Vindiciae Aristophaneae

51쪽

dum Suspicor. Quae autem in Scholi fine ab alio repotiantur:

indicio antiquibus in codice aliquo AriStophaneo lectum suisso καινάς, Sed pro Cul dubio gramnant icta voluit κοας, quod de Ru addidit propter anteceden ξηο0υς αρτους Telephu Euripideus agebat oratorem, de quo nemo miraretur, Si poeta ScripSiSSet τρωγειν παρεχων auditoribu Sui Sententia S, quoniam et n0bi et antiqui familiari Ssimae sunt a cibi ad orationem tralata imagineS, velut ἐστι c ν λογοι SimileSque, Sed ObScuri0r mihi quidem est ratio metaphorae in tradita nec corrupta, ut videtur lectione τρωγων, quae vi praemanducan noSvoorka Ne id poteS Significare. Utrum poeta Se Sati an San aliud intellexerit ignoro. Quaerant alii. VS. 955 De verbo ανελαι f. Herm. XXI p. 609.

ακουσαι, εἰτα βαδίζειν ἐν ταισιν iὁ0ις ευτακτως εις κιθαριστας.

VeriSSime nuper . Schneide correXit γρυζο oc, Sed non video cauSam idoneam, cur cum eodem tranS90natur ἐν ταῖσιν οδοῖς re βαδίζειν. Vs. 969 sq. Digna quae legantur de Suidae loco S. v. χιαζειν scripsit Wilamowit Moellendor in Hermae Ol. a. 1902, p. 305. VS. 974. πως τοῖς ξωθεν tηὁεν δείξειεν απνηνες. Cur nihil mihi probetur eorum quae propoSita Sunt pro Cor rupta voce πνὶ νες Sati iam XpOSui Mnem. l. l. p. 50, nihil tum ipse tentans. Hodie SUSpicor si ii JΩ - ανὶθές, nihil in Soliti, Scit quod prae pudore abScondi Oleat. Vs. 985 lege κατανείφοι. id ad ch. 138.

52쪽

NegleXit LeeuWen commemorare, me Stud Crit. p. 53 ubi ipSe propoSui εἰσηγάγου e codice Ambr0Siano, quem Olim Mediolani contuli, citaSSe lectionem εισηγαγον, quam ut Suam coniecturam ipse protulit. Ego illud malebam, quod, Si prima perS0na legatur, in US recte bSit pronomen σοι. Vs. 1225. Mnem. XXIV p. 301 malebn κατακεκ 0η ονται

53쪽

Quos verum vidisse tantum non clamare puto os . Q 269, ubi Amynta Summam ibi debitam reddi iubet:

Non enim casu ab equo aut e curru au Sa SSe potuit cur p0tissimum pretium ibi redderet Phidippides, sed potuit ij οἰκοφθορια homini S, quae praeSentem pecuniam postularet. Strepsiades vero eum irriden idem verbum accipit in Suproprio, in qua amphibolia me iudice omnis est huius loci facetia, qua Leeu Wenii caret X plicatio. - De S. 1275 corrigendo idem melius iudicavit quam ego Mnem. XXIV p. 301. Vs. I 292 trepS. κατα πος

Multi etiam post AriStophanem Saeculis haec quaeStio, phySici Sh0diernis haud obseura veterum philo Sophorum animo ceu paSSe videtur. Cf. Claudianus in Rus I 184 Ac velut innumero Omne accedere Nereu SNescit et undantem quamvis hinc hauriat Istrum, Hinc libit aestivum septenum gurgite Nilum ceti.

ut bene correxit Elm Sley. Reliqui libri corrupti US ccπ0dιωξεις σαυτιν. s. Append. p. l. id etiam Mnem. XXIV p. 30 Sq., ubi partim cum Benileio malebam ου απ0λιβάξεις civi ἱκ αυroθ' Benti.), conferen tamen ad tuendum ἀποδιωξε locum nonnihil dissimilem Vesp. 196. 0die Elmsleiana correctione acquieSCO.

54쪽

Ultimum versiculum curat facillima Hermarini tranSp0Sitio κακὁν λαβει i τι, nec p0SSum facere cum Leeu enio haec verba gravi laborare corruptela Xi Stimante. Contra cum aliis depra Vatum puto, quod i Sanum ducit, ij φεται etiam pr0pterea

Erat cum memor noti SUS verbi ρηγνυναι ῆγηγνυσθαι de malo Subito irruente ceu procella de qua proprie Surpatur putarem corrigi OSSe i ξεται. Sed O it ρήξ ει Ut αγγησεται requiri ratu hanc u Spicionem repudiavi. Non minu vero aptum Stεφεται, ita tamen ut metri nu Sa tran Sponatur Lacunam autem usu lectione codicis A DF D Xpleverim Scribendo ετ αυθ' o σων Scribendum igitur SuSpicor:

Aliter huic loco Subvenire conatu Sum Mnem. XXIV p. 302. Vs. 1310 f. Mnem XI p. 391.

Non mali recte maec dicta Iunt quia, itiam si filium hoc patri et Suadere conaturu non esset, tamen StrepSiade eum Socrati docendum tradiderat. DeeSi igitur noti neceSSaria, unde appareat Phidippidem ex ea itSeiplina professisse. Nimirum cum acerba ironia pater dicero Xi Stimandus est

Bene Sane quam mi bone, docendum te curavi iusti Sobloqui, ' L etc. Verbo iam hoc proposui in Studiis hucydi deiS, Sed hucusque nemo audivit.

55쪽

quod labem suscepit e S. 1384. Substantivum legitur Pac. 62. Cf. etiam Herm. XXI p. 609.

VS. 407. Mnem XI p. 394 conieci ππων τρεφειν αγελλὶν rL ' , delet τεθριππο i , coli. var lect in BlaydeSii editione, unde τέθριππον incertum SSe apparet. VS. 1427. κέηναι ὁ τους αλεκτρυονας καὶ πάντα τα βοτα ταυτα

Admissa Beckiana correctione metrica ἀλέκτορας, etiam hoc lucramur, quod ita Phidippides etiam hac in re obServat Socrati Sdoctrinam cs. AS. 666 et bii, contra vero trepSiadeS, Uem eius ciam poenitebat, ΛΗ 1430 usurpat vulgatiorem formam

56쪽

Ad lay desii et Leeu Nenii huius fabulae editiones multa ad n0tavi a. 189 in nemosyne vol. XXI p. 44 1 454 POStutramque a. 189 eam Ximia editione donavit vir singularisdictionis comicae peritiae nec Spernendu divinandi artifex W. . IARRIE, Londini apud Macmillanium, cuius recen Sionis nunc imprimi habenda est ratio. Non unum ut LeeuWenio ViSum est Sed plure choro interfuisse pueros docent SA. 298, 16, 408 fuisse duo probat VS. 30 et 16, scit unum utrique hemi chorio, ut bene intellexit Clarkie. Vs. 10. id Mnem. l. l. p. 441.

Rectissime Sic Leeuwen o Hamaster coniectura edidit pro υμων, quod perperam tuetur Starhi non Sentiens ita pessimo abundare αυτων Pluribu hanc emendationem, quam tunc primum me proferre putabam, illuStravi Stud Crit. p. 3. Vs 68 Cur μέλας pro μέγας coniciam, eXpOSui Mnem X p. 85 Sq.VS. 78. Σωσικλέης pro Σωσίας propoSui Herm. XXIV p. 609 Sq.VS. b. Lectionem ψῆφόν γ εχειν tuetur Starkie. Hoc video verbum implex tenere aptiua SSe quam κατέχειν cohibere), quam Hirschigii coniecturam recepit Leeuwen, ut φέρειν, quod voluit Hermann nec valde arridet Obraei SUSpici et ii qua φων. ProrSu auteni facio cum eodem Leeu Wenio plurimi exempliStuenti εἰσέρχετο, domum venit, S. 10 a criticorum coniecturiS.

57쪽

VS. 105. ωσπερ λέπας προσισχόμενος τα κίονι.Stud Crit. l. l. malebam ω κίονι, quod non Sit probabile aedificium tot iudicum capax unica columna fultum fuisse Iusto audacius τῆ κιγκλίδι coniecit Blaydes.

Vss. 35 14 Sq. 161 17 sq. 19 sq. 0 versu tractavi Mnem. l. l. p. 44 Sq. - Ultim loco Starkie perperam de suo edidit:

pro traditi ανυσας τι προσκυλι γ' Α omni enim probabilitate abhorret, ut taceam de artificiosa lius dualis explicatione, Xquisitam formulam atticam et aris tophaneam νυσας τι corruptela natam esse et pro singulari pugnat antecedens Ἀβαλλε, culti tempu dissuadet ne cum Cobeto et LeeuWeni corrigamu προσλιυλισον. Punctum temporiS non dubito quin l. l. bene emendaverim: ανυσας τι προσκυλινδ' praeterea)p0Steaquam Blaydes male retinens formam mellenisticam, edidit προσκυλι T. Vss. 213 265 29 sq. Vid. Mnem. l. l. p. 443 Sq. - S. 65, de quo ibidem disputavi, recte tuetur Clarkie. Comparetur etiam Pac. 180. VS. 235. ατταται pro αππαπαῖ corrigebam Mnem XI p. 63. VS. 297. 0ryph. οὐκ αν μή Λ Se ἰσχαδας πριαίμνην μῖνὶ, εἰ κρέμαισθέ , μῖν. Malim: υδ αν - εἰ.VS. 306. εχεις ἐλ

58쪽

eoll. q. 18l et Lysist. 1152. Vs. 338 id Anem. l. l. p. 444. VS. 341. Miro consensu in multis etiam Starkiana editione propagatur typorum vitium εσθ' ἐγώ. Vs. 343. lienissimis exempli Starkie tuetur Baiμολογοκλεω i , comide detortum ut ipsi videtur pro δελυκλέων, Sed regio idem explicat sequentia immerito Sollicitata a Leeuwenio. Vs 352 manum AESSe non 0Sse iunci versum animadvertil. l. citan Valchenaerii conjecturam ου ὁ ἐν pro ου εἰ. Nunc felicius Starkie:

Vs. 35 T. Licet nemini videar persuasi Sese, Herm. XXI p. 613 Sollicitans verbum κλέψειν, hodieque expecto verbum quod rem denotet, in qua iuventute pus Sit et viribus ac velocitate, quod utrum id αν cf. 355 fuerit an aliud ignoro. Vss. 367 398 425 431 436 446 448 477. Cf. Mnem. I. p. 4 Sq.

59쪽

inserto, cum einekio. In Clarkii coniectura, quam textui intulit

apto SenSu caret αυτοῖς, et meliu certe codice Secutu Scrip SiSSet αυτ γαρ τουτοις, eadem atque haec quae di X isti, idque lartasse amplecterer, nisi minus apti nescio quid habero mihi videretur ταυτα ακ0υω, αἰ καὶ νυν ἐγω - αἰτίαν ἐχω κτε. Nihilominus diligenter videndum, an non it haec ipsa vero lectio. Vs. 524. Iniuria Sollicitavi Herm. XXIV p. 210. - S. 30 non magi intellego quam Leeu en Herm. L . tentabam: ατα φεμ εις oi0ς τις S i L φαννὶ σεet αι ' χῖ τί ταυτα παρακελευ ei;

Ibi in paginae calce G. albet adnotat vid. ire lilio mus quae dixit Herm. XIII 297.

60쪽

Vs. 570 Mnem X p. 86, et p. 91 ad VS 559. Vss. 57 sqq. hodie sic tento:

Mnem. l. l. iam Scribebam εἰ πολυσαι, addit pronomine cum LeeuWenio, sed retinens infinitivum pro imperativo απολυσαι, quod ille mutavit in ἀπολυσον, cum eodem vero ἐλεήσας pro ἐλεi σαις, deinde de meo χαιοει pro χαίρω et G πιθεσθαι pro με πιθεσθαι, quae non habent, unde pendeant. Nam propter formulam ει μεν - ει e antecedentibu n0n poteSt repeti Verbum αντι - βολεῖ. Iam vero ratio reddenda mihi St, Cur αρνει0ισιν et χοιρειοισιν substituenda suSpicer pro vulgati αρν0ς φωνὴ et 0ιριδί0ις. Nimirum quo νὴ male repetitum SSe e Sequenti φων xi ante me intellexit Clarkie, qui acute Substituit θοίνη minu tamen pro babiliter, quoniam ea vo neque Aristophanea Si nec Sermoni Squ0tidiani. Sed optime asSecutus S loci Sententiam, quae haec esse debet: Si gaudes arietinis carnibuSὶ pueri Vocem mi Serat US, in porcini S gaudes, filiae vocitu obtempera. Quare SuSpicor veterem cineUnam αρν inepte Xpletam SSe αρνις φωνὴ, et pro χ0ιριδίοις Sico genui nam lectionem ιοείοις recte ServaSSe codicem Ravennatem, in quo legitur, quod eodem redit, 0ιοιοις.

Non sum git, quod Herm. . . Suadebam, Verba καναταν'ησε περιγιγνομενος ponere in parentheSi, radi iungi OSSet παυσε -