장음표시 사용
551쪽
Ad eundem modum logos ex Androtione in Timoeraleam tertio post anno habitam transtulit, et in iis l0cum, de quo agimus
dum ταυτα MEN, id quod ipsa ppositi0nis ratio p0stulat. In priore loeo χεν in intereidit, in altero corruptum est ut
ται καὶ ob το σωρια ταιρηκοτος ου; ἐωσιν ι ν μοι εἰς τρι εραεἰσιεναι, τουτου του νομα ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐπὶ ταῖς φιαλαι γεγρα--
μενον ἐςἱν. Eadem propemodum Verba de eadem re seripta leguntur pag. 756 19. In priore loco prima manus in omisit ο πορνος ουτος. Rectissime, ut opinor, namque iis omissis multo acrior et vehementior ad animum et aures accidit
552쪽
certum corruptelae indigium At. Sed multo gravior subest labes. D quibus tandem loquitur quum dicit flIn iis omnibus qua praestedunt Solus Androtion Xagitatur, et in iis qua continu sequuntur 616 29. ουτο ν ου μονον εἰ χρηματα ναι δH αλλα καὶ σκαιο ες κτλ 0 0l Androtione Sermo egi. Unde igitur nec0pinat inde a pag. 616 18 G16 29.
duo insimulat την με θεον τρυς εφανου σεσυληκα , τῆς πο- λεως δε τον ζῆλον η φανίκασι, τους δ αναθέντας δοξαν ου μικραναφηρηνται addit eo lusori et audaciae prooeδδerunt ρὐσς' μεν οἴεται δι' ίκεῖνον οωθησεσθαι , i δε παρακαθηται καὶ ου κατα δυεται τοῖς πεπραγμενοις Dicam. Demosthenes non ita multo post quam scripserat orationem κατ' 'Aνδροτίωνος alteram orationem comp0Suit κατα ιμιοκρατους, qui una cum Androtione
multa impr0ba facin0ra ut flagitia e0mmisserat. Itaqu0 Orat0r quae prius in Androtione sol asperrime exagitaverat eadem nune utrique exprobravit et in ea parte accusationis eadem crimina iisdem prope Verbis, quibus antea usu fuerat, Xp0Suit. Quae leguntur in ira oorale pag. 50 3. καὶ πρωτον πιν ρ' se μεγιςον
φρονεῖ τε usque ad pag. 758. 21. - ηγνευκεναι τοιουτων πιτηδευμιάτων οἱ τουτρο βεβίωται, ea sere omnia paucissimi mutatis et modo missis m0d additis n0nnullis leguntur in Androtione a pag. 607. 25. καὶ πρωτον su D ἐφ' ω μεγιςον φρονεῖ τε.
Demosthenes autem ubi e00pit adem quae antea iam dixerat iisdem prope orbis iterare, haec pra0mittit pag. 49 28.
553쪽
adiumentum id nobis fuisset. Nunc quod urentius in fabulis Comicorum secisse arguebatur nec ibat infigias in Andriae pro-
quae convenere in Andriam e Perinflia fatetur franδfulisδe.
idem ii duabus his orati0nibus scribae commiserunt, qui in Antrofioneam ex Timooralea transtulerunt 40nnihil idque 'u0d
In his locus aest, qu de agimus. In Timoorale dixit pag.
νοις. Recte se habent omnia et plena et perspicua sunt. Andr0tion enim dicendo valebat, auctore Demosthene pag. 594. 14.ες γαρ Androtion τεχνίτης του λεγειν καὶ παντα τον βιον ἐσχολακεν εν τουτω. Itaque Timocrate Androtionis el0quentia frutus dicitur pag. 49. 16. exitum iudicii minime extim eguere. Audi Demosthenem ipsum διεξιοντος τινορ ως χαλεπον τον
surda. Qui sint hi duo improbi nemo scire potest: omnia qua praecedunt et reliqua omnia in unum Androti0nem dicta sunt. Nunc necopinat plurali numerus auditur πεπραγμιεν
554쪽
morantur duo homines, quorum alter repente de coelo delapsus est. Sed hoc quidem vid0ns est et manifestum de re haec dici: ο ιχεν δ κεῖνον oti ται σωθησεσθαι. Qui praeter ipsum reum του φευγοντα. dici potest σωθῆναι η απολωθαι, id est αποφωγεῖν η λωναι Quid in iudiciis usitatius quam ut ab/olutio dicatur alli et σωτηρία, et condenmatio eaeilium et λεθροe. Itaque Androtion disertissimus oratorum dicitur spem salutis in alio nescio quo δι' κεῖνον positam habere, et alius incertum
quis impudens πικρακαθηται καὶ ου καταδυεται τοῖς πεπραγμοεν ις.
Sed cur plura verba perdam in re aperta contaminatae uni, ut utar verbo erentiano, duae orationes et locus ex altera stolide in altoram translatus est. Verba pag. 616 18. ρἱατοι νυν ἐκ τουτου - καταδυεται τοῖς πεπραγμένοιμ interpolata
sunt ex pag. 56 28. Ad priorem locum Aristarchus βόλον
Nemo, Opin0r, ex iis, quorum de his rebus iudicium est, causa cognita mihi contradicet. Ubi igitur satis constat hunc locum ex illo ad Verbum esse
descriptum, componamia utramque Scripturam. In Oc genuino sana et integra sunt Omnia: εἰς τουτ αναισθησίας καὶ τολμης προεληλυθοισιν σθ' o μεν οἱ ται κτε. In loco hinc descripto vitiose legitur: εἰ του ἀναισθησίας καὶ τολμιης προεληλυθασιν
Lubens nunc quaererem ex ii qui Criticorum audaciam urentium et ecantium et multa resecantium aut palam insimulant aut taeit indignantur, sitne hic locus interpolatu an non sit, itemque utrum emblema Sit expungendum est e. Qui victi veritatis viribus nunc quidem 38entientur, sorte in caeteris posthac verius et rectius, Vel saltem mitius et clementius, de talibus iudicabunt. Recto vidit obraeus quo pacto verba spuria nata sint: nempe pro DCΘΟMENO ISTA mendose ως μέρινηνται lectum est: deinde reliquo inquit addita ob en/um. Est pura pretium ad hanc lucum locos quosdam ex Androtione ut Timocrulea inter se comparare ut de Verborum criptura
555쪽
certum iudicium ferri possit. Legitur κατ' 'Aνδροτιωνος pag.
In priore loco ποσχομιενος Spurium S et Xpungendiam. Duo infinitivi ξελεγξειν et καταθύσσειν pendent e participio φησας, ut in loco Vicin pag. 608. 15. τὸν μιD υκτη κρυα, ον εἰσπραξε ιν η καταθησε ιν αυτος ἔφη τας εἰσφορας, ΟυMεν εἶχενελεγχειν περὶ τουτων. Unde Sit natum ποσχόμενος apertum est o Timocrate hoe translatum Sse Vides, ubi tam necessarium est ut 08tro loco supervacaneum. Inspice nunc Codicem S. Secunda manus correctori υποσχομενος addidit in ali libro repertum. Hoc est illud αντεβληθη et διωρθωται toties Demosthenis orationibus subscriptum. Contulit neget quis inter se duos libros veteres an plures et lectiones inde excerptas aut in textum sui libri aut in margine transtulit. Factum esse nonnumquam ut 1 διορθωσις esset παρα διορθωσις hic ipse l0cus doelarat. Sequitur pag. 608. 2. δημιηγορἱAC V επὶ τουτοις ποιουμενος
λοντας εἰσπραττειν τε Ι Timocrate pag. 750. 12. 0lius scribitur δημηγορ Ad ποιουμιενος, nam emel de hac re eum
dixisso patet. Idem utrobique vitium additis duabus i terulis
Sic sanandum: - μων Ο τούς φειλοντας εἰσπραττειν.
Novum exemplum logi ex Timocrate interp0lati videbis pag.
πOTNται την πολιν Cur plurali utitur de solo Androtiono rogitat i 0quitur. Inspiciamus libros in S legitur: τι τοὐνιχεν φαιρῆ ITA Omissi medii et καρποΥται pro καρπουνται. Rectissime furvavit bis singularem numerum, namque haec est
556쪽
Res St, credo, Satis perspicua. Vides in S lacunam esse interos NMS AIPSIT AI, quam ex alio libro interpolato corrector in margine explevit. In imocrate pag. 752. 13. pauli alit0 eadem formavit:
τοῖς κεν δουλοι - πευθυνον τι, τοῖς δ ελευθέροις 'ΥCTATO Nτουτ προσηκει κολαζειν. Intellexit enim e antea nimium
dixisse, quia t0 liberi cives capite plectebantur. KAT' APICTO KPATOT C.
χειροτονηθείη ρατηγος ς' μιων Xαρίδημιοes Manifesta in h. l. laeuna est Et clamat sententia excidisse aliquid huiuscemodi: σκοπουντες F ευρισκον ῆς ac σφισι τουτο γενόμενον εἰ πρωτον κεν κτε aut aliud quid in eandem sententiam. Deinde transponenda sunt quae Sequuntur in hunc modum εἰ πρωτον μεν
557쪽
δυοῖν βοηθησαντα αν εἰς φόβον καὶ συκοφαντίας ευλαβειαν καθι-ςαντες Tn δε τι ἐνὶ sic regie obraeus pro τι δ' ἐνι πραττοντι την αρχην τοσαυτην ἐξουσίαν διδοντες Interpolata his sunt in libris omnibus p0st καθιταντε haec Verba: ην εἰκος προσδοκαν ἐκείνους ἐφ' ἐαυτους ἐλθεῖν α δια του φη*ἱ σμιατος τουτουῖ, quibus pleriquo addunt insulsiora etiam haec: ἴ τι παθοι αρίδημ ος. Optim omnia haec deleri iussit obraeus eae pag. 624. 20. orta V esse admonenS. Ρag. 626. 9. ων χεν τοίνυν ε ἐρρη ἡ τ προβουλευμ α δεα κυρωσειεν ο δῆμος ἐξαπατηθείς καὶ δι α την γραφην ἐποιησαμεθ' ημιεῖς ταυτηνὶ I ουλομιενον κωMHται αυτ Ἀχιν, vi Ἀνδρες Αθηναῖοι. N0 tantum ineptissime interposita sunt quae uncinis inclusimus, sed prior etiam pars manifesto cum Oratoris sententia pugnat. Non inim ἔνα κυρωσειεν y δημιος ἐξαπατηθέι διεπρα- ξαντο πινες πουτὶ γενεσθαι πλ προβουλευμια. Sel βουλόμιενον παρα- δουνα ενὶ τω Κερσοβλεπτ 1 ἡ ἀρχhν πασαν, ut paullo ante dixerat pag. 23. 24. Sum sit sua interpolator ex pag. 25. . Ne minus stolide βουλόριενοι κωλυσαι inserta Sunt, quia haec ipsa et haec unica causa erat cur orator την γραφην ἐποιησατο. Ρag. 626. 12. δίκαιον δ' ἐςὶν ἴσως ἐμὲ - αῖρεσιν μῖν δουναιτοῖς κουσομιενοι τἱ πρωτον 'H τ δευτερον 'H ἱ τελευταῖον βου- λομιενοις κουειν μοι ἐςἱν. Natura rei p08tulat ut corrigatur: τ πρωτον ΚΑΙ δευτερον Al ἱ τελευταῖον Tria erant accusationi capita, de quibus necesse erat et accusatorem dicere et
iudices audire, Sed quid primum, quid secundum, quid ultimum audire mallent iudicibus optionem facit, in qua re disiunctivae particulae nullus locus est.
Pag. 629. 11. Ἀκριτον τοῖς ἐπαιτιασαμοενοις παρεδωκεν vβουλωνται χρησθαι τον ουδ ει πεποίηκε πω ανερόν. Ad integritatem sententiae unum vocabulum deest. Legendum: ουδ' εἰ πεποίηκε πω φανερὸν ONTA.Ρag. 630. l. ως ο νόμιος ταττε δουναι δίκην alius liber πραττει tralaticio errore pro προσταττει.
558쪽
Pag. 30 27 τ δε ιιηδ απρινῶν ut η χρημιατα, πραττεσθαι. τα γαρ χρημοατα απριναλ ωνομαζον οἱ παλαιοί. urbant libri in collocatione Verborum. In melioribus legitur: τα γαρ ποινα χρηματα, quod manife8t mendOSum St. Suspicor Verum esse: πρινα γαρ τοι χρήμα τα νομιαζον οἱ παλαιοι, nisi larte D0braei sententia Si potior, cui haec omnia una litura ananda' esse identur, et Uni Sane Umbratico magistro quam Demo- stliene digniora 'Aποινα appellabantur τοι λυτρα et ποινῶν apud Draconem et Solonem erat χρημάτων λυεσθαι, απολυτρουν.Ρag. 32. 24. ταυθα γαρ ως γ εμιο δοκεῖ, ταρχαῖα συνησαν οἱ πρόσχωροι παρα τε η ἰῶν καὶ των τυ γειτονων olim,
τῆς επιρυσης τυχης ουσης κας , . Bi plane idem aliis verbis dicitur, primum αττικις et more Thucydide αδηλον 'ON τούποτε των παντων ποκειται, deinde Orma pervulgata μὴ προδήλ. ου ρυσης της τυχης της επιουσης. Itaque ultima verba interpreti, qui addidit, reddenda cenSeo.
559쪽
φιλίους α παρα τον νομ ον εχ αυτους βρίζωσιν και δια*θε ob τιν εδωκεν αποκτεῖναι Frigidum et iners διαψδευούσιν interpretandi causa aliquis in margine ad8cripSerat, Unde se in textum cumc0pula insinuarit. Ρag. 639. 7. ἐαν γοντα ἡ φεροντα βία δίκως ευθυς aes υνο ριενος κτείνη νηποινὶ τεθναναι κελευει J. bSurdum est coniungere κελευε τεθναναι, ut Si Latine dixeri iure ae/um ιδθ1ΠBET. Gravius etiam Graece peccatur, quia Latine passivum p0nitur abito iubet, necari iuδδit, Graece actio απορρῖψαι
κελευει, αποκτείνειν κελευσεν. Solemnem in talibus ellipsin
sei0lus imperite expleVit. Ρag. 40. 6. ος αν αρχων ν ἰδιωτης αἴτιος ἡ του δεσμιον συγχυθῆναι τόνδε , soloeca erit rati donec articulum suppleveris: αἴτιος Tor τον ψεσμιον τυ χυθῆνίχι. Non m0veor iis, quae Sehaeser in Melet Crit pag. 23. ex S0phocle, Herod0to, hucydide collegit Demosthenes numquam in his articulum mittit, ut pag. 670. 17. του ριἰ λαβεῖν
560쪽
ipse omiserat, Supplevit grammaticus in margine, deinde irrepsit in loeum alieni88imum. Ρag. 46. 4. α δ αποφυγη ταύτης μὲ ἀθῶος αφιε χι , την δ' , τω προτερον φον fiυγἡν υπεχει. r φυ γην in aliis δίκην legitur, sed verissime obraeus is vom omnino tollenda
videtur.'Ρag. 47 9. υτο εγραψε τον κεν Σθωον αἰτιάσασθαι, το δε κριτον παραχρῆμα. εκδίδοσθαι. Qui meminerit - ασθα ι et σα- σθαι pa8sim confundi αἰτιασθαι reponet. Ρuerit additamentum adhaesit pag. 47 27. πολλων κοιλως οντων νοριων ρυ ο δ' ε' τινο ηττον ουτος εχει κοιλω καὶ δικαίως ο νόμος . Vides in quam incommodam sedem ex ora libri irrepserit. Pug. 654. 26. να ε χἡ πανυ θαυμαζητε ι τα παρ μων φη*Bμιατα τηλικαυτην χει δυναμ ιν γεγονος καὶ ο παντες πί- Κασθε πραγμια μιας πορινησω. Quid tandem Significat πραγμια γεγονος ' Nempe contrarium πραγμιατι πεπλασμιενδ. Sed si est ea res omnibus nota ridissulum est dicere eam revera factam esse. Suspicor vocabulum ad sententiam necessarium interiisse