Reginæ christianissimæ jura in ducatum Brabantiæ, et alios ditionis Hispanicæ principatus. [By Antoine Bilain]

발행: 1667년

분량: 355페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

i. Ducatum Arabantiae, sic sy

em, ex qua vim omnem' velut spi- tum traheret illa conventio , penitus neglectam fuisses aut Hispanorum pertinaciam , qui renuntiationis clausulam siua conditiones destitutam valere religiose servari oportere pertendunt. Quem nim sugit conditiones , cluae strumentis publicis , aut contractibuslbibentur illa luminis vim suam '

a momento temporis exerere , o et

una omnem suum statim conssequi:

ut si adtin illae conditiones, vim c obur tribuant conventioni, ii desint, simul, pactum ipsum resolvatur. Ex quo itaque ex Catholicus quae promi Erat non perfecit , statim renaotis velut obicibus , quos renuntiatio omni l iis suis munita sermulis , afferre po- isset , Regii ' Christianillima pate- actus est agitus ad omnes haereditates,

tuae e nascendi lege ad eam pervcne-

ant. Nec fuit amplius in potestate Reais Hispaniarum, ut renuntiationi, quae jam non secuta conditione fuerat X- tincta , vim e quasi vitam redderet: siquidem ut contractus ex corum , quiunter se paciscuntur , mutuo consensu orioinem suam ducit: ita semel extin tu nequit convalescere , niti utrius ite Voluntas. consensus accedat : ac netl-: contrahentium jus alteri quaesiitum conditionis inita notest invito de ,

ahere

72쪽

Reginae Christo si jura

Jam quis nescit non aliam huic vocidum nod , vel ea lege, vim subesse, quam pecunia statutis temporibus non soluta, Seren illimam Infantem minime contentam fores: Quis enim non cernit hanc vocem in puram conditionem facestere

neque aliter eam intelligi posse , tua fore ut Regina sua repudiet jura, si modo praescriptis temporibus quingenta

nummum aureorum millia numerentur:

saec ulla sutura sit conventio hac c inditione desecta' An quicquam magis ad substantiam hujus pacti vel contra ius pertinet , quam vox illa conditio nata, quam saepe nomino si modo, quam illa lamum pecuniae repraesentat: ξ Palam est profecto id verbi ad futurum tempus reserri, quod quidem est verae conditionis arc umentum. Atqu ut eumdem locum Si tu urgeam , hunc habet intellectum , quod non aliter si fiet sati ,

nisi do aut pecunia die conlit talia persolvatur. Cum autem aliquis de jure uocerta lege cum alio paciscitur , diligenter intuendum esse praeclare admonet Bariolus , utrum id oneris , aut lex qua alteri ex contrahentibus imp initur, vim habeat conditionis: haec quippe si impleta non fuerit , nulla e contraditu aut transactione nascitur obligatio. Tum vero censetur conditio, cum iis concipitur verbis , quae declarant eam cile contrahentium mentem, in ex utra- quo

73쪽

ae parte suum paritervi simul conventio γrtiatur effectum. Ut i quis qui l factu rum se promittit certa pecuniae summae numerata nam ut scite admonet idem Doctor cum ea lex ad suturum utique tempus reseratur, nec praesentem habeat

effectum perspicuum est i qub pecu-

uae solutio, olia alicujus rei faciendae ne- slitatem inducit fit pura nuta conditio, uadetracta simul dissolvitur obliga-ltio . Neque aberrat ab ea sententia Oli a I, L .ri . naeus qui hac specie constituta rem totam

dilucidiu explicat. Ratam se venditio. I. neniliabiturum quis ea lcge promittit,

ut in diem certum sibi tantum pecuniae numeretur. Censet itaque Molinaeus cana Hau ulam vim habere conditionis, quae cum praestituto tempore secuta non fuerit sciatiliabitionen penitus extingui necesse est. Negat is quoque hoc clausulae iectum oportuisse , quod pecunia non persoluta, ipsa conventio non valeret: eum id iit omni conditioni commW0ς ubii disti non impleta pactum omne dissolvat a. bri l. '

no etiam non requiruntur haec verba , res sit invendita , vel oro insecta, vel asia verba pri:nario,&formaliter directa , t resoluitivaci sed sumetunt quaecu nque verba importantia Secutionem facti de praesupponentia resolutionem ipso jure.

Jan quid ita voliint ea verba fAL XII, , siti realis solutionis interventu G frustratae clausulae inserta sunt An po- tius hinc palam fit non alia lege Serenis imam Infantem sua jura repudiaturalia

74쪽

Ireginae Chrisiani simae ura suisse, quam si dos promissa constituto

tempore solveretur hocque unum esse renuntiationis sundamentum, quo sublato una conventio omnis subvertitur. Neque enim ea verba ex solenni tantum ulitata formula, sed ex placito consensu ci enixa . ut ita loquar , contrahentium voluntate fluxerunt. Qub videlicet

nullum esse cunctationi locum, irae'- scriptis temporibus pecuniam solvi opor

tere, secus irritam ore renuntiationis clausulam, omnes plane intelligerent. III. Sed quid tot rationibus rem mi ιιιι 1 dubiam confirmamus Cur eam En tiationis clausulam omnino Te conditionalem, praescriptum tempus fatale elle, cum ex ipsius conventionis formula, tum argumentis, legum authoritate tam Operose demonstramus' cum res omnia

uno vel bo expediri queat: Rex Catholicus decessit S eos ipsi non sui persoluta. In magnis prosecto Hispaniae Consilium versatur angustiis, quando alterutrum fateri coc itu aut nullam esse renuntiationem , aut eam valere , etiam omni dote destitutam. Quid enim An Regina dotata sui simplici pollicitatione, quae ad exit una non est deducta An sorte Decretalis ipsa Bonifacii dotem sua verbis, qua scriptis dumtaxat promissam, non datam intelli rit, cum statuit filiam qu everruntiat sua tot contentam cile opor-

75쪽

D Ducat ira vitae, sec. 6stere Prosecto aliud longe est dare do

tem, aliud promitte praesertim ii promissa non appareant neque ullus ea On- seciuatur cffcctus haecque tam inter se distant, quam ouae maxinae. Nam dos

promitti non data , ut patri nihil detra-nit, sic filiae nihil omnino largitur nec uni in quicquam ei juris acced:t, mod non haberet ex Mascendi conditione lana utique os ipsa debebatur: ergo nihil novi ex sola promissione filiae acquiritu nilis quis velit spem ipsam, quae adhuc incer

ta est, atque ex varietate fortuna pendet, dotem appellare. Quis enim igno-iat pronaiisam dotem omnino esse eventus ancipitis , atque una cum paternis bO-

iimul periclitari Quare id perspi- 'ium sit, quod lcges, quod civilis scien

ia Principe dec arant, quoad tem Anerati , non scriptura dotalis instrumenti facit quo que in fructibus a viro retinendis, neque dies dotis constatu: , nequa nuptiarum observatur, e quo primum dotale prae iam constitutum es, i stradita 'o pessione R. Hinc breviter , perspicue docet Cujacius dotem sola traditione constitui, non promission Ac praeter

caeteros concinne Bariolus duo statuit contrai tuum genera; unum eorum qui

solo consensu perliciuntur, qualis est venditi, alterum eorum qui non hiat in suo genere persecti nisi cuna executioni man-

dantur

L. I. D. dedere ectura ano nuru .

l, Noli est igitur os, ii

eam promi- s. ro,vel pollicitus su ro sed si tradidero. Os sola traditione coni ias. accessit.

76쪽

64. Reginae Christianissimae iura

dantur atque in eum numerum depositum, mutuum .dotem ipsam adscribit absurdum 'uippe foret mutui, depositi, aut dotis contractum sola esscia Id Em in promissione, non rei ipsius interventua, coirirari Cur non eodem quo leges utamur exem- ij. h. ' l, duo homines inita societate inter se

secuta per convenerant, ut dotem ex ipsius societatiqficieb* V bonis utriusque filiae accipereat cum qui contractu i. . I L. Iu is alter dotem ullae pollicitus ante diem tuuma nit- obiisset, quin ea solveretur; tuaesitum est an filia dotem integram,S praecipuo quodam jure posset a societate repetere. Id vero negat Papinianus', quod res promissa, b Verum in data . dotis nomine non celascatur, sit ire iii Idem alibi declarat dotem tumessici, curn teressu vide numeratur,de mulierem tum primum domiciebat, ' tatam esse incipere c. Ac recentiores quiei in Vero dem Juris connitti eadem prorsus insistunt p 'mi vestigia Bariolus in primis agitata quae- Oi 'i doleri stione an us, vel tributum a Principe doti pollea v m impositum promissa dumtaxat,non soluta dote, conferri oporteat: per scite respon- suo recepis det , voces eo institutas fuisse, quo '' rum cognitioni inservirent , easque ad pe ubi in se proprium semper intellectum esse resecietati quam rendas praesertim cum leges sint verbis

: aptae, de pressae, rerum comprehensione,

alius haeres ac sententiarum authoritate graves, nec ex itis sex occultos recondito sensus habere de-

quod ii ae . . cepto a marito liberata esset, nequaquam imputari poss. s ciet: tino solutam pecuniam L 8.D. Tro focio.

Hoc enim, mulieris interest ut incipiat se dotata. s. a. D. De 33 tui beant s

77쪽

is Ducatum Arabant ae cte. 6s

t aut ad rationis figmenta trahi acemum conchidit dotis nomine non pol- citationem re non secuta, sed dationemam intelligi oportere ' Neque haec est Cum Itirepius Barioli, sed omnium pene Dodio statuta nonum sententia. Hinc Berengarius cr' .:phetatio andes docet pactum renuntiationis non nem ex teis

fere, nii tradita dotes ita ut ii data non a erit , sed tantum promis , pactum stim simul corruas His accedunt Aleanderis, Socinus, Paliliis de Castro,

laldus, Rapinei, Fulgosiusq; ac praeter te promissa.

aeteros Gregorius opes qui leges Hi rg

i anicas commentariis illustravit, dotem aer,sae.

ib ipsa trad tione originem suam ducerς, P

itque ingratiam dotis legi commissori aeeipiendi iocum esse existimat; ita ut ii constituto uelle persoluta non fuerit, res pignori data ,'' .:. iec repeti possit, nec vindicari cum his eum qui κ mnibus consentit Baldus , qui ad renun- lationem duo exigit: unum ut ii ii A L. 6.collocata alterum , ut dotem jam se tum acceperit . Nam id genus pacti hac di hidos data non fuerit, quamvis promis a esset utique pactum cor iit; cum dictum caput Meamor rei traditiones, dotis scilicet, tu

latur . . . Verba statuti loouentia de filia dotata intelliguntur de filia iii pater exercuit actum dotandi quantum in eo uit. L.2. Confra 3. COQ. π s. ol. 1. O7. Vol. 2. In I n usi ne c. liberis. In L Nitio centum. D. de cond. demonst.. Dos incipit a traditioite non a promissione. In I. χχ. q. partit. t. II. gl. 2. Pactum legis commistbriae valet avore dotis in pignore lato , ab non solvatur viro Inu. Σ. s. paruit rit. F. gr.

Et sic copulative requiritur quod fuerit dotata ac dotem rc pyiae: Ia I. Non ne c. lib. una

78쪽

66 Reginae Christianis imaejura

una ratione in mores nostros indui tum fuit, quod dote numerata satis filiae a patre prospectum videaturi paterna quippe haereditas ut augeri, sic minui potest. Sed qui convenit ut dote non tradita, valeat 1 enuntiatio cum incerta sit patris haereditas cum is posti bona sua decoque- re Pessime quidem filiae consulitur cui

spe omni melioris sortunae renuntiationem erepta , ne dos quidem in tuto collocatur. Penes eam omnia sunt incommoda, nullo hinc vel sperato emolumento au reri damnis, bonis non potest si patris es familiaris dilabatur , id sit dotis periculo; si illa suerit uberior. nihil inde ad filiam perveniet. Quae ista justitiae forma, quae dotis praerogativat XI Hinc nova quaedam , atque haud scio,

an potentissima mergit ratio quod cum Rex Catholicus non persoluta dote satis concesserit, res nondum persecta in eum rediit locum, unde initium capere non potuisset atque adeo ex receptissima juris re ut reparari amplius nequit, aut convsiescere. Illud enim ut certum

confestum Doctores tradunt, tum rem cxtinoui, lenitus caducam fieri, cum

incei nec lima absoluta, in eum dere ni statum , in quo si ab initio uinet, ' num uana si inchoata Idque diseric

r g. juris. in ab Imperatoribus statuitur cum mari-

79쪽

it tum uxori quam ducturus est dotem lar eiu igiri posse concedunt, ii inodo ante nil iptias dotem tradiderit. Nam si nihil aliud cum D deisquam promiserit, inutilis est sutura do- la natio : cum in id tempus incidat, in quotl omnis inter conjuges donati prohibς r. i. coit.

Multum interest si ea quae donat vir suturus, tradiderit uxori postea iii dotelis rit , an inro dotem

auxerit, ut videatur illis xi d non su donatio noli impeditur res quae in ea causa sunt dotis et- do dote peti possunt. Posteriore autem casu nihiltioile, Sc quod in dotem datum non est , repeti non Potest. Quoia i Uii l. te erant..tetur , ut tutae dona inium ejus adipitcatur, cum nuptiae tuerint secutae, sine flectu est . . . Oaem.

Quod i itaque Regis Catholici tum ii sic aperta ad Reginam Christia

i Dissimam delata silcce illo cum inicit m cst nuptiarum Ceilus palam id prosccti. cst, nulliam renuntiationi tum locum si

turum sit ille. Quid igitur est cur dubitemus , quin illa repudiatio jure ipso peni-

tus corruerit, cum res in eum reciderit

statum, quo ante nuptias fuit; nec quic quam inde Regina in dotem receperit Nemo aliter Jurisconsulius sentit, in quo modo esset authoritas nemo qui natu- ali prudenti. rem ipsam perpenderit, ili aliter judicabit. Etenim sidos promissa, ii ii non tradita, nihil est quam dos fictilia, ut multis arguimentis consecimus; si e gina Christianissima non alia lege renun tiavit, quam ut os constituto tempore solvz

80쪽

6 Reginae Christiam simae ura

solveretur; si fidem datam Hispani ultsesellere quod illis factu erat facillimum , non exsolverunt , nullus est ambigendi locus, quin Reginae Christianissimae pateat reditus ad successiones, quae ex Regis Catholici morte ad eam pervenerunt. Nec quicquam illi obsistit

renuntiatio, quae ex necessaria, quaeque

nullum habuit exitum , conditione pendebat. Nemo prosectbest qui huic restitutioni in integrum non faveat, ut nemo illam exclusionena, vel renuntiationem tamquam humanitati alienam non improbat.

I. Id adeo manifestius erit, si duo quae

huic causa sunt maxime propria , per fipendamus. Primum enim non sola Hispanis imputatur mora, quod constituta die promissam dotem non exsolverint: sed uod cessatum ab is omnino saerit quod nulla ex parte conditioni satisfecerint ac demum merito cum iis expostulamus quod ex tanto temporis inte vallo fidem suam non liberaverint, nec

quicquam dotis uerit ab iis persolutum. Illud quoaue omittendum non est, adjectam in hoc renuntiationis pacto conditionem ex earum genere esse , quas potestativas appellanici quod in eorum qui paciscuntur sint potestate , non in casu sities; cujus generis sunt eae condiationcs caua sortuiti casuales dicun

tur s

SEARCH

MENU NAVIGATION