R. P. Ioannis Kreihing Societatis Iesu Emblemata ethico-politica carmine explicata

251쪽

Minor est lavi ista periclo.

Non omne id sapiens, quod plebs miratur, habe tu est; AEquis iudicij lancibus illa caret.

Prodigus, en, vitae stat summo in acumine turris, I ixus in exiguo vix pede utroque globo: In quamcunque oculos partem circumferat orbis, Nil praeter mortis certa pericla videt; flere stat vacuo; & coelo sublimis aperto Exponit rapidis libera membra notis, Nulla tenent loris firmatum vincula corpus, Et capitis nullus roborat umbo rotami Quin tribus est palmis totum vix latius istud,

Quod i patium plantis prccitat utrisque locum: Supra

252쪽

Supra ίether, circum que Vagae cum nubibus inrae,

Infraque in lapsum vasta ruina patet; Nil crura est iuxta sua quo titubantia firmet, Nil quod labenti corripiare manu Nil quo turbati cerebri vertigo fugetur;

Nil casum an te oculos quo prohibere queat: Sed quasi contemptos vocet in certamina Ventos, Aut trux aduersum pagnet V triumpi e Iouem, Infera fic speri rens pugnae capit aera campum, Et fit pugnandi turris arena globuS. Cui non concutiat tam vasta audacia mentem, Quam nemo spectans absque pavore videt ΘQuot tales hominum pridem periere per ausus Quot saepe in praeceps foeda ruina dedit Ecquod & est pretiumῖlinguae nisi labilis aura, Illo, ut dicatur, constitit iste loco: Forsan & accedunt quaedam donaria; verum Vix sentit lucrum vendita vita suum. Et tamen hoc vani tanta est vesania famae Vix dubia pretium quaerere morte iuuat O stolidas hominum mentes, quas improbus VIte Ambitus, & laudis semper auarus amori Desinite insipidi, vento captare ruinam, Et certam fumo postposuisse necem.

Quis furor est,pretium tam futila ponoret vitia, Quam sunt, vox hominis, fumus, & aura, nihil lDesinite insipidi, minor alisl laus ista periclo est,

Quae tali, ac tanto parua labore venit.

Si quem laudis amor, titulique,& gloria tangunt;

Nominis & famam perpetuare volet, Non opus est celsas per certa pericula turres Scandere,& interitus quaerere sponte vias, Veri magna parens decoris Sapientia, veram

253쪽

ETHICO P OLITICA

Discite, quas fragiles dclent oblima laudes, Quae solidum nullo tempore pondus habent.

Discite, quos mundus sectatur caecus honores, Queis nostra, ut vento mens agitata tumet, Discite, tcrrenos contemnere denique fastus, Et quaecunque animum vota per alta vehunt,

Inque humili firmate pedes,laudemque putate, Elatae menti constituisse modUm. Haec est ad verae rectissima semita laudis Fama quod aeternet non moritural decus. Quid iuuat excelsos tangentem vertice coelos, Stare ubi summa vagos Luna refleelit equos; Si tibi terrificos minitetur ab aethere lapsu SLuXatura tuos certa ruina pedes 3 Quid iuuat,aut opibus, Regumue fauoribus auctu Sub pedibus Gentes enumerare tuis,

Si tibi Sors firmam non spondet lubrica sedem, Ex te sed faciet mox fugitiva pilamyCrede, caret ius a mundana superbia merce, Praemia nec tanti digna timoris habet. Qui manet in plano securior ille ruinae est;

254쪽

Nec avare,nec pro b

In medio virtus; vitiis extrema laborant; In med o Princeps, vi manet ille sapit Dextera Lirga quidem, secl nec si prodigNec constricta nimis ii an, nimi S omnSordida nil dantis manus est: sed is ilia pIllaurum nullos, barc noeet ipsa sibi. In me est cunctis amor illaudatus habe Mentis at heroae foedior illa iactas Magnanimos habitare animos in pector Quique iuuent multos per benefacta, Vt commune Deus, sic Rex reputatur a

inter rigamque mane.

255쪽

Qς ET HIC O POLITICA.

Hinc dona, atque operae quiuis bona praemia spectar, Poscit & in dubiis omnis egenUS opem. Turpis auarus homo est, totoque ingloriuS amo, Nullius fidus cultor amicitiae. Nam sibi nec donis coniungere nouit amicOS, Munifica partos nec retinere manu: Non illum sectatur amor, non firma suor Um, Quae valet in multis utilitate, fides. Non illum comitatur honos, non gloria laudem Apparat ad seros continuanda dies: Ille sed aeternos laceratur versibus annos,

Et sit comoedis Euclio, siue Midas. Sed neque laus Regi est, nullum si prodiga nummi

Dextera donandi nesciat ampla modum.

Vt nimis emisso languescit sanguine corpus, Et macie inducta, debilitate perit: Sic nimia infringit Regum largitio vires, Nam Regni neruos prodiga dona secant. Plurima opus Regi: sumptus neque sufficit unus;

In centum riuos ducitur ille lacus, At satis incaute nudat se viribus ille, Prodigus alterius qui nimis au et opes. Fiscorum reditus,& vectigalia regni, Et quos thesauros regia gaza tenet, Sunt veluti sanguis, sanoque in corpore nerui, Ossaque, queis firmis, coetera robur habent; Haec per larga nimis si spargat munera Princeps Atque alios se transferat ad domino S, Nonne sibi extracto minuit ceu sanguine vires, Solus & in regno diuite pauper erit8Olfoedum est, quando nudato Principe, regni Possidet effusas alter,& alter OpeS, Tunc prece Rex regnat, proprio neque munere Viuit,

Sed quas ditauit, respicit ipsemanus.

Tunc

256쪽

EMBLEMATA

Timc exhausta iacent instantis robora belli, Nec pace expensis sussicit ille suis. Pauper compulsos pompa splendere rogata, Illorum vivit, queis dedit a te, stipCoetera praetereo, qua: pluria damna sequuntur. Cum superat dando Regia dextra modum. Erto dona dabit, neque sit concitisse merentI, Provida munifico Principe digna manus; Sed simul attendet, ree sit male prodiga rerun

257쪽

ι,8 ETHICO POLITICA.

EMBLEMA CXLVI.

Exaltatis Ministrorum moderata, Haud humeros Hiram Laude quidem fas est fidos decorare Ministro ,

Tollere & ad iustos, qui meruere,gradus, Namque etiam ingenuae pascuntur bonoribus axies, Nec tantum nummos, qui bene seruit, a . Quin sunt quos acuit magni plus nominis ardor, Quam diues quantas Cralliis habebat, ope S. Imo decet regem, dando ut neque sordidus auro est, Nec, grato in meritos munere, parcuS agri: Iac sit in augendo nimium nec auarus honore, si famulus meritis dignus honoris erit. Sed tamen ut ne sit temerarius auctor honorum,

Et tribuat, quae post non tribuisse Iolet, Nossi

258쪽

EMBLEMATA

Non nimium extollat, quem dignum laude putabit, Nec iuuet,ut scandat Principis ille caput. Altioris iusto est, humeros qui Princi s ultra Regia colla pedi stans videt aequa suo: Is tandum & cupiet surana una pede tangere crinem, Et regem plantas subter habere suas Non etenim est fati es tituli, sed crescit habendo, Et quo plus crescit, plus adamatur, honos. Oiquot, donec humi sors illos ima tenebat, In regem Optabant vincere quemque fide.

Quos tamen, ut laetis Venere ad maxima ventis,

Et Resum nimius vexit ad alta fauor, Vertit in infidos Ventosa superbia sensis, Et Dominos, Domiuis se statuere suis Sic faueat Princeps, sic quos vult, tollat in altum Ut cubitos infra quisque situsque suos.

Si qua nocere potest, est suspectanda potestas; Quaevequit, huic solita est sanctior esse fideia

259쪽

EMBLEMA CXLV O scia ara facile facienda line litaria.

ut diuersa micant spatioso si dera coelo,

Sic varia in magno numerantur munera regno,

ossiciumque suum quisque minister habet. Praecipue a nutu sed pendent singula Regis, Muneris & quicquid Rex dedit, omnis obir. Ille satellitium, gentemque hic dirigit aulae, Iste a consiliis nomina magna gerit,

Ille praeest armis,sedem tenet iste senatus, Ploiudus is ciues Cousul in urbe regit,

Donec vertero, Apteque ossicio sunt sita quoque suo,

260쪽

EMBLEMATA

Quaestor at hic reditus,& vectigalia cogit, Et res ne capiat publica damna cauet, Regnat & in pagis alius, praetorque stupendus Explicat agricolis patria iura sui S. Ast alius certa satrapes regione gubernat, Et partem regni sub ditione tenet: Altior est Regni quisquis moderatur habenas, Pioque suo, magnus Rex quas,Rςge sedet.

Inuenies rarum, qui non ea munera captet, Unumque ex multis ambitiosus amet.

Nec satis ad vitam vota obtinuisse quibusdam est, Sed quoque pro sera posteritate rogant, Vt quae, munifici fuerant modo gratia Regis, Nunc bona de primis milia putentur aut S. Haec mala multa trahit Regum indulgentia secum, Regnorum firmae queis minuantur Ope S. Nam quae sacra prius veluti regalia Regni Extiterant, dominus mox alienus habet, Quin velut haeredi propria,& quasi debita fiunt, Grandia quae Regum signa fauoris erant. Quid Z quod delectis spolientur sceptra ministris, Cugi Laeres ossicij munus ineptus adi tyNec ratione caret, quod vendi munia possint, Donec in arbitrio libera Regis erunt; Quin res officij studio meliore geruntur, Crescit & impositi speque metuque fides. Nam bene qui seruit sperat potiora minister, At poenae segnes incitatusque timor. Ista mouent alios; piger at nil aestimat haeres, Nam tolli haud metuit, quae putat esse sua. . . Nunquam igitur facile Regnorum debita fiant Oiscia, a primis ceu teneantur auis. Sed Rex ossicium cui vult donetque, feratque

Sit conferre suum, tollere sit que suum Indicat