Satirae

발행: 1827년

분량: 607페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

ctuatim iiii obstat . . Fortassi nobilis Cuius lain otio letitis noni iiii domi σι σοφου Oolus si Videtur Persius id ipsunt indigitur V. Io7-IIo. IIo certe X Iiis versibus licci colligero, tangi uliquem maiorum Persio CoxVorum. Od quam maxini ad hau proclivis ostanimus coniecturam Persium nimirum versus istos

mutuasset aliqua trago dia quid si dicamus in ipsa illa, cuius Dio mentionem iniicit quam Oro cauta-Vit, non Composuit. Tragoedia Ciaim canimit perso natus heroum Deorumque item heroidum ol Dearum personis, siclis ad similitudinem oris sui et ominae, prout quamque diligeret inter celera cantavit Canacen parturientem, Orestem matricidam Oedipodum ex

caecatum, Herculem insanum. Neronem autem non Solum Versu decantasse, Sed etiani fecisse, certum est Eum quidCm cum Ger Io. Vossio non gregium poetam dixerimus, scilio Clam

vulsari vocis sensu. ' Utiquo Tacitus do crono

In Neronis temporibus ex depcrditis ipse est oro, iii non laudem modo ooscos associavit, ut volt vid intur Persius Tacitus ac Suetonius, Sed egregius omnino poeta fuit, ut non modo Sc noctu ac Martialis iudicium ost, sed pauxilli versiis indicio sunt, is, quem Scia Coa laudat, Ct quos Persius videt, suis meliores atque alii apud G1ammaticos s

162쪽

consedisse simul, o allatos, Vel ibi leni Pertos Or- Sit momiCXtii8S ut lues ipsius Verba m quomodo Prolata, AEupplevisse, quod species ipsa Carminum docerot non impotu ot instinctu, ne or utio fluens. Et I 5 5. Cuin ab luando carminibu pangendis nosse sit, P olomonia doctrina, ostendisse. Ilem Suetonius NEC ID. Eum CCtiasse Carnaitia, mon modo domi, sed ii theatro, tanta universorum laetitia, ut ob recitationem Supplicatio decreta sit, eamque partem Carmillum

aureis literis Iovi Capitolino dicatam. ibid. 52. ad

poeticam Pronum carniina libenter C sine labore Com-PoSUisse, nec Ut quidum putant, inliona Pro uiri

edidisse. addit Venere in matius meus PugillarUS libollique cum quibusdam notissimis vors;bus, ipsius chirograpIa scriptis, ut facile appareret, non tons lutos, aut dictante aliquo exceptos sed lati quasi a cogitante utque gonerante eXaratos ita milita et doletao inducta et superscripta inerant. Cons. c. I 2 docarminis latini corona ipsi in tortamine Concessu Tac Annal. 5, 49 demerotie, Luculli aemulo, Ct probroso Diui in Quinctianum carmine: Sueton. Domit. 1. de ipsius poemate eiusdem, ut videtur, e neris in Clodium Pollionem ilin. Ep. 5 5. ubi Homunis, qui versus Scriberent, annumeratur. item Plin. mai. H. N. 57, 5. 9 2. Martial. 8, Ο, 8 9, 27, 9 Proetor duo Neronianorum carminum fragmenta ante dicta superest quod Choliastes ad Lucan o 26 I. oblivioni eripuit, cursum Tigridis ita describens: , Quique pererratam Subductus Persida Tigris Descrit,

163쪽

e longo errarii in tractiis hiatu, Meddit filiaesitus iam

n Oii quaerentibias undas. Passowioci : itur assentiendum Videtur, cum Iinc in controversia postulat, aut probandum esse, quod ero versus a Persio citulos ni illo modo scribere potuerit, aut Scholiastae voleri, qui Versus illos eroni tribuit,sidem habendam. Prius numquam Probari OSSO, te stimoniis iam allatis salis Superque evincitur. Oroni aliquam facultatem POCtiCam Canaque non inexercita tam , utSSO Vidin*S, Uam noli versuum formae et Immeroso Structurae totam, ne Sine assectatione, de ditam fuisse, ipsa eius carminum fragmenta docent. Posterius ergo sumendum tamquam OnCCSSum, Ut sit nomen aliquod auCtoritate firmatum, quod tenoretur. Hanc vero auctoritatem impugnavit Brettinger, obii Ciens, non Constare Sibi veterem Scholiasten, qui cum ita habeat ad v. b. et dicit hos Orsus Cronis in haec nomina desinentes, istin V. 99. hi, SusNO- Tonis sunt, et huic sunt compositi, adiicit Ioco pri mo: hi versu eXempli CauSsa Proseruntur, non Ru tem sunt Porsit, Sed poetae nescio Cuius graecissantis, et loco Secundo ipso autem ersius finxit hos versus Vel, ut alii dicunt, in aliorum imitationcm, quorum Scripta Sonum grandem habOnt, sensum DI

Ium. Quae quidem malo ibi Congruunt, sed a libra riis et editoribus, non ab ipso clioliaSte Prosecta. Nimirum Cornuto, quo, ut videtur, fictitio ad nos Venit nomine, accidit, quod Asconio Pediano, Donato, Ser io, Luci Placido aliisque interpretibus antiquis:

164쪽

isnporitos aptiis est lilirarios, O desu ruiit, quit, lurina infercirent, inprimis illi, quibus scholioruni narratio Pro Vetusto more sorsan breviuscula, non sussciebat, atquesita non pauC inloriecerunt et sua laliena, doctorum hominum indoCtorumquo mimad versiones. Quo non magis nius Cornuti vidctur, quom habemus in Persium, Commentarius, quam

unius Donati, qui huius nomino prostat in Terentium, ad j ut multi nos fallant locis, nisi cum iudicio Ioga mus. Vid praesa Id diae Vincti Sant in Cornuti coni

1oo Ios. Verba Persi indignationis plena. Cum

cum recens lascivia, deliciaeque et omnia ad volup talem multitudinis imperito Composita non desicctant, Monitorem, ut suo Quinctilianus Inst. r. Io, a 45sq. remittit ad Naturalem Clerum eloquentiam trobur viris dignum. Si. . in nobis, ut uinci. I, io, 51. si quid in nobis virilis roboris manebat, otior Epod. 5, 2. si quid in Iacco viri est. Metaphora a testiculis desumpta Significans est, quam vis obscena videatur Virtutis antiquo igniculi, naturae melioris semina in nobis perierunt. Similitor Philo dospoc Iogibus seesseminati corpor atque unimo, ne scintillam quidem retinentes generis masculi. ' De lumbe, solutum et enerve Veterum gravitatem et xerum pondus cum inani recentiorum loquacitate Poe-

165쪽

tica et assectata Popilation COmParans, non Una tantuni intagine utitur. Summa salis arace. ,Si viriliter Pronuntiarent, non Primore litigua et labris orbuest ominarent,volliter Xpressa, et Ii rimana natantia saliva, quae in Primam usque linguam exuberat illino Permanans, Sed medio ore firmam conciperon et robustam oCem, non fractam et onervem delumbarent. Turnebus Adv. Ο Niata in tabris c. ,,Qui nullo rerum Pondere innixi orbis humidis ot Iapsantibus diffluunt, eorum rationem bene Oxisti matum est in ore nasci, Don in PeCtoro. Oll. . A.

I, 15. Eodem Sensu Quinctilianus ,,Verba in labris nascentia dicit Inst. 1o 5, 2. In udo, eadem levitatis et mollitis notio, quam Gellius ,vorbis Immidis ex

Casaubonus in Comment ad Theopthrast. Verum vidit, quod eundem in Persio Oxplicaudo effugit. Ad no-Strum locum Turnebus: γρον, quod humidum St, Graecis pro molli et lenor usurpatur non infrequenter. Adv. 8, 26 et idem do innare et Ab ,,Luudo est o humida Di fenera lingua, quae saliva et hii Ihore calet, pronuntiatur molliter e teneriter, ne impressione sicci plectri sic valida signatur et seri tur Moenas quoque et Ab ad argumenta pertinento materiam carminis mollioris. odv. Io I. Quare

Martialis: Nec dictat mihi Iuculentus Atys ossem debilitate Galliambon. IEpigr. 2 86. Ne Philemn&c Vorsum citavit Quinctilianti Inst. Io, 5, 21 addita

166쪽

Olis ervallo Iu , quod Persi iis Iovile dicendi genus signis caverit. δει tuum Cc dero, demordere UngueS gestu aut mi affectuu in ostro percili indicos. Vid. infra 5, 162. IIor Sat. I, IO, I. Epod. 5, 47. Io QIIo Monitor, disceptation deiectus o or roris convictus, Ut habeat, quo Constigiat, Capite quae stionis derelicto, improviso nec Praeparato transitu abi in res alius, sordidae menti Suae argumenta, Sol

lico locum et conditionem Poetae et Periculum, quod satiras scribenti immineat. Ordaci ero respicit ad

Ideni adiectivorum in Neutro genere Pro Substantivis acceptorum Sus 2, 74. item infinitivorum o totiugorationis 1 9 et 27 5 55 C. Teneras adoro ci/ιriculas, ut radere aures deli Calas Quinci. Inst. 5, 1, 5. Vide sis. Non ob e breve Pus esse omen datione iri , VideaS, Contra SChraderum Passo vius et

Orollius monuerunt, neque iniuria, quod ille impera livus, quandoque adverbialite PoSitUS, ut ,cave Hor Sat. 2, 5, 3. 177. P. I, 5, 9. vid. Trist.

.,Versus hi sunt inope rerum nugaeque canorae, assectata omnia et grandisona, non ex assectuum ina sensu pro- manantia hinc non nati Or, quod ne mulceant pectiis, nec inaniter angant, o falsis torroribus impleant. Brettingor Proverbium ab iis desumstum, qui cum sententiarum aut verborum urgentur inopia, in lut iam quasi minus commodum irascuntur cf. IIor Sat. 2, 3 78. et Cria qui iam ad i. . videtur ad meliores poetas a Porsi translatum et sensu contrario adhibitum.

167쪽

1, 1, 25. corripi Solet Vid. Grotcseri l. Lat Gram matth, rosod. 19 I. In locis ab rellio citati cxci pio Ovid. Amor. 2, 15, 21 ubi saVO elisione prodii citur. Ita favo 'ultima Ionga Tibul. 2, 5, 1. 4 4, 2I. 6 6, 7 et alibi compluries. Pro exsculpto Ioco Ovidiano damus Versum Catonis: Ho Vide, e Tur sus lovitatis crimine damnes. Distich. 4, 24. et ob servationem illam Bondii non inficetam: De in idocorripitur ab antiquo Verbo ,Vido, is , 5 Coni cuius compositum divido est adime in usu. Sis pro si

vis, it Ic ,,Age, reser animum, SiS, ad Veritalom. Or pro . Rosc. mer. 6. N maiorum . . trigo scant, o maioreS, Satiri tuis os sensi, te frigide Oxci piant Locorum a Casaubono alia Plus iusto cumulatorum, in quibus oste imitatus sit Horatium, hie certe unus est. Respicit ad Sat. 2, I, 6 Ο puer, ut sis Vitalis, metuo, et mulorum e quis amicus Frigor te seriat. Uterque de re eadem, PericuIose poetae satirico imminente, metaphora eadem Di goris, de rebus non tractatis dicti, loquitur, et paullo post Xemplum quo e uterque erigat, capitur ex

' Corto nonnulla verba, quae nimio sunt secundae tantum coniugalionis, Piscis et fuisse tertia videntur, in qui bus numerandum sit respondeo cuius ultima syllaba imper praes corripitur in versu illo Martialis 3, 4, 7. Si qualido veniet, ieci responde poeta c. nisi ex Alss. 1 uteri ita I gendum: Quando vcnit dicet tu Tespondeto poeta Sc. cimanil. . in sinc : Sic etiam Iaraguo Uzudam esPOndcrς mundo Uaec natura lacit.

168쪽

Lucilio. Horatiliani, ab Crone, Osnoro, te Iando ot ipso nostro Badonio perperam intellectum,Hoindorsius ex loco 'ersi bene interpretatus est s. F. H. Bothe annot ad Horatium Car. Fese set . . Docring ad h. l. Literam cuius pronuntiatio paullo asperior' canina dicta est, quia Cane provocali irriunt, sonum cluendam, qui mitteram reseri, crebro iterant. Turnobus Adv. 29, 17. ' Versum Lucilii huc pertinenlom citavit asso v , Irritala canis quod ni quam plurima dicat aliter, at obscurius Charisius: ,Irritata canis quam homo ioc quod planius dicit. Pulschitis c. oo Romanis ut et Graecis canes catenarii, haud se us ac nobis, ad ostium erant custodiae caussa Sueton Vilol. 16. Seneca de ra

Hinc in I nando quo abiit, ut a caper capella, a DalCrsea tellus, Reianiria, sesii, in fortis Renii institillo, Lo-

tora, Nar tot Nonii ne riua fuit. Ovid. Fast 5, 8 i. Noluitina quam abiit in , t inror, honos gero, Ussi; oro, tissi. Cum de Appio Claudio, qui a. u. c. 44 I. viam Appiam munivit, dicit Pomponius 2, 35. Paudoct. 3, 2, 2. quod litCramin inVenerit, addit: ut pro Valesiis Valerii essent, et pro Fusii Furii de quo Ioco a Plerisque pravo intollCcto Vid. . L. Schnoider, Elcmcntarichro p. 34 i. Item in tabulis Iu casmen, minose, malos , fusiosus dicitur Pro CarmON , minoro, maiorO,

' Vocabula xtremam oris partona in animalibus significantia apud Graeco et Romanos V. C. ρις ὐεγχος, αμιτυς, ψωθων Ct ricitis, Pingi, Ostrum a litera canina incipere, ob servavit . Diipi ut Praelect in Theophr. Cliaraci 4.

169쪽

16, 7, 2. Clrola Sat. 2. IIaedr. 5 7, 9. eo vivositiodo liabebant, Sed et Picto Clim inscriptione: cave canona Petron. 29. Codd. litora et littera. PorcistinI3lex Cribendum suadent inscriptiones apud Gru

teratio P. 5o6. I. I S. surs letteras quod ,et irimani syllabam sine i geminal per se longam esse indicat. Vid. Κ. L. SClmeide Formentelare p. 445. Monitorem cum indignatione Persius iam interpol lat, o quod ille dicturus fuisset, abruptis asporisque

verbis perSequitur V. 11 - 1 1 4.

Alba veleribus bona, nigra mala. IuVenal. 5 5 3.12, 5. Elge . . erilis ES. Codd. Haun. I. 5.6 7.ΡΓΟ ,OmΠC OmneS Gogunt omnes olentin ita Ot i gui inris Otacliaintrii omnes. J Aun quartUS: Omnes bene miro Per o rilis Os. Vos OmneS, mali Poctae, iam erilis res gregiae ΛΠgetur vis comica ironis illa caesuro incuria. CXametrum eiusdem sarino est Horatianum Sal. 2, 2, 1Ο6. EIt Iit 4, 22. talias oriatus, ibi partistula illa. οξητικη Γ DValdo, mulluni ponitur. Res Per periphrasin Pro neutrisPPONOminuin t adiectivorum leganter adeo alino dicitur, ut a Grammaticis etiam ad syntaxin ornatam reforatur. Locriti l. Leg ndum Cum interroga

ii ono, ut apud IIoralium Sat. I, 1, 78. unde SumSit. Casaul, HOC AsiamSit potius cum interrogatione egendum, existimo. Verum videt Passom, cum illii linterrogandi Signum moueat delendum, quo mora

170쪽

aliqua properanti poplo indignantis sermoni haud on veniens inseratur. Ingenioso idem hei . . letum interpretatur X aCtapliora, a leniplis ot sacris D rum ad malos poeta per ludicrum translata, qua illud solemne sormularum legalium antiquarum solo olfaxit cum leto VOCO Sordida, Coniunctum, P prime sucit admonitorem irrisui CXPonendum Son sus ergo oret: ,Heic, in his Versibus citatis, iiquis, prohibeo ut quisquam faciat Olelum O iis reprehensionis maculam inurat. Ut grande esas CXistimatur, si quis locum acriani inquinaverit, Si POSlidas, ulpari religione caveant omnes carpere cronem et illi similes proceres. Ita sero Casaubonus, qui eandem, quae Iocis sacris, cliam simulacris et Statuis princi Dum exhibitam esse reverentiam, Commemorat, ad dito ex inplo ex partiano. Ironice concedentis est, quod sequitur Pinge duos . . discedo. Serpentes Vel dracones, tamquam Ioci Genios, applΠXerunt veteres ad conciliandum loco re Verentiam. Ita duo serpentes,

arae custodes, in Numism. Hub Goligit Tom. 4. 1 . 4. Si vera sit Iectio, Casaubono adscita Theophr.

Cliarael. 16. ἐαν δη ς ιν' ἐν τὶ δικια, Ἀερον ἐνταυθα Do privatarum alvi iustrum usu laodierno, veteribus ignoto, id Casaub ad Theophrasti Charact. c. 14. cram esse lectionem νιν utpoto in codice praestantis' simo, o bibliotheca Palatino-Vaticana occias ruto C hibitam, ostendit i Clar. S. N. I. Bloch in Theophrasto

SEARCH

MENU NAVIGATION