장음표시 사용
311쪽
Celerum poetae, ut in describendis rebus principium. simul cum exitu comprehendant, componere solent verba, quae ex in se habent, cum nominibus per in ud- iungendis: quae librarii saepe ad aequalem formam revocarunt. Vide Cortium ad Lucan. 3, 600, qui graeca
comparat. Lucan. 4, 644. in fessos artus egeritur. 8 , 270. 4 , 762. emisitis agmen. ubi quidam Iibri immisit. 10. Poetae quum animare orationem suam soleant,
ea, quae fixa et quieta et facta conspiciuntur, sed motu et agitatione exsistunt, ita saepe describunt, ut fieri ea videamus ideoque mota et agitata. Atque adeo verba eum accusativo construuntur, quibus ipse non aptus videtur. Id bene sensit Gronovius, nec tamen idoneis
exemplis comprobavit in Diatrib. p. 336. 520. et in Elenon. Antidiatr. p. 165. 235. .
Sint. Theb. I, 369. in terga comantes. 5IT. religa eaptas in terga sorores. 6, 6II. lateque in terga solutus. Lucan. 5, 1 Terines in terga solutos. Cf. Oudendorp. ad 6, 666 'Sint. Theb. 5, 3, 68. in ardentem - moritura maritum: d uxore in rogum mariti so iaciente. Lucan. 3, 5 2. eruor altus in undas spumat. Correxerunt in undis. 3, 190. adriaeas spumans Absyrdos in undM. Virgil. Aen. z, 8. adppirant aurae in noetem h. e. sie wehen in die melit. Cl. Coelius ad Lucan. 3, 172.11. verba ponendi, collocandi quum utramque rationem ablativi et accusativi admittant, atque locus, tu quo quid ponatur, et locus, in quem quid constituatur, recte dici possit, usus communis et quoru Iidam Scripto-Tum singularis consuetudo aliis verbis aliam attribuit constructionem, neque veteres subtilitatem eam adhibebant, quam critici: supponere solent. Κris Eius tu verbis Sallust. Iug. 17, 4. in Gisione Orbis terrae Plerique in partem tertiam Africam posuere. ita distinguit: a cusativo casu significari eorum rationem, qui non accepta ab aliis tripartita divisione ipsi primi tres partes orbis errae faciant ac tertiae Africam assignent: ublativo posito eos intelligendos esse, qui iactam iam ab aliis divisionem sequatitur. Haec nimis subtilia Puto nec vera. Omnis haec res ad usum redit, a quo Sallustium recessisse in hoc uno loco non est credibile. Augustini, qui
312쪽
haec verba assert, non maior est i auctoritas, nec scribis
ablativus notior erat casus: immo recentioris saeculi usus frequentavit accusativum: unde in Veterum scriptorum libros saepe est receptus.
Ponere cum accusativo componitur u Poetis et uti recentioribus oratoribus. Plaut. Trin. 3, 3, 10. verum hoc ego vereor,
ne istaee pollicitatio te in crimen populo ponat atque infamiam. Ovid. Mel. 8, 412. Homed. 719. Paueu exemPla, quao apud Ciceronem inveniuntur, aut singularem habent caussam, uulsuspecta sunt. Cic. de Fin. 5, 2, ii. quacumque enim ingredimur, in aliquam historiam vestigium ponimus. Duo codicea in aliqua historia praebent. ud Att. 5, 3. apud Lentulum ponam te iugratiam. Ernestius restituendum Putabat in gratia. Graeca lingua comparata, dubitaverunt grammatici do Iatinitate.
Quare Gellius Iz, 2. ex Q. Claudii Annalibus r nos, inquit, in
medium relinquemus: vulgus in medio dieit: nam vitium istuo putant et si dicas in medium ponere, id quoque esse soloecismum Putant, et probabilius signi eantiusque sic dici videbitur, si quis ea verba non incuriose introspiciat. Graeee quoque θειναι εἰς μεσον Ditium id non est. Coelius ad Cie. 8, 6, 1 . amabo te, siquid, quod opus fuerit, Appio facies , ponito me in gratiam. Alii libri gratia. ut Cic. ad Att. 5, 11. et 6, 1. Quare vix tribuomus uni illi Ioco auctoritatem magnam. Do hac loquiitione vid. Gro nov. ad Liv. 44, 14, T. Quao apud Livium leguntur, Oxstant in libro 41. criticia auxiliis destitulo. Ibi c. 28, 8. tabula in aedem Matris Matutae eum indice hoc posita est. ubi mIittera ex proximo nomine nata videtur. c. 20, 7. Cyziei in Prytaneum - vasa aurea mensae unius poSuit. In 38, 35, 4. eod. bamberg. nunc praebet in aede. Cato Dist. 1, 19. in mortem alterius spem tu tibi ponere noli. ubi Arnt2cn. Deponere. Caes. Beli. gall. 4, 19. ut - liberos, urores suaque Omnia in silvas deponerent. Iustin. 4, 5, 8. Columell. 3, 10, 19. deputatum et in terram depositum. Vid. Drahenb. ad Liv.
Apponere. Properi. 2, 9, 11. et dominum lavit moerens eaptiva eruentum appositum sauis in Simoenta vadis. Imponere. Terent. I, I, 102. in ignem imposita est. Cic. Tusc. 5, 5, 13. chorus uirtutum in equuleum impositus. Vide alia multa apud Drahenti. ad Liv. 1, 18, 8. Imponere in eapite non udversari latine loquendi rationi demonstravit Davis. ad Cie. do Nat. d. I, 20. Neponere. Oudendorpius ad Cic. Illictor. I, 26. docet cum accusativo iungi, quando res iterum Ponatur eo loco, eui an-
313쪽
lea snblata esset, ut apud Liv. 29, 19, T. reponere in thesauros. i autem pro simplici ponere sumatur, sextum casum eae praeserendum. Colloeare. Plaut. Aul. 4, 8, 6. multoque priva me colloeani Harborem. Terent. Eun. a, b, 41. deinde eam in ieetum illae eoDIoearunt. Caes. B. gall. I, 18. sororem ex matre et propinquas suas nusum in alias eluitates eolloeasse. ubi quae Nereogiua di putat de significatione Verbi eouocare, quod cum accusativo compositum expulsionem et vim indicet, subtilia sunt, Iioa
Conclauere, ubi Ioeus est nomInandus, ablativum hullet, quamquam quidam critici dubitarunt in Sallust. Cat. 59, 2. oeto eo ortes in fronte constituit. Nam quod asserant Iustin. 39, g, I. rege in laeum fratris eonstituto. proraua alius est rationis. Cie. p. L. Man. 2I, M. tanta in eo rei pubIieae bene gerendae pes innatauebatur, is etc.
12. Motus cernitur in iis, quae versus aliquem locum diriguntur vel flectuntur. Quare in Latini dicunt, ubi Germani hin. Id transfertur ad res nou sensu Pe eipiendas , et dicitur de animo ad aliquid tendente et de consilio. Sed percenseamus singula. Ρrimum igitur
in est versus, ad verius. Plauti Amph. I, 168. Iaa. si in me exereitvr pugnos ,
quaeso, in parietem ut primum domes. l. e. adversus Parietem, eum verberando. Lucan. 6, 4 1. puppimque ferentes in ventum tumuere sinus. i. e. vindwiaris. 3 , 541. in puppim rediere rates. tibi Sulpieius: sie equi dieuntur in frena redire, pulsi in tergar edere. Cf. Burmann. Terent, Ad. 2, 4, 5. Oereor eorum in os te laudare amplius. I. o. κατὰ στομα ἐπαινεῖν, his Gesicht Ioben. Non recto Priscianua p. II78. Putat Esae pro in ore dictum. Dare in nostrum est his ben. Ovid. Her. 21, 240. OP e lia
bens oletas in tua vota manus.
Virgil. Aen. 5, 147. avrigae - pronέ in verbera pendent. SII. ItaI. 8, 233. praerepa trepida pendena in verbera. ubi Heinatus.
13. Etiam locus aut regio intelligitur, quam quid
spectat, aut ad quam vergit. Hinc in Iasus, in a-trum. Etiam verba cubandi cum his nominibus conitinguntur. Aliae sormulae vel technicae vel vulgaris se monis commode cum his comparari possunt, velut quum Plinius Histi nat. 10, 53, 75. scripsit: asees omnes
314쪽
in pedes nascuntur. Nam omnia haec reguntur notione directionis.
Taeit. Agr. 10. in orientem Germanise, in Meldentem Hispaniae obtenditur, Gallis in meridiem etiam inspieitur. Horati Sat. I, 8, 12. trecentos etppus in agrum his dabat. i. e. naeli dem Acter zu. Quintil. II, 3, M. habilem demonstrando in latus aut distinguendis, quae disimus, manum faeimus, quum supina in sinistrum latus, prona in alterum fertur. Stat. Theb. 2, 218. in laevum prona nixus aedia Dactua urna.
vid. MarHand. ad Suv. 2, 6, M. Celaus 2, 3. si in latus aut dextrum aut sinistrum, ut ipsi in
14. Additur a quibusdam scriptoribus vocabulum emus adverbium, quod Cortius pro participio habuit, Buhnkenius ad Terent. Adelph. 4, 2, 36. abundare eXistimabat. De qua re disseruit Κrit gius ad SuJllist. Cat. 56, 4. Sed oersus notionem directionis clarius et dis linctius eXPrimit: apud recentiores scriptores redundat: Cicero vero nusquam ita loquutus est: interdum tameniadperauS. Servius ad Cic. Epist. Φ, 12. rupra Maleam in Italiam octava navigaturus erat. Sed vett. edd. non habent in. Plin. Epist. 10, 82. si in urbem versus venturi erant. Alia exempla vide apud Oudendorp. ad Frontin. I, 4, 11. et apud Cortium ad Sallusti Cat. 56, 4. et Iug. 58, 4. et apud Oudendorp. ad Caes. B. gall. 7, 8. Cf. Burmann. ad velloi. I, I5. Aliter se habet Caes. B. gall. 6, 33. Labienum eum legionibus tribus ad Oce num versus in eas partes, quae Menapios aιιinguria, proseisia iubet. Caes. B. gall. 7, 8. Dirum illa precibus permotus eastra GBiturigibus movet in Arvernos veratis. Nonnulli tamen libri per Aru. Sallust. Cat. 56, 4. in Galliam versus castra movere.
15. Di rectionem in indicat, ubi sermo est de aliquare, ad quam cupido vel studium tendit: idque etiam resertur ad res efficiendas.
Curi. 3, I, 21. in quem omnes intenderat evras. Liv. M,31, 4. in unum iam consilium, ut acie dimicaret, intentus. Cie. ad Fain. 13, 1, 16. non te in me illiberalem, sed me in se negligentem putabit. I bin. 32, 3, 1. negligentior in patrem. Di itiroo by Gora e
315쪽
ubi vid. Benecuina. Quae etiam ad n. m. referri Possunt, et ad n. 22. Suetonius dixit eirea Tib. 69. Virgil. Aen. 2, 347. Wima tibi confertos ardere in proelia vidi. cf. Gronov. ad Senec. Herc. Iur. zz9. Manil. 4, 220. in bellum ardentes. Lucan. 3 , 390. tenvit sagrantia in omnia belli. ne eum Burmanno Voc. sagrantis ad Caesarem reseras, vide Cortium ad h. L et ad 7, 295. Tacit. Hist. 2, 56. auidus in
Claudian. Epith. Pauad. Ira. pronique manus in verbera tendunt. Vide simiIia P. 368. n. 12. Florus 3, 10, 4. nutante in fugam exerestu. ubi Vid. Dulier.
16. In his non pauca nomina aeque cum praeposition si ad componuntur, nec mutant sensum. Sic diciatur pronum aα aliquid et in aliquid, etiam metaph Tice de animo: paratus in aliquid. Qui subtilius distinguunt verborum primordia, non usum respiciunt. Iu aliis tamen discrimen constat. Sic verbum perfere ad non dicitur de rebus prorsum conversis et mutatis,
Liv. 4, 59, 4. urba prona in paludes. Columell. 2, 9, 3. eampo patenta et ad solem prono. Horati Epist. I, 18, 10. in obsequium plus aequo pronus. Lucan. 6, 147. Frontis ad omne nefas. Tacit. Illat. 4, 32. tibi videt Montanum pra ferorem ingenio paratumque in res nouas. Virgil. Aen. 2, 61. in utrumque paratus. ubi Servius in modo ad signifeαι. Dicitur exereret ad aliquid, aed Sallust. Cat. 50, 2. libertos suos laetos et exercitatos in audaciam orabat. Detorquere ad es quid. Plin. Pan. 82. in aliquid. Quintil. 8, 3, 44. in obseoenum intellectum sermo detortus est. Tacit. 1, 7. verba, vultus in erimen detorquens. Ovid. Her. 16, 89. uersis ad prospera fatis. hoc est accede tibus. Sed Horat. Epist. 2, 1, 149. Deva eoepit in rabiem verti.
17. In Orbem praeterea quod de sorma orbis dicitur, etiam decursu per orbem et translatum usurpatur de iis, quae certo spatio recurrunt, et de iis, quae o dine succedunt, der Retae nach. Similis ratio cernitur
in adiectivis, de quibus infra.
Celsus 7, 25, 1. in orbem tergus inciditur. In orbem pugnare, in orbem se defendere. vid. exempla apud Drahenti. ad Liv. 4,
316쪽
Lim. I, 17, 6. quis pug dierum spatis snsebatuν imperium, ad per omnes in orbem ibat. 3, 36, 3. Liv. 6, 4, 10. quum in sex partes divisus exercitus romanus senis horis in orbem sveeederet proelio. 5, 20, II. senae horae in orbem operi aιtributae sunt. Cf. Hei ius ad Claudian. IV Cons. IIon. 657.
18. Qia una in significet, quo quid dirigitur, idem
exprimere potest id, quo tendat oratio vel cogit alio vel iudicium, sive quo pertineat. Ita fieri poterat, ut in pro de acciperetur a grammaticis. Dicere in aliquem esse potest et de aliquo et contra aliquem et in laudem alicuius dicere.
Cie. de Ofr. I, 9, 28. itaque videndum est, ne non satis sit id, quod apud Platonem est in philosophos dielum. tibi quum librarius in eod. guelf. scriberet in philosophis, illam rationem in mente habuit, de qua p. 266. loquuti sumus. Brut. 44, 16 illa in legem Caepionis oratior quod non est in Iaudem 1egis,
sed super lege. Aliter Helorus cum Ηe ingero ad Ioc. Ossio. de Orat. E , 86, 352. quum eoenaret Simonides apud S pam cecinissetque id carmen, quod in eum scripsisset etc. Tusc. 1, 34, 84. Callimachi quidem epigramma in Umbraeiotam Cleombrotum est. ad Quint. D. 2, 6. in eam tabulam magni risus consequebantur. Sileton. Tiber. 21. versum illam in te posse dici. i. e. In te verti. Cic. p. Quint. 20, 63. fatetur enim, Alphenum - iudicium quin aeeiperet in ea ipsa verba, quae Naevius edehat, non recusasse. Hue retulerim Verba Varron. do R. r. 2, I, 2I. euius scientiae genera duo, unum tit in hominem , ad quem adhibendi mediet. i. e. tuis fur den Mensehen, wis avs Mensiam geriehiet. Plaut. Truc. I, 2, 56. quae in nos illosque, ea omnia tibi di cis. i. e. adversus. Sed Μost. I, 3, 82. si quid tu in illum bene uoles loqui, id loqui ιlaeba. Quintil. 6 I. g. optime in Veserem Cicero.
19. Sunt etiam formulae., in quibus in signiscat rem tangere aliquem, veI fieri aliquo nomine, vel T serri ad aliquid: germanico avf ei as his. Sic contra
Terent. Hec. 4, 4, 63. sumptus, quos Delitἰ in eam. Cic. in Cati L 2, 2, 4. quorum aes alienum contractum in popinam nullum rei publieae motum a me poterat. Temere correxerunt in popina. Taeit. Hist. 3, 80. sacrum eliam in exteras gentes Iegatorum tus. Senee. Octav. 961. ius in nos. Lucan. I, 406. Duili Corale
317쪽
vid. coruus ad 4, 82I. Ovid. Fast. 3, 316. arbarium eat hi euatela Din. vld. n. 22.20. Ita eo igitur directio potest esse actionis, quae aut non insensa aliquid attingit vel complectitur, aut cum ossensione coniuncta aliquem invadit. Illud alias dicitur erga, hoc contra: cf. T. II. p. 438. Drahenta ad Liv. Epit. 21. Illud cernitur in grato animo et benevolentia, hoc in qualicumque inimicitia. Disserunt i men istae praepositiones. Nam erga ponitur, ubi do
animo converso et ad aliquid flexo sermo est, in autem indicat animum directum et penetrantem et idque maiorem vim sive consilii sive actionis declarat: quamquam hoc qui loquuntur non semper respiciunt, ut in multis discrimen evanescat. Cf. Hergog. ad Sallust. Cat. 9, 2.
Ge. de Orat. I, 44, I96. quo amore ramdem inflammati esse debemus M eiusmodi patriam. 2, 40, 168. qua nos in liberos nostros indulgentia esse debemus. Orat. 38, IM. de suis factis
eo illis meritis in rempublieam aggressus est direre. Virgil. Aen. 1, 103. regina quietum aeripit in Teucros animum. ubi Servius pro Teucris. Sueton. Aug. N. illis in multorum saepe personam per gratiam et preera exorabilibus, solus magno opere contenda, ne mi pareeretur. Caes. 26. nullum - oraciorum in quemquam genua omisit.
CIO. de Nat. d. 3 , M , M. Da ad impietatem in deos, in homines adiunxit iniuriam. ad Au. 2, 22. in eos, qui haeo egerunt, impetum faeturus uidetur. Claudian. Beli. Gild. 236. in fratrest medio diaeordia muro naaeitur. Malo Barthius accepit pro in fratribua. Est contra fratres. Sallusti Cat. s, 4. qui eontra imperium in hostem pugnaverant.
Mi Coelius. Liv. 30 , 34, 13. prima aeta pulsa, in secundam pugnabat. Iustin. 3, I, 1. bello in Graeciam infelieiter gestor de quo vide infra III, 3. Tacit. Ann. 12, 32 duetus inde in
Gngos exeroitus. ubi missior. Fid. Drahenb. ad Liv. 10, 19, 3. Virgil. Aen. 5, 257. saeua - is reuma. Plaut. Aul. 3, 5, 12. in pavetores avidos altereatio est. Sueton. Caea. 12. sorte iudex in reum duetus. Tacit. Ann. 1, 7. quum in Blaesum mulis foedaque inevsavisset. Lipsius eiecit in. Florus L IR R in hos expeditionem ipse sumpsit. Liv. 7, 40, 10. ergo vos prius in me strinxeritis ferrum quam in voa ego. Ovid. Nuc. 174. atringi euuma in sua eoua videt. Dissiligod by Gorali
318쪽
uitibus Ioela non adducimur, ut eredamua etiam Livium G, 49, 12. acripsisse at gladium in Asiam non strinxissem. Tacit. Ann. II, 8. unde metua eius in eviems.
21. Ex his, quae hucusque disputavimus, facile in
telligitur, quo modo haec praepositio ad rationes casuum accedat aliorum. Ac genitivus quum eX primat rem, ad quam quid pertinet, pro eo etiam praepositio in usu patur. si deos ceremoniae apud Cic. de Leg. 1, 15. 43. sunt quae de In v. 2, 22, 66. dicuntur ceremoniae deorum. Cons. GoerenΣ. ad h. l. Terent. Eun. 3, 1, 25. quia habes imperium in bεlivas. Suspectus alic ius rei quod alii dicunt, Sallustius singulari modo expressit in fragm. apud Arusian. Messum p. 240. Lindemanu. itar Etruria Omnia cum Lepido suspecta in sumti
Dativi rationes refert an, quando res dicitur fieri ad aliquam rem relata, et id, quod dativo designatur appositum esse, accusativo significatur peli et attingi. Ac primum Verba cum praepositione in coniunguntur, quae notant, cui rei aliquid sit destinatum. Germani jur, et ubi adversa est res, Leon.
Conterantur inter go haeet Lucan. I, 306. in elassem eadit omne nemus. Statius Achiil. I, 428. eaeduntur robora elassi. Ovid. Met. 3, 618. qui requiemque modumque voee dabat remis -- Epopeus. Cui ex 203. pastor in fessos requiem dare comparat artus. Plaut. Poen. 3, 3, 32. eapiti vostro istue quidem. Ovid. Ner. 20, 127. Idio in eaput haec nostrum dominae periuria
Liv. 26, 18, ut popuIus praeo uti ereando in Nispaniam e mitia haberet. 32, 28, 10. Quintio in Macedoniam supplementum deeretum ubi alia Draventi. Sueton. Caes. 8. nisi eonsules conseritas in Ciliciam legiones - retinuissent. Llican. 2, 541. quum Catilina parauit arsuras in tecia faeea. Tacit. Ann. 2, 18. repertis inter spolia catenis, quas in Romanos ut non dubio even
Nile reter Ioeos Stat. Thoh. 5 , siri. et Lucan. 9, 160. de quibua p. 304. loquuti sumus. Oudendorpitia ad Apulei. Tom. 2. P. 16. narrat se in duobus libris vetustissimis Plinii IIist. nat. 32, 10, 36, 15. invenissor pinxit et Alexandrum Magnum fulmen tenentem in templum Ephesiae Diauae uiginti talentia. quod esti Dir den Tempet.
319쪽
Cic. in Verr. 3, 10, 25. quid est hoe utrum praetoris instit
tum in socios an is hostes Micios insani edictum atque imperium tyranni p Tacit. Ann. 2, M. venenum in Pyrrhum regem vetuerant. I2, s. at enim nova nobis in fratrum filias eonivgia. 12, 21. a optio in Domitium auctoritate Pallantis festinaturi Cic. in Vere. , 4, 41, 88. est crudelitatis, quod in luminem innocentem - novum et singulare supplicii genus exeogitauit. Dicitur natus alleui rei et in aliquam rem. vid. Dravenb. ad Liv. 9, 9, II. viris in arma natis.
Tum verba in pro dativo assumunt, quae significant rem attinere ad aliquid, alicui rei inservire, ad aliquid valere: quod Germani dicunt fur, fur et asgullig. Ita mandatum, eXemplum, donum. Cf. Wop-kens. in Actis Soc. Traieci. Tom. 2. P. 44.
Tacit. Ann. 3, 16. mandata in Germanicum. 12, 32. - relia quos data uenia. I, 78. datum in omnes provincias exemplum. Singulari modo Livius in explicanda caussa ambigua IR25, 12. in utrumque auctores sunt. i. e. Ur beides sind Geaeor manner da. Sueton. Claud. H. ius nundinarum in privato praedia a consulibus petiit. Tacit. Hist. 3, 80. sacrum etiam in exteras gentes legatorum ius. Celsus 5, 5. huic et sandarachae in Omnia eadem vis, sed .HMdius est. Liv. et, 6, 11. num etiam in deos immortales inauspieatam legem Maluisset Cic. de Leg. 1, 10, 29. itaque quaecumque eat hominis desialis, una in omnes Malet.
22. Qualitas rerum esse potest eX ratione eius rei, ad quam ipsa resertur, cuius generis sunt nomina utilitatis, potestatis, gratiae, similitudinis, alia. Quod Ger
mani Gicunt fur, 'in Hinsiche, in Ruclsitat, id Graeci Per εἰς exprimunt, Latini per in , quo relatio ad aliquid
facta exprimitur. Et recentiores scriptores more suo duo nomina substantiva in hunc modum coniungunt.
Quod vero Tacitus Ann. 6, 22. cX aequo apposuit reua, id non potest argumento esse, ut cum quibusdam censeamus in significare apud. Pro ad Ponitur, iniuncta notione progressionis. Vide n. 16.
Eurip. Oresti 533. Pora. ἐγω δὲ ταλλα μακάριος πέφυκἀνὴρ, πλὴν εἰς θυγατέρας. Tacit. Germ. 2I. utiliter in publicum. Ann. 3, 24. ualida divo Augusto in rem publieam fomtuna. 2, 59. muliaque grata in viagua usurpavit. Cic. ad. Att. Duiligod by Coost d
320쪽
2, 22. quod emem non modo iis, qui utuntur opera, sed ellam in
vulgus gratum esse sentimus. Tacit. Ann. 2, 39. nam aetate et forma haud dissimili in dominum erat. 2, 47. asperrima in Sardianos lues plurimum in eosdem misericordiae traxit. I, 28. nouissimi in culpam. Ovid. Aiuor. 2, 16,12. nonne erat in curus una puella satis. Apud Tibull. 3, 2, 5. non ego sum Frinus in hoe. esse potest in hoc cinciendunt, in hunc finem: ut Tacitus - Germ. 20. in aeeipicndis obsidibus msgis exigunt, tamquam et in animum firmius et domum latius teneant. Horat. Epist. 2, 2, 188. genius - mortalis in unumquodque caput. i. e. sterblichsur jedes eiuretne Naupl. Philit. Aul. 3, 5, 11. in maxumamillue populi partem est optimum. Tacit. Agr. δδ. pulcrum et decorum in frontem. i. o. Iur die Vorderseite. quae ibi Ualchius monet, nitingunt rem, non expediunt. Ann. II, 21. laetaque in rem publicam munia multo gaudio censoris inibantur. 12, 8. Iaelum in publicum. Liv. 34, 6, 6. in nauis administratione alia in peeundam, alia in aduersam tempestatem usui sunt. vido ibi Grouov. Ex hae ratione defendi potest codicum scriptura in Livii R2, 3. qui per annos Prope centum numquam ambigua inde in amicitiam populi romani fuerant. Dravonborchius aliena eoru-
TaeIL Ann. 12, 14. ostentui elementiae mae et in nos dehon
Taciti Ann. II, 6. qui famam in posteros praemis eloquentiae eogitavissent puleherrima. 6, 46. qudne illi non perinde eur gratia praesentium, quam in posteros ambitio. Hoc idem est quod 1, 8. primores eivitatis acripseravi, plerosque invisos sibi, aed laetantia gloriaque ad posteros. Sunt quidam loci, in quibus expediendis eriti ei satis habuerunt, ut dicerent in significare quod attinet ad rem e quo quiadem ipsa rea non explicatur. Vid. Cortius ad Cic. Epist. I. 5, 2. Ibi Iegebatur vulgor te autem videre et sentire, eamdemsdem esse hominum in tua dignitate, quam ego in meam salutem eum expertus, ex tuis litteris intellexi. Sed meIioreα libri pra hent ιn mea salute. In illis verbia diversa inesset Ellipsis r tioi sidem in tua dignitate servanda et fidem in meum salutem Con ergami quod displiceret. Petron. 77, 1. tu partim felix in amicos es: nemo timetuam tibi parem gratiam refert. Si ita Petronius acripsit, malus fuit scriptori nam loquutua eat de eo, qui gratiam amicorum erat reportaturus.