장음표시 사용
81쪽
m Ducatum Bras antiae cte. tur, quaeque fortuna temporibi is gubernantur. Quamobrem n in cauli Aferre pollunt Hispani , cur eam legem vel conditionem non impleverint, cum id ipsum ab eorum voluntate prosectum fuerit; neque adeo ullus sit veniae, aut excusationi locus praeserti si tibi de dote agitur, qua nulla est ustior causa cumque renuntiatio inter pactiones iit maxime odiosa 5 iniqua ii quid in ea peccatum uelit , id continuo leges vindicant, ac liberis naturae, sanguinis jura
restituunt, quae illis parentum saepe vel ambitio, vel injustitia , vel abalienatio
His ita constitutis, quid est cur ubi XVII, tandum sit, quin pactum renuntiationis uadescinum conditione ex qua suspensium erat, fundi uis evertatur Neque id dissis mulare potuit Rex Catholicus, qui in hotestamento quantum in hac conditione momenti politum esse existimaret, apertissime declaravit tametsi is moram subinde excusare videatur , quod ratiliabitionis a Regina Christianissima sectar, in actis publicis Senatus Pariliensis perscriptae, instrumentum ad se rei latum non sierit. In quo quidem Consilium Hispanicum, quod eam Regi Catholico subjecit
exceptionem, magno errore lapsum videtur. Primum enim pars dotis tertia sta
ita ab inito matrimonio, quae reli
82쪽
qui summa esset intra sesquiannum ex tali instrumento fuit persolvenda. Ne adeo sutura illa in publicas tabulas relatio dotis solutioni moram potuit objicere. Praeterea ex eodem foedere ratiliabitio ut facta habetur, si in publicis actis Senatus Pariliensis non fuerit perscripta. Quinctiam instrumenta quibus dotis securitati caveretur, mitti in Hispaniam ante non oportuit, quam pecuniae divitis temporibus esset fata a solutio Postremo quod caput est, os ipsa naatrimonii jure acqui ritur, non ex illa insinuatione, quae idcirco inducia sui , ut rerum gestaruna
memoria publicis monumentis exciperetur nec quicquam ad numerationem dotis pertinet illa in publicas tabulas relatio. Hinc Rex Catholicus ibi consciusquam illa esset infirma levis excusatio, vestamento cavit ut os promissa quamprimum solveretur tque adeo ejusmodi insinuationem , aut perscriptionem in actis publicis necessariam non esse judicavit.
X VIII. video quid iri essiciat cavillatio, nisi quod Reginae Christianissimae causam, atque in integrum restitutionem maxime adjuvat. Hinc enim liquet quamini ui in eam Hispani fuerint, quam parum ex fide egerint Serenissimam Infantem omnibus bonis spoliarunt; tum Inventa si caula cur fidem jurejurando datam
83쪽
datam fallerent quamque ii secerunt in juriam , ultro expostulant ac fraudi tuae speciem uris ini ponunt, quod nescio quae orna ulla, quaeque nihil ad promisialam dotem pertinet, non fuerit Oblervata. iae ii ita calliditas , aut potius qu Cc illa Cedillima negotiatio, quam exercet Hispania Principis suae bona proscribit venalia exponit tum Seren . Infans res suas licitari, partem alterius multo maxini pretio emere compellitur. Quis unquam vidit pactionem iniquius comparatam ξ Maxima rerum sua rum parte raudatur , ac de sorte quae promissa est etiam in dubium venit. Jani illud non aequum suit, patrem cum filia de naternis bonis tam exigua mercede
pacisci sed ne id it injurium quam illud liabet aequitatem , ut eam Regi Chri
stianissino uadotatam collocet' Cur il iam omni Principatu, omni jure in paterna, civita regna exuit, quo sit ali nae , ut ita dicam , coronae particeps Age , non injusta erit illa renuntiatio, qua naturae, quae legum jura pervertita Non erit omni exha; redatione deterior
Q Lindo Rex Hispaniarum nihil de suis bonis in filiam confert, nihil largitur .ab
omni haereditate sua, de futura successione illam excludit, spe omni dejicit, ac ne Meterna quidem bona ei restituit; sed omnes omnino successiones, etiam delatas eripit, periniqua conventione comprehendit. Atque
84쪽
i ATque hinc tertia ducitur ratio , qua
Tertia ratio retiuiritationis pactum ut injustum pia l im ne . rationi penitus alienum refellitur l
iae successio Id enim inter omnes Licile convenit, tu l
mi rei uti xi turae tantum successioni posse renuntia νiης Τῖ- ri quaesitae non item Nam ubi ex alicu jus morte ad alium transmissa est haere ditas tum, si accurate ad legem veritatis loqui volumus, non amplicis est ea successio, sed jam inter bona ipsius hae-xedis propria numeratur neque adeo potest alienari, nisi aut venditione, aut permutatione, aut ipsa demum donatione. Ac Bonifacii quidem Constitutio non de acquisiti, sed de sutura dumtaxat haereditate intelligitur, cum paternae successsioni filiam renuntiare posse decernit, dummodo sit sua dote contenta . . Idque satis dilucide silperius ostensium a nobis est, non aliud causis fuisse cur haec Decretali juri civili contraria , si quodammodo recepta suerit, uim quod filiae dos in tuto ea ratione collocetur. Sed cum jam delata est haereditas, tum fortunae
injuriis non patet. Itaque alienari a filia non potest, nisi ea it aetate major, ac re ipsa diligenter inspectam cognita. Quamobrem haec ura jam quaesita Constitutione Bonifacit VIII nullo modo
continentur, ut praeter caeteros praeclare animadvertit Molinaeus Is enim de
85쪽
in Ducatum Arabantiae, sec. s istinguit quod in illis nullus sit renuia
itioni locus. Cuna autem sutura est reditas , tum renuntiationem valeresserit iis conditionibus quas Decretalis raescriptit, temperatam Idem alibi ne a pacto renuntiationis quam pater Xe- ita filia, stari oportere, si is ante initas ilia nuptias decellerit. Cum enim jam aueditas a filiam venerit, eo loco res st, quo coepta esse non potuit Idque deo verum est , ut si quis vel aetate ma- r, jura cum quaesita, tum sutura limul, ec separato pretio repudiet, nequaquam alciat ista conventio Juri enim acquitio renuntiare nemo potest , suturo nihil aetat atque ita quicquid est ita hac contentione, in quo offenditur , ctiam diuod consuetudo, quod mores permit mi, penitus obruit J pars una convcnitionis prohibita, alteram quae licita est, relut veneno quodam inficit. Hinc adeo tum ipsum totum corruit Perinde nim res se habet ac si duos quis servos ierit pariter uno pretio quorum alter nte venditionem mortuus it tum que cc in vivo emptionem constare leges
agitur de renuntiatione successioni, sedulo ditasti tigui debent futuria de jam et taci vati tenim renuntiatio succestioni futurae, secus in iam delata . . Ut mors rarentis post tractatum atate cel bratas nuptias faciat deficere X- clusionen
Ne illud quidem indignum est quod
ioneamus , ex iis quae ad Reginam hi istianissimam pervenerant boni S parem multo maximam non solum haere
uiuio iure, sed etiam beneficio leo is D ad
86쪽
ad illam esse delatam Cautum quippe legibus , ut patres, qui secundas neu nuptias quicquid ex prioribus nuptiis si lucro cessit, successiones adeo omnes Ihoc nomine ad ipsos redierunt, liberis qui ex superiore connubio nati sunt, omninc ἔ: j .,a restituant . . Atque in hoc numero ea sum ηυ habenda, quae ad Regem Catholicum ea filii sui Balthasaris morte redierunt bona iex quibus nec potuit quicquam decerite re, nec ullo modo retinere. Quod eniivleois beneficio liberis concessum est , iac nos pertinet, ut a parentum arbitri nulla ratione dependeat: uti Covari u tacet illi via; b. Oldradus , Benedicti , Dccius Molinaeus i alii civilis uris consul P ternis, tissimi apertissime declarant. Atque ii xi ' j δ hanc persuasionem hac ratione ducuno. ilio postri tur, quod ea bona secundarum nuptia r tamen ad leo e quasi fiduciario quodam , V 4- fideicommissi ure, ab Imperatoribus i ad ista bona stratiam prioris matrimonii ducto s.' ad liberos permanent. Neque enim e
innuli matri- causa hae editatis, sed legum authorit amomi amix haec liberis acquiruntur jura, Indiit quia dum est quoties sita bona paterna petierit jure poenae e resemtionis legalis statuti e in favorem filiorii inci tunc etenim huic filition oberit renuntiatis haereditati paternae etiam iurata. In d I, .n his iis .interbo duas habensflia . num. 228 Const. 28. . . . si Filia exclusa a Recessione patris, renuntiatio e , aut peri tutum , non excluditur a ui quod acquiritur in poenam cuntis ad secunda vota Ia L hac Edictal. defecηnd, ηest
87쪽
tadicio fuerit quod ea liberis serventur integra , etiam ii paterna illi haeredita te excludantur neque una cum aliis liberis dividere, aut in medium conser rete- meantur nec denique in rationem re bellianam , seu in quadrantis deductio nem veniant, ut Corratius praeter a te a .uerum ios disertissime testatur . Huic licet ju- η '
fis e civili utervis parentum alteri super transitum ad 'et stes, quaelibi ab co qui prior decesserat, sucunda vota l, uptias, vel quocumque alio nomi D; ne donata suerant, uni quem mallet ex ear ne in suis liberis , benione conserre posset, Q ' lex tamen imperatoria primum quid tibi habeat
quid eo nomine possidet qui secundum ex te ς:iniit matrimonium, id omne in odium '
posterioris connubii illi detralii , tum dentia, sene id quidem ejus permittit arbitrio, ut cui voluerit liberum suorum gratifi l . . c. cetur sed quae sibi ex pr mri connubio Vim iactiam ex doliationis causa obvenerunt bona , liberis suis ex aequo reddere
compellitur Cum itaque ne illarum quidem rerum administrati , vel dis . .
pensatio penes patrem remaneatra qua ratione poterit eadem bona contra receptissimas leges 'aterposito renuntiationis pacto , ni rem suam convertere enim si accipimus , non erit factu dissicile poenas secundis nuptiis alestibus impolitas cffugere cum ta-nien hujus generis poenae ab iis quae arbitraria dicuntur , vel e maxime di-D 1 cnt,
88쪽
16 Regina Christianis pnetae iura
stent, quod hae soleant impune perrum. pi, ill suum semper consequantur esse O um, nec cludi ullo modo pollini. I. Ed plenius hoc idem alcue apertius.
Quarto hinc rerum personarumque compi Xu iam ii '' in quo maxime consistit causa, intuendum. Quae enim paci cuntur personae
quo tempore , quo in latu, quo occ he erat Reoina Christianissima, cum
et Regem Catholicum , qui idem
tutor pater est , qui ii rogat, idem S potest cogere tum publicum Hispania Consilium quod id maxime parat
meditatur, cogitat, ut jura Serenillima
Infantis , quam ut Galliarum Reginam, non ut Hispaniae Principem spectat . unditus labe et Contra , illinc cernere est Regis Hispaniarum filiam , minorem annis, quaeque in potestate patris, in Re i domo educata iura sua per aetatem intelligere non potest rerum nondum satis perit , ne
quisquam est ad quem sua consilia releratri cui omnia benignissime promittuntur, quo nihil majus sperari possit Regis Galliarum sponsa destinatuitam quaerimus an illa Regi , tutori Patrici an Regni Castellani Conlilio
cujus impulsu haec geruntur omnia possit repugnare 3 An ullam queat vi l Acram vocem mittere An Regi suo, Pat
89쪽
11 Ducatum Arabantiae, Oe 7 7 patri audeat obsisteres Spe simul metu gitatur animus: pectore nihil conlilii po- δ contistere jura sua repudiare necdum latis sibi persipedi cogitur An consensum
ex necessitate, , untatem ex vi inter retabimur An patris animum ostendet, an illi morem non geret 8 Prosecto aetas, se us, conditio tempus, locus, educatio, Patris pudor, Regis majestas etiam ii iura ua haberet explorat, cognita, quomi inus recusaret, omnino, ohiberent.
Verum utcumque res se habuerit non potuit sane filia aetate minor , jure suo cedere, Regias successiones 3 Princi- patus abdicare, idque in gratiam Patris, qui is tutor erat P pii novercam su- perinduxerat. An cu quisquam qui hoc. 1 noret minores viginti quinque annis non habere liberam rerum suarum ad . in inistrationem: Cum inter omnes con-
stet fra ite ut loquuntur leges &in- sirmula esse hujusmodi artatum consi- lium simultis captionibus suppositum,
uinultorum instidiis expositum R. Leges L. igitur quae seruntur ex optimis naturae . principiis, vin sitis aequum judicarunt e usum administrationem patrimo j iiii , quod saepe multo sui labore par tum , eorum arbitrio permittere, qui i bus per aetatem est maxima con illi im- becillitas. Elii enim non desunt , qui quadam bonitate, .felicitate naturae,
90쪽
judicii maturitatem ante illud tempta legibus praestitutum , consequuntur quorum grudentia praevenit aetatem iisdem tamen legibus omnes aeque comtinentur, una semper illae, eadem vo ce Omnibus loquuntur: cum id non si Ideo hodie personarum , sed aetatis privilegium b-n us Quocirca aetate minor , nec vendeti iam. quicquam, nec alienare potest, ne
curatorum aut legata, aut delatas haereditates repu u illo ς' diare uuando uidem eiusmodi renunxi
ante rei suae ii quo latius aici, mnia ita quoad
admi iistr - modo jura complectitur , hoc magi
e. legibus improbatur Quod si ita est,
vix, quam valere possit renuntiatio , quam a Reg. i Jςηρ ς' ta Christianissima , cum nondum eiu
tum repudi re pupillus sine Praetor authoritate non potest enim, hane alienationem, cum res sit pupilli nemo dubitati L. D. de reb eorum rui ub tui. c
III. Demus id quidem, quod non eadesit Principum , quae aliorum hominurratio illorum quippe indoles cum rectior est, tum ad frugem celerius pervenit ac judicii persaepe maturitas ultra aetatem videtur. Cum enim ex splendido nobili formentur sanguine , menter acriorem Diviniorem nacti, veluti purior aere collocati videntur : Ne tid illis quod reliquis hominibus evenit quorum hebetiora tardiora sunt irgent