장음표시 사용
231쪽
EPISTOLARUM VII. 23. 24. 217 Nicia, quod is utitur, ut scis, familiariter Cassio. Ut redii autem, priusquam tuas legi has proximas litteras, quaesivi de mea ullia, quid egisset per Liciniam se egisse dicebat sed opinor Cassium
uti non ita multum sorore, eam porro negMes audere, quum vir abesset est enim profectus
in Hispaniam ' Dexius , illo et absente et insciente migrare Ast mihi gratissimum tanti a Maestimatam onsuetudinem vitae victusque nostri, primum ut eam domum sumeres, ut non modo
Prope me, sed plane mecum habitare posses, deinde ut migrare tanto opere festines. Sed ne vivam, si tibi concedo, ut eius rei tu cupidior sis, quam ego sum itaque omnia experiar video enim, quid mea intersit, quid utriusque nostrum. Si quid egero, faciam, ut scias tu et ad omnia rescribes et, quando te exspectem, facies me, si tibi videtur, certiorem.
Sor in Tusculano ineunte m. Oct. 7 R. u. e. 709.
M. CICERO S. D. M. FADIO GALLO.
Amoris quidem tui, quoquo me verti, vestigia, vel proximo de igellio sensi enim ex litteris tuis
valde te laborasse: am igitur voluntatem. Sed pauca de re Cipius, opinor, olim: non omnibus dormio' sic ego non omnibus, mi Galle, servio; etsi quae est haec servitus olim, quum remstre existimabamur, non tam ab ullis, quam hoc tempore observor a familiarissimis Caesaris omnibus praeter istum id ego in lucris pono, non ferre hominem pestilentiorem patria sua; eumque addictum iam tum puto esse Calvi Licini Hipponacte praeconio. At vide, quid suscenseat: Phameae causam rece 2
232쪽
218 . TULLI CICERONIS perrem, ipsius quidem causa erat enim mihi sano familiaris is ad mo veni dixitFs iudicem sibi
operam dare constituisse eo ipso die, quo de . Sestio in consilium iri necesse erat respondi nullo modo me facere posse; quom vellet alium diem si sumpsisset, me ei non defuturum ille autem, qui sciret se nepotem bellum tibicinum habere et sat bonum unctorem, discessit a me, ut mihi videbatur, iratior. Habea Sardos venales, alium alio nequiorem cognosti meam causam et istius salaconis iniquitatem. Catonem tuum mihi mitte cupio enim legere me adhuc non legisse turpe utrique nostrum est.
Sor in uaculano ineunte m. Octobrin a. u. o. 709.
M. CICERO S. D. M. FADIO GALLO. Quod epistolam conscissam doles, noli laborare, salva est domo petes, quum libebit. Quod autem me mones, Valde gratum est, idque ut semper facias rogo; videris enim mihi vereri, ' nisi istum habuerimus, rideamus γέλωτα σαρδανιον. Sed heus tu, manum de tabula magister adest citius, quam putaramus Vereor, ne in catonium Catoninos. iGalle, cave putes quidquam melius quam epistolae tuae partem ab eo loco: cetera labunt μ. Secreto hoc audi, tecum habeto, ne pellae quidem, liberi tuo, dixeris: praeter duo nos loquitur isto modo nemo bene malene, Videro, sed quidquid est, nostrum est Urges igitur nec transversum
233쪽
EPISTOLARUM VII. 24-26. 219 unguem, quod aiunt, a stilo is erum os dicendi opsto atque equidem aliquantum iam etiam noctia
Sor in Tusculano R. u. c. 697.
CICERO S. D. GALLO. Quum decimum iam diom graviter ex infestini 1 laborarem neque iis, qui mea opera uti volebant, me probarem non valere, quia febrim non haberem, fugi in Tusculanum, quum quidem biduum ita ieiunus fuissem, ut ne aquam quidem gustarem itaque confectus languor et fame magis tuum officium desideravi, quam a te requiri putavi meum. Ego
autem quum omnes morbos reformido, tum in quo
Epicurum tuum Stoici male accipiunt, quia dicat
στραγγουρικὰ καὶ δυσεντερικα παθαὶ sibi molesta esse, quorum alterum morbum edacitatis esse putant, alterum etiam turpioris intemperantiae. Sane δυσεντερίαν pertimueram; sed visa est mihi volloe mutatio vel animi etiam relaxatio vel ipsa for--sse iam senescentis morbi remissio profuisse. Ac inmen, ne mirere, unde hoc acciderit quomodove commiserim lex sumptuaria, quae videtur τοτητα attulisse, ea mihi fraudi fuit. Nam dum voluntiati lauti terra nata, quae lege excepta sunt, in honorem adducere fungos, helvellas, herbas omnes ita condiunt, ut nihil possit esse suavius in eas quum incidissem in coena augurali apud Lentulum, tanta me διαρροια arripuit, ut hodie primum Videntur coepisse consistere. Ita ego, qui me ostreis et muraenis facile abstinebam, a beta et a malva deceptus sum; posthac igitur erimus cautiores. Tu tamen, quum audisses ab Anicio, 'idit enim me nauseantem non modo mittendi causam iustam habuisti, sed etiam visendi ego hic cogito commo'
234쪽
218 . TULLI CICERONIS peram, ipsius quidem causa erat enim mihi sano familiaris is ad mo veni dixitque iudicem sibi
operam dare constituisse eo ipso die, quo de . Sesti in consilium iri necesse erat respondi nullo modo me facere posse quem vellet alium diem si sumpsisset, me ei non defuturum ille autem, qui scire so nepotem bellum tibicinem habere et sat bonum unctorem, discessit a me, ut mihi videbatur,
iratior. Habes Sardos venales, alium alio nequiOrem cognosti meam causam et istius salaconis
iniquitatem. Catonem tuum mihi mitte cupio enim
legere me adhuc non legisse turpe utrique nostrum est
Sor in usculano ineunte m. Octobrin a. u. o. 709.
M. CICERO S. D. M. FADIO GALLO. Quod epistolam conscissam doles, noli lab are, salva est domo petes, quum libebit. Quod autem me mones, Valde gratum est, idque ut semper facias rogo; videris enim mihi vereri, ' nisi istum habuerimus, rideamus γέλωτα σαρδανιον. Sed heus tu, manum de tabula magister adest citius, quam putaramus Vereor, ne in catonium Catoninos. Mi Galle, cave putes quidquam melius quam epistolaestuste partem ab eo loco: cetera labunt μ. Secret hoc audi, tecum habeto, ne Apellae quidem, liberto tuo, dixeris: praeter duo nos loquitur isto modo nemo bene malene, videro, sed quidquid est, nostrum est Urges igitur nec transversum
235쪽
EPISTOLARUM VII. 24-26. 219 unguem, quod aiunt, a stilo is erum est diesndi opstex atque equidem aliquantum iam etiam noctis
Sor in Tusculano R. u. c. 697.
CICERO S. D. GALLO. Quum decimum iam diem graviter ex infestini 1 laborarem neque iis, qui mea opera uti volebant, me probarem non valere, quia febrim non haberem, fugi in Tusculanum, quum quidem biduum ita istunus fuissem, ut ne aquam quidem gustarem itaque confectus languore et fame magis tuum officium desideravi, quam a te requiri putavi meum. Ego
autem quum omnes morbos reformido, tum in quo
Epicurum tuum Stoici malo accipiunt, quia dicat στραγγουρικὰ καὶ δυσεντερικὰ πάθην sibi molesta
esse, quorum alterum morbum edacitatis esse putant, alterum etiam turpioris intemperantiae. Sane δυσεντερίαν pertimueram; sed visa est mihi volloe mutatio vel animi etiam relaxatio vel ipsa fortasse iam senescentis morbi remissio profuisse. o tumen, ne mirere, unde hoc acciderit quomodove conmiserim lex sumptuaria, quae videtur λιτοτητα attulisse, ea mihi fraudi fuit. Nam dum voluntiati lauti terra nata, quae lege excepta sunt, in honorem adducere fungos, helvellas, herbas omnes ita condiunt, ut nihil possit esse suavius in eas quum incidissem in coena augurali apud Lentulum, tanta me διάρροια arripuit, ut hodie primum Videatur coepisse consistere. Ita ego, qui me ostreis et muraenis facile abstinebam, a beta si a malva deceptus sum; posthac igitur erimus cautiores. Tu tamen, quum audisses ab Anicio, vidit enim monisuseantem non modo mittendi causam iustam habuisti, sed etiam visendi ego hic cogito commo
236쪽
rari, quoad me reficiam, nam et vires et corpus amisi; sed, si morbum depulero, facile, ut spero, illa revocabo.
M. CICERO S. D. GALLO. Miror, cur me accuses, quum tibi id facere non sieeat quod si liceret, tamen non debebas. Ago enim te inquis, in consulatu observaram et ais fore, ut te Caesar restituat. vita tu quidem dicis, sed tibi nomo credit. Tribunatum plebei dicis te
me causa petisse utinam semper esses tribun lintercessorem non quaereres. Negas me audere, quod
sentiam, dicere quasi tibi, quum impudenter me O- gares, parum fortiter responderim. Haec tibi scripsi, ut isto ipso in genere, in qu aliquid posse vis, te nihil esse cognosceres. Quod si humaniter mecum questus esses, libenter tibi me et facile purgassem; non enim ingrata mihi sunt, quae fecisti, sed, quae scripsisti, molesta. e autem, propter quem ceteri liberi sunt, tibi liborum non visum demiror; Rm, si falsa fuerunt, quae tu ad me, ut ais, detulisti,
quid tibi ego debeo si vera, tu es optimus testis, quid mihi populus Romanus debeati XXVIII.
Sor Romae post VII K. Sextil. m. v. c. 708.
. CICERO S. D. CURIO.1 emini, quum mihi desipere videbare, quod cum
istis potius vivere quam nobiscum; erat enim multo Ep. 27. ' M. CICERO S. D. GALLO M. W.). M. CICERO S. D. T. FADIO GALLO Pighrus antis CERO S. D. GALLO B.). 1. ieeat, quod W. Oe in inquis, in L.) es e te in Vulgo le
237쪽
EPISTOLARUM VII. 27. 28. 221 domicilium huius urbis, quum quidem haec urbs fuit, aptius hinnanitati et suavitati tuae quam tota Peloponnesus, nedum atrae nunc contra et vidisse mihi multum videris, quum prope desperatis his rebus te in Graeciam contulisti, et hoc tempore non solum sapiens, qui hinc absis, sed etiam beatus quamquam quis, qui aliquid sapiat, nunc esse beatus potest Sed, quod tu, cui licebat, pedibus es consecutus, ut ibi esses, ubi nec elopidarum'
nosti cetera, nos idem propemodum consequimur alia ratione quum enim salutationi nos dedimus amicorum, quae fit hoc etiam frequentius, rem solebat, quod quasi avem albam videntur bene sentientem civem videre, abdo me in bibliothocam. Itaqua pera efficio tanta, quanta fortasse tu sentios intellexi enim ex tuo sermone quodam, quum meam maestitiam et desperationem accusares domi tuae, discere te ex meis libris animum meum desiderare; sed mehercule et tum rem publicam luge 3bam, quae non solum suis e ma ne, sed etiam meis erga se beneficiis erat mihi vita mea carior, et hoc tempore, quamquam me non rati Solum consolatur, quae plurimum debet valere, sed etiam dies, quae stultis quoque mederi solet, tamen doleo ita rem communem esse dilapsam, ut ne apes quidem melius aliquando fore relinquatur. Nec Vero nunc quidem culpa in eo est, in cuius potestate Omnia sunt nisi forte id ipsum esse non debuit , de alia casu, alia etiam nostra culpa sic acciderunt, ut de praeteritis non sit querendum. Reliquam spem nullam video quare ad prima redeo: sapienter haec reliquisti, si consilio, feliciter, si casu.
238쪽
Scr. atris a. d. IIII. M. NOV. R. u. o. 70s.
CURIUS M. CICERONI SUO SAL. S. V. b. e. sum enim χρήσει μὲν tuus, κτήσει δὲ Attici nostri ergo fructus est tuus, mancipium illius, quod quidem si inter senes coemptionales venale proscripserit, egerit non multum. At illa nostra praedicati quanti est, nos, quod simus, quod habeamus, quod homines existimemur, id omne abs te habere Quare, Cicero mi, persevera constanter nos conservare et Sulpicii successori nos de meliore nota commenda, quo facilius tui praeceptis Memperare possimus teque ad ver libentes videre et nostra refigere deportareque tuto possimus. Sed, amice magne, noli hanc epistolam Attico ostendere:
sine eum errare et putare me virum bonum esse
nec solere duo parietes de eadem fidelia dealbare. Ergo, patrone mi, bene Vale ironemque meum saluta nostris verbis. m. a. d. IIII K. NOV.
8cr. Romae ineunte mense Iinuario R. u. e. 10.
cIeERO CURIO S. D. Ego vero iam te nec hortor nec rogo, ut O-mum redeas quin hinc ipse evolare cupio et aliquo pervenire, ubi nec elopidarum nomen nec facta audia . Incredibile est, quam turpiter mihi facere videar, qui his rebus intersim ne tu videris multo ante providisse, quid impenderet, tum, quum hinc profugisti. Quamquam haec etiam auditu acerba sunt, tamen audire tolerabilius est quam bdere. In campo certo non fuisti, quum hora secunda
239쪽
EPISTOLARUΜ H. 2s-31. 223 comitiis quaestoriis institutis sella Q. Maximi, quem illi consulem esse dicebant, posita est, quo mortuo nuntiato sella ablata est, ille autem, qui comitiis tributis esset auspicatus, centuriata habuit, consulem hora septima renuntiavit, qui usque ad alendas
Ian. SSst, quae erant futurae mane postridie ita Caninio consule scit neminem prandisso nihil tamen e consule mali factum est fuit enim mirifica vigilantia, qui suo toto consulatu somnum non Viderit. Haec tibi ridicula videntur; non enim ades; quae si videres, lacrimas non teneres. Quid, si cetera scribam sunt enim innumerabilia generis eius-dom, quae quidem ego non ferrem, nisi me in philosophiae portum eontulissem et nisi haberem socium studiorum meorum Atticum nostrum cuius quoniam proprium te esse scribis mancipio et nexo, meum autem usu et fructu, contentus isto sum id enim est cuiusque proprium, quo quisque fruitur atque
utitur. Sed haec alias pluribus. Acilius, qui in
Graeciam cum legionibus missus est, maximo meo
bonehcio est bis iam est a me iudicio capitis rebus salvis defensus , et est homo non ingratus meque vehementer observat ad eum de te diligentissimo scripsi eamque epistolam cum hac epistola coniunxi, quam ille quomodo acceperit ei quid tibi pollicitus sit, velim ad me scribas.
Sor Romae mensa FebruMi R. u. c. 710.
Facile perspexi ex tuis litteris, quod semper 1 studui, et me a te plurimi fieri et te intelligere,
240쪽
quam mihi eam esses; quod quoniam uterque nostrum consecutus est, reliquum est, ut Omesis certemus inter nos, quibus aequo animo vel vincam te vel vincar abs te. Acilio non fuisse necesse meas
dari littora facit patior Sulpicii tibi peram in-
folligo ex tuis litteris non multum opus hiisse propter tuas res ita contractas, ut, quemadmodum scribis, nec caput nec pedes equidem Vellem, uti pedes haberent, ut aliquando redires rides enim exaruisse iam veterem urbanitatem, ut Ρomponius noster suo iure possit dicere: nisi nos pauci retineamus gloriam antiquam Atticam ergo is tibi, nos ei auc-eedimus. Veni igitur, quaeso, ne tamen Semen urbanitatis una cum re publica intereat.
Scr. anno incerto in Cilicia a. 7038ὶ
ΓΗ. CICERO S. D. V0LUMNIO. Quod sine praenomine familiariter, ut debebas, ad me epistolam misisti, primum addubitavi, num a Volumnio senatore esset, quocum mihi est magnus usus deinde υτραπελία liuerarum fecit, ut intelligerem tuas esse quibus in litteris omnia mihi periucunda fuerunt praeter illud, quod parum diligenter
possessio salinarum mearum a te procuratore defenditur; ais enim, ut ego discesserim, omnia Omnium dicta, in iis etiam Sestiana, in me conferri. Quid tu id pateris non me defendis non resistis PEquidem sperabam ita notata me reliquisse generadictorum meorum, ut cognosci sua sponte possent; sed, quoniam tanta faex est in urbe, ut nihil tam sit κυθηρον, quod non alicui Venustum esse Videatur, pugna, si me amas, nisi acuta ἀμφιβολία, nisi elegans ,περβολη, nisi παραγραμμα bellum,