장음표시 사용
521쪽
νην μῖ δεχονται τουτοις εγω πολεμ. ἡσω χετα των χυτα βου- λομενων.
αἰσχρος ignis stat πρωτον ἐτιν αἰσχρον καί λεγειν Non minus anim0se dixit pag. 468. 1. i θ' υριεῖς τι σκοπεῖτε εἰ χρ τουτον ἐξαλεῖψαι καὶ ου παλαι βεβουλευσθε ', Ρag. 4 3. 21. εἴ τις ἐκείνου του καιρους ΙΔΩΝ παρων ητινος ἰδμος διεξιοντος ἀκουσας. Haec ita diciuntur quasi quis
duobus modis illa tempora videre p0tuerit ἡ παρων ἡ κουσας. Quod quum sit absurdum pro ἰδού ex nonnullis libris εἰδως est restituendum. Saepe εἰδως et δων, εἰδότες et δοότες inter se mutant locum.
Ρag. 475. 15. εἴ τινε - παροιδά τειν αυτοὶ ἐπαγγείλαιντο - καί τινες τουτων αντιλεγοιεν αυτοῖς ταυτα λεγοντες si δεινὸν εἴτινες ριονοι τοὐν αλλων χετοίκων χη χορηγοῖεν ReSec ταυτα
λεσθαι τι τοὐν δοθεντων τοτε. Acute vidit obraeus puri essu Verba κηδεμοίαν - μιγείαν et unde irrep80rint Ostendit, n0mpu
522쪽
ιχεθα τὴν δωρεαν Quo minus dubites considera τουτων la logo genuin ταυτα Sunt benefacta, propter quae data est a populo η τελεια. In lost Spurio ταυτα refertur ad τοσαυτα σων κηκόατε praeter Oratoris Sententiam. Ρag. 478. 27. λεγεται τοιν υν ἐκεῖνος Themi8tocles τειχίζειν
In his τειχίζειν εἰπων est τειχίζειν κελευσας, unde fit ut alterum κελευσας Sine mora it inducendum. Iterum non intellexerunt τειχίζειν εἰπω καὶ κατέχειν SSeconiuncta, et iugulenter apparet quam leviter κελευων aut κελευσαι aut Simile quid adiiciant ei0li de suo. Ρag. 480 12 perineptum et absurdum emblema adhue latuit. Ρrimum l0 eum emendatum proponam, deinde additamentum ostendam. Postquam res a Chabria praeclare geSta commemoravit pergit ita dicere: και τουτων πριντων ροων τινες ααρτυρες εἰσί μιοι. Viginti et amplius anni praeterierant χετα την περὶ Ναξον ναυφὰαχίαν quum haec in iudici dicerentur. Scin quid in libris sit nempe swῶν τινες οἱ πρεσβυτατοι μάρτυρες εἰσίμ.οι. Comparandus S locus pag. 40. 13. καὶ ταυτ α ριεν
ορφανὸς δι' ἐκεῖνον Chabriam ἐγένετο. xpelle inficetum additamentum. Suo se indiei setolus prodidit, qui genitivum τῆς
δωρεας aequalium Ore dixerit quum Vetere conStanter accusativo in ea re tantur. Pag. 482. 3. υτ γαρ ως χληθως ἔμιοι γε φαίνεται βεβαίως ΠΩ ἐκεῖνος φιλο πολις κτε. Expungenda At molesta vocula πως id est τρο πον τινα, quae est extenuantis et Vim elevantis, quo nihil est a Demosthenis mente et Sententia alienius. Pag. 485. 2. ψηφισμιατιὼν δ' ουν τιουν διαφέρουσιν νομοι αλλα ν ε υτ ε ργι ι νομοι καθ' ους τα ψηφίσμ, ατα δεῖ γράφεσθαι
523쪽
των ψηφισμα τοὐν αυτων φών εἰσίν. Manifesto mendosum est νεωτεροι. Memini quum mihi Baltius meus diceret κενωτεροι sibi videri esse legendum Equidem κυροτεροι conieci, quia non aliter in tali re dicebant Omne quam νομος κυριος et κυρος. Ρag. 485. 10. συνίεθ' ον τρόπον ο Σολων του νομιους ω καλῶς κελευε τι θεναι Utrumque rectissime dissitur συνιεθ' ον τρόπον et συνίεθ' ως κοιλως κελευε τιθέναι, Sed non possunt duo hau coniungi. Deinde Vide mihi quam absurdo loco ob καλῶς sit interp0situm. Fuit olim sic eriptum συνίεθ' ον τρόπον
Ρag. 485. 17. ostendit quam multis cautionibus ex lege Solonis utendum esset iis qui legem n0Vam ferre vellent. 0stalia ita didit: καὶ πρὸ τουτων γ' πεταξεν εκθεῖναι πρόσθε των
quid huiuscem0di ipsa rei natura. Fuerat E ΕΚΚAHCIAICet aditu numeri n0ta negligi 0tuit et perire. f. pag. 707, 28,
ου ευθυς τιθέναι τον νόμον προσεταξα αλλα ἡ τρίτην πεδειξα εκκλησίαν καὶ ουδ εν ταυτη τιθεναι δεοωκασιν ἁλλα σκεψα - σθαι καθ' o τι τους νομοθετα καθιεῖτε. Continia Sequitur: τουτων τοίνυν τοσουτω οντων δικαίων τὸ πλῆθος ουτοσὶ χεν ουν ὁτιουν ποίησε Λεπτίνης , - 1sχεῖς δὲ παντα. Obraeus es, malim τουτων τοίνυν τοσουτων ρντων τὸ πλη- θος των δικαίων. Certe reδtiluendum των Qu. τοσουτων ντων
των δικαίων τὸ πλῆθοa. Sin dubio coniungenda sunt uno tenore τοσουτω οντων τὸ πλῆθος ut δικαίων articulo carere n0n potest. Sed ipsum δικαίων
spurium est ut delendum. Non appellantur enim δίκαια quav
524쪽
80lon in orendis novis legibus voluit observari ταυτα Sunt ea quae dirim , quorum nihil omnino Leptines secisse arguitur: at o inquit feoimu hae omnia. raeterea dele n0men proprium Λεπτίνης aliena sede collocatum.
a loci Sententia και ποιεῖν. 0 quidem opinor habebant civitate Omnes, ut cives cogerentur ποιεῖν α. τῆ πολιτείμ. συμφερει. Omnis esset rem0ta molestia si legeretur αυτ αναγκη καὶ 'EIA INSIN. Nompe hoc urget orator uae quemque civitatis inδtituta et leve laudare oportere, non aliena emtollere. In ea re etiam qui mentiebantur ad maiorem patriae gl0riam parati8Simam Veniam impetrabant et laudabantur potius. Audi e-m0sthenem apertissime id c0nfitentem pag. 493. 7. του τοι
Ρag. 490 21. εἰ καὶ καται τον λογισι, ὸν κεῖνοι φανείη βελτίω.Sine articulo dicebant κατα λογισμιον et εκ λογισμγου, Ut pag. 780 2. την ἐκ λογισμιου σωτηρίαν, et aliis locis. Pag. 491. 1. καὶ παρ' ηιπιν ἐπὶ τοὐν προγονων πόλλ' αγαθ'
retinebimus videbitur ἐν τοῖς Ἐρικαῖς unum atque idem epigramma pluribus commune inscriptum fuisse, qu0 Verum non e8Se con8tat. Nempe quod Demosth0nes Leptinem laeturum esse suspicatur Aeschines in Cleaiphontea secit, qui tria epigrammata ἐν τοῖς 'Eρριαῖ incisa iudieibus recitavit. Pag. 491 8. εἰ κεν γαρ ἀναξίους εἶναι τι φησει κακείνους
525쪽
ί ἡ δωρεανJ. Sine mora expunge iner et Supervacaneum τὴν δωρεαν. In hac rationi forma, in qua 1 praecedit et ταυτην sequitur, n0men aut pron0mini relativo additur aut plane mittitur, ut Latine:
quam et que norit artem in hac e meroeal. pag. 285. 11. 1 γαρ ο κήρυξ κατα τους νομους φωνην α*ἱησι ταυτην κοινὴν τῆς πατριδος δίκαιον ιν ἡγεῖσθαι. pag. 412. ων
ηγοραζε η ἰχθυς pag. 16. 7. ρ - καταχειροτονίαν ὁ δῆμος εποιησατο ταυτην εἰσερχομαι, et omne conStanter hac verb0rum compositione utuntur.
Ρag. 495. 20. τί τουτο Μαθων προσέγραψε Satis apud me
constat in tali re μ αθων SSe mendoSum ac Viti natum, quum constanter thenienSe τ Παθων dicere solerent. raeterea duo Verba loco Su0 0ta 88 Video et reponendum τί παθων τουτο προσεγραψεν ἔΡag. 497. 6. μηδ' τι δουλος ων ὁ Λυκίδας καὶ Διονυσιος προξενοι γεγονασι δια τουθ ετέρους αξίους καὶ λευθέρους καὶ πολλων γαθων α ἱους, ας λαβον δικαίως παρ' μων δωρεας α τελεσθαι ζητουντων. ObraeUS: delendum videtur αξίους v. l. pro Θίους mor. lane assentior et Saepe Vidi αξιος et Βιος inter se permutata. Ρag. 498 20. εἴ τινα των ευρημιενων τὴν Oωρεα αναξιον εἶναί φασιν ἡ α πεποιηκοTA ς' οἶς ευρετ εχειν τε . Nece8Sarium articulum praecedens syllaba abstulit. Leg. αἰ πεποιηκοτα Λεφ ο ευρετο Saepe in talibus articulum periisse vidi, de quar ad alium Demosthenis locum diligenter dicam.
526쪽
των γαθων ἀνδρων εργα Mire perturbatus hie locus os in Codicibus. Meliores sit in his optimus S exhibent δημ οσία καὶ τα ταφίοῖς ταῖς δημυοσἱροις ποιεῖτε λογους Sententia simplex et aperta facile re8tituitur ut acquieAcere possimus Schaeseric0niecturae, quam indorso recepit. Sed ad sententia integritatem duo verba desiderantur. Nempe laudationes publice non habebantur μι πασι τοῖς τελευτησα. , Sed iis tantum, qui in proelii cecidiδδent, ut OmnibUA Otiam St. Itaque supplendum essu Videtur επὶ τοῖς εν πολεμια τελευτησασιν et ανδρες ἀγαθοί de more appellantur Βινες ανδρες αγαθοὶ γενομενοι περ τῆς πολεως Σπέθανον, qui Soli publice in Ceramisso sepsiliebanturo laudatione ornabantur. Notus est Ciceronis de a re locus in Oratore 44 g 151. mo eδ Atheni laudari in Oileione eo qui
εint in pr00liis interfecti. Utiliter comparabitur locus Dionysii alie A. R. V pag.
ικαλλον ελπίζω τὸ δίκαιον αειν Lugendum AP ηγγελκεν. Noto usu παραγγελλειν et παραγγελία in iudieiis significat Mir , prenδure iudice et milicitando, rogando, blandiendo gratiam iudi-
527쪽
ε τω κατ' ἰσχίνου, ρση μύεν σπουδη περὶ τουτονὶ τον αγωνα καὶ παραγγελιοι γεγονε σχεδὸον οἶμαι παντας υμ α ησθησθαι, ε ρακρ- τας αρτι τους τ' κληρουσθε νοχλουντα καὶ προσιοντας υρων ' καὶ ισχίνης δε τροπον τινα τῆ αυτ διανοια χρησατο ἐν se κατα Κτησιφῶντος ' την μιὲν παρασκευὴν ρατε, ω ανδρες Αθηναῖοι, καὶ την παραταξιν ση γεγενηται, καὶ τα κατα την αγορανδεησεις la κέχρηνται τινες. Δείναρχος εν ῆ κατα Πολυευκτου αποφασε is καὶ τα ἰδἱ παραγγελἱας γεγενηριενας καὶ τα δεησεις. Demosthenes pag. 432. 11. ουδεν τι ρῖελο - πολιτείας, εν ησυγ γνωμιη καὶ παραγ γελία των νομιων χεῖζον ἰσχυουσιν.
Vitiosa lecti περιηγγελκ εν reeepta est ob nimiam odicis reverentiam, quum ex alii libris olim rectissime παρηγγελκεν
legeretur. Ρag. 516 14. εα επιδειξω ειδίαν τουτονὶ μιχ μιόνον εἰς μιγε ἀλλα καὶ ις υμιας καὶ εἰ τους οἴχους καὶ εἰς τους αλλους απαντας βρικοτα MaleSana haec partitio Si μιας, τους νόμιους, τους αλλους Expunxit Verba Spuria Obraeus, quem equor
nisi quod παντας quoque delevit Equidem multo acrius diei
Tum Dem0sthenes pag. 517 8. ὁ φών νόμιος ρυτός ςιν, ανδρες 'Aθηναῖοι, καθ' ον αἱ προβολαὶ γίγνονται, λεγων, κσπερηκουσατε, τε Quicumque hoc agit acile sentiet, ut opinor, panniam hunc resecari oportere. Nihil addi 0test verbis με νομος ουτός τι λεγων τε Etiam perVersa compositio patefacit vitium. Si dixisset μ εν νόμιος, καθ' o αι προβολαὶ γίγνονται, υτος εςιν, Sset frigida rei inutilis repetiti0. Ubi nunc legitur ineptum St. Pag. 518. 17. υριεῖς κεν τοίνυν - εἰς τοσουτον ψαθε ψιλαγ-
528쪽
θρωπία καὶ ευσεβείας με καὶ των προτερον γεγενηροένων αδικη-ματων πο λοιμβανειν δικην ἈπεCχετε παυτα ς τας 1μιερρις Optime emendavit obraeus ἐπεχετε , quod J00 sententia p0stulat, quia de certa et perpetua c0nsuetudine haec distuntur. Ρag. 520. i. καίτοι τουτο γ' οὐ δέις πω ποτε Γδένα φησὶν κηκοέναι πολ χύ1σροντα lουδε ποιή1σαντα εν πην πολει Quia πν ποιεῖν inest ν τω τολμα frigidi88iui et inepti8Sime ουδε ποιησαντα sei0lus aliquis de suo inseruit. P08 pauca seribendum: αλλα καὶ το δίδασκαλον διέφθειρέ MOI n0 μου του χορου. Ρag. 21. 2. τα εἰς με - 1σελγημ.ενα. Notanda Verbi forma. EX ασελγης DRScitur ασελγαίνω, ut δυσκολαίνω, αγριαινου χαλεπαίνου, δυσμίναίνω, κολαςαίνω, quae Omnia improbi talem aliquam denotant, neque e ευκολος, ευμοενης, πρδος Sim. quidquam huiuscemodi formatur. ersecti passivi forma est quam Vide ηοέλγηριαι nemo autem Veterum novit verbum ασελγεῖν. Quamquam Summa est et admirabilis in Graeditatis usu 0nstantia et analogia, tamen sunt nonnulla, in quibus ανωμαλία quaedam cernitur. Ε οἴχνυμ ι formatur μιωμοται et ξυνοριαμ, οται, Sed in partibcipi ο apparet et os .ωμιοομιένα dicebant. Ιαραβαίνω habet παραβέβαριαι, Sed παραβεβασμιενος 'Oριωριοται legitur pag. 505. 29. τη ςηλης, εν ῆ γέγραπται καὶ μιωμιοται ubi Omnes praeter Unum S μιωριοσται exhibent), ut apud Aristophanem in Lyδιδtratur τουτὶ τὶ πραγμια πανταχοθεν ξυνομιζώμοται
Partieipium legitur apud Demosthenem pag. 594. 17. ἐναντια
esse et rigidissime αυτου inseruit de suo. Mutat αυτου in C0dicibus l00 uni, qu0d solet esse raudis indicium.
529쪽
nibus sic legeretur tamen παταξη TIC ἡ κακούς εἴ ta 1 emendari op0rtuisset. At enim Atticae urbanitatis et humanitatis et credo omnium quidquid δ mimim venuδtiorum, non uti illa secunda pers0na in re turpi ac flagiti0sa et mnino in ex quae dedecori sit illi quieum quasi c0ll0quaris Nunc omne merVant Sanam Scripturam praeter unum cui etiam mentienti et fallenti plus creditur quam aeteris Vera testantibUS. Praeterea εςἱ in tertia persona pervulgat usu mittitur αν
παταξη τις τιμος In Secunda dicendum εα παταξ': ατι -
In altero loco pag. 51. 26. ubi παταξη τις et παταξης con funduntur, utrumque recte et comm0de dicitur. Emendat in simili re scribitur paullo ante pag. 24. I. αγ
530쪽
bulum in hac orationis sorma semper addi 0litum ἔδεσδε AP
est compositionis rati ubi χαρτυριον δέ, Vel τεκμ ἡριον δέ prae
cedit. Vid. pag. 557. 10, 1021 14, 1121. 19, 1125. 24. et
Opp0nuntur inter se ταλαντον A ἡ δυο η δέκα quae praecedunt, et μιικρου πάνυ αξιον re minimi pretii. Ρag. 30 8 ουδ ρσων αν τιμι ην καταθέντες 'ουλου κτήσωνται ΟυMε τουτους υβρίζειν αξιοι, σιν Spurium est δουλους quod ineleganter et iti0s abundat. Inest huius rei notio in τιμιην καταθέντες. Sic Saepe SerV αργυρωνητοι appellantur, et hinc pr0Verbium: Θρα ευγε νης εἶ προ αλας ηγορασμοένος. Ρag. 31. 16 τω ἡ κω τω 'Aθηναίων ὁ του Διὸς σημιαίνει ' τιτας Οὐρας παρηγἰEΓκατε τῆς θυσίας καὶ τῆς οὐρίας αιρετους πέριπειν κελευει novρους ἐννέα. Quid Sit τας οὐροις τῆς θυσίας παραφέρειν nemo facile dicet. Legendum παρηκοιτε, Ut Saepe dicitur τὸν καιρὸν παριέναι. id ad pag. 4. 24. Supra pag. 455. Deinde expunge κελεύει, quae noti inest in praecedenti σημιαίνει. aSSim Scioli UUm κελευει, κελευρὼν κελευσας inutile laterum Supponunt. Pag. 517 8. ὁ μὲ νόμ ος ουτός ςιν - λέγων ποιεῖν ἡ εκκλησίαν ἐν Διονυσο - ἐν δε ταυτη - χρημιατίζειν κελευει περὶ οὐν αν τις ηδικηκως ἡ περὶ τὴν εορτην. Ubi imp0rtunum κελευε in missum rectissime expunxerunt. Addidit olim aliquis, qui non intellexerat χρημιατί ,ειν quoque, Ut ποιεῖν