장음표시 사용
41쪽
Quid autem templa tractare intellegat non edocet, videtur tamen eodem SenS accipere quo evmpla iacere, aedi care. Dicit enim in fine annotationis: ἡEquidem dum meliora doceamur, ibat retineam eo Sensu sane frequenti quo denotat ad rena jocis, avaaccedere, a redi Uzιs, ut notavimus pag. 40 D. ')Verumtamen hunc Verbi tuadi SenSum SSe ViX credendum St.
Aliam viam Parthe ingreSSuS St, qui, quod Plutarchus ritus atque aeremonia Graecorum Cum
Aegyptiis conserat, Aegyptii autem aedicula Sacras festis diebus circumferre oleant, Boeoto quoque id Achaeae festis fecisse putat, C pag. 259: Cnndalier gesagi is das die Boote ilire Tempelbe egen, o mus dies au einen ahnlichen Agyptis hen Gebrauch gelin, n in de That stetit man sters ei de Darstellun vota Festguge das
Herumtragen vo SchautempelChen. Quam interpretationem ut Confirmet, laudat locum Porphyrii quem Supra memoravi, addita viri l. ReiSke versione et interpretatione 'i . . et OVere temPl h. e.
6 Iaediculas illas in quibus alias exposita alia abscondita sint ita deorum simulacra animata vi fatidica,
Ouod Parthe dicit caeremonia atque ritus GraeCorum Cum Aegyptii Conserri, id recte dicit, fallitur tamen similitudinem in eo esse ratu quod Boeoti et Aegyptii aediculas sacras diebus estis
circumferre oleant. Nam ut Sumamuthun morem,
Ceteroquin Graecis ignotum, festis Cereris Achaeae floruisse, Thesmophoriorum tamen mentio impedit quominus illius existimationem iustam atque erameSSe putemus. Videlicet utrique populo mos erat deorum Suorum casus ieiunis plangore aliis rebus luctuosis lamentari quae omn1 optime Conveniunt
ad Cereris Achaeae solemnia ). Equidem cum viris cl. Wytten bach et Partheyconsentio lectionem με7αρα tuεῖ ipsius ScriptoriSeSSe in eo vero ab iis dissentio verbo tυεῖ hoc loco vim aedificandi aut movendi inesse. Videtur mihi
i De Cereris Achaeae cultu cf. Preller, Griecti Myth. Pag. 5a.
42쪽
62 similis significatio verbiis tυεῖ esse Videtur. OtUS
praestiterit infinitivos τελεῖ et tuadi in participia
utut est, αιυς tuat nihil aliud significare potest nisi empla vi a Mica implere, ut templa adeuntes divinandi facultatem acquirant. Restat ut paucis sententiam viri l. Holwerda ieXponam rationemque asseram quare eius inter
pretatio mihi minus placeat. Ratus viri l. hoc
loco verbum tua tu idem quod Vulgo sere valere, SC res de sit loco movendi, Boeotos dicit tempore verno in honorem Cereris Achaeae 127αρα EXStruXiSSO,
autumno abstulisse. Hanc rem Clementem
De dispositione verborum in lingua Graeca etc. diss Lugd. Pag. 2o.
Alexandrinum laudat V Cum autem vocabulum, in quo Vir Cl. interpretationem ponit, viri docti Corruptum
putet ' ut omni vi probationis Careat, Vereor nolochi magni momenti non sit. Est vocabulumi λεὶαρt 0Mτες. Ut omittam quaerere quid Clemens scripserit, id certe Constat με Iαρα Graeco numquam dixisse aediculas ad tempus ConstructaS. Sunt Vero με7αρα aedificia Stativa, C HeSyCh. S. V. PorphyS. de Antr. Nymph. Cap. 6 Plut de SuperSt. CAP.
offendamus Vertit Xylande vocabula περ Llλεtάοας, Si iam ante virum Cl. Halm legerat ad PDiadum ortum i qua in re vehementer erravit Cum Pleiades oriantur dere menses Maio, quod temPu messis
43쪽
faciendae St, men Ses Contra Athyr, PyanepSion, Damatriu maXime Conveniant Cum menSe Novembri, quo temPore Sementem agricolae faciunt et Pleiades occidunt ). Quia igitur rerum ConteXtu POStulat
sal Heiadum occas a quod an verbis περὶ Πλεtαῖας eXprimatur Valde dubito, videtur mihi in περὶ Πλε tic latere περὶ IALIA A 60, 5 υσμας . ad Cap. 7 pag. 379 A.
IPSum anni tempuS Sponte ad suspicionem ducit tristes illas caeremonias fieri quod tunc fruges terra Conduntur, quae Veteres magna et utilia deorum munera putabant ne inculte viverent: κα , Pp, δη
intellexit accusativum participii desiderari vereor
tamen ne participio vetας inSerto vitium non tollatur. Maxime enim obstant partiCipiorum sormae tαριω-
περtστε λαυτες. Facilius omnes difficultates tollentur Corrigendo καzέσπεtραυ, quod iam quire ProPΟ-Suerat, et Pro ἀποθεμεvo legendo dato Tt θεριέυους, ut participium hoc pertineat ad voCabulum κάρπους. Locus igitur legatur . . ὁ δὲ καὶ αυτο κατέσπεtραυ
quo Videbant . . , qua autem fruge ipsi aerumnose et difficulter Seruissent, quippe qui terram manibus
aperirent et iterum obvolverent, terra Condi. . .
ad Cap. 73 pag. 38 CNon desunt qui narrent Typhonis animam migrasse in animalia, quae ab Aegyptii Sacra habentur; qua re facile quis adduci potest ut putet fabulam obscure designare omnes istas seras rationiSque experte natura ad malos quosdam genio Pertinere, quo ut demulceant Aegyptios animalia illa colere: υ δὲ πολυ εμπtπτη κα χαλεπhς αυχμυς, πάI o υπερδαλλόMet 0 8 όσους ὀλεθρtους συμφορα ἄλλας παραλ070υς α ἀλλοκότους . . . Noli cum viro cl. yttenbach αἰνι in αυχμους neque i περδαλλόvet u in περδάλλουτα mutare, quaS lectiones iernadacis rim textum recepit. Siccitas
44쪽
enim quamquam non idem quod Typhon, tamen Typhonis Si f. CaP. 45 Pag. 369 A. ad pag. 38 D. E.
Ante αφὰ Xylander inseruit Arettotic, quod VOCabulum rerum ConteXtumflagitat, Cf. quae Sequuntur 6 γὰρ Antic δοκεῖ μετ' λtitu ἄλλω taphi: tvα zod'0σtρ δις. Restat tamen difficultas in verbis αφὰς εχωσι, quibu num Graeci usi sint eodem sensu quo Latmiiunebraa iacere valde dubito. In promptu est Plutarchum CripSiSSe αφὰς diluat, Verbum enim Erat Significatione celebranae SamPiu OCCurit neque displicet ταφὰς τελῶ tu.
ad Cap. 74 Pag. 38 B. Aegyptii aspidem, mustelam, Carabaeum divinis honoribus afficiunt quod in his animalibus obscuras deorum potentiae imagine Cernere Sibi videbantur.
exhibent, Seclusit. Cum autem serpenti spirae minime stellarum motibus, agilitate vero et Celeritate fulguribus simillimae sint, vix dubitandum est quin noSter dederit ἀστραπη, quod quam facile in στρω 'abire possit nemo non perSpiciet. ad cap. 75 pag. 38 m. Inter animalia, quae ab Aegyptii Coluntur Cum Propter utilitatem tum quod rem aliquam per indicium denotent δt et συμδυλtκ6υ, ibi enumeratur:
Cum in praegressi nulla mentio facta sit quomodo ibis alvum proluat, Vocabulum osset o Pro suspecto habens Reishe pro ὁτω κλυζομέv v rΟ-POSuit bato κλυ ομευ v praeStat, nisi fallor, illud osset is in αυοὶ mutare, POSSi etiam Corrigere ἀλμη, ut
vel ob Evδρας vel tale quid neque unum vel plura vocabula intercidisse negarem, nisi leniore medicina
45쪽
bulorum terminationes Κυ et D saepissime inter
Pro quod omnium Codicum lectio est, Stephanus ScripSit κοιλιας, quod vocabulum Partheyin textum recepit. ReiSke Satis probabile χρῆ ρια propoSuit neque tamen locum restituit. Ouid si pro
Libro, qui inscribitur περ τοῖ -ο ἐυ Δελφotc, Plutarchus refert disputationem, quam Delphis habuerunt Ammonius alii investigabant autem quae litterae illius E eo consecratae notio atque laeSSet Sermo habitus est anno 66' aut 67 p. Chr. n. C CAP. I Pag. 385 .: ἀυερι, σθη, , ὰ πάλαι
ad amicum simul Cum uno pluribusve aliis 3. Ouinam sermones illi fuerint non patet, Cum ipsum nomen Πυθtκυ λόrtit ambiguum Sit Vel, ut VeriuS dicam, diversas notiones ei subici possint. Secundum virum ci Wyttenbach ' Πυθtκο λ676 sunt dispuIasiones Delphis abisae Iibrique a Iutarcho ibi conscripsi et sane Complure SCriptione enumerat; ego Nero existim, Plutarchum hoc titulo
46쪽
λο7ους Ιερσtκους, Λυδικούς, Σκυθtκούς, adque Serapionem misisse aliquot de quaestionibus Delphicis disputationeS. Ouoquo modo re Se habeat, Sati probabile est libris a Plutarcho ad Serapionem miSSi annumerandum esse dialogum, Cui titulu περ το 11' χρῆ ἡ ἔμμετρα υυ η ΙΠυθια, Latine de oviis oraeriais: eiu enim argumentum Πυθtκυ, λ67o aptiSSimum eSt: accedit quod nemini amicorum in Scriptus est inscriptioni omissio autem omnino a Plutarchi consuetudine abhorret. Etiam tempus, quo dialogum de Pythiis oraculi ConScripSit ΟSter, reSPondet tempori, quo disputatio de E composita est. Leguntur enim de Pyth. GraC. CAP. 29 Pag. O A. ιρατ δε πρυθευ
Cum autem notum Sit Apollinis oraculum, CuiuSauctoritas templo a Domitiano resecto ' semper
7ICreVerit, imperante Traiano deinde adriano ad summam amplitudinem pervenisse ) fieri non potest quin verba supra laudata illis temporibus conscripta Sint. Duae praeterea re Sunt, quibu tempuSetiam certius definiri possit aetas Plutarchi, qui pauci poS anni quam Hadrianus imperium iniit, e vita decessit ) altera duorum amicorum ScriptoriS
χρησilio μετὰ Πολυκράτους κα Πετρα toυ. De Polycratis aetate constituenda certa indicia quidem
Itito pag. I 8 721. Plutarchus natus est anno sere μ' P. Chr. n. usque ad Hadriani tempora Delphis sacerdotis munere functus SI cf. C. I. . '. III3. OmloK, Neve Jahrb. s. hil. 889 pag. 5aa, hanc inscriPtionem compositam esse arbitratus quo tempore Hadrianus in Graecia versaretur, lutarchum usque in finem anni 25 vixisse Putat.' Cf. quae Pomto collegit Bettrage Pag. 7 adn. 3 quibus adiungas tui. Quaest. ConviV. IV 4 5.
47쪽
Delph. CAP. I. Errare videtur vir Cl. Harima scribens de Avondg.
des eidend. I pag. 54 Serapionem, Cui liber inscriptus est, disputationi interfuisse intersunt, ordine quo disserunt, Lamprias Plutarchi s ater, tum alius quidam, tum Nicander Sacerdos eum excipit Theo, cuius opinioni Plutarchus Eustropho hortante repugnat atque quid ipse de litterae vi sentia exponit: finem facit Ammonius Scriptoris magiSter. Hi omneS,
uno tantum XCepto uiu nomen non memoratur' ,
ex aliis Plutarchi scriptis noti sunt. Cum vero de personi agere non mihi PropΟSuerim, Praetermittam quae de vita cuiusque et moribus Plutarchus ceterique Scriptore tradiderunt, neque multu ero in uniuscuiusque interpretatione litterae E exponenda Paucis tamen mihi liceat Commemorare
quae in diario cui titulus Philologus, scripsit Roscher ). Qui poStquam interpretationeS, quae apud Plutarchum leguntur, redarguit neque era, quae Gottiini' et Schultes' protulerunt, satisfaCere
Lacunas supplevit fomlo excepto versu ' ubi habet II, CL Pag. Iaa. adn. a πως supplevi, cf. Buli Corr. Heli. 896 Pag. I9. Versus supplevit Homolle. φὶ s. Duruy. Histoire cles Romain IV Pag. 55. ' CL auly-wissowa, Real. Enc. IV Pag. 674 wyttentiach, Anim v. III pag. 77 eum putat esse unum ex hospitibus, quos lutarchus in initio huius libri memoravit neglegit tamen temporum
48쪽
demonstravit, litteram E idem valere quod εἰ quae 2 PerS. Sing. imperat a Verbo ἐλα Sit perhibet 'i. Quod ut probet vario locos affert, ubi in Compositis verbi ευα imperativus illam formam habet: quod ad Simplex pertinet ei argumento est Hesychii gloSSA t: πορεύου, lectorem Simul deleganti ad ea, quae scripsit Baunach in Curi. Stud. gur GHech. und at Gramm X pag. 98 ad h. Mus. 882Pag. 472 Sqq. BaunaCk, Studien I: I: Chulge, OuaeSt. PiC. pag. 388 adn. 3. Ouam Sententiam pluribus novisque documentis in diario, cui Hermes tituluS, I9OI pag. 47O-489 defendit contra Virumcl. agerCrant existimantem in littera eundem SenSum ineSSe quem in ' disera ad Cap. Pag. 384 E. F.
QuotieSCumque haec Verba perlego, offendo in Vocabulo φιλος, quod omnino ineptisSimum est
minimeque huic loco, rubi de ambigua Apollinis
sortilegi natura agit noster, ConVenit eXSPeCteSpotius epitheton, quod Apollinem designet ut deum,
qui oracula edis. Quae cum ita sint, haud scio an Plutarchus Scripserit 6 'od ὀμφάλto 'Aπόλλω, quae CorreCti Sive quaeri quo modo vitium oriri potuerit Sive Spectas
ad vocabuli vim atque notionem facillime defenditur. Saepissime enim librarii neglegentiore perhaplographiam primam posterioris vocabuli syllabam omittunt, quae ultimae prioris simillima est.
Quod ad ipsum vocabulum 11 ράλtu attinet: deductum est a Voce ὀμφαλι ut Παρυάσtui: Afλtuc alia a SubStantivi Παρυασος, Δηλος aliis Apollini autem aptiSSimum St, quippe qui oraculo praesit Delphico Delphorum urbem autem poetae Graeci Saepius nomine ὀμφαλις deSignant, C e. g. Pind.
49쪽
Wyttenbach, Animadv. ΙΙΙ pag. 273 ConieCtura, quam ReiSk Cerat, spreta poSt ah interpunxit et Verba τυυς περ τι θεόM, Stλ0σ0 P σαυτας Vertit: minis ros e sacerdo es Apollinis in emplo Delphico, philosophanae . . , qua in re, Si quid Sentio, vehementer erravit. Quamquam enim dictioni o περ etiυα saepius inest notio, quam hoc loco inesse redit vir Cl. tamen quae Plutarchus Cap. 3 tradit quominus
Roschero, hilol. 9o pag. a. a virum l. Gottiin secuto hoc loco γρααροατα idem significare videtur atque προγράαγατα, praecepra; unde effecit litterami praeceptorum primum ordine fuisse minus recte, ut arbitror; quae enim Vi adiectivi ovo essct nisi γοαελματω verteretur litterarum 8
Cum eo faciamus impediunt. Ubi Lamprias, Plutarchi frater, litteram E a Chilone, Thalete, Solone, Biante, Pittaco Apollini dedicatam esse docet ut
Cleobulo et Periandro adversarentur potentia magiSquam virtute et Sapientia nomen Sapientum auCu- Pantibus. Cum autem nemo ex iis, qui disputationi interSunt, Lampriae verba ad an quidem rem SPeCtantia redarguat, proCul dubio omnes exiStimabant, quod Vulgo putabatur, sapientes illos Delphi- Corum PraeCeptorum auCtores fuisse ). Oua re interpretatio viri l. WyttenbaCh Stare non PoteSt. Ceterum noli cum viro Cl. Relahe o θει mutare
rectissime legit προθεσθαt, quae Coniectur Sustinetur lectione codicum P en ' etiam B habet προσέσθαt superscripta littera . Praeterea προτtθέυα VOX Solemnis est de rebus, quae proponuntur in publico;
50쪽
sic apud ilutarchum scriptum exstat vitta Cicer. cap. 32 5 Κλωδιος διά7ραμμα ' προυθηκε Clodius
edictum propoSur . ad Cap. a Pag. 385 C. Omnibus probantibus Ammonius deum non minus philosophum quam vatem esse variorum nominum eius interpretatione demonstravit; πε δε o Ptλοσοφεῖv, ἔφη, et ζητεῖ et θαυμα εt κα ἀπορεῖυ,
In his aliquid deesse intellexerunt ReiShe, Berna-dacis, obet, Paton, quorum alius aliud propoSuit,
ut in re minime certa, ubi Solus rerum ConteXtuSanSam praebeat. Ego, ut etiam φ P0 προσθualacit, quam tamen haud ignoro calculum Minervae non eSSO, Propono et ζητεῖ, ἐπι καὶ et θαυμάζει,
ductus' Commendavit καt oeta πρις fμῆς opto, 'i Wyttenbach locum diversis modis Sanare Conatu eSt. In editione enim, quae anno 79 prodiit, verba laudata Corrigenda Censuit in κα τυτε προΥΠ0ρω Vel κα τότε παρωυ, Cui Coniecturae Congruenter vertit Nicander sacerdos Iunc praesens in Animadversionibu Contra quae Viginti quinque annis post editae
Sacerdos, hanc eorum opinionem defendens, iuera Eriura et quae Seq; recentioreS, Dubner BernaclaCis, Paton in textum reCeperunt κα TOT πρOMOρω . Priusquam autem OCO, quem SuPra XSCHPSi, damus operam, de rationi ConteXtu agendum
CSt, quem Paulum Conturbatum Wyttenbach existimavit ) quem si expedire nobis Contigerit spes loci corrigendi maior atque firmior erit. Capite ' Lamprias, quae de vi atque significatione litterae E audiverat, exponit. Ad ea Ammonius nihil respondet SuSpiCatu Lampriam,
quae PS Sentiret, non ProtuliSSe verum id tantum petiiSSe ut rationem non redderet. Aliu Vero ex iis, qui adsunt, effata Lampriana aCerrime impugnat