Commentarius de actionum cessione Joh. à Sande

발행: 1623년

분량: 203페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

dat adversus debitorem, atque ita actionibus Cedere non po test, nihil a mandatore consequi posse. Qii id enim vetat, quominus id, quod in mandatoribus disertissime est definitum, in fide ui 1 bribus quoque obtinere debeat, inter quos tanta est assinitas, ut ulianus misi hereditatem a. . a dati scripserit, hic quecontra Zin trie sunt, tu eorum nomine si ejusior obligari posset, se mandati obligationem con ster, ne i enim mu

tum referre, praesens quis interrogatu jubeat,an absens mandet. Unde fit, ut qui fido ubere promisit, satis se cille censeatur promissis, si pecuniam credi, vel aliud quid dari fierive mandaverit, L ult. q. ult. . Mandati. M propter summam hanc assinitatem it tam Digesto. quam Cod. S Noveli quari , te fido usibribus S mandatoribus simul iit conceptus Non debet itaque ficile diversum Ius in utrisque absque expressa legum

definitione vel manifestillima ratione admitti. 8. Ratio, cur creditor, qui actione adversus debi torem culpa sua cecidit, nihil a mandatore consequi debeat, a Papiniano adfertur talis, quja vitio suo acciderit, ne mandator po fit cytombus edore quae cum

perinde locum habet in fide ussore atque in manda tore cur ubi eadem est ratio, diversum us excogitabimus t aut cur non potius innocenti fido usibri, qui fidem suam pro alio obstrinxit, quam creditori, qui proprio facto, culpa damnum sentio', patrocinabimur. Qui has rationes recte consideraverit, Omneso ectiones a Curiaci, Fabro adversus aequisiimam verissimam laanc sententiam adductas facile rem

v it, ideoque iis refellendis non dici immorabimur,

82쪽

c D Ac Tio Nir M CESSIONE. sed paucis tantum cas perstringemuS. 9. Prima est, quod in toto Iure nullus locus sim, qui probet jusmodi exceptionem fide usioribus accommodandam. Huic supra plene satisfactum arbitramur, hoc salicia addemus, non posse nos admittere differentiae rationem , quam lmacius S Faber inte fido usibi emi mandatorem statuunt, hanc videlicet, quod mandatori, qui bivit,nulla in rcum principalem competat actio, fide ustbri vero mandati vel negotio rum gestorum detur. Cuc Her cium mandatori, si mandando utiliter debitoris negotium gessiU, non, a que negot gest actio accommodabitur,atque datur

fide usibri si pro abstarte fido uiserit: l. ex mandato o. k in . . Mand Altera objectio est, quod pactum de

non petendo factum cum uno ex fideius ribus non

rosii prodeste alteri l. si jussoris s. riparii. At hic

prodestet, si ideo, quod actionem adversus fideius orem, quem pacto liberavit, cedere nequeat, ipse repelleretur. Cui respondemus, prodest quidem nor debere fideius bri, pactum confide u bris; sed nec nocere debet C hic vero noceret, si beneficium ccctionis actionum, luod leges ci tribuunt, adimeret.

o. Ustimo ob icitur csponsum Iuliani, in si ii-pulatus tuli. qui docec creditorem, qui in viginti duos acceperat fideiussores, si ab uno quinque acccperit ea lege, ne ab co quid amplius peteret, tum ab altero petat reliqua quindecim, nulla exceptione posse submoveri. Hinc concludit Faberi ergo neque exceptione cedendarum actionum si ib- movebitur. Cur non addit, neque exceptione divitionis

83쪽

sonis mam verborum generalitas, si ci mordicus insistendum cst, aeque hanc ac illam exceptionem complectitur. Hanc difficultatem ut declinet Faber persiladere nobis conatur, Julianum , qui Hadriani temporibus floruit, ita scriptisse ante dici atam ab Hadriano epistolam illam, quae fide iusseribus beneficium divisionis dedit Q iod frivoliun aut plane divinatorium est. Ne ergo admittamus Iulianum, Virum ut cum naerito Faber appellat omnium prudentum consultissimum Principique familiarissimum contra Jus apertissimum aequissimum respondisse, Papiniano contradixisse aut Principis siti rescripta ignorasib satius

erit ita verba nulli exceptione non ita estus e s ed cum temperamento aliquo accipere, ne isti verborum generalitati atraque is a exceptio incladatur.

si Sane mulieribus, quae hypothecae quoad quae

dam bona mariti renuntiarunt, indistincte, hoc es , sive agunt adversus tertios posses res, sive contra fide ius bres vel correos obligatos non nocere hanc cX-ceptionem cedendarum a tonum, quas sita renuntiatione amiserunt docet Socinus, adi hibemus C. ad C. Vellai se equitur ego sent. . pari. s. princip. membr. I. n. si esseqq. Nam alio itu dispositionem .l. jubemus. frustratoriam S ludibrio positam esse aiunt. Haec tamen ita demum obtinere putaverim, si dolus malus mulieris absit, DD. ad . l. ubemus. lexand Trenta et cis . lib. , is de re dotiunn restat. s. num. Istas z. XVII Correorum aliquis si in solidum conveniatair, opposita exceptione doli impetrabit, ut ipsi

creditos

84쪽

ε DE ACTIO NuM Essio NE creditor praestet actiones, quas adversus reliquos cor-rcos habet. 3. Huic tamen etiam cesti O Etesii cui facta, utili subsidiaria actione vel imploratione officii Judicis subveniri Imperatores rescribunt in l. 2. C. de duobus reis, his verbis, Et deos probaveris te conventum in solidum e bibisse, Rector Provincia juvare te adversus eum, cum

quo communire mutuam ' cuniam accoui , non cuncta bisur.

Quem integrum Versiculum Ant. Faber Vi cxquisitae multiplicisque doctrinae, sed in correctionibus impenso audacior, cum aliter non posset Uugere Tribuniano vel sciolo potius interpreti adscribit, Iib. II conject cap. 7. Fabrum sequitur Hub Gipha

nius in comment suas ad d. l. a. Neque enim ration pati existimant, ut corrco in correum ulli, quacunq; demum sit, actio detur Doctores vulgo distinguunt, intri correi X caussa necessaria, an vero ex caussa voluntaria Sc liberalitatis Molinaeus aliique viri doctillimi rescriptum Imperatorum absque ulla distinctione accipiendum docent, quam sententiam, ut quiorem, amplecti tu Senarus Pedemontanus est GTestauro, decis si qui admodum miratur unde contrariae opiniolari patroni hau scrin tam iniquam christiano nominoe minime dignam opinationem. Plara de hoc articulo quiscire volet, consulat Ant. Gomesum lib. a. Variar resolui cap. 12. num. s. Petr Helium pari. I. quaest. 37 nam. I. sqq. t lexandrarentacing. Bb. . solui tit de solut resolui. et q. num 34 9 sqq. S. Ca ic rum creditor correo, qui solidum sol vir, non

85쪽

non in selidum, sed pro parte tantum Virili, actionena contra cori cum praestabit Et hac quoque exceptione merito repelletur, si sito secto vel culpa actionem amiserit, ut eam praestare nequeat, ut iniud his re dictum est. 6. XVIII. Unus ex pluribus tutoribus in solidum conventus ut conveniri potest, I. C. trans Ll tres tutores F. Di pr. D. de adminisi tui. l. I. g. nunc irae Temus. D. de tur rat. Dir. hoc quoque beneficium cedendarum actionum habet d. l. i. g. e forte v. de tot se rat dis l. a. C. de divid. tui. 7. moac absque cessione tutori, qui solidum sol vit, ex constitutione Divili utilis actio contra tutorem competit d. I. g. des 3. D. d. iit utilis videlicet actio tutelae, non negotiorum gestorum, ut rccte Post Aetonem docuit Carolus olynaeus, cX Antonini rescripto in I. a. C. de conir tui arii apparet. 8. Plane si ex suo vel communi dolo conventus solverit tutor, non sunt ipsi mandandae actione 'tua proprii deli sti poenam subiit, quae res indignum eum fecit, ne a caeteris consequatur licet doli participibus. Nec enim ulla societas maleficiorum , vel communicatio justa damni ex maleficio est, Ulpiano auctore,d L . . plane δ. D. de tui ctrat diser. 9. XIX. Jus nominis&hypothecae secundis creditoribus hypothecariis S aliis rerum obligatarum possessbribus debitum solventibus cedendum , est a primo creditore, qui hypothecaria aes ione res obligatus persequitur. Finge exempli caussa, pro eodem

annuo reditu duos suados este obligatos, qui singuli a

86쪽

duobus diversis possideantur. Hic si credito redituarius contra alterutrum postes rem in blidum gerit, . ut agere in solidum potest, cum ei uterque fundus insolidum sit obligarus, proindeque electio ei competat, quem fundum hyliothecaria avocare velit, Di ac Co- et arr. libr. . variar reflui. p. 7. m. r. Guido papae decis 3 a. num. r. Guttinen is lib. a. detis Siciliae δε- cis 3 num. o. seqq. Iob. Paria orius . cap. n. pari.

. . r. num. s. o. cogitur l. mulier se. D. ira pol.

in pignor. l. cum posiesor. s. D. de censib. l. inflaudem s. g. qui pro alio p. D. de Iure sic nt. Negusant in tra Ade pignor in tertio membro quintae princip. Iure suo cedere possest, convento, ni exceptione cedendarum actionum velit repelli. 6o. Ain si plures fandi pro annuo reditu sint hypothecatia aliquis possessorum, qui fundum sine onere emerat, ut variis litium molestiis liberetur,oblato, pretio reditum sponte velit redimere, tenebitur redi tuarius creditor illi adversus reliquos posses res, vel etiam adversus reum principalem actiones suas mandare, Carolus Molinaeus in traci de usuris quae .ssi. num.

333. seqq. r. Vivim lib. s. ecf. 7s. 61. UtrunL, vero credito quibusvis posses ribus

debitum offerentibus, an vero justis tantum actione, sua cedere compellat ac, non aeque Xpeditum sit Quidam enim no beneficium cc lendarum actio-

mim etiam in)ustis postas ribus tribuunc , ut Tari in d. l. mulier. 9. D. uipol in pignor. Negusant.

87쪽

gat i Cynu ' alae id i multor Iacob. C ac lib. I. responso Sca Vol , inae l. mulier. 19. dum ait, rians et Iiis WH or o erat, compe endiu t, Iu ni, cedere. Nam si creditor cuivis poste ori etiam iniusto debitum offerenti Ius suum cedere cogeretur, debuis set Cius Scaevola quaestionem formare generaliter an possessore quod quia non facit, sed quaerit tantum de Iusto poscitor non obscure indicat, se non dubitas e, quin m)usto post citor hoc beneficium cedendarum actionum ponit denegari. Nec in contrarium facit, quod Paulus respondit , in I Paulin a. s. I. D. Dib. moae En vel porsi eos, qui pignori Jure rem petie-quuntur, a Vindicatione rei removeri solere, si qualiccunque possessor offerre vcllet. Verum enim est qu liculaque pignoris postessere h. e. sive usto, sive in)usto osterente debitum, creditorem a vindicatione pignoris abstinere debere quia hic non quaeratur de Jure postessionis, id est, non quaeritur, quo Jure quis possideat rem pignori nexam,sed de Iure petitoris, hoc est, de ure hypothecae, quod sane nullum est, bluto vel oblato vel obsignato omni debito, d L Paulus f. I. L

Iunai 6.f.m vindicatione'. bi,aut pecuniam solvat. D.

epignor At de pessione Paulus ne verbo quidem ullo meminit, itaq; id ex Scaevolae responso, quod soli usto rosci tabusiclen cssionis largiri viduc, suppl-

88쪽

dum. d. l. idier. 9. Aa enim iro te cessionis beneficium, quod uris es: maplorare a Meat, qui contra Ius possideta ut recte inquit Ant. Faber, lib. . Coa, Subaud tit ii de nit 3 argument L auxilium 37.

D. de minorib. plures 8 in n. D. de adminis. ut.

63. Praeterea illud quoque inter Doctores contro- vertitur, an possessor, qui integrum debitum solvit occessionem obtinuit, cessa actione contra caetero possessores in solidum, an vero pro parte tantum Virili deducta rata praedii a se possessi experiatu Antonius Ne rusantius ae loco n. 29. 3O. 593I eumq; secutus Ant. Faber lib. I. Cod. Sabaud tit. 23. definit. q. cxistimant

possessorem in solidum agere posse, neque ipsi in solidum agenti obs are exceptionem cedendarum actionum pro rata sui praedii, quia ipsius praedi in post ob

tentam cessionem a nexu pignoris fuerat liberatum,

cum res propria nemini posset est obligata, L neque D de Reg. Iur L pen si Latinus Largius D de excepi re judic ideoque quantum attinet ad portionem sui praedii actione cedere non posse, quam non habet, X- tincto nempc per dominii acquisitionem pignore. Econtra pos es rem, qui integrum solvit, cella actione tantum consequi id, quod amplius portioncisui praedii solvit, non obscure innuere videtur Papinianus in I. cum possessor o D de censib. dum docet, cum tinus ex posses ribus praediorum conventus fisco in tegra tributa bivit, quae universa praedia aeque .lcbcbant, huic fiscum cedere, praestare teneri actiones adversus caeteros posses res, ut omnes pro modo prae

dirum, quae possident, pecuniam tributi conferant.

89쪽

posscsibrem, qui integra tributa solvit Cesia actionα Contra caeteros, non in liduna, sed deducta rata sui praedii agere debere, quia non intelligitur ex cessione, aco uisivisse actionem in blidum, sed deducta rata sui praedii: Ita quoquesentiunt ntonia Capycius decis. r. num. . Hanc secus Mitine is lib. a. deris Sicil decisis

6ue E pr dictis illud generale axioma infero, diroties is, qui luit,ves ipse debet, vel in re,qua de agitur, Ius aliquod habet, recte petitor ad cedendum ei Iussuum compellitur, ut in fidiusseribus, correis, tutoribus, hypothecariis creditoribus &buistis rerum postesseribus hactenus vidimus. 66 At si quis alius, qui nulla ratione creditori obligatus est, nec quicquam Iuris habet in re,qua de agiciar, solvat, vel pro debitore solutionem offerat, ei creditor invitus aes ionibus cedere non es urgendus. 67. Quamvis enim quivis extraneus bivere pro debitore, ocium etiam ab invito creditore, ipsi, Jure liberare possit L solvendo 39. D. de negot. s. creditorem tamen ad cessionem Iurium compellere nequit: l. nulta s. C. desolui sed sufficit eum paratum esse obligationis instrumentum debitori reposcenti aliive ab

eo mandatum habenti restituere, Vitae Carolum I Dunaeum in traci de usuris num δῖα

68. Quare nec creditor chirographarius offerendo pecuniam debitam creditori hypothecario, cessionem

actionum ci durium petere poterit nisi forte creditor

90쪽

Ac TIONUM CESSIONE. chirographarius posscssionem rei primo creditori by

pothecatae juste nactus siet , tum enim perinde ac quilibet extraneus posscsior conventus offerre pollet cessionem peter , uxta d. l. Pauli 34. nod Ne Ont. d. num . . Volin. d. traci num. 38. 69. Creditori tamen chirographario, qui alite creditum suum servare non potest, debitum offerenti

creditorem hypothecarium, modo absque jus disia pendio fieri possit, cogi Jure suo cedere Molynaeus aegra I. num. Mo aequum Judicat, licet lex scripta deficiat.

CAPUT VII

tempore actiones fiunt cedendar

SEARCH

MENU NAVIGATION