장음표시 사용
341쪽
IN Tum etiam ipsum tempus futurum, ad quod quid pertineat, aut in quo quid fiat seu eveniat, significatur. Eumdem ita modum Germani loquuntur jur et avf.
Cie. p. Sext. 8, 20. habebit senatus, in hune annum quem sequatur. Plaut. Stich. 4, 2, 51. nusquam edepol me visum qui quam in erastinum prospiciet diem. Cie. Tusc. I, 38, 91. quo minua in omne tempus rei publieae auisque consulat.
Denique in extremum terminum temporis indicat et pro usque ad usurpatur, interdum ipso vocabulo usque addito. Cicero non ita loquutus est, nec puto antiquiores. Nam quod asserunt Epist. 2. 3, 4. Omnem hunc disputationem in adventum tuum dissero. aliam habet eaussam in Verbo disserre, nec est nomen tem poris. Veteres tamen in posuerunt, ubi sermo erat de re ad aliquod tempus protracta et eritensa.
Columell. 2, 10, II. aeritur semen lini) a eatendis oetobribusta ortum aquilae, qui est VII idus deeembris. 2, 10, 18. ab aequi- noetio autumnali serenda eunt in idus oetobr. 3, 14, 1. ab idibus oetobr. in eat. decembres. Alia vide apud Drahenh. ad Liv. 5, II, 10. et ad 1, 43, 5. Iustin. 3I, 2, 3. igitur quum tota die in oeulis priseipum ιegatique romani in foro Carthaginiensium o .ersatus in supremum fuisset. Grouoviua bene emendavit in s
Horat. Epist. I, II, 6. si te ginta quies es primam somnus in
horam deleetat. Quintil. 12, 11, 20. neque itui didieerunt haee usque in sten e tutem. 8, 3, 68. mala in ilium usque diem aereati fato senes. Sueton. Oth. II. in sertim usque patente eubiculo, si quis adire vellet, potestatem sui praebuit. Aug. 17. Ner. 22. Silius II, 292. regnum trahat usque in tempora fati. Lucan. 6 , 300. tisque inpaeem. i. e. usque eo, ut bellum conficerent pace.
2. Formae usitatae sunt in posterum, in futurum, in perpetuum, in aeternum et in Praesens. Illa plerumque de tempore dicuntur instante, cui aliquid desti
natum est, vel cui quid impendet: fur die M unse,
sur immer: in praesens de eo, quod praesenti tempori adsignatur ideoque terminis praesentis temporis includitur: jez D quod etiam ad ea refertur, in quibus acquiescimus aut reliqua disserimus: oor der Hand.
Cie. In Catil. 4, 5, 10. saneit in posterum, ne quia huius sumplicio leuando se iactare possit. P. Cluent. 44, 123. videte, quid
342쪽
agalis, ne .isi unumquemque nostrum eensoribus in posterum potestatem regiam permittatis. Cic. ad Fum. 10, 12, 8. res in posterum dilata. Caes. H. GaII. R II. in Rosterum oppugnati nem dissert. . 'Liv. 34, 27, 10. id aegre et in praesentia hi passi et in stitvrum etiam metum ceperunt. 30, 17, 1. ingrati omnium et iupraesens laetitia et in futurum spe. Tacit. Hist. I, 71. e fugio in futurum, - di dentia praevientium' mutationem pavens. Cie. In Verr. 1, 30, 77. quod enim eum tib quaestoris in Ioeum eo titueras; idcirco tibi amicum in perpetuum fore putasti. ad Fam. 13, 4, 6. Sueton. Caes. 26. Aug. 16.Liv. 34, 6, 4. quae leges non in tempus aIiquod, sed perpetuae utilitatis caussa in aeternum latae sunt. 6, 21, 2. hoates novi praeter holaeos velut sorte quadam prope in aeternum exercendo romano militi datos - subito exorti. Do verbis in aciem num non Pro numquam positis, sed ab antiquo uau alienis Vorinstius de Lat. merito ausp. c. b. Cic. in Catil. I, 9, 22. video - quanta tempestas inuidiae nobis, at minus in praesems, ' at in posteritatem impendeat. IIorat. Art. 44. ut pleraque di erat et praesens in temptis omittat.
Sed ex iis, quae paullo ante monui, intelligitur, quo moclo in futurum etiam significet futuro tempore, et apud recentiores scriptores in praerens id quod tu PraeSentia, praesenti tempore. Sic certe Sallustius, Livius aliique. vid. Cori. ad Sallust. Cat. 16, 3. DOedorlinus autem in Synonym. T. 1. P. 142. id negare videtur, quum subtilius distinguat: in praesens significare futurum tempus proXimum, quod una cum praesenti tempore comprehendatur: fur ieci unii die nataste Folgeaeit: atque ita non id indicari, quod ipsum nunc fiat, sed id, quod ratione futuri temporis habita interim seri dicatur. At haec redeunt ad ea, quae modo exposui. Nam accusativus non indicat futurum tempus uua comprehendi aut cum praesenti connecti, sed id, quod fat, tempori praesenti assignari.
Sallust. Cat. 16, 3. si caussa peecandi in praesens minus suppetebat , nihilo minus insontes sicuti sontes eircumvenire. Liv. 22.35, T. his anxius euris id modo esse salutare in praesens eredebat. 42, 47, 8. eon . Drahenb. ad 7, 30, 1. Tacit. Ann. 3, 28. Geu ilia 12, 12. Dum pecuniam in praesens non haberet. Apud Ciceronem laustra quaerea ei modi exempla.
343쪽
S. Recentiores scriptores in tempus 'dixerunt pro in praesens tempus, sed ita, ut vel breve. non perpetuum tempus intelligeretur, vel consilio terminatum, ubi Germani jur den Augenblik. Hinc de rebus non diuturnis, sed interim faciundis. Ambiguitas vero ipsi nomini temporis innata interdum permittit, ut aliquod fempus intelligamus. Arusianus Messias interpretatur p. 529. ProceSSu te OrιS. .Vid. Cori. ad Lucan. 1, 181.
Tacit. Ann. 4, 66. quod unum urgentitum malorum MVTugium . in tempus erat. I, 37. sensit miles in tempus conscia. 6, I . ne urbs sine imperio esset, in tempus deligebatur, qui ivs redderet et subitis mederetur. 14, 20. quippe erant qui Cn. quoque Pompeium incusatum a senioribus ferrent, quod mansuram theatri pedem posuisset: nam antea subitariis gradibus et scena in tempus strueta ludos edi solitos. Quintil. Decl. 246. hoe quid est, quod tu vis voeari in tempus venenum, quo mens aufertur Quae verba eorruptela non laborant. Intelligitur venenum non ess-cax et in breve tempus soporem iniiciens. Sallusti apud Arusianum p. 529. itaque eetera ex licentia, aut odio, aut avaritia in tempus arsere.
4. In Praesentiam, quod sit in Praesens', criticorum nemo agnovit, donec Doederi inus Synonym. T. l. p. 144. hanc formam in antiquis libris servatam . nec analogia destitutam, vindicare oonatus est apud Tacit. Agr. cit.
nos integri et indomiti et salii etiam) libertatem non in
praesentiam laturi. .Primo εlatim congressu unde Doederi inus eleganter, sed non probabiliter coniecit uno die) ostendamus, quos sibi Caledonία piros seposuerit. Quod si alia exempla in . promptu essent, de Veritate sententiae numquam dubitaremus. 5. Formula in Praeteritum accommodatur aliis verbis ita, ut intelligi possit: quod ad praeteritum attinet: sed intelligimus valero in praeteritum tempuS.
Quintil. 7, 4, 30. quos mores) quanto magis in praeteritum laudaverit, tanto facilius probabit morbo esse mutatos. 2, 4, 37. in rebus quaeritur , an lex sibi ipsa consentiat, an in praeteritum ferri debeat.
6. In annum intellige vel in tempus anni, quovis an no, I Hhrtich. vel de proximo anno. qui sequitur: de quare Gronov. et Drahetib. ad Liv. 4, 54, 6.
344쪽
Llv. 44, 27, 1. in sermonibus homines hahebant, quos mannum consules adflniendum tandem id binum erearent. 41, 14, 3.
27, 6, 12. 7. In noctem dicunt de rebus ultra diurnam lucem protractis: in die Nuchl hinein, usque in noctem. Saepe idem est quod in nocte: quociim librarii commutare soleui. vid. Oudendo i p. ad Sileton. Aug. 33. Distinguit Plinius Epist. 4, 9, 14. dixit in noctem a queelium nocte, illatis lucernis. ubi edit. Aman. omittit nomen noctis secundo tu loco. Alibi exprimitur consi- Iium destinatae rei.
Cic. de Rep. g. apud Arusianum. Μessum P. 239. Lindem. sermonem in multam noctem produximus. Sueton. Tib. 74. exameit prima vespera atque in multam noeιem luxit. In Sueton. Aug. 33. ipse ius dixit assidue et in noctem nonnumquam. codicea praebent ιn' nocte. Celsus 7, QT. si febris non desinit eaque in noctem augetur. Virgil. Aen. 7, 8. adspirant aurae in noetem. quod Servius explicat eirea noetem. Virgilius vero imaginem poeticum ex pressib, non tempus cogitavit. Nocturnas auras descripsit. LuDe wehien in .die Mint. Hoc non aensi age videtur Burinannus. Sed Ge. 4, 189. siletur ininoetem. Intelligo fur die 'aehii se componunt iis noctem silentes. Sallust. upud Arusi P. Mea-aum p. 239. ut si illam fugam innocentem in noctem eo o
8. sa tempora, in saecula. Intelliguntur diuturnum tempus, multa saecula. Sic in longum, in Geoum.
Lucan. I, 181. avidumque in tempora foenus. ubi Oudendorp. et Cortius. 5, 621. lassatum in saecula Iulmen. 8 , 608. tibi idem Cortius. Tacit. Ann. 1, 69. odia in longum laetens. 11, 20. unde te ' nuis fructus, nec in longum fuit. Hist. Φ, D. Lucan. I, 13I. qui fatum rebus in aevum conderet humanis.
9. Dies quum et certum temporis spatium et breve tempus significet, utroque modo dicitur in diem, da eo quod vel per unum modo diem valet. vel quod eum quovis uno die redit, ut Sit aut in unum diem, aus e neu TV, aut in breve tempus. Alia significatio com Plectitur futurum tempus, cui aliquid praeseus reserva
tum sit. Sic loquimur de eo , quod differtur, sest etiam 22 .
345쪽
IN. de eo, quod cum suturo tempore exstiturum putatur. Praeterea in diem pro in dies ponitur de eo, quod quotidie fit. Vide n. 10. Iurisconsulti autem verba in diem
usurpabant in formulis contractis, velut in citem emere, i. e. emere in diem' solvendum , nec tantum de certo dissolvendae pecuniae, sed de tempore, quo quid fieri debebat, aut quo usque aliquid valebat. Denique in diem iniere dicitur de eo, qui ultra unum M praesentem diem nihil curat, nec id, quod futurum' est, consulit: idque transfertur ad eum, qui inconsiderate agit. nec vitae suae rationes instituit. cf. Heus inger. ad Cie. Phil.
2, 34. Inest igitur aliqua negligentiae et incuriae signias ealio. vid. Ernestii Clav. Cicer. p. 468. Nam quod Germani loquuntur. ια den Tag hinein leben, ex ipsa hae latina dictione ortum videtur.
Ovid. Met. 2, 47. eurrus rogat ille paternos inque diem alip dum ius et moderamen 'equorum. ain einen Tag. Laetant. 2, 9, 12. stetit sol, qui oritur in diem, licet sit unus - tamen quia oertim 'ae perfectae plenitudinis lumen est, et calore potissimo et DIgore elarissimo. illustrat omnia. Alia videtur haec signifiea- tio esse, qua Lactantiva dieit solem oriri ad diem essorinan dum. At in diem Pro in dies posuit, quod est quotidie, quoquEdis. Plin. His t. n. 5, 15, kT in diem ex aequo convenarum tu bet renascitur. i. e. quovis die. Plin. Histi n. 2I, I, 1. sores vero odoresque in diem gignit. Intestige breve tempus. Ge. de Petiti cons. 12. M si promittas, et intertfim est et ἰαdiem et in paucioribus. Opponitur statim. Senec. de Prov. 4, 13. nulla illis domicilia, nullae aedes sunt, nisi quas Iaasitudo in diem posuit. Liu. 31, 29, 15. natura enim, quae perpetua est, non mutabiιλbvs in diem eaussis, hostes sunt.
Liv. 22, 39, 33. in diem rapto vivit. 22, 40, 8. nihil ex raptis
in diem commeatibus superabat.
Cie. p. Coel. 24 , M. cur interdum in hominum sceleribtissmaximia aut connivetis, aut praesentis fraudis poenas in diem reservatis p Terent. Εun. 5, 7, 19. sed in diem istue, Parmeno,. est fortasse, quod minitare. quod alii de hodierno die, aut dehrevissimo tempore interpretantur: ut do suturo dicitur. Phorm.
5, 2, 16. praesens quod fuerat malum in diem abiit. Paullus in Dig. 17, 1, I, a. mmdatum et in diem differri, eι sub eo uione
346쪽
Quintil. Deelam. 8, 9. in diem verare cisam pro ratis potest. Cornet. Attic. 9, 5. guum illa fundum secunda sistuna emisset
Vlpian. in 'Dig. 23 , 3, 43. sin uero obligatis in diem fueraetc. 5, 3, 16. quodsi in diem sit debitor vel sub conditione etc. In diem stipulari et alia ud. in Brisson. de Verb. aignis.' p. 588. B.
Plin. Pan. 40, 3. qui eiusmodi ex eavssis in diem edisti inees mam debeat. Paullus in Dig. 26, 7, 53. si in diem stritae tute
lae idonei permansissent tutores. Quintil. Declam. 13, 17. non ut ferae voluere , non praesentis modo eibi memores, in diem Divunt e duraturus hiemi reponitunvictus et repletis uere eellis tutus αnnus est. Colum. de Re r. 3, 3, 6. fructum plerique quam uberrimum eonsettiantur, nec provident futuro tempori, sed quasi plane in diem vivant, sic imperant Ditibus et eas multis palmitibus onerant, ut posteritati non consulant. Cic. de Orat. 2, 40, Isis. si barbarorum est in diem visere, nostra eonsilia sempiternum tempus spectare debent. IIoceat nullam habere curam suturi temporis. Plin. Ep. b, 5, 4. nam qui uoluptatibus dediti quasi in diem olvunt, Divendi eati fas quotidie Iniunt: qui vero posteros cogitant - , his nulla mora. non repentina est. His demonstrari potest transitus in met Phorieuiu usum. Cic. Phil. 2, 34, 86. iamiam minime miror, te - eum perditissimis latronibuε non solum de die, sed etiam in diem vivere. de quo loco. vid. Heusingerum et nos Tom. 2.
p. 206. Phil. b, s, at hi qui in horam Diverent, nori modo de fortunis et de bonis eivium, sed ne de utilitata quidem sua e
Cic. Tusc. 5, 11, 33. tu quidem tabellis obsignatis agis me mei testisearis , quid dixerim aliquando aut seripserim: -- nos in diem vivimus: quodcumque nostros animos probabilitvie percussit, id dieimus. Wolfiua monet in diem uiuere hic esse Iibero phil aophari, Dei foraehen. At Cicero etiam hoc Ioco opponit rati . nem, et se Academi eum nultum certorum praeceptorum haherorationem, sed quodeumque animum probabilitate pereusserit, id dicere, nec curare, quid alias statutum ait Cellarius, Hadrianum Cardinalem aequutus, In Curi post. P. 298. exposuit formulam ex die in diem non fuisse Latinia usitatam, sed ex Hebraeorum lingua desumptam.
10. In dies et in singulos dies distributionis ratione clicitur, ut contrarium sit in perpetuum, in longum sempus. Intelligitur enim, rem pertiuere ad singulos
347쪽
dies vel ad unum diem, ves ad unumquemque: quo rudies proxime accedit ad quotidie. Hinc Arusianus Messus p. 530. in dies Pro quotidie. cons. Lam hin. ad Ho
rat. Sat. 2, 6, 47. Priscianus p. 1187. comparat graeca καθημέραν et ἔκαστην ὴμέραν. Sed Laur. Valla Elegant. 3, 68. acute perspexit discrimen Verborum quot iacite et in dies, quorum hoe rei accresce utis certum modum proprie indicat: nec non vidit, vulgari usu haec non distingui, sed in dies, non uddito nomine singulos, etiam pro quotidie usurpari. Quando vero comparativus additur vel verbum , quod augendi vel accrescendi Dolionem exprimit . in dies et in singulos dies, in horas et in a gulus horas significant res cum quoque die
vius et Plinius et alii eodem modo dixerunt iu diem. ut esset aut pon Taye au 2'age, aut quotidie, quod L. Valla seri posse negavit. Vid. I raken b. ad 21, 11, 11. Ceterum saepe in dies pro in singulos dies ponitur.
Cincius in iii retiirnndo militari apud Gellium, 16, 4. pluris
nummi argenteἱ in dies singulos. Cie. ad Att. 12, 13. cura, ut excuser morbi ea visa in dies singulos. 12, 15. 'apud Apuleium quoniam in perpetuum non plueet, in dies ut exciser, videbis. Multa alia exempla collegit IIadrian. Cardinal. de Modis Iat.
Plaut. Epid. I, I, 51. id adeo argentum ab danista apud Thebas sumpsit Denere, in dies .minasque argenti singulas nummis., Sallust. Iug. 44, 1. panem in dies mercari, i. e. avs Tage. ubi Valla in diem scribendum censuit; reprobatus a Krtigio, qiii tamen omittere debebat locum Sallust. II ist. fragm. apud Nonium 4, 62. Ibi varia et incerta est acriptura. Liv. 34, 11, 4. signis collatis dimicandum sibi in dies e speetet. Sallust. Ivg. 74, 1. itinera praefectosque in dies mutari. Cic. ad Att. 5. z. quotidie vel pollux in dies singulas breviores litteras ita te mittor quotidie enim magis suspuor .te in Epirum
ram profectum. i. e. non modo brevea sunt et breviores quam
olim, εed cum unoquoque die breviores: mit jedem einretnen Tage inerden sie kurzer. ad Fam. 6, 4, 1. illa in dies singulos niugis magisque opinio hominum eonfirmatur. Cic. in Clit. 1, 2, 5. eressu in dies singulos hostium numerus. ad Att. 2, 22. ne ita nos gerimus, tit in dies ringulos et studia
in nos hominum et opes nostrae augeantur.
Cic. ad Fam. 2, 18, 1. mihique scito in dies maiori evrae esse dignitatem tuam. Trebon. ad Cic. 12, 16, 7. eohortari non in-Diuitiam by Cooste
348쪽
termittemus, quo in dies longius diseendo eae reendoque se proe dat. ad Att. 6, 2. quem mehercule plus plusque in dies diligo. Phil. I, 2, 2. Sueton. Tib. 13. eontemptior in dies. Cie. Top. 16, 62. ut uitium in dies ereseat. de Fin. 4, 24, 65. . hi euratione adhibita leuantur in diear alter valet plus quotidie, alter uidet. de Sen. 14, M. quod ait Solon versiculo quodam -r seneseere se multa in dies aeddiscentem. Planc. ad Cic. 10, 9, 2. in dies meritorum meorum seri aecessiones. Liv. 2, 12, 10. proinde in hoc discrimen, at iuvat, aecingere, ut in singulas horas capite dimieea tuo. Cic. ad Att. 14, 20. eonsilia temporum 'stunt: qine in horas commutari vides. Horati Art. 160. mutatvr in horas. Sat. 2, 7, 10. Dixit inaequalis, elavum ut mutaret in horas. i. e. avs Stu den, fur kurre ZVt. 'Sed Plin. Epist. 3, II, 3. ipse ualeo, si
valere est inspensum et anxium vivere easpectantem in horas. Virgil. Ecl. 10, 3. evius amor tantum mihi ereseu in horas. i. e. oon Stunde zu Stunde. . 'Phaede. 3, IS, 14. ut exspectarem lanium in horas iangulas. De . formuli in dies magis magisque vi do.Coritum ad Sallust.. Cat. 2, 7. RecolitissitIIo temporo acribae unum sero runt vocabulum in- illas, uno accentu in Praepositionem retractor quod ipsum im-Probari non poterat. CL Cori. ad i. I. Liv. 21, 1 I, II. interiora tuendo minorem in diem urbem Saguntini faeiunt. ubi Valla in dies. 31, 29, 15. natura enim, quαe perpetua est, non. mutabilibus in diem caussis hostes sunt. Norat. Sat. I, 6, 47. per totum hoc tempus, subieetior in diem et horam invidiae noster. Bent Iulus acute perspexit in verbia Carm. 3, 29, 42. cui lieet in diem. dixisse: Dixi. intelligi quocumque transacto die, quotidie, uti apud Lactantium. vid. p. 340. Cf. Vossius ad Voltei. P. I, 52.
11. Cum temporis ratione, ut sere sit, convenit
numerias. Itaque zn cum Dominibus numeri composiluin significat ad hunc numerum.
Liv. I, 43, 5. tertiae elassis in quinquaginta millium censum esse Voluit. ubi Drauenb.
12. Quod vulgo dicobatur lor in anno, de illi Op. 281. dixi id et tu in accusativo exprimitur: ter in annum. Resertur enim numerus ad tempus desiuitu iu: tii s Iahr gerecfluet.
Tacit. Ann. 3, II. dum ne diebus pinici saerseii , neu saepiusquam bis eumdem in aurium. Diuitired by Cooste
349쪽
VI. 1. Restant ea, quae in accusativo cum hac
praepositione coniuncto aut dubiae aut propriae sunt. constructionis. Atquli p. 291. eXPOSitum est a me, quomodo grammaticorum observatio ues, quibus demoris Strabant, Latinos promiscue adiecisse huic praepositioni casum ablativum pro accusativo, ad certas Tationes x duci deberent . Iu iterum comprobandum erit in accusativo. Nam quod vitiosum recte censemus, non solum a cultiore, ut aiunt, latinitate, sed ab omni Latinorum usu abhorret: quamquam non unus Gebhardus exstitit, qui contenderet Livium 3, 69, 6. scribere potuisse quum consules in concionem Pronuntia8SEnt, et 6, 21. 8. nE-que in εenatum solum per eos legatio impedita est: quae errores sunt scribarum apertiis Cortius ad Sallust.
Cat. 42, 3. Wassius ad Cul. 19, 2. Riidni mannus Tom. 2. P. 326. adeo affirmarunt latine dici posse in agnis abire, in εenatu oenirer de quo vide p. 298. Et fuere, qui priscam venustatem grammaticis legibus noti obnoxiam, sed a librariis indoctis oblitteratam, admirarentur et ubique fostitues dam existimarent. vid. 'Rundi. ad Propert. p. 103. Quae Κlengius ad Fragm. Legi, Servit. p. 23. nuperrime adnotavit, rem nou ratione, sed exemplis declarant adhuc distinguendis. Oudendo pius ad Frontin. 1, 3, 5. et interpretes Curtii 3, 1, 1.
Vera cum falsis, antiqua . cum D Oviss is miscent. Saniore iudicio utuntur Clarkius et Davisius ad. Inirlii B. A D. 47. Drahen borchius ad 2, 14, 6. scripsit: ,, toties Livius aliique optimi scriptores Tegulas .grammatio rum de regimine praepositionis in neg xerutit, ut priscorum patriciorum exemplo eos his plebiscitis non teneri existimari possit. Attamen ipse ille vir doctus prudenter nos mouet, ne in vindicandis his loquutionibus nimii simus: et Zumptius ad Cic. Verr. p. 308. noin Armulis quidem consuetudine comprobatis, nisi codicum auctoritas cogat, recedendum censet a grammatica lege. At ipsa haec auctoritas codicum non semper tantum valet, quum librarii in restituendis formulis antiquam elegantiam affectare solorent: immo iam anti-- quiores grammaticos nimia subtilitate lapsos esse, testatur Gellius 1. 7. cf. Beneckius adi Cic. de ψmp. Pomp. p. 211. Κriletius, qui ad Sallust. Iug. 112, 2. omnibus subtilius et doctius de hac re disputavit, iure refutavit archaismi excusationem et in ipsam rei caussam inquisivit, recurrens ad confusionem illam notionum, quae
350쪽
mullis admodum placuit: contrahi duas enuntiationes in unam , et in PoleStalem e3se qui diXerit, cogitasso
in potestatem penire et in ea esεe. At non supprimitur cogitatio, neque accusativus pendet eX ali euo verbo
substituendo tu allatis exemplis: quin potius perpauca sunt, in quibus praeceps. cogitatio notionem aliquam exprimendam t1 ansmittit: veluti quum Liv. 8, 20, T. dixit: Vi uolum in carcerem asseroari iussit: id est in carcerem coniici et ibi asservari. Sed varia sunt harum dictionum genera. Ante omnia igitur secludendi sunt loci, in quibus indocti librarii vel aliorum verborum similitudine decepti, vel properatile calamo litterae ΠιNolam apposuerunt: qui multi. admodum sunt: et ii etiam, in quibus secliui scribae antiquitatis colorem Orationi addere studuerunt. Vide Schwarg. ad minii Paneg. p. 63. et p. 150. Tum non modo depravatae latinitalis
recentissimae usum. in quo nec casulim nec praepositio num regitimus modus constabat, non ad bonos script O-Tes pertinere censebimus, Ied ne id quidem concedemus
Klengio, antiquiorum libertatem sive negligcntiam nullis certis sinibus circumscriptam fuisse. Inscriptiones
lapidum fers nihil probant, quippe quae aut male d
scriptae aut ab indoctis artificibus faciae sint. Quae re- stant vindicanda exempla non destituta esse videntur caussis ac ratione, neque decet ad antiquissimorum scriptorum negligentiam provocare. . ubi leX et natura linguae decrevit. Quae enim Catonis et Varronis eXem-Pla . asseruntur, Sic sunt comparata. ut qi Iod testimonio gravissimorum auctorum defensurus es, potius librariorum negligentiae aut inscitiae tribuendum videatur. Nec omnium verborum una est ratio. verbum esse potest cum in et accusativo componi, ubi non tam status et conditio iudicatur, quam Progressus ac directio. et tibi dicitur rein ad aliquid pertinere aut alicui rei inservim. vel destinatam esse. Sic sit . ut esse propenire, εἶναι pro ερχεσθαι poni Videatur. I sse in pote-slutem alicuius significat, esse aliquid alicuius potestati traditum: esse alicui in mentem idem foro significat quod venire in mentem, ein fullen, sed dativus addatur necesse est: esse in iudicium pro sistere se in iudicium ferendum: in conspectum esse, intelligimus, ut veniant in conspectum, ad conspectum: similiter in usum esse. Alias formulas, veluti rem esse in padimonium apud Cic. p. Quint. 5, 22. in confrOυersiam esse apud Pe-