Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

31쪽

λωρθωται manu recentiore. Fol. 22. V.

ΗΗΔΔΔΔ. Fol. 375. V. sin titulo. Εἰ α προτερόν μοι δικης γε

expl. Fol. 82 v. nihil subscriptum. Fol. 38 V.

ΗΔΔΔΔ manu pr. διωρθωται man recent.

κατα διονυσοδωρου.

32쪽

e l. Fol. 401 . nihil subscriptum.

διωρθωται manu rim.

διώρθωται manu pr.

Fol. 408. R.

διωρθωται manu pr.

33쪽

διωρθωται man. r.

Fol. 464 V.

34쪽

διωρθωται man recent.

διωρθωται mala recent.

35쪽

περὶ των πρὸσ αλεξανδρον συνθηκων.

explieit lat. 33 ruet in fine his verbis:

in folio eodem vers manu recens admodum supplevit eiuAdem orationi reliqua se τινε τοι πολιτεία κτE.

DR 001 QUIBUSDAM PUD DEMOSTHENEM EMENDANDIS. Olynth. I. pag. 10. . copia quam primum eo aranda cenδes, inquit, quae Olyntati opem ferant et millendam legationem, ητις

HaeremUA Omne in τρεψηται, quod quum sit sine controversia corruptum, nemo adhuc quidquam repperit qu0d simul sententiauace0mmodatum esset et aliquam probabilitatis speciem haberet. Requiritur manife8to Verbum, in quo calliditatis et astutiarum subdoli hilippi notio insit itaque Λε η τε καὶ παρασπάσηταἱ τι emendandum. Vide quam commode κλεπτειν et παρασπασθαί τι coniungantum et notum est hilippi malas artes et fraudes κλεμ ιχατα appellari Solere, Ut pag. 236, 2. τὸ πρωτον κλεμμιαμ Φιλἱππου, δωροδοκημα aes τῶν αδίκων πουτων ανθρωπων καὶ

θεοῖς Ἀχθρων. Sic omnia optime procedunt Millenda legatio, inquit, quae Olyntlio Dotu certiore aurilia θεi deerela δε et mori ad ore; ex qua re simul liquid apparet hanc esse rimam Dem0sthenis de Olynthiis rationem, quoniam Dionysii Halicamnassensi errore controverSi quaedam de harum orationum 0rdine nata est Nondum . sciebant Olynthii Ath0niensibus placuisse sibi surru ipsim Hoc igitur primum atheniensium J0gatis mandatur. deinde ut iis omnibus quae a Philippo agerentur praesto AAent caverentque ne quas hilippus de mor sallacias strueret, 'u0d ne Taceret homo callidus et in rebus gerendis

36쪽

Sitn an in ubique scribendum non est quaerendum ex libris As Sexeenties tiam in arisin et AI ita c0nfunduntur ut vel inepta Vel soloeca vel barbara Xeat oratio. Ne dicerem quidem duo omnibus notissima nisi supereSSent apud Demosthenem l0ci ex huius rei observatione certo remedio sanandi. 0rinde est in Codice S scribaturn in futuri σε χι an τε, in infinitivi - σθαι an - σθε, quae ubique inter estolidissime confusa videbis, ut vix sit opera pretium in his librorum diserepantia comulem orare. Nonne fatuum St, Ut hoc utar, admoneri in cod. S. semel et iterum αναγνίσετ pro αναγνώσεται apparere et leguntur passim his similia perinde stolida et absurda. Sud rei0eto librorum iusti m0nio Sana mente ut iudicio uisendum ut statuatur Sitne - σθαι an - σθε legendum. Dabo loco ubi haec confusi turbas dederit et addam unum nondum eo mendo liberatum. Ρag. 130. 3. εἰ δ' οἴεσθε αλκιδεας την Ελλάδα σώσειν ἡ

Ad hanc luesem facile est emendare loquin pag. 115. 20.υμγῆς δε αν μεν α μου νησθε ηδη σωφρονήσειν φημιὶ, αν δ' ἐα σητεουδε τούς ταν βουλησθε δυνησε σύ ποιῆσαι. Certumne At ex loci 0mpositione δυνησεσθA esse ab Oratore prolaetum Utrumque enim σωφρονησειν et δυνησεσθαι a Verbo φημι pendere manifestum St. Pag. 12. 10. α ριεν γαρ οσ' αν τις λοιβη καὶ σωση μεγα λην Sχει TH TΤXHI THN API , αν δ' ἀναλωσας λαθι συναναλωσε καὶ το χερινῆσθαι. Ilaec e8 Vera et antiqua eriptura. Codices interpolati sunt in aliis est μεμνῆσθαι την χάριν, in alii μι ερινῆσθαι τῆ τυχ η την χάοριν , quae ex Superioribus Verbis malu ri petita ineptu abundant ut laudunt aurum.

37쪽

αρξαντων si τα πολAα κρίνεται. Reetissime ind0rs verba οὐ τοι πολλα in is manu recenti8Sima addita spuria et expui1-genda AS iudicavit. Ρag. 13. 7. τί ουν τις αν εἰ οι ταυτα λεγεις ἡμ.ῖν νυν Et soloecum S et plane Supervacaneum τις αν εἴποι. SaepiSSime et reliqui omnes et Demosthene obloquentem sibi aliquem inducunt in huiuscemodi additamento satis enim vocis inflexionores intelligitur ut pag. 16. 23. αλλ' οὐ τῶν Ουχὶ βουλήσεται. et

Eximia ut certa obraei emendati pag. 13. 19. quam nihil sit libris Alss. credendum liquido demonstrat. In libris est:

τοι πολεις τοῖς 'Oλυνθίοις τρύζειν καὶ τρυς τρυτο ποιήσοντας ρατιώτας εκπεμ πειν καὶ τω την κείνου χώραν κακως ποιεῖν καὶ τριηρεσι καὶ ρατιωταις τερρις Duobus Xercitibus rem esse

gerendam censet, alter qui civitate Chalcidicas Olynthi0rum socia tueatur, alter qui Macedoniam insestet. ergit εἰ s

38쪽

τῆ χρονί των πολιορκουμ εγων. Ostulat enim ipsa rei natura et sententiae eonformati ut χόνον utrobique ponatur, quamobrem sic supplendum est: εἴτε γαρ υμιῶν MO NON την ἐκεινου κακως ποιουντων. Diserte enim h0 diei debet Macedoniam infestari non 8S SATIS. Metuo, inquit, ne fruδtra δαδoepta is eaepeditio 8ive Macedoniam TANTO bello aggrediemur, ive Olynthii TANTUM auaeilium feremuδ. Praeterea eliminandum est vetus glossema προσκαθεδεῖται καὶ προσεδρευσειJ. Nihil enim interest neque Verbo οδυγάμ. duplicat agrior aut concitatior exit sententia. Ibid. pag. 4. 19. τιν, ω ανδρες Αθηναῖοι, χρηματα υροῖν,

perineptum et cum logi Sententia pugnans ρατιωτικα irrepserit: magis etiam miror quo pacto Editores id ferre tamdiu et concoquere potuerint. Erant enim Atheniensibus illo temp0r0

θεωρικα, non erant ρατιωτικα Cautissime et formid0l0s De-m0sthenes civibus auctor est ut nωρικα quae essent ρατιωτικα faciant εἰ μν ουν ταυτα τοῖς ρατευορμιενο ις αποδωοετε id Stalii Verbis εἰ ταυτα ρατιωτικα ποιησετε ουδενος μῖν προσδεῖ πορου Sentit autem in quanto periculo Versetur et statim addit: τ ουν Γαν τις εἰ ποι συ γραφεις ταυτ εἶναι ρατιωτικας μα Δί' ου εγωγε , ubi αν τις εἰ ποι perind Soloecum et Superfluum atque Supra τις αν εἰποι sciolo qui addidit reddendum cenSeo. ουν; nam sic verba disponenda sunt est obiicientis et contradicentis, ut in vero' Egregi D0braeus correxit logum in vicinia pag. 14. 25. εγῶμιεν γαρ ηγουριαι ρατιωτας δεῖν κατασκευασθῆναι καὶ ταυτ' εἶναι τρατιωτικα καὶ J χιαν συνταξιν εἶναι την αυτην του τε λαμ βανειν καὶ του ποιεῖν τα δεοντα. Verba ταυτ' εἶναι ρατιωτικα non

minus absurde uti reliquis interposita ac si qui μιῆνιν ειδεθεα addere voluisset. Unde igitur irrepserunt Scriba alias res agenti oculi aberrarunt ad ea quae proxime praeco lunt τί

ρυγ. σἰ γραφει ταυ εἶναι ρατιωτικα deinde oblitus est male

39쪽

repetita delere Tandem post multa saecula obraeus delevit, quem summo iure indorfius Secutus est.

ου retineri potest. Ne dubites inspicu cont0rtas ut d nihilo sumta Schaselari et indorsit interpretationes. uentur ου quia in libris omnibus circumfertur. Quam multi loci sunt et apud ali 0 et apud ipsum Demosthenem, ubi ου Vel μη repugnante sana rati0ne aut addita sunt in libris aut missa. Videbimus

infra. Si fuiss0 in libris emendata lectio εἰ μηδ' α παθοιτ αν ταυτα ποιῆσαι καιρον χοντε τολμωήσετε; et aliqui ου τολιχησετε reponere Olui3Set, qui non eum hominem in8anire et delirare

putaret l

Ρag. 7. 5. καὶ πρόσεσθ' η υβρις καὶ τι η των πραγματωγα,χύλη ουδε χιας ελαττων ζημιας τοῖς γε σωφροσιν. Lepidissime

Iulianus in pist0la ad AthenienSe pag. 287. . ita scripsit: τ ο

τες αυτ . Hic imprimis locus declarat quam licenter inepti correctores in libro veteres fuerint grassati Describam locum ut mihi scribendus esse videtur: μαλις Γε ὁ παρα της ημετερας πολεως ob ΚΑΙ τριμ οτατ αυτω δοκουμεν χρησθαι. Dicam primum unde hanc Veterem lectionem suisse repererim, deind0 rectissim ita dici dem0nstrabo. Imposior, qui Demostheni ra-

40쪽

tionem πρὸς τὴν πιςολην τὴν Φλιλιππου Supposuit quum haec ex Demosthene furto surriperet pag. 158. 16 ita dedit: ως

δε μαλις ὁ παρα τῆς ἡμετέρας πολεως σφ δοκουμεν αυτ προχειροτατα χρ θα, τα αλλων Eλληνων , in quibus antiquae Agripturae quam re8tituimus certa Vestigia supersunt. Μαλις - σω καὶ cum Superlativo optimos testes et auctores habet. Matthiae . 462. duo exempla ex hucydide attulit I. 68. προσηκει

ημ α ου ηκις εἰπεῖν ρσί ΚΑΙ μεγις εγκλημ ατ εχ μὲεν. et II 47. αυτοὶ χαλιις DRησκον σω ΚΑΙ μαλις προσῆσαν, quibUSadd simillimum locum Demosthenis pag. 227 8. παντων Ζεν γαρ ποτερεῖσθαι λυπηρον ς - κοχλις δε τῆς παρ μων υνοίας καὶ φιλανθραπίας σνπερ AI το τυχεῖν τουτων μεγιῆον τιν. Audax et impudens interp0latio si mihi nata esse videtur: pro Da ΚΑΙ τοιμότατα Scribae errore Aci: AP τοιμ ότατα dede-rUnt, qu0niam praecedens gententia plane absoluta esse putabatur: απας με λογος - μαλις M o παρα τῆς 1μιετερας πολεως. Ingtituitur ergo nova sententia seco γαρ τριμ τατα - quae quia manea et imperfecta erat commentus est nescio qui Supplementum de SUO τοσουτο, μιαλλον απις υσι παντε αυτω. Adhaesit gl0ssema pag. 21. 25. πολλην την κετατασιν καὶ μεγαλη δεικτεον τὴν χεταβολὴν εἰσφεροντας ἐξιοντας, παντα ποιουντας τροχιως, εἴπερ τις υμῖν προσεξει τον νουν Ad ἡγμετατασιν adscripsit aliqui in margine την ριεταβολην, quod

male in textum receperunt alii, unde vulgata Scriptura, quae frigida et insulsa est, riginem duxit. Nihil enim interest inter

πολλην τὴν μετάςασιν et μεγαλην ἡ μεταβολήν, et optime in tali re componuntur πολλὴν καὶ ροεγαλ. ην. Pag. 22. 8. νυνὶ ε Θετταλοῖς α α ζουσι καὶ τεταραγμεν Icεπὶ ἡ τυραννικὴν οἰκίαν βοηθησεν pag. 113 24. ο Φίλιππoc)τοῖς ταλαιπωροι TZρείται τουτοισὶ πισκεψομενους it τους τρατιωτας πεπομ. pεναι κατ' ευνοιαν ' πυνθανεσθαι γαρ αυτ υς ως νοσουσι καὶ ασιαζου τι ἐν αυτοῖς , συμφιαχων δ' ειναι καὶ φιλίουναληθινων ἐν τοῖς τοιουτοις καιροῖς παρεῖναι. pag. 23. 28. ἐπείδαν Mε προ νοσρυντας ἐν αυτοῖς προσπεση καὶ μηδεὶς - ειν μηχανή-μ ατ' ἐπι ςησας πολιορκεῖ Vide mihi in iis ut 0leant loe simi-