Vindiciae Aristophaneae

21쪽

Morem, ad quem h. l. alltulitur, ante dimidium fero saeculum in Hispania meridionali adhuc vigui SSe cum me damno OX perturi novi Peiora etiam accidi Sse antiqui tu docent Aeschyli subulae Satyricae fragm. 180, unde citare Usticiat verba rati κ. κυομον Ουρανην ερριφει Ουδ' luciρro et Simile Sophocli fr. 40. Quibus teStimonii nuperrime acceSSit papyri Magdolen Si Saec a C. III, editi in BCH XXVII p. 177, ubi Heraclide quidam mulierculam Scortum puta accuSat, quod cum alii iniuriis ipsum assecerit, tum ες περ 00 urinam in caput Suum effuderit. Vs. 639. De discrimine inter ruisi Ot λιπαρος quod qui quaeSO pauli doctior hodie ignorat 2 disserens A. Willem S, Noto SSur e Acharniens p. 5 q. multo utilius monuit de

duplice αφυον genere. VS. 643. υκ pro εκ Q π0λεων conieci Stud Crit. p. 48. Vs. 663. Optime illem l . . p. 20 Sqq. defendit λαττωσιν criticorum coniecturis. Quia ver ita agitur non de coenando, Sed de praeparanda coena, nece SSaria videtur mea μάττωσιν tuentis vetus coniectura S. UT 1 ἡνικ - ἐπανθρακιδες - σιν

ἐπιτιθέναι cum eadem ellipsi apud Aristophanem occurrit. Vid Stud Crit. p. 48 Sq.; Mnem. XXIV p. 12 Sq. XXX p. 38. VS 685. ὁ ὁ νεανίας εαυτω σπουδὰ σας ξυνχὶγορειν

Herm. XXIV p. 606 commendabam Konti coniecturam, receptam nunc a Leeu eni ἐάν τω σπουδάσri, hodie vero, ut, quem ad modum Francogalli dicunt, melius est bono inimicum, magi placet lenius Richard Si, felicis coniectoris, in Ventum ες τ' αυτ σπουδασας corrigentis, On. 0Sch. Sept. 47,

22쪽

non dubito, sed sub AIT TH latere nomen Λυτοκλ i, quem famosum luctatorem fuiSSe Voluit, nemini potuit persuadere. Huius igitur invento Sic utar, ut pro ignoto homine Substituam fama celebratissimum luctatore mythicum, reponendo

Recte articuli absentia motus Leeumen iniuria recepit infelicissimam urtheimi coniecturam πολυπραγμονεις συγ' qua loci Sententia, quam ipse bene exponit, evertitur. CuriOSitatem enim Dieaeopolis Suam ipsius, quod ψε πολλά iSerrimo homini dixiSset, huius responso admonitus, cum ironi increpat. Omni vero dissicultate hic l0cus careat, Si πολυπραγμ0συνη Sit vocativus, et una deleta iterula rescripSerimUS:

Paullo aliter, ut o Stea vidi, rem expedit illem l . l. p. blanguidius reponenS

23쪽

Vocula νυν vi non caret. Intellegatur nunc, Cum adeo intempestive locutu Sum. Vs 834. Meg. ω χοιρίδια, πειρῆσθε κανις του πατρος παίειν ἐφ' ἰλὶ ταν sic ὁδαν, αἴ κα τις δι dia .

Coniecturae meae παίειν ἐπίπαστον μαδδαν Mnem. XIX p. 38l iure collega Leidensis obmovit, cum opus videri articulo tum vitiosum esse παίειν Sic adhibitum. Addo mutationis audaciam et ipsius notionis h. l. improbabilitatem. Felicius, ni fallor, nunc tento: καπτειν ἔθ' ίλιας, ταν μαδδαν, i. e. e Sci etiam quod hucusque n0 licuit affatim ad satietatem polenta. Eodem redit ἔτ' ἄδην, quod tamen minus lene laret remedium. Vs. 893. Ravennati leotionem εκφερ, damnatam Leeu Wenio, Sic c0mmendabam Appen d ad Stud crit p. 28: Εισφερε igni ἡficaret fer intro, sed cur igitur quaeso Dicaeopoli SerVOS , iubet vS 887 Sq.): Ἀξενεγκα τε Ἀγὶν ἐσχαρα in και χευρ ergo, fori S καὶ την ριπίδα 'Ἐκφερε Si effer, pro me e corbi), , ut facturum te modo Significasti). Dixerat enim Boeotus, VS. 884): εκβαθι τλ Qua hodieque vere disputata mihi Videntur. - Verba siri δε εἰ ην citat Procopius sagaeu ep. LXXXVI. VS. 903 Boeot. ατυας mi M2ὶ κεραμον, αλλ' εν Ἀκε Dαλλ' ο τι παρ istis μη μεί2 'στι, ταδε ὁ α πολυ. Atticum κεῖ in Sermone Boeotico ipsius p0etae errori tribuitu Leeuwen. Quia tamen propter verSum Sequentem arere OS Sumu ea voeula fieri potest ut poeta dederit: λλ' ut δεί - ὁ1 3.

ubi c0llectivus hic vocabuli usus metro tutum St.

24쪽

In corrigendo ἐνδαὶ σω conSpirant ferme critici, in quibus v Loeuwen, qui pro φερι audacter repOSuit σφοδρα, Coll. VeSp. 132 σφοδρα πιέζειν, eSp. 1428 σφοδρα κεκραγέναι, Plut 110l σφόδρα κοπτειν. At illic, ut ubique, σφοδρα Significat valde, vehementer, quae notio me iudice aliena eSt a verbo ligandi, quod p0Stularet ισχυρῖς, firme. Nec ver Video cur omnino quidquam Sit novandum et prorSu facio cum collega BruX0llensi, WillemSio, qui . l. p. 26 monen φέρειν Significare p0SSe Sol Vere, per Solvere pretium cs TheSaur. VIII p. 19 sq.)explicat te iure en palement , Scit Boeoti pro mercibus importatis f. SS. 897-905.

τοὐτ λαβων, iungen verba προσβαλλε προ πάντα interpretari

mihi videtur: leve ussi et et te par deSSUS e re S te, 90ur emporter ou bon te emble, un Sycophante ' ). Aptius enim nihil cogitari potest, et omnis verborum traditorum mutatio planissimae Sententiae est pernicies. Idem Valet de eiuSdem Xplicatione A. 108 l. l. p. 26 q. nec non fortaSSevS. 1093, ubi idem textum traditum defendens putat ipSaSSaltatriceS mimico Saltu convivarum S 0lia illustranteS, dicta SeSSe τα ρΩωθ' Ηρμοδίου Harmodii deligias, quam vi de hac quidem Saltatione nusquam alibi reperta Sit aut vola aut VeStigium. Ut ut est, hoc saltem constat, nemini contigiSSe, ut probabili coniectura locum Xpediret. - Mnem. XXIV p. 303 deleto ut Spurio S. 1092, reliquos sic ordinabam: 088, 1090,I09l, 1089, 1093. in A. 1098 scribens et e ἄλλα.

Itialis uigi stelli interpretatio traditae lectionis originem iacile explicaret.

25쪽

Ambigo utrum corrigam ετι pro ἐν cum Hermanno, an D iterativo adhibitum. Vs. 988. Primus e cod. Ravennate protuli lectionem ἐπτερωται , cum antea legeretur ... ται et Vid. Xere Crit. Praes. p. XI S i. VS. 1063. Mnem. XXIV p. 303 conieci

de Suo reposuit Leeu en. Vide tamen vulgatae explicationem Willem Si l. l. f. me in Hermae vol. XXI p. 606. Vs. 108 sqq. id ad A. 998. Vs. 095 sq. De h. l. ibidem egi p. 606 Sq. , OrtaSSe citra

neceSSitatem tentanS: συ λα' εμοὶ pro συγκλειε καὶ δεῖπνον τις ευ σκευαζέτω pro ἐνσκὶ, liget hodieque admodum mihi

placeret huiuscemodi Sententia. Vs. 10 sqq. Vix recte Stichomythia procedit et fortasse hic aliquid turbatum est us. 110 Om. Α, intra linea habet B).BOiSS0nade, quem ei neke secutus est, ante l0 collocat 1109 11 12 ant 1123 in proecdosi Leeumen), obre inter se transponit 1108 et 1114. Quorum aperte nihil Sume it FortaSSe sedem permutarunt 110 et 1109. Veruntamen unde quaeSO apparet ὁ καταγελως τον πλων 1107ὶ qui Sequitur demum VS. 1119-1l25 Hoc quoque obscurum esse animadvertant ii, qui posthac his versibus melius ordinandi operam navabunt.

26쪽

Dic. καὶ τῆς ἐμη ς τους κριβανίτας ἐκφερε. trilice Leeuwenii coniectura ἐκ τῆς σιπυης, OnSpirat cum ea quam ante annos XXXIII in Appendisse ad St. Orit. p. 4ipSe resutata Hotibiana παῖ, τούς μ=ὶτας, prop0SU παῖ nunc ita malim παι, κ), τῆς σιπυης - αρτο θαὶ κης, s. q. 1296, Plut 806), quae, si quid mutandum, proqui dubio praeferendaeSt, quia perpetuo in hoc dialogo vocativus παῖ in reSp0nSiS repetitur. Ibidem tamen traditam lectionem tueri conatu sum Sic ScribenS, repetam enim quia exiguus libellus in paucorum est manibuS ἡ Mihi vero, ut candide fatear, de huius loci corruptela minime, conStat, licet improbem ScholiaStae interpretationem Nanm, neque SSumere licet e conteXtu γαστρος, neque pane ab ,ΑriStophane cum clipeis comparari p0tuisse manifeStum St. ἡ Iubet grammatica mente Suppleri καὶ τῆς ἐμῆς ασπίδ0ςὶ quae, Verba SenSu vacua Sunt, niSi forte Dicaeopoli ventrem, Suam clipeum vocavit. Quominus autem hoc fecerit quid ἡ impedit Utrique St περιφερεια, utrique prominentia, utriqUeἡὀuφαλός umbo et umbilissu Sin, bonam tegit uterque partem, corpori addere p0tueram a thoraci similitudine pectori Graecos hoc nomen indidiSSeJ. Poterat praeterea aetor, Si OPUS ,eSSet, geStu adiuvare huius loci intellectum. Ceterum s. ἡ Εq. 20 Sq. et 1078 q. ne alia apud OStrum comparationeS, Commemorem. Deinde ut κιλλίβαντες Sunt clipei fulcra, , Sic κριβανιται Ventri fulcra haud sane illepide digantur. ἡ Itaque Dicae0p0li Voluit: καὶ τους τλης ἐμῆς σπίδος τους

ἡ κιλλίβαντας, τουτεστι επε γασταὶ ἐστιν et ασπίς μου τους κριβανίτας

ἡ ἔκφερε. V Ludi autem etiam in similitudine Sonorum κιλλίβαντας et κριβανίτας luculentiorem etiam, Si κλιβανίτας, quae forma

apud Amipsiam et Diphilum traditur, fuerit vera lectio ibidem

animadvertebam.

Hodie qu0que non video quid huic explicationi iure obverti possit, itaque verba Sic distinguo καὶ παῖ, 2, τῆς ἐμ iὶς, τους κριβανίτας, κτερε.

27쪽

Locus conclamatus. NoviSSimus editor ingeniosam Elin Aleii coniecturam cibi μελεον των μελέων π0Dirini improbat, propterea quod ex ipsius Sententia non fuerit poeta, ipSe autem parum probabiliter Verba τον - ποινὶτ iii e gl0SSemati consata SSe existimat. Cui facile quidem largior nullam omnino Scholiorum ad h. l. esse auctoritatem, attamen nihil abSurdi habet opinio, quam pS poetae Verba των μελέων oratri ν teStantur, choregum istum, cuiu avaritia . L exagitatur, Simul sui SSe poetam melicum, cuiu mala poemata una eademque per ab AriStophane dithyrambicorum irrisore notari eum Elm Sley SUSpicor. Sed gl0SSema SSe τον ξυγγραφῆ parum probabile mihi quidem videtur et potius facili librarii errore in textum veniSS SuSpicor. Nempe correXerim

Αντίμαχον τὸν Φακαδ0ς. ξυρραφία τῖν μελέων ποιητην, κτε. i. e. On Sarcinatorem Suorum carminum poetam, Sive

solam peSSimam carminum compositionem riStophane notare voluit, Sive plagii Simul Subest inSimulatio. Nova quidem Si vo ξ σ)υρραφευς, Sed optime formata a Verbo

συρραπτειν. De Ultimi verbi απέκλεισε είπνων vid. Leeuwenii notam.

Vs 1181. καὶ Γοργον ἐξ mi γειρεν ἐκ τῆς ασπίὁ0ς. Leeu Kenii coniecturam ἐξέσεισεν impugnavi Mnem XXX p. 39 sq. Equidem non dubito quin recte olim obre hunc S., ut repetitum

28쪽

Vs. 296. Recte ElmSleyi correetionem αμαχίσκιον pro αμαχίππιον recepit Leeu en Neque enim ullum Si vulgatae prae-Sidium in κρονιππος iuxta κρό i/ος Nub. 1066, quod scit idem vernaculo Sermone vertit Oude nol .

Th0ophylacti des pist. XXXV δευρο ξυναυλίαν, γεροντιον, κλαυ- σιοειεν SyneSiu Εpi St. IV prope initium νυν πρ0ς ἐρήμοις κταις G αυλίαν ὀλοφυοόμεθα, ubi naufragium suum describit. VS. 18. De vocabuli κομil ευρικως pro ιδικῖς et Nub. 15)Gυνω2ικευομαι pro ιδι κευομαι id huiuSeemodi unco parum exempla plurima a me collecta in exico graeco Suppletorio et dialectico S. v. τριμίσκον et in Appendice. P0S hunc versum Richard collocat A. 18 tum aut S. 11 et 2 persona B tribuens aut personaeo verba λεγε συ et perSOnae B συ μεν ουν μοι λεγε. Mihi non liquet. VA 29. τινὶ το δερμα των δεφομένων α νερχεναι. Metrum corrigunt alii cum Brunckio ex uno codice tis ερμ'0τι ii, alii cum ei Sigi traiciendo απερχεται, των εφομενων, alii perperam cum Benileio delendo articulo, quo carere ViXp0SSum US. Novi SSi me tandem Leeuwen violentius rep0Suit τοι βεται pro περχεται, Uod verbum nullum praebeat Sen Sum.

29쪽

lino optimum et me iudice multo meliorem, modo intollegamus iam του βαλανου. Nempe Dei noStheni peASimum Insen videtur maesturi, tintibus aut muliebria patiunt j bu utroque enim Sensu verbum adhibetur pr0pudium abire a glande, quia periculum est ne ipsis susto aut agello caeSi abeat u a corpore. Cf. tiam itum l. l. Mihi transponendum videtur

Prorsu mihi persuaSit collega Leidensis nihi profici Helbigii et ockii conjecturis ci 1ρ0ισι et σαπροισι pro κροισι et vitionatum eSSe pSum κοσκυλματιοις, quo Significari coriorum ramenta ScholiaStae manifeSt αυτ0σχεδιαζουσιν, ita utuntOS, quod Cleonem coriarium SSe OVerant. Facillima quidem foret huius loci correctio, i Satis con Staret Suidam neSm 852

verbum κοικυλλειν recte interpretari κακοτεχνειν ita enim muta tione vi ulla corrigi OSSet κοικυλματιο ις, i. e. κακοτε1νιGις

sed quid sibi vellet hoc verbuin iam veteres grammatici ambigebant, quorum Sententia collecta vide in Thosauri vol. IV p. 1705 S. v. Num recte Xplicet LeeuWe l. l. inicit S simis oculis in lucri, aliorum Si iudicium. Verum ac perperam Xplicare Suidam, ne Sic quidem fortaSSedeSperandum est de loco nostro corrigendo. Neque enim violenta est et dissicultatem plane expedit substitutio aliu vocabuli, novi quidem Sed optime formati a serbo ποικιλλειν adhibito de dii Octa, a Stuta, ver Suta ratione Sive actione non Solum a tra

V. H. 2

30쪽

gicis, sed etiam oratione pedeStri, ut Plat Symp. p. 218 C, Legg. I p. 63 et a recentioribus multi S. IpSe Cleon infra s. 768 hoc

Dudum his scriptis iiimadverto Similiter Bergierum in ThesmophoriaZUSarum . . propOSUjSSe ποικιλλεις, quod Si non recte c0niecit, certe non improbandUm cum LeeuITenio, quod Sit verbum a dictione comica alienum, Sed de illo quidem loco non habeo quod affirmem.

Vs. 89 id Mnem XXX p. 40 et Appen d ad Stud. huc.

Quia ε ει, quod cogitandum foret ad υτυχος non est ex iis vocabulis, quae AEllipSin latiuntur, reqUiro RUt ευτυχες, Scit. ἐστιν, aut cum ReiSki ηυτυχχὶσ' ευτ). Vs. 424. πολλω ὁ Βάκις χρῆτο τῖ , ποτηρίω . 'Sic deii S LeeuWen interpretatUr Voce pocul O , quod tamen non equitur X antecedentibUS, ubi bi legitur ετερανεγχε0ν, quae potiu favent interpretationi biba sano fuit Bacis, ut innuatur ebrii deliramenta SSe eiu Oracula. Viden dum igitur num ita recte dici potuerit pro πολλοῖς - τοις ποτνηριοις. Vs. J43. ἀλλαντοπώλης ἐσθ' ὁ τουτον ἐξελον. Sic solua reliquorum lectio ἐξολον cur praeStet XpOSui Stud Crit. , 5 et Herm. XXI p. 607. Recepit Leeuwen.