Satirae

발행: 1827년

분량: 607페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

vel glossomalo Petilum Bera Stiober Common itim, volori biographo adiectum Casambono non antiosso obuorat, ut huic lectioni quis non h. qualia lota serios orationis in plerique codd. CommCΠdant, alto ram Mida ex . praesorret. Conieci cit. Locus Vitae Persit, quae Suotonio aut Valerio Probo tribuitur, hic ost ,,mox ut a Schola et magistris deverterat, Iccio libro Lucilii decimo, vehementer Saliru Componere studuit; cuius libri principium imitatus cst, sibi primo, mox omnibus dC11 CCtaturUS, Cum tanta recentium poetarum et oratorum IiSCCtatione, ut etiam NeronomcuIpaverit. Cuius Versus in eronem Cum ita se Ita beret: Auriculas asini Mida rex habet, in hunc modum a Cornuto itas tantummodo ipso nondum mortuo, Reia:.yesteinendalus: Auriculas asini quis non habet 3 1ie hoc Nero in se dictum arbitraretur. Casaubotius, qui , Iida ex oenui primus intulisse vid tur, et quom recentiores: ReiZ, asser, asso v, rellius Sequuntur, ea defensione utitur ut dicat, nihil Cor 11ulum impulisse, ut Ddaculus hol Osso et maniana Porsit sollicitaret, nisi quod metrioris illius, et domui universae, atque adeo sibi ipsi, qui suerat eius prae ceptor, timebat sublata timendi caussa nihil eum mutaturum fuisse nos ergo nihil mutaturos, qui iussaCiendi caussam nullam habenuis. on igitii sidoni narratiunculae Casaubonus in dubiuni Vocavit. Veriunmaxini dubitationis argumenta et ipsa satira et vita

182쪽

citata praebent. Neroni, nisi ante a Persio repreheu sus sit, nulla omnino sitisset causa Mida rex cin sotrahendi; in Vero Versus ante dicti 95-95. 99-1Ο2. Noronis sint, iique ad eum carpendum a Persio Ci-iciator, ista cavillatio amicis Persit timoris caussa suis Set gravior, quam ut mutato novo irrisionis Ioc tot Ieretur. Non igitur erat, quod Cornutus , Iida rex in quis non mutaret ' Cetorum ipsius iis tanta os inaequalitas et rerum male cohaerentium inconstantia, ut argumentum inde petitum per Se Suspectum Sit, et inprimis narratio de Versu a Cornuto mutato Potius ex solido- Cornuto vel glossa monaesi Cuiusdam, quam e claSSic Calamo oriunda videatur. Ad verba mutire, Crobe, Di cimn revocanda ipsissima vidit: istiumumque effodit . . Oce Tesert Parva terraeque immurmurat hausto et scrobibus tacitus secodit oportis, nobis satis nola, Iectoribus classici aevi no

nulla tibi endo Iliade. Similiter Petronius: Meum

D Eo resutalii argumentum Baylii aliorumque, o VerSuaa petitum, quo fulti V. 93-95. t 99 1Οu non Neronis osse statuerunt. Si lios versus Nero scripserit, satiras nostras post mortem demum Persi in publticu in missas , ne esse est. Quo illud videtur tendero, quod Cornutus, ut est in Vita, non ipse derot, sed Caesio Basso traderet dolidas Prudens cilicet Cornutus, cum aevum suum liis satiris iniquum esse intelligoret, speravit fore, M ab amico iunior olim edita aeqnioribus animis OetaeiPerclitur. I id. Passo vius L Veber ad h. I.

183쪽

. oni in intolligere lilla Pecunia erado. Sa1yri . I. Hanc motitia libertatem recentiora Poemula taxandi, quamvis periculosam, las saliras, quas milii dissua des o nomineri lecturum dicis V. . , non Cum ira

sulsa Labeonis Iliado de qua ad . 4 et 5o. . et gra

tia, scriptori inde acquisita, commutabo. 125. Optat sibi lectorem imbutum animo priscae conio diae Pollariam, a quorum libertale non ipso erat alienus. Eorum audes praedicat Quinctilianus Inst. Io, 1, 5. ' Cratinus, poeta comicus apud Allie nienses Vixit cum Platone Olymp. circ. 1. Eusebio teste annos alus 7 obiit. Primus Athenis, Dionysia dum essent, altricam fabulum induxit ex ira goediis enim satirica dramala instituta, in quibus salva

ostendunt auctoris ingenium illum vero mira dicendi audacia et acerbitato Allienierisus roscidisse, doc est

j Antiqua comoedia, inquit, cum sinceram illam sermonis Attici gratiam prope sola retinet, tum facundissima Hi bertatis, etsi est in insectandis Vitiis pra)cipua plurimum tamen virium etiam in cot ris partibus habet. Nam et grandis, o elogans, et Venusta, et Oscio an ulla, post ΙIOmerum tamen, quem ut Achillem sempor Ncipi par CSt, aut similior sit oratoribus, aut ad oratores faciendos aptior. Plures et iis auctores Aristophanos tamen, Et Eupolis, Cratinusque praei Pui.

184쪽

xctus scholiora ad Aristophan ira, a Casaia bono Cilalmia. Multa apud veteres de eius ebrio tale, tuani respicit Horatius Ep. I. 9. a. et ridet Aristotilianesi si 599. 124. Eupolis, thcniensis, priscae etiam comoe disse oola τον της ἀρχαιας dicit Cicero Ep. it. 6, i. quem itiden vilia Populi anagna cum libertate re prehendisse ex Horatio, Sat. I, 4, 1. SeptendOCim Crocomoedia scripsisse ot decies vicisse, e Suida disci mus Horatius, cum Poetas illustres secessiis sui co miles enumerat, eum Pro omnibus antiquae Comoediae

scriptoribus ponit Sat. I, 5, 12 Ad vocem iratus Koenix: Unde hoc epitheton, quod non Videtur Pertinere ad indolent Eupolidis, neque ad scribendi genus, quo remissior Cratino et Aristophano fuisse dici tur o Passow Ubinam hoc dicitur inlorrogat. Quod ad posterius altinui, indeundi Scholiorum Clerum ad Aristoplianem scriptores et P. F. Kanngiesser Die alto hori scho Bulino in Athon. Uratisi. 1817 Ad prius, animadvertendum opinor ad Baptas, fabulam Eupolidis . in qua eum flagitia civium libidine opor-ditorum notavisse, patet ex Luciano Sermone adV. indoctum , in sine. In illa fabula cum inprimis per stringeretur Alcibiades hic. in Siciliam navigans, scriptorem in mare deiecisse dicitur, in fabulaemomine ludens Quam traditionem, redarguente licet Era

tosthene, nolissimam Cic. Ep. Att. 6, 1. Persius Se cutus 'SSe videtur, id animum vitiis iratum, quo mortem Eupolis sibi Contraxerit, potius attentus, quam

185쪽

ad stillim eius omissiorem Proes r. Clint sene, Aristoplume, Atii Hor. 8at. I, 4, 1 loco a Persio haud dubie spectato, ut Otiam Vellei I, 16. et Quinci. Inst. Io 1, 65. Ubicumque de praecipui antiquae comoedi scriptoribus sermo fuerit, Cratino o Eupolidi iungi iuro ,,Senem Vocat ob monendi increpandique partes, quas sustinc in fabulis Sic senem Horatius Sat. ,

I, 54.y vocat Lucilium, mon Propter aetatem, me tpropter graVitatem argiamenti in quo so exercuit; nam Lucilium annum aetatis 46 non Xcessisse, testis Eusebius in Chronico. Casaub ,,Setiem VOCAt ProptePtempus, suo ViXit, 'emollian a Persi aetate. moenig. PassoWio unum, tamquam indoli Aristoplianeae con trarium, alterum quasi alienum a sermone latino,'

usque adeo displicuit, mi Lucilium, in Horatio iam dictum senem einen uten chi lichen AIten Propo fuerit intelligondum Iure displico Oxplicatio a

'sauboni, donge et quidoni e falso argumento pelitu. Falli nimius bium, tum Lucilium anno Secundo Olympiadis 169. i. o. anno V. C. 654. elatis 46. mor

tuum esse dicit, inde liquet, quod in bello mantino anno urbis 62o sub P. Africario Lucilius ques mili laverit. Veli Paterc. 2, et quod Liciniam logotii

verit, Gellii . A. , mi Vide Baylii Diction ad vo

cem Lucil Verum unum ob tempus a dicentis elatexornotum alitie dici, recentiores critici monstrarunt ex Cicerone, qui hoc scias in Bruto . . Isocratent, Lysiam dcc et c. io Solonem, Pisistratum et homi

186쪽

stoclem senes dixit. ' CCterum eum, quamvis interlo Iigaevos a Lia Ciano Non numeratum, aetate uti Pro

vecta fuisse, Vel CX eo liquet, quod omnes sua sabu Ias intra annos o cona posuerit geritque, legibus xcro Athoniensiuia nemini licuerit ante annum o

uti dicuntino fabulas irrisorias publice agenda PΓΟ- ponere. Vid. Schol ad ubes Aristoph. 55Ο. Fabulas scripsit 48. quarum undecim exstant. ' ,, polidena

t IOD. Alig. Lit Zcit. 18 II. n. 98. o Gottia ag. Cl. An Z. a 823. St. 99. quibus adde C. Barthi Advors. 42, 18. o, ara ubi Vocabulorum antiqui hominis Serris iambIguus apud Latinos iis iis illustratur. ' Fabularum nonnullis Aristophanes cum Crator et Eupolide curtavit, palmam iis praeripiens. Ut fert sententia Cr. PCorum criti cortina, inter convicia Cratini Eupolidis que et novae como di. ra ille obras medium quoddam di condi genus Atticissi inum invenit, Cratero mitior Eupo lide fortior, quandoquo tamen illi volt ementia, Haio lepore similis. Iincor quoia in Scholiis monti imita tionis. Comoediam, quae ante eum ululenta si DNit, quodammodo purgavit, in multis tam ii prava assuetudinio luxui Dion Vsiorum dens. Si Plutum exceperis, qui privati est consilii, ne antiqua comoediae annum CTaliaΓ, ceterae , quae supersunt, fabulae ad politica pertinent, et cives, mores, instituta nomiiratim Ct rigido exagitant. Ad verum adeo factus Aristophanos, ut ne Proceribus quidem et reipublica principibus pepercerit, nec Cleoni ipsi, qui tunc temporis patriam suppilavit. Illum inprimis inscctatus oest in quitibus, cuius cum nullus histrio, propter ius impotentiam, auderet ageTCPOPSONam ipse scriptor faciem mini oblitus egit. Dc ubi hias, alia ius comoedia, relatum cst, quod cum Plato a Dio-

187쪽

. . palles Pro Pallore in studetuli iii Eupolidis libris palles, vel pallorem studio et assiduitate logolidi Eu

polidis comoedias contracturn allos. HS utilia Poet D tenent, ut licenter multa loquanti ir. Turn bus Adv. 5, 5. Eoden modo Sed alio sensu dixit HoratiuM ,,sca tentem Olivis Pontum, mediasque fraudes palluit audaX. Od. 5, 27, 26. Pro linivit. Vid. et Turii Adv. 23, 26 et quae ad Prol. V. . notaVimuS. 12 5 126. Aspico et hocc. Quod iis observandum, qui Persio rem adeo leVeni t nullius ponderis fuisso cxistimant, an lectores haberet, nec ne atque ideo v. 5. se duo et nomo illi tribuunt. Decoclius opponitur crudo, Vid. V. 92et 97. Coclum Vocabulat,

quidquid vetus et multi temporis Xistat. Servius. De materia fusa Quinctilianus: Multum inde deco quent anni, multuna ratio limabit, aliquid velut usu ipso deleretur, Sit modo unde excidi possit, et quod exsculpi. Inst. r. 2, 4, . Fors eat ,vel assiduita

tem lectoris, alioquin 'ari potest denotare, et u merum et frequentiam. Casuub. Is interpretes an liqui et recentis sevi tantum non omne S, 1 BUCuntUTurnebo, Xemplo inStur omnium: o, Lector, inquit,

nysio Siciliae tyranno rogarcuir, ut aliqua ni sibi Pe ciem et ina aginem reipii blici Alli utensis ostenderet, hanc ille fabulam ei iiserit. Quin lirysostor uriri, Cum dormitum irot Aristopli unoni sub pulvi Huri suo SUT-vare Solitian serunt et dixisse, in eo omnia lingui At

188쪽

Calesucta amatuque aure, quod Daudierit, pervolu tarit comicos veteres. Adv. 28, 26. Ferenda utiquelhaec interpretatio, cum fors ore negotium dicitur, quod diligenter urgetur. Verum illud sui studium Porsio vix erat unice XPotendum severae eius iustaeque et a vanitate alienae menti illa sectionis assiduitas nullius 1ore momenti, nisi consilium, quod sequebatur, in pudor malis incutiendo Positum, ea obtineretur. Delectione modo laborabat propter effectum, qui, si Ver bis insit, seIisus loco aptior et enoroso Scriptoris Pectore dignior eVadet. Illum Sensum pudoris ardentis et Vehementis, quo quis offunditur, cum in libro

aliquid sibi dictum intelligat, vir anonymus at subtilis ingenii ' voci feroeat subiiciendum docuit, collatis

locis Iuvenal. 1, 167. ,Tacita sudant praecordia Culpa, et 5, 9. , ut nunc diligitur, nisi conscius, et cui

Quibus addimus verba Horatii , Fervet avaritia, mi Seraque Cupidine Pectus 3 p. 1, 3, 55. Locum ita exponit: Qies Poetis Priscae comoediae delectaris, aspice et mea Poemata, si forte quid solidi in iis inveneris, quo lector pudore serveat. Post audis com ma Pro .,Inde Ponit tande, quod series orationis suadet sequendum, nec codicibus alienum Mem braria scilicet Drosdensi inest Unde codd. itean Hauir. S. . et Chemnicensi apud eberum. Io Britannicus

189쪽

pol mutatio iterarunt i et ii, ita lerasse, verba Turitebis cit Ostcndere videntur, cum ulla Iege rem metiens lectionem alido destiadal. 127. Non hic, scilicol aspiciat. Non solum tollitie poeticae deditos inpugnavit oster, sed aliud

ctiam genu liominum Hostiae degotis, seritat morum, ignorantia et odio unianarum artium insigne. Vid. 5, 7. 5, 19o. 6, 7. Susci bientes illi Itominos Romano nomino, Ct Ipriscum residumqrte ullum I sectantCS, contemnebant quidquid Romae erat Graeco eruditionis et elegantiae Dei Sius, irae oriam quidem Vanitatem c parasiticam conditationem non ignorans, ingratutamen bonum, Uod is inessot, o quod in literis Romani is deberent, non interpres aliis Si in eo, ut ii pluribus, aequior Iuvenale, indefesso graecomanisunonianae exagitatore. Ad ullum GriCoum elegantio rem pertinebant crepidi C, pallio clitaniydi Graecorum peculiares, sicut togae domans Calcei Liv. 29, 19. Podos non togebant. Tac Annal. 2, 59. Disserebanta calceis, quod hi totum calcem Urairent, illae vero tantum partem CalCi Solumque, Sive Plantam pedis.

Crepid 2 igitur non sol is dissimile suisse videntur ),' Res tamen linitos non dixerini Cropidas ct soleas diversas fuisso, a Julitiis quidem do Cato Antiqv. a. ety'mologico non probavit, nec ex Isid. Iasp. Orig. 39, 54. ii ii disci, bono observavit Ide indorl ad Hor Sat. I, 5,

190쪽

itan Solona dixerunt Honiani omnia id genus, quibus plantaruan calces tantuin institiae teguntur, Celer paene nuda, et teretibus habenis vincla. meli. Ν Λ. 5, 1. Fiebant X aluta coccinoa, ex Pelle haedina c. Di stinguebalatur Purpura Ct auro. Mirunt Videtur, ne-anini interpretii ni . . in nientem venisSe, quod Per Sius Vocem Crepidas retulerit ud literas, adeo ut cadenotetur studium Graecae trago diae, quo sensus dig

nior et nexu orationi aptior evadit. Crepidas ita veteribus acceptas fuisse, docet locus Lydi Philadol

Quae Verba cum Donati de comoedi et tragoedia collula et a Reu ven emendatu ' ostendunt, quod re

I 27. Crum oleae Roniatiis erant consuetum Pedum indumentum domesticum a1onnumquam etiam publiCum,

Cic. Veii 5 38. Hor. I, 8 77. Martiat. 14, 65, . SenCC. ControV. , 5. t o rcpidis Suetonius Tib2P. 3, 1. hunc, deposito patrio habitu, ad pallium c crepidas soredegisse, dicit, et de Caligula I, p. tibi do cregrino eius veStitu agitur, eum in cropidis processisse item de Domitiano 4, 11 eum certamini praesedisse Crepidatum, purpureaque amictum toga Graecanica.' I. L. Lydi Philadolphini de magistratibus stip. Romana libri 3 nunc primum in luce in editi, et versione, nolis indicibusque aucti a I. D. Fuss. Paris. Ibitu. ' Verba Donati haec sunt: Fabula generale romuli si Diu duae prima partes sunt tragoedia et comoedia Silativa argumentatio Sit praetextata dicitur Comoedia

SEARCH

MENU NAVIGATION