Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

561쪽

In S a. r. m. est α ἐμοὶ ριν πείθησθω et μή in multi non legitur. Non est semosthene dignum in tali 0 dicere: i mihi non creditiδ, et omnino non erat res ambigua de qua dubitari

posset. Verum esse arbitror αν ἐμοὶ πίθησθε eaque Verba post Ποτίδαιαν προσαφείλετο Sic tranSponenda esse ut arcte c0niuncta non dirimantur: αν ἐμ οὶ πίθησθὲ ἐκείνην ἡ πίτιν βουλήσεσθ' εχειν τέ ut in Vicinia pag. 659. 14. αν μοὶ χρῆσθε συμ βουλωψυλιαξετε την πίς ιν et pag. 667. 20. μι τουτου αν ἐμοὶ πείθησθε lem. πίθησθὲ φυλαξεσn, et paSsim alibi eo sensu cum futuro tempore componitur αν σω*ρονητε, εἰ ερ ευ φρονεῖτε, et sim quae ex ipsa rei natura reti8sime coniungi 0lent.

Ρag. 659. . luculentus locus inepto emblemate vitiatus est. Legitur καὶ γαρ ἐκεῖνον Ρhilocratem *α, ιν ἐξαπατωντων τι

tam inepte abundant, ut a quolibet potius quam a Demostheneadieeta esse Videantur. Nunc apud obraeum video annotari: Leleo δωρ etc. νδque ad εἶναι. VPag. 661 9. εἰ δε τὼ ριεν τοῖς δ' ου, δικα ως ἐγκαλῆCουσιν οἱ χη τυχοντες. Diu post Demosthenis mortem nata est forma ἐγκαλεσώρ. Repone ἐγκαλουσιν. Evasit διαβιβατε pag. 672. 13. Pag. 661. 14. καὶ τί η τομ εν ανδρες 'Aθηναῖοι, καλον εἰ

margine lector aliquis admirabundus adscripsit καλον. Habeat sibi.

ο δείας ἐτέρου κακως τουτν δοτέονJ. Belikerus τω inseruit, sed perperam. Delendum est δευτερον δέ Respondent sibi inter se

562쪽

In extremo loco sciolus nescio qui τουτ δοτεον frigidissimedes su0 addidit N0 intellexit haec omnia pendere ex δοτεον

τι ποιουτον.

βαρβαρου. xpunge alterum του. De uno homine hae dicuntur 'O Θρὰ καὶ ὁ βαρβαρος duo sunt. Ρag. 665 22. νυν δε γεγρα πτα αρι δηριν τω πολι ριὲ, ουδ' ἡντινουν οἰκουντι. Θρρικὶ δὲ Ἀνθρωπ* βαασιλεῖ pρατηγουντι καὶ δια τῆς κείνου βασιλεία ς πολλους αδικουντι Scire Velim ecquis seri credat bene Graece dici posse Θρὰξ θρωπος βασιλευς, Vel omnino ανθρωπος βασιλευc. Contemtim et fastidi0se Demosthenes dixerat Θρηκι δε ανθρώπη, ut Olent Graeci barbarorum reges aut regul08, 1108 deSpiciunt, appellitare. Sic miῆδος dicitur, ο υριος, ο Σιδώνιος et hilippus odioso nomine Mακεδων Neque ambiguum Sse potest quem dicat, quia addidit διοι της κείνου βασιλείοις. Simili mod dixit pag. 654. 18.

Ad hane lueem manifestum tenemus emblema pag. 689. 29. τους Θρῆκας τούς δυο τους βασιλεας J.

est ταν τινες αμ υνωνται.

Pug. 666. 23. πόλεις κατελαριβανεν Ελληνίδας , εἰς ας εἰσιων πολλα καὶ δεῖνα εποίει παῖδας ελευθερους αδικων καὶ γυναῖκας

563쪽

υβρίζων. In re tam foeda et flagitiosa languid verbo αδικεῖν l0cus non est. arendum eis io est ineptum participium

eSpungenti. Paullo ante pag. 666 8. τους την Ασίαν οἰκουντας Ελληνας εγραφα ἐξεῖναι δρασαι παγ ο τι αν θελη βασιλευς. Verum Vidit obraeum βασιλεῖ reponens.

Ρag. 666. 15. καὶ μην καὶ γεγονος τι πραγμ α φρασαι προς υριας βουλομαι. Iterum haeremus in γεγονος τι πραγμα. Ortasse iturum excidit adverbium tempori καὶ παλαι γεγονος τι πραγμια. Veterem eam rem fuisse satis declarat iis quae continuo addidit: μιεῖς ποιησασδε εν τισι καιροῖς καὶ χρόνοις 'Αριοβαρζαγην πολίτην. Ρag. 567 10. ει δ' ε*ηπτετο τις των Φιλίσκου φίλων η παίδων, εξεδίδοτ' αν πω του μετερου ψηψίσμ ατος. ΡerSpicuum StD0m0sthenem dixisse deditu fui/δel, itaque εξεδSδοτο scribendum. Saepissime plusquamperfectum in imperfectum conVertitur; saepe δίδοσθαι et δεδόσθαι inter Se 0nimaduntur.

in talibus p0stulat usus et rati loquendi, Ut in 1 μ εγἱςη των πασων νόσος , non νόσων Vulgata lecti est apud Harp0crationem V. Eθνος. Eodem sensu ἔθνος p0nitur apud Antiphanem Athenae pag. 226. E.

564쪽

addidit.

μ ατος MEPEI. Quae aures talia ferre p0ssunt Corrigendum videtur ἐν σφενδον του καὶ ψιλου ταξει Promiscue enim dicitur ν τινος μέρει, χερίδι, χοίρε et ταξει, qu0d propriam habet in militia edem. Ρag. 669. 21, Charidemus μ ισθοῖ παλιν αυτον 'Ολυνθίοις τοῖς υριετεροι ἐχθροia και τοῖς χουοι 'Aμ φίπολιν κατ' ἐκεῖνον τον χρόνον Molesta et sententiae inimica c0pula quam primum eximenda est, ut appareat ips0 Olynthi0 Amphipolim tum in p0testate habuiSse.

Sime perspexit obraeus ηγνόησε Spurium 8Se et delendum. Manifestum est παθεν cogitati0ne addi oportere. Magistri ellipses huius emodi explere solent, in qua re Saepius graviter errant ut hoc loco

C0ntinuo sequitur: ουδ οτιουν γαρ χωρίον χων - θαλαττ31 ου οθεν α σιτοποριπίας ευπόρησε τοῖς ρατιωται ρυδ α σῖτον εχων ε τοῖς χωρίοις πεμ εινεν ἐν τοῖς τείχεσιν. Si qui haec diligenter consideraverit mecum sentiet prius υδε a mala manu insertum Sse et coniungi portere χωρίον επὶ τῆ θαλαττι οθενα σιτοπομπίας ευπόρησεν. tiae tantum re inter Se Opponuntur, ut additum et ostendit in Verbis: ουν υ σῖτον χων ἐν τοῖς χωριοις Praeterea σιτοπομπία constanter dicitur de frumento navibus advecto, in terre8tri itinere ἐπισιτισμόe appellatur.

Rarum non est scriba et magistellos in huiuscemodi partitione turbas dare, ut h. l. triplicem secerunt ex hac duplici: frumentum neque his locis erat nec mari advehi 0terat. Non lotur tertium, ut dialectici loquuntur.

565쪽

Pag. 672. . in legitur: δε ἐξηλέγχθη φανερως το πραγμ

oblitu librariu/. V Dieam quid acciderit. Signum Superscriptum et in margin repetitum aut Variam lectionem habet aut veteris vocabuli interpretationem. Ad π αυτοφώρω adscripserat aliquis φανερως. Qui Codicem S scribebat φανερῶς ex ra libri recepit in textum et in αυτο*ωρωι reliquit signum cui tum nihil usp0ndubat. Quam utiles et imperiti sunt illi homines, quibus nonnulli omnia credenda 88 Opinantur Qui Dem0stheianum stetitabant quid esset ιαυτο*ωρί Scire debere put0S. Non videntur civisse et interpretatio adscribitur. Quam nihil autem c0gitabat is qui φανερῶn ipsius Dem0Athenis esse opinatus recepit in textum. Solus Omnium S hac magula insectus est,

caeteri mendo carent. Ρag. 672 10. sihυσν που 'Αρταβαζον του μεν τιμ.ωρεῖσθαι τον αρίδημιον φεῖσθαι, ποτεῖλαι δ' ποσπονδον. Vitiose dictum est πείδευσιν φεῖσθαι Persectum in tali re poni non potest. Lege αφέσθαι ut ποατεῖλαι. romiscue in libris scribitur ilεσθαι, ζέσθαι et φεῖσθαι. Quid sit ubique verum rati docet. Ρag. 6 5. 12. μῆνας επτα διηγαγεν ἡμας πολεμ ων FaeX Graeculorum dicebat πολεμιεῖν τινα, non Demosthenes Lege προς Nχας πολεμων. Stendimus alio loco quam saepe ex libris Dem0sthenis praepositio προ compendio scripta interciderit. Ρag. 78. 2. ἐψηφίσασθε ψηφισμα Γλαυκωνο εἰ ποντος ελέσθαι πρέσβει δέκα αυδρα εξ ημιων ΥTΩN. Quis hoc ferre et concoquere potest ἐξ υμων αυτων Ex quibus tandem aliis p0terant iugatos mitteret Ex vetere formula λέσθαι ἐξ 'Aθηναίωναπαντων emendandum 8 εξ υμ ων AHAΝτων. Inest in his verbis etiam aliud vitium. Recte dicitur λέσθαι πρέσβεις δέκα et λάσθαι δέκα ανδραe, sed non utrumque Resecandum est πρέσβεις. Pag. 680. 12. Ορατε καὶ συνιετε την πονηρίαν καὶ τὴν απι-ςἱαν. Vehementer mir0 in tali re οραν καὶ συνιέναι coniuncta,

566쪽

sed vitium subesse puto. Suspicor in antiquo libro fuisse ' ΡΑΓECΥNIET G omissa liter initiali A ut 08set ιρα γε συνίετε. Rubricat0 praefixit qua8i 8Set ρα τε συνίετε , quosaut nesssio quis αἱ interposuit. In n0nnudis libris diti0graphia est ἄρα γε ορατε. Saepe in menda his simillima incidi, unde suspicor etiam pag. 660 21. αρα γε ορατε κρα κατα- μανθανετε eiusdemmodi illographiam sube880. Ρ0st pauca editur pag. 680. 16. πάντ' αν καὶ κατίου πεποίηκε καὶ ουδεν πλως ουδὲ δισιαιως πραξεν. Insiticium egi

spectatum insiticium esse intelligitur et propter ea quae prae

rabile St. Quae sequuntur interp0lati0110 laborant Non potuit Orator της ἀρχῆς et την ἀρχήν sic coniungere. Itaque Obraeu8 aut τῆς αρχῆς delere volebat aut ἡ Θρακην pro την αρχήν

substituere Me etiam απαλλαξα ι Offendit, quoniam απριλλα ξαι et απαλλαγηναι Summa conStantia ponuntur de re odioδ e mo-Dδια, qua quis quem liberavit aut ipse liberatus est, παλ

Itaque απαλλαξαι τῆς αρχης dicere de eo qui quem vi reynovolia absurdum est. Suspicor Demosthenem dixisse καταλυορος τους δυο et adScripSi88 aliquem απαλλαξας της αρχῆς et Sic vulgatae Acripturae labem esse natam. Pag. 682. 25. το τελευταῖον ε νυνὶ καὶ φυλακας κατέρησανυμιας κείνου δια του προβουλευμ ατος τουτου εἰ χη τὴν γραφηνεποιησαμιεθ' ἡμ εῖς ταυτηνί. Manis esto mendosa haec lectio est quia prorsus nece8Aarium αν desideratur. Ita quo veteres quidam correctores φυλακας αι dederunt, qu0d indors abiecit. 0-gendum est AEAN καν φυλακας κατεςησαν μιας.

567쪽

Mendosa sim etiam ea quae statim Sequuntur: καὶ το του μιισθοφορου καὶ θεραπευοντο ἐκεῖνον εργο η πολις αν διεπράττετο ἐφρουρει αρἱδχ1μιον . Obraeus το του expumit et multis exemplis d0euit εργον in tali re artissulum non habere. Sexcenta his alia addi possent, nam legitur ubique locorum. Dabo unum ex Menandro apud Athen pag. 71. E.

Nullo modo in his aut εργον aut αἱρων articulum admittit, ut Dem0sthenes non aliter potuit dicere quam καὶ χισθοφορουεργον η πολις αν διεπραττετο, Ut diXerat pag. 661. 7. λήσομεν

τουτων δορυφορουντες. Odiosissima Athenis vocabula sunt δορυφόροι, δορυφορεῖν, φρουρεῖν, φυλα; ες, φυλαττειν , in quibus Omnibus iniqua et imp0tentis dominationis satellitum armis fultaunotio inest. Itaque Demosthenes, qui probe iudicum animos in reum irritare sciebat, crebro hac imagine utitur, ut pag.

irrepserunt Verba εἴασα και , quibus remotis Omnia rectissime procedunt. Eἴασα enim in ea re nihil aliud esse potest quam

568쪽

ουδ εν ἀντεῖπον et λογον ἐποιησάμ ην ουδενα. Hoc enim ipsi obiicitur is cur tandem quum ae agerentur ACUISTI et sic os,

quam siluntii sui rationes reddidit ita dixit pag. 684 8. διοι

tudo ut in huiusmodi c0mpositione infinitivus p0natur: ου ἡ

αγαθα, ut ratio postulat. Non infrequens host mendi genu est. Idem placuisse vid00 0bra00, qui multis similibus locis hanc correctionem confirmavit. Insigne flagitium sciolorum pag. 687. 17. maculavit iugulentum locum, in quo vehemens orator 1ςραπτ' ἐβροντα in Ungm0dum emendatum enim locum describam ου χονον δ' αυτη

Sein quid in libris legatur Nempe hoc δια την - καταρα- των καὶ θεοῖς ἐχθρῶν ρητορων των τοι τοιαυτα γραφοντων τοίμωςJ

569쪽

πον ηρίαν. In8ulsium hoc emblema primum arctissime coniuncta δια την - πονηρίαν pessime disiungit, deinde idem, qu0d in sqq. Orator Summa Vi et aerimonia nuneiavit, Diode verbis de trivi sumtis importuno loco prop08uit.

similitur in deteri0ribus libris pro μιη κ αἱ criptum Si καὶ χη.

γνωσανJ. Ultima verba eruditulus de suo addidit et Demosthenis sententiam prorsus pervertit. Vide mihi quam male haec cogitata sint et perperam composita. , avi noδtri Themi8loolem quia maiore viritu gerebus quam libera civita ferre poδδel em urbe eiecerunt E perduellioni damnaverunt, quasi esset idem esse arrogantiorem et salutem patriae prodidisse Evertitur sic tota Oratoris argumentatio demon8trantis olim optime de patria me ritos ob leviorem noram graves poenas dedis8e, nunc homines Feδεimorum facinorum eonviolo aut absolvi aut perexigua poena multari. Itaque furcillis expellenda sunt Verba καὶ μηδισμον

κατεγνωσαν.

Post pauca pag. 689. 4. υριεῖς δε του τοι λεγις αδικουντας καὶ φανερῶς ξελεγχομιενους - αφίετε, Xpungendum 8Se και

ex multis similibus locis demonstravit obraeus. Quae leguntur pag. 689. . - 690. 17. SuSpecta Sunt 0-brae cui haec uti lique eae Olynta. III. p. 35. vel περὶ Συντ.172 3. intersoluta e. V Non assentior. Pauca quaedam hinc sumta quia egregie placuerant in Olmithiuo- transtulit, sed quae permulta eadem in Oratione περὶ Συνταξεως leguntur, quia satis c0nstat suppositam hanc ut ex locis Demosthenicis conssatam rati0num 88e, non OSSunt aliunde quam hinc esse petita.

570쪽

Pag. 691. . Megarenses Lysandro petenti ut suum gubernatorem Hermonem civitate donarent dicuntur ἀποκρινασθα ι τι

et ζη vitiose dicubant. Hine grammatici sicubi antiqua imperativi forma legebatur Sedulo ann0tabant, ut in S0phoclis Antistone 1194.

πλουτει τε γαρ κατ χ κον ει βουλε μέγα καὶ κ τυραννον σχῆμ' εχων.

라틴어 텍스트