장음표시 사용
31쪽
Hincnaar in praefat. poster. In eadem praefat. Hinem ar.
ad Concilium Tullense apud Saponarias r 1. Prouimciarum Episcopis adsidentibus Carolo Caluo eiusque nepotibus Lothaerio de Carolo Regibus. Illi ipsis piiulia valentini de Lingonensis Concilij proferente e
deponente Hi nodo , domino Remigio Zugdunensi Aeschiepiscopo recitata fuerunt: super quibus commoto Ptincinaro dc fidelibus suis, motus illi a Remigio fuere modeste compositi, eo venerabiliter perorante, inquit Hincinae rus, ut si quorumcumque nostrorumsensus ab eisdempro Litiae rapitulis in aliquo dicentiendo se commoueret, ad proxime futuram nodum Catholicorum libros Doctorum quique deserre curemus, O sicut melius secundam Catho-heam S Oolicam doctrinam in commune Inuenerimus,
de caetero omnes unanimiter teneamus. Et ibidem ante
exactam Synodum illi ipsi Canones leti Capitula vina cum epigrammate, a Remigio ipso Regi Carolo Ca uo fuerunt exhibita, sed illa uti reliqua fidei Hincinaeri si ii Κarolus Caluus mox commisit expendenda.Illos vero Canones Lingonensis Concilij Romam ad Nicolaum Papam eodem anno delatos,ab ipso fuisse comprobatos auctor est Prudentius in Annalibus suis apud Hincmarum Epistola x . ad Egilonem; &Annales Bertiniani ad hunc annum Ss'. his verbis.
Dcolitus Pontifex Romanus de Gratia Dei , O Zibero arbitreto, de veritate geminae Praedestinationis, S Sanguine Chri A , ut pro credentibua omnibus fusuis sit eliter consirmat, is, Catholice decernit. J Et Concilium illud Lingonense ex Codice Bibliothecae Vaticanae, inter Galliae Concilia hoc saeculo primum in tu cena sequenti Sso. celebratum est II. Tullense Concilium i . Prouinciarum, ad quod illi fere om- 'nes, qui praecedenti affuerant conuenerunt, praecipue Remigius & Hinc marus cum suis comprouincialibus
Episcopis et nihil tamen hic proferre ausus es Hinc niarus de suis Carisielisibus Capitulis, neque in reliquis quibuslibet, quae postea intercesserunt Synodis.
32쪽
Quin contra hac eadem Synodo praecipua Sanisti A. 8so. Augustini de Gratia & Libero arbitrio doctrina, per LVII. Episcoporum synodicam fuit specialiter comprobata : sed hoc & duobus vel tribus sequentibus annis opus suum postremum de Praedestinatione, quod
hodie solum extat concinnavit Hincinarus contra
praefatos praesertim Synodi Valentinae &Lingon sicae
Canones,responsiones, seu verius obtrectationes continens , quibus eos non minus quam Gottesichalci
sensa infamat, & haeresis insimulat, licet ab uniuersa Ecclefia ut orthodoxae fidei suscipiantur , & semper fuerint suscepti: tiuasque re sonsiones ( inquit ille ad P in post Rarolum Regem furatu homIM O diuersis occupationum dissentiombus , qui cotitationum feria non habemus, sicut de sententiis Sanctorum Patrum excepImus, ne to pore , vel inobedientia a vesim denotaremur Christiana deuotione , committere scheduliae tumultuario sermone studuimus. JINTERIM anno Scr. Prudentius Episcopus Tri A. 86 i. cassinus, Orthodoxae fidei contra haeresis Pelagianae
reliquias assertor de vindex acerrimus, non minus moia sn. in Ca
rum sanctitate quam doctrina eximius, migrauit ad Dominum, in Sanctorum suae Dioecesis album relatus. pag. tio. Eius rectetitae livera capsula insitae in primaria mi sessum aede seruantur,in quas um eius m. Aprius pera-νtur II .lectionibus , di incium sit de communi Confessorum. Itaque nequissime auctor Annalium Bertiniano Annales rum Hincmari cui fauebat,& cauta quam pertinaci fouebat studio ad hunc annum falso notat. Eum ante aliquot annos Gotteschalco Praedesthmitiano restitisse ostfesse commotum contra quosdam Episcopos una secum his retico resistentes, ipsius haereseos defensorem set se acerrimum. Indeque sua it non modica interse diuersa , S ei aduersa scriptitans moritur , sicque licet diutino languore rati cretur , ut visendi ita Osiribendi sinem ferit JAnno 861. sub fine Hincmarus, tu operi illi postremo de Praedestinatione opera daret, admonitus summum A. 8 6 r.
33쪽
Pontificem de orisne& serib totius Gotteschalcanae controuersiae fuisse sollicitum. Iosemet scripsit( iuxta Flodoardum Nicolao Papae ,siaei sua depromendo tenorem , S suam contra Praenotati Gotteschalci errorem, ei amsidet Catholicae dependere satagebat defensionem sit vi ipse testis est Epistola ad Nicolaum Papam.
Nuoniam per alios iam audieram ad fani litatem vestram verba venisse . de damnatione S reclusione Goreeschalis, misiauctoritati vestrae quaedam ex verbis S Catholicorum sensibus in rotata , qualiter contra ipsius pes eri hominiae sensum sentiam, per Odonem Episcopum , O nihil inde responsionis accipere merui. J QMd notandum: Licet ipsi per eundem Odonem Papa de aliis rebus rescripserit Epistola xx. Sic enim summus Pontifex &sententiam Hincmari, & quam pararet defensionem contempsit. Immo vero anno sequenti 863. Nicolai Papae iussione, per Legatorum Pontificiorum mandatum pro- grammatis publicata Hincinarus cum Goltcschalco euocatus est ad Metensem Synodum squae in regno Lolliarij ideo quod dimissa uxore legitima alteram duxisset, celebrata est ut damnationis & reclusionis miserabilis illius Monachi (ita enim vulgo appellabatur & qualiter contra illius sensum sentiret, redderet rationem , sed Hincmarus solita praesumptione par re contempsit, ut ipsius constat testimonio i verum synodus istae, quia corrupti a Lothario Rege Legati MEpiscopi fuisse crederentur,a summo Pontifice reprobata & damnata est. per illa annorum eorum interualla audiens Gottes. chalcus,ex contentione inter aliquos orta, virum Trina Deitas dici posset: Haecinarum in Ecclesia Remeimsi cantare prohibuisse vetustissimam Hymni clausu
Te Trmis Deita naque poscimus. Schedulam scripsit,qua Trinam Deitatem dici pos.se comprobauit, quam ob causam alterius haeresis Disitired by Cooste
34쪽
Gotteschalcum idem Hincinarus infamauit , & sequentibus annis schedulam eandem confutauit libro
integro quem inscripsit, De non Trina Dratate,&n tamniin obiter hunc eundem Hymni versiculum. Te Trina Deitas Unisque poscimus. A sancto Thoma Hymno de Sacrosancto Altaris S acramento insertum, quotannis per Ochaeuam illius sacrae festiuitatis ad Matutinum, ex hoc nunc usque in uniuersa Ecclesia cantari esse solitum. Anno 86 . Hincmarus monitus a Luidone Laudunensi Archidiacono , quod cum Romae esset hoc ipsoamao, illuc a Rege& Hincmaro delegatu isterum sui
mus Pontifex, cum eo rationem de damnatione S reclusione Gore chestra habuisset, Per Vicarios prolixiorem ad eum scripsit Epistolam illam, quae apud Flodoardum extat integra,in qua post discussionem Rothadi Sues&nensis Episcopi quem ut animisbel ini Sc miniaticum. Dcrilegum'plurimorum scelerum retim infamat praenaissorum meminit, & iterum damnationis & reclusionis Monachi Gore chalci suo more rationem reddit, eiusque has esse haereses quae sequuntur,significat. Dicit Gottestatas c. verba sunt Hincmari quod Stire
teres Praedestinatiani dixerant. I. Obviam sicut Deus quosdam ad vitam aeternam, ita quosae mpraedestinatiit ad mortem aeternum. I I. Ouoniam non vult Deus omnes homines fatuo eri,
sed Lintum eos qui saluantur Sc. III. Ouod non pro totius mundi redemptione , id est, non pro omnium hominum Alute S redemptione Dominus O Saluatorno Fer Iesus Christus sit crucifixus S mortuus, sed tantum pro his qui fatuantur. . Pet V. Exponens sententium Apostoli Petri Eum qui ' emit eos Dominitin negantes: Baptismi (inquit) S
crumento eos emit 3 non tamen strue eis Crucem seu it, neque mortem pertulit, naeae Savetinem fudit. V. Uaod praedestinatiani veteres non dixerunt, iste ut
darius ita perniciosius duit, Distasem sanctae Trinitia et e trisam esse A. 863. A. 86 .
35쪽
Notandium nihil hic de gratia & libero arbitrio, ut supra in Epistola ad Ecclesiam Lugdunensem fuit impositum. Tum addidit Hincmarus. Suili O ialia, quae ipse plures in imae partibus ducunt, quae nobis sanae, dei aduersari videtitur,quae dum per altum,quam per vilitatem meae personae aucIoram verem curo erit,forte ara
tendet solertius quae inde tenenda sunt, docere sudebit quaEtocius. JANNO Sss. Rothado Episcopo Suetanensi non obstante Hinc mari calumnia, per Apostolicae sedis avictoritatem dc concilium Romanum pristino gradui, pristinis ostias, ac pristino Epis copatui restituto, & 1 violentissima Hincmari oppressione liberato , Nicolaus Papa rescripsit Hinc inaro, oppressionem illam qua Rothodum vexarat,dc plurimas eius fraudes improperauit, &manifesto neglectu insuperhabuit ea Juae ille Gotteschalco, quaeue tui putabat) sanae fi- ei aduersari scripserat: Sed de rescripsit Pontifex regi Narolo, aequum non esse principem, vel ipsum suin-mum Pontilicem, iniquitatis alienae de specialiter H incinarianae nequitiae patrocinium suscipere, quem nequiret in futurum semper tueri. cuia i verba sunt ipsius Hincmari hoc ipsum referentis tegere
non debet a talibus, nec ualet; ut prouuerem, ne pro ei tandem aliquando incurram quae non opto. JEt iterii in eodem anno summi Pontificis iussu, ab Arasenio sedis Apostolicae legato Hincmarus de Gortesse chalco scriptis interrogatus, scriptis rationem reddidit, Monacliaret, istum a duabus h nodis damnatum , diae suae ubentibus Episcopis mancipatum ne alas sua stem uersa doctrina noceret , qui sibi prodesse nolebat, inquit Hincmarus: sed Gottesichalcus sub Seuerissima H in nori fidelium custodia in ergastulo reclusus horum omnium ignarus, quae fuit in elicitas eius, nec fuit auditus, nec ab Ari enio requisitus. Veriim anno 266. Ubi didicisset ex ijs quae ad se clam
relata fuissent de causa Rothassi Episcopi sui, &. altera Vuliadi
36쪽
vulsedi & sociorum eius Romae disceptanda, semino Pontifici summae curae esse oppressis ab Hincmaro suta uenire,de sua reclamatione literasad domnum Apost sicum perserendas curauit, per amicum cellae Altum uillare is sua qua detinebaturi nonnivae Gunibertum, quis ea elapsis crabris, vestimentiae, cabaletis literisque ab istos ceptiae Romam pergebat , sed ab H incinari fideli bus (vt vero simillimum est j interceptus, non amplius apparuit: incertus tamen Haecinarus an ab illis requisiotus Gunibertus reperiri, re reclamatio illa supprimi
posset, Egiloni Senonensi Archiepiscopo a concilio Suesinensi s. in causa Vultadi & sociorum Romam delegato, Epistola singulari sub secreti sigillo custodien da anendique hoc omne exposuit, in qua illius Moanachi doctrinam, ut in praecedenti Epistola ad Nicilaum Papam explicauit. Monetque Egil'nem, ut mentirierit Prudentium eam summi Pontificis,quam annois'. inimus , lententiam in Annalibus suis palam foecisse. Vnde (inquit quoniam ipsa tisa quibus haec coms'iptasunt, iam in plarimorum manus deuenerant rem
re se est ut i iter de hoe Domno Apostolico surierat,ae, ne scandalam inde in Ecclesia veniat, quas ipse (quodabsit
tactissimi Gotteschalcus sentiat: Et precor ut de mea partemhises dicatur , quia commotum dicitur habere suum animum erga, lae sub finem: Et sciatis quia maxima nausea in ista Ecclesia commiouebitur,siadi nodum venire iussus
fuerit Gotteschalcus i aut de ipsa custodia absolutus fuerit. JITEM altera Epistola ad eundem Egilonem eiusdem doctrinae expositionem , quam praecedenti Epistola promittebat, tradidit: Si forte (inquit isdem p fer (sci cet Gunibertus qui in Italiam aufugiij in imae partibus de cvnia magistri sui aliqua seminauerit, s a quibusdam inde interrogati fuerim, habeatiae quae istis de Astrinis nae certa respondere pia tis se. Sed ut diximus, Guntaberio inimici hominis malis artibus intercepto, upplcx Gore chalci monachi reclamatio euanuit , nec ad
37쪽
aures tanti pontificis potuit peruenire. ANNo 86 . ijs quae ab Hinc maro in utroque concilio Suesionen si 1. & 3. perperam achae fuerant rescisis, Vultado ipso dc reliquis in gradus suos restitutis per eundem Egilonem legatum, summus Pontifex Nicolaus Epistola sua ad Episcopos, qui concilio illi postrc-mo interfuriant, coram rege Ac Hincmaro ipso legenda, & lectit & altera singulari ad Hincmarum, ipsum
marum palam & publice notavit. Q d codem anno Epistola sua ad summum pontificem Hincmarus ipse aliquantulum, sed verbo tenus modestior peccatorum suoru meritis debitum hoc professus est Linta (inquit
ac nigra increpistiones indi itati meae a diguitatevesris i laeta inueni. culpeccata mea merentur Sc. E t paulo post. Emodo,Cv M TUMORE, Tum quantu potui ab in reaetate DOLOSITATE atque C Ru DELITATE apud San
Altera Epistola summus Pontifex scripsi illi D R
Dv RiTIA PHARAONIS. Quod si eam quam Hincmarus per XX. annos in mise item illum (dum viveret Monachum plurimam exercuit, habuisset notam tantus Pontifex, nec dissimulata ei fuisset per Odonem, Luidonem,&. Egilonem, caeterosque Hinc mari fideles, vel suscepta per Gunibertum appellatio insidiis Hinc- mari non fuisset intcrcepta dc suppressa , non Albium quin in Hiiacmarum Catholicae vetitatis & Ecclesiasticae libertatis oppressurem, solito iustitiae Eelo exarsisset. Qiud vero si postrema Mincmari in Goties chalcum In ultimo vitae' periculo constitutum nequitia, ipsi non fuisset ignota 3 Ea siquidem inhumanitate in illum desaeui jt Hincmarus, ut cum partim illi esset, Carisiacensis saeuitia , tamque diuturni Carceris crudelitas, etiam morituro communionis & l epulturae Ecclesiasticae beneficium, tanquam haeretico denegauerit: licet ipsius doctrinam a simiano Pontifice non improbatam,
immo sicut dc a duobus concilijs, Ecclesia Lugd
38쪽
nensi, iudicio & scriptis celeberrimorum illo saeculo
rum pietate quam doctrina virorum, laudatam dc confirmatam ipsemet agnouerit. Barbara quidem ferinaque Hincinari crudelitas extitit, quam post mortem N icolai Papae in proprium uepotem Hincmarum Laudunensem Episcopum , usque ad excoecationem, Moculorum euulsionem exercuit, quam concilio generali, praesente summo Pontifice Ioanne S. Trecis nabiam post Decennium,repraesentatam ac revictam sicculum illud exhorruit. At longe major atrociorque ea esse videbitur, qua in morientem Monachum saeuissimus insanivit. Hoc siquidem vel sequenti anno 868. monitus acuustodibus, quorum fidei seu verius perfidiae custodiendum illum commiserat, quod iam morte proximus videretur, omnem ae spiritalem & corporalem humata nitatem, & reconciliationem, & viatium, & sepul turam Ecclesiasticam denegandam esse decreuit, nisi semientiam suam in supradic is capitulis reuocarer,& contrariae subscriberet: cumque ille imperatam abiuratio
nem detrectaret, nec cederet fides supplicio, immo ipsa augeret crudelitas fidei constantiam, quam furoris, insaniae, dctestationis, & blasphemiarum nominibus infamauit Mincmarus, Rustans (vt ipsemet ait inscripta schedula j duritiam isti--cor imaenitens, Eodem illi negans animo sacramenta Ecclesie , duritiam re impoenitentiam propriam ipse prodidit: Deinde cum iam suavinae nis euia appropinquaret , fratribu , qui aderant, ut a prauo suosensu , Speruersasententia se reuocaret, O communionem sacramperciperet, suadentibu r spondit, . A esensu S sententia reuocare, S commaenim
nemperiauctoritatem non postse accipere: Sicque indignam vitam digna morte sinitidi, ijd absti in locum suum. Haec Hincmarus intractatu de non trina deitate sub finem. Verum vi in doctrini, quam toties etiam in tormentis Gott chalcus Monachus professus est, & quam de non solum sancti Augusti sed de totius Ecclin
39쪽
In maiore Consess.cottesch. Lupus Seruatus deeribus tu
sae Catholicae, etiam ex his quae sepra nudh, sincer que recensuimus, ouiuis facillime iudicabit , constans perseuerauit: si in charitate, humilitate, inimicorum dilectione, patientiae, & gratiarum actione, quae post superata illa Moguntiae & Carisiaci certamina, degens in ergastulo in confessione sua maiore exhibuit, in interiore corde ( quod soli Deo patet; ut par est credire, absque querela perstitit, dolorem hunc unum phlam professus, quod propter sui nominis vilitatem, vilem hominiluae esse videret veritatem , ct quod erga Deam videbuerant, non seruarent charitatem: Quis Catholicus dubitare possit locum illum, non obstante Hincmari e communicatione , eiusque Pharaonica induratione, miserabili illi dum viveret Monacho, esse per miserucordiam Dei concessum locum refugi j lucis & pacis, auem Ecclesia in iugi fidelium sacrificio, solis in Chrbo requiescentibus deprecatur. Qidim quam longe aliter senserint quotquot ab illo saecuIo huc usque de Goties chalco, ab Hincmari Flo-doardi & similium commentarijs scripserunt. Quod minime mirum videatur cum a Rabano in Germaniade ab Hincmaro in Gallia, ex quibus posteri hauserunt, ut haereticus habitus sit, & cum illo tanquam h cretico summo iure sit actum. Et a Rabano quidem quod hommerit Praedestinationem Dei dici de reprobis: Ne crederetur Denis libidine paniendi aliquos condidipse, iniuste damnare eos, qui non valuerunt peccatum, ac per hoc nec supplicium declin are: Vt obsereauit Lupus Seruatus eius venerabilis presbyter: Ab Hincmaro vero, ut hoc e
dem prctextu illius Monachi calamitas esset illi gradus ad gloriam: Et ab illis fontibus scilicet a Rabano Amnales Fuldenses & caeteri Germanic scriptores et ab Hincinam Annales Bertiniani & Flodoardus, Sc ab his, quod dixi, reliquit Tam cauth vero in monachum i tum actum est, tantumque eius m stuli seu carnificunae silentium fuit, ut nec de scriptis eius confessioni
bus, schedulis seu libris, nec de eius in ergastulo per
40쪽
annos XX. & corporali vexatione, de spiritali exerci- A. 868.
ratione vel minimum cuiquam innotuerit, nisi in quantatum H incinaro expedire visum est. Ita ut qui illoculo oppressae veritati, patrocinium susceperunt, Pru dentius, Lupus Ferrariensis & Ratramnus in regno Naroli: Remigius, Florus Magister, & tota Lugdunensis Ecclesia sub Lothario imperatore, causam illius Monachi ne nimimum attigerint i soli orthodoxae fiadei protegendae & vindicandae intenti. Neque vero nos de personis laborandum credere mus , aut de Goties chalco omnino loqueremur, nisi quidam Pelagiano magis ingenio quam fide, fantastica illa Hincmari re Ioannis Scoti deliramenta renouantes, a. aut quinque synodis, in Gottesichalco sub no mine Praedestinatianorum (quos fingunt germanam sancti Augustini, & totius Ecclesiae doctrinam damna. tam fuisse, pro comperto exponerent, & Praedestinatialaam non tam historiam quam fabulam, hac tali
civi uin coronide Exornarente ideoque necessarium non iam tot saeculis sopitos& H incinari de Gotteschaliaci cincres excitare, sed veratatu indagis alet cheresisset GAc non solumveritate fruadenturplurimi Verum etiamfac sitiate capiantur. Alia enim est ratio verum tacendi , aliaveram dicendi nece ita . J Iuxta diuum Augustinum de
dono: Perseu: Cap. 16. Illudque eo facilius dc foelicius peragitur,quo secretoDei iudicio,& singulari eius priuidentia, ex illis ipsis libris qui obstruendae & obruedc
veritati recens inlucc prodierunt,excitata ipsa veritas
sole clarior eruitur,immo ipsa per se prodituta ut si libri illi plurimis eorum, qui de illo monacho iniquius scripserunt, non fuissent ignoti, eum certissime ab harrisis nota, quam imposuerunt, liberassent: Et maximEillustrissimus Cardinalis Baronius eximium Ecclesiae lumen, qui ex Annalibus Fuldensibus, Tristemio dc Flodoarcio etiam adulteram, quos talos notos habuit, de Gotteschalco non nisi tanquam haeretico scribere