Miscellanea critica quibus continentur observationes criticae in scriptores graecos praesertim Homerum et Demosthenem

541쪽

oumque noedebat dicitur homo importunus his in posti m outumeliis eue ενδ. Intelligerem Optime locum sic eriptum: τοιαυθ'

ς α τε μ ἡ ψω φησὶν εἴναι καὶ βιαζεται υκ ρθως. Misere corruptus hic locus At neque uda emendandi spes SupereSSevidetur. Omnin multa, ut olim homines docti animadv0rterunt, in Midiana male mulcata et confusa et lacunis hiantiale toribus neg0tia sace88unt. 0ssus, quo de agimus, Iacun08u808 et omplura exciderunt, quorum ententiam bSeure cernere aliquis ortasse possit, restituere et Xplere non possit. Coepit Demosthenes dissere de oratoribus qui re opem essent laturi, de quibus paullo ante cierat pag. 576.12. ουδεί λιν ςις εμ οὶ

μιαλα συνεξεταζομ ενου τους ἡτορας Ἀψεσθ' εφεξῆς. Dixit igitur βοηMσου ν οἱ λεγοντες ' ' deinde ingens lacuna absorbsit quidquid de reliquis omnibus erat dictum, et quae in libris nostris sequuntur Omnia in unum Oratorem, Eubulum, scripta sunt sic fere corrigenda: praeter hoδo pro Midia diolura bu δ ου ούτω τουτω χαρίσασθαι ἴχα τους θεους βουλομιενο ως επηρεα ζειν μιρὶ δια την ἰδίαν εχθραν, ἡν ουτος del. αυτ πρὸς εμι - ψη, ιυ Dαι. Manifesto post lacunam nescio qui de suo ουτος inseruit. De uno certo ratore haec diei et eum ess Eubulum ex iis quae sequuntur certum est Lacunas iam in antiquissimis Codicibus, quibus Alexandrini Critiei tubantur, suisse satis constat. Vocabant διαλείμ.ματα, et πληρώμιατα unt Criticorum et plementu es Sehol udoristoph.

542쪽

Magna laeuna in aure0lo Hippocrati libello περ αερων, δατων, τρπων Galenum alia res agentem sesellit. Vid. Mnemo8. 1860.

pag. 27. Etiam alibi in Midiana pag. 522 10 0prensa lacuna est; et sunt c0mplures alia alibi et apud ali0s.

543쪽

Graecitatis intelligentia. Si digitii παρεχειν κυρίους εὶ τωδε οἴχενω coniungenda Sunt παρεχειν εἱ, quod eum loci sententia non quadrat. Qu0 autem apparet Oratorem dixisso ita demum rect dictum erit si S articulo postponsetur τ αεὶ δεομεν .Impseriti Graeculi, quia non ipsi ita loquebantur, tran8ponere hae solent, sed nemini imp0nunt, et ubique fraus perpluit ipsius sententiae indicio. Similiter pag. 206. . quum rectisSime legeretur δια τους

αεὶ πλεονεκτεῖν βουλομιενους nunc e Codice S perverso rdinulegitur αεὶ δια τρυς.

S missa in aliis mutant locum et sine controver8ia Xpungi debent. Dieam unde nata sint nesciebant Graeculi δι' του e8Se pro δι' ἡστινος, namque του et του et του forma e8se tri-bii generibus communes. Vide locum latonis ubi legendum περι αλλης τρυου αρχῆς in Car. Leoti pag. 32. Itaque neutrum 8Se rati s ἡτ' αλλο sub δεν addiderunt. Pag. 586. 16. υμιων οἱ θεωριενοι τοῖς ΔιονυσAI εἰσιοντα εἰς 'o θεατρον τουτον ἐσυριττετε κα ὶ εκλά ζετε καὶ παντα ῶ ἱσου. ἐςὶ σημ.εῖα ποιεῖτε. In S et aliis melioribus pro κοι ἐκλίψετε Scriptum S κα ὶ κεκρωγετε. Manus Demosthenis apud Harpocrationem servata st v. 'Eκλώζετε. Dubitat indors utrum εσυρίττετε καὶ retinendum sit an pro interpretamento Verbi rarioris κλω τε habendum. Sine controversia est retinendum: utrumque enim duce natura etiam nunc explodente facere Solent, alii sibilant, alii διοι των δοντων σίζουσιν, quod κλω ζειν Veteres appellant. Necesse est etiam ut duo verba praecedant nempe ut det addatur: καὶ II ANTA, ἁ χἱσους- σημιεῖα, ποιεῖτε. Qu0d ad Stophani Thos. v. κλω o ex Aristide assertur: συρἱττεσθα τε καὶ κλωζεσθαι. et ex Alciphrone μὴ λαβη χωραν ταας ικα. Zειρακια κλύζειν ἡ συρίττειν, ex Dem0sthenie loci imita

544쪽

νομιος μιη ξεῖναι τῆ βουλῆ μιν ποι σαμ εν τας τριηρεις αἰτῆσαι τὴν δωρεαν Da μηδε πειαθῆναι μι δ' ξαπατηθηναι γενοιτ' πὶ τ δ: μ. . r0nomen τουτον spectat ad id quod praecedit, ut τονδε ad id quod sequitur. Itaque τουτον τον τροπον Si eo sed quo ante diri, nempe pag. 595. 20. περὶ τοίνυν του νομ ου του διαρ- ρύὴδ ην υκ εωντος ἐξεῖναι μη ποιησαμοεγη τῆ βουλῆ τας τριηρεις αἰτησαι την δωρεαν. Viden ea ipsa Verba nunc inSul80 88 repetita Metuebat sci0lus ne larte essemus obliti 0rum, quae paullo ante rat0 dixisset. Pag. 597. 15. πολλων ε καὶ κεγάλων γαθων τοῖς αλλοις

δυναται Haerebam in ουν ὁ χροιος, tuas et aliud quid praeter onyam diem benefactorum memoriam abolere possit, quae n0n nisi se χρόν ἐξιτηλα γίγνεται Suspicabar de more Scriptum fuisse ν ουδ ΕΙ χρόνος την ἴχνημιην φελεσθαι δυναται, Sed nil age movendum i0llegi ex l00 JHyperidis κατ' 'Αριπογείτο-

545쪽

νος pag. 799. 10. ἐγω δε τους προγονους τους μετερούς καὶ τα ς

ηφάνικεν Ponitur ουδεὶς χρονος in futuri temp0ris signifieatione ut apud Ciceronem pro Deiot. 37. hue milia r quan vetuδtu8 obruet, nulla nquam delebi oblivio

Fuerat, ut opinor, AAΛAHANTE CICΘOT , deind0 feriba quum perperam ἀλλ' ο παντες se θ' τι pro αλλα παντες dedi 8set, addidit nescio quis ἐορακατε. Rectissime habet 0cus sic

Audiverant enim h00 plerique, non viderant. Pag. 598 9. postquam dixerat Salutem reip. in classe ταῖς τριηρεσιν eSSe OSitam ita pergit: ει α παντα ταλλα ἡ βουλῆ ) διοικησειε καλῶ ς, δι' ων ε τό τ' ἐξ αρτῆς ταυτ' ἐκτησαμοεθα καὶ νυν Ipso μυεν ταυτα ἔχων ποιησαιτο τας τριηρει λέγωJ ου Γεν ἐκει- νων ψελος. Expelle puerile additamentum vagi metueret ne iudices qua de re ageretur obliti essent. Videtur olim in margine adscriptum fuisse τοι τριηρεις λε, id egi Θει. Pag. 598 20. ιν υτο ἔχοι λεγειν ου θ' ιχεῖς πει τηείητε AJ. Omissum in expungendum est. Non est suo loco p0situm. Si addidisset Dem0sthenes υτ αν μιεῖς πεισθε τε dixisset. Sed perc0mm0d in huiusm0di 0mp0siti0ne alterum αν mittitur.

Pag. 599 20. τι τοίνυν ουδ αιτιος ιλλο ουδεὶ ανθρωπων ἐς του χη πεποιῆσθαι τοι ναυς σα*ως μῖν ἐπιδείξω Audiamus quo paci id perApicue demonstraverit: νε λουσα γαρ η βουλητον νόμ, ν τουτον ἐχειροτονησεν αυτην. Quid tum postea NuVerbum quidem amplius additur Quid multis verbis pus est l

546쪽

magna lucuna perierunt, et est irreparabile dammim. Satis est seire illa verba ανελουσα, γαρ - αυτην neque intelligi ullo modo pone neque emendari. Simul apparet quam nillil auxilii sit in libris Altioiani/, unde Harpocratio haec asserto.

BOT CA ΕΚΕΙΝΟ αυτ β. Utraque lectio non 8 Unita assig, ut λαβουσοι κεῖνον aut ab ipso Attico aut ab ali insolido dor- rectore de suo additum At idque in us fructu, quia nihil sani ex his verbis extundi potest. Vid autem mihi magistrorum argutias. Quid ignis dare puta S ae νελουσα, γαρ τον νόμον τουτον χειροτονησεν αυτήν Dissicile dictu est, nussus est enim eorum Verborum Sen8u8. Sed Harp00ration dicet; audi αντὶ

ς ερ αυτῆς δορκεν εἰ χρ ἡ εφανουν. Haud vidi magis. 'Aνελεῖν νομιον Si παραβῆναι et χειροτόνησεν αυτην Si περὶ αυτης δωκε διαχειροτονίαν Satius At tacere quam talia didere. H0 igitur s0lum tenendum est Douni lucuna hiare et con si raverba intercidiδδe, quae sanare Velle At medicinam facere mortu0. Erant haec quoque εν τοῖς πρωτοις αντιγραφοις φθαρεντα et funditus interierunt. Pag. 601. 11. ηδε γαρ οἶμαι του θ' τι τους εν τῆ πόλει

γενεσθαι παντας μυρίους η δεινους η θρασεῖς ἡ μετρίου ρυ αν εἰ η. Ex animi sententia assentior obrae emendanti γενέσθαι et χν- ταις οριοι Cl C. δεινους καὶ θρασεῖ ου αν εἴη deletis caeteris. Δεινους

ΚΑ θρασεῖς coniungenda esse praeter ipsam rei naturam tribus l0eis in hac ipsa ration a D0brae indicatis Demosthenes declarat pag. 60 l. 4. τοῖς θρασεσι καὶ δυνατοῖς λεγειν pag. 603. 5.ε εῖν χεν δεινους καὶ θρασεῖς. pag. 614. 2. υτως ων θρασυς καὶ λεγειν δεινος Postquam και in si mutato duo guttura hominum diei videbantur addidit aliquis ex loco Vicino ἡ ριετριους. Pag. 60 l. 10. δεῖν δε ωετο μι δενα ἀποτερεῖσθαι του δικης τυχεῖν ως κατος δυναται Inutilo sit lenim umor magistellus

547쪽

supp0suit. Ut Saepe κελευε et κελευε scimus interpolari Olere, sic etiam SuperVacuum ἐνόριιζεν, ηγεῖτο, ετ orationi indirectaesei0li addunt de suo. Pendet δεῖν ex praecedenti ηγεῖτο in Verbis ἔσεσθαι πολλούς πονηρους ἡγεῖτο - τούς δαιτας ου δυνησε - σθαι - λαμ βρινειν δ&ην δεῖν δε μιέδένα αποςερεῖσθαι του δίκης

τυχειν.

Ρag. 606. 13. λίγους εἰσπρῶξαι φησει πολλα χρ ημ ατρι αναι- δως ου τιθέντας. καὶ κατηγορησε τουτων πραγμα ρ διον isχαι διαπραξαμενος των μιχ τιρόντων τοις εἰσφορας καὶ φησει πασαναδειαν σεσθαι του χη τιθέναι τας εἰσφορας εἰ καταψηφιεῖσθε

αυτου. Quis tam duram habet aurem ut ferre possit των ah τιθέντων τας εἰσφορας, quum continuo Sequatur αδειαν του μητιθέναι τας εἰσφορας Praeterea illa Verba sunt prorsus ti0Sa, quia τουτων ad praecedentia resertur. Itaque obrae assentiundum qui haec expungi iussit. Idem pro absurdo oristo

διαπραξα ιενος praesen διαπραττομ ενος reponebat.

Dindorsius nescio quom0d observationes obraei, quo nemo melior Demostheni interpres ut emendat0 obtigit, ita negligit ut ea sere ignorare videatur, quum idem exile Sehaeseri ι aliorum ann0tatiunculas sedulo omnes repetit.

548쪽

prima manus iura misit ποσχομενος. Dicam de e0dem loco aliquid infra.

Ρag. 608. 21. αλλὰ ποις ως ο νομος κελευει, τοὐν αλλοὐ νενεκα τουτο γαρ ι δηριοτικον. otidem verbis leguntur haud pag. 751. . ni Si quod αγορευε substituit pro κελευει. Quid Ait autem τοὐν αλλων δ νεκα neque intelligo neque emendare

σωμια irrep8erit, Sed ni Si expunxeris sententia sana non erit; expunet 0mnia liabent optime. Iterum deprensum est correct0rum facinus pag. 610 4. τοῖς

'Aτυχωο ιν hiatu intolerabili, quales Edit0rum viti apud Demosthenem pullulant Saepe antiqua scribendi vitia ut h. l. et fruselisi0nus indicant.

549쪽

Pag. 11. 2 προσῆκε σοι την ργὴν ου εἰ τοὐν πολιτων τον τυχοντα φιενα ουν ις τοις μοτεχνους πορνοις , αλλ' εἰς του τουτον τον τροπον τε θρεψαντα. In libris est μοτεχνους σοι πορ- νάς, in μοτεχνους πορναρ, Sed inepta sunt haec emblemata ex pag 10. 17. Σινωπην προσηνεχυραζε καὶ Φανοτρατη ἀνθρωπους πορνας omnia Sunt in Verbi εἰς ας μ. τεχνους Non

poterat mordacius quam Sic dicere. Ρag. 11. 15. δια την αυτου βδελυρίαν καὶ δεοῖς χθρἱαν. Sic optime optimus omnium liber . In caeteri est θεοῖς χθραν αἰσχροκερδειαν. Erat in Vetusto Codice, unde S manavit, Θ EOIC EXOPIAN, quod uno Vect erat seribendum θεοκτεχθρίαν, n0 duobus θεοῖς ἐχθρίαν, ut indorsus didit. Est enim, ut grammatici loquuntur, ε δυο , e appositione compositio ut

ex θεοῖς χθρος natum est θεοι τεχθρἱα. indorsius ipse rectis

es πολις καὶ Θεοδρου θεΟΙCεχθρία. pro οσεχθρία. Quo magis miror prorsus idem mondum eodem m0d malum in indorfio non esse animadversum apud DemOsthenem pag. 61. 14. ρυδεμίαν γαρ αν εἰπεῖν χοις αλλην πρό

θεοῖς χθραν αἰσχροκερδειαν. Etiam hic fuerat olim in libris ΘΕΟIC EXOPIAN, quod quum non satis caperent θεοῖς ἐχθρAN dederunt, et quia sic nomen aliquod abe88 Videbatur, α χροκερδειαν de su addiderunt Passim οῖς χθρος et δεοῖσι εχθρός legitur, sed semper et ubique de homine dicitur, 1101 de viti0 aliquo vel flagitio, qua omnia perinde dii odio fuisse satis ex ipsa re constat. Etiam θεοφιλεῖς et θεομιατεῖς et φίλος ἀθανα τοι τι πιοῖσι semper Me hominibit diei 0lent, ut pag. 687. 19.

Sexcentius alibi. Pag. 32. 2 numerans mal0dicta, quibus imp0rtunus Androtion cives incussebat: τον μεν, inquit, δουλον ε*η καὶ εὐδουλων

550쪽

Sic optimi omne το δ' εἶναι sine sensu. Veram lectionem felicissime reperit nescio qui Graestus corrector , nempe το δεῖνα. Antiqua scriptura ΟΔ SINA scribas fefellerat. Nonnumquam si ex libris deterioribus optima l0eti0nes pr0ddunt ab acuto lectore prosectae. Ρag. 613. 2. εἶθ' ουτοι - τα της της ἀναισθησίας καὶ πονηρίας εργα ες εαυτους ἀναδέξωνται Saepius apud Demosthenem αἰσχύνεσθαι et αἰσθανεσθαι confusa sunt, Ut alio loco ostendam. Idem nonnumquam factum est in nominibus ναι τχυντία et αναι σθησία. Est tamen aliquid inter impudentium et lusorem ut facile ex cuiusque loci sententia appareat utra sit l0ctio veri0r. Itaqu0 h. l. ubi libri variant in ἀναισθησιας et ἀναισχυν- τιας contexta oratio facile demon8trat h00 unice 88 Verum. Ρag. 613. 8. σώζειν υρων του τοιουτου προ εκει και ὀισεῖν τους IOCπερ υτος. 0ni libri οἱ Ουσπερ . Hanc SSe manum Demosthenis et quae sit huius attractionis usus et ratio multis ostendimus in Cur Leoli pag. 500. Ρag. 614. 18. ἔχου 4ετοικου , Αθηνα ους ΔΕΩ απάγρουν. Scribendum ex perpetuo Atheniensium Su οὐ non δεων. istamd his formis alio loco.

Habent h0 oratorus Attiei, ut si quid esset antea a se nonnumquam ut ab aliis scite et leganter dictum aut feliciter enuntiatum, aut quodlibet dicendi κατορθωμα quo audientium animi gravius commoverentur et impellorentur lubenter semul et iturum alias atqu0 alius iterarunt Non illepido dixit Isodratos pag. 101. B.

quoque aepius ea, quae plausum aliquando tulissunt et iudieibus ut 0ronae admirationem movissent, reputer solet iisdem plane verbis aut nonnihil tantum mutatis. Qu0d κατ' Ανδροτίωνος dixerat pag. 595. 15. ου γαρ εἴ τι πω ποτε χη κατα τρυ νόμους