장음표시 사용
161쪽
terea cum pol cessionem debitorii, ctri actio cesta esst, teneri caeperit utilibus actionibus, facto si absque lilia legitinia cauda his actionibus liberari non potest, L si erumn . . nunc tria mus. D. de verb obL Nulla autem justa caussa esse videtur, qua debitorem excuset atque defendat, si sciens ii alium aes iones csse translatas, eque cxceptione doli S tuitione Praetoris si convenerit. 8. D. de ignor es vetcrem debitorem secum experientem poste repellere nihilominus illi potius solvat, quam cessionario, cui solvendo pleno Jure liberatus uillet. Atque hanc sententiam propugna post alios Bariolus in . l. . C. res in dari. CC in contrarium urget, quod Imperator Gordianus in HL 3 priaecis videatur requirere denuntiationem, S Imperator Alexander in nomen. . videtur velles, Udebitor a cessionario cessionis sit certior factus. Nam ista deni uitiatio ac certio ratio hac fini requiritur, Udebitor sciat cessionem esse factam L ult D de transcriSuffcit ergo eum quovis modo certiorem fieri, etiani sine opera celsionarii, qui alioqui ignorantem certio
rare deberet Γήriai . l. i. g. in D. de act erit.
162쪽
An exceptiones, qua obniant cedenti etiam obnient cessio rio'
u A. Tic ditiones aliae in rem sunt aliae in perfnum Ictae obnant cerd uti cesionario a V exceptio pacti, urisiurandi, ci iuri .ut 3. Simulationis . Compensationis . Exceptiones verbpersonales, quae cedenti ob ni, e nonario utilem actionem uten, tanti non nocent . . Vel etiam agenti actione directa , si re si facta sit ex causa onerosa . decies si ex Acrativa edi nou necesscua . fisi forte exceptio me e personalis sit o. di celsiones exactionis commotam redibit ad cedentem,todiat icte per exceptionem, quae obuat cedenti, remo&eri cessionarium putant Iuterpretes a I. Quid disserat esto immiuis a delegatione abi, toris in huc quaestione II.
I. VXceptrones aliae in rem sunt, alia in personam. L Exceptiones in rem sunt, tiae rei, qua de agituΠCohaerent, dc Concernunt radicem obligationis. In personam, quae cohaerent porsonae, ves personae qualitatem concernunt potius, quam radicem obligationis, 2 exceptiones. 7. D. de excepi. 2. EXccptiones in rem lactive dc passive ut loquuntur in successores transeunt, ac proinde quae cunque exceptiones in rem obstant cedenti, caedem& cessionario sive utili sive directa actione agenti recte objicientur, neque interest cx caussa hicrativa, an eryonerosa cessio facta proponatur. Tales sunt eX-ceptiones
163쪽
ccptiones pacti jurisiurandi res adicatae, quod metus cauila l. in hoc uicium. δ. . ult. D. Pro octo. si superatu . I. . per i uriam D. de pignorib L exce . o. D. de excepi reijudic. l . . de auctoris a7. σά. pen. D. de cepi doli.
3 Exceptio quoque simulationis perinde ccssiona rio obstat cic lenti, quia simulationis vitium reale est 'M adeo asticit rem ipsam S contractum,ut pro infecto
nullo habeatui, si ex pretio re C. Si cert. etat. l.
num ea. I. C. de transci . l. I. ubi notatur C. Plus valet
quod agitur c L in ginaria. 1. de Reg. Iur cum mi ib. quippo cui desit voluntas contrahenti unane qua contractus aestimandi stant . semper. s. . de Eeg Iur. I in omnibus. s. . de ob se act. . Similiter compensationis exceptio, quae objici poterat cedenti, etiam Cessionario obstabit; quia & ipsa in rem est, accido uiliori datur ex persona debito ais L . o s. de eo ens quae non daretar, si personae non rei cohaereret . . . de excepi. . Deinde clim haec cXceptio, quando opposita est, actionem ab eo tempore, quo debitum fuit, ipso Iuro minuisse crias eata , . constat. . C. de compens. solutionisque vicem obtineat, . t si constat cri L seq. 43- micem Iz. C. de compens. si ambo Io. F. eoae non potest creditor alteri cedere actione, nisi ita adfecta, ut peccompensationem ipso quoque Jure perimatur, si debitor compensatione uti voluerit, quia non potuit plus Iuris in ah m transferre, quam ipse habuit L nemo plus. 3 .F. e E. I. Et hoc quoque modo occurritur fraudicorum, qui cum naturaliter teneantur iis,quos habent civiliter
164쪽
r DE ACTIONUM CESSIONE. civiliter obligatos, aci ione alteri cedunt, ne ipsi agentes pati cogantur compensationem naturalis debiti. Haec ita frequentiore Doctorum calculo recepta, δί)udicata sunt, us referunt Guido Papae r. Iatth. ctis decis i I num. ni Tel urias decis 22 LP. . Co, ius ad L . . de compens Alexand Trentacin . . et ar rcflut compenset resolui num. cf. Luae Charon es. lib. . reo 22 candenaque sentcntiam contra Martinum 5 Cait, en em propugnavit Anton.
tur in trina ulerit in Ga)um, an debitor recte comi a non tantum quod ibi a Titio primo cedente, sed δί a Sempronio iccundo cedente debctur od adfirmandum videtvir; quia quantum ad utilem itonem avt nc , G Mus in his Sempronii succossit, adeoque cod ain Jure uti easdem e Xceptiones, quae 5 cmpronio objici poter/nt , pati cogitur quod AI R. l. qui in I s. 77. I. Epita a Senatu nostro
i insui oportet, dii cc isne man datis actionibus expersona cedo is,an cro dii bus nomine proprio cellioriarius expcitatur Pl b isceptro in personam,
spm qui ex alterius persotra agit caidem pati debeUCaeceptiones , sicut di qui ex alterius persona occipit caldem patitur replicationes ut oco alia or bis qui iii 'en D. C. de procurat. 3. Posteriori casu cessionario nequaquam nocC CXceptio
165쪽
elices ti O personalis, itia cedens removeri poterat, si cesso facta sit e causia onerosia, ut si cui vendita sit actio, i ilum P. C. de pericul es commod rei venae l. cum Pgitima V. de doli excepi idem in eo, qui permutaverit vel in blutum acceperita in similibus, qui vicem emptorum obtinent. Hic dolus cedentis non obesi cellionario, . . . . aut oris 3 i. . de dosi excepi. Utique si ipse dolo non careat,patietur de dolosito exceptionem . . . . 3 vers utique i squuturem. 3 - 1. de procurat. s. hiod si cessionarius actionem consecutus sit ex caussa lucrativa, ut si ipsi actio legata sit, vel donata, noceti exceptio ex persona authoris siti, nempe te statoris vel donatoris . . . de excepi. d. l. q. f. pq C. ap. g. authoris. I. . de excepi dol. Vide Iohannem Zangerum in traci de excepi part S. cap. 3. num. I.
io Existimant tamen nonnulli Doctores exceptionem mere personalem, hoc es , quae tantum persi,nam cedentis, nullo autem modo actionem ipsam respiciat, non nocere cessionario quamvis lucrativam caussam habenti, ut Bariolus tradit in . l. q. . secum legitima. de exceptione banni vel ex communicationis ea culmnon respicit actionem, sed aliud quid extrinsecum Minere perii, nate Iob de Grassis in traci de ceg. a Don. g.
11. Post remo Antonius Faber d. q. p. unum es . castim ait, quo exceptio, hiae obstatura erat cedenti, omnino, indistincte obstat etiam cessaonario quamvis utilaua uo nomine actionem exercenti cum nimi-
166쪽
14 DE AC τ et Nu CE s 3IONE. rum cessionis de exactionis totum commodum rever surum est ad cedentem uxta Castrensem in L qui Bipendia C. de procurat & Bariolum in t facta . si heresstriptus. . ad SC. Trebel Verum haec ad nostri tractatus institutum nihil pertinent nos enim, ut stipra cap. I. monuimus , non de eo agimus, qui redditurus
sit cedenti, quodcunque exegerit; sed qui in rem sitam procurator est factus, qui omne commodum ipse percipiet sibique retinebit. 11. x praedictis liquet, actionis cessionem hac in .lparte multum differre a delegatione debitoris Natta, ut diximus, exceptio objecta ex persona cedentis,
quandoque cessionario nocet, quandoque non nocet. Exceptio autem ex persona delegantis regulariter non
obest ei, cui delegatio facta est Idque Paulus in L
qui delegaverit. Ir. . de nov. or deleg docet verum estis indistincte, sive sciens debitor meus se exceptione tutum esse a me delegatus fuerit creditori meo, quia donasse, remisisse exceptionem videtur; sive ignorans, quia Creditor meus suum persequitur, suum luci
recepisse videtur per delegationem, suum negotium horta fideles isse. Nam ut eleganter idem Paulus in I doli exceptio. 9. . sin. . de novat se delegat inquit non facile scire petitor, noc est, secundus creditor, cui delegatio facta est, potest, quid inter eum, qui delegatus est, Hebitorem suum, qui delegavit, actum est, aut, ctiamsi sciat, dissimulare debet, ne curiosus ac
167쪽
Vtrum actis ex ceston transsta morte
cedentu vel cessionaristontur.
Mum M A R I A. Vtilis amo ne ineratis, nec cessonans morte finitur . irem actio perdurat, si mandam retalo herede decesserito. In quo dissera ιε si actionis a fi liui mandat 3. Eicie iens ante litem contes natam absque herede decesserit, dire tu actio extinguitur . Seoriuspost sitem a ce nonario contectatam mortui sit 3. O Umeontra Autonium Tabrum defensus, et Maratur , esionem non iri te tonario ante litem contestatam mortia , A sitis conteuationis olim a Trincipe in re datur .
MUltum hic interest inter utilem directam
ctionem. Utilis enim actio, nec cedentis, nec cessionarii morte extinsuitur. I. Non cedentia, licet is sine herede decesserit, . . C. de oblig.ctaci quia tota effecta est cessionarii, dici . turque cessionarius eam habere proprio nomine, cult. C. Aquand. c. velprivat Iuli. C. de hetiae vela .venaequare in eo Ius illi non amplius pendet expersona cedentis. Non finitur quoque haec actio morte cessio . narii, quoniam instar aliarum rerum hereditariatu ad heredem, qui in omnia defuncti bona succedit, heredem sy L hereditas. G.F. de R. I. transmittit . a. Ad direct am actionem quod attinet, distinguen-
168쪽
an vero sine herede decesserit. cred e relicto, salva quoque manet directa actio, quam cessionaritis recte exercebit ex persona aeredis, in quem sicut c tera defuncti Jura, tam ac stiva, quam palliva ut loquuntur ita hae quoque actiones direct ipso Jure transEunt: itaque cum in Iocum defuncti s iccedat, mea lenia quodammodo persona habeatur; smnino factum ejus pr. aestare ac fidem Cesionario datam implere tenetur.
o. ae tu obtinet in simplici mandato
illud enim mandante, re integra, hoc est, lite nondum mandatario contestata, mortuo, plane extinguitur' f. i. m to Ins de mandat. l. ma titum. Is C. Mandat
I. Et s. de solui. Quod si cedens sim herede decesserit, locum quoque habet hi perio distinctio, an videlicet re integra cui te nondum a cessionario contestata, an Verore litem contestatam decess)rit lite nondum conte-1tata directa actio omnino deficit, evanescit, ut jam ea is, cur mandata est, ulterius uti nequeat, . LI. C. obbu es action. l. oriquam. F. in pr. . ut legat nom. Nemo nim superest, cujus nomine directam actionem cessionarius instituere possit. Verum licet extincta sit actio directa, tamen utilis adhuc cessionario
eonapetit, utilis, inquam, non quae, ut Anton faber
male senti tib Ir c feris cap a j jam primunt incipiat, quaeque aliquando in subsidium, nulla cesSolacimterveniente, dari solet, veluti in L 1. . eis fortem de tui se rat diurab. sed quae ab initio vi cessionis competiit,' nunc sola superest, qua utatur cessionarius,
cnim mea lactionem haberet velle me utili actibng
169쪽
suo nomine ara cluc tam pCisona mand uaticeX periri. s. in poli litem a mari datario contestatam, mandator decesserit, nihil impedio, quominus directis actionibus experiti Jus suum persequi possit quia i tum cum debitor contestando dominus litis effectu cff, . st C. de procurat se argum I. C. d. oblig. acf. Atque haec est veristima S genuina Imperatoris Gordiani in des. I. C. de oblig. cf. sententia, quam olim altil ii post Agonem traditan 'citiam novam S a nemine explicatam producit ac bus u aci Silo. a. o I 6. Aliam adfert Stephanus orcat illis A i i. aliam Antonius ab e d. lib. D. V a qui temere
Cujacium perstringit , quasi in eo tulite lapsus quod Goridiani rescriptum de ac sone mandati, ire
sus mandatorem cona petente acceperit quae inici pie 'tatis a mentura vcrbis exactissimi Cujacii est on ahena. Non enim tractat u)acius de actione mali dati que cesnpetit mandatario adversus mandatorem, sedi one ex caussa emptionis, vel donationis v libluti liis ascias mantata in mandatoris debitorem, docet, alaetiimplex mandatum re integra, hoc est, lites nondeam contessata finiatur morte domini, non a qu i hi exti Dies alidatuna venditarum, omit ruri I,
h Uti ii QSAA in actionum, propterea quous alterais contractus ab herede iri
cessionario non tantum utillam tiam directam ex cessione com
sine herede decessc hic, innitita. ierit: uidbm actionei rex ciba
170쪽
D Αcτro NuM EssIONE tractu cessionario proprio nomine contra debitorem videlicet directam vero ex mandato non dari. Illud quoque monendum, Accursium non redhe si eciem altius rescripti in . l. i. in fide)ussore ponere. Nam de Valeria muliere tractat, quam intercedere dc post intercessionem recte solvere non patitur Senatus-Consultum Velleianum L, C ad SC. Vese cum ilib. 7. Porro quemadmodum eo, qui cessit sive mandavit actionem, relictis heredibus mortuo ante litem acessionario contestatam, cessio non extinguitur d. l. I. Ita nec mortuo ipso cessionario ante litem contestatam, mandatum sive cessio actionis finitur, sed ad heredem cessionarii transit Liliam. de donat. Et hoc Jus in istion cessa titulo venditionis jam olim receptum fuisse docet Imperator in aediss vers. Nam sunt
8 At donatarius non nisi post litem comestatam Ioterat actionem cessam ad sidum heredem transmittere aut procuratorem ad litem cons ituere. Ratio veteris differentu videtur fuisse, vel quod donatio plus facti contineat cmutio plus Juras, argu oro .sunin. 7. g. pactM. 2. U. de paci cs donationes as inimc. de onat int vir se uxor Ca autem, quae sunt Iuris,
facilius ad heredem transeant, quam quae sunt facti, quae scilicet personalia Ac personae magis cohaerere ubrientur l. veter . s. C. de contras. commit. I Qu.
Esintvliber. . . quis.F. de Patuti, vel quod donationes stricte acciperentur, eo quod fiant saepe temere inconsulto sed Imperator Iustinianus subtilam hanc observationem S differentiam emptionis ac d