum iamini Sit, Singularis, non tu ratis, a P aula adhibitus si magi nos in illis inter rogationibus adlii bilo Dee sublimitatem, o lum rem sontentiarum Verborumve indicant Pocta confli inerat ora vitale ei mollitie noVo versuum iunCturpe, quo claudabatur, diCere addito V. G. id om Orsiculos illos ironice laudat, deinde ironiam convertit in acer bissimam consuram. Ambigua illa levitatis laus ΟΡ- limo exprimitur imaginibus Spumo et corticis Spumosum, VOTbOTUm Vana II CCtes Cortex pingitis, lovitas inanimal se dictionis, quod sequente imagine, petita e ramo grandis suberis annoso, cuius medulluoxaruit et humores visalos calore solis dissipati sunt,

uberius illustratur. Ex adiectis sacile patebit, Per sit undiae ne ironice quidem de Eneide dicor potuisse,

' Hoc non de fragmento tantum, sed etiam do fragment indictum, Oricedit stilus en latinus, qui, cum de pluri-hus collectivo dicit, Singularem pro lurali adllibet. Verum hoc Orcilius ab Arma irrim nullo modo divelli Posse Xistimat. Noscio quam ob caussam. Sicili tui A m. vir. RSSOVeranior positum Cogitavorit, vita negabit, hoc ad versus praecedonte aequo referri posse in textu, Cin Nacta illa translatione Passowiana Vasten undMeld Das varu nichi Schaiam Dur rid ita diger Bombast,

152쪽

cum illa ironia contorta bro et inepta. Qui vituperationem ironicam Virgilii tu bantur, locum de duri iicit asperitate stili poetici exponebant'), neque Pot

orant aliter CXPonere, si, quod numerosae laudatorum vorsuti devitati Sit Contrarium esset servandum; sed notioncs duritiei et asperitatis non spmnoe, cortici et soleri exsiccatoque ramali, levitatis ot inanitatis ima ginibus, Certe non ut propriae, et in hac orationis Serie, insunt. Ea ergo Videtur esse necessitas et hoc ab Arma irrim divellendi et ad versus ante citatos rese-rondi, ut alioqui locus respondenti Porsio tribui non soluerit. Sin vel o tribuendus csso hic locus Monitori, iamquam 2Eneidos non ironica consura, eo, qu dbene monuitiasso vitis, ambiguitas circa rem repreliensam verbis sutis claris inferretur, simplicis etiam orationis leno turbarotur, accedonte ad ideam putidissensus NoVa illa arrogantim, et in sequentibus novitandenique grandiusque laudato iuncturo CXemplum tonique citandum suisset, tile Propositis non resutatis. Castalabono quidem Monitor non irgili tun reprelien deae Videtur, Sed caussam suam eius auctoritale deson dero, et animi sui sensa sic eloqui ut orbis tamen utaturi mente Persit, quod a simplici interpretalione quantum recedat, Per Se manifestum est. De cortice DXteriore liberis, luti temporibus detraliuado, Vid.

153쪽

Pithooi, qui cum Servio ad En 11, 555. Ot odi lionibus antiquis Ioguntur ingrandi. Coclum Orvi

ibidem antiquum est, quod mulli temporis liquid

COCluna Vocamus s8 1ost Monitor denegatum sibi assensum aegre serens, oVum et grandius romit exemplum. Te neruirι, molli numero insigne, resera sis ad Seu dum; iam ex recitatione Ct applausu inde quaerendo pretium poemalis homines eius temI3oris latuerunt.

Est illa tenera et dolicata modulandi voluptas, de qua Quinctilianus Inst. r. 0 4 51. ,ΜinurirCς dicit ornoruptaeus ad i. I. Iuc otiam Ortinebat,

laxa ceruic legere, capitis motu Umorum VCTSuum

Prosequi, Cum Dister et, ni laxam ceruicem gestum a Seneca EP. 114. improbatum dicunt, nescio an Sensum alienum loco inserant, in quo non de vilio gestus, sed de obscura dictione Maecenatis, cuius verba citantur, sermo esso Videtur. Loca magis idonea sunt Quincti Iiis . r. 1, λ, 9 6, 2, 9 11, 5, 8 et 18 o.

154쪽

o SAT 99 5 l. ΕΔ mPl una quod sequitur, ostremum Ct prima vi ima, mitti ope interpellator, ceteris a Poeta adversario Cleolis, caussam NumCroSae Suo iuncturae sperat domum obtinere, Ximio lectum esse, complectique luidquid c urs melica ad aures Cli alas mulcendas, et color Poplicia ad Phantasiam mouondam Valeat, vix

aliquis Passo vi non concedet. Pingitur Solemnis pompa Clus acesteti. Insonant Maenades Oxultat Deus, qui Penllieum, Sibi insensum, ab attonita matre pro vitulo discerplum videt, dum Edonidum alia o rei catenis monstPa silvestria domat Echo muIu

sonam iterani scenam. Verum Onimvero Osscctus huiusmodi carminis solummodo mo metitaneu CSt.

Laborat vitio inanitatis, quae tanto fastidiosior, quanto maior poetici coloris intemperantia et imaginum con fusa arietas. Formam spectaVit, ad eam omnia re tulit illo oola, nulla o habita ratione. Accedit, quod citati versus, e carmine aliquo tunc temporis notissimo, sumpti, tolum illud carmen et scriptorem in memoriam cooeVis revocaverint, quo illis multo a

cilior, quam nobis, oret huius rei diiudicatio. Vido Passo vium. Mira n eis. Polyaen. 4, I d Hac

Persii utate servetiit sic corrupti getaeris oratio, et in quaedam vitia inclitiatio ingeniori iti facta est: viguit et

in stata xliticatio, et infracta in Da oro in Cantici ducta. Quoriandaui non Orat con positio, modulatio Crat, Ontelatia Dimis dulcos, quae in vanum Neunt Ct sine II CCtia, nihil amplius quam sonati f. tiri audaces CDSUS, idemque gressos, portentosissima orationis delicias captarimit.

155쪽

Orellius Imitatio viroruin qua virgines MaCC loliunt 1ionien Mimallonum ibi meruerunt, haec erat: ΛΡPro pinquantibus hostibus e montibus descendebant magno numero, Iayrsosque Pro iustis vibrabant, et sertisfaciem obumbrabant Galaurus, O Taulantiorum, perterrebatur, Viros CSSO Virginos C longinquo existimans, et receptui signum dabat. Tum Argaeus, reX Macedonum, sine Prostlio victoriam adeptus, templum

aedificavit Baccho Pseudanori, quasi dicas vixili specio decipienti Polymn. l. c. d coniecturam RS au boni, quod Persius versum Catulli 4, 64. imi tutus sit, respicit rei tingo ot clogii Tor ναHos Persius multo sale defricuit a sua satira, Versiis etiam aliquot ius generis citatis, quos tanquam Crito. DIoquacitatis lac civicia ridet. Brettingor Diatr. it. ) Non Cas, sed doctissi in viri, milia coniti actissimi Casp. Hagcubuchi animadversioncs Proseram, qua in quadam ud me pistola CXposuit: EXpressum, inqUit, hoc est C Catullo, ut Casauboluis iam monuit Catullivorsum illum restituit ex Modiolanensi exemplarios. Vossius Inino in modum Midii raucisonos estiebant Cor-- aua bombos Ante orat OflIabant. Cornua . . Per ΟΓ-Πua. Emebant, ilia flebilis cornuum sonus quoad homines, scd c bruto Minc quia Nero expressit, Videri dum si non et in Persio legendum : Tori a mimalloneo sesWerunt cornua bombos. , Esllerunt eo sciis inhibitatiUN,

156쪽

mimallonos Nomini corrum Ombos, quod cxplicat sicbili sono estisquo bombis inplerunt aera Codd. omnes Haun vulgalam lectionein sequuntur. Ombit Proprio do opibus, ut diximus ad . 49 Sed et de sono instrumentorum, Ut vidimus apud Catullunt. ,,Inflatur tibia bombis. Diomedes apud Putschium. Capti rapi in Penthei, Echionis x Agave silii, qui cum sacra Bacchi Thobis, scde rogia Sui, diffusa iti l libere voluit, uminis ira a matre, Baccharum duco, laceratus cst Apollodor , 5, 2. Ovid. Metam. ,

515. 12. Pausan. 2, 2. Hygin Fab. 8 4. Pro Ῥ-lum codd. Ha . . . . 6. et inauriensis apud o berum: , sectum. Ut tautologia Verborum 1 DPlurn iablatura tolleretur, proposuit vir doctus in Ephem. Holdelberg. allatura, non cogitans, VerSIM Poetae citari, qui Non ipsam sentcntram orborum, scd Polius tumorem et inanem oratiorais ornatum spectaverit.

unde in notius implerunt abiit Mimalloneos bombos pro aufercndi casu ita et in Catullo retor φια nunc Draucisonos bombos nunc raucisorias bonihis liabet. Quin et caligo ita invenerit suo in libro porici, citat enim in Catuli. . Iou. d. raevii Torva mina alloticos implerunt cornua bonalios. Iaec ille Passeratius tiam ad Catulli citatum locum Porsit Irim vorsum ita logit: Torva mimalloneis inflammi cornua bombis. Et certo duplex illo amicissimi viri coniectura non si Praetur iam Praetulerim g mimallonoos bombos. Sustii cor Unim, temero Haec aularcndi casu animalloncis bombis reddita osse, ut vorsui illi altori, qui in mymbis termi

157쪽

Veber Rutiti matri surores bacchoi corropio visus est filius, s Catul. 6. 258. Sed aper vid. l. coot eo apud Euripiden in Bacchis. SusUrbs sacra Dei

asperuanti Ex omnibus unus Conteniptor super uim Penthous. molamorph. 5, 15 lassaris, Baccha, cognomen Bacchi apud Thraces et Lydos, Sermonoot cultu cognatos Ducunt illii Granumatici Graeci agonere vestis, ad talos demissae, Bassara vel Bassaris, possibus vulpinis succedente, qua Bacchum eiusquo

2 I9. regebant corymbis, hederis, racemis Uis

Euhyius, quae apud Sidonium Λpoll. tornobium

inveniuntur. iocus uiassoWio gormanice redditus ad

158쪽

Votus Scholiastes citatos versus, ct 95-95 Ct 99-IΟ2 Neronis esse dicit. Consentientes dictum repetunt in terpretum Plurimi, aliique in quaestionem incidentus Bri latinicus, Murnicilius I. IJapl. Plautius, CaSau- honus, Marcilius, os . . caligor, Solirevelius,

Th. I. Thorluctu noster, ut ante vidimus, CCt. Traditioni primus ronitebatur adiit Ascensius, qui Saec. 15 et I 6. Scriptores claSsicos et quidem commenta rium in Sat. I. Persi Lugd. 151 Odidit. Adducuntur, ait, quaedam fragmenta carminum, in quibus nimis sucus est, quae cuius fuerint, non Constat, Cil

159쪽

arbii rutilii plurimi, Neronis esse, quod inihi Iion vero si ille videtur, quia si consilio Cornuti licui isticliton illud Auriculas asini tua res habet uitavit di

cens quis non halo, in quo tamen non ape, te e ronem taXasset, quanto magi Ilo Versiculos, Sime roni essent, sustuli et Baylo Hist. u. Crit Wor tot buch, it Persius hos Versus Croni temere ΗΡ-POSilos contendonS, Codem utitur argumento, de quo vid ad V. III. Ita etiam Brettingerit Meister, inlor pretum turbae Contradicentes. Scaliger, cum cilicet probatum iret, Neronem SCriptorem esse tragoediarum,

attulit Iocum Dionis Cassii i , I in quo ero in theatrum habitu citharoedi prodiens, dicitur Cecinisse

τενα si Βακχας Quibus Verbi Bayle et Brettingor Neronis tragoedias Non dictu TC8Ρondent, Cumque solummodo cithara CCCiniSSO, ΠΟΠ CTiPSisse. Eisterilem, eronem musicum Potius, quam Poetam egisso; cum auctore Dione, Strom vnn 59 OStro perae Attinem decantasse Persium autem, iam anno umortuum , Primam Satiram non postremis vita annis

scripsisse itaque tum, Cum han Persius Componeret, Neronem nondum illud poema decantasse. Passo wius, qui mediam partem Sequitur, egat, ex Dionis loco effici po8se, oronem Non Scriptorem suisse Ottempus scriptionis Sat. a. ita pose definiri. Est etiam

in argumentis Baylii, quod in tragoediis, ad quas

Alys et Baccho pertinere videntur, nullus hoxametris sit locus; ad quod Passo V, umPtum esse eX hypothi Si,

160쪽

quod Atys ot acclite trag lio fuerint C Versus Carmine alieno desumptos quando tu fornax et metri aliqua mutatione citari. rei tingor argumentum aliud pro Nerone allatum tangit, quod nimiram omnes Cius,

qui supersunt, Versus sint rhythmici, qualos ot illi a Porsio citati. ,Si illos, inquit, excipias, Vix duos in antiquis scriptoribus operias, quos Neronis esse constet Penes Senecam filioquin, ut ait cro Caesar discrtissime Colla Cytheriacae plenderat agitata Columbae. Allorum apud Suetonium in Lucani poetae vita Sub terris tonuisse Puto. Sed c apud alios

poetastros, qui Verborum iuncturam unico Curant, sensum negligunt, huius sursuris lythmos reperias. Qui orgo sequitur, o Versus erouis QSSO, Ct non

alius poetae 3, Alia denique est obiectio Meisleri, quod

,choliastes fragmentum V. 99. perperam dixerit Niobe Neronis desumptum OSSE ), Cum quae apud Per sitim sequuntur, doceant, e BaCChantibus esse. Cui regerit asso V, Poetam Phantasiae Plenum, qualem fragmentorum novimus Scriptorein multa in poemate Suo potuisse tractare, de quibus nos ex mero titulo Don liceat suspicari. Meister itaque Versus italos Neroni donogat. Itidem rellius hi verbis: Vei sus Neronis sunt Schol. Equidem hoc Constanter negabo. Brettinger, in contrari parte dis Dulans, non omnino negat. FortasSis, ait, Neroni tribuendi hi versus