Innocentij tertij pontificis maximi Epistolarum libri quatuor, regestorum 13. 14. 15. 16. Ex ms. Bibliothecae Collegij Fuxensis Tolosae. Nunc primum edunt sodales eiusdem Collegij, & Notis illustrat Franciscus Bosquetus Narbonensis ICtus. Cum duplici

발행: 1635년

분량: 696페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

Di ais fili j, . . Abbati S. Dionisj dc de . . Strata, & S. Monisii Prioribus Partisen. Dicec. dedimus in mandatis, ut huius nodi litteris uota obstantibus inquirerem de praedicta sententia diligentius veritatem., de si iusta in reperirent ean dem, ipsam auctoritate Apostolica confirmarent, dc iacerent per censuram Ecbesesialticam appellatione postposita firmiter observa iuriaruis igxtur in eorum praesentia conlututis, pars vestia postulauit instanter, ut ii mani in datvsu Apostolicum inquirerent de sententia memorata; dc confirmarent eandetiit, si xuli ac rite cognoscerent promulgatam, ipsam sententiam producens in medium sigillis praedictorum Iudicum communitam. Caeterum procurator nobil. pedictae sententiam ipsam sibi reiij texhiberi, de ter minum a lignari infra que iii plenius super transcripto ipsius deliberare valeret; quibus ipsi concessis, clantandem post altercationes multiplices adinvitem habitas, pluribus terminii partibus assignatis, eaedem essent in ipsorum praesentia constitutae, ac pars vestra in postulatione confirmationis sententiae perseverans, super ea veritatem p e rijsset inquiri. Iudices ipsi a procuratore ipsius nobil. quaesierunt, utrum aliquid sententiae vellet obicere, propter quod ad ipsius confirmationem plucedere non deberent. Qui se nihil contra sententiam coram eis proponere velle respoωdens, nec aliquid agere in ipsorum praesentia, in vocem appellationis pro tu pit, & recessit contumaciter ab eisdem. Ipsi vero eandem nobilem perempto trie citauerunt, coram quibus procurator ipsius comparen , appellatione quani prius emiserat in nouauit, r&edens ab eorum praesentia contumaciter iterato.

Porro Iudices ipsi attendentes quod huiusmodi frustratoriae appellationis ob tentu,non esset negotium differendum,cum in nostris litteris appellationis esset diffugiu interclusum,inquisiverunt&de praefata sententia, dili penter inspicientes dicta testium coram prioribus Iudicibus productorum. Et cum nihil rationabile inuenissent propter quod deberet ipsius confirmatio retardari,de prodetum

consilio, iuste ac rite pro latam pronuntiauerunt eandem , Nauistoritate Apostolica confirmarunt,iuxta quod in eorum authentico plenius continetur. Postmodum autem vos grauem in auditorio nostro fecistis querimoniam recitati,

quod cum super praefatis querelis addictum Episcopq P, & contudices suos nostras litteras impetraueritis, & ipsi testibus hinc inde receptis, sicut se perius est expressum,&rationibus utriusque partis plenius intellectis, in quibusdam prodictas nobili,& in quibusdam pro Monasterio vestro sententiam promulgarim: oc praefatus Abbas S. Dionisij &Collegae ipsius de mandato sedis Apostolicae

sententiam confirmarint eandem, praelata nobilis confisa potius de sua potentia, quam de iure, utrique sententiae se contumaciter opposuerat, nec Monasterium vestrum super rebus adiudicatis eidem, deserat molestare. Propter quod

ex parte vestra fuit nobis humiliter supplicatum, ut finem litibus imponentes, quod a praedictis Iudicibus nostra fuerat auctoritate statutum, Apollo lico dignaremur munimine roborare. E. contra vero R. dictae nobi l. procurator tunc

proposuit coram nobis, quod cum eadem nobi l. a primis Iudicibus manifesto sentiens se grauari, nostram audientiam appellasset , ipsi appellationi eius minime defierentes, tam dissinitivam, quam excommunicationis tulerunt seniarentiam contra eam. Quam cum postmodum per Iudices posteriores confirmari peteretis instanter, ac ipsa coram eis legitimas exceptiones proponeret , quas

282쪽

271 Innocenti j III. Epistol.

offerebat se Gram arbitris continuo probaturam, quia ipsi iudices huiusmodi

noluerunt exceptioneS admittere., ab eis, tanquam sibi certa ratione suspecti nostram iterum audientiam appellauit. Sed ipsi appellatione contempta nihilominus in negotio processerunt. Nos igitur finem litibus volentes imponii dilectis si ijs . . Uecano, ti Magistris,Gualtero Cornuto,dc R. de Corgon Canonicis Parisien. nostris dedimus litteris in mandatis; ut si constaret eisdem posteariores iudices pei peram processisse, reuocato in statum debitum quicquid factum esset per eos,sentpntiam a prioribus iudicibus promulgatam, prout iugum ret, appellatione remota confirmare, vel infirmare curarent. Alioquin quod a posterioribus iudicibus au toritate nostraprovide factum esset, percenturam Ecclesiasticam facerent, sublato appellationis obstaculo,inuiolabiliter obseruari. Nullis litteris obstantibus, praeter assensum partium a sede Apostolica impetratis. Sane duo illorum Decanus videlicet,&Magister G.tertio collega ipsorum se legitime excusante, partibus conuocatis,examinatis testibus, & publicatis a testationibus eorundem, ac allegationibus diligenter auditis, iurisque ordine in omnibus obseruato, de prudentum virorum consilio processum posteriorum iudicum per dissinitivam sententiam confirmarunt, auctoritate qua fungebantur firmius inhibentes, ne quisquam in praeiudicium confirmationis ipsius temere aliquid praesumeret attentare. Tunc vero dicta nobilis per suas est patentes litteras protestata, quod praefatae sententiae parebat, atque paret. Demum nos laepe dictam sententiam a secundis, ec terti js iudicibus approbatam, auctoritate Apostolica confirmantes; dilectis filijs . . Abbat, Sanctae Geno eis ac . . Priori S. Martini de Campis, per scripta nostra mandauimus:ut eandem,sicut est iusta, auctoritate nostra, sublato appellationis obstaculo, facerent firmiter obseruari. Contradictores Dercensuram Ecclesiasticam, appellatione postposita, compescentes. Qui Vuillelmum militem filium eiusdem nobilis legitime citauerunt, Meo in ipsorum praesentia constituto, ex parte vestra propositum extitit contra eum; quod ipse contra saepedictam sententiam temere veniens, non

seruabat eandem , sed ipsam potius per violentiam in sei regebat : Nnde pars vestra postulauit ut iuxta Mandatum Apostolicum ipsum compellerent, ad obseruationem eiusdem. At ipse contra sententiam rationabile nihil obiciens, quasdam opposuit exceptiones friuolas ad negotium differendum ; asserens dictum Priorem S. Martini sibi esse suspectum, pro eo quod tu,fili Abbas, in causa S. Martini executor tunc eras, quod tamen Verum non fuerat, sicut ex parte vestra ex titerat negatum omnino. Adiecit etiam, quod cum Monachi Sancti Martini accedunt ad Monasterium vestrum,tanquam fratres recipiuntur in eo,

de e conuerso Monasterij vestri Monachi recipiuntur ab illis, propter quod super his arbitros postulauit. Ad hoc autem ultimum pars vestra respondit ; quod

non alio fraternitatis vinculo Monachis S. Martini, quam aliorum Monasteriorum Monachis nigri ordinis eratis astricti. Praedicti vero Iudices licet huiusmodi causae friuolae viderentur, dc primam scirent penitus esse falsam; ad malitiam tamen ipsius militis conuincendam, quaesiuerunt ab eo, utrum se vellet

scenae alicui obligare , s sorsan in probatione deficeret praedictorum, si proandi sibi haec concederent facultatem, quod idem faceret recusauit omnino Vnde iudices ipsus euidens subterfugium attendentes , auctoritate sibi

283쪽

Liber II Regest. XIV. 273

Apostolica praeceperunt; ut scpedictam dissinitivam sententiam firmiter obser

uaret, nec venire praesumeret contra eam: alioquin ipsum, & omnes contradictores excommunicationis vinculo innodabant. Sed idem non solum contra ipsam sententiam venire praesumpsit, verum etiam vobis, & hominibus vestris graues iniurias irrogauit: propter quod ijdem iudices in ipsum, tanquam in rebellem , & contumacem excommunicationis sententiam proferentes, fecerunt eundem excommunicatum publice nuntiaris id ipsum suis litteris nuntiantes. Ipse vero iniquitatem iniquitati, & contem tui contemtum apponent, Monachos vestros, qui apud Nongentum manebant, crudeliter pertractauit, dc in domibus suis detinuit sic inclusos, quod ipsi nec exire poterant, nec ad eos aliqui introire; quos postmodum violenter ejiciens, rebus suis nequiter spoliauit alias eis damna,& iniurias inferendo. Et ut Monasterium vestrum fatigaret laboribus, ct expensis, quasdam a nobis veritate suppressa, & suggesta nisi lominus falsitate, ad dil. fit. Sancti Lupi,& Sancti Martini Abbates,de R. de Sancto Quintino Canonicum Trecen . fecit litteras impetrari. In quibus continebatur, quod climvos eum super quibusdam possessionibus, & rebus alijs coram praefatis Abbate S. Genoueta, ac Priore Sancti Martini de Campis, auctoritate nostra traxissetis in causam, ijdem legitimas exceptiones ipsitus admittere recusantes, in ipsum, de quosdam homines suos excommunicationis, &teriam eius interdicti sententias, post appellationem ad nos legitime interpositam, promulgarant. Propter quod nos praefatis Abbatibus, & Canonico, nostris dedimus litteris in mandatis. Ut si sententias ipsas inuenirent post appellationem ad nos legitime

interpositam esse latas,denuntiantes eas auctoritate nostra penitus nullas esse, in causa ipsa procederent, iuxta priorum continentiam litterarum; alioquin, pamtes remitterent ad iudicum priorum examen. Clim igitur dicti posteriores tu dices, vos ad suam praesentiam citauissent, procurator vestri Monasteri j in ipsorum praesentia constitutus, ne occasione huiusmodi litterarum procederent

inhibuit appellando, eo quod tas a suggestione, ac veritate suppressa fuerant

impetratae, cum de his omnibus quae superius sint expressa nullam facerent mentionem. Quia igitur mendax precator carere debet penitus impetratis: dilectis filijs A. Archidiac. Succentori, & Decan. S. Germani Antisodorens; Parisiensis nostris dedimus litteris in praeceptis: quatinus praedictis litteris, qua

constat veritate tacita impetratas, nequaquam obstantibus, & reuocato in irritum si quid in occasione ipsarum inuenerint attentatum, latam in eum, de alios contradictores excommunicationis sententiam tamdiu faciant auctorita

te nostra, sublato appellationis obstaculo, firmiter obseruari; donec de damnis,& iniurijs irrogatis Monasterio vestro satisfaciat competenter, & sussicienter exhibeat cautionem , quo nec ipse, nec eius heredes, contra saepedictam dissint . tiuam sententiam venient, sed eam de caetero firmiter obseruabunt. Ne igitur super sententia totiens confirmata , possitis ulterius molestari. Nos eandem sententiam veritate perspicaciter intellecta , inuiolabili confirmationis muni mine roboramus perpetuum alteri parti silentium imponentes, ac decernentes irritum, & inane, si quid de caetero apparuerit impetratum. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae confirmationis, & constitutionis infringere, vel ei &c.vsque contraire. Si quis autem dic. usque,incursurum. Dat. Lateri Idus Decemb. Pont. N. Anno xiiij.

284쪽

274 Innocentij III. Epistol

EPISTOLA CXXXIII.

Ob iustam causam dat dilationem exequendi stati Domino de messis.

I L E c T v s filius nobilis vir Uvalterus Dominus de Aue is transmissa fi nobis petitione monstrauit; quod cum aExo suis humeris fgno crucis ad subsidium terr sanctet voverit proficisci, & se ad iter peregrinationis accinxerit exequedum. B. Subdiaconus frater suus, Cantor quondam Eces sae Laudunen.qui de uastauerat, Dei timore postposito, de abiecto habitu clericali hostiliter terram suam incendio multiplici,&rapinis, accinctus balteo milit ii, ab ipso V v. monitus assecurare voluit usque ad eius reditum dictam terram. Sed ab eo recedens animo indignandi, eidem Fratri, ac eius terrae grauiter aduersatur. Unde cum ex discessit suo irreparabile damnum per ipsum B. sibi, ac eius terrae timeat prouenturum, nobis humiliter supplicauit, ut propter necessitatem huiusmodi, ad exequendum votum emissum, sibi, & familiae suae coacedere dignaremur indutias competentes. Unde nos venerabilibus Fr tribus nostris. Suessionen . . de Melden. Episcopis, de dilecto filio . . Abbati Longi Pontis, Suessionem Dioec. nostris dedimus litteris in mandatis,ut auctoritate nostra dilationem exequendi votum peregrinationis praedictae, quandiu eis constiterit durare huiusmodi,absq; dolo & iraude, necessitatis alticulum, concedant eisdem, ipsum & familiam suam non permittentes supra hoc ab aliquo molestari. Ita quod eo cessante ad nostrum consilium,& mandatum reddat Domino quod promisit, in terrae sanctae subsidium properando. Et interim ad subuentionem ipsius iuxta possibilitatem suam,quemadmodum cum Fratre Ai-maro Thes iurario Domus Militi et Templi Parisie n. cui supra hoc scribimus, pocterit conuem re, competens mittat subsidium. Cum sicut pro certo didicimus, eo plus solito indigeat ipsa terra. Ne igitur occasone cautionis, quam recepstis ab ipso , cum relaxastis excommunicationis sententiam , quam pro eo quod votum non exequebatur emissum, tulistis in eum, mandatum nostrum valeat impediri: praetentium vobis auctoritate mandamus, quatinus permittatis, ut iuxta praescriptam formam in ipso negotio procedatur. Datum Lateram iij. Idus. Decemb. Pont. N. Anno xiiij.

EPISTOLA CXXXIV.

Vt cognoscat de Nico sensis e chiepiscopi electione, cuius pallium ei mittit.

RR EsENTATA nobis electione, quam dilecti fili j Capitulum Nicosien Ecclesiae, de dilecto filio Magistro Durando eiusdem Ecclesiae, Thesaurario, celebrarunt. Licet eiusdem Capituli, & Suffraganeorum,ac carissimi in Christo filii nostri Cypri Regis Illustris, de plurium

aliorum litteras receperimus super ea. ia tamen no nisi unus de electoribus

285쪽

Liber, II. Regest. XIV. 273

se nostro conspectui praesentauit, electionem eandem susscienter examinare nequiuimus, secundum Apostolicae sedis morem: unde nec ipsam valuimus confirmare. Cuin & nobilis vir Gualterus de Monte Beliardo , qui dicitur Parrochianus ipsius, de persona eiusdem Electi, per litteras suas quaedam nobisi suggesserit, quae idem electus asseruit esse malitiose conficta, propter odium quo idem nobil. Regem persequitur memoratum. Verum quia onerosum estet,&graue, propter maris, & viarum pericula ob hoc iterato ad sedem Apollolicam laborare ; Palleum, insigne Pontificalis ossicij, ad te, tradendum eidem duximus destinandum. Fraternitati tuae per Apostolica scripta mandantes; quatinus si post denuntiationem super hoc a te factam, talis infra mensem apparuerit persona, quae legitime velit, &possit aliquod impedimentum aliquod Canonicum obicere contra ipsum, tu causam audias, Neam appellatione remotai Canonico fine decidas. Et si vel impetitus non fuerit, vel extiterit absolutus itis ipsum praecipias consecrari, ac deinde conferas ei Palleum , sub forma quam tibi transmittimus nostris litteris interclusum. Datum Lateran. iij. ΚaI. Ianuaarij. Pont. N. Anno xiiij.

EPISTOLA CXX XV. '

AsBATr, ET CONVENTVI S. VEDASTI ATREBATEN 1il qConfirmat compositionem inter eos, σί duocios Bethumensis initam. UM a nobis petitur quod iustum est, & honestum Ece. usque esseh chum. Ea propter, dilecti in Domino filii, vestiis iustis precibus &ea

usque, assensu. Compositionem quae inter bonae memoriae M. Abba tem vestrum ex parte una, & I. quondam, & eius heredes Bethun te Advocatos ex altera, super quibusdam transactionibus talltarum, rogationum, violentarum exactionum, dc aliarum rerum , in praesentia bonae memoriae Samsonis Remen .i Archiepiscopi, de assensu partium amicabiliter interue nit, sicut sine prauitate provide facta est, de ab utraque parte sponte recepta neenon & in ipsius Archiepiscopi super hoc confecto authentico declaratur,auricto itate Apostolica confirmamus, &praesentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum &c. usque, incursurum. Datum Lateran . viiij. . Kal. Ianuari j. Ponti N. Anno xiiij. ,

EPISTOLA CXXXVI.

PRAE post To ECCLESIAE S. EVASU DE CASALI, EI Vs Qv E

FRATRIBU s, TAM PRAESENTIBUI, QUAM FUTURI sREG. VITAM PROFEs. IN PERPETUUM.

Recipit sus protectionem B. Petri, π eorum bona confirmat.

VBI AE postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri,quatin Dis p R&deuotionis snceritas laudabilite renitescat utilitas postulata vires indubitanter assi amat. Ea propter, dilecti in Domino filii, petitionibus vestris benignitate debita gratum impartientes assensum praefatam Ecclesiam,

286쪽

276 Innocentij III. Epistol.

in qua diuino mancipati estis obsequio, sub B. Petri, dc nostra protectione suscipimus,&ad exemplar praedecessiorum nostrorum bonς memoriae, Calixti,

Palcatis, Innocent ij, Lucij, dc Urbani, Romanorii Pontificum, praesentis scripti priuilegio communimus. In primis si quidem statuentes, ut ordo Canonicus, qui secundum Deum S B. Augustini regulam in eadem Ecclesia institutus esse dinoscitur, perpetuis ibidem temporibus inuiolabiliter obseruetur. Praeterea quascumque possessionus quaecunque bona eadem Ecclesia vestra impresentiarum iuste, ερ Canonice possidet, aut in futurum concessione Pontificum, dcc. usque, illibata permaneant. In quibus haec proprijs duximus exprimenda voeabulis. In eodem loco Casilis. Ecclesiam S. Mariae, 6c Ecclesiam S. Stephani, cum hospitali ibidem aedificato, de omnibus suis pertinenti js Omnes Eccle- si is sitas in cusia Casalis, cum omnibus suis pertinenti js. Ecclesiam S. Hilari j,& domum laboris Ecclesiastici, in Paciliano Ecclesiam S. Germani, Ecclesiam S. Michaelis de Casteneto. In loco S. Georgij, Ecclesiam S. Martini, Sanctae Mariae, S. Hilari j, S. Vitalis, d: S. Petii. In Cinaglo, Ecclesiam Sanctorum Coiamae, dc Damiani, cum quatuor Mansis, oc omni decima totius loci. In Rodo-lasco, Ecclesiam S. Michaellis, cum pertinenti js suis. In Torcello , Ecclesiam Sancti Clementis, & S. Nicolai. In loco Casilis, tres Mansos terrae, quos proprijs bubus exeolitis, sex iugera vinearum ad proprios labores. Mansum Brisce,

Mansum Gramine, Mansum ossiciani, Mansum Ambrosij Tisinasci. Mansum Filiorum Gis, Mansum Hilarij, Mansum Adae Duamani, Mansum Spatecaldarij, Manium Henrici Fine, Manium Selacha ij, Mansum Cauatorie, Mansum Oberti Prisiliani, Mansum Quuici Balde, Mansum Radulphi Κeke; cum pertinenti js, & tertia parte decimarum totius loci Casalis. Et tota decima terrarum familiae Sancti Euasij , di tota decima Braydarum Episcopi, bc quicquid Ecclesia de Paciliano de iure, vel longa consuetudine vestrae Ecclesiae facere conlueuit. Villam Liuuentini, cum decimis, & omnibus pertinent ijs suis. In sancto Georgio, quatuordecim Mansos, Sextam decinam partem Torcelli, dctenimentu quondam Petri Crasti,cum omnibus pertinenti js suis In Monte-eso, tres Mansos. In Marabello quinque Mansos. In pertinentia Cellae, septem Mansos. In Sermacia, quinque Mansos. In Paciliano quatuor Mansos. In vico

Borroni, Mansum unu. In Luco, Mansum unum. In Ageldo, Mansum unum. In OZano, Mansum unum. In Rubiano, Mansum unum. In Otimiano, Mansum unum. In Fraxeneto, Mansum unum, & dimidium. Sane novalium vestrorum,

quae prop ijs manibus, aut sumptibus colitis, sine de nutrimentis vestrorum animalium, nullus a vobis decimas praesumat auferre. Liceat quoque vobis oce. usque, in Eccles a vestra sine contradictione qualibet retinere. Prollabemus insuper,&c. usque,in loco vestro professionem fas sit absque Praepositi sui licentia

de Claustio vestro discedere. Discedentem vero sine communi litterarum cautione, nullus audeat retinere. Chrisma vero oleum Sanctum,&c. usque, gratiam , atque communionem Apostolicae sedis habuerit de ea gratis absque prauitate aliqua vobis voluerit exhibere. Alioquin liceat vobis Catholicii quemcunque malueritis adire antistitem,qui nimirum nostra fultus auctoritate quod postulatur indulgeat. Obeunte vero te nunc eiusdem loci Preposito vel tuorum oce. Vsque prouiderint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat

287쪽

Liber II. Regest. VIX. 277

lierat praelitam Ecclesiam temere perturbare,&c. usque, integra, de illibata seruentur, eorum pro quorum gubernatione, &c. usque, profutura. Salua sedis Apostolicae auctoritate, & Dioecesini Episcopi Canonica iustitia. Siqua igitur in futurum lcc. usque, subiaceat. Cunctis autem eidem loco dcc. usque, premia aeternae pacis inueniant. amen. Datum Laterani per manum Ioannis Sanctae Mariae in Cosmidin. Diaconi Card. Sanctae Romanae Ecclesiae Cancellari j. iij. Kal. Ianuarij. Indictione xv. Incarnationis Dominicae, Anno millesimo ducentesimo undecimo. Pont. ven Domini Innoc. Papae III. Anno xiiij.

EPI S. TOLA C XXXVII.

arrata longa cause serie, super subiectione Tarilianensis Eccle

latas sententias confirmat. Uu dilecti filij V. Ecclesiae vestrae, ac Guar, & A. S. Germani,&Communis de Paciliano procuratores, ad sedem Apostolicam accessissent, nosque illis benignam audientiam dedissemus ; praedictus procurator Ecclesiae vestrae proposuit coram nobis. Quod cum olim inter Ecclesiam vestram ex parte una de Ecclesiam S. Germani de Paciliano ex

altera; coram Fenerabili Fratre nostro ... Patriarcha Ierosolimitano, tunc Episcopo Vercellen. super subiectione, quam vestra Ecclesia petebat ab illa, quaestio verteretur. Syndicus Ecclesae vestrae proposuit coram eo; quod eadem Ecclesia, Ecclesiae vestrae in omnibus debebat esse subiecta, utpote suae plebi. Et tempore solemnis baptismi, videlicet, vigilia Paschae, ac Pentecostes, expensis Pacilianen. Ecclesiae vestrae sontes debebant repleri, ac Presbyter Pacilianen. pro scrutinijs faciendis tempore constituto, & pueris baptisandis temporiabus supradictis, ad Ecclesiam vestram accedere tenebatur, ερ indifferenter

praesentatos sibi pueros baptisare , chrisma sibi suo scholari, vel Clerico

ministrante. Clerici autem eiusdem Ecclesiae, qui vellent ad ordines promoueri, ad eos debebant per vestram Ecclesiam praesentari, ac vobis omnem reuerentiam exhibere. Cum autem Casalen. Praepositus in synodo steterit, Clerici Pacilianen. Ecclesiae cum eo surgere tenentur, & stare quandiu Casa-len. Praepositus steterit in eadem. Praepositus vero Pacilianen. proposuit ex aduerso : quod Ecclesia sua nullo tempore suit titulus Ecclesiae Casalen. nec unquam tanquam plebi subiecta; sed etsi aliquo tempore rei veritasse aliter habuit ;huiusmodi tamen quaestio per bonae memoriae Gi sulphum Vercellen. Episcopum concorditer extitit terminata. Qui statuit ut in uibus solummodo Ecclesia sua esset obnoxia Casalen. videlicet quod baptismi tempore unus Sacerdos Pacilianen. Ecclesiae, ad fontes intersit cum Clericis Catae n. Ecclesiae, baptisaturus pueros tantummodo suae villae. Et qui ordinandi fuerint de Pacilian. Ecclesia, per Casalen. ad ordines praesentetur: nisi forsan Praepositus , aut Canonici Casalen. a praesentatione callide se subtraxerint eorundem. Acin Synodo ubicumque ledeant, surgant surgente Praeposito Caselen. adiciens , quod idem Praepositus christia a debebat facereminstrari Pacilianen. Presbytero baptisanti. In his ergo tantum Ecclesia

288쪽

278 Innocentis III. Epistol

sua Ecclesiae vestrae , & non in alijs tenebatur. Syndicus Vero praedictua huiusmodi prorsus inficians interuenisse concordiam, instrumentum quod super hoc Ecclesia Pacilianen. exhibuit, suspectum asseruit falsitatis. Adiciens, quod post te us illud, Pacilianen. impleri secerant fontes Ecclesiae Pacilianen. Porro ex parte fuit Pacilianen. Ecclesiae replicatum: quod instrumentum pro dictum fide dignum, & authenticum erat, ac etiam a Vercellen. Capitulo approbatum ; dc transactionem , quae continebatur in eo , bonae memoriae Lucius Papa predecessor noster auctoritate Apostolica confirmarat, sicut per ipsius authenticum apparebat. Quod autem post tempus transactionis aliquando suerint sontes impleti, ex ignorantia facti processit; cum postmodum in Thesauria B. Eusebili instrumentum fuerit transactionis inuentum, cuius t norem primitus ignorarant. Et quia istud specialiter in illa controuersa fuit antiqua petitum, & omnia remissa suerant a Casalen. praeter tria praedicta, repletio fontium postmodum indebito facta, non debebat Pacilianen. Eccle sam ad id praestandum in posterum obligare. Cum igitur coram Patriarcha predicto,super his fuisset ab utraque parte diutius litigatum ; Idem visis, de auditis allegationibus, & instrumentis, ac depositionibus testium , quos pars utraque produxit, habito Fratrum suorum , dc aliorum iuris peritorum consilio, sic decreuit. Vt Pacilianen. Sacerdos tempore solemnis baptismi cum baptisandis pueris terrae suae ad Ecclesiam Casalen. accederet ,&indisserenter quoscumque pueros baptisaret oblatos. Ordinandi vero de saepedicta Pacilianen. Ecclesia, per Vestram praesententur ad ordines, nisi forte Praepositus qui pro tempore fuerit, aut Capitulum a praesentatione ipsorum callide se duxerint subtrahendos. Ita tamen quod Clericus Pacilianen. qui esset ad ordines praesentandus, praesentatorem procurare minime teneretur. Et si Clericus Casalen. sine dilatione vellet accedere ad praesentandum eundem, praesentandus cum eo accederet sine mora; quod si praesentator ire dissertet, ordinandus accederet sine ipso, & usque ad tempus repraesentationis expectaret eundem. Statuit etiam ut Pacilianen. Clerici in synodo surgerent cum Casalen.

Praeposito, starent cum eo quandiu ipse steterit, sicut Clerici Casalen. Christi quoque idem Praepositus Pacilianen. Presbytero baptisanti, sicut aliis Sacerdotibus, faceret ministrari,& celebrato baptismate chrisma , dc oleum Saniactum Pacilianen. Clerici de manu Praepositi reciperent saepe dicti. A repletionevero sontium, & alijs quae a vestra Ecclesia fuerant postulata , Ecclesiam Pacilianen. prorsus absoluit. Propter quod ab Ecclesia vestra suit ad sedem Apostolicam appellatum , & eadem prosequente appellationem emissam, bonae memoriae Clemens praedecessor noster appellationis causam , Mortarie n. Praeposito, dc Magistro Iacobo Papien. Canonico delegauit. In quorum praesentia partibus constitutis ; Magister Garganus Syndicus Pacilianen. Ecclesiae proposuit coram illis ; quod a praefata sententia ab Ecclesia vestra, nec prima die qua lata suit coram praefato Iudice viva voce, nec postmodum infra decem dies in scriptis in eius praesentia, extitit appellatum, &appellationem ipsam Ecclesia vestra non fuerat infra tempus legitimum prosecuta. Unde ab impetitione ipsius , Pacilianen. Ecclesia debebat absolui. Iudices vero praedicti visis, & intellectis rationibus utriusque partis, de

289쪽

Liber II. Regest. XIV. 279

depositionibus testium praedictorum diligenter inspectis , praefato Magistro

praestante corporaliter iuramentum, quod a praef.ua sententia , nec prima die , nec infra decem, sicut superitis est exprestum, ab Ecclesia vestra fuerat prouocatum, eundem Magistrum nomine Pacilianen. Ecclesiae ab impetitione Catalen. Ecclesiae sententialiter absoluerunt, praefatam dissinitivam sententiam confirmantes. Cum igitur saepedicti Pacilianen. per decennium, &lius, praefatae sententiae paruissent, Npostmodum ipsam seruare temeritate propria recusassent. Nos Ecclest vestrae querela super hoc proposita coram nobis, venerabili Fratri nostro L. Pisan. Archiepiscopo, tunc Vercellen. Electo nostris dedimus litteris in mandatis : ut eos ad obseruationem ipsius sententiae per censuram Ecclesiasticam, sicut iustum esset, compelleret, appellationis diffugio nonobstante. In cuius praesentia partibus constitutis, G. Syndicus Ecclesiae vestrae peti jt, ut ad praefatam sententiam a pr dicto Episcopo promulgatam, & confirmatam per Iudices a sede Apostolica delegatos, sicut per instrumenta publica exinde confecta plenius apnarebat, faceret executioni mandari. Sed pars altera proposuit exaduerso, quod cum tam dissinitiva sententia,quam ea quae lata extiterat pro confirmatione ipsius, sicut nisa est probare per testes, fuerit per appellationem suspensa, praefata dissinitiva non erat executioni mandanda; sed potius de causa ex integro cognoscendum. Caeterum Ecclesiae vestrae Syndicus obiectum appellationis inficians, asseruise: quod si fuisset etiam prouocatum, nihilominus tamen ipsa sententia in rem transierat iudicata cum non solum biennium, sed decennium etiam suerit a tempore prolationis elapsum. Nec illud debebat obstare , quod allegauerat pars aduersa; videlicet, quod iis quς speratur in consistorio principis absque damno morae manet intacta; eo quod id locum habet, si postquam ad Principis venit notitiam, causae tractatum distulerit varijs occupationibus praepeditus. Praeterea Syndicus asseruit memoratus, quod de praedictae sententiae viribus non erat amplius inquirendum , cum Clerici Pacilianen. Ecclesiae proprio motu in omnibus Capitulis paruerint sententiae memoratae,quod nisus est testium asse tione probare. At Pacilianen. Praepositus id penitus negans, proposuit; quod hoe verisimile minime videbatur, cum semper a longis retro temporibus in

Sabbatho vigilia Paschae, ac Pentecostes, solemne baptismum Pacilianen. Ecclesia celebrarit, quod & voluit probare per testes. Adiciens quod & si omnia vera essent, quae pro vestra Ecclesia fuerant allegata ; parti suae tamen non debebant obesse : cum Praepositus vester vobis assentientibus super his quae praefata sententia, vel ratione alia, vestrae competebant Ecclesiae, transegerit cum eodem: & bonae memoriae Celestinus Papa praedecessor noster transactionem super his habitam confirmarit , quasdam litteras nomine ipsius praedecessoris nostri consectas producens in medium, ad suam intentionem fundandum. Ad hoc praefatus syndicus Ecclesiae vestrae respondit, quod

hoc nec verum erat, nec verisimile videbaturaeum tempore quo Patriarcha praedictus praefuerat Ecclesiae Vercellen. plures de Clericis Pacilianen. Ecclesiae suspensi fuerint, pro eo quod dictam sententiam non seruarant, & ab eis usque tunc id non extiterit allegatum; firmiter asseverans instrumentum supertransactione confectum,&praefatas confirmationis litteras esse falsis. Verum A a L

290쪽

28o Innocentij III. Epistol.

praefatus Archiepiseopus de litterarum illam dubitans falsitate, ipsas examinandas ad nostram praesentiam destinauit, cum suarum testimonio litterarum. Nos igitur litteris iesiis diligenter inspectis ipsi rescripsimus, quod eas tam ex dictamine, quod a stilo Cancelariae nostrae discrepabant omnino, quam ex bulla quae fuerat extracta ex litteris alijs, de illis fraudulenter inserta, falsas esse comperimus manifeste. Porro Archiepiscopus memoratus visis, & intellectis his, de alijs quae binc inde fuere proposita coram eo , 8c habito prudentum virorum consilio, super praemissis pronuntiauit, quemadmodum dictus pronuntiauerat Patriarcha, Ecclesiae vestrae sindicum sententialiter ab impetitione syndici Comunis Pacilianen. absoluens; super eo quod proposuerat, quod vestra perturbarat Ecclesia quasi possessionem Pacilianen. Com munis, super suorum baptismate paruulorum. Licet autem praefati Pacilianen. a praedicta sententia postmodum appellarint ; ijdem tamen appellationem emissam insta biennium persequi non curarunt, ec eis non desserentibus pueros suos ad vestram Ecclesiam baptisandos, iuxta quod a P triarcha , dc Archiepiscopo memoratis fuerat sententialiter dissinitum. Nos super hoc Ecclesiae vestrae querela recepta venerabili Fratri nostro . . Papie n. Episcopo dedimus in mandatis, ut partibus conuocatis causam audiret, dc sppellatione remota fine causam terminaret. A quo libello sibi oblato Ecclesiae vestrae syndicus postulauit, ut cum Commune Pacilianen. pueros suos ad Caiaten. Ecclesiam baptisandos contemnerent destinare, ipsos Ecclesiastica censura compelleret, ut tempore solemnis baptismi pueros suos ad eandem Ecclesiam baptisandos transmitterent, ut tenentur. Lite igitur coram eo solemniter eontestata; Zc productis testibus, dc exhibitis instrumentis, praefatus Episcopus visis, de intellectis rationibus utriusque partis, de habito prudentum virorum consilio, nonobstantibus litteris quas venerabiles Fratres nostri . . Terdonen. dc Alexandrin. Episcopi miserunt eidem, quasque sibi Praepositus Pacilianen. Ecclesiae in die tertio Draesentauit, cum post impetrationem ipsarum, pars pacilianen. testium depontiones receperit a vestra Ecclesia productorum, de postulatis inducijs, & obtentis, ad faciendos extractus, oc super depositionibus testium disputandum sibi sua tradiderit instrumenta, depositiones testium, de extractus, de praefatis litteris non faciens mentionem syndi

cum Pacilianen. Communis eorum nomine sententialiter condemnauit. Ut

de caetero sngulis annis tempore solemnis baptismi, videlicet vigilia Pasiachae, ac Pentecostes, paruulos suos ad Ecclesiam vestram mitterent baptisandos. Postmodum autem Pacilianen. Praepositus suam nobis querimoniam destinauit; quod Caselen. Praepositus in uriabatur eidem super quadam pecuniae quantitate. Verum nos dilecto filio Raynerio Subdiacono nostro Asten. Canonico , nostris dedimus litteris in mandatis, ut causam audiret, Ec appellatione remota, Vsuris cessantibus, fine debito terminares. Quibus in eius praesentia constitutis. B. Syndicus Pacilianen. Ecclesae oblato libello proposuit coram eo, quod cum transactionem habitam inter Magistrum Steph. Ecclesiae vestrae nomine, dc Magistrum Gari tunc syndicum. Pacilianen. Ecclesiae super baptismate paruulorum , de capitulis alijs minime seruaretis , incideratis in P nam trecentarum librarum Papien. monetae,

SEARCH

MENU NAVIGATION