Danielis Heinsii orationvm

711쪽

Tranquillo teste, dixit Claudium. Non eni in paucioribus desectunt tunc ridiculum notare magnus princeps potuit quem Theophrastus 3, A G- υ b c λοπις -ερπὴς γtarditatem animi in factu ac diciis definit. Et deinde addit characi ei es, qui omnino Claudio conueniunt. Si qms, inquit, illi tu sit talis, nuncium adferat, obiisse ex amicis aliquem:

ibi ille multu risi lachr mas effundet , , felixsit Gausum respon ibit. De hoc autem Tranquillus, Occisa Messalina , paulo

postquam in triclinio decubuit, cur domina non veniret, inquisiuit. qui recte inconsiderantiam Vocauit iIam magis tamen habes in seque-ti. Iu Jurus contrafas Agrippinam uxorem, non cessauit omni ratione. liam alumnam, o in gremio suo natam atque educatam,praedicare Mera quippe Ao αξ u. ἡβλε μ α aut negligentia, ut loquitur Tranquillus, rerum,

de incogitantia, notat . Nam μετZωρι , qua Voce utitur Suς'tonius, ct Hola ditatis. quae sunt

ejus species, queri σμου habes passuri. Vt cuni inter aliae die a duo proponit. Quorum altero monet , UT PROVENT VINEARUM UBERI , BENE PICARENTvRI, O LI altero, NIHIL AEQVE FACE RE AD IPERAE MORSUM , QUAM

712쪽

69 DANIELI HEINs Irvam A. Neque stupor hic αυλα ense, siue intemperantiise opponitur quemadmodum

superior summa enim fuit in Claudio.Quippe cum intemperantia, teste Philosopho, circa eas occupetur voluptates quae intactu potissimum consistunt S gustu, utraeque tribuuntur Claudio, utin utriusque excessus Cibi, inquit Tranquillus , vinique, quocunqueo tempore 2 loco appetentissimus. Et paulo postse nec temere unquam triclinio excessit, nisi distentus a madens quos excessus Οινοφλυγιαι πολυφαγίαι in Eudemiis Philosephus vocavit. Quod ad alteras, idem mulierosum fuisse norat. Quare , haec stupiditas, siue ἁγιώβ ηαα, non bera sita, seu intemperantiae, neque ignorantiae opponitur.

eruditus enim fuit Claudius neque industriae laboriosus enim fuit sed prudentiae in qua, teste Aristotele, reminiscentia experientia, requiritur O sagacitas, cum quibus omnes stupiditatis species, sed faecipue, cum hac quidem incogitantia, cum illis autem pugnat , quam Claudio non semel tribuit Tranquillus, oblivio. Ipsam autem prudentiam prouidentiam nonnunquam vocant e

tere S. Ideoque Nero, Seneca instini tu, in Laudatione Claudii pro populo, cum traducere stupiditatem ejus vellet, a prouidentia ac sipientia, eum, Tacito teste, commenda

713쪽

exit , nemo risu temperare. Quare obliuio quam vocat Tranquillus, in Claudio, non erat ληξη, Vtin illo. Orbilius ubinam es si terarum ob imo'

remo enim proprie memoriam in eo desierauit. Mi inrariis enim non αἰαμνηpsi erat Claudius. hoc est, memoria non reminisce h-tia valebat. Tenebat enim Omnes prope Homeri versus. Memoria autem saepe tardissimis adest ingeniis sine reminiscentia autem

prudens eis nemo potest. Aliud enim colligendum ex aliori ideoque quasi syllogismus quidam est reminiscentia quemadmodum instar induetionis est experientia. trumque autem in consiliis requiritur in iis autem cernitur prudentia obliuio igitur in eo non simpliciter, is ni μη4Suetonio opponitur quanquam hanc quoque inprudentia requirit autor libri De virtutibus ivitiis, quem nonnulli Aristoteli ascribunt. Sicut idem inter imprudentiae desectus, τίω ἀμνη- ρυπωία ponit: quam obliuionem dixit Tranquillus. Ob quae omnia, nemo unquam benignior ridendi materia ab ineunte artate, aue magis aulicorum expositus ludibriis, ut multis docet Tranquillus fuit quam Claudius. qui dormienti ac stertenti bccos fuiste inductos, ut repente expergefactus, faciem sibi confricaret, alibi notauit.Item, cum post coenam obdormisceret, palmularum ossibus peti-

714쪽

cs, D A Naa tis HE Imri II petitum. Quae sunt Satyrae scurrarum. Somnus autem quasi ἀνιώθη Gαι est imago. Est enim vinculum quasi, ejus partis a qua sensus oriuntur: λα Bes κῆ υρίου ob δεσμός, ακοη . , ait Philosophus ideoque dormitantes, quasi vinctos ac constrictos, si praese tim sese jactent ac moueant, Iidemus. Tum enim mente egrediuntur quasi ideo ridicule agunt, cum praesertim vigilare incipiunt.

quemadmodum εκνοιαι urbane dormientibus

supremus sapientia tribuit magister. Ad harcin Claudio non pauca accedebant, quae festiuis hominibus ridendi argumentum suppe

ditariat Inter alia, ut noster loquitur, vox rau

ca, ct intricari, qualis esse bellai marinis solet. Cui cum ira accederet, etiam magis ridiculum, , minus intelligi posset, efficere solebat. Accedebat constitutio morbosa, hemiplexi animirum quae vimentem turbat, sic in corpore τα κλον τί aime επκMla ora parum tardat. Vnde ridicula capitis trepidatio, quam saepe admodum festiue tangit Seneca quemadmodum in illis: Nunciatur Ioui veni se quendam bona j latura, execa numine scio qui lilium minari. assidue enim caput mouere, pedem dextrum trahere. Vnde 'sblutio manus, quam non minus facete illucit. Accedebant, ingurgitationes crebra ,

sagina corporisci quo nihil magis diuinae partem aura, obfuscat& stuporem hiducit.

715쪽

ut res non ad ' θλωον, sed ad hie uri, iii Claudio spectaret. Vnde illud diuinum Es aliquid in eo Stoici Dei jam video nec cor nec caput habet. Accedebant multa alia inprimis ructus, ex illa parte sonitus obscoeni, qua facilius loquebatur quorum licentiam in conuiuiis publice se indulturum promittebat aliaque id genus, plane belluina. Quare

nulla unquam res magis ridicula Rom. Pop. evenire potuit, quam si in Deorum referretur numerum homo supidus ecors, stultus, inconsiderans, obliuiosus, ct fatuus quem parentes ipsi, hominem non absolutum a natura, sed tantum inchoatum, dictitabant ut Tranquillus notat. Praesertim cum jam omnibiis

liceret judicare , neque quicquam magis Pi incipi placeret. Nihil enim gratius Neroni erat qui occasione quavis de stoliditate Claudii agebat Seneca ergo, Dinvisus pridem illi, Labeo in exilium ejectus, cum deberet Deo iam, λωον, stolido mi ρλοκυνθωαν, voce leuiter detorta conscripsit. Duo autem

agit. Nam QClaudii stupiditatem & religionem stultam Romanorum, ac praesertim morem Consecrationis, siue y λῆν, ab Augusto introductum , lepide sugillat. Nunc quo pacto index, siue inscriptio, conueniat

rubjecto, videamus.

Primo omnium festivissimum libellunt bua Beatus Rhearcus cum inscriptione

716쪽

DANIELI HEINs Irtali edidit Ludisset Anna Seneca de morte Claudii. Sane παπμερα ς parum accurate. Non enim tam de morte Claudii, quam de iis quae mortem ejus secuta sunt, hic agitur. de Consecratione, sequae post Consecrationem euenerunt nempe qua occasione de toto homine ejusque moribus ac vita agit. Primus autem, summus vir Hadrianus Junius libr. Adimaduersionum I. cap. XVII, hanc quam nunc habemus, ex Dionis abbreuiatore iphilino, autori reddidit. Apud

Seneca libellum, cui Apocolocynthosis, alludendo ad vocem ι- νά- ιν id est, Consecrationem Iecit titulum. Cum autem pleriq;,

boleto, quae est fungi species, veneno illito, ab Agrippina Claudium fuisse sublatum, existimarent, ab eo desumptam essὸ inscriptionem, omnes quoque voluerunt. Quρre

interpres iphilini hunc in modum reddidit superiorari Scripsit enim θ' Seneca librum, quem Apocolocynthosim, quasi immortalitarem es boletipartam, nominauit. Iunius vero vir eruditissimus sic notat Apocolocyntho sin autem nominauit Seneca. eo quod Claudius

medicat boleto, quasi pharmaco purgatorio, quod olimfrequens e cocolynthide concinnabar H quam agrestem cucurbitam voca eicet periit.

717쪽

periit. Mirares. Si interpreti credimus, boletus est cucurbita quae a Graeci κολοκ -

vulgo , vel suae aspiratione , ολοκυντη . b dicitur. Attici enim, teste Athenaeo, sine aspiratione , sicut reliqui cum aspiratione, scribebant. Et tamen haec communis est do chorum opinio, a boleto esse inscriptum libellum Iam autem Iunio, primum medico, deinde viro tanto , quam multa illo indignas exciderunt Cui in hoc tamen conuenit cum reliquis, quod nimirum aboleto quo sublatus est Claudius , petendam esse inscriptionem existimat. Primo autem ait Claudium, boleto medicato , quasi purgatorio sublatum esse pharmaco. Dii vestram fidem lNam ut reliqua omittam, quis Claudio venenum medicinae loco, aut medicinam potius veneni loco datam esse scripsit 3 Apud Suetonium quidem , Agrippinam boletum

medicatum obtulisse Claudio inuenies qui utranque de causa mortis ejus opinionem refert uuidam tradunt epulanti in arce cum sacerdotibin, per Halorum s adonem pragusta-rorent, alii domestico conuiuio per ipsam Agrippinam, qua boletum medicatum auidissimo ci- borum talium obtulerat. Vbi quis non videt, boletum medicatum dici, non qui usum medicina haberet , aut cum medicina aliqua conjunctum, sed veneno illitum sicut Tacitus vim medicaminis eodem in loco vim ven i

718쪽

cus, DANIELI HEINs II non dixit Infusum delectabili cibo boletorum

menen m nec vim Iledicaminis statim inre e-ctam socordiane Claudii an vinolentia Z Ipse mentis hae optimus interpres idque Graecorum more, quo nihil usitatius Romanis Saltem Nonium suum consuluisset vir maximus; qui, medicinam, inquit, dicim movenenum, tractum a Gracis , qui venenum pharmacum pedant. Accius Phoenista Sterilem illius opera medicinam autumant. Et tamen hanc interpretationem suam Junius iterum ad Senecae libellum repetit : ait enim se jam olim annotasse, quod huic titulum libeI dederit autor, a pracipui sus purgante medicamine colocynthide cuju prope nulla inter deiecitoria medicamenta compositio est expers apud

veteres medicos. Erpo medicamen illud purat colocynthidem fuisse. ab ea inscriptum sic libellum occasionem tamen inscriptionis fuisse boletum, colocynthide, ut loquitur vir magnus, medicatum. Verum, ne absurditatem jam superiorem urgeam , quis unquam legit, veneni loco dari colocynthidem 3 Nam si quantitate exitium affert, hoc cum omnibus remediis commune habet. Jam autem colocynthidem dejicere lini ni bito vehementer, ait unius Ideoque adhibitam. Atqui, venenum Claudi0 oblatum omnes testantur. Quid autem Agrippinae aut quicunque e medio sublatum vellet

719쪽

D ATI ON 2 S. 697 Claudium, expediebat minus, quam vici post venenum deiiceretur aluus Imo quaererem ex ipso, si superesset Junio, in lacini ne cui propinatum esset venenum, si emeticis non esset locus, jam ad inferiora peruenis

set malum , quid optari magis quam spontanea solutio alui posset Ergo, ut est in historia, cum illi sponte solueretur aluus, trepidabat Agrippina ac vencnum repetebat , ne cum sarcibus videlicet ejiceretur id quod hauserat. Qilanquam sine dubio ab inam dica oratione boletorum ista alui dejectio. Tungos enim esse antiqui docent. Sed Vt caetera concedam, nondum as.

sequor quo pacto a boleto inscriptionem deducat, quia colocynthides in purgatoriis non raro adhibentur. Ianifeste enim ait, a bole to medicato Apocolocynthosii inscriptam, quia purgatoria non raro Scolocynthidibus

concinnabantur cum boletus c colocynthis, nihil habeant commune , nisi quod in eadem terra, sub eodem coelo, nascuntur. Sed hoc, nisi fallor, voluit Claudius boleto medicato, hoc est, medicamine, purgante vehementer ac dejiciente aluum, extinct iis est. tale autem est colocynthis hinc ergo est inscriptio. Primum de medicamento, error est, ut dixi tum de colocynthide veneni loco

adhibita , plurimas absurditates habet quas ostendi. Sed quandoquidem cum homine, si

720쪽

έ DANixtis HE INSII quisquam alius Graecarum literarum perito, rni hi res est, quomodo isλοicinitae , ac non potius queλοκαυ&ol fiet 8 Colocynthis autem quantum in medicina differata colocyntha, quis est qui ignorato Hoc decepit eruditos viros. Claudium boleto sublatum fuisse, in historia ejus legerant Neronem boletos, facete cibum Deorum dixisse,

quia illis ad ess, Claudius peruenerat, legerant: ibidem Senecam in hanc Fias, scripsisse librum, cui Apocolocynthosin inscriptionem fecisset, legerant. Hanc inscriptionem a boletis deducendam putarunt. Hoc ut facerent, omne acumen suum

ingenii acetum in consilium adhibuerunt. Porro certisanaum est, Agrippinam summi ingenii foeminam, cum boletos Claudio offerret, ad ancipitem fungorum naturam re spexisse ut si subito extingueretur, nulla de veneno esset suspicio, praeter illiud quo incautos ipsi tollunt siqui nesciunt dijudicare. Neque aliud volebati inius, cum libro X I, capite xxii, ista notauit Inter ea quae temere manduntur, bolitos merito posuerim , optimi quidem hos cibi, sed immenso exemplo in crimen adductos, veneno Tiberio Claudioprincipi per hanc occasionem a conjuge Agrippina dato quo facto illa terris venenum alterum Hi quidem ante omnes, Neronemsuum dedit. Locus cst planus. Nam quod dixit Galenus,