Meletematum Romanorum mantissa [microform]

발행: 1875년

분량: 271페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Venerabiles Fratres, v0liimiis occurrere tacite obiectioni ali quorum in hoc sacro Collegio ut 0nquesti sunt, quod cum de rebus publicis in aer c0nsistorio saepe verba faciamus, de rebus gallicis nihil unquam egerimus Et quidem an graVia atque adignitate et religione huius sacri collegii aliena sunt, quae nobis relata suerunt super hac re, ut vix absuerit quin decerneremus diligentes sum insorinationes in aliquos, illosque etiani interrogare

quid sentiant de de; negotium istud Gallicum ut scitis non

eSt 0Vunt, nec coeptuni tempore nostri 'ontiscatu quando ab antecessoribus nostris sui de eo actum in hoc saero Consistori0,suerunt deputati Cardinales qui interessent congregationi super rebus gallicis p cum iis omnino Semper communicavimus, illi ilegimus sine c0nsilio ip80rum. Nuper quando iste avari us sedit illam quam ipsi vocant abiurationem, transmisit ad os legationem honoriscam, Oratores illustres ad praestandum Nobis et

huic S. Sed obedientiam si enim habent illius nuperae litterae ad 0s datae), ac si ipse esset alter Carolus Magnus de hae saneta Sede bene meritus, eandemque a Longobardis sui ille

secerat liberasset Nos de hac re diligenter et accurate in e0ngregatione Cardinalium deputatorum super rebus Gallicis communi. cavimus, et quia agebatur de re spectante ad silem, it 0e negocii ipsius qualitas expostulare videbatur, radiunximus huic Congregationi alteram S. Inquisitionis, et cum eo consili arambarum decrevimus Ducem Nivernen8em ab isto Navarro Oratorem desti-Danimaica, o da altri retici delia sella di Calvino, ulla quale si seguaee, che la adre de giovine, che d adrigna de Re di Polonia ostenterata retentione de figlio, et o di inque anni in circa e sara avversaria alfigliastro e per ultimo, hera Senatori per i proprio loro Interesse tentar- anno di lare, cheo Re si elettivo, e che a loro toechi Pelettione. Supra questi capi Sua antita seco longo discorso, e passando alia persona et Redi Polonia, a quale occa legitimamente a successione et Regno di Suelia, che si deve tutare per a sua aggione e per esse Cattolico, ostro gi' impedimenti, che si arebber alia parte sua, e li pericoli, che correrebbe partendosi a Polonia, cosi per i Gran Cancelliere, eho gi d emico e che

in sua assenZa commoveri gl umori, e perturberia e cos de Regno, come

ancora, perche P Arciduca Massimiliano risvegliarebbe li suo pensieri, e sue serge e la sua persona a ricuperare que Regno, cho retende essergii stat0 occupat per orga. Si tace la resolutione satia da Sua Santita o alliragri Cardinali, a si lene per cosa certa, che si mander u Legat in Polonia, aecloeli accostandosi line alia Suegia snpplisca in sua absenga P autorita de Legat per conservare ii Regno a suo Re, o per uviare alli tumulti, Bedarii, Se Si vovessero, e che in Germania si mander u Prolato per opera con 'imperatore, e concit rencipi di Casa 'Austria, che non si armi contro a Polonia e che Massimiliano stia sermo, o cho a transattiones Osservi, e non si venethi a causar altra novita.

natuni, mullo modo recipiendum e88e, Sed ut secum urbanius ageretur, cum 8Set Princeps magnae nobilitatis, transmisimus

ad dictum Ducem Patrem P088evinum Jesultam, qui hanc animi

nostri sententiam ipsi igniscaret, quod Si tanquam privata persona vellet accedere, eum ad 0Strum conspectum admitteremus, et terminum ei etiam praefiximus commorandi in Urbe decem

Vel quindecim dierum. Accessit ad Urbem Dux Nivernensis privatim, et pluries nobi8eum egit etiam de negocio istius Navarri, et habiti sunt de ea re longissimi serm0nes, sed nihil n0vi nobis

relatum est quod non antea SciVerimus, cum os multo plura

in h0 negocio intellexerimus; 0natus e8t praecipue nobis demonstrare, qu0d omnes Principes qui lavent parti catholicae, non dileantur gelo Dei ac religionis, Sed pr0priis passionibus ac privatis eorum commodis; adiecit etiam quod si Rex eligeretur ex parte ipsorum suturus esset valde debilis, et quod pauci admodum praestituri essent obedientiam. Postremo egit omni studio pro abs0luti0ne istius Navarri, qua in re haec tria in c0nsultationem veniebant, primum de abs0lutione in sero conscientiae, Secundum de absolutione in laro exteriori, tertium de habilitate ad Regnum. Circa primum in sero p0enitentiali verum est Nos non posse tutaeonscientia eidem illam impertiri, triplici ex causa, ratione im-p0enitentiae, ratione scandali et ratione summi periculi. Ratione imp0enitentiae, quia adhuc iste Navarrus est impoenitens, nam enm ab hac S. Sede sui declaratus haereticus, relapsus et pri-Vatu p08Se8Sione et successione cuiuscunque Regni et inhabilis

ad illud declaratus, ipse nedum semper retinuit quod possidebat, sed omni conatu anhelavit ad usurpationem Regni Gallicani, quod numquam p0ssidebit, tot exercitus haereticorum duxit in Galliam, et libros haereticorum disseminavit, tot iuramenta horrenda et

nefanda praestitit, quibus palam omnibus testatum esse Voluit, se laturum perpetuum hostem . Sedis Apostolicae, toties aeramenta Eucharistiae, corpora ac sacras reliquias Sanctorum proiecit ad 0nculcavit, tot sacerdotes ae alios religi0808 viro occidit,isit militum catholic0rum sanguinem effudit, tot etiam alia infamia 8eelera commisit, quorum nullam adhuc poenitentiam egit. Ra-ii0ne eandali, quia si tam lacile ac imprudenter absolutionem ei impartiremur. ipsime, haeretici nos irriderent ac deluderent; nullus esset Princeps haereticus, qui non sola benedictione ac

εἰgu Sanctae crucis atque auditione unius Missae se absolvendum seis demonstrans, quamcunque rem consequi p0SSe contenderet,

etiam Regnum et Imperium. Ratione summi periculi, quia ii te rediret ad vomitum ut alias rediit), in summa potestate P0n-

132쪽

stitulus, quae mala non tentaret quae pericula non imminerent 1idei catholicae ac tot reipublicae christianae quibus quomodo occurrere possemus horret animus meminisse homini tam impru dontis sedilitatis Absit h0 a nobis, nihilque agemus unquam rem indignam S. Sede, Sumti parati potiti mori, excoriari et martyrium etiam libentissime subire pro fide cathollica Haee sunt pertractata a Nobis post adventum Ducis Nivernensis. Quid haec opus erat communicare in Sacro Collegio egebatne res discussione, examinatione vel consilio habebat negotium istud in se ullam dubitationem Sed miramur Valde et dolemus, qu0d non desint veri poenitentes etiam in hac Urbe, qui aveant partibus haereticorum et propter inimicitias hominum deveniant ad

quaerendas inimicitias cum Deo. EccleSia Dei non est gubernanda more politico, sed Secundum can0ne ac iura praescripta a sanetissimis antecessoribus in hac Sancta Sede Nod Vallisellan I lsol. 83 sq.)49. Die T Julii 59 Sanctissimus dixit advenisse ad

Urbem Peronium Henrici Boi boni Legatum . quaenam auteni mandata asserat, adhuc Sanctitati Suae non 88 8atis exploratum: cum ea sibi exposita suerint, Cardinales Statim acturum certiores. Die Mercurii secunda Augusti sui congregatio generalis omnium Cardinalium, in qua Sanctissimus retulit mandata Henridi Borboni nomine a Peronio eius Legato Sanctitati Suae exposita; earum summam esse humilem absolutionis et Sed Apostolicae reconciliationis petitionem arduum an negotium, proinde Cardinalium omnium de eo Sanctitatem Suam audituram sententias, utque liberius eas, semotis arbitris, dicant, separatim singul08eVocaturum, qu08 monito vult, ut Deum interim humili proce

enixe rogent, ut eorum corda in id inclinet, quod in gloriam suae divinae Maiestatis, fidei catholicae augmentum et edis Ap0-

stolicae benescium ces8urum Sit.

Baronius num saepius Pontificem Clementem VIII ad Regem Henricum IV Ecelesiae reconciliandum esset hortatus, neque adhuc petitionis suae compos efficeretiir, divini Spiritus ardore succensus et S. Philippi consilio ac praecepto commotus, libere et perte Pontifici dicit, se non amplius eius consessiones excepturum, nisi de Rege absolvendo recipiend0que deliberaret. Quibus rebus iactum est, ut Pontificis animus tamdiu ancipiti cura suspensus, in optatam deliberationem venerit Regem ad poenitentiam rodeuntem excipiendi. Albericus De Vita et Scr. Baronii. om. I. pist Romae 1759 pag. 49 Vita Bar auctore Hieronymo Barnabeo. Rom. 165 1 pag. ἰ0sq. Cis de hoc rebenedictionis Henrici IV negotio Henrici Cath. Dasilae de Belli Civili Gallico Hist. Vol NI Romae 1745 pag. 402 sq. necnon m Analecta R0m. pag. 8 sq. 14 l. 151 sq. et Zur irchensesch. to pag. 44. 8 l.

Dio 30 Angusti 595 Sanctissimus dixit audivisse vota

omnium Cardinalium Super absolutione, quam Henricus Borbonius per suum legatum Per0nium petit. Se quidem sententiam, quae

sui frequenti0r, amplexurunt, eorum pietatem et prudentiani magnopere laudare, et quia requentius in eam partem itum suit, ut Borbonius ab80lvatur, Sanctitatem Suam huiusmodi absolutionem impertituram conditionibus ad Dei gloriam et edis Apostolicae dommodum quanto mai0ribus et pluribus seri poterit constitutis. Cod. Vallicellan G sol. 180 sq.)50. Die 22 Decembris 160 Sanctissimus D. N. conquestus est de his, quae a Republica Veneta acta sunt contra immunitatem et libertatem Ecclesiasticam Code Corsimau. 42 sol. 334.)Di. Die 20 Februarii 160 Sanctissimus . . loquutus est Venerabiles Fratres, in negotio Jurisdictionis Ecclesiasticae

elim Venetis, de quo alia verba seeimus, no Volumus omnino pr0cedere ad ulteriora, et eo praesertim quod ad notitiam nostrana pervenit Veneto secisse aliam partem, ut vocant, prohibendo ne linquam bona emphyleutica celesiarum deveniant ad ecclesiam, et e0nsolidentur directo eius d0minio, quod quam alienum sita iustitia et omni ratione, omnes seiunt, et si mors Ducis sequutish0 sui88et, 08 iam ad ulteriora prodesserimus, sed voluimus

' Papa Palilo V prima chlamato Camillo Cardinat orghes . . o dilaceia maestevole, grande di persona, benissimo proportionato et con a naturale gravita appare sempre ella Santita Sua una singulare mansuetudine et benignita, si di uon ingegno, di poche parole, a quello che dice et traita, si con termine di gran creanga, professando di non lasciare partirema persona a se che non odi a straordinaria humanita, gentilegeta et manter de suo procedere, correndo voce che non si in Roma alcuno chelia possa gguagitare elli termini di creanga et uoni officii. Si conosco chiaramento che sempre tu si a prattico et intendente dei manerei di stato consessando gn uno che ne principi de suo Pontescat havesse poenes noscenga degli assari de rencipi, et osse facile 'ingannario con mali 0sseii. Prencipe veridico et sincero, amara viri et a iustitia, favoriscel'abbon langa et 'utilita publica, et credere cho gn uno potesse assicurar8issi quanto promettesse. Ε fama comune, ehe a sua vita si sempre stata in-B0cente et pura, si di costumi essemplari, ne in questa parte si si a scOperta Ombra di vitio, et in concutio tale si si mantenui sempro . . Relatione

di Roma deli' limo grueiov. Mocenigo Cav. Ambaseiatore a uella Cortei'anno 16 12 Cod. Urbin. 839 sol. 49 sq.)' Quoad controversias de iurisdictione ecclesiastica Interdicti praeambulas se Codices Corfinian. 1620. 162l Leitore di g Antonio Maria Uratiani dat orgo an Sepolcro Vescovota'Amelia. Scritte ella sua untiatur di Venetia egi anni 1596-I598 et Cod. Urbin. 35 sol. 243 sq. Relatione doli' limo g D. Francesco di Vera ritornato Ambasc. alla Repliblica di Vonetia at o di pagna).

133쪽

242 243

exspectare creationem novi Dueis, qua seqRuia nobis dixerunt elegisse Senatorem Du0dum oratorem ad 08, ut nobiscum super hoc agat exspectabinuis adhuc per deceni vel duodecim dies, etsi non venerit et ea quae sunt de iure nobis nomine eius Reipublicae non offeret, procedemus omnino, quia Volumus, ut principes praesertim Christiani iurisdietionem restituant celesiae. Codeae Angelic. . . I 2.)52. Di ii April. lij06 Sanctissimus . . sic initus est: Cogimur inviti contra dominium Venetorum ad ulteriora procedere. Egimus saepe cum ip8is per litteras ct per uncium nostrum.

Exspectavimus per plure menSe corum Oratorem, quem ad 0s hac de causa miserunt, eumque attente et accurate audivimus, et

cum nihil relevans deduxerit, et nullam spem emendationis dederit, quinimo ex patientia nostra in dies duriores reddantur, nihil aliud nobis superesse videtur, quam armis spiritualibus uti quae sunt propria Ecclesiae . . Cogitavimus igitur, si Dominationes Vestrae in hanc venerint sententiam, benignius et mitius quo fieri possit

cum ipsis agendo eo . . Xcommunicato denunciare . . Omnes

Reum Diti Cardinales in sententiam Sanctitatis Suae iverunt . . soli Cardinales Veronensis et Vicentinus rogarunt Sanctitatem Suam ut aliquid plus temporis ei concederet Cod Corsin. 42

b3. Die 1 Julii 1606 Sanctissimus D. N. non sine affectu doloris reserens Patribus inobedientiam Praesulum Ecclesiarum Dominii Veneti, et transgressionem mandatorum Apostolicorum proposuit eisdem cogitandum de modo procedendi adversus illos et de poenis infligendis, auditurus ad aurem singulorum Vota.

b4. Die 8 Januarii 160 Sanctissimus . . laudibus X- tulit Regis Catholici eximiam pietatem et in hanc S. Sedem stildium, propterea quod idem ex Comiti de uentes Gubernatori Mediolani mandaverit, ut eomparatis peditum viginti sex equitum quatuor millibus Sanctitatis Suae imperio praesto sit, ne ultra orthodoxa religio, quam semper idem ex sartam tectam 88e voluit, a Veneta Republica . . in aliquod discrimen adducatur.

Genuensis observantiam erga Sedem Apostolicam ac servandae

immunitatis Ecclesiasticae gelum his praesertim temporibus graVioratione c0mmendavit. l. e. sol. 49'.)56. Die ultima Aprilis 160 Sanctitas Sua dixit accepisse ex litteris Cardinalis demiolosa et Francisci Comitis de Castr0 eandem Cardinalem vigore saeuitatis sibi a Sua Sanctitate sub quibusdam e0nditi0nibu e0nce88ae Veneto in publico e0rum collegio densuris absolvisse et Interdictum relaxasse. L . sol. 349')

58. Die b Novembris 62 Sanctissimus D. N. Reumos Dad Cardinales tenoris ut sequitur alloquutus cst Ex causis alia Fraternitatibus vestris expositis, et vestris auditi sententiis, de vestro consilio pariter et assensu tatuimus, decernimus et declaramus, ut imposterum Romani Pontificis electio aliter seri non possit quam per secreta chedularum suffragia in Conclavi, et e clau80, ac post solitam Missam et communionem Cardinalium in eo celebratam, atque haec suffragia in secreto serutinio et addessu pariter secretis tantum serenda sint, vel per compromissum de omnium et singulorum Cardinalium in C0nelavi praesentium e0nsensu aciendum. Nisi communiter ab omnibus similiter et singulis Cardinalibus quasi per inspirationem Dei fuerit celebrata. Ita ut si suffragiis duo pares sint in duabus tertiis partibus, neutersit electus; si autem alter superior, ille electus sit. Cum aliis deeretis, clausulis, declarationibus, Sententiis, censuris et poenis,

et alias prout in litteris desuper expediendis plenius c0ntineturi nomine Patris te Code Corfiniun. 42 Di. 364.)

Codd. Vallicellan L 25 Historia Interdicti Venetiarum auctore Osepho Malalesta et M s Carleggi de Sgr ivseppo Malalesta sol. 253 sq. est. Paolos e la Reppublica Veneta Giornate dat 22 Ottobre I 605 ali Giugno 1607. Per Enrico Corne . Vienna 859. Archivi Storico-Italiano Firenge 1859 pag. 150 et Fra Paclo Sarpi v. Munch. Marisruli 1838. pag. 87 sq. Quae invenitur in Codice Sessoriano CCXLV Aeta Canonigationis euntinente .Ex Libris Monasterii S. Crueis in Jerusalem Ord Cistere in Urbe Romae a. 1721' super . Philippo Nerio sol. 120 sq. Cardinalis Bandisii Seriptura, nuncupata est a P. Francesco Maria arust et 8 P. Cesare Bamnio instem conci quali sui creat pol Cardinale'. Notitias de Conclavi Gregorii a V nonnullas exhibet Cod. Sessorian. CCCCXI. D. Cod. S. Petri a Vinc. A. E. I. 76 fol. 3 sq. Avertimenti dati a Papa Gregorio XV a Card. Ludovisi suo Nipote se Cod. Se . it. l. 77 sq. Ricordi dati alia Santita di Gregorio XV a Sgr Card. Ludo- visio suo Nipote, come dovea portarsi tanto ne Pontificato, quanto eli av- venire, da quale sono 6tati e scritti in questa larma etc. CD. Angeli Massarelii, qui fuit ridentino Concilio a Secretis, de U0dis seu sormis variis electionis Romani Pontificis a Divo Petro usque ad Julium tertium. Ang. Mait Spicilegium Romanum Rom. 18398q. om. IX. pag. 5l8.)- Constitutio Gregorii XV Aeterni Patris Filitis d. d. 17. Decembr.

134쪽

59. Die 23 Oetobris lG23 ad implorandam divini numinis

gratiam pro elici regimine sui Pontificatus Urbanus VIIIJ indixit orationes quadraginta horarum in tribus celestis patriarchalibus S. Joannis Lateranensis, Beati Petri et Sanctae Mariae Maioris, et in aliis Ecclesiis in diebus et iuxta formani, prout in Brevi Sanctitatis Suae Cod. Angelio. . . I 3.)

60. Feria 4 die T Januarii 162 R0mae fuit Consistorinni

secretum in Palatio Apostolico apud S. Petrum, in quo eum Reumus D. Card. Lenius qui anno superiore Sacri Collegii Caine rarius fuerat, eiusmodi officium in manibus Sanctissimi D. N. de posuisset, Sua Sanctita me Gasparum Card Borgiam it. S. Crueis in Hierusalem qui illi in ordine succedebam, eiusdem S. Collegii

Camerarium in hunc annum constituit, et purpureum saeculum et

sigillum argenteum mihi de more dedit cum facultatibus s0litis. Cod. Sessorian. CCLXX s. h sq.)61. Die Lunae octava mensis Martii 632' sui a Sanetis sim D. N. Urbano Papa VII in Palatii Vaticani novi aula consueta quae respicit plateam S. Petri, habitum Consistorium, in do

Cardinales proposuerunt Ecclesia vacantes. Et primus omnium, cum clauso Consistorio Sinus dixisset ad Propositiones, Cardinalis orgia proposuit duas Ecclesias, et unam praeconigavit, et statim ex abrupto, nulla petita venia, coepit alta voce recitare ea quae continebantur in quadani scriptura, ut equitur. Cum primum Serenissimus Hispaniarum Rex Catholicus e0niuratam eum Lege Sueciae Haereticorum omnium vim acceptasque

non 26. Novembr. prout Orena, apstwah und aisorthum. Berlin 1874. pag. 128 notat 162 do lectione Summi Romani ontificis in Cherubini Magnum Bullarium Romanum om. In Lugdun. 1692. Ol. 396 sq. st. Caeremoniale continens ritus electionis Romani Pontificis Gregorii Papae XV iussu editum cui praefiguntur Constitutiones Pontificia et Conciliorum Decreta ad eam rem pertinentia Romae Typis Rev. Cam Apostolicae 1721 in . Quo equidem usus sum exemplari, ei appendicis instar annexus est libellus cui titulus Compendio dello coso principali contentate ne Ceremo niale di Gregorio XV de lectione Romani Pontificis, per facilitare alli Signori Cardinali ii uovo modo di elegere it Papa, o per struitione elli Maestri di Coremonte. In Romamella Stamparia della Rev. Cam Apost Ii24. - Eandem materiam pertractat etiam Anonymus in Commentario quem in veni in Codice Corfinian. 219 sol. 5 sq. Quaenam cavere, quae vero n0n teneantur Cardinales in Electione Pontificis ex vi Constitutionis Gregorii XV.) Pro rebus sub Pontificatu Urbani VIII eiusque auccessorum gestis

respici merentur et excuti Codices Bibliothecae Angelicae Cartae in 8. C. 7. 27-o0, in quibus inest Diario ο si raccolla di nuove di Roma dat 628sino a 1731 inclusive*.' se. h. Mulier Die Omischen apste. XVI. Wien 1855. pag. 270

Catholicis in Germania clades intellexit, ut maiorum suorum vestigiis insisteret, qui pro Religione magis quam pro Imperio dimicantes gl0riosum hunc ei titulum perpererrant, consilia sua

omnia viresque direxit, ut Statim tanto periculo occurreret. Post

habilis itaque in Indiis, in Italia, in Belgio rerum suarum rati0

nibus, magnam pecuniae Vim Caesari suppeditavit, suasque in Belgi e0pias Suec resistere iussit, dum interim omnium Regnorum su0rum potentiam ad maiorem opem serendam pararet. Sed simul reputans conspirantia undique haereticorum arma non commode

posse nisi communibus Catholicorum armis repelli, ad Sanctitatem V communem omnium parentem Se convertit, qua maiori potuit

eontentione humiliter postulans, ut non solum Ipsa collatis quam largissime posset pecuniis, opitularetur Sed quod praecipuum esset, Catholic0s omnes principe p0pul08que periculi admoneret, et ad Religionis causam in tam praesenti discrimine iunctis viribus strenue defendendam serio hortaretur, talemque se postolicas0llieitudine nunc praeberet, quales Sanctissimi clarissimique ex vestris praedecessoribus exhibuerunt, qui quasi tubam Ap0stirlicam vocem Xaltantes pro tuenda, imo etiam pro propaganda fide universam Christianam Rempublicam ad gloriosa foedera excitarunt, qd0d Sanctitatem Vestram pro summa sua prudentia atque pietate egregie praestituram Maiestas Sua merito sibi pollicebatur. Verum dum gliscunt in dies mala et adhuc Sanctitas Vestra cunctatur, haec omnia a Beumis D. Cardinalibus Hispanis et a me Sanctitati V. privatim saepius repetita, iussit Maiestas Sua etiam in amplissimo hoc Consessu suo nomine me referre, ut quotquot hie adsunt Reum Patres, tot sint testes apud Deum et homines, Maiestatem Suam nec studio nec authoritate nec re Dei et fidei causae

defuisse, et simul me ea qua decet humilitate et reverentia protestari mandavit, quidquid detrimenti Religio Catholica patietur, non piissimo et bsequentissimo Regi, sed Sanctitati Vestrae adscribi debere.

Pontiscem id revera praestitisse patet ex Codice Vaticano 6929sel. 38 sq. 111 sq. 317 sq. se etiam Cod. l. Petr. a. Vinc. . . I. 76

l. PSq.3 In eodem Codice, ex quo iste contextus relationis de Facto Borgiae in Consistorio ' depromptus est, Ol. 73 sq. haec notantur: Orgiae Insermatio seu discursus, quod sit libellus famosus. Scripturam continentem protestationem Sermi Hispaniarum Regis in Sacro Consistorio publicatam habere vim libelli famosi colligitur x illius lectura in illis verbis: Dum gliscunt in dies mala, adhuc Sanctitas V. cunctatur*, quae verba indicant Sanctissimum D. N parvipendere depressionem catholicae dei. Et iste 8en8us colligitur nedum ex interpretatione eorundemmet verborum, sed etiame aliis in fine eiusdem scripturae, dum ibidem asserit detrimenta quae Ca-

135쪽

Et idem Sinus D. Urbanus patienter audivit, donec per venit ad ea verba , Et adhuc Sanctitas Vestra cunctatur, et idem Cardinalis orgia appellavit Cardinales, se aliquantulum a

sedendo sublevans ad illos aciem vertens; nam iam Vellet transire ad Protestationem, tunc Sanctitas S. iussit eum tacere, dicens et repetens pluries: aceas, tace; subdens, quia non tacebat: 0-

querisne uti Cardinalis, an uti orator Respondit ille Uti Cardi natis, et parva interposita mora: Et uti orator, interrumpens Suam Sanctitatem loquentem, quae dixit, ut sequitur es Cardinales in

Consistorio secreto non loquuntur palam nisi praecedente nostra licentia super materia, vel interrogati, et eum petimus consilium, quod etiam sequi non tenemur. Tu uti orator non habes oeum

in hoc Consessu, nam hic oratorum Principum nullae Sunt partes, sed te audivimus et audiemus in loco qui Oratoribus convenit. Tunc idem Cardinalis orgia subintulit, se non potuisse habere audientiam; sed SSmus respondit: u habuisti audientiam pluries quam aeter Oratores, quos singulis quibusque quindecim diebus audivimus semel, e autem quater et quinquies in hoc temporis spatio, d0nec non es hic palam loquens egressus terminos exhortationis ad serendas suppetias pro rebus Germanicis, patienter audivimus, modo taceas, ita iubemus. Et quia reluctabatur et nolebat tacere, et mussitabat partim hispanice, partim latine, se habere iussionem a Rege Catholico, subdidit Pontifex: Non potest esse, non credimus, taceas quando actum sui de subsidio nobis

tholicae Religioni occurrunt, idem Sanctissimo D. . adscribi debere'. Verba igitur ista temerarie et contra veritatem prolata ad denigrandam famam SSmi D. N. gravissimam libelli lamos speciem constituere, nemo recti iudicii denegabit. Nam si libellus famosus dicitur compositio quae continet alicuius infamiam . . multo magis erit scriptura praefata . . . . Ol. 85 sq. Prop08itiones nonnullae, ex S. Theologiae sontibus excerptae, quibus Emi ni Card. Borgiae Protestatio iaper in Consistoris pronunciata parum congruere Vel potius manifeste nil versari videtur. Prima Propositio ost Christianum Pontificem canonice lectum ut tuo in Potri solio legitimo sedentem, omnes Christi- fideles qui illius oves sunt summa revorentia et observantia, imo etiam pietate prosequi debent. Quinta et ultima Propositio. Summum Pontificem publice ac solemniter corripere nullus mortalium potest, nisi erret in materia fidei . . IIaec vero dicta sunt, ne quisquam facile audeat in personam papae irreVerenter insurgere . . Rogamus autem provolutis genibus Urbani Pontificis Sanctitatem, quatenus ex sua urbanitate ac benignitate excu8are dignetur Catholicae Maiestatis optimam intentionem, reputans summum reli gionis elum Summamque reverentiam, qua semper celsissima Hispaniarussi Corona Apostolicam Sedem O Rom. Pontifices est prosequuta Excuset etiam rectam animi praetensionem Emi Card Ilargiae, qui quum piissimumsit, non e8t Verisimile a mala praecogitasse, quae ex illius protestatione consequuta sunt,

eonserendo a Cantinalibus pro Stat Ecclesiastico tuendo, Tu Abin te opposuisti, et debebamus in Te animadvertere, sed odileximus plusquam merereris. Resp0ndit ille se prius assensum dedisse. unc Smus respondens subdidit Tanto peius, quiareeessisti a bono consilio. Inter haec non aequiescebat, et volebat pertinaciter propositum Serm0nem c0ntinuare. Iterum dixit Pontifex altius attollens vocem Velles excitare turbas, et me do Domino sacere SerVum 3 aceas, tace merereris, ut iuberemusi egredi. uno Cardinalis S. Onuphrii Zelo commotus, cum videret non praestari a Cardinali orgia debitam obedientiam Pontifici, a suo loco se contulit ad orgiam instans, ut taceret et obediret. Sed Sua Sanctitas iussit, ut acquiescerent ambo. Dum haec gerebantur et ex utraque parte dicebantur, Cardinalis Barberinus Stans, Sed a suo loco non recedens, dixit Reume neree0rderis, quod egomet obtuli Dominationi uae pleraque ex his quae petis, et Ipsa renuit et bis repetiit hoc, intelligens demissionibus laetendis, ut tractari officacius posset conc0rdia inter Principes. Et quia Cardinalis ulterius interrumpens Pontificeml0quentem dixit Loquor uti rotector respondit Cardinalis Barberinus Ad Protectorem non spectat hoc Osficium, sed versatur tantum in tuendis nationalibus Ecclesiis, et illis proponendis, cum vacant. Tandem addidit idem Cardinalis Barberinus Dum tali rati0ne agitur, per haec dissidia sacrifieamus haereticis, volens innuere, gratas suturas hasce tumultuosas altercationes haereticis. Retulit etiam idem Barberinus esse constitutam Congregationem cardinalium super hisee rebus Germaniae, dicens: esterna die intimata est dicta Congregatio et plerique Cardinales qui adsunt, h0 sciunt. Interea Card Columna, ad quem spectat pulsare dampanulam, quia ab aliquibus Cardinalibus innuebatur ut eam pulsaret, dixit quaedam verba Card. 0rgiae, ut acquieSceret, qui eard. orgia surgens et valde iratus contra Card Columnam: Nihil mihi, ait, tecum est obedio Suae Sanctitati petens ut Sua 8anctitas vellet recipere scripturam quam prae manibus habebat;

' l. e. Ol. 14 sq. Quaeritur de duobus Primum a Cardinalis qui in Secreto Consistorio protestationem interposuit vel interponere attentavit Regis cuius erat Orator, in praeiudicium SSmi et pluries ab eodem Smo tacere iussus non acquievit, sed protestationis libellum dimisit in manibus eiusdem Smi o Capitum ordinum, ac soluto Consistori eundem proteStati0nis libellum in aliquos vulgavit, inciderit in aliquam poenam. Secundum an dicta protestatio sit alicuius aloris cenSOndR. Quoad primum, existimo Cardinalem praelatum incidisse in poenam insibedientiae atque periurii, necnon et excommunicationi latae Sententiae,

136쪽

quam . . recepit et quae sequuntur verba protulit Ad 6spertinet cura Ileligio itis Catholicae, cui diligenter incubuimus et incumbemus dilectum silium nostrum Regem Catholicum amamus et plurimi saeimus, ut ex effectibus ostendimus ' mi tumultu0sa

qua excepto mortis articulo non potest absolvi nisi a Rom. Pontifice euiti

Qiton secundum, protestatio nullius 8 censenda roboris et momenti.

A. E. I. 75 sol. 209 m Charissimo in Christo ili Noster Salutem. Nulla habita ratione re verentiae obis et huius . Sed is culmini debitae, Cardinalis orgia eo pro

cessit audaciae, ut in Consistorio nostro secreto nuper habito, nedum Nostra non praevia facultate, verum Nobis penitus ignaris locutus sit in Nostro eou. spectu et coram Sacro Cardinalium Collegio in sententiam, quae in pagina hisce Nostris litteris adiuncta continetur, ea perpetrans, quae a cardinalitia auctoritate et ab obsequio erga Summum Pontificem debito prorsus sunt aliena. Iaec ille a Nobis increpitus animadvertens Obtendere coepit, e pro rua Maiestate apud Nos substinere personam oratoris, abutens iniuncto sit munere, et Suam tegens Oe clypeo contumaciam. Legati enim Principum in Secretum Consistorium non admittuntur nullaeque ibi sunt eorum partes; quod quidem illi obiecimus, atque in Oe qui Oratoribus convenit, sicut pluries praestiteramus, eum tanquam Oratorem audire offerentes, silentium in praefato Consessu uti Cardinali imposuimus aegre tamen illum reluctantem seria admonitione in Officio potuimus continere. Patienter eum nudivimus, donec non est egressus exhortationis terminos licet statim praecipere debuissemus ne loqueretur. Dedimus hanc indulgentiam paternae charitati, qua uam Maiestatem ex corde prosequimur alioquin re tam pravi exempli absque Severa animadversione non fuisset tranSmittenda. Pro certo habemus. Maiestate Tua facti seriem esse ponderandam ea pietate et prudentia qua pollet, et quae congenita est religiosissimae Austriaeae familiae, nec Maiestatem uam suturam sui dissimilem erga Nos qui eius experti sumus obsequium, quod etiam professa est epistola nuper suo nomine Nobis tradita. Hisce igitur cognitis speramus, a Maiestate Tua suam erga Nos lialem di lectionem et reverentiam comprobandam. Innotescent enim laeti negoti0 Catholicis Principibus ea quae acciderunt, cum palam adeo geSta Sint, ut diu latere non possint, iamque a vulgari praesentimus. Consideret Maiestas Tua quid consilii pro sua pietate capere debeat, et qualem se erga Nos in hoc rei Successu praestare. Neque enim ambigimus, exploratum esse aiestati uae, quod notum est oculis Dei atque hominum, quanta sollicitudine laboremus et assidue laboraturi simus, numquam cunctantes, ut christiana

Respublica perfruatur optata elicitatu, ut Catholici Principes in salubrem concordiam coalescant, ne inimici Crucis Christi serocius Catholica Ecclesiae insultent. Confidimus fur ut Pontificia mens apud Divinum tribunal pr0betur, et nullius etiam notati ol,l leutiones sormidet. Utinam Pater miseri' cordiarum, in cuius manu sunt orda regnantium, annuat votis et consolet irconatiis sollicitudinis nostrae. Quam vis enim mei nostra non Semper pia tum felicitatis eventum sortiantur, ponimus tamen in Deo spem nostram, et in eo perantes non infirmabimur. Nuncium nostrum sustus haec eadem

negotia disserentem eadem qua Nos ipsos de cupimus audiri a Maiestate

diseeplatio coepit SubSidere et quiescere, et Pontifex dixit Prose iliamini Pr0positiones, et tunc Card. S. Onuphri coepit proponero

Ecclesiam te.

Nos infra scripti testamur in verbo veritatis omnia praeinserta ita aeeidisse, et pleraque verba praeci8 prolata esse, sed saltem a sensu quem exprimunt, nihil di8erepare, et alia gesta esse ut reseruntur, et Sic RSSerimus, quia omnibus et singulis intersuimus, ea Vidimus et audivimus, in quorum fidem nomen nostrum manu

propria subscripsimus hac die Jovis decima octava mensis Martii 16 2 in cubiculo, ubi solet haberi Congregatio S. Osfidii. Ego Guido Card. Bontivolus affirmo et attestor ut supra, praeterquam de illis verbis quae de r0tectore asseruntur dieta

Card Barberino, quae prolata fuerunt a Sanctissimo D. N. Ego r. Desiderius Card de Cremona affirmo et attestor

hi Card. Bentivolus. Cod. S. Petr in Vine. . . I. ibi l. 4 q. tam 9 sq. μ)6P2. Dido Martii lueta Sanctissimus . . alloquutus est Bellinos nos Cardinales Religioni catholicae diuturna bella in 0mnibus sere partibus christiani orbis multiplices iacturas intulei lint, et licet pluries ad Deum publicis rati0nibus tantis malis

remedium implorare studuerimus, non 80lum discrimina non Vertuntur, sed in dies magis ac magis crescunt, ita ut divina Majestas videatur ad nos loqui in ira sua. Recogitantes igitur divinam b0nitatem super a alitiam praestabilem esse, iterum indicere

Τua, cui paternan benedictionem amantissime impartimur. Dat Romae die 9. Marti 1632 a. 9.

30rian. CCCLXXXVIII Relagione Diaria di viaggi ho see in Francia e

' Faetum orgiae ansam dedit huic Urbani Decreto Cod. S. Petria. . it. Ol. 114 sq.): Licet antiquis moribus cautum fuerit, ut nullus Cardinalis in Consistorio Secreto do aliqua re vel negotio loqui deberet, niSi super articulo ab ipso Summo Pontisce ad discutiendum proposito. Videntes nihilominus laudabile hoc institutum . . a quibusdam negligi. Quamobren . . decernimus nomini Cardinalium licere in Consistorio Secret quicquam dicere . . Sive proprio Sive alien cuiusvis etiam regali aut imperiali nomine, qu0cunque praetextu . . nisi super negotiis a Summo Pontifice in Consistorio ip30 diculi undi causa proponendis . . Ac praesens Decretunt in Actis OnSi turialibus ad pi3rpotuam rei memoriam registrari mandamH8. Cfr Analecta Iuris Pontis. 1873 pag. 025. ' Sequuntur subscriptiones quinque aliorum Uurdinalium idem assi r-mantium et attestantium.' Autographon et apographon.

137쪽

8iatuimus supplicatioties et indulgentias in forma iubile visitan tibus Ecclesias et alia exequentibus, quae latius in nostris litteris expediendis exprimuntur Monemus itaque ut ieiuniis et ratio nibus curetis placare divinam indignationem c d Corfinian.

Consistorio secreto die 24 Aprilis 656. Venerabiles Fratres. Praeteriit iam annus, ex quo placuit illi, sine quo laetum est nihil, et a quo omnia, ad quem omnia et per quem omnia saeta sunt, ut vestris omnium sententiis, nullis nostris meritis suffragantibus, ad summum p0ntiseatum eveheremur. Novitas et gravitas illius alienum atque imparem animum adeo repente pereulit pressitque, ut sua imbeeillitate e0rruens atque in lacrimas solutus unam in Deo poneret fiduciam exclamaretquen Domine quid me vis sacere Tu Deus meus et Dominus meus. Hanc divinam voluntatem ut ubique quae qualisve sit cognoscere atque adinapiere Valeamus, quotidianis precibus a Deo poscimus, et a VeStri consiliis atque sententiis libenter exquirimus. Videmus in tot congregationibus et consultationibus, quam erebro convenitis, quam distincte, ordinate docteque discutitis ardua negotia, quae quotidie ad easdem remittimus. Videmus quo amore atque concordia V08 inter procul a saecularibus affectibus commodisque pro S. Sede et pro Ecclesia laboratis et quamquam sponte ac feliciter currentibus minime opus esse stimulis arbitramur, ut animos tamen faciamus, non aliis utemur verbis, quam quae hesterno reseruntur in Evangelio canonicae scilicet monitionis in trina pacis denunciatione a Christo Salvatore exhibita. Cum enim nulla essent inter Apostolos bella, nullae scissurae, nullae animorum di8Sensiones, Voluit tamen Salvator noster coniunctiores eos in uiamorem reddere, ita ut omnium ipsorum esset cor unum et anima una. oc idem speramus adiuvante Deo de vestra probitate ac nobis pollicemur ideoque ut idonee apteque pronuntiemus aX vobis, praemittimus quo ad nos attinet antecedens sacrae paginae praeceptum. Stetit in medio eorum, hoc est neque huc neque illuc deflectentes pari benevolentia unumquemque vestrum in orde nostr complectimur, ac unius Dei gloriam prae oculis habentes repetimus cum David verba, quae in primo scrutinio exhibuimus: Providebam Dominum in conspectu meo semper, Sperantes adiuu gendum: quoniam a dextris es mihi ne submovear; et quoniam

Diari de principio det Pontiscato dolia a mem di Alessandro VII Cod misian B. II. 15). undem Papam ei iisdem Bibliothecae Chis Co

dices a I. 1. 23. 41 4 sq. concernimi.

iatinis clausis intravit Dominus ad discipulos, sciant Fraternitates Vestrae, cum maxima negociorum momenta pendeant a secreto, nil gratius, nil iucundius nobis accidere posse, quam cum intelligimus nihil eorum eliminari, quae inter vos tractantur, et salsa atque per odium consecta 88 ea quae aliquando sparguntur, nempe divulgari passim, imo et Verbolenus communicari, et scripto ad manus laicorum derivari, nulla censurarum habita rhtione, quaecunque in Congregationibus discutiuntur. Pergamus itaque mutua animorum concordia procul a Saecularibus commodis, et servat secreto ad unam Dei gloriam Sanctae Sed inservire, et vestra e0nsilia eo tendentia uti libentissime semper audivimus, ita audiemus in posterum. Unum sui super quo saepius interrogati audire ae respondere non tam negavimus quam distulimus, nempe de iis qui nos proxime sanguine attingebant, gravioribus scilicet ac vere nostris oceupati negotiis. Maluissemus ut illi nihil de suo statu mutantes inter rimarios patriae suae sub

optimo Principe, eius iustitia a clementia ruentes, eandem pa-eatam gessissent vitam, quam os ipsi usque ad 27 aetatis nostrae annum eum unima hilaritate expertos suisse gloriabamur. Verum expugnatos se Vestra aliorumque humanitate excusarunt ob delatos titulos, aliasque honorum exhibitiones, ut et domum et famulorum numerum ultra vires adauxerint. Nos tamen ne 0b0lum quidem ex Camera resudimus, et cum olim tam monitionibus praesentes quam litteris absentes ut viam Domini currerent, h0rtaremur, ab anno nullas dedimus, nullas accepimus litteras, et tantum ill0s generatim Deo commendavimus. Modo post annum audiemus opportune vestras sententias, an ipsorum curam particularem habere, an eorum opera, si apti sint, in servitio S. Sedis uti Nos deceat. Haec seorsum secreto, ac si placeat, brevi scripto 8u tempore poterunt indicari, ut sucilius nos decernere valeamus

qu0 condueibilius in Domino iudieabimus. Interim ad resectionem

aliquam virium a laboribus hyemis transactae, et ad confirmandam Vern tempore valetudinem, caelum per aliquot dies mutare Nobis persuaSum est, ad quod invitamus Fraternitates vestras, ut ege-ii0re una omnes redeamus ad labores. Cod Corfinian. 22

' Csse etiam Discors satio a Cardinali da flessandro II in puniodi morte. Cod. S. Petr. i. Vinc. 75 sol. 397. Die Veneris 15 Aprilis 1667 de mane Sanctissimis . . vocato 8aero Collegio suscepit aeratissimum Viaticum de manu Cardinalis Nini P0ntificia Domus Praefecti, deinde habuit rationem ad Cardinales in hunc

138쪽

Dixit SSintis se iam in lectulo mortis positum et uaOriturum Optavissuetiam antea alloqui Cardinales, Medicorum tamen iudicio distulisse. Gravis

stinos et internos dolores passum fuisse, ac tales ut vix maiores in morte esse crederet Desecisse tamen Dei gratia cruciatuum Vehementiam, et in. minutos si non sedatos dolores, se divinae voluntati consormari etiamsi κdderet dolores, dummodo aligeret patientiam. In illius sperare misericordia, cuiua non est numerus, ne orare ut sui misereatur nec reminiscatur delicta sua vel maiorum suorum, aut indictam sumat de peccatis suis, quando quidquid divina bonitas de suo Deit , ex misericordia, quidquid ipsi patimurcat ex iustitia. Sanctitatem Suam septuagesimum prope annum attigisse aedecimum tertium, ex quo Pontificium onus humeris suis longe impar, etiamsi nihil tale cogitaret atque appeteret, Cardinalibus ita volentibus suscepit. Quietam atque tranquillam vitam incundiorem sibi suisse sitiiram. Magistra. tum gessisse prout potuit, Semperque bonam habuisse Oluntatem, nam litet servida ipsius natura facile interdum erumperet, nihilominus brevi aliis audi. tis remittebat sese, ac pro Sancta Sede paratum semper suisse, SeSe ac omnia exponere, sed Cardinalium consiliis acquievisse. In sacro cultu servando ac aedificiis tum sacris tum publicis impendisse, nec praetermisisse eleemosina etiam extra Italiam in Helvetia in Germania ut in Gallia quodsi in aliquo desuerat, cum homines simus, aut quempiam contristaverat vel sc'ndaligaverat, veniam a Cardinalibus petebat. Commendavit ipsis Apostolicam Sedem, quibus apientiam et prudentiam non deesse sciebat Meminisse vero in praeterito Conclavi tam candide Omnia gesta fuisse, ut tunc Sanctitas Sua saepius diceret non posse ea hae reticum ullum sine apertissimo mendacio carpere Subiunxit deinde aliquid de consanguineis suis, eos Cardinalibus annuentibus ad inserviendum Vocasse, eorum alterum Cardinalibus satis notum nullum verbum unquam contra liquem protulisse, alios tum bona indole, tum ingenuitate loquendi probavit. De rebus domesticis et negociis suae familiae nihil sedulo et attente cogn08cere voluisse. Addidit etiam alacri studio ut animorum in Cardinalibus unae88et propensi ad S. Sed is servitium, id se optare, ut omnes eius Obsequi0 adhaererent. Aliquando in Cardinalium promotione respectu Nationum et Principum non potuisse ut desiderasset exii et ius omnia crutari, cum Oppor tune videretur ilIis satisfaciendum.

Cardinales Sanctitatis Sua Creaturas Conclavi non alias interfuisse,

prudentia tamen ac rerum experientia pollere.

Demum cum rationes et preces Cardinalium ad Deum efflagitasset, apostolicam eis benedictionem est impartitus. Nomine Collegii subiunxi ex ore et nutu omnium et singulorum gra 'te', qua debere se agnoscerent, et pietatis intimos sensus, melius . . Re eipere posse, quam ex mea ratione, quam licet minimus Cardinalium, enis rex munere offerebam, unum pro certo affirmabam, quod exempla et Verba S. S. Omne Cardinales semper erant corde habituri. Post haec ex nutu S. S. allata est Prosessio Fidei, quam singillatim Sanctitas Sua recitavit, et iureiurando super cavangelia confirmavit.

139쪽

Bibliotheca Angelica Patrum Augustinianorum in Urbe libris reserta ad miraculum optimis mihi suppeditavit volumina Shr.

ad Pontiscatum Paulis pertinentia numero Vigintiquinque, quibus quam pretiosa Sint inclusa documenta, an ex speciminibus potuit diiudicari, quae a. 1863 prelo subiicienda esse curavi. Quattuor vltimis exceptis omnia ista volumina in genere inseripta Registro di Lettere de Secretario orsrio Feliciani Codd. Angeli S. 6. 7 18 S. i. 1-9 principaliter complectuntur epistolas a. 1609 et seq. a Scipione Paulis Nepote S. R. . Cardinali Borghesio ad Nuntios Apostolicos in Germania Francogallia, Hispania, landria, Helvetia Sabaudia, Lusitania et alibi residentes ex ossicio datas. Quaenam autem ratio inter Felicianum Antistitem Fulginatensem et Cardinalem Nepotem mutua sit statuenda, edocet noseommentatio in Codice Corfiniano 89 sol. F6 sq. Ιstrugione per i Segretario di Stato de Papa 7 asservata, cuius auctor

an0nymus posteaquam de duobus Brevium Secretariis eorumque

in Curia Romana obligationibus disseruit, sol. 8 ita pergit: Iltergo Segretario ch' i domestico, e si chiam ii Segretario di8tato e di Lettere de rencipi ha audienga suorche i di inanetita signatura gni giorno dat apa, a cui riserisce e lettere ditiitti l Nuntii in tuti ii Regni mio temporii capo i Cardinal

in Mibillon et Germai Museum Italicum. I, 1 Iter Italicum Litterarium. Lutetiae aris. 1724. pag. l. y Zur irehengeschichte etc. pag. 76 sq.' id quod glossa marginalis per ii Cardinale Borghese indigitare solet.' quem coaetanei titulo deligi di Roma ornabant. D. Novaesstoria de Sommi Pontesci IX, 9 et Moeenigo Relatione di Roma a. 161 2 ap. Runke apste III, 368. ' Gam Series piscoporum Ecclesiae Catholicae pag. 696.' Memori Istoriche e Politiche delia Citta e Corte di Roma Raecolleda Niceolo ignorile otio it Pontificat di Martino Vis da altri.' CD. Codd. Urbis 859 sol. 72 sq. - Urb. 851 fol. 29 sq. Insormatione de Secretario et Secreteria di Nostro Signore et di tuiti gli miliel, da quella dependono. Deiragr Giovanni Carga. 1574. Monument. -- tisan pag. 455 sq. et Corfinian 696 sol. 17 sq. Discorso circa la soppressione de Collegio de Secretariati Apostolici salta per Ia Santitis di N. ηgre Innoeengo XI). Bangen Die Ri mische Curie etc. Munster 1854 9 426 sq.

140쪽

Lanstanc di pia mem ., a quale successe ii VeSeovo di Foliquo che eo molta laude, diligenga e sede e c0 imm0rta gloria delsuo nome, risercit quasi tutiora Pontificato di Paulo. Questu Segretario, se en non 80tt0Scrivo lettere, conices altri due sudeiii

Prolato quando it Nep0te de Papa Sta in sermo, collime Sueeede in tempora Papa Pa0lo, quando 'in sermo orsyhese, ehe otio serisso Lansraneo, e due attre volt Foligno opo a morte di Lansraneo, et in tempora Gregori XV a 80tt08eriit Agneehia perci' insermita di Ludovisi. Se bono i sottoserivero e Letiere proprio stitio de Nepote de Papa Hinc igitur factum est, ut huic Mantissae Sectioni censereni

textu haud parum lucis asserunt Sehedae baldinianae ex odi cibus Corfiniuitis bl 2-5li desumptae et in Notis pluries allatae. l. si una io in roga. y 0dissa a Nostro ignore a di ligenga di V. gria in pr0curare riparo, celocho capitando i libro de Re 'Inghilterra' non siti iecutito ait Imperatore. Ma quandut Letiero et g Cardinalibaldini nulla sua ungiatura di Franeia degi anni ἱ08-16l5 CD. l. m. Zur ii chenoeschichte pag. 16 sq. Antonius Caietanus Archiepiscopus Capuanu8. Series unciorum ad Imperatores et Romanorum Reges n. l. in ii l. Resp. Super unciaturis Apostolicis Romae li89. pag. 259 N. 334. CD instruitioni per grAntonio Caietano Arei vesco vo di Capua destinato Nuntio alla Maesia Cesareaa. 1607. Analeci Roman pag. 27.ὶ

a Breve di Nostro Signore, et alia lettera de Sgr Cardina Bellarmino Ionon o avulo tempora leggerio instando, quando mi in portato, a partita de Conte, per sapendo, che si pleno di veleno, o di dottrina da sar quagran anno appresso li Politici, o procurato gia 'impedire, che non ivendino no si stampino. I Re si e buriato mec di questo libro e de Red'Inghilterra, che si vant di essernera' autore, o mi a detio, che si pien0d' errori in Istoria, e meis' allego particolarmente due, l' uno che asserisce, eho lineam di avarra osse tollo a Papa a padre di . aesta Cliristianissima; 'altro che li Cardinali di Perona era' Ossat, quando it e suassoluto a Papa Clemente itavo, come suo Procuratori ossero malamente baccheitati e vestiti di abit indegni ui ha anco oggiunto, che accort08ique Re 'errori os ridicoli, a hora istampare it Libro con averti cor retii. Mi ha ancora Sgr di illero in questo proposito oggiunto, cheindi Santita overebbe largit rispondere non a n Cardinale ma da n Sem plice frate, O pur Pedante per Ostrare it poco conto che si scin Roma diquest opera, delia quale line 'Inghilterra si gloria tanto e si ostra i

per altra via ne capitasse leuno, et si publicasse, et qualch Padrossiesnita m0880 da et Voles8 responderie, et ostrare a salsa et perniciosa d0ttrina contenuia in deito libro, Sua Santit commanda, che 0 8 Venga alia publicatione dicia risposta, senetaehe prima Se ne Si mandata qua copia. In tanto V. gri sae-eia, he si Seguisca, ch d i sine con che di uore me te rac

hommando. Di Roma li 15M'Agost 1609. Cod. Ing. S. 6.9. sol. 23.)2. Eidem. Se bene c0 attremi V. gria si stata avvertita da me per ordine di Nostro Signore deli offitio ch Ella haveva a

lare conra Maesta Cesarea intorno ait esecrando libro, si ii Red'Inghilterra ha satio lampare contro a nostra anta sede cat-ehe si stato mandato a Padro Personio costi. I so tradurre qualche parted'Ingles per mandare a V. gria Ilima, e se potro avere tutio il libro, pro- eurar ancora' inviai glielo. Cod Corfinian. 12 sol. 90 sq.

CD. Apologia Roberti S. R. . Cardinalis Bellamini pro Responsione sua ad Librum Iacobi Magnae Britanniae Regis, cuius titulus est Pri-pliei nodo tripleae cuneus, in qua pologia refellitur Praelatio monitoria

Regis eiusdem Romae apud Bartholomaeum annetium 1609. Rudolpho Secundo Imp. Caesari semper Augusto, caeterisque Regibus a Principibus, qui Deum Patrem et Ecclesiam catholicam Matrem agnoscunt, Dominis suis clem Robertus Card Beliarm felle a DOm. Semp. pree. Ante annos circiter tres Jacobus Magnae Britanniae Rex iuramentum subditis suis Anglis Catholicis suscipiendum proposuit: in quo sub specie fidelitatis, quae rincipibus debetur a populis, fidei Catholicae abnegatioeontinebatur. Admonitus de hac re Summus Pontifex Paulus V ad quem sollicitudo omnium Ecclesiarum pertinet, pro suo pastorali munere binas litteras in sorma revis ad Anglos Catholicos dedit, instruens eos et docens ut averent insidias iuramentum enim illud sine pernicie animarum suscipi n0 posse. Et quoniam Archipresbyter Anglorum, ni aeteris Dia esse debuerat ad periculum vitandum, primus in foveam cecidit; ego ad eum, cum quo mihi olim necessitudo intercesserat, exhortatoriam pistolam scripsi. Haec officia pietatis cum ad Regem delata fuissent mirum in modum eius animum pupugerunt. Itaque librum edidit, tacito nomine auctoris, quo et Brevia Summi Pontis eis et pistolam meam vehementer exagitavit Libri inseriptio erat, Triplici nodo tripleae cuneus. Ad eum librum, cum primum i ad manus meas pervenit, breviter et modeste respondere studui, ne forte libellus regius fructum illum nobis eriperet, quem Brevia Summi Pastoris et Epistola mea in animis fidelium Anglorum gignere coeperant. Quia Verotegius liber nomen auctoris non praeserebat visum etiam mihi est iustis de e u is nomen meum ita tegere, ut tamen iuxta regulas Ecclesiasticas nomen liellitis docti viri liber gereret, qui, si pus esset, de libro edit rationem

redderet. Hanc meam necessariam defensionem Rex in deteriorem patiemiflterpretatus, excanduit, rursusque in arenam descendens, non Solum priorem

libellium recudi iussit, se auctorem professus sed etiam addidit Monitoriam Praelationem, qua ita responsionem meam carpit potius quam refellit, ut imul Maiestates et Celsitudines Vestras ad perfidiam sollicitare atque ab zelesiae Catholica complexu abstrahere et ad sinum adulterae pellicere

Memmer, Mel. Rom. Mant. 17

SEARCH

MENU NAVIGATION