장음표시 사용
301쪽
ii praedictis duobus inquisitoribus, post appellationem ad nos interpositam legi
time factum fuerat, castaretur. E contra, idem B. Monachus excommunicationem a procuratore Abbatis sibi non posse obici replicabat, cum idem Abbas tri plici esset excommunicationis vinculo innodatus. His igitur omnibus fideli ter nobis ab eodem auditore relatis, perlectis quoque attestationibus , & inspectis, quia per eas nihil contra Abbatem efficaciter probabatur. Attendentes quod inquisitores praefati post appellationem ad nos legitime interpositam procesissent, auctoritate litterarum, quas dictus excommunicatus taciata subripuerat veritate, processum cassauimus eorundem, memoratas attest tiones destrui facientes. Verum ne curam praedicti Monasteri j negligere videamur : discretioni vestrae per Apostolica scripta mandamus, quatinus ad ipsum Monasterium personaliter accedentes, corrigatis appellatione remota, tam in capite, quam in membris, quae secundum Deum, de instituta Canonica ibideminueneritis corrigenda, & statuatis quod regulare fuerit, de honestum; facientes quod statueritis per censura Ecclesiasticam firmiter obseruari. Contradictores siqui fuerint, vel rebelles, per censuram eandem sublato appellationis obstaculo compescentes. Ad haec praefatum Monachum, si absque scaudato fieri poterit faciatis recipi, salua ordinis disciplina in Monasterio antedicto. Alioquin ipsum in alio Monasterio eiusdem ordinis collocetis. Nullis litteris veri. & iustit. preiud. a sede Apostolica impetratis. Quod si non omnes &c. duo vestrum ea&α usque, exequantur. Datum Lateran. Kal. Feb. Ponti N. Anno xiiij.
Confirmat a Rege Ungaria factam dilectionem Praepositi Cibiniensis.
I c v et dilectus filius Magister R. nobis exponere procurauit, Κari L simus in Christo filius noster Ungariae Rex illustris, ipsum ad Praeposituram Cibini en. duxit Canonice praesentandum. Verum quia Praepositura eadem ad nos in spiritualibus nullo pertinet mediante; nobis humiliter supplicauit, ut sibi eam in his quae ad nos pertinent conferremus. Nos autem qηod Per dictum Regem factum Canonice fuerat approbantes, per Apostolica vobis scripta mandamus, quatinus dictum R. in eandem Prae- potituram instituere auctoritate Apostolica procuretis. Datum Lateran. xv. Kal. Februari j. Pont. N. Anno xiiij.
E sed Indulgentiam tribuat Teregrinis ad bellum contra Sarracenos.
V M personam tuam inter Catholicos Reges speciali diligamus in Domino charitate,in his quae secundum Deu requiris a nobis, fauorem tibi se postolicum libenti animo impartimur. De insortunis ergo quae nuper serenitati Regiae acciderunt, paterno tibi condolemus affectu. Et ut fauore Apostolicum excellentiae regiae sentias non deesse, iuxta petitione tua, & instantiam
302쪽
dilecti filii . P. Segobi en electi Nuntij tui, qui circa promotione eiusdem negotij
extitit sollicitus,& attentus, Archiepiscopis,& Episcopis per regnum Franciae,ac Prouinciam constitutis, nostris damus litteris in mandatis. Vt subditos suos sedulis exhortationibus moneant, & inducant, in remissionem omnium peccatorum ex parte Dei, & nostra vere poenitentibus iniungentes, ut cum Sarracenis in octauis Pentecosten. proximo affuturis campestre bellum indixeris, in hoc tibi necessitatis articulo succurrentes, necessarium impendant auxilium in rebus
ariter, & personis, Ut per haec, & alia quae secerint coelestis regni gloriam con-equantur. Pari quoque remissione gaudere concedimus, peregrinos qui propria deuotione undecumque processierint ad idem opus fideliter exequendum. Monemus igitur serenitatem regiam, & hortamur, quatinus totam spem tuam ponens in Domino Deo tuo,te sumilies coram ipso, qui gratiam suam dat hvmilibus reddit retributionem superbis, quia potens est, v t te faciat de inimicis crucis Christi magnifice triumphare. Caeterum quia nunc fere totus mundus turbatus est ,& positus in maligno, consulimus, & monemus, ut si competentes treugas inueneris, ipsas recipias, donec opportunius tempus adueniat, quo ipsos valeas securius expugnare. Datum. Lat. ij. Non. Feb. Pont. N. Anno xiiij. .
t hortetur fideles ad peregrinationem contra Sarracenos in Hspania.
Ec Eri Mus litteras dolore plenas ,& timore non Vacuas, quibus
Larissimus in Christo filius nostet A. Rex Castellae illustris significare
curauit; quod Sarraceni hoc anno intrantes Hispaniam in multitudine graui,quoddam Castrum Cistercien .ordinis Fratrum,quod Salua, terra vocatur, hostiliter obsederunt: quod bellicis machinis infestantes ad ultimum occuparunt. Attendens ergo praefatus Rex , quod nisi eis campestri bello sortiter resistatur, ipsi tum propter innumerabilem multitudinem personarum , tum propter irruptionem machinarum durissimam,uniuersas munitionesiuae possient nessandae subicere ditioni : campestre illis bellum indiYit in octauis Pentecosten. proximo affuturis eligens, mori, potius quam Christianae gentis mala videre. Vnde nobis humiliter supplicauit: quatinus ei necessarium faceremus auxilium impartiri,per Catholicae fidei prossessiores. Nos igiturpium eius propositum in Domino commendantes; fraternitati vestrae per Apostolica scripta mandamus: quatinus subditos vestros sedulis exhortationibus
moneatis,in remissionem omnium peccatorum ex parte Dei, & nostra vere poenitentibus iniungentes; ut ei praescripto termino in hoc necessitatis articulo sue- . currentes, nece arium impendant auxilium, in rebus pariter, & personis: Ut per haec, & alia bona quae fecerint, caelestis regni gloriam consequi mereantur. Pari quoque remissione gaudere concedimus peregrinos,qui propria deuotione , undecumque proceiuerint ad idem opus fideliter exequendum. Taliter auiatem studeatis exequi, quod mandamus, ut solicitudo vestra clareat in effectu, nosque deuotionem vestram valeamus merito commendare. Datum Later. ij. Kal. Feb. Ponti N. Anno xiiij.
303쪽
cum Iacobus,se Marcis υiiluas Matres haberent; uterque Matrem alterius taxit letitiis
in uxorem, in prolem si cepit ex te a. Quaeras igitur utrum Aius,o filia sic suscepti, possini ad-
inuicem matrimonialiter copulari. Nos autem breuiter ν ponismus, quod cam inter eos consan
guinitas primi,.secundigradus existat, legitimὲ coniungi non possunt.
Euod non potuerit transactionem ab eo inter inrchiepiscopos regni si leae priuilegio seris fota faciam, approbare: f ' novum Episcopatum in Ciliniensi Praepositura erigere.
te fili Κarissime charitatis prerogatiua diligimus, cum inter aliosi et mundi Principes, erga personam nostram, & Sacrosanctam Rotria nam Ecclesiam deuotissimum te sciamus; quod precςs, α petitiones
ex parte tua nobis oblatas intendimus libenter admittere, quantum cum nostra possumus honestate. Inde siquidem fuit, quod venerabilem Fratrem nostrum . . Vesprum ten. Episcopum ad sedem Apostolicam accedentem paterna benigniatate suscepimus, dc quae tam per eum, quam per tuas nobis litteras intimasti; pleno concepimus intellectu. Qui denique inter c tera proposuit coram nobis, quod cum de pace perpetuo statuenda inter Strigonien . & Colocen. Ecclesia diu fuerit te mediante tractatum, tandem vene. F. N. Strigoni en. Archiepiscopus de consensu, & voluntate Suffraganeorum Strigonien Ecclesiae, videlicet. . Agrien . . Georien. & praefati Vesprumie n. Episcoporum ex parte una:&dilectus filius ... Colocen. electus de voluntate Suffraganeorum Colocen. Ecclesiae V varadien ., videlicet, Cenadie n. Et Vltrasiluan. Episcoporum ex altera incertam formam concordiae deuenerint, quam per praefatos Georien. dc Vesprum ten. Episcopos redigi mandauerunt in scriptis. Cum illam in scriptis redactam in medium produxissent, εc super ea fuisset diutius disputatum : tandem ita correcta extitit, Sc conscripta, quod eam pars approbauit utraque, de tam Strigoni en. Archiepiscopus, quam Coloceri. Electus,cum Ecclesiarum suarum Susfraganeis,ad Sancta Dei Euangelia iurauerunt, quod formam pacis, quae continebatur in illo scripto posito coram eis firmiter, obseruarent, de laborarent ad hoc nihilominus bona fide, ut nos compositionem confirmaremus eandem. P.
quoque. Quinque Ecclesien. Praepositus ab Episcopo suo missus pro eo, d Benedictus Praepositus Sancti Thomae, nec non de Iac. Scholasticus strigoni en. pro Capitulo eiusdem Ecclesiae, a quo sub debito iuramenti se asseruerint habere mandatum, & Hubaldus Posenten. Praepositus iurauerunt etiam illud idem: pro Colocen. vero Ecclesia Iac. Colocen. & Hosmundus sancti Laurenti j PM- . posti praestiterunt consimile iuramentum. Vnde praefatus Episcopus ex parte tua nobis humiliter supplicauit ; ut compositionem eandem, quam sigillorum praedictorum electi, & Garadien. Cenadien. Vltrasiluani. . Agrie n. & ipsus
Vesprumien. Episcoporum, nec non Capitulorum Colocen. & Bacbien. nobis exhibuit munimine roboratum, auctoritate dignaremur Apostolica confirma-Ie. Cuius tenor talis est, In nomine Patris , si, Spiritus ancti Amcn. Haec est
304쪽
firma pacis inter Strigoni en. in Colocen. Ac episcopos. Prima coronatio Regnum
Ungariae specialiter spectat ad solam Strigonien Ecclesiam : verumtamensi Strigoni en. Archiepiscopus non posset, vel malitiose nollet Regem coronare, vel Strigoni en. Ecclesia vacaret; coronet Regem Coloce n. nullum ex tali coronatione ius sibi vendicando in prima coronatione. Secunda coronatio ei deinceps aequaliter pertineat ad utramque. De prouentu monetae decima pertineat ad Ecclςsiam Strigoni en. ubicumque in Regno Vngarix cudatur, quods eudi desierit generalis moneta totius Vngari , quicquid loco generalis monetae successerit, decimam habeat Strigoni en. Ecclesia. Strigoni en. Archiepiscopus renuntiat omni iurisdictioni, de iuri spirituali, quod habebat vel habete videbatur in Prouincia Colocen. praeter decimam monetae si ibi contingeret fabricari. Iudicium officialium Domus Regiae, quilibet Episcopus habeat in sua Parrochia. Exhibitio Sacramentorum Regibus,& Reginis, de eorum liberis tam
ad ipsos Archiepiscopos, quam ad alios Episcopos in sitis Parcocliijs pertineat
pro voluntate Regis. In omnibus alijs vicique Ecclesiae iura sua con ruentur illaesa, & consuetudines antiquae. Siqua autem priuilegia, vel rescripta quandocumque prolata fuerint, contra hanc formam, vires non habeant, salua in omnibus auctoritate Apostolica; Quod si Papa non approbauerit, res sit in eo statu, in quo nunc est. Iurauerunt ambo Archiepiscopi, de eorum Suffraganei, qui praesentes erant, necnon&Praepositus. Quinque Ecclesien. , qui vice Domini sui Episcopi intererat, necnon & procuratores Capitulorum utriusque
Ecclesiae , qui fecundum formam praeseraptam bona flue pacem pre cupiam oblemuabant , in Me fraude ad conli mationem laborabunt. Cumque super his cum fratribus nostris deliberare vellemus. Dilecti fili j Iae. Scholasticus,&Nico auus Canonicus praefati Archiepiscopi Nun iij, dc M. Thesaurarius 5: Io. . A chidiaconus Strigonien. procuratores eiusdern loci Capituli petierunt a nobis audientiam sibi dari, qua ipsis de more concessa, Nun iij proposuere praedicti,
quod inter praefatos Archiepiscopum, & Colocen. Electum, Sc eorum Suffraganeos, talis compositio interuenit. Vt prima Coronatio Regum yngariae v bicumque in ipso Regno eos primum contingeret Coronari, solius Strigoni en. Ecclesiae iuris esset: & monetae ubicumque cuderentur in Regno, vel illius, quod loco colligeretur monetae, decima ad eadem Ecesesam pertineret. Ac tu,& Κatissima in Christo filia.. Ungarorum Regina, per vestras a nobis litteras preteretis; quatinus primam sedem,primamque vocem cum iuribus supradictis, quae tu, de dicta Regina, necnon & pars Colocen. publice praefatae Strigoni en.
recognouistis Ecclesiae, ipsi perpetui dignaremur priuilegsj munimine roborare.
Super alijs vero, de quibus inter eos esse videbatur .contentio, propter bonum pacis sic extitit ordinatum. Vt nec Colocen. in Strigonie n. Prouincia, nec
Strigonie n. in Coloten . pr ter praedicta sibi iuris aliquid vendicaretrauctoritate in omnibus Apostolicae sedis salua. Ita quod si haec non approbarentur a nobis, res in eo statu, in quo tunc fuerat remaneret. Vnde quidquid sit scriptum, vel iuratum esse dicatur, hoc actum & intellectum esse a partibus asserebant, & illud ex parte Archiepiscopi confirmari a nobis suppliciter postulabant: asserentes, sic actum, de intellectum suisse, idem Archiepiscopus, 3c praefati Agiten. de Geurie. Episcopi suis litteris declararam Procuratores vero Strigoni en. Capituli Bb a
305쪽
proposuere constanter; quod tam illa compositio, quam redactam in scriptis praefatus Episcopus nobis exhibuit, quam illa, in quam pr fati Nun iij dixerunt Archiepiscopum consensisse, inita suerat sine assensu Capituli, dc in enorme dispendium Strigonie n. Ecclesiae redundabat: unde contradicentes utrique, nobis humiliter supplicarunt, ut auctoritate Apostolica cassaremus utramque. Nos
igitur attendentes, quod olim nobis multa precum instantia supplicaras, ut super iure coronandi Reges Ungariae, Strigoni en. Ecclesiae priuilegium concedere dignaremur; nosque tuis precibus inclinati,ei super hoc priuilegium concesserimus, Fratrum nostrorum subscriptionibus roboratum. Considerantes etiam ; quod si potestas coronandi Regis Vngariae penes diuersas Ecclesias resideret, toti Regno graue periculum, de haeredibus tuis grande posset dispendium generare. Cum sicut plenius ipse nosti, frequenter inter Regum Vngariae cohaeredes, super obtinenda Regni coroniscandalum sit exortum: quod utique post et facilius suboriri si eos diuersos coronatores contingeret inuenire. Propter contradictiones, & rationes praescriptas, compositionem huius nodi non potuimus, sicut nec debuimus, confirmare. Super Episcopatu quoque de nouo creando apud Sibinien. Ecclesiam in Vltrast uana Dioecesi, quae Metropoli Colocen. subdatur,petitionem Regiam nequimus exaudire; quoniam siue Apostolicae sedi, sicut tu ipse firmiter protestaris; siue Strigoni en. Metropoli, sicut procuratores ipsius sortiter asserebat,Sibinien .pr positura sit in spiritualibus immediate subiecta; id absque dubio in alterutrius praeiudicium redundaret; Sed&quidam, qui se nuntium venerabit. Fratris nostri. Ultrasiluan. Episcopi
faciebat, contradicebat omnino, grauem, & enormem Vltrasiluan. Episcopatus di munitionem allegans. Serenitatem igitur regiam rogamus monemus, est exhortamur attentius: quatinus ad duritiam nobis non imputes, quod compo
sitioni predictae robur non attribuimus firmitatis ; sed tam prouidentiae, quam iustitiae id ascribas, quibus regni, de haeredum tuorum indemnitatibus duximus praecauendum, dc iuris ordinem obseruandum; cum omnibus facti sumus iniustitia debitores. Sciturus pro certo, quod in nullo umquam a nobis patieris
repulsam, in quo quisquam Psincipum debeat exaudiri. Datum Lateran .ij. Idus
Februarij. Pont. N. Anno xiiij.
Scriptum est Capitulo Strigoni en . super hoc. In eundem sere modum Videlicet: venerabilis Frater noster Vesprumien. Episcopus in nostra proposuit praesentia constitutus; quod cum de pace perpetuo statuenda; dcc. usque, non
potuimus sicut nec debuimus confirmare.
In eundem fere modum scriptum est Strigoni en. Arctii episcopo. Venerabit. F. N. Vesprumiensis Episcopus in nostra proposuit praesentia constitutus, quod cum de pace dcc. Vsque, nec debuimus confirmare.
306쪽
Luia restitutionis petitio generali mandato non comprehenditur, iterum delegat cognitionem iassonu, in dis actione lonorum eas fieri' de Charitate.
ENIENT Es ad Apostolicam sedem I. Syndicus, & quidam Mona: clii Cluniacie n. Coenobij nobis exponere curauerunt, quod G. prior,&quidam Monachi Monasterij de Charitate, Abbatis.& Con- uentus Cluniacen, ad quod idem Monasterium nullo pertinet mediante, interueniente consensu: absentibus tamen multis ex fratribus de Charitate , quorum intererat, nec vocatis, ac quibusdam contradicentibus, & ad
sedem Apostolicam appellantibus ex eisdem, quasdam possessiones, redditus, Malia bona Militiae Templi Fratribus in grauem ipsius laesionem Monasteri j vendiderunt. Vnde nobis Syndicus, & Monachi memorati humiliter supplicaerunt, Vt Vel reuocare contractum eundem in dicti Monasterij praeiudicium temere attentatum, vel restituere in integrum vice minoris idem Honasterium dignaremur. Praesertim cum Cluniacen. Abbas,Templar ijs ipsis restituerno lutam ab eis pro praedictis bonis, & possessionibus pecuniam sit paratus. Dicti vero Fratres e contr*rio responderunt: quod petentibus ipsis olim contractum venditionis inter ipsos ex parte una, & Monachos de Charitate ex altera legitime ac solemniter celebratum auctoritate Apostolica confirmari, tam Abbate, ac Conuentu Cluniacen . quorum ad hoc auctoritas interuenerat, dc consensus,quam Priore,ac Conuentu de Charitate per suas litteras postulantibusullud idem, quia nobis ad plenum de ipsus contractus meritis, dc circunstantijs non liquebat, venerabili Fratri nostri Parisien. Episcopo, & suis contudicibus hoc commisimus inquirendum. Facientes in inquisitionis litteris mentionem, de litteris ad Uenerabilem Fratrem nostrum. Setionen. Archiepiscopum, dccon- iudiees suos super lapsu ipsius Monasterii destinatis: quorum utrique in executione mandati Apostolici processerunt. Demum partibus in nostra praesentia constitutis, pars Templariorum contractum ipsum confirmari petebat, parte altera multipliciter impugnante contractum. Contra quod fuit ex aduerso re Dponsum, quod communis iuris remedium super deceptione malitiose pars altera implorabat, cum expresse per lationem iudicum, S: depositiones testium probaretur, possessiones venditas, diu, & publice fuisse vaenates,nec usque tunc temporis emptores occurrerant, qui tantum pro ipsis possessionibus largirentur. Ipsos quoque Fratres ad emptionem iamdictam sola misericordia, de Monachorum illorum preces, non cupiditas induxerunt. Probatum etiam esse asserebant legitime dicti Fratres:quὀd venditionis tempore Monasterium de Chari tate tanto debito premebatur: quod de omnibus mobilibus pars vicesina nota potuisset exolui indebitorum solutionem conuersiam illam totam pecuniam
307쪽
asserentes; ex cuius acceler in solutione usque ad summam trium milium librarum , dc ultra, Monachis de Charitate a creditoribus est remissum. Pi oponentes insuperi quod venditionis rescisso non expediebat Ecclesiae memoratae,cum vix posset tanta pecunia sine maiori gravamine ipsius Ecclesiae inueniri. Adiciebat praeterea, quod Monachi restitutionis beneficium ex eo implorare non poterant: cum super hoc mandatum non receperint speciale ; quia seeundum legitimas sanctiones, petitio restitutionis in integrum iure minoris, madato non conςluditur generali. Nos igitur intellectis, quae partes voluerunt proponere coram nobis, quia de praemissis nobis non potuit fieri plena fides. Di Dcretioni vestrae per Apostolica scripta mandamus; quatinus diligenter auditis, quae partes insta quatuor menses a primae citationis edicto, coram vobis duxerint proponenda, si lassicienter ostensum, quod ex ipsa venditione Monasterium de Charitate si enormiter lesum,vos ipsum restituentes vice minoris, venditionis contractum legitime rescindatis. Ita quod pretium absque Templariorum gravamine restituatur, eisdem secundum terminos, quibus ipsi pecuniam persoluerunt, & de melioratione, siqua forsan apparuerit, facta per illos eis congrue satisfiat, prouiso prudenter, ne pro inuenienda pecunia caedem possessiones,vel at taedistrahan tur, ac recipiatur pecunia sub voragine usurarum,pe sorte residuum Locustae comedat Brucus, B: unde crederetur adhiberi remedium, inde periculum incurratur. Alioquin praescriptum venditionis contractum ratum, & firmu faciatis haberi. Contradictores, siqui suerint, percensura Ecclesiastica, sublato appellationis obstaculo, compescentes. Testes autem quisuerint nominati tam Monachi, quam Templatij, εο alij, si se gratia, odio, vel timore subtraxerint, per districtionem eandem appellatiope remota cogatis veritati testimonium perhibere. Nullis litteris obstantibus, siquae apparuerint, praeter assensum partium a sede Apostolica impetratae. Quod si non omnes his
exequendis&c. duo vestrum&c. usque, exequantur. Datum Lateran. xv. Kal M riij. Pont. N. Anno xiiij.
Damnandra Beneficiorum seuper itas, at non semper pluralim.
NTELLECTA ratione,quam nobis Venerabit. F.N. Remen. Archiel piscopus, & eius condelegati miserunt, super controuersia , quae de prebenda Trecen. Ecclesiae vertitur, inter. Ven. F. N. Trecen Episcopum, & dilectum filium Cancellarium Senonen. non duximus eidem Episcopo aliud rescribendum. Nisi quod idem Episcopus diligenter aduertat,qua ratione sustinet e possemus: utipse aliquod Ecclesiasticum beneficium cuiquam de caetero personae concedat plura beneficia obtinenti; si propterea nolit ad mandatum nostrum praefato Cellarario in Ecclesia sua coserre prebendam, quia plura dinoscitur beneficia obtinere. Licet enim circa eadem pei sonam beneficiorum sit semper superstaitas improbanda; nonnumquam tamen est tolleranda pluralitas statu personae prouida consideratione pensato. Quare idem prudenter
308쪽
attendat, utrum magis expediat, ut eide Ceilarario ex mandato nostro liberalitatem exhibeat conferendo prebendam, quam ex suo iudicio necessitatem in-xurrat, ut ultra non possit alicui plura beneficia obtinenti Ecclesiallicum beneficium elargiri. Nisi fuerit susscienter ostensum; quod ipse superflua beneficia secundum suum statum possideat. Quod ex eo sorsan non poterit ostendi de facili; quoniam etsi plures prebendas obtineat, ipse tamen pene nullam habere proponitur, cuius pioventus libere possit percipere, nisi residentiam in ea faciat personalem.Et ex hoc fortassis pendet iudicium, utrum & pro Trecen. prebenda condigne recompensatum extiterit in prebenda Remen. Quidquid ergo super his duxerit faciendum, nobis infra tres menses post susceptionem litterarum nostrarum absque dilatione rescribat. Ideoque discretioni vestrae per Apostolica scripta mandamus; quatinus dictum Episcopum ad hoc moneatis attentius, & essicaciter inducatis. Quod si non omnes &c. duo vestrum &c. usque, exequantur. Datum Lateran. xv. Kal. Mart ij. Pont. N. Anno xiiij.
Respondet diuersis iuris articulis per quibus consultus fuerat.
V k nos duxit fraternitas consulendos, utrum illorum sussiciat testimonium ad matrimonium dirimendum , qui consanguinitatis gradus ab Avunculo, &Nepote, videlicet, Fratris filio, vel Sororis, eum de fratribus, vel superioribus nihil nouerint, vel audierint , inceperint computare. Nos igitur inquisitioni tuae taliter respondemus: quod cum coniugium multum fauoris obtineat, testes qui ad diuortium celebrandum producti consanguinitatis computant gradus, a stipite debent incipere; id est, a parentibus, vel germanis, desic per ordinem distinguere gradus nominibus proprij, vel aequi pollentibus indiciis designando per nas. Praesertim cum saepius testimonium perhibeant de auditu, quod quia minus est validum, non est in articulo huiulcemodi nimium laxanda facultas: cum qua ratione computationem inciperent a secundo,eadem ab ulterioribus possent gradibus inchoare. Consequenter autem quaesisti; ut cum quidam mulierem quandam aliter inducere nequiuisset, ut sibi comisceretur camaliter,nisi desponsaret eandem, nulla solemnitate adhibita, vel alicuius praesentia, dixit illi; te Ioannes
desponsat,eum ipse Ioannes minime vocaretur, sed finxit se vocari Ioannem, non credens esse coniugium , eo quod ipse non vocaretur hoc nomine, nec haberet propositum contrahendi, sed copulam tantum extorquendi carnalem. Vtrum inter predictos sit matrimonium celebratum, cum mulier consenserit,&consentiat in eundem, dc ille dissenserit,&dissentiat; nec aliud quicquam egerit quina quod superius est expressum, nisi quod cognouit eandem. Super quo fraternitati tuae taliter respondemus; quod cum praefatus vir dictam desponsavit mulierem, in propria quidem persona et si sub nomine alieno, quo tamen vocari se finxit, & inter eos carnalis sit copula subsequuta, videretur forte pro coniugio praesumendum; nisi tu nobis expresse scripsisses, quod ille
309쪽
nec proposuit, nec consensit, illam ducere in uxorem: quod qualiter tibi constiterit non videmus. Nos tamen quid iuris sit rescribentes, hoc dicimus, quod si res ita se habuerit, videlicet quod ille nec proposuit eam ducere in uxorem, nec unquam consensit inter praedictas personas, non deberet ex illo facto coniugium iudicari: cum in eo nec substantia coniugalis contractus, nec etiam sorma contrahendi coniugii valeat inuenit in quoniam ex altera parte dolus solummodo, affuit, &desinit omnino consensus, sine quo caetera nequeunt foedus
perficere coniugale. Tertio quaesiuisti per sedem Apostolicam explicari, quid sit de quodam Monacho sentiendum, qui credens se posse mulierem quandam
a gutturis tumore curare , ut Chirurgicus, cum ferro tumorem illum aperuit. Et cum tumor ille aliquantulum resedisset, Monachus ipse mulieri praecepit, ne se vento exponeret ullo modo, ne forte ventus gutturis apertionem subintrans, sibi causam mortis inferret. Sed mulier eius mandato contempto, dum melles colligeret,vento exposuit se incaute, & sic per apertionem gutturis, sanguis multus effluxit, de mulier diem finiuit extremum quae tamen consessa est,
quod quia vento exposuit semetipsam, ipsa sibi dederat causam mortis, utrum videlicet, cum praedictus Monachus sit Sacerdos, liceat ei Sacerdotale ossicium exercere. Nos ergo tibi taliter respondemus: quod licet Monachus ipse deliquerit, alienum ossicium usurpando quod sibi minime congruebat, si tamen. causa pietatis, oc non cupiditatis id egit, & peritus erat in exercitio Chirurgiae, omnemque studuit diligentiam, quam debuit adhibere; nec est ex eo quod per
culpam mulieris contra consilium eius accidit, adeo reprobandus,quin post satis tactionem condignam, cum eo misericorditer agi possit, ut diuina valeat celebrare : alioquin interdicenda est ei Sacerdotalis ordinis executio de rigore.
Ad vltimum ex parte tua suit propositum coram nobis, quod quidam scholaris metuens, ne latrones inhospitio suo essent, paruo assumpto gladio ut is nemquaereret de stratu surrexit,ld cum venisset ad ostium, ignarus reperit ibi furem, qui cum scholari incipiens colluctari, non colum ipsum scholarem prostrauit ad
terram, verum etiam pene ad mortem vulnerauit eundem. Scholaris vero prouocatus ab illo, vim vi in continenti repellens, extorto latroni gladio, eundem seruato iuris moderamine repercussit, qui perterritus sugam quam cito potuit maturauit. Mane itaque lucescente conscholares latronem quaesierunt eundem, quem vulneratum inuentum potestati Vincentiae tradiderunt: coram q uaconstanter negauit, quod praemissa minimc perpetrarat.Verum praefata potestas ad eundem scholarem suos nuntios destinauit, ut exponeret si qua sciret de iure
praedicto, vel traderet intersignia, qui cultellum quem ipsi latroni abstulerant,& soluta es ab eodem in ipsius domo dimistas, quos abstraxerat sibi ne pedum strepitus audiretur, nunt ijs tradidit memoratis, super eodem facto se nihil amplius intromittens. Potestas itaque receptis talibus intersigmjs, latronemappatitoribus suis tradidit puniendum, qui sibi amputarunt virilia , dc oculos eruerunt. Latro se ad quoddam Coenobium transtulit, dc ibi per triduum ira oc dolore commotus , nec potum sumpsit, nec cibum ,&sic de medio est iub-rractus. Vnde per nostrum postulas oraculum edoceri, utrum praefatus icho Iaris ad sacro, ordines valeat promoueri. Nos igitur inquisitioni tuae taliter rel-
Pondemus, quod si praefatus scholaris dignis meritis adiuuatur , propter
310쪽
scriptum euentum , a susceptione sacrorum ordinum nullatenus est arcendus. Datum Lateran. Idus Feb. Ponti N. Anno xiiij.
EPISCOPO, ET DIL. FI L. CANONICII PARMEN.
Ut conferant Praebendam coliationi P P. reseruatam.
RATVM gerimus, & acceptum, quod sicut tu Frater Episcope pet tuas nobis litteras intimasti, bonae memoriae G. Albanen. Elictus Apostolicae sedis Legatus, auctoritate legationis qua fungebatur tam suae, quam nostrae donationi, collationem primae Praebendae in Parmen. Ecclesia vacaturae, vobis filij Canonici consentientibus reseruauit. lniungens vobis primitus viva voce, & mandans suis litteris subsequenter, quod ip- iam praebendam, cum eam vacare contingeret G. Clerico nato. G- quondam Germani sui, cui mores laudabiles, ac scientia suffragantur, duceretis liberὰ assignandam Propter quod, tu Frater Episcope, nobis supplicasti humiliter l,er easdem, ut Praebendam eandem dicto Cleri eo de benignitate sedis Aposto-ieae concedere dignaremur. Nos igitur vestram diligentiam commendantes, ac volentes etiam praefati electi super hoc statutum firmiter obseruari, uniuersitari vestrae praesentium auctoritate mandamus, quatinus primam Praebendam in vestra Ecclesia vacaturam, donationi nostrae reseruare curetis, personae idoneae conserendam. Datum Lateran. xvj. Kal. Martii. Pont. N. Anno xiiij.