Satirae

171쪽

illo sistia lit angue Virg. n. 5, 95. quem I neas aut G Dium loci putat, aut famulum parensis, cita Servius: I. oci Genium per magnitudinem Vult pro haro nullus enim locus in Genio est, qui per an quom Plorumque ostenditur Persius: singo duos angues in hunc locum de Homero iuni sit, qui inducit Graecos apud Λulidem omen futuri decennalis bolli ex serpento collegisse. Qualem sorpentis Gonii originem animo Conceperint, idem docet ad i. d. Secundum Pylliagoram dicit, qui primus deprehendit, do modulia hominis, quae est in pinu, anguem Creari, quod etiam Ovidius in 15 589 Metam Ioquonte Py-iliagora. cs. Plin. H. . Io, 636. y CCtorum cur H/os anguos interrogat K nig Passo de geminis cogi tat Geniis, bono et malo, Cui quo hominum tributis,

unde numerus binarius Cliam ad Ioca parum Curato

translatus ihi quidem Genii serpentes, quatenus Orant numina domestica, videntur fuissesbini hexu di-O AEgyptiae certe originis est illa spiritus vel daemonis cuiusdam otio, serpentis imagino adumbrata. AEgyptii serpentis natura, quandaui inesso divinitatem putabant,lcst Eusebio, eumque Spiritualissimum omnitim animal, et igneum, proindequo secunditatis symbolum. De a Chausso de Deorum Simul a Cris Ich - Duphi, bonus Stairitus, Graecorummiui Pli, AEgyptiis erat Deus, quem forma serpentis colebant. Inde serpens aeneus Hebraeo-Tum una. 21 9. Vid. Da ulte tui neu Morgentand, horausgogeben voti . . . Roscia militer Lips. 1818.

Tom. I. U. II.

172쪽

versi, adeo ut mas Patris a milia auribueretur, semina matri Argumentum peto ex narrationes' alerii Maximi

4 6 de duobus serpentibus in domo Tiberii Gracchid prehensis, quam et Cicero de Divin. 1, 18. Plinius II. N. 7, 56. et Plutarchus in Gracchis habent Lini

celeroquin angues e templo prosiliunt apud Aristopha non in luto bini Laocoonta petunt et opprimunt Virg. En 2, ob binos item aragues Mercurius, Ar tradiam peragrans, inVenit pugnantes C Virga Sua interposita dicto cilius proelium dirimit Hygin Asiron.

- , Ad cuius o Daemoriam veteres caduceum fgurabant in Speciem v anguium, maris ci caninae qui parto Dicilia sui Volumiuis nodo, quom Hercul cum vocabant, sibi alii gaiatur, lximisque partibus uestexi ii modum circuli oscula iungunt: illudque Mercurio, velut peculiare insigno, attribuebant, uiuo si animas ab inferis revoCarC, et Somnum, quibus volebat, immittere credebat Uirg. AEn. 4, 242. ΙΙor. d. 1, 1o, 17. minc Rabirius locum Persi haud inscite cxplicat: Insignia te caduceo, quo in sile publica positus, incolumis cruoris, neque Satirae vulnera excipias. Illi enim duo angues, i ait, Peri phrasis Sunt caducci, quod duobus anguibus insignitum qui circumlhrobat, inter inimicorum cla in collimis consistero poterat. Quia Rabirius de Hastarum et Auctionum origine. Inde supplicibus olim caduceum praeferendi Mn uetudo, quod hoc gestantes ab omni violcntia tuti erant, cuius rei exemplum Livius , o exhibet. Quare. CicPro Eum, inquit, quaerimus, qui non tam caducCO, , quam ψOmiti Oratoris ornatus . incollimis possit inter hostium cla versari de Orator I 45.

173쪽

contumelio Signum, qua locu aliquis allici poterat. ΙuVenal. I, 151. adde Hor Sat. 1, 8, 58. Hoc ne quis saceret in tumulis, Cippi titulus doprocabatur, adiecta

saepe imprecatione mala. Antilol. Iat Burmann T. P. P.

145. Moeilig. Quin ipsam pudicitiae aram Deo quo ostigioni Romana impudentia inquinavit, Iuvenal. 6.

do 7. mirum, ni effigies etiam imperatorum Contami

morum PraVorum poetarum malorum ut a ro Sacra

Eliu una, quod ad cultum Romano-Catholicum attinet, mox in lio dic invaloscor in Italia, auctor ostes. I. lunt: VCSti CS 1 ancient maluier an custonas dis ovorabios inmodern Ital and SiciIy. I. and 1825. Iic Bononi. invia serent ad sacollum Maria virginis et Orito moni liiii vidit muro assaeum, quo illa iis improcatur, qui iocSan Cluarium inquinarent. Idom in I lorentina, maximovcro in capolitana torra, invenit imagines Mariae virginis, crucifixionis, purgatorii c. parietibus appi clasCum monitis, quae vocat Anti-Urina notiCOS, V. C. Rcopollo P. ulto alia Maria S. Sic a Iosia. Ostor II. N. Clauson Catholicismons o Protestantismens irkCfor- faining Uaun. 1825. p. 655. citat caesocrationem laalneis

Titi inscriptam: Duo loci micos Et Dianam Et Iovem Optumum IIaxuimum Habcat Iratos, Quisquis ΙΙic Minxurit Aut acarit.

174쪽

abstinebo, XProssiis it nig. Discedo. Fingit Satiricus se abire, at statim revertitur, consilio quasi

mutato.

Quod aliis concessum sucrus sibi etiam concedendum ease, XiStimui. Lucilium et Horatium ducos sibi proponit. Est alumus, obiectionibus quidem fir

Inatus, Suum se iudicium ingeniumque secuturum, et satiram Scripturum, quomodocunque evenisti. 114-225.114. Secuit Lucilius urbem. Secar h. l. nolionem mordendi, lacerandi, at in simili materia IIor. I, IO, I b. Cum Verbum illud ad res cies erutur, vim dirimcndi liabet. Acerbitatem Lucilianae a tiro Vetere uno oro describunt. Horatius sere vor his iisdem: Salo multo urbem defricuit. Sal. I, Io, 5. Idem Sat s I, 2. Cum dicit primum Latinorum ausum ess detrahere Pellom, nitidus qua quisque per

ora Cederet, introrsum turpis primores populi arri fuisse Populumque tributim i. e. urbem, nullus cnim Romae civis absque tribu et I 4, 1. Cum Seculum esse Eupolim, Crativum, Aristophanem c. qui, isSi quis erat dignus describi, quod malus, Ut fur, Quod moechus forci, aut sicarius, aut alioqui Farno sus, multa cum libertate notabant. ID. Iuvenal. I, 165. Quinci. Inst. r. 1 o, I, 94. Cic. Ep. ad diVCPS.I 2, 16. Veli Paterc. I, 9 4. De eo linius H. . Praes ad Vespasialium Subobscuro: Lucilius rhnus condidit stili nasum, quod cum Martiale I, 4, 6. I,

si , 18 II, 2, . collatum, Stili mordacis Dimideque

175쪽

ridetidi licentiae auctorem significat Macrol, io Saturn. 2, 2. OS DRCer et Violentus Poeta o digni corto orati tali reprehensore, quos describit ibidem, Iioni ines Lucilians aetatis, qui in sorum ad iudicandum obrii Commeabant. Quae supersunt fragmenta Lucilii, a Franc. Dousa primum Collecta, et Cum nolis edita Lugd. Bat. 1o97. ab Haverhamp et Iano Dousa repetita, aninium sedendi non dissimuIani. Nec insciatur Horatius, defuisso Satiris eius eo ridi culum, quod ,acri sortius et melius magnas Plerumquosucat res L Sal. I, Io, 5. De eo celeriim s. Heindors ad hanc Satiram et anteced. quctrium. II 5. Te Lupe, te uti Fragmoniorum editor homines 1 ex historia notos enumerat, nominatim a Lucilio nolatos, et quidem Viros auctoritate ConSyi cuos, Ut h. l. dictos Lupum et Mutium. Quorum Prior, ut videtur, L. Corn. Lentulus Lupus, Cum C. Marcio Figulo consul a m 597. Horatius Cum famosis coopertum versibus Lucilii dicit Sat. 9, 1, 63. quod vere dictum testantur Versus Lucilii a Cicerone de at Deor. 1 uo citati et fragmentis Lucilii a Dousa Testituti, in quibus sacrilegis et Periuris Lupus adiungitur. Posterior sorsan erat Q. utius Scaevola, qui ex consulatu Asiam nactus, tanta eam integritate regebat, ut eius administratio pro exemplo et forma ossicii ceteris, qui in eam provinciam postea prosecti sunt, a Senatu sit proposita Val. Max. 8, 15,6. Nec enim viris

bonis, si quid humani iis accidisset, Lucilium pepercisse conStat Cot6rum Muti vel Mucii in votor hi-

176쪽

storia Romana multi commemorantur, viri Iari tvirtutibus insignes. Lupus et Mutius i. . ut Mucius Juvcnal. I, 151. Pro nobilibus Romanis universo poni videtur.' Go tuinum, dentem insimunt, inter molares sortissim uin, IuVenal. 5, o. insigero, C nuino mordere, Latinis Solitum a sortius: gon. frangere in aliquo, omni mordacitate et acerbitato in aliquem uti Comminuere, canis instar ossu molentis, cum ipso dentis damno Hor Sal. 2, 1, 77. illideredontem fragili Solido. In illis, nullage Personae

116 118. Omno afor cc. Non, ut Lucilius,

insectator scelerum acerbus, omnia tamen amico ut,

otiam Maecenatis sui ' φ) stulte facta nolui FlaccuS,

Cortum tamen Mucium a Iuvenale specialium, Velus Solioliastes ad h. I. cxistimat, cumque insectationem Lucilii fortiter o sapienter tulisse refert. - V. C. Sat. I, 2, 5. Matutinus tunicis domissis ambulat ;tibi Soliol. Porphyrionis ot Cruquii: Matthini nomino quidam Maecenatem significari suspicantur. Nimirum do eo Seneca, notius esse, inquit, nam ut narrari debeat, quomodo ambulaverit, quam clicatus fucrit, quam cupierit videri, quam vitia sua latere uoluerit; orationem eius aequo solutam fuisse, quam ipso osset discinctus cum solutis tunicis in urbe semper incessi, SOSC. Ep. 114,4-8. et IIor. Sat. I, 5, 3I. .Rusticius tonso toga defuit, o malo laxus In pede calceu IraerCt, at St Onu . . ingCnium si cns, quod Soliolia Acronis ci Cruquii

dictum volunt de Virgilio, qui indecori ci corporis thabitus suit. Vid. IIcindors ad i. it.

177쪽

quasi non data opora et ioco tirbanos agens, Cum in Diodum, ut amici rideant, non indignentur. Tuolucita salirographus suum de satiris iudicium: Ridiculunt acri Sal. I, 1Ο, 14 ei: Ridentem dicere Verum, quid Volat 3 I, I, 24 Vcifer, ιι εο oi quod dicunt Vocabulum, in bonum aeque ae in maluin partem Suriactium, ut prudens, callidus, Sollers. Ita Cic. at Deor. I, 15.

de Chrysippo, et Horatius Sat. 1, 5, 15o de Alfeno,

Tangit, ut Hor Sal. 2, 1, 45. Admissus S.C. facile et Iubenti animo exceptus, interiora mentis Vitia, quasi ludibundus, reprehendit. Proecordia, membranae, quae cordi praetenduntur, Graecis φρενες, quod montiS

Part. Animal o 1 o Callidus c. gnarus artifex tectae irrisionis Call. suspendero, graecismus Persio solitus.1,EXCUSSO HaSO SuSPeridere est tectu et subdolo irridere; nam qui Sic irrident, non crispant nares, neque HSunnam CoΓΓUgant, Sed ΠRSum excutiunt et porrigiant, ac si nihil talo agerent. Bondius. Suspendere aSΟTurnebo Adv. 4 9. est ponderare naso Velii Iarico quadam, Coll. Pors. 4 Io; oetiigio confunderer quo minu placent. Est phrasis Horatiana Sat. I, 6 5.

I, 8 64 quod iam dudum vidit Murmollius. Addo,

' Illud vero ton Casaii bono assentiendum existimo, quod Persius istam Iocutioncm soli debuerit Horatio. Digi-nCm eius nulli antiqui arca esse, it quiden Plautinant,

178쪽

quae supra notavimus ad . I ODII 4 de naso, irri sionis organo. Pro Deitiuncta naro, quam Horatius Sat 1, 4, 8. Lucilio tribuit, lycrsium Positisse Synonymum, at sortius Suv. Excusso HaSO, bene observavit Passow. Erasmus in Adagiis locum citans, pro caecuSSO Iegit DCXterso, tota sensui, sed nostris codici bus absonum AEvo Horatii, quin etiam Persii, Romanis, Volero asperitate cum libertate Xutis, res magnae cautionis Fatira CSSe Coelserat. Uterque tamet ad illam liber tutem, quasi ad beneficium satirae optimo iure posses Sum Provocavit. Eo nimirum iuro vita publica cuilisque civis, etiam nobilioris, Satirae erat obnoxia. Satirograptio non opus Crat tecte et per ambages di Cerri modo Verum diceret; es homines Vero nomine

Passo p. III ostendit. Facilis etiam crat involitio 1ominibus ad naturam attentis et Graeco-Latinis, ut μυκτη- ρι ει α μυεκτηρ. Eam tantori non ita prido in ornionis

Consuetudine invaluisse, verba Plinii II. N. 11, 37. S 59. ,, Altior homini tantii in quom novi moros iubdola irri-εioni dicavero, nasus, ignissicare videntur.' Ingenii indolisquo satirica Horatiana descriptionem Por-εii, omnibus numeris absolutam et omni aevo celebratam, ii reddidit asso v Ioglicho clivia clio erithri dem Iachondcn rcitii de go vandi Flaccus, und OTHO C- .chii naspioltis die Ticscia dc Secte, Schlai Dii Crn- Stem Cesichi das gesammte Vol his vertachori. IIcrd CP Undier goschcuto Flaccus, dc suinem lachonden Ercundo aede chleior illiut Er spicit so ring uni das IIcr Uias

179쪽

signare, Scapham Captiam dicCTO Concessum orat. Non famosi libelli scriptor maledictis, Verum ConSor morum

venerandus habebatur. II apud nos verbis dicam Aloi flori 'hsabulariam actor in conam prodicus, Vol scripio librum in publicum omittens habentur, ita cives civiumque more Romae libere tractabantur; quaelibertas Ierumque tam D in ipsius saliriCi auctoritate, non minus integritate morum quam Scribendi dexteri tale acquisita, posita erat. Ita Horatius in satira apologetica , I, 2 sq. libertatem Lucilii describens, nihil, ait, inde incommodi ci accidisse, ne Laelium quidem o Scipionem Asricanum eius ingenio offensos fuisse, nec laesis etello et Lupo doluisse, quamvis primores populi arriperet, Populumque tributim, sescilicet uni aequus virtuti atque eius micis quin optimos ios viros eo familiariter USOS ESSO; Se Vero, Lucilio tanto inferiorem etiam amici uti potentibus, et securum invidiae sese discrimini ossea re ,,Nisi quid tu, docte Trebati, dissentis Simulat se consulero Trobatium, iurisconsultum celeberrimum, et quod iam sequitur, Conditionem Satirographi Augustalis aevi, a Lucilianae aetatis licentia Satis divorsam,

primo describit. Trebatius, negan Se Cum repre honsurunt esse, monet de lege Tabb. 12. Si mala con diderit in quem quis carmina, ius est iudiciumque '' .ue x Lolgi Studien liber Porsius p. 77.

condidissct quod infamiam faceret flagitiuniquo alteri

180쪽

Cui Horatius, in ambigilitiato YoCiε oniata Iud Esto siritiis mala sod iona si qWis iudice condiderit, laudatus Caesare siritiis opprobriis dignum Iacer erit, integer ipse 2 Trebritius riSolventur risu in bulae; subsellia iridicum, s. Iuvenal. I, 2. 5. VCI potius ipsae legPs cs. F. . oexitaxa l. i. l. tu missus abibis. 119-121. Men' Zllire cc. Mihi non liceret, sub lingua immurmurare ne tecte, o scrobi qui dem conianitierem, quod me suspensum h 017

N uspiam 3 - Huic tamen libro infodiam; huic, ut illo scrobi, acclamabo: Vidi, vidi ipso libelle Non desunt, quibus hoc in aurem dicendum quis nimRomanorum non us re ille quondam habet auricu las asini 2 Quod V 8 in mente habuit, non extulit, dicens: Romoe quis non 3 huic ita sup 3Ietur Auricultis asini quis non habet Mensio Iliadis v. 125. ostolidit, Persium ad thilium satirae c. Labeonem V. 4. respexisse. Sensu ita faciI Constituto, verba cuin scrobo ct infodiam notissimam de Mido tonsor sabulam vid. et II, O cuique legenti in memoriam