장음표시 사용
111쪽
Palatii, Procurator Ordinis Praedicatorum. Frater Franciscus de Potentia Procurator Ordinis inqrum, Procurator Ordinis S. Mariae Servorum, Magister Joannes Hispanus qui legit publice in Urbe, Frater Ordinis Praedicatorum de Petrasancta, Caudatarius Reumi D. Cardinalis ranensis, et D. Joannes Echius.' et lectis singulis articulis, super unoquoque suerunt sigillatim data vota, an essent ponendi in Bulla tanquam haeretici te et in hoc Consistorio nihil fuit conclusum ad melius deliberandum. Codeae Corfinian. 42 p. 13. o. Die 2 mensis Maii 1b20 laetum est verbum super expeditione Bullae contra Martinum Lutherum et multa suerunt dicta, et nihilominus sui conclusum praesente D. Card. S. Sixti, quod ponerentur Articuli super verbis propriis. quibus illos posuerat Martinus, ne relinqueretur ei locus subterfugii, dicendo: non dixi e modo. De ulla autem suerunt dicta aliqua verba, et tandem reservatum est ad aliud Consistorium, ut maturius hoc nogotium deliberaretur Codeae Bibl. Angelio. . . 2.)4. Die prima uni 1520 expeditum est negotium Bullae contra Martinum Lutherum, et sui lecta Bulla, et conclusum, ut scriberetur e modo quo lecta suit, prout ex eius expeditione apparet Cod. ora cit.)b. Die T Junii b2 lectae literae Aleandri Nuntii in Germania ad me Vicecancellarium materno sermone de gestis per' ab Ang. Card. Quirino Epistol. Regin Poli et at Brixiae 1748. III. Diatr. 5 XLIX nuncupatus Achilles catholicorum et L c. pag. XLV. VIII)4.acerrimus catholicae causae propugnator- certe catholicae veritatis tuendas studio nemini secundus, ab Ardinghellio autem l. c. pag. LVIII laudatus tanquam persona a farne stima, non solo per la eccellent dourina et prat-tica delle os di Germania, a et percia obedientia et sedella usata verso S. Sede.
' Decreta Consistorialia oram Alexandro Papa VI a. d. 1498 die sexta Junii usque ad annum 1644 coram Urbano ripa VIII die 13. m. Julii. Geonis X Vita auctore Angelo Fabronio. Usis 1797 pag. 135 sq. CD. m. Monumene Vatican pag. 10. Quae in Discursu Card. Leandri de Collaredo propria manu scripto Cod. Valliceli. J. 60 s. 1 sq. leguntur . Libri che contengono gl atti Consistoriali, e che oglion diman in ano essere descritti a Cancellieri, Vicecancellieri pro tempore, et in maneanga loro a Decano de sacro Collegio'), ea supplentur et restringuntur per glossam in Codice Corfiniano 43 sol. 11 a. a. 155 factam: Vetus Sacri Collegii mos fuit, ut ille Cardinalis qui Camerarius suisset, Omnia quae Omei sui anno vel in secretis vel in publicis Consistoriis scis. Jo B de Lucumlatio Curiae Romanae forensis Romae 1673. dise. 5), aut etiam in generalibus Congregationibus serent sua manu describeret quod quidem maiorem scriptis fidem, auctoritatem et dignitatem dedisse nemo est qui non videat; postea Vero incepere ea omnia a Cardinalium Secretariis adnotari postremo utem a. D. 512 Reumus Cardin ilis heatinus, qui hodie Papa aulus IV
Imperatorem in causa uiuerana et de decreto Imperatoris subscripto contra illum. Item socii verbum de literis habitis ex Anglia super huiusmodi re Lutherana, et dictum sui quod responderetur et gratiae agerentur de gestis contra Lusteranos. Cod. V lliceli.
proposuit quod Reumus Card. boracensis et Legatus in Anglia scribebat, fortasse non inconveniens ore quod Sanctitas Sua Regi Angliae concederet titulum sibi convenientem ex privilegio sibi a Sanctitate Sua concesso, praecepitque ut unusquisque Cardinalium diceret sententiam suam. R. D. Card de lisio tunc primus in Ordine ardinalium in Consistorio existentium dixit sibi videri,iluod posset scribi et denominari ex Apostolicus; nonnulli ex Cardinalibus dicebant velle scire causam propter quam dicto Regi huiusmodi titulus concederetur, ut melius discuti posset qui titulus ei concedendus foret Alius dicebat denominandum Regem Fidelem, alius Angelicum tanquam ab Anglia, alius Orthodoxum, alius Ecclesiasticum, alius Protectorem. Iuno Papa dicebat esse necesse non simpliciter Protectorem appellati addendumque esse fidei, ut fidei protector diceretur, diligenterque considerandum esse, ut tali donaretur titulo, quod aliis Regibus titulo aliquo ab hac Sancta Sede alias decoratis nihil detrahi videretur Quia Reumus Card Aegidius' dixerat alias clarae memoriae Maximilianum in Imperatorem electum conquestum suisse, quod Rex Franciae usurparet sibi nomen Christianissimi, quod erat proprium Imperatoris, cum in capella debeat orari pro Christiano Imperat0re, nonnulli dicebant quod et reo Julius P. I privaverat Regem Franciae Ludovicum titulo Christianissimi et illum concesserat Regi Angliae; pr0pter clara acinora tempore ipsius Julii pro hac Sancta Sede contra schismaticos, et nunc contra Lutheranos pro honore huius Sanctae Sedis et Christianae religionis pia et praeclara gesta dictum Regem donari debere aliquo insigni titulo gestis huiusmodi convenienti Pluribus Cardinalium non placebat nomen Apostolici,
e8t, cum Camerarii munus eo tempore suscepisset, eam Consistoriorum acta scribendi curam Clerico Italicae attonis dandam esse decrevit, et a Sacro Collegio dari curavit, eo tamen ritu, ut ab eo Cardinali, qui Camerarius esset, scripta suisse viderentur etc.
CD. Lan Ahiensisseke n Bries gur Geschichte Kalserinari V. Wien 1853 Monumenta Habsburgica II, 1 pag. 50 sq.' Aegidii iterbiensis Historia viginti saeculorum per totidem Psal-m0 conscripta Cod. Angel. C. 8.19ὶ CD. lib. m. Zur ischengeschichte etc. pag. 66 sq. et Martene-Dura set Ser. Coll. T. III sol. 1233 sq.
112쪽
eum id propriuni sit Papa et sibi soli 0nveniat. Allegabatur tamen, quod scribetulo egi Apostolico declararetii non intelligi de Papa, eidemque Regi ex gratia communicaretur quod sibi tan,
Demum Papa conclusit se aliquos titulos notatui im in seriptis et missurum ad mos Cardinales, ut examinarent, an tales tituli essent ad inum Card Eboracensem mittendi, ut illos prae
dicto Regi proponeret eique optionem daret unum ex his eligendi, quo in suis scriptionibus uti legitime posset l. c. sol. 10.)7. Die Mercurii l Oetobr. 1521 D. Joannes Clea legunt
Doctor et Orator Serenissimi Regis Angliae praesentavit Sanctissimo . . librum editum c0ntra dogma Martini Lutheri haeresiarchae,' quem ex ipse pro desensione fidei Catholicae compilavit, promittens etiam armis sicut scriptis secit se pro honore Suae Sanctitatis et huius anetae Sedis iacturum esse habuitque Orator luculentam orationem, petendo ipsum librum per Sanctitatem uani examinari et pr0bari. Sua Sanctitas hilari animo suscepit oblatum munus, quo ibi gratius hoc tempore dari potuisset, commendando ipsum Regem ita accomm0data oratione, ut ab ipso Rege non p08set melius desiderari. SSmus prop0suit, si placebat Reumisinis, quod concederetur Regi Angliae qui nuper misit librum pro defensione dei contra scripta Lutheri, hoc nomen videlicet Dei ensor fidei, quod posset se inscribere Desensorem Fidei, et aliqui dicebant quod unico nomine se intitulare debebat tum omnes concluserunt quod Sua Sanctitas nomen Defensor Fidei, seu Orthodoxus aut gloriosus seu fidelissimus, et si non poterat seri quod omnino contentaretur de illo nomino Defensor Fidei, prout petebat. Die Veneris i Octobr. 152 sui Iectum exemplum Bullae et revis quae diriguntur ad Regem Angliae, per quae conceditur dicto egi titulus videlicet Defensor Fidei, et sui conclusum quod utrumque mitteretur si e sol. 2.)-
Auitientia Oratoris Anglia in Consistorio secr. cum oblatione libelli Od. Casanat. XX. III. 6 Anal. n pag. 148 .' Cis. Vortrid. ath. Theolog. pag. 14 sq. et Dan Gerdes Florile
' De morte inopina Papae Leonis X auctor Diarii insana te is Cods cit. anonymus haec refert: Die Dominica uae fuit prima Decembris hora quasi septima mortuus est Papa Leo X ex catharro superfluo absqueo quod aliquis praevidisset casum suum; nam Medici dicebant leviter aegrotare ex catharro concepto in Villa agitana. In effectu ego interpellatus sui media nocte hora quasi nona, ut irem ad parandum unus ipsius, o sic ivi, et inveni eum mortuum et iam rigidum quasi nigrum ex tumor catharri,
8. Die Luna i mensis Septembr. 1522 sui primum Consistorium S. D. N. Adriani VΙ S. D. N. fecit verba de iustitia
licet aliqui dixerint ex veneno. In fine aperto cadavere, inventum est cor smaculatum et pars plenis corrosa et vitiosa, quae cum Chirurgi et Physici viderent, cum stupore admirati dixerunt pro certo fuisse toxicatum. Et maxime quia ipse Papa ante obitum saepe doluerit sentire interiora sua quasi ex igne comburi, itaque manifeste compertum est Papam Leonem venenatum interiisse. Quae res illic credita est, quoniam per aliquot ante dies quidam ignotus in habitu simulat ivit ad senestram unam Monasterii S. Hieronymi, et inde voeat certo Fratre, dixit ei, quod cras omnino iret ad Papam et significaret ei, qualiter venenum paratum erat sibi de proximo a quodam eius intrinseco non in cibo aut potu, sed in nasitergio, aut in camisia Scumappula, et eum ipse Frater nollet ire ad Maglianam, ivit ad Palatium, tilixit Datario qui illic ivit ad Maglianam et retulit hoc Papae, qui illiconiisit pro si Fratre, ut ad se in Ulianam veniret, et sic ivit, et rursus idem sibi dixit, quod prius Datari dixerat. Quo audito Papa stupefactiis 'est, et dixit ei: Voluntas Dei est, quod pateretur, sed quod caveret quantum posset Itaque inde ad paucos dies veniens Romam aegrotare coepit, et ciuia aegrotaret, Saepe dicebat dolens, nod interius ardebat, et in finalibus verbis suis dicebat, quod verum erat, quod dicebat Frater se celsum 88e, et mox mortuus. Dolebat autem, quod Cardinalis suus de Medicis dilectus superesset in multis aerumnis et fastidiis bellicis Et quia suspici omnino iiii de venen propinat in vino, sui captus quidam Camerarius . . quia iste
visus est urbem exire, et captus ductus est in castellum, sed postea examiliatus ut inquisitus fuit liberatus tanquam innocens, et conclusum Papam non suisse venenatum, sed ex catharro ut supra mortuum. μ' Codex Nessorian. CCCcLI sol. 10 sq. Conclave Adriani Maeli. Ruma die Dominica prima Decembris etc. - Analecta de Hadriano Sexto ed. MD. Burmannus Τraiecti ad Rhon. 727 pag. 14 sq.), qui Struvium εecutus PapebrOchii variantes lectiones adnotavit. Idem Scr. Onast. S. Crucis sol. 108 sq. consonat cum Codice Foticano 6950 fol. 39 sq. I uici omnipotentis nomino. Amen. Die 19 Januarii 1522. Instructiones Sacri oblegii Cardinalium pro Reumis ni S. R. E. Cardinalibus de Columna, duUr8inis, de Cesarinis Legatis mittendis ad Reumum in Christo Patrem et lanum . Adrianum tit. S. Joannis et Pauli Presbyterum Cardinalem Der- trudensum in Romanum Pontificem nominatum in partibus Hispaniae condi tutum, ad praesentandam eidom electionem de ipso factam et deducendum eum ad Urbem ut reliqua eisdem commissa exequenda. In primis in me-ni0re Reumi ni, attenta damnosa et periculosa absentia Romani Pontificia η Urbe, cum multi sint anni, quod similis electio in Urbe non fuit celebratadu absente, cum omni sollicitatione, diligentia et celeritate arripere iter ver-du Hiεpaniam per mare vel per terram, prout eis tutius Videtur . . cum omni humilitate, reverentia ac summission venerentur et adorent eum ut Pontifi-ζem et verum Christi Vicarium et Petri successorem eique sanctissimi pedibus deosculatis reverentiam et obedientiam consuetam Romanis Pontificibus e ltiberi tam proprio quam totius Collegii nomine exhibeant . . Ol. 400 sq. Furina praestandi consensus ut professionis per ipsum Electum. Ego Adrianus electus in Papam omnipotenti Deo, cuius Ecclesiam suo praesidio regendam
βοβοipio, et Beato Petro Apostolorum Principi, corde et re confiteor et
113쪽
et moribu reformandis, hortando D0minos, ut iuvarent Sanctitatem . eonsilio et opibus tam in reformatione Curiae quam in suppetiis serendis Regi Ungariae et Magno Magistro Rhodi, stendens Sedem Apostolicam magno aere gravatam ob bella et discordias Principum, quae superioribus annis Viguerunt, et non posse ea auxilia mittere, quae sibi in animo essent ob inopiam edis
Apostolicae et Regi et Magno Magistro Rhodi, qui semper fuerunt
validissima propugnacula Christianorum, rogans Reumos nos, ut cogitarent aliquem modum inveniendi pecunias, ut posset praesentibus necessitatibus subveniri. l. c. sol. 4. y
9. Die 2 Januarii ibo Sanctissimus D. N. retulit ex literis
profiteor, quoad in hac stagili vita suero, me firmiter tenere et credero fidem
catholicam secundum traditionem sacrorum Evangeliorum et aliorum sancto. rum atrum ab Ecclesia approbatorum, maxime autem sanctorum octo Conciliorum universalium videt primi Niceni, secundi Constantinopolitani, tertii Ephesini, quarti Chalcedonensis, quinti et sexti item Constantinopolitani,
septimi item Niceni, octavi Constantinopolitani, necnon Lateranensis, Lugdunensis, Viennensis, Constantiensis, item Lateranensis novissimi generalium Conciliorum, et illam fidem usque ad unum apicem immutilatam inviolatam lue servare, et usque ad vitam et sanguinem confirmare, defendere et praedicare, ritumque pariter sacramentorum ecclesiasticorum ecclesiae traditum commode prosequi et Observare. olliceor etiam fideliter laborare pro tui. tione fidei catholicae et extirpatione haeresum et errorum praesertim Oviη-sime exortorum in Germaniae partibus reformatione morum, pace in populo christiano et inter christianos principes componenda et efficaciter procuranda, pro me pastoralis officii debito ut teneor et pro expeditione contra infideles ineunda. Juro etiam atque profiteor saluberrimam sacri Concilii celebrationem continuare iuxta sanctorum atrum instituta, et prout Ecclesiae et christianae Religioni et Reumis ni Cardinalibus visum fuerit expedire, et Romanam Curiam non transferre a loco ubi nune est, sine expresso Cardi
nalium consensu. an autem prosessionem mea manu subscripsi, et eam
omnipotenti Deo, cui redditurus sum in die tremendi iudicii do hoc et eunctis meis operibus rationem pura mente et sincero corde et in fide veri et boni Pontificis offero et si opus fuerit in primo publico Consistorio repetam. Ego Adrianus . . universalis ecclesiae Episcopus electioni de persona mea facta de divina miseratione confisus in Dei timore cum debita humilitate consentio eamque licet immeritus omni meliori modo accepto, praecedente professione et promissione praehabitis etc.
egesta anni primi adriani V continentur in odie Vaticano 8655. st Notice fur les apter d'etat du ape Adrie VI, transportes a Llogo vers 1526, et fur son secretaire hierrymegius par . F. X. de Ram, Membro de Ia Commission royale,' histoire de Belgique. Extrai d L XIn 1, 2 serie, des Bullatina de a Commission rogati 'histoire Bruxel
' Sua Santitis Clemente VII si uomo di buon iudigio, non a grandi
invenZioni, a ragion e discorre benissimo sopra Ogni cosa che gli lenproposta. ia natura sua per quanto si puo comprendere, si uni o redda;
Legati apud Caesarent, Begem Ungaria fuisse electum in Romanorum Regem eundemque Legatum celebrasse divina cum plenaria indulgentia, quibus tamquam veri orthodoxae fidei cultores supra quadraginta millia hominum interfuere et communionem sumpsere, excepto filio Ducis Saxoniae, qui vicem patris gerebat in electione, quem Maiestas Caesarea tanquam haereticum ore proprio publice ab eius personae praesentia ac publico convivio re
pulit Cod. Auget. . . 12.)10. Die 22 Martii 534 in ansa inter Regem Anglia et
Reginam Catharinam sui lata in si ascripta sententia Clemens Papa Septimus, Christi nomine invocato. In hrono Justitiae pro tribunali sedentes et solum Deum prae oculis habentes, per hancn0stram diffinitivam sententiam, quam de Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. Ε. Cardinalium consistorialiter coram nobis congregatorum consilio et assensu serimus, in his scriptis pronunciamus, decernimus et declaramus in causa et causis ad Nos tSedem Apostolicam per appellationem per charissimam in Christustiam Catharinam Angliae Reginam Illustrem a nostris et Sed is Ap0stulicae Legatis in Regno Angliae deputatis interpositam legitime devolutis et advocatis inter praelatam Reginam et chariS-simum in Christo filium Henrieum Octavum Angliae Regem Illustrem super validitate et invaliditate matrimonii inter eosdem Rege contracti et consummati rebusque aliis in Actis causae et causarum huiusmodi latius deductis, et dilecto filio aulo Capiguccho Causarum Sacri Palatii tunc Decano et propter ipsius Pauli absentiam Venerabili fratri nostro Jacob Simonettae Episcopo Pisauriens uni ex dicti Palatii causarum Auditoribus locumtenenti,andiendis, instruendis et in Consistorio ostro Secreto reserendisc0mmissis, et per eos Nobis et eisdem Cardinalibus relatis et
per e tardissim ne risolversi e non poco timido. Non si comprende chei tui 'amore o 'odio possono molio e a me pare che non mi ne odii ηleuno Veementemente si sti natura collerico, per quanto intendo, a i aD sinua e tempera almente, he non vi si alcuno checlo giudicii collerico. Di-m0stra di essere desideroso di edere gli abusi di Santa Chies regulati,
in nientedimen egi non manda ad secugione alcun simile pensiero, Bε risolve in sar provvisione Icuna . . Relagione di Roma di avaro Guturini 1530 Eugenio Abbpri Relationi degli Ambasciatori Veneti ecc. Ser. IIVul. III irenet 1846 pag. 265).' Cod. Urbin. 828 Relatione copiosissima elle os de Regnota' Inghilterra, critia per Petruccio Galdino Florentino et 1551 sol. 32 sq.ὶ 2 q. se oppenione et . Fra uolo Servit Consultore di Stato in qu i modo debba governarsi a Republica di Venetia eco. Cod. S. eis. i. Vinc. A. E. I. 76 fol. 61 sq. et m. Monument. Vatican pag. 25 sq.
114쪽
niatur discu88is coram Nobis pendens Hrimonium inter praedictos Catharinam et Henricum Angliae Reges contractum et inde sequuta quaecunque suisse et esse validum et canonicum, alidaque et canonica, suosque debitos debuisse et debere sortiri essectus, prolemque inde susceptam et suscipiendam suisse et ore legitimam, et praelatum Henricum Angliae Regem teneri et obligatum fuisse et ore ad cohabitandum cum dicta Regina eius legitima coniuge, illanique maritali assecti0ne et regio honore tractandam, et eundem Henricum Angliae Regem ad praemissa omnia cum effectu adimplendi condemnandum, omnibu8que suis remediis cogendum et compellendum ore, prout condemnamus, cogimus et c0mpellimus, molestationesque et denegationes per eundem Henricum Regem eidem Catharinae Reginae super invaliditate et cedere dicti matrimonii quomodolibet factas et praestitas fuisse et esse illicitas et iniustas, et eidem Henrico Regi super illis ac invaliditate matrimonii huiusmodi perpetuum silenti uni imponendum ore et esse, prout imponimus, eundemque Henricum Anglia Regem in expensis in huiusmodi causa lactis pro parte dicta Catharinae Reginae coram Nobis et dictis omnibus
legitime actis condemnandum ore et esse, prout condemnamus, quarum expensarum taxationem Nobis inposterum reservamus.
Reumis, qui erant in congregationemnorum, quibus datum erat negotium morum ac resormationis. ut temporis conditioni consu-' Sumus iam evocati viri doctrina ut morum gravitate insignes, quibus negotium hoc datum fuerit in capiendis de republica consiliis et sacerdotum moribus ad meliorem cultum restituendis . . In his ego quoque Omnium acile infimus . . sed quis Foderico Fregosio Eugubi Episcopo doctrina ornatior, niciis diligentior . . qui Joanne Petro Carrapha Episcopo Theatis Vita continentior, ratione vellementior, ad pietatem suadendam paupertatis cultu insignior . . Qualis vir o Matthaeus Gibertus piscopus Veronae . . Qualis Reginaldus Polus Britannico genere et regia familia ortus, quo duhomine plura dicenda essent, non quo ignota sit in hac urbe huius viri virtus, nobilitas, religio, doctrina . . parique cum illo et religione et doctrina, non ita pari nobilitate et genere Georgius Cortesis Mutinensis . . Hi Omnes
accersit iussique venerunt, contulerunt autem primum se ad eum quem cognorant huius emendationis et correctionis morum sacerdotalium osse studiosissimum asparum Contarenum . . antum est odium nominis nostri tantaque opinio de nobis perfidiae et avaritiae, ut quicquid contia nos et a quocunquo dicatur, summa id e vestigio esse veritas censeatur . . Quamobrem Paule Terti te alloquor absentem, tua enim semper praesens et virtus est et maiestas . . crede mihi acriores hostes nullos quam perditos mores nostros et male affectas voluntates habes . . haec tua cura propria et primaria . . Orati0
leretur, hortatusque est D. ut dum haec tractarentur, vitam ita
honeste ducerent, ut aeteris exemplo esse possent, iussitque demum, ut acta aeri Senatus summo cum silentio ac taeiturnitate servarentur. Reumi ni uno omnium consensu laudaverunt sententiam Sanctitatis Suae Cod Corfinian. 42 sol. 1.)12. Die 9 Julii 1b3b sui Consistorium apud S. Mareum, in
quo iussi eum DD. sententias dicere' in causa morum reformationis, et a Bulla instituenda esset necne, decreverunt quod Bulla edenda non 8Set ea enim omnia quae in ipsa continebantur, multo ante summa cum prudentia et religione sancita erant; quare eurandum erat solum, ut decreta maiorum servarentur et ea in primis e0rrigerentur quae ad Religionem et ad publiea Judicia pertinerent tanquam necessaria, et ad externarum gentium et nationum
exempla magis accommodata. Cod. Angel. . . 12.)
13. Die 29 Maii 153 Decretum fuit, quod si Sua Sanctitas
tempore Concilii, quod Deus avertat, moreretur, electi suturi Pontifieis spectet ad Cardinales tantum, non ad Concilium. Cod. Copaiu. 42 sol. 3.)
14. Die anuarii 1541 sui Consistorium. Sanetissimus
D. . creavit in . R. Ε. Legatum de latere Reumum asparem Presb. Cardinalem Contarenum in partibus Germaniae et ad ea
p0tissimum loca ad quae eum declinare eontigerit eum saeuitatibiis prout in literis. Cod. Vallichilan J. 1 sol. 2.)ib. Die 3 Julii 549 Sanctissimus D. N. de ReumorumlSadoleti ad Summum Pontificem Electum Cod Ottobonian. 489 sol. 50sq' Ir. Vita Reginaldi Poli pag. 12 i. pistol. . I. d. Quirini.
CD. Consilium delectorum Cardinalium et aliorum raelatorum de emendanda ecclesia etc. p. e Plat Monum II, 596 sq. o l. m. inser. Dr-
tradent ham. Theologi pag. 63 Sq.' Gravamina ecclesiarum et regnorum Hispaniae aulo II porrectae Vatican 6792 sol. 462 sq.); gravamina edis Apostolicae non inserenda Germanis Cod Corsin. 244 sol. 23 sq. .' CD. ii P. IX. Constitutio de eloctione Romani Pontificis, si conlinia Sedem Apostolicam vacare durante Concilio Oecumenico d. . Decembri Aeta et Deer. Conc Vatic. d. Fributa Brisgov. 1871 pag. 95 Sq. Monumenti di varia lettoratura rati dat Manosortiti di g Ludi
Vie Beccadelli Arcivescovo di Ragusa. . I. P. II. Bologna 1799. Pag. 9 sq.' Instructio Card. Contareno Legato data . 15. Jun. 541 exstat in m Monum Vatican pag. 376 sq. Priorem eidem d. 28. Januar. eiu8d anni in inuatam Instructionem ex sor Veneto Quirinus . c. 3, CCLXXXVI sq. ei ut Quod pertinet ad celebrem alisbonae conceptum a Contareno de dualisseatione ractatum, ipsius momenta doctrinalia recensui in . inser. . rtrid Theotos pag. 18 sq. D. etiam Detitsche eitschris s. christi. Ul88ensch. 1856 pag. 331 sq.
115쪽
Dnorum consilio declaravit per eius dis finitivam sententiam riuum Paulum Vergerium nuper piscopum Justinopolitanum ob causas in cediit expressas regimine et administratione celesiae Iusti nopolitanae privatum, aliisque poenis a iure indictis ametendum esse, prout in dicta cedula per Sanctitatem S. subscripta, quae penes R. P. D. Blosium lectum Fulginatensem Sanctitatis Suae
Secretarium et huiusmodi causae Notarium 'emansit, latius con
stat od Corfinian. 42 sol. 1.)16. Die 3 Octobris 155 Sanctissimus D. N. secit verbum de celebratione Concilii, et dixit Caesaream Maiestatem instare,
ut dies illius reassumptionis nunciaretur et ulla desuper publicaretur, seque Velle suae petitioni satisfacere, et hac de causa Reumos D. Cardinales absentes advocasse, videt. Saneta-Crucem, Moronum et Polum, ut quanto citius Bulla desuper expediri possit. Sanctissimus . . dixit, ut Reumi DD. cogitarent quid illis
occurreret tam de Concilio quam de reformatione, quam Sanctitas S. sacere constituerat iis mensibus, quibus a celebratione huiusmodi Concilii cessabatur, et cogitasse indicere diem dicti Concilii ad dus Aprilis proxime suturi, etiam dedisse initium reformati0nis Conclavis ac Reumos nos de Mediceis et Marium de mandato suo composuisse ullam de tollendis abusibus in electione Summi Pontificis, quam dedit eum D. Decano, ut per manus mitteretur ad eumos nos qui deberent videre, si quid in ea addendum aut diminuendum esset Cod. Angel. . . 2.)17. Die 9 Decembris 155 sui plene disputatum in Consistorio, an homas Archiepiscopus Cantuariensis esset privandus et puniendus, quum multa capita haeresis commisisset, et tandem sui conclusum, et lata desuper sententia per Sanctissimum D. X. tenoris sequentis: Nos Paulus Div. rorid ripa IV . . quemdam Τhomam rammerum olim Archiepiscopum Cantuariensem reum et denunciatum de et super crimine haeresis et aliis excessibiis
censurisque et poenis . . excommunicamus, privamus et anathematigamus. l. c. 18. Dio Lunae 20 Januar. 1556 Sanctitas Sua magnam habuit propositionem super rebus Datariatus et expeditionibus
in Series Vindobonensium unciorum . Minu Pii Gaeti Responsio snper unciaturis Apostolicis Romae 1789. pag. 259 n. 334. ' Conclave dimissio I gia Card de Monte creato 'anno 1550 a1 di Gennaro actore re Cod Corsin. 219 sol. 69 sq. CD. Beccadelli l. c. pag. 27 sq.
Cod. Urbis 838 fol. 16 sq. Dignita celesiastieli et mei di
in eo lactis, an in eis committeretur simonia qua satis longe habita est nihil conclusum commisitinis assistentibus, ut super dies simonia diligenter studerent, et in proxima Congregatione vota sua redderent. L .
19. Alli 2 di Settembre 155 mori Cario V. Imperatore
molio christianamente, per a morte de quale cesso in granparte a controversia, che si saceva sopra releutone di Ferdinando Re de Romani ait Imperio, satis per resignatione di esso Cario, et alla morte sua lasei u figliuolo naturale, he haveva havnto et 155 in Alemagna, ne laveva a manifestato, eo lasei 50,000 seudi 'entrata in Flandra, eli sit Gio. 'Austria. a disserenga ch haveva sopra 'elettione di Ferdinando era, he Sua Santita dicera che Imperatore Cario Quinto non
haveva potui resignare, se n9 in mano di Pontesce, et heliauendo satin essa resignatione, era eaduto a iure suo, et chel'Imperio divolveva alia Sede Apostolica, et che oecava a Pon-tesce a dario, et non alii lettori, i quali in questo cas non poteVano eleggere Imperatore, se non quando Imperio vacava per obitum; a quale materia si disputo assai. ' Codeae Bibl. Sessorian. CCLXX. sol. 4.)Dataria che da quella dipendono conci loro valore. h. heod Amydeni de mei et iurisdictione Datarii. Venet. 1651. Cod Corfinian. 723 sol. 96 sq. Discors intorno alia Dignita Imperiale ne quale si disputa, se convenga supprimeria con transferire r aut-torita ne Sommo Pontefice Romano. sol. 143 questa translatione deli'Imperione Pontefice Romano usi recare molia utilita alia Republiea Christiana . . 11 mi icordo haver letto, che Melchio Cano ad marginem Canus in suo Cons. mss. hispanice apud Jο Bapt. Grimaldum neta 555 consigito a Cario Vet a Filippo I che si togliesse allapa quant possedeva e se gli procurasse ogn honore solamente ello spirituale . . . se Cod. Urbin. 860 sol. 203 sq. Discors come 'Imperio depende allapi et Od. Vallicellan 19 Raceolta di Seriitur spetianti alia Germania . n. ).3 Cis. Votum Gropperi ap. A. v. Reumon Bettinge gur italien Ge-8ebichte T. VI. Berolin. 1857 pag. 30 et . . v. Buchollet, Geschichte
116쪽
208 20. Novembre 1558. I Re Filippo mando in quest mese D. Gio Figuera per Ambaseiatore a resedere appresso Sua eatitudine, it quale Figuera essendos partito dimitano, ove ora Governatore Regio, et venulosene sino a Caste nuovo, Sua Santita in quest di sopra detio 28 chlamati alla sedi in Con- cistorio i Cardinali deli Inquisitione disse, ohe intendeva cheveniva a Roma i detto Figuera per Ambaseiatore de Re Filippo,
ni che si vardasse di veniri innangi, perche era uno heretico et seismatico, et se gli lacesse intendere, he non venisse a Roma a modo leuno, he non 8 I Voleva edere. Et questola percheo detto Figuera in Milano essendo andato uniursore per sare certe citationi, ess Figuera non solo non e lasei laredette essecutioni, a io misse prigione, et o batth, de che Nostro ignore 'entro in grandissima collera Et questa si lacausa he non volse pol che egi venisse in questo lilogo per
i Cardinale 'Inghilterra su opinione che vi ossero iutati di
Morta a Regina Maria 'Inghilterra sopradeita su ridata Regina assa presto sabella, gliuola de Remen rio et di Anna Bollena, aquale regina volse che ognun vivesse ella sede catholica, et che non 'alterassero te eos delia sede. Asa Regina mando assa presto Ambasciatori a Re Filippo per condolei sidella morte delia orella, et per allegrarsi della sua essaliatione, et ne a Ferdinando Imperatore. Frances vista a morte della Regina 'Inghilterra, come
continetoron a affredare te eos delia pace, cosi ominetorno
ad entrare in speranga 'aliena quello Regno 'Inghilterra dat Re Filippo, vero 'uniri a uello di dotia. Et tra 'alire eose
saceVano instanga appresso iliapa, che si diachiarasse spuria Isa- bella Regina, et come nata 'Incesto et ex consequenti, he non potesse uecedere ne Regno con laquale fclusione pretendeVano,
ebe a Corona peltasse alla Regina diraeotia: non an 'avano ancora Frances di troporre vovi partiti per sare di thiarare si an 'e8 Papa, et metiere nove uerae ne Regno di apoli et
Relagione 'Inghilterra diminoomo Sorango, Albpri Ser. I. Vol lupag. 32 sq.' Leslaetis, piscopus ossensis, o titillo set iure Sermae Prine. Mariae colorum Reginae, quo Regni Angliae successionem sibi iiste in dicat. Rhemis sibi. D. Aug. Theiner Annal. Eccles Continuat a. a. tb74, XCIV. Iom. I. Rom. 1856. pag. 30 Sq.
Milano, et promettevano di sar venire a tempo novo r armata det Tureo gr08SiSSima, et c0 tanta gente, che basiarebbe a metierenn esercito in terra, et che sariano calaro XII o XV M. Suiggeripera impres di Milano, et he non volevano altro se non chei Papa tesse armato, et che alutasse di vitiovagii et passi alli
Decembre l5b8. Ilio Filippo si contento di revocare l'Ambaseiatore Figuera che haveva mandato a Papa et ostro 'inerescerit ' haverto mandato. L e sol. 98-l0 ι.)2 l. Gennaro bb9. a Regina 'Ιnglii terra naimente diquesto es si dichiaro luterana, et sece u Decreto, che non sidovesse predicare altro che r Evangelio et Epistole di San Paclo,
et essendo alia Messa non Volse Stare a Vedere con Secrare, angi
volse impedire it VeseoVo, che 0n 0BSecraSSe, e permesse aetas uno di vivere a suo modo in tanto che ella dichiararia per decreto di partamento, che si haVesse a vivere ella vera e pura
sede, quale intendeva secondo che dicon i Lutherant. I Re Filippo sece intendere alia deita Regina, che 0icheella non voleva vivere attolicamente, ch egi gli protestava, ehen0 voleva pili averta per c0nsederata ne tenere e0nto delle eosed que Regno. I Re Filippo havendo avula notitia che i Cardinale a-cedeo et i Dottore Vargas Ambasciatori suo per te cos deli'
Imperio havevano procurato hecit Papa non accellasse Figuera, pensando acecco che 'elettione ovesse cadere in Vargas, levole accende a auecco et richiam ess Vargas alla Corte, et ordino a Figuera che si sermasse a Gaeta, di ove egli per meZZodet g Antonio Caracciolo Ambaseiatore di apoli suppliva allesaeeende, et ted te accende a Cardinale Camertengo ciosi a Santa Flore. l. c. sol. 113.)22. Febraro 1559. Alli XV su Coneisloro, et i Papa publico
una Bolla contra inquisitos de haeresi, he non potessero haVere V0to in Concistor ne altivo ne passivo, aquale respiciebat etiam Imperat0res, Reges, Principes et Cardinales . . Risermo parimentei Papa a sua Casa et casso molle spes et provisioni che avain modo he venne a calare la sua spes di scudi l 50 m. I'anno. δ' Cis. Dollinger Bettrage etc. I, 2484q. y Const. Cum eae apostolatus Lycio Paul IV et Ia Tyrannio Papalo par mantret Paris 1870. pag. 8 sq. Sentis Liber Septimus V. 5. XXIII pag. 161L CD. Hemenroether Kathol. Κirche und christi Strat pag. 76o sq.
117쪽
Item n alti a Bolla de residentia Praelatorum. Item sedeun Decreto, che ne88uno Cardinale inquisitus de haeresi, seu de
preliensus vel consessu aut conVictus OSSa 8Ser Papa . .
Sua antita alli IX olla Congregatione della Inquisitione sece unara ribuis a Cardinale Paceee et a Camertengo pereheneli essequi deli Imperatore salte in . Giacomo de pagnivolivi si dipinta a prosa de Re di Francia otio Pavia et u trionso,dove andava innangi ait Imperatore i Re di Francia legato conte mani tetro, di eli Sua Beatitudine 'alter assa dicendo chequelle erano antia et cos non convenienti a lu0ghi sacri e chone averiano meritato non Olo riprensione, a ca8tigo grande.
Et voltato a Cardinale Camertengo particolarmente si riscaldo contro di tui, dicendo che tui ne haveva colpa pili che ogn altro, poteli c0lut he haveva cura di sare queste essequie, ch era ilSgr Ascanio Caraceiolo Ambasciatore di Napoli, sapeva che tava in casa di esso Camertengo, et che non haveva satio cosa seligaricordo et consegii di esso Camertengo i quale se ne tuoque
Le cos della eligione in Inghilterea andavano di male inpeggio, et havevano satio Inquisit0ri 0ntra Papistas, che cosili chlamavano questi heretici. Alli XV di Margo si condistoro, ove Nostro Signore si sesteportare alia Sedia . . et ultimamente Sua Santita see u lungoragionamento deplorando a morte di Gropperio et laudandolo assai, et blasmando ali incontro quelli che havevano volui ea-lunniario, ch era stato it Veseovo Deisno, et sece Auditore di Rota it fratello 'esso Gi opperio dand0gli tuti ira beneficii 'esso. L e fol. DI Esr).2o. Nostro ignore sece congregatione generale de relatinella ala di Constantino, che su intimata per orsori et cominci a XXII horo e megga; ove Sua Santita sece u sermone clieduro un hora e meχga partando latino sempre indesesamente con' Qui a. 155 Romam aeger iam venerat deprecaturus Paulum IV, ut
excusationibus Cardinalitia dignitatis, quae novo ac prope inaudito modo
delata ipsi fuerat, ab se avertendae causa ferme triennio ante prolatis, locumdare dignaretur. Liber Confraternitatis B. Mariae de Anima eutonicorum do Urbe fol. 13. 3 Insormatione de R. Vescovo et o data a g Carrata sopra linitimi conventi di Francsordia, Convento di Patavia satio ne 53, Dietad' Augusta satia ut 55, Diota dilatisbona satia noli et ultimo Colloquio diWormatia Cod Corfinion 677). h. l. m. Zur irehensesch. ete pag. 133.
tanta vehementia e pronteZZa et lacondia che lae meravigilare 6gn uno che 'udiva ia 808tanga de quale agi0nymento sueti erano tu es che egi ei a Stat in grandissima spetiatione elle ovesse eguire c0ne0rdia et pace tra Principi Christiani, la- quale eguita che 088 egli aveva aviit in animo sempre dieonvocare u Concilio in Roma iove haveva sperato che tuitili rencipi vi sariano v0l0ntieri concorsi, et che irato da questa speranga gli ' era lasciat portare tant olire a non provedereoli i relati andassero alle sue Chiose, si come era precetto di Dio pensando di oversen valere qui perche edeva chele sue perange ella pace erano tanto voltu state rustrate, et dubitando che e 08 non ovessero andare in lungo, et no po- tendo enZa carico uo molio anno della Chies laseiares gregi senet i su0 Pastori, ch egi peret 8' cra m0880 a sare questo Decreto della Residenga de Prolati, ii quale decreto pero ei a de-eret divino, qui Si tes a provario con molle allegationi di S. Pa0lo 'imotheo, di an Gregorio et altri Ponteiici, et ag-giunse, ehe 0iche haveva visio che i relati non stante che
tavia cost otiosi et topidi noli andaro alia cura de lor gregi,
perci era Stato s0rgato a sare uello decreto. per riduri allavera via et imporvi quelle pone gravi, hocin 880 Si contengono, perci che tuito conosceva essere a beneficio et salute oro, iquali 0Vrebb0n pu conoscere, di quanto anno osse alle Cittae a grege i manear della cura et custodia de suo Pastore et quivi sece u bello et ungo discors deli ineonvenienti che se-guivano tanto in anno doli anime de quali si deve haver cura, quanto delli relati istessi per ' assentia loro allegando in iom0lte autorita di molli anti. at ostro ali incontro ii stultoche parturiva a presentia de Prelati, et J questo proposito disse, ehe quando gli su satio Vescovo che subito ando a Veseovato et concludendo sorto tuti ii relati a volere andare alle curet inr0, attendendo con gni solertia e diligenga a uardare te sue pest0relle, et che per a disensione delia liberta ecclesiastica et
' Questo pontesce Getierat in gni furta di lettere paria italiano,iδtino, ree e pagnuolo ancora, cos propriamente, che par nat in meZZoui recta, In meggo di pagna e chi intende quelle lingue, consessa cheno 3 puo desidera meglio Ba una memoria eos tenace, che si cordaqηδnto a letto, che si quasi gni cosa. a tutis lassicrittura Sacra a mente gi Interpreti ancora, a principalmente . ommaso eloquento quant' Ritri che malo abbia sentito partare. Relagione di Roma di Bernardo Na-v0ger 1558 Albpri Ser. II Vol. III pag. 379 sq.)
118쪽
delle eos di Dio ovessero procedere non solo contro i loricima contro gni lituom indisserentamente et contra Reges et Principes, allegando 8Sempi di Sant Ambrosio, aggiungendo ch'eglia alutaria Sempre et favoriria con uelle gratie spirituali chesapessero desiderare, et che egit terri sempre memoria di quellicho lacessero ii debito oro, altrimente minatus est acerbe di privare i disobedienti; et qui si stes assai fortando, ammonendo
et commandando a cla8cuno, a overe proniamente obedire alDecreto, 80ggiungendo che a ne che non pares che questo decreto lasse satio contra praesente tantum, torno a repetere, eheomnes Episc0pi 08 3 dies Paschae deberent se accingere itineri,
et che se vi saria leuno ch egii iudicasse habile a potere servire alla Chies universale, et stilitari a sostenere questo pes ilquale non bastevole a portare solo pera et e per moltu attreeause, che gli saria intendere, che questi tali servendo e mandato alta Chies universale, he 0triano quieta in conscientia, perche servi ranno ne0ra alia particolare, et questo ostro Sua Beatitudine che non era alieno a Sacri Canoni dandone essempio do molli Pontose santi. Et os havendoli data una enedictione si ni a Congregatione, senga che leuno dicesse parola S. Beatitudine, a quale per ne sine det agionamento disse,
che se vi osse stato leuno che particolai mente avesse avulo
bis0gno di partare, cli' glia averebbe udito volontieri Furono questa Congregatione ii Cardinali di Palaggo, et da circa cin-
Alli undiei 'Agost si ammalo it Papa di vomitora susso
et con poco di febre, et in otio torni se ne mori, che sualli XVIII. l. c. sol. 120 - 123.)24. Dio 4 Septembris 560 Sanctitas Sua monuit omnes
Episcopos et Archiepiscop08 praesentes, ut debeant accedere ad residentiam in suis ecclesiis, et per Secretarium suum secit legere bullam praecepti huiusmodi et privilegiorum residentibus concessorum. Deinde publicavit decreta et articulos fidei iurandos per iscopos et ali0 Praelatos in susceptione muneris et consecra-
Retulit Dominicanus quidam eius ut reor consessor, Pontificem hunc hane dum in extremis laboraret emisisse vocem, se in Pontificia Sed non Pontificem, sed servum suisse. Cod. Angel. U. 8. 19 Hieron. Scripandi not. de Summ. Pontis indu a Leone X usque ad Pium IV. CD. Hb er Analecto gur Geschichte Deutfghland und Italiens Abhandiunge de IlI. l. de L. ater. Ahademio de Wissensetiast. IV. Bd. III. Abiheli pag. 55.
y Rehitiones de Conclavi Pii V prolixae labentur p. Douinger Boitr. I, 26 sq.
ii0nis, ct mandavit in expediti0ne Litterarum addi in s0lita flarma iuramenti et registrari in Quinterno Cancellariae tenoris sequeniis videlicet:
Symbolum Apostolorum et alia . . credinius . . Sacrae Scripturae iuxta S. Matris Ecclesiae en Sum vel Patrum consenSum interpretandae sunt. S. Apostolida Sedes et Bom. Pontifex in universum orbem tenet Primatum. Novae legis septem sunt sacramenta . . Vinculum matrim0nii Si legitime contraetum uerit et consummatum, nulli de causis dirimi potest . . Vota . . sunt observanda . . Anathema Omnibus omnium temporum haeretieis atque haeresibus, n0minatim Vero anathemata huius aetatis haeresiarchis Luthero, Oecolampadio . . corumqile sequacibus et aliis
omnibus haereticis quascunque in sectas discissi sint vel quovis
nomine censeantur. Universi etiam e0rum haeresibus anathema. Forma uramenti praestandi per promovendos ad Praelaturas Ego . tot corde atque ore consteor firmiterque teneo omnia et singula in supradietis articulis seu canonibus contenta, eaque prop0ham et proponi curabo ei edenda, constenda et tenenda ab omnibus . . Cod. AngeL . . I 2.)25. Die 9 ovembris is, si decrevit Sanctissimus et declaravit, quod occurrente obitu suo quod Deus avertat pendente Concilio ridentino electio suecessoris sat per Cardinales, non autem per Concilium, uni decreto irritanti ci aliis clausulis solitis.
Dieta die decrevit et deelaravit, quod Romanus Pontifexn0n possit sibi eligere successorem nec assumere Oadiutorem eum futura successione, etiam de consensu omnium et Singulorum
cardinalium, sed electio speetat ad elimos Cardinales libere, eum decreto irritanti. Die it Decembris 56 fuit saetum verbum de resorma-ii0ne Curiae et circa Datariani deputavit omnes lieologos et ean0nistas et Capita Ordinum. Et instipe Osset Poenitentiariae et Camerariatus eosdem. Cod citδ26. V Kalend. Februarii 562 Pius Pontis ex Senatu coaetoe0neilii rationem ridentini institutam quintodecimo alendas Februarii Dei celesiae et Patribus est gratulatus, primaque in illa aetione eentum et tresdecim Patres intersuisse dixit, quibus initii sperare se reliqua resp0nsura, soreque ut trecenti Patres
e0dem non ita multo tempore convenirent. Venisse Legatum
Caesaris brevi assuturam a Philippo Rege Legationem magna 8 enim in spe esse Gallos piseopos unacum Regis Galliae Legat0, cuius Regni causa in primis Concilium haberetur, eodem pr0seeturos Quo praeterea exspectaret ab illimis mationibus
119쪽
Legationes; nulla quidem in spe habere haereticorium Principes, sed tamen eorum contumaciam Concilio impedimento minime suturam. His expositis orationem convertit ad morum emendationeni, in tiam e Suo pectore velle incumbere affirmavit, quo loco Cardinales est hortatus, ut quando eorum actiones ad reliquos in Omei constituend0s plurimum prodessent, primum honesta a epeterent. Cod Corfinian. 44. sol. 20.)27. Die 12 Decembris 1563 Sanctissimus D. N. proposuit
ut decernerentur supplicationes et ieiunia, et ut redderentur gratia omnipotenti Deo ob persectum Concilium, et sic suit conclusum, ut Pr0cessio seretis emplo Beati Petri usque ad Ecclesiam B. . de Minerva pro die Jovis cum indulgentiis. Dicta die Sanetissimus . . secit verbum super confirmatione Concilii et dixit velle deputare Cardinales una cum Legatis qui suerunt in Concilio, ut considerarent super h0c declarando
intentionem se omnino velle illius confirmationem.
Deputati fuerunt Cardinales . Clementis et Vitellius et Borromaeus super propositionibus et decreto laetendis in Consistorio, et Capita Ordinum. Die 26, Januarii 15s, Reumlini Cardinales Moronus et Sim0netia in Sacro ordine petierunt a Sanctissimo D. N. confirmati0nem omnium decretorum definitorum in S. Oecumenico Concilio Tridentino nomine ipsius Concilii, prout in Cedula tenoris sequentis: Beatissime Pater. In Decreto super ne Concilii ridentini publicato pridie Nonas Decembris statutum suit, ut per Sanctitatis Vestrae et S. Sedis Apostolicae Legato et Praesidentes peteretur nomine dicti Conditi a Sanetitate Vestra confirmatio omnium et Singulorum, quae tam sub et rce Paulo II et Julio II quam sub Sanctitate Vestra in eo decreta et dis finita sunt. Quapropter Nos Joannes Cardinalis Moronus et Ludovicus Cardinalis Sim0netia, qui tunc Legati et raesidentes eramus, volentes Xequi quod in dicto Decreto stabilitum suit, humiliter petimus nomine dicti Oecumente Concilii ridentini, ut Sanctitas Vestra dignetur
confirmare omnia et singula quae tam sub sel. ree. Paulo II et
Julio III quam sub Sanctitate Vestra in eo decreta et diffinita sunt. Sanctissimus vero habitis votis Ilimorum norum Cardinalium de eorum consilio et assensu omnia decreta et dis finita in materia fidei et resormationis in dicto Concilio ridentino c0nfirmavit. Cod. A,segel. . . 2.)28 Octavo Idus Martias cib64 habitum est Consistorium.
Codex ridentini Concilii a Seerotario Notariisque iiisdem Concilii
Visus, cum Originali collatus et emendatus, impressus autem Romae apud
Antequam Curia chiuderetur, Sumnius Pontifex ad Sedeni adesse iussit Cardinalem S. Angeli, Farnesium Camerarium, et decem ali0 Cardinales, qui privatis ultimis Congregationibus proximis diebus habitis non interfuerant, in quibus Summus Pontifex c0nstituerat mittere in Germaniam Legatum, quaeque in his Congregati jnibu acta essent, docuit, ut sei licet Moronum ad Imperatorem atque in Germaniam Legatum mittere statuisset, qui Concilii Tridentini executionem peteret ac procuraret, et OnVentuS, quem mox ibi celebraturi essent, mecasionem nactus Videret, R quempiam ex Principibus haeretieis ad bonam frugem et catholicam religi0nem reVocare posset neque ullam Pontifex de Imperatoris petiti0nibus mentionem fecit. Farnesius haudquaquam e re sibi
videri dixit, mandari quempiam in Germaniam Legatum, quando eiusmodi legationes semper in Apostolidae Sedis detrimentum cessissent. Conventibus enim, qui ali0qui de rebus ad Imperium
pertinentibus Jabeantur ex Legatorum praesentix OceaSionem
dari, de Religione etiam disputare. Id in maiore Haereticorum
numero periculum esse, ut ex superiorum Conventuum recessibus nimirum experti sumus. Itaque Paulum III acilem alioquin mittendis ad Principes Legatis, postrem, de 'revisse amplius in
Germaniam non mittere . Summus Pontifex ait longe esse diVersaliae tempora a Pauli III temporibus. Tun Farnesius, Atqui, inquit, quo in praesentia peiori in statu res sunt, villam olim fuerunt, eo minus mittendum censeo. Cogitandum praeterea, Si quam serte Legato saeuitatem super Imperii petitionibus concederet, quantum inde eandalum, quantum bonis omnibus periculum immineret, quam exiguus de Haereticis si uetus sperandus esset, quantum
divino cultui detrimenti, quantum Haereticis audaeiae adderetur adliae Principes vere Catholiei, qu0rum ab hac Sede ratio habenda sit, quam id iniquo animo laturi essent. Haec aliaque eiusmodi eum Farnesius distere pergeret, eius sermonem Pontifex interpellan subiungit, Non id nunc agimus, Nos Legatum ad Imperat0rem mittere volumus super iis quae ad exstetitionem Constitii 3ertinent.. Clausa deinde Curia Summus Pontifex dicere coepit, quando p0st 0 labores et impensas Concilium Dei benesei perfunctum e8set, id praecipue agere oportere, ut executioni mandetur, alioquil arum suisse, Concilium persei, nisi postea servetur. Igitur sibi certum esse non modo illud exequi, verum etiam studere atque mni se niti, ut alii id exequantur Quocirca e re sibi videri,
Paulum Manutimi Aldi filium anno Domini 15su. Cod Corsin. 12. CD. Zan bonι Coll. Declarationum S. Congr etc. T. I. Atrebat. 1860. pag. XLIII sq. ut . . ur Nirchengesch. pag. 79.
120쪽
2l is mitti ad Principes Legatos, qui executionem Coiicilii elant ac procurent, primum in Germaniam, deinde in Galliam, postremo etiam in Hispaniam, et quamvis nondum in Hispaniam Legatus
missus sit, qu0d id ex Catholicus non magnificare videretur, se tamen existimasse ore nunc id Regi non iniucundum itaque missurunt, cum primum illuna Concilio subscripsisse nunciatum uerit, neque se dubitare quin Re omnino Subscripturus sit. In Germaniam Vero necessarium ibi Videri, ut primo quoque tempore mitteretur. Imperatorem enim optima mente Principem, qui praeter omnium spem C0ncilium admisisset, tam gravi morbo laborare, ut vix sperari possit, eum diutius victurum, neque cunctandum esse dum alloqui liceret tam egregia voluntate et pietate Principem, a quo ea omnia peranda sint quae ab Imperatore vere Catholico sperari possint, atque omnino existimandum, quem animum in persciendo Concilio praestiterit, eundem in exequendo etiam praestiturum. Quare se oculos direxisse ad Moronum Cardinalem, in cuius prudentia et apud illos Principes auctoritate plurimum conquiescat, cuiusque e legatione fructus sibi uberrimos polliceatur. Ad eum Moronum versus hortatus est, ut ob Dei gloriam et Christianae Reipublicae utilitatem laborem hunc alacri
animo suscipere ne recusaret. Ad ea Moronus respondit suas
quidem partes videri tacere et obsequi. Ac de iis quidem quae
ad suas privatas attinent nihil plane dicturum . . Verum se tantam in his rebus difficultatem agnoscere, ut plane desperaret quidquam sacere etiam qu0 Summus Pontifex animo conceperat, Imperat0- rem graviter aegrotare, ita ut de eius vita dubitari possit, Germaniae res maiorem in modum perturbatas, Callioli eo parum concordes, Principes quamquam bona mente praeditos eorruptos tamen ut plurimum Consultores habere, piscop08 partim imperitos, partim negligentes, partim parum bonos, Sacerdotes ac Ministros et pauco numero et raro Vitae integritate. Haec sibi omnia quie- quam pr0sciendi spem adimere . . um Summus Pontifex negocium spissum quidem ac difficile censeri ab omnibus dixit, vix ut uecessu sperari posse videatur, sed quo disseilius eo praeclarius eoque honorificentius, si non totum consei posset, at de parte haud desperandum, si non omnes at aliquot certe ad Ecclesiam reversuros. Electorem Brandeburgensem non ita abalienatum, ut non Sperari possit fore ut aliquando reducatur. Gestare
eum Crucifixi imaginem, quem ei Pontifex dono miserit, Nunci08 Ap0stolicos ab eo benigne et honorisco habitos, litterasque Pontificis admissas, reprehenso etiam Principes qui eas repudiarint. Ducem etiam Saxoniae Augustum haud ita perversum animum
prae se erre, ut omnino Spes non it eum aliquando rediturum . .
Quare si vobis, inquit, Videtur, mittemus Moronum Cardinalem eum solitis facultatibus ad Imperatorem in Germaniam Legatum. Cardinales Moron Curia egre880 Sententia dicere c0eperunt . . Auditis Cardinalium sententiis, revocatum in Curiam Moronum Summus Pontifex Legatum ad Imperatorem atque in Germaniam designavit . . Peracto Consi8torio, Moronus ad Capellam deductus est solitis caeremoniis Cod Corsin. 381 sol. 85 sq.)29. Pridie Idus Januarii 56 Consistorium habitum est ad
D. Petri. Eius mai0 pars c0nsumpta est petitionibus Germanorum reserendis. Pontifex enim retulit ordinandum Imperatorem ieetum qui nuper decesserat, Vehementer egisse, ut in Germania iisque in regionibus, quas ille haereditario iure possidebat, communio Sub utraque specie Sacerdotumque connubiae0ncederentur id enim ad Salutem earum provinciarum summopere pertinere negocium quidem quam diutissime potuerit sua opera suisse dilatum . . Deinde eum prosei nihil posse animadverteret, liligentiam adhibuisse, ut quod concedendum erat, saltem b0no modo atque his conditi0nibus quibu8 p0rtebat, concederetur, aene cone Asisse quidem, Sed permisisse Se quibusdam earum regi0num epiScopis, Si quae adferrentur vera essent concedendi facultatem. Hoc quod Ferdinandus egerit de connubiis sacerdotum id Maximilianum filium multo vehementius agere . 0rum
qui sacerdotes Sint, non paucos Xore ducere, seque hoc uno
tegere, quod minus malum it praecepto positivo non parere, quam praecepto divino. . mperatorem pium et catholicum principem, eiusque Consiliarios, qui se itidem Catholicos profitentur,
haec ut salutaria regnisque suis necessaria vehementer 0Stulare,e0rum e rati0nibus parum acquiescere, quod et rem ipsam impr0bet et exemplum pertimescat. Nam si in Germania concedatur, Verendum esse omnino ne in Galliam Hispaniam, Poloniam,
in alias item rovincias a Nationes huius rei contagio Serpat Seque in totum terrarum orbem diffundat. Potuisse Patres hanc e0ntroversiam in Concilio definire, neque sibi id oneris iniungere, cui e sustinendo imparem latebatur, nec quam rationem iniret plane videre. Velle se ea de re Cardinalium omnium sententias audire, neque Cardinalium modo, sed aliorum etiam Theol0gorum,n0 iniucundum praeterea lare, si ex aliis etiam Regni ac Na-
Acta Saeri Consistorii sub Pio IV ont. Max a die prima Januarii 1563 usque ad diem septimum Novembris 1565 inclusive Scripta per bon. me. Cardinalem de Gambara CD. Novae Storia di Sommi Pontefici VII, 160. y CD. Cod Corsin. 381 Ol. 14 sq.