Mnemosyne

331쪽

321 sit, quod orator dixerit. Nihil autem erat Atlienis a vieto. ria clarius, quam multi supererant qui vidissent, ei nihil erat facilius quam scire quot utrique navibus dimicassent. Sed qui quid huius rei est sive ex fide rerum gestarum sive ad invidiam nimio constandam ita dixit, non potest aliter quam μιν Αθηναισι dixisse. quod Anaxippus Athen p. 404. c. εὐφήμους dixerat seritae ita eorruperunt ut nunc nihil dicat in his versibus: οταν ἐγγω ἡ δ' ἔδ υτερος, ἀρτύω φακῆν καὶ τὸ περοειπνον του is λαμπρὸ ποιω. satis apparet eum dicere voluisse ἄταν ἐγγύς ἡ τὸ κρεων, ὁ ο νατος et hac εὐφ-- usum arbitror ut dixerit π ετερος. In Philippide apud Pollucem IX. 50. ταν ἐεις παραγώγιον ἄν-φιρm ω --αι nil proficimus Belikeri coniecturis ἴ τιλ ἔχει παραγώγιόν τ', αν ἐκ φέρει quas Minevius in ordinem recepit. Emenda: μαν ἐξ-ς,

παραγώγιον, ων αν ἐκ ρη, εἰ-πραξομαι. coquus garrulus et iaciabundus apud Baionem Athea. p. 662 C. ita crepat: τας νυκτας οὐ καιευδομεν, οὐδ' ἄναγεγράμμεθ', ἀλλα αεται λύχνος, κώ βιβλt D ταῖς χηρῶν. Quid sit -αγεγραμμεθα noli quaerere, nam nihil reperies sani Quin potius legis mecum οὐδ' ἀναπεπαύμ εο est enim αναπαυεσθαι in usu de iis, qui quamquam somnum non capiunt requiescunt tamen et quiete recreantur et sessum corpus reficiunt, et coniunguntur nonnumquam καθευδειν et ἀναπαύεσθαι Per. sectum αναπεπαυσθαι optime de eo dicitur, qui intermisso labore aliqua quiete fruitur ad vires reficiendas, quemadmodum et simplex πιπαυμαι saepius pro quisse ponitur. Epinici locus apud Athen p. 452. . in primis verbis vitium

Contraxit: ἐπ'Ἀλφει πIνοντα του θέρους ποτέ ἰδαν Σέλευκον ἡδέως τον βασιλέα. Nauci non est λψBου risειν, sed vera lectio ex reliquo loco erui commode poterit. Comicus ineptum historiarum scriptorem Mnesiptolemum scripta in eum sabulis ludificatur. Μν-Dj0j1jgs by COOste

332쪽

σιπιτολι κω ἀναγνωσιν ποιησαμένου των χοριων is aula Θουρι-οώς Σέλευκος ἐπολφωισε, γραψας δραμα Μνησιπταμον καὶ - μανδει αὐτὸν καὶ περὶ τῆς πόσεως ac ἐκεθου χρώμενος φωνας ἐπο- λέγοντα 'Eπ' ἀλιφέτου πIνοντα κτι. Inducit hominem suis ipsius verbis ineptientem : nam ταῖς ἐκσώου φωναῖς χρώμωνος de Mnesiptolemi ratione dici, non de seleuci, ut opi. natur einexius, perspicuum est. Quid igitur ineptns histori. cus dixerat οὐ Σέλευκος --Iτισε, sed non est hoc Graecussi vocabulum ἐπαλφιλ ιν . itaque Η. Stephano assentior ει λινιτω τε reponenti, quod eodem xomplo didium et formatum est atque in Nabibus 66s. λαλφιτώσω σοι κυκλον ἡ κάρδοπον. Me ipsum igitur risit comicus et dixit: ἐπαλφιτωντα του θέρους ποτέ Ἀδὰν λυκον. estque παλφιτουν id, quod Athenaeus docet, ἀλφιτα ἐπιβώπιτολουον. Phoenicides apud Hesychium v. Δυνασαι σιωπα dicitur ain σκῶψαι βουλώμενος την σιωπωμένην δικολογἱαν περὶ τῶν διαλυσεω Ανπιγόνου καὶ Πύρρου hos senarios fecisse: νασαι σιωπῶM B. ως τούς τοι λαλύσεις συνπιθεμένους κεκραγώαι δοκεῖν. Secundum senarium non uno modo einerius sarcire gonatus est, modo κεκραγέναι πασιν δοκειν supplens, modo κεκραγέναδοκεῖ μώγ. utroque modo suavitatem disti minuens. Supple verima συντιιεμένους τουτους κεκραγέναι δοκειν.

In eiusdem perfaceto fragmento apud Stob. Floril. VI. 30 mendum haesit in his: οὐδὲ, ἐ- γαρ ε τι ν αἰρο ν, ἔφη, οὐκ ἀγαsis μαι τἀργύοιον. queritur meretrieulatas philosopho avaro corrigo igitur Molvinam, sis si quid aliud meretricium est, non αἰτεῖσθαι Menala de apud Plutarch de aud posit p. 1s A. ἐμοὶ .. h. οἶν Asa τοιαύτην, θεα,

et quis non comicorum Quod Posidippus dixit de Phryne in eaptiis iudicium adducia apud A. n.

333쪽

illlelligi potest quidem, sed ut appareat id a poHia his verbis

diei ns potuisse. Violentius Bebraeus is Ηλιαώ. ἡ λιε, admodum infeliciter Schweighaueserus Ιχε. Tamen una tantum lilierula in alia mutata est opus: ἡ 'Hλιαιαν δε quod di tum est ut in Achae'. 615. εἶδέν, ἡμῶν τἀκβώταν ἡ μις αμοι ut eadem sit sententia, quam obraeus quaerebat, εἰς Ηλιαέαν In Posidippi sententia apud Stob. Floril. XVIII. 17. - τοῖς - ἄνθρωπος εύχεται τυχεῖν της ἀθαν-Iα κρεῖττον iam κεται, inius liber verum servavit - ωαναοάας. Nemini me idem

remedium adhibere lae Polybiano in Exeerptis Vatiamis Tom. II p. 440. Maii. ἡ τύχη τῶν ἀγαθων ἀρῶν - , --ἡ M a H

τοῖς χειρωοις νέου περιτιθησιν, ubi Μανασέαν legendum esse palam est. Id ipsum in alimpsest seriptum invenit Heyse. Apud Theognetum Athen. p. 104. B. ἐα τρωερ δε-ως ο πονηρέ, γράμεατα. -ἐςροψι--τον - τὰ βιβλια. Ρorsoni correctiuncula malo recepta si ἀνι αμ pro reis; cpsν, in quo vera lectio adhuc latet. Pervulgato errore ναυμπειν et ἀ-ςρέφειν inter se permiseentur, quamquam haec erio discrimine diremta nullo negotio possunt distingui e sua cui. que sedes assigoari Graeeum est ατρι- ρώπιζαν, πλοῖον, σκάφος, et figurate ἀναπέπειν οἶκον, τὸν βιον - πλουτον, τὸ ναυλιν, την--ρ , O 'E αδ- similiaque mulla Andseides LS 151. ἰόμενος γὰρ Israων et υῖὸν τρέψειν rim ριον αυτῶν ψεν, ς --ροφεν Miso τὸν πλουτρο - σω --ν, τὸν ἄλλον βίον παντα. menda igitur: νατι oψιν - τω lis. Eadem opera Is rati suocurri potest in Archidam Mel. . τετμῆσιαι μὲ τὰς χήρας, πεπορθῆσθαι τὰς πόλιις, ανατατο δὲ γεγώμια τους ο&ους τους ἰδιους, ἀνες-φθαι δε τὰς πολιτείας, imo 'er ἀνατετράφθω. Apud Nicomachum Athon. p. si . . enectus aliquis longa coqMi ratione dicit: -κρὰ διακοπον ἐν μέρει κἀμου. s. λέγε

334쪽

Α συ μδὲ ἐνειλιι - αὐτὸν μή, ἐμέ, απραγμόνως δε αγενου τὴν Mραν. imporiunum est λακούειν de verbis tam concisis in MIKPΑΔΙ, ΚΟΥΣΟΝ latere suspicor sa&ρ ἄντακουσον et pro λαγενου seripserim Mαγε νυν. In Antiphanis loco apud Athen. p. 596. B. τραγονδων περαένω Σοφοκλέους codex vitiose παραιν exhibet, quod Casaubonis emen. davit. Derum Antiphanes Athen. p. 505. E.

ἔπειτα μηδὲν τῶν ἀπηρκηαιαμώνων τούτων περάνης.

et Nicostratus ibid. p. 474. B. αὐτὸς περανῶ τα et rea iusto redde unapi p. 10. compositum προσπεραώω, quod nunc Editoris negligentia ridicule corruptum est in his disia τα προσειπέμαινεν sana scripturari libris est προσεπέραινεν. θη-trario errore Hesychius Acmρυνεσθα, περαDεσθαι, ἀπολο α pro φυδρηνασθαι εραθε - περιρραένεσθαί). Verba Antiphanis apud Athen. p. 692. F. 'Αρμόδιος ἐπεκαλεῖτο, παιὰν ετο, adhibita loco Demosthenis vetus et turpe vitium patelaeielli. Legitur in orat de corona p. 300, 21. καὶ Θωγε δέως ἐρο/ ν Bχίνην ταυτ' ἐπράττετο καὶ ζήλου καὶ καρας ἐπῶν- ἡ πόλις -- πότερον συνέθυε καὶ συνευφραινετο τεις πολλοτ ἡ λυπουμενος - οἴκοι καθῆτο. Non potui umquam Memuere ἐπαθων ἡ πόλις - μετή, ne dubito qui παιανων sit reponendum, ut in Sophoclis notissimis versibus: πόλις δ' ὀμου μώ θυμιαματων γέμει,

δμ παιανων τε καὶ τεναγμάτων.

Athenienses re bene gesta laudibus serebantur ab aeteris - των ἄλλων μυδε γιγνοντο ἔπαινοι p. 300, 2η, ipsi inter si ἔθυον καὶ μι- ἔπεμπον καὶ ως ἐν ἐπινικοι παιανα ,δον, quae

admodum brevi post Philippus, apud quem Aeschines diem

p. II, 17. παιωνIζειν ἐπὶ ταῖς των 'Eλλήνων συμφοραM. I si mili laetitia consecto bello Phocens Aeschines τούς παιῶνας mdicitur a Demosthene de P. L p. 450, 3. υτος δὲ τούς παιῶν ἔχεν, cui respondet Aeschines de F. L. 3 162. συνβδον γαρ, παιανας Φιλιππφ ῶς φησιν κατ-ορος Sio igitur Atheniensibus illo tempore ἡ πόλις παιάνων - μεςη, quemadmodum semper istre laeta aut in conviviis, ut apud Antiphanem, πραιαν - . Continuatimr.)

336쪽

kethhe populus onderscheiden orde van de later tot helaudi gerregi oegelaiene gemeente, die als goodani de nam vall

337쪽

In caput 17 an et edite Oe legenoe et volgende:

338쪽

0virites regem reale Patres avetores αι. uirites ij hierhthhens het vectan deaeisden die meger popuIus enoe morde d. i. de comitia curiata Putres moe dus hier Oor Senatores genomen qn want tegellae personen qn et die Interreges geWeest Ware en van welhe Livius tergellae plaalse verklaari, dat et inisque thd in ineerrum omisiorum sen. tum auetores flebanιV, e medem degellae, die Livius hei M. fluit laat uitvaardiget: ι, quum populus regem iussisses, id si ratum esses, si Patres auetores flerent, hodieque in legibus magistraιibusque rogandis usurpatur idem ius vi adempta. Had n de Senaa in Livius th slechis de usurpati iuris,

verbaald c. 32. Hormo Tullio, res u insulurum iam inde is iniιio eruι, ad uises rediero hique interregem nominavemi, quo omisia habenis Aneum Martium regem populus erωM:

339쪽

αὐτοὶ τουτο μαρτυρεῖν μι, ἐξ οὐ τειδε τὴν πόλιν ἔκπασαν μων οἱ πρόγονοι, τουτο τὸ γέρας ἔχουσα ἡ βουλη διατετέ κε καὶ οὐθὲν πώποτε ὁ δῆμος ἔ- μὴ προβουλιυσειεν ἡ βου ύτ' ἐπέκρινενου ἐψηφι τεν, οὐκ ἔτι νυν, ἄλλ' ἐπὶ των βασιλέων τα δ' ἄλλα οσα τῆ συνε si δόξειε, ταυτα οἱ βασιλεις εἰς τὸ δημων φέροντες ἐπικυρων.

Vergethhe we me desaangehaalde plaais ene andere, die L. IX. c. 41 te vinden is, da verhrygen, heigellae resultaat huetegi daar: Tu δὲ τουτων λαφορα τῶν ἀρχαιρεσέων nam Curiataen Tributa ἐγὼ μανω τας μὲν φρατριακας ψηφοριας ἔδει προβουλευσαριόνης τῆς βουλῆς καὶ του et θους κατα φρατρta τας φη*ους ἐπενέγκαντος τότε κυρἱας εἶναι. Vergel IV. 80 η περὶ

340쪽

gen T. δε δημοτικο πληδει τρει ταυτα ἐπέτρεψε αρχαιρεσιά - ζειν τε καὶ νόμους me ου και περὶ πολέμου διαγινωσκειν, ταν