장음표시 사용
41쪽
l0s x similibus int0rpolari. ag. 22. in aliis libris est νοτουσι καὶ τασιάζουσι καὶ τεταραγμενοις. Pag. 113. hilippi 0rsi oti
hominis bonum dictum periit. Aegrotantem amicum riδere Graecidistini επισκοπ εῖσθαι τινα. in Philippi Oeus ἐπιπκείοι νους
καιροῖς παρεῖναι. Corrupit Omnem dicti leporem qui κατ ευνοιαν do su addidit hae enim ipsa ευνοια St o τους νοσουντας επισκοπεῖσθαι, Sed plane omnem ossum sessumdedit qui ad νοσουσι de suo adscripsit καὶ ασια ,ουσιν αυτ i c. eruntur
tamen haec in mnibus libris, nisi quod εν αυτοῖς mittit: sed undo propudia laverint ista omnia similium locorum comparatio continuo ostendit. Quis igitur mirabitur pag. 23. pro νοσουντας ἐν αυτοῖς in nonnulli legi νοσουντα ἐν αυτοῖς καὶ τεταραγμώνους ' Quis non statim videt adhaesisse hae ex pag. 22. . Et olim nunc D0mosthenis luctores et admiratores praeclariSSimam quamque ρῆσιν tenebant memoriter et hinc crebro illa confusione uagee
καὶ συσκιασαι aut συ κρυψαν γρ. συσκια ται Rub συ κρυψαν αντὶ του συσκιασαι. Unde haec Omnia Nempe ex oration spuria pag. 155 22. νυν χεν το κατορθουν αυτον ἐπισκοτεῖ πασι τοῖς τοιουτοις αἱ γαρ ευπραξια δειναὶ συ κρυφα καὶ συσκιασαι τὰς α ραρτιας των ανθρωπων εἰσιν, ubi pro τὰ ' φιαρτία in nonnullis legitur τα τοιαυτα νειδη. Interpolatores nonnumquam de industria
sententiam Dem0stheni subluctam aliqua diversitat verborum obtegur et sic sua furta dissimulare solent, sed vel sic tamen fraus perpbiit. Ostendimu alibi παρεωσθαι et παρεωρασθαι inter se confundi soler0. 0ra scriptura va8it pag. 23. 14. παρεωσθαι καὶ ἐν
42쪽
0nim is, Graeculorum, Ir quo Veteres παρῶ φθαι dicebant. Ρag. 4. 19. πολυ γαρ πλείους αφορμας ι το την παρα των θεῶν ευνοιαν χειν ορῶ μάν 'ENουσας ἡ 'κείνω. Quamquam libri omnes in ενουσα fideliter con8pirant, tamen perinepta ha00 lectio est et sine controVerSi ουσας emendandum. Vulgata non est minus ridicula ac Si quis Vellet dicere οἶδα σοι πολλα, χρη-αυτα 'SNοντα, pro ντα. Idem mendum inoleverat pag. 68 28 ου γαρ δη τριηρεις γε ορ πλείους αυτοῖς η υμ ιν 'ΘΝουσας. Si fieri poteS ορα τριήρεις πολλοις mi γ νουσα etiam magis ridiculum eSi quam ορ χρήματα πολλα υ γ νοντα. Nunc quidem liber lucem attulit, qui Solus omnium ουσας SerVRVit. Fatut 0rreetores insulsis additamentis seximium logum inquinarunt pag. 25. 14. τί ποιουντων μυων ο χρονος διελ ήλυθεν ρυτο
Prior interpolatio ex librorum di8Sengione arguitur in caeteris
enim St χελλοντων ἴχων, rura χελλοντοιν αυτων, quod inconsiderate receptum namque υριῶν quidem quamquam fatuum et languidum est tamen est sententiae aecommodatum, τί ποιουν- των μιλν reSpondetur μιελλο υτ ιν υ λ, Sed αυτων nullum omnino habet locum. In caeteris constitata orationis ellipsis γραριριατικω expleta eXat nobis aures. Pag. 25. 20 δι' ὀμ εα χρηςων αυλα τρω πραγμιατα πηοῦ πο- λείους γεγον διοι τουτων ελπίζετε τω αυτων πραξεων ε ψαυλωναθτα χρ ητα γενησεσθαι. EXpungenda unt molesta verba τωναυτων πράξεων, quibus Verborum concinnitas laeditur, qua inepte abundant et, quod gravis8imum est, cum Demosthenis sententia pugnant. Non enim δια πραξεων τινων re Atlieniensium illictae erant, Sed τι καθηντο ουδῖεν ποιουντεc. Itaque δια τουτων08 δια ριθυριιας καὶ ργίας καὶ χαλακίας καὶ δειλιας , t Omninominini δια πραξεως τινος.
43쪽
rendum, qui inquam ante fuit. 0nsit id indorsus et 8equi debebat inquit δ aocuratiu loqui velle εἴπερ τις καὶ 2.λος. quasi non ali accurate loqui esset inepta et absurda et sensu vacua digere. Credo mendum Subesse et facili negoti gorri
Qu0d Demosthenes pag. 30. . acriter et significanter dixerat enervavit et fregit adscripta scioli ann0tatiuncula. Desstribam locum ut mihi rib Orat0r proslaetus esse videtur: εὶ γὰρ τοτε
νυν ημων ρ Φίλιππο c. In libris duplex interp0lati cernitur in pleri8que additur τοτε σωθείρ in σωθείς tantum. Haec ipsa diversitas suspicionem fraudis movet. Quid apud animum rator cogitaverit, quid cives in concione suspicarentur, colligi
potest ex pag. 656. 22. οἱ 'Ολυνθιοι υ καις, ους ἴσασιν απιέντων ανθρώπων ἐδις α καὶ του εκείνου Ρhilippi φίλους καὶ αυτοντον Φίλιππον 'An OKT SINANT AC , ψίλου πεποίηνται , φασὶ εκαι συμ γυιαχ υ πο - σεσθαι Tam aeribus diis h0stemihilippum perSequebantur ut eum lubentissim i)iter feetur esse dicerentur Itaque Demosthenes quum hominis opprimendi occasionem ciVium 8000rdia amissam 880 quereretur et vellet dicere πεκτείναμενα τον Φίλιππον, maluit ευί ηι τερον idem significare verbis: ου αν ἡνωχλει νυν ἡφ ῖν ο Φίλιππος. Facile est ad intelligendum in huius temodi sententia neque σωθεse neque τοτε τωδείς commode addi 0880. Ρag. l. 12. του νόμυους τους εἰ τὸ παρον βλαπτ ντας υμ ας
44쪽
τω νυν τα βελτιτα, εἰποντι ζημίαν γενεσθαι. Respondent sibi inter Se ἡ χοιριν υπαρχειν et την απεχθειαν γενεσθα ι'. illa res gratiam peperit, haec dium paritura est, et Sicut ineptum est diuere gratiam commodum et emolumentum afferre, si et drumdamu et detrimento ore. pSa ἀπεχθεια sati gravis erat ζημί Saepe Videbi χαριν et απεχθειαν Sic inter Se Opponi, ut pag. 58. 26. ου εκείνου προς χάριν χυτ' Ἀμου προς
το ποιεῖν θελειν τα Γῆ δοξαντα προθυμιως μιαρ. Quid sibi vult γε in tali re Nihil prorsus. Non solebant hercle Atheniens HADemosthenis aetate πο προθυμυίας πλείω τοὐν δοξαντων ποιεῖν neque in sententia generali, qualis haec est, ullus extenuanti particula locum est. In optimo Codice S Vostulam γε saepius ubi est plane necessaria missam Videbi8, nonnumquam ut h. l.
contrario err0re peccatur. Ρag. 33. 22. εἰ δέ τις μυιν ἔχει καὶ τα θεωρικα εα καὶ πο- ρους τερους λεγειν ρατιωτικούς, ρυχ ουτος κρείττων; ει ρι τι:αγJ. φημ' εγωγε, εἴπερ εςιν ω ανδρες Αθηναῖοι. Otiosum et iners additamqntum vel incommoda sedes arguit Praeterea ςρατιωτικους mihi Vehementer USpectum St. ρηόχατα ρατιωτικα et θεωρικοι recti8Sime dicitur, Sed ποῖοι ρατιωτικο tam viti0sum est atque ποροι θεωρικοί. Satis est πορρυ ετερους λεγειν, ut pag. 15. 3. λεγουσι Γε καὶ λλους τινα αλλο πορου , ων λεσθε τις υμοῖν συμ φερειν δοκεῖ.
Duplici mundo inquinatus est l0eus eximius pag. 34. 22.
μιατα καὶ τοιαυτὶ συμ.βαίνει. In libri omnibus haec scriptura circumfertur: τί βουλεσθε; TI γραφίου TI χαρίσωμαι, iii si quod in optimis harbara ornia χαρίσομαι legii ur. Pug. 35. 4 3. δἱ Γ ουτω σώφρονε ησαν maiores O8tri καὶ
45쪽
nem loci bis terque iisdem paene Verbi repetiti, quorum alios Dem0sthenes ips repetiit, alio fraudulenti homines, qui spe lucri Demostheni ratione Spuria Supp08uerunt magnam partem consarginatas ex insignioribus quibuSdam ρησε σιν, quae in genuinis orati0nibus lugebantur. Est operae pretium hos loc0s componere et inter se comparare, unde et de singulorum Ioeorum Vera eriptura optime iudicari potest, et discrepantium lectionum origo et causa et progre88u conspici, et librorum
quos habemus superstites siles spectari aut vitiositas deprehendi. Dem isthenes ips0 ann 352 in Aristoorale pag. 689. 11. ita
Eundem sententiam arripuit imp08t0r, qui rationem περὶ συνταξεως a se ex laciniis Demosthenici conglutinatam tol0mae Ρhiladelpho, aut alii cui regi φιλοβίβλω, impen80 pretio pro genuina Vendidit, neque tantum regem grandi pecunia emunxit sed etiam acerrimo cuique Criticorum veterum Callimachi 0mnibus et Dionysiis tostulariter sarginam imposuit, donec tandem Valekenario fraus suboluit, quae nunc St Omnibus manifesta Saepe miratus sum ne in Philippica quarta quidem tam manifestam fraudem olim perpluisse. Nempe tantam vim habet praeiudicata et inveterata opinio, ut omneAperpetuo nesciant se in tenebris Sedere donec lucem aliquis asserat. Audiamus nunc impost0rem pag. 174. 26. τας δ' ἰδίας
οἰκίας τοὐν ἐν δυναμιε γενομ ενων ρυτο μετρίας καὶ τί τῆς πολι
Vidumus igitur Demosthenem quum ann 349 in Oratione Olynthiae laudes maiorum celebraret, quibus 88et in publicis magnificentia, in privatis modestia et modus, non dubitasse iisdem verbis uti quibus quarto abhinc anno eandem Seutem
46쪽
tiam cum mageta coronae plaUSU ornasset paucis tantum leviter immutati A, ut pro τὴν Θεμις κὰ ους οἰκια και Μιλτιαδου SubStitueret την 'Αριατείδου καὶ την ΛΜιλτιάδου, multo enim melius Aristidis audiculas, qu0m in paupertate aetatem egi SSe conStabat, commemoravit quam Themi8toclis, qui magnas u sello divitias collegerat praeterea pro ορφ των πολλων οὐδ εν τεμ, νοτεραυν ρύταν multo Venustius dixit της του γειτονος. mposior Un X Utroque loco conflavit pl0raque ex Ari*foerate EumenS, nonnulli ex
Olynthiae redoptis. Si quid mutavit deterius reddidit: ptime
appellatur, non contra Praeterea in autius Cimonem addidit, quem in re lauta vixisse nemo ignorat. Ex eodem logo expungenda Sunt verba καὶ Μιλτιαδου in odie S optim omissa: Unde irrepserint perspicuum est, et saepe Videbis apud Demosthenem locos similes si ex odis similibus interpolari et verbis inutilibus augeri, cuius rui infra exempla compluscula profe
Lectionum autem his terqu0 αυτολεξε repetitarum firma et stabilis fides est nec nisi gravissimis de causis sollicitanda. Memini quum mihi pro οπο in ποτ' ἱν arrideret et O , sed nihil opus ποῖο et τίς in Attica est prorδu idem, nam quali8
dicitur ποῖος τις, ποῖ' αττα . Itaque ποία ποτε St η τις ποτε
et neδoire quae it domu ZAemi/loeli perinde bene dicitur atquen cire ubi it. Ineleganter compositum est quod legitur pag. 35. 27. TOT S
47쪽
paucis libris repertae non est X antiquo monument pr0pagata, sed a correetore non Stulto exc0gitata. Si quid nosti rectius istis candidus imperti, Si non utra c0niectura sit potior diiudica. Qui autem consideraVerit Sqq. I τα μυλ αλλα σιωπω τἐ . quod praecedenti HMIN ε πως respondet, fortasse Secundum m seret sententiam. Quod Graestu lector conlevit τουτων, quamquam forte huicloeo minus est accomm0datum, habet tamen τον Δημοσθενικον χαρακτηρα qui Saepe Solet adverSario in rep. in concione Sedentes Simpliciter τουτους vel τουτου appellitare, ut in Vicinia
Neglecta huius usus observati alium locum Oratoris corrupit, ut infra ostendemUS. Quicumque discrepantes librorum scripturas diligenter inspeXerit et unde certi errores pr0pullulaverint rimatu fuerit, pa8Sim mirabitur quam leves et futiles h0munduli illotis manibus antiqua litterarum monumenta emeraverint. Quod orator cum aderbissima ironia dixerat pag. 37. 7. καὶ το ανδρειοτατον των μετερων αυτων ὀάριν πρὸς φειλετε, vid mihi ut nihili corresst0 Vitiaverit: ανδρειοτατον in tali 0 quid sesset miratus de suo audacter Supposuit quid putas nempe ανανδροτατον eaque perabSurda coniectura omne nunc libros bsidet praeter S, qui Olu ανδρειοτατον ab interitu servavit, et duos alios, ubi
ad νανδροτατον annotatur in margine γρ ανδρειοτατον εἰρωνικως.
Qui tali 0c apud Atticum scriptorem ironiam in ἀνδρειοτριτον n0n sentit quid tandem eum hominem sqntire putemus lCf. quae de ea re collegimus ad Hyperidis λογον πιταφιον
Hic quidum l0eus ex b0no libro lim restitutus est: addam alturum e simili correct0ri temeritate adhuc sere dixerim vulneratum Editur pag. 34. 22. ἀδικεῖ Philippus πολυν χρονογόδη melius pag. 70. 7. εδη χρονον καὶ τουτ' αὐτος αρις συνοι -
ταλλα βεβαιο ς κεκτηται. Interpolatum est ab inepto correctore
48쪽
-p08t0 descripAit: la γαρ οἶσιν μετέροις εχει τουτοις παντα τλλλα βεβαιίους κεκυσται. iv 8 in optimo S in n0nnullis alii Seribitur εχει χρῆσθαι Vel χει χρήσασθαι, quod unde natum sit apparet. 0le8tum χρησθαι cui debeatur planum est. Miratus 10muncio quid esset u ουσιν μυετερρις εχει τουτοις - ΠΟΠintellecta attracti0ne pueri nota pr0 τοντα μιετερα εχει, de uoχρῆσθαι addidit potuitne indoctius et inseptiust
Aequo animo hoc quoque ferri 088it in oratione puri quum apud ipsum Dem0sthenem vera et genuina lecti feliciter evaserit. Sud multi alii in optima quaque oratione SuperSunt, ubi in c0rrupta eriptura mens et sententia Demosthenis male periit. Non est mihi longe abeundum. 0ntinuo equitur: εἰ γαρ
Aμοι πολιν καὶ Ποτιδαιαν προεῖτο ουν αν οἴκοι , νειν βεβαίως ηγεῖτο. Depravatum est ηγεῖτο et hinc de sententia Verborum est actum Emenda 1γεῖτA et recte 80 habebunt omnia. ρυκα γεῖται la ι πινειν βεβαιως εἰ 'Aμφι ολιν προεῖτο, ut pag.
similia habent infinitivum cum ιν coniunctum. Tamen in logii et imperiti correctores passim e cium Verbo finito iungendum esse opinati ἡγουμαι ut hoc utar in ἡ γρυ χην Stulte OnVertunt, aut δοκεῖ in δοκοῖς, δοκοίης , δοκῆς, δοκεις depraVare Solent, ut h. l. ουν αν οἰκοι μενε ιν βεβαίως ηγεῖτο pro ἡγεῖται. Sententia enim manifesto haec si Philissu EXISTIMAT i Amsti limmiδδum faceret e ne tu Macedoni quidem luto MANERE POSSE, quum vulgata lueti significet ne domi quirim e luto MANERE EXISTIMARET, prorsus perver8 et contra Demosthenis sententiam. Fertur tamen mendosa lectio in omnibu libri sine ulla varietate. In8piciamus nunc eundem locum pag. 34. 22. ab imposiore αὐτολεξε deseriptum εἰ γα 'Aμις πολιν - προεῖτο ουδ αν νMακεδονί ι ι γειν α σψaλως 'EAT NATO. Pro δυνατο Omnes libri exhibent ηγεῖτο, pru0tur ubi δυνατο scriptum St, quae lueti in F pro Varia scriptura ad ηγεῖτο apponitur. Nunc interpolatore , αυτο φωρ o tenemus. Eodem opinionis errore pro ηγεῖτA alius umor ἡγεῖτο utiposuit, alius peius otiam ἐδυνατο 0Scripsit, uterque Sententia SecuruS.
49쪽
intellexit δοκεῖς verum esse Attulimus eiusdem mendi n0va exempla ad Xenophontis Cyropaedium Mnem. 825. pag. 393 8q. Nunc videamus qui loci Demosthenis ad hanc lucem c0rrigendi supersint. Editur pag. 192 4. παρελθὰν πρῶτος εγω παρήνετα
requiri diserte inra δοκεῖτε eriptum est sed temere pretum. Idem Codex ποιεῖσθε et ιμιυνεσn exhibet 0J0esse, medium παρασκευάζο Ισθε illaesum evasit. Sic ubique etiam in optimis teStibus χε χνας απιτεῖ . modo Verum soli servant, modo iidem titubant, fallunt mentiuntur. Vidi doct0s homines qui odicis praestantiam stulte mirati eum Vitiorum expertem et ἀνα- μυαρτητον inepti crederent. Nullum est mendorum genus tam abSurdum, cuius non exempla ut in aliis libris As sic et in complura reperiantur. Dabo Unum et alterum γευμ ατος χάριν.Dixerat Dom0sthenes severe et graviter pag. 157 9 ουδ' αἰσθα-
50쪽
auxilio, quae re ii Simul ommodum et emolumentum, simul turpitudinem et dedecus attulerat receperant Boeotiam, sed pestilena. Itaque Demosthenes 10 dixit ita homine vulgo exi/timant, Sive haec hominum fuma δι, niὰ Philippv in rceolum penetraδye Thebano eorum quae me haberent nihil habituro/Τιώδδe, idque traee sonat: ουδὲ αν δοκουσιν ἔχειν, sive ολεγαν αυτοῖς δοκE εἶναι. Quemadmodum alibi ηγρυμαι in ἡγουμιην depraVatum Videmu8, Sic h. l. δοκεῖ in δοκει, quod erat demon-δffundum ut 0quuntur mat 'n sttici. Assine unus vitii conspieitur pag. 42. 10. ubi editur: τουρ
τα δίκαια ποιεῖ αλλὰ .m τα λυ τελη et Sic in solo: scriptum eSt, in caeteris omnibus πο:εῖν αυ. Utra leutio verior AtlNullo modo αν abe8se potuit satis enim manifestum est loqu-pletus non laudari quod ita adurent, sed ut id adurent prudenti
consilio admoneri. Si io uelaui, inquit, nou uulum quod iu8lum is ei etiam quod e re sua it FACTUROS arbitror, Sed ηγρυμ α τα δίκαια ποιεῖν αν non est Attica compositio. Dicebant: ηγρυμυα τα δίκαι' 'AN ποιεῖν. Tenuis lineola in ΔΙΚΑΙ diserimen acit.
Qui huiuscemodi locos semel observaverit passim in Graecis Codd. alios reperturus est partim a Criticis correctos, partim adhuc inemendatos. Idem an omnem lectionis arietatem
δο κοῖ, δοκοίη, δοκη et Sim. Omnia non 88 unius assi intelliget. N0n mirabitur igitur pag. 42 2. παντες ασθενεςερον αν τοδίκαιον ευρεῖν ηγου γ rAI, in uno Codice ηγουντο apparere, et quidquid est huiusm0di pro nihil ducet.
Quia χρησθαι, χρησασθαι, χρύσσασθε, χρήσεσθε, χρήσησθε serpetuo intor se confunduntur corrigi acilla poterit locu pag. 37,
ut passim ρατευεσθαι vel ξιεναι καὶ εἰσ*έρειν coniunguntur ubi Dumosi hune d civium socordia et inertia queritur. Non copiau, non opus Atheniensibus d fici obunt si modo uti VELLENT.