장음표시 사용
331쪽
326 INtere notionem similitudinis, et Virgilius dixit Aen. 11, 771. quem μquum in pellis aenis in plumam squamis
auro Conaerta tegebat. quod Sallustius in Fragm. Nisi. apud Servium: quae lintea ferreis laminis in modum
Plumae annexuerant. Eumque Usum poetarum suum
fecerunt posterioris temporis scriptores. Neque enim ad totam latinitatem pertinet, neque ullum eXemplum antiquius non pertinet ad eam observationem, quam
exposui n. 33. Praeterea qui ex Plinii libris asseruntur loci, ipsi sunt dubiit in iis, quae in Apuleii Metam. Ie- untur, duo tantum exempla constant auctori late co-icum. Κoelerus quum in Wolfii Analec t. p. 332. per in exprimi dicit accessionem, sequutus Rulin kenii doctrinam, non satis uSum, nec rationem perspeXit.
Schwargius haud probabili modo comparat Gallorumen Prince, en philo5ophe.
Plin. Hist. n. 12, 17, 37. hune glomerari puluere. Frustra Oudendorp. defendit aeripturam edit. Parm. in puluerem. 13, II, 30. me is praeeipua dos in venam erispis Dei in vortices parvos. h. e. in formam venae. Albinov. in mortem Maecen. M. fudit Aloidas postquam dominator Olympi, dicitur in nitidum proeu-buisse bovem. Xon intelligitiir in modum bovis, sed ipse Iuviter factus est bos. Quare pertinet Iioc exemplum ad n. 33. Proeumbere de transmutato corpore Iovis, et eo modo, quo Νeanea. Cyneg. 29. ait: ioit in arboreas frondear sed aptius illud naturae bovis videtur. Sic Philostrat. de vita Sophist. 2. p. 193. Πρωτος - ἐς λέοντα θυμουται, καὶ ἐς συν ορμῆ, καὶ εἰς δρακοντα καὶ εἰς πάρδαλιν ἄττει. Apulei. Mel. 3. p. 131, 36. saeva in lapidem steti gelidus. Omnes eodd. Iiaboni lapide. Illud est, desixus, ut Iapia tactua viderer. 2. p. 116, 25. lapideus actaeon - in dorsum proiectus, iam in eernum ferinus. non abest notio progressionis r quod nos bis xur Hirachnatur. 3. P. 139, 38. iamque alternis eonatibus libratis braehiis, in avem stimilem gestiebam. Hic in avem Pendet ex Verbo gestire, ut sensua siti cupiebam avis seri. 4. p. 144 , 23. taeensque in mortuum non fustibus, non stimulis - tentavit exsurgere. Sed codicea alii, inter quos Pit hoei, in modum mortuit quae dictio saepissime usurpatur ab Apuleio. s. p. 181 , 34. quodsi vere Iupiter mugivit in bovem: potest in asino meo labere aliquid vel vultus hominis oel facies deorum.
Etiam hie alii codd. in bove praebent. Sed illud aecipi debet
pro in modum bouis. Disitigod by Corale
332쪽
Iiistin Ian. Cod. 9, 9, 3I. quum uir nubit in feminam viris pom recturum , quid eupiatur tibi sexus perdidit locum Z i. e. quum ivi e nubit instar feminae ae viris deviturae. Sed Cod. Theodos. 9, T. ad Leg. Iul. de adulter. in femina nubere.
43. Recentissimae aetatis scriptores adiectivis, quae qualitatem hominis vel rei indicant, addere solebant nomen cum praepositione in , ut significarent, quem modum sive speciem altingeret illa qualitas. Vid. Oude dorp. ad Apulei. Met. p. 22. Nos Germani id dicimus vocabulo nacti post substantivum posito. Veteres Lat ni ablativum nudum posuerunt.
ApuIeius Meti 1. p. 104, 2. puer in mollitiem deeortis insurgit. P. III, 2. argento vel vitro aemutua in eolorem. I. e. der rbe nata.
44. Nomen parsis cum praepositione in coniunctum eamdem significationbm exhibet accusativo casu quam ablativo. Quare in utramque Piartem, magnam in partem, idem est quod in utraque parte, magnu in Parte, etiam ubi verbum non accessum, nee effectum significat. Dicebatur etiam . in partem pro e X Parte. Cicero in eam partem scripsit, ubi posteriores in id
scripsissent. Cic. ad Att. 3, 21. te oro, ut, si quid erit quod perspiei
quamcumque in partem, quam planissime ad me aeribas. 11, G. Brundisia iacere in omnes partes est molestum. ad Fain. 4,
10, a. 13, 1, 4. id quod mea intelliges, tua nullam in partem multum interesse, ita mihi des etc. Vatin. ad Cic. 5, 10, 10. te rogo - me tibi in omnes partea defendendum putest. Cic. do Osr. 3, 23, 89. in utramque partem disputat. 2, 6, 19.2, 12, M. do contrariis exemplis. de Fin. 3, 4, 12. qui omnia
ala exaequarunt, tit in utramque partem iιa paria redderent, uιἐnulla selectisne uterentur. do. Osr. 1, 23, 81. constituere, quidaecidere possit in utramque Fartem. Cie. de Osr. 2, 13, M. Deillime et in optimam partem eo Muntur adolere tes , qui se ad claros et sapientes viros - eontulerunt. Inscriptio apud Musator. 587, 2. Oreli. n. 4041. ΗΕsITATIO MPVBLIcAR IN PARTEM NORAM ADEMERIT. Plaut. Aa. 3, 3, 89. agesis tu in partem nune iam hune delude. i. e. κατα μερος, in suam partem. Disiti red by Gorale
333쪽
Ge. ad Au. 16, 1. has litteras seripsi in eam partem, ne
me motum putares. Ceterum dictionem in partem voeare , I. E. Participem redde
ro , illustrat Drahenti. ud Liv. 5, 21, 5. in partem accipere al10, 3I, 10. in partem Oenire ad 6, 40, 18. et Burmann. ad Gratii Cyneg. 247.45. o numerum. Mirabilia opinionum commenta de hae formula tradiderutit viri docti. Nam praeterea quod dicitur de mensura sonorum nata dem Tucte . apud Virgil. Ge. 4, 175. Ecl. 6, 27. Οudeudorpius ad Lucan. 1, 111. eam arbitratur, interdum poni. de iis, qui sine intermissione sequanturi ut apud Auson. Epist.25. 24. nec Dodonaei cessat stantius Gheni, in numerum quoties radiis ferientibus ictae respondent dociles modulato perbere Deloes, et apud Virgil. Ge. 4, 175. Cortius autem ad Lucan. 1, 111. cum Grolio explicat verbis ad augendum sive ad araniandum numerum. Quo modo loci ab Oudendorpio memorati ad sonorum modum referantur, facile perspicitur. Scholiastae in Lucani loco vel adverbium fecerunt innumerum, i. e. sine numero, vel explicarunt ni multi post bellum numerarentur Occisi, vel De numeruS Occiaorum augeretur.
Graecos imitati sunt Latini. Εἰς αριθμὰν et in numerum dicebatur et de toto numero, im Ganaen, et de indefinito atque indiscreto numero, im Hausen, ut tantum turbam faciant.
Senec. de Clem. I, 5. prineeps alios ex eivibus suis, quia utitia bonique sunt, libens uideat, alios in numerum relinquat. L can. 2, 111. in numerum para magna perit.
In oices idem valet quod in picem, e quo factum adverbium inuicem: quod vide suo loco.
Ovid. Μet. 12, 160. pugnam referunt hostiaque euamque , ω- 'que vires adita atque ea usta perieula commemorare iuvat. 4, 191. inque Mises illum, tectos qui laesit amores, laediι amore pari. Iuvenes. 6, 311.46. Divisiono rea discedunt in singulas partes. Hoc significatur praepositione in . -
Caes. B. gQL 1, 1. Gallia omnis diuisa est in partes tre . sie. Partit. orat. s, M. quae quidem in eoUrmationem et prehensionem dividuntur. Diuitiam by Cooste
334쪽
47. Eadem est ratio in distributione rerum. Notatur enim hac praepositione, quibus singulis aliquid sive aliqua pars trit, uatur. Omittitur interdum nomen sin xtilus. Graeci εἰς et κατα , Germani in et dicunt.
Cic. p. Fluco. 26, Q. adsunt Athenienses, unde humanitas, Metrina, fruges, iura, leges ortae atque in omnes terras distributae putantur. in Verr. 2, 53, 133. deseribebat censores binos in singulas eluitates Timarehides. p. Balli. 21, 48. qua lege Satum nisus C. Mario tulerat, ut in singulas colonias ternos ciυes romanos Deere posset. Sueton. Caes. 38. 'veteranis legionibus praedae nomina in pedites singulos super bina sestertia, quae initio eisilis tumultua numeraverat, vicena millia nummum dedit. Cic. in Verr. 4, 26, 28. ut in singula conclavia se tricenos lectos optia
Plaut. Aul. I, 2, 30. diuidere argenti dixit nummos in viros. l. e. viritim. Liv. 34, 10, 6. quod Polybius scribit, centum talentis eam rem Achaeis stetisse, quum quingenos denarios pretium in eapita, quod redderetur dominis, statuissent. Virgil. Aen. 5, 61. bina boum vobis Troia generatus Acestes dat numero capita in navis. Cf. Biarm ann. ud Sueton. Caes. M. Alia apud Hadrianum p. 2ba. 87.). Cic. ad Q. Fratr. 3, 1, 3. ra se ternis nummis in pedem tecum transegisse dicebat.
48. Neque aliter in numeranda et designanda pecunia vel pretio, ubi dicitur, quantum conlingat cuique vel quantum e Xigatur a singulis. Germani au . Hinc formula in capita, i. e. koin eis.
Cie. In Caec. Div. 10, 30. quaeritum Stellia tota, C. Verrem oratoribus - pro frumento in modios iangulos duodenos seste tias exegisse. in Font. b, 9. itaque Titurium Tolosae quaternos denarios in singulas uini amphoras portorii nomine exegisse. Caes. B. civ. I, 52. iamque ad denarios quinquaginta in singulos modios annona Pervenerat.' i Liv. 2, 33, 11. extulit eum plebs seriantibus tollatis in evita.
49. Quod alias dicitur inter aliquos diuidi, id qui
dam scriptores etiam per λ'eX presserunt. Tacit. Ann. 2, 67. Thraeia in Rhoemetaleon Ilium - inque liberos Cotyis diuiditur.
50. Singulari modo Tacitus scripsit Ann. 1, 55. EPes ince3serat dissidere hootem in Arminium et Sege-
335쪽
IN. stem. ubi Wophensius corrigi ilibet inter. Est vero discedere hostem in paries Arminii et Segestis. 51. In mensura definienda additur altitudinis vel latitudinis nomen. Sed dici poterat et in altitudine et in altitudinem. Libri scripti utramque formam fere
ubique exhibetit, nec certo argumento constitui poterit, utrum praestet. cf. Oudendor p. ad Caes. B. gall. 2, 6.el ad 7, 46. Vtraque forma apta videtur iis, quae de exstruendis operibus vel muris vel fossis dicuntur. Haec
enim in longitudinem etiam perducuntur, in altitudinem
In Caes. B. gall. 2, 5. eodicea omnese eastra in altitudine pedum duodeeim .allo fossaque duodeviginti pedum munire iubet. I, 8. murum in altitudinem pedum sedecim fossamque perducit. 7, 46. m dio fere eolle in longitudinem, ut natura montis ferebat - -- rvm - praeduxerant Galli. 2, 7. amplius millibus passuum Oeeo
in Iatitudinem patebant. vide Dravenb. ad Liv. 38, 59, 6. Plin. Hist. n. 6 , 27 , 32. emunito situ iuxta, in longitudinem m mat.
pass. in latitudinem paullo minus. Existimabant grammatici dici posse tres pedes in longum t et Iaeob. Gronovius id coneludit Ex verbis Melae I, 20. obliquci tune regio et in latum modice patense quae ad ea reserri debunt, de quibus nos n. 13. Apud Liv. 21, 8, 11. olim Iegebatuerferrum autem tres in longum habebat pedes. Sed meliores libri in omittunt, ut ferrum sit accusativus casus. Saeculo P tr mo tamen illud etiam uaurpabatur.
52. Adiectivis praefixa praepositio 'format notionem
modulem, quae etiam adverbio exprimi potest. Hic usus ad seriora maxime tempora attinet, in quibus D O-vae formae inventae sunt ad minuendam linguae iu- DP iam, aut eX graeca lingua translatae. Graeci enim
ἐς μεσον Theogn. 679. , εἰς κοινον, similiaque habent. Sio dicitur in unipersum, in totum, in commune, in Plenum. Sallustius iam in maius celebrare dixit, quod Thucydides 1, 21. ἐπὶ το μεῖζον κοσμειν. Apud Tacitum etiam nova quaedam invenies, ut in burbarum.
Arusianus Messua p. 530. in maius audιvit pro plus quam. Cons. Oudendorp. et Cortiua ad Lucan. 1, 89. Koelerus ita Wolfii Analeci. 4. p. 332. Liv. 9, 26, 8. non nominatim, qui Capuae, sed in universum qui usquam coissent eoniurassenι- aduersus rem publicam, quaeri Diuitigoo by Corale
336쪽
senatum iussisse. Columcll. 4. 24, 4. haeo in uni raumr illa per partes' custodiendia sunt. 3, 12, 6. nobis in universum praecipere optimum visum est, ut in Iocis frigidis meridiano xineta subitetantur. Tacit. Ger n. b. terra etsi aliquanto speeie disseri, in uniuersum tamen aut silvis horrida aut paludibus foeda. 6. in universum aestimanti plus penes peditem roboris.
Celsus 1. 3. extr. aestate in totum, si feri potest, abstinendum est venere). Quintil. 3, 6, 32. evi ab insitiando nomen alii in totum dederunt, alii in partem. 4, 1, 72. Aristoteles quidem in totum id neeessarium apud bonos iudiera negat. 8, 6, 8. vid. SpuI-ding. ad 3, 8, M. et ad 4, 1, 63. Ρlinius in Historia Nati frequentissime utitur his verbis et Senec. de Ira I, 16, 11. Columell. 2, 1, 2. quod ipse quoque eo iterer, si in totum nullao fuges provenirent. 2, II I2 , 8. II, prael. 10.
Senec. Ep. 95, 53. habeamus in eommune, quod nati rumus. ubi Gronov. 48, 2. in commvne Divitur. Tacit. Diat. I, 25.
erant quos memoria Neronis ac desideritim prioris Ileentiae aere deret: in eommune omnes metu mutandae militiae terrebantur. I, 36. quos adhue singulos exstimulaverat, aecendendos in eommune ratus. I, M. Ann. 11, 12. his atque talibus in eommune alacres iter properabant. Germ. 27. e . de Orat. 26. Claudian in IV. Cons. IIon. 296. in eommune iubes si quid eensesve tenendum, primus iussa subi. in Eutrop. 2 , 602. Vid. Cori. ad Lucan. 2 , 390. 1, 89. De Verbia in commune cons
Iere vid. Ereyssig. apud Beterum ad Cic. Fragm. P. 263. Plin. Hist. n. 16, 40, 79. in plenum dici potest, utique quas odore praeeellant, ea aeternitate praestare. 23,1, 18. 12, 16, 35. in plenum autem probatio eat minutia glebis. Sallust. Iug. 73, 5. Mari uirtutem in malua eelebrare. tibi vid. Eritg. et Drahenti. ad Liv. 28, 31, 4. Cortius ad Plin. Epist. λII, 1. ubi muIta exempla verborum in maius extollere, in maius augere, aliaque. Celsus 2, 2. aliter se eorpus habere at a consuevit, neque in petua tantum, sed etiam in melius. Virgil.
Α en. 1, 285. eonsilia in melius referet. vid. Mariciand. ad Stat. Si IV. I, 6, 65. Senee. Hippol. 408. Tacit. Viat. 3, 7. in maiusaeeipitur. Ann. 14, 43. in deteritis. SaIlvat. Hist.. I. apud
Arusianum p. 530. haeo postquam Varro in maius more rumo Tum audivit.
Tacit. Ann. 14, M. euneta tamen ad imperatorem in mollitis relata. Quintil. 1, 3, I. in peius notabile. Senec. de Ira 2, 11, 3. quid enim est iraeundia in superuaeuum tumultuante frigidi 2 Conaol. ad Marc. I, 6. De verbis in Diuiligod by Cooste
337쪽
p/usque in reliquum sibi timoris quam potentiae addidit. ubi Cortius. Liv. 41, 23, 15. eogitare iubet, quomodo in reliquum hoc munere non egeatur. 36, 10, 14. ad confrmandos in rei quum sociorum animos. Sueton. Aug. 4 I. qui cavere in duplum
Lexic. Cyrilli apud Vulcan. p. 444. εἰς ματρο, gratis, in va
euum. Quo modo Salmasius aliique explicuerunt Iocum Sue ton. Claud. s. ut in Maetium lege praediatoria pependerit. In immensum modo cum verbia procedendi vel exeundi, modo Rugendi componitur. Ovid. Λmor. 3, 12, 4. exit in immensum feeunda licentia ootum. Met. 4 , 660. partes auetus in omnes erevit in immensum. Apulei. Met. 10. p. 245, 13. υἰdeo in im mensum damni quere am proeedentem. Plin. Mist. n. 10, 36, 52. in multum velociores. Tacit. Ann. 6, 42. eisitas septa muris ne que in barbarum eorrupta. Iliat. 5, 2. aveto in barbarum cogno mento. 12, M. nullo in diuersum auctore. De omissa praepositione in verbia immensum, aeternum id.
Oudendorp. ad Apuleii Mel. p. 45.53. In tantum et in quantum formulae sunt, de quarum probitate multae exstant grammaticorum disputationes. Dubitarunt enim, num latine et eleganter ita loquerentur. Vide Flavii Conieci. 77. Ios. Mercer. ad Septim. 2, 32. Vossium de Vit. Serm. 9, 11. Datimium de Caussis amiss. lat. ling. radicum p. 130. Schurgsleisch. ad Tacit. de orat. p. 128. Gro nov. ad Liv. 37, 57. Cellar. Curae Post. p. 370. Borrichii Append. ad Curas post. p. 85. Ruhnken. ad Vellei. Pal. 1, 9, 3. Burinan n. ad Ovid. Met. 11, 71. et ad Vellei. Pal. 2.55. et ad 1, 13. et ad Quintil. 2, 10, 4. et ad Claudian. IV. Cons. Hon. 412. Significationis nulla est difficultas. Sed antiqui scripto-Tes elegantiores dixerunt tantum, quantum. Livius et poetae augustet aevi in addiderunt, eosque sequuti sunt recentiores plurimi. Cerda ad Virgil. Aen. 6, 177. naserat nonnullos scribendum censuisse uno verbo intantum.
Sed vide Burmann. ad Vellei. Ρ. 2, 53.
Liv. 22 , 27 , 4. in tantum suam felicitatem virtutemque eniluisse. Ibi tamen unus cod. Iovet. in omittit. Virgil. Aen. R876. nee puer iliaca quisquam de gente Latinos in tantum spe tollet avos. Iustin. 41, I, II. 43. 3, 13. Plin. Hist. n. 8, 16, 2I. t male eredi libertas ei, eui in tantum cessisset etiam feritas. 7, 30.31. Taeiti Germ. 41. Senec. Quaest. nut. 3, 24, 1. quare qu-dam aquae caleant, quaedam etiam ferveant in tantum, ut non
338쪽
possint esse usui. 6, 29. Epist. 95. PIln. 6, 27, 32. 34, 12, 30. D. M. 74. Columell. 1, 8.
Vellei. Pal. I, 9, 3. tum senatus popuIusgue rom. L. Aemilium Paullum - Mirum in tantum laudandum, in quantum intelligi virtus potest, consulem creavit. 2, 43, 4. viri in tantum boni, in quantum humana simplicitas intelligi potest. 2, 114, 1. I, 9, 3. Tacit. de Orat. 2. in quantum satis erat. ubi Echatela. Ovid. Met. 11, 71. quippe pedum digitos, in quantum quaeque sequuta est, traxit. Vellei. Pal. 2, 8, 1. 2, 120, 3. Senec. Controv. 3. Prooem. P. 221. Eia vir. CL Barth. Advorsae. 16, 6. 2ι, 3. Hurniann. ad Rutil. Itin. 1, 46. Dictys Cret. 2, 32. in aliquantum tracto certamine. de quo usu Wophens. in Misceli. Observ. Nov. Vol. 2. p. 36.54. In publicum est publice, nec tantum cum . Vesebis deponendi conferendive, sed etiam cum aliis coniungitur. Cf. Oudendor p. ad Caes. B. civ. 1, 23. Quomodo in commune dicatur, expositum est p. 330. Nec dissert in medium, quod est vel in communem usum,
vel publice. Et ad idem genus referri debet in pulgus
Caes. H. civ. I, 23. sestertium seragies - in publieum deposuerat. 2, 22. frumentum in publicum conferunt. Caea. u. civ. 2, 21. pecunias in publicum pollieiti. Quae si cognita linbuissent critici, non dubitavissent de Ioeo Quintil. 10, 7, 1. vix enim bona sile vim eonvenit auxilium in publieum polliceri, quod in praeseritissimis quibusque perieulis desit. Tacit. Anii. 2, 48. magniscam in publicum largitionem auxit Caesar. 13, 26. haec in publicum Ampsivariis respondit. De verbis in publicum dare, redimere, sumere, referre Grono . ud Liv. 2, 9, 6. I erba in publicum addicere IIIustrat Hergog. ad Caes. Heli. civ. 2, 18. Sallust. Fragm. II istor. IV. 16. dissidere infer se eoepere neque in medium eonsultare. Virg. Ge. I, IN. in medium quaere bant. 4, 157. Senec. Agam. 666. iuvat in medium desere suos. Cic. ad Att. 9, 5. alter religiosus etiam nunc dies, alter in uulgus ignotus. Liv. 9, 33, S. Tacit. Ania. 2, 59. in vulgus grata. I, 28. 6, 45. tanto aeceptius in vulgum. Liv. 22, 3, 14. milite in uulgus laeto ferocia ducis.
55. In primum errant qui accipiunt pro Primum, Primo. . Nam apud Livium per ellipsin usurpatur pro in primum agmen. 10, 46, 7. sic in primum in festis
hastis pro colant. 3, 62, 8. Vide Grono v. ad 10, 14, 17.
339쪽
Vellei. Pal. 2, set, I. homine in omnia peeuniae quam rette faetendi cupidiore. 2, 13. meliore in omnia ingenio animoque quam fortuna usus. 2, 1IT, J. Vid. IIelns. ad 2, 69. Quintil. II, 3, 25. ut simul in omula paremur. Culex 232. densentur in
57. si antecesεΠm dare, acci ere, εolpere, de argentariis dicitur, ut sit dare aute tempus legitimum vel constitutum. Tum etiam de quacumque re praesumpta. GlOSA. Vet. ει 'ς προχρείαν. Senec. Epist. γ, 8. ex quibus unum haee epistola in debitum solvet, duo in antecessum aceipe. II8, 1. bene eredi tibi aetor itaque in anteeessum dabo. de Bene . 4, 32, 4.
58. Adiectiva obliquum, reclum, transpersum et quae sunt alia nomina praepositionem in recipiunt, ut directio et Arma significetur: quod Germani eodem modo exprimunt.
Plia. Hist. n. 37, 9, 53. assia nigraque maeula in transversum distinguente crystallum. 27, 9, 55. radices utrique longae in obliquum. 18, 22, 51. quaterna evbita eius soli in quadratum. 19,6, 3l. cepe et allium non nisi in reettim radicantur.
Liv. 43, 12, 2. priusquam id sors eerneret, in laeertum, ne quid gratia momenti faceret, in utramque provinciam, quod 'res desideraret supplementi, decerni. cf. Gronou, Observat. I, 25. extr.
V. 1. Temporis nomina accusativo casu posita praepositionem tu, qua introitus quasi significatur, non uno modo assumunt. Nam primum dicitur progressus tu tempore, veluti in lucem, in noctem. Quod tantum in quibusdam formulis usurpatur. Tum vero intelligitur, quam diu res sit perduratura, sive quod tempus res sit expletura, veluti in decem annos, quod est decennium. Graeci ἐν πέντε ημέραις. Sed Latini prospiciunt ad temporis terminos. et antiquo quidem usu semper in his rationem habuerunt futuri et instantis temporis. Germani dicunt avf a n Ahre, xsin Iahre lang. Recentiores scriptores autem et poetae simplic ter in usurpabant Pro P .
340쪽
Horat. Eput. I, 18, 34. dormiet in lueem. quod non est us quo ad lucem, sed quod Germani dicunt in den I Do
verbis in noctem vide in a. Liv. 9, 37, 12. induetas in triginta annos impetra Derunt. 7, 20. 8. inducias in centum annos factas in Senatusconsulium referri pla-etiit. Tibull. 4, 2, 23. hoc solemne sacrum, mulιos hoc sumet in annos. Lucun. 7 , 640. in totum mundi prosternitur aevum. 8, 782. quo te fama loquar omnis accepit in annos. Vlpian. in Digest. z, 3, Pr. aliter atque si etii in menseo oel in dies uel in armos singulos quid legetur: tunc enim per dies singulos vel menses vel annos dies legati cedit. Celsus 4, 20. ei
evmeidendum vinum est in totum annum, etiam si casus idem non reuertitur. l. e. Per totum annum. Horat. Art. p. 60. ut silvis Jolia pronos mutantur in annos. i. e. Per uutumnalia tempora.
In omne temptis Dat fur alle Mit. Cic. ad Fam. 5, 15, 1. nisi id uerbum in omne tempus perdidissem. Ovid. ex Pont. 4, 5, M. iurat, se fore maneipium temPus in omne tuum.
Deinde non diuturmim tempus intelligitur, sed certum tempus, quod Vel ad rem agendam constituitur, vel cui aliquid est destinatum aut reservatum. Germani
atis et fur dicunt. Qui hodie scribunt pro hoc die, Pro
hoc anno, audia ut Hadrianum Cardin. de Modis lat. loq.
. PIaut. Sticli. 3, 2, 24. alium eonvivam quaerito tibi in hune diem. 4, 1, 12. ille heri me iam uocauerat in hune diem. Cic. do Leg. Agr. I, 2, 4. audistis auctionem populi romani proscriptam a tribuno plebis constitutam in mensem Ianuarium. de Osr. 3, 14, M. ad coenam hominem in hortos invitavit in posterum diem. p. Deiot. 7, 21. in posterum diem distulit. de Div. 2, 6,
17. solis defectiones itemque lunae praedicuntur in multos annos ab iis, qui siderum eursus et motus numeris persequuntur. i. e. tius oleti Iahre. Liv. 2, 42, et, nec in praesens modo , sed in venientem etiam annum M. Fabium - et L. Valerium eonsules
dedit. 3, 38, 3. iubent acciri omnes senatumque in diem poste rum edicunt. Cic. P. Mil. 9, 24. subito reliquit annum suum, seque in annum proximum transtulit. Alia vide apud Hadrian. Cardin. I. l. iCaea. B. gall. 1, 20. monet, ut in reliquum tempus omnes suspieiones vitet. 3, 16. in quos eo gravitis Caesar Dindicandum statuit, quo diligentius in reliquum tempus a barbaris tua Iegatorum eonservaretur. 1, 53. utrum igni statim neearctur, an in Miud temptis reservaretur. Di sitired by Gorale