장음표시 사용
261쪽
EPISTOLAR GIU. s. 10. 245 provinciis Galliis, neu quid coni anctim referretur; contristavit haec sententia Balbum Comelium, et scio eum quaestum esse cum Scipione Calidius in defensione sua fuit disertissimus, in accusatione satis modus.
X. Ser. Romae a. d. XIIII Kal. Decembres R. u. c. 703.
cMLIUS CICERONI SAL Sane quam litteris C. Cassii et Deiotari sumus Ieommoti; nam Cassius cis Euphraten copias arthorum esse scripsit, Deiotarus profectas per Commagenen in provinciam nostram. Ego quidem praecipuum metum, quod ad te attinebat, habui, qui scirem, quam paratus ab exercitu esses, ne quod hie tumultus dignitati tuae periculum afferret: nam de vita, si paratior ab exercitu esses, timuissem; nunc haec exiguitas copiarum recessum, non dimi-eationem mihi tuam praesagiebat hoc quomodo Reciperent homines, quam probabilis necessitas futuris esset, Vereor etiam nunc, neque prius desinam formidare, quam tetigisse te Italiam audiero. Sed a de arthorum transitu nuntii Varios sermones X- eitarunt: alius enim Pompeium mittendum, alius ab
urbe ompeium non removendum, alius Caesarem in suo exercitu, alius consules, nemo tamen ex senatus consulto privatos. Consules autem, quiis
verentur, ne illud senatus consultum fiat, ut palmdati exeant et contumelioso praeter eos ad alium res transferatur, omnino senatum haberi nolunt, usque eo, ut parum diligentes in re publica videantur; sed honeste, sive negligentia sive inertia est sive ille, quem proposui, metus, latet sub hac temperantiae existimatione, molle provinciam. te
262쪽
litterae non Venerunt, et nas Deiotari subsecutas
essent, in erem opinionem Cassius ' veniat, quae diripuisset ipse, ut viderentur ab hoste vastata, finxisse bellum et Arabas in provinciam immisisse eosque arthos esse senatui renuntiasse quare tibi suadeo, quicumque est istic status rerum, diligenter et caute perscribas, ne aut velificatus alicui dicaris aut aliquid, quod referret scire, reticuisse. Nunc exitus est anni; nam ego has litteras a. d. XIIII. ΚΔ Decembres scripsi. lano nihil video ante Kal. Ianuarias agi posse nosti Marcellum, quam tardus et parum emcax sit, itemque Servius quam cunctator cuiusmodi putas hos esse aut quam id, quod nolint, conficere posse, qui, quis cupiunt, tamen ita mode agunt, ut nosse existimentur Novis magistratibus autem, si arthicum bellum erit, haec causa primos menses occupabit; sin ' aut sit aut non erit istic bellum aut tantum erit, ut vos aut successores parvis additis copiis sustinere possint, Curionem video se dupliciter iactaturum: primum,
ut aliquid Caesari adimat inde, ut aliquid Ροmpeio
tribuat, quodvis quamlibet tenue munusculum. aullus porro non humane de provincia loquitur huius cupiditati occursurus est Fumius noster; plures suspicari non possum. Haec nori alia, quae possunt accidere, non cerno. Multa tempus afferre t praeparata mutare scio; sed intra fines hos, quaei- cumque acciderint, vertentur. Illud addo ad actiones C. Curionis, de agro Campano de quo negant Caesarem laborare, sed ompeium Valde Velle, ne vu-
cuus advenienti Caesari pateat. Quod ad tuum decessum attinet, illud tibi non possum polliceri,
263쪽
ΕΡISTOLARUM Vm. 10. 11. 247me curaturum, ut tibi succedatur illud certe praestabo, ne amplius prorogetur. Tu consilii est, si tempus, si senatus coget, si honeste a nobis recusari non poterit, velisne perseverare mei officii est meminisse, qua obtestatione discedens mihi, neu iere fieri, mandaris. XI.
Ser. Romae inter Non. aias et Non. Iunias . . o. 704.
ELIUS CICERONI SAL. Non diu, sed acriter nos tuae supplicationes tor Iaerunt incideramus enim in difficilem nodum nam curio tui cupidissimus, cui omnibus rationibus comitiales dies eripiebantur, negabat se ullo modo pati posse decem supplicationes, ne, quod furore auiuadeptus esset boni, sua culpa videretur amisisse et praevaricator causae publicae existimaretur itaque ad pactionem descendimus, et confirmarunt consules se his supplicationibus in hunc annum non usuros. lane, quod utrisque consulibus gratias agas, est; aullo magis certe; nam Marcellus sic respondit ei, se spem in istis supplicationibus non habere, stultus, se omnino in hunc annum non essicturum. Renuntiatum nobis erat Hirrum diutius dicturum prehendimus eum; non modo non fecit, sed quum de hostiis ageretur et posset rem impedire, si, ut numeraretur, postularet, tacuit tantumeatoni assensus est, qui de te locutus honorifice non decrerat supplicationes tertius ad hos μο-nius accessit. Quare pro cuiusque natura et instituto gratiae sunt agendae his, quod tantum Voluntatem ostenderun pro sententia, quum impedire possent, non pugnarunt Curioni vero, quod de
sustrum action in cursu tua causa deflexit. Nam Fumius et Lentulus, ut debuerunt, quasi eorum res esset, una nobiscum circosierunt ei laborarunt.
264쪽
248 M. TULLI CICERONIS Balbi quoquo Cometii peram et sedulitatem laudare possum; nam cum Curione inomenter locutus
est et eum, si aliter secisset, iniuriam Caesari facturum dixit, tum eius fidem in suspicionem adduxit. Decrerant quidam, qui neque transigi volebant, Domitii, Scipiones quibus hac ro ad infodicessionem evocandam interpellantibus venustissime Curio respondit se eo libentius non intercedere, quod quosdam, qui decemerent, videret confici nolle. Quod ad rem publicam attinet, in unam cauSam omnis contentio coniecta est, de provinciis in qua adhuc incubuisse cum senatu ompeius videtur, ut Caesar Id. Novembr. decedat Curio omnia potius subire constituit quam id pati, ceteras suas abiecit actiones. Nostri porro, quos tu bene nosti, ad e
tremum certamen rem deducere non audenti cenarei totius haec: ompeius, tamquam Caesarem non
impugnet, sed, quod illi aequum putet, constituat,
ait Curionem quaerere discordias, valde autem non vult et plane timet Cassarem consulem designari prius, quam exercitum et provincias tradiderit accipitur satis malo a Curione, et totus eius semin-dus consulatus exagitatur. Hoc tibi dico: si omnibus rebus premens Curionem, Caesar defendet interces forem; si quod videntur, reformidarint, Caesar, quoad volet, manebit. Quam quisque sententiam
dixerit, in commentari est rerum urbanarum: X
quo tu, quae digna sunt, selige multa transi, in
265쪽
EPISTOLARO Vm. H. 12. 249 primis ludorum explosiones et funerum et ineptiarum ceterarum, plura habet utilia deniquo malo in hanc partem errare, ut, quae non desideres, audias quam quidquam, quod opus R, praetermittatur. Tibi curae fuisso do Sittiano negoti gaudeo; sed, quoniam suspiearis minus certa fide eos esse, ' ostibi misi, tamquam procurator, sic γ' rogo.
r. Romae mense Septembri a. u. e. 704.
cAELIUS CICERONI SAL. Pudet, tibi confiteri et quis de Appii, homi inis ingratissimi, iniuriis, qui me odisse, quia magnis
mihi debebat beneficia, coepit et, quum homo RVR-xus, ut ea solveret, cibi imperare non posset, occultum bellum mihi indixit, ita occultum tamen, ut multi mihi renuntiarent et ipse facile animadverterem male eum de me cogitare. osteaquam Vero comperi eum collegium tentasse, deinde aperte cum quibusdam locutum, cum L. Domitio, ut nune est mihi inimicissimo homine, deliberare, velle hoc munusculum deferre Cn. ompeio, ipsum ut reprehenderem et ab eo deprecarer iniuriam, quem vitam mihi debere putaram, impetrare a me non potui. Quid ergo est tamen cum eius aliquot amicis, qui testes erant meorum in illum meritorum, locutus sum. osteaquam illum ne cui satisfaceret quidem me dignum habere sensi, malui collegae eius, homini alienissimo et mihi propter amicitiam tuam non aequissimo, me obsignre quam illius simiae vultum subire. Id postquam resciit, excanduit χι me causam inimicitiarum quaerere
266쪽
250 M. TULLI CICERONISesamitavit, ut, si mihi in pecunia minus satisfecisset, per hanc speciem simultatis eum consectarer. Ῥostea non destitit arcessere olam Servium accusatorem, inire cum Domitio consilia. Quibus quum parum procederet, ut ulla lege mihi ponerent accusatorem, compellari ea lege me voluerunt, qua 'si dicere non poterant insolentissimi homines summis indicensibus ludis meis postulandum me lege Scantinia curarunt. Vix hoc erat ola elocutus, quum ego Appium censorem eadem lege postulavi quod melius caderet, nihil vidi; nam sic est a populo et non infimo quoque approbatum, ut maiorem Appio ο-lorem fama quam postulatio attulerit. Haeterea coepi sacellum, in domo quod est, ab eo petere.
Conturbat me mora servi huius, qui tibi litteras attulit; nam acceptis prioribus litteris amplius dies quadraginta mansit. Quid tibi scribam, nescio scis Domiti cominorum diem timori esse te exspecto
valde et quam primum videre cupio a te em ut meas iniurias proinde doleas, ut me existimas et dolere et ulcisci tuas solere.
sor Romae inter Non. aias et Non. Iunias R. u. o. 704.
cMLIUS CICERONI SAL. Gratulor tibi affinitatem viri medius fidius optimi; nam hoc ego de illo existimo: cetera porro, quibus adhuc illo sibi parum utilis fuit, et aetate iam sunt
decussa e consuetudine atque auctoritate tua, pudore ulliae, si qua restabunt, confido celeriter sublatum iri non est enim pugnax in vitiis neque
Ep. 12, 3 ut adici esse Flaygers ut tilia alia Lissi in
267쪽
EPISTOLARUM Vm. 12-14. 251 hebes ad id, quod melius est, intelligendum. Deinde
quod maximum est ego illum valde amo. Voles, Cicero, Curionem nostrum lautum interces 2sionis de provinciis exitum habuisse: nam, quum M intercessione referretur, quae relatio fiebat ex Beniatus consulto, primaque . areelli sententia pronuntiata esset, qui agendum cum tribuni pl. Censebat, frequens senatus in alia omnia sit stomacho est scilicetio eius agnus nunc ita lam enit, ut vix id, quod sibi placeat, reperiat transierant illuc, rationem 'me eius habendam, qui me Mexercitum neque provincia traderet. Quemadmodum hoc Ρompeius laturus sit, quum cognoro, scri ham quidnam rei publicae futurum sit, si alia in mis resistat aut non curet, vos senes divites videritis. Q. Hortensius, quum has litteras scripsi, a Umam agebat.
Sor Romae mense Septembri R. u. c. 704.
cAELIUS CICERONI SAL. Tanti non fuit Arsacen capere et Seleuceam Ie umstre, ut earum rerum, quae hic gestae sunt, spectaculo careres numquam tibi oculi doluissent, si in repulsa Domitii vultum vidisses. agna illaeomitia fuerunt et plane studia ex partium sensu PMuerunt perpauci necessitudinem secuti officium praestiterunt. Itaque mihi si Domitius inimicissimus, ut ne familiarem quidem suum quemquam tam oderit quam me, reique eo magis, quod
268쪽
per iniuriam sibi putat ereptum auguriz-, indus ego auctor fuerim. Nunc sarit tam gavisos homines suum dolorem ' unumque move studiosiorem tonii nam Cn. Saluminum adolescentem ad seMens ipse Cn. Domitius reum fecit, sane quam superiore a vita invidiosum quod iudicium nunc in exspectatione est, etiam in bona spe post Sex. 2 educaei absolutionem. De summa re publicis saepe tibi scripsi mo id annum pacem non ridere, et, quo propius ea contentio, quam fieri necesse est, accessit, eo clarius id periculum apparet. ropositum hoc est, de quo, qui rerum potiuntur, sues dimicaturi, quod a. ompeius constituit non pati C. Caesurem consulem aliter fieri, nisi exercitum et provincias tradiderit, Caesari autem persuasum
est se salvum esse non posse, si ab exercitu reces
serit fert illam tamen condicionem, ut ambo e dicitus tradant. Sic illi amores et invidiosa coniuncti0 non ad occultam recidit obtrectationem, sed ad bellum se erumpit. Neque mearum rerum quid con
filii capiam, reperio, quod non dubito quin te quoque haec deliberati sit perturbatura, nam mihi cum hominibus his et gratia st ' necessitu' 3 dinem cum causam illam, non homines odi. Blud te non arbitror fugere, quin homines in dissensione domestica debeant, quamdiu civiliter sine amiscerietur, honestiorem sequi partem, ubi ad bellum
269쪽
EPISTOLARO VIII. - 15. 253 et castra ventum sit, firmiorem, et id melius si tuere, quod tutius siti In hac discordia video Cn. Pompeium senatum quique res iudicant secum habiturum, ad Caesa hem omnes, qui cum timore aut
mala ps vivant, accessuros exercitum conserendum non esse. Omnino satis spatii est ad considerandas utriusque copias et eligendam partem. Prope oblitus sum, quod maximo fuit scribendum: aeis Appium censorem hic ostenta facere de signis si tabulis, s agri modo, de aere alieno. acerrime
agere persuasum est ei censuram lomentum aut nitrum esse errare mihi videtur; nam sordes eluersvult, venas sibi omnes et viscera aperit. Curre,
per deos atque homines si quam primum haec risum veni, legis Scantiniae iudicium apud Drusum fieri, Appium de tabulis et signis agere crede mihi, ea properandum. Curio noster sapienter id, quod remisit de stipendio ompeii, fecisse existunatur. Ad summam, quaeris, quid putem futurum: si alteruter eorum ad Mihicum bellum non eat, ideo magnas impendere discordias, quas ferrum et via iudicabit uterque si animo et copiis est paratus. 8 sin ' suo periculo fieri posset, magnum et laeundum tibi Fortuna spectaculum parabat. XV.
Scr. exeunte mense Februario R. u. c. 705.
cAELIUS CICERONI SAL. Ecquando tu hominem ineptiorem quam tuum Aen. ompeium vidisti, qui tantas turbas, qui tam
nugax esset, commorit ecquem autem Caesare
270쪽
nostro acriorem in rebus gerendis, eodem in victoria
temperatiorem aut legisti aut audisti Quid εαγnum tibi nostri milites, qui durissimis et frigidiusimis locis, teterrima hieme bellum ambulando coaes cerunt, malis orbiculatis esse pasti vident 2 Quid 'tam ' inquis, gloriose omniar Immo, si scitas, quam solscitus sim, tum hanc meam gloriam, quae ad me nihil pertinet, non derideas quae tibi e ponere nisi coram non possum, idque celeriter fore spero nam me, quum expulisset ex Italia ompeium, constituit ad urbem vocare, id quod iam existimo consectum, nisi si maluit ompeius Brun- disii circumsederi. eream, si minima causa est properandi isto mihi, quod te videre et omnia intima conferre discupio, habeo autem quam multu mi vereor, quod solet fieri, ne, quum te videro, omnia obliviscar. Sed tamen quod ob scelus iter mihi necessari in retro ad Alpes versus incidit PIdeo, quod Intimetii in armis sunt, neque de magnα causa Bellienus, verna Demetrii, qui ibi cum praesidio erat, Domitium quendam, nobilem illio Caesaris hospitem, a contraria factione nummis acceptis comprehendit et strangulavit civitas ad arma iit eo nunc cum cohortibus mihi per nives eundum est. Usque quaque' inquis, se Domitii male dant'. Vellem quidem Venere prognatus tantum animi habuisset in vestro Domitio, quantum Psecade natus in hoc habuit Ciceroni f. a.