Sanctorum priscorum patrum vitæ numero centum sexagintatres, per grauissimos et probatissimos auctores conscriptæ. Et nuper per R.P.D. Aloysium Lipomanum ... in unum volumen redactæ, cum scholijs eiusdem .. Vitarum sanctorum priscorum patrum per grau

발행: 1554년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

VITA B. ATHANASII

magis ea pestis iuualesceret, praeter spem principis re insecta reuersiis est. Cumq; prissimius Imperator uideret grande periculum Christianae religioni linminere,& totis uisceribus cuperet tantis malis obsistere, con. silio grauium uirorum suscepto,Concilium apud Nicenam urbem cone abi linis Imp. g gari 6 iubet,& eX Omni pene orbe episcopos conuocans,magna d, --, o stamina ligentia,Sc regia largitate sumptus omnes opportunos, qua magnificen iustiserenuocari Ni- tissime ohiberi iubet. Et ut Eusebius Pamphilus libro tertio uitae Coim renum notam im stantini describit,uehicula publica per diuersa loca conduci statuit, mi rellige de in sese et lori; & equos, camelos Sc asellos, prout loci opportunitas com ius -- ibant te be hibebat , naueri; in portubus pisparari mandat, cibaria Pro eorum uo mi rq Ul' ' luntate, non episcopis solum presbyteris aut diaconis, clericis Sc eorum seruis,sed alijs etia quibusq; , Sc cuiusq; generis hominibus ad huiusmodi i ista, οἴ-audire congregationem uolentibus aduentare largissime prscepit exhiberi.Veneraeia concilia ad niunt ergo ea omni Penc Europa Libya& Asia sacratissimi Patres, qui Romanum post με ueluti beatorum chorus uirtutibus miris in illis relucentibus uidebantur. pertinet. Sim; decimo octauo Imperii Constantini anno pontificatus iacro Sylvestri decimo quarto, ut uerissime computauit Eusebius, in Nicena urbe congregati sunt. Et ut ipse Pamphilus eodem libro tertio de iii in Coim stantini enarrat libebat tunc aspicere Syros si nihil & Cylicos sacros antis stites,Phoenicesq; S Arabes at lite in illinos, Aguptios etiam S Th b hac Libycos simul de qui ex Mesopotamia oriuntur, atque etiam mPerside uenit Episcopus. Nec a Scythia defuerunt. Pontu, si nil iter&Asia,Phrygia Sc Pamphylia uiros probatissimos praebuerunt. Aderant

dc Thraces, Macedoneri; , Sc Achivi, & hi qui Epyrum inhabitant ut

sermo ille completus iam uidereia tur,quem in Actibus Apostoloru Lucas enarrata. Quod conuenerant Hiemiolymis eκ omnibus gentibus quς

sub coelo sunt,uiri religiosi, inter quos erant Parthi & Medi & Ela initae, ct qui habitabant Mesopotamiam, Iud in & Capsiadociam , Pontum Sc Asiam Phrygiam Sc Pamphyliam, Agyptum S patres Libyae circa Cyrenem S aduenae Romani, Iudsi quoque S proselyti,Cretes S Arabes. Veruntamen de Eusebius subdit. Non magni Dei sacerdotes Sc inbnistri illi, ut nostri conuenerant, dc sequitur: Erat siquidem in praesentichoro Episcoporuin multitudo numerum trecentoru exuperans, quos

ex presbyteris diaconis Sc acolytis innumerabiles pene conlecuti fuerant quibus omnibus imperator singulis diebus cibaria largissime pro eoru, Moluntate exhiberi parauerat.

Conuenerunt ergo ex parte Sylvestri Romani μγntifici ut in epistola ad Marcii Papam Athanasius memorat, Victor Sc Vincentius prefabyteri ipsius Apollolicae sedis legati. Conuenerunt etiam ex principat,bus aliis sedibus Episcopi, Alerander primum Alexandrini ecclesis antistes,cui maxima pars synodalis curis imminere uidebatur, qui & duxit secum Athanasium archidiaconum suum cuius diligentia oc sapientia,

Plurimi haereticorum doli atque fallaciae detegebantur adolescentem

annis,

172쪽

E DISCOPI ALEXANDRINI. τρ

annis, inscientia S sapientia canum . Ex Antiochia uero uenit Eustachius, uir magnus Sc admirabilis, qui poli mortem Philogoni j, de qfio

supra meminimus,ad eius cccletiae regimen inuitus Sc renitens omni uiri

prouincialium Episcoporum decreto adstrictus fuerat. Ab Hierosoly

mis etiam adluit A lac narius eius ciuitatis Episcopus, multarum uirtutu. Luna plurimum decoratus. At m Constantinopolitana urbe, quae Vidi sauci una riinc dicebatur, Alexander uir sanctitate nairabilis, senio grauati ita rei se non potuit. Et praetcr hos atri conuenerunt Episcopi quoruquidam diuinarii seripturam scient 1 praesitigebant, quidam sat ita te praei labant,quidam uero in utris Q his mirabiliter probabantur. Na ad G O sitis Cordubensis, qui Sc una pluribus qui . secum crant praesidebat episcopis. Habebatur etiam inter eruditissimos Eusebius Pamphili Cesarietatis Episcopus, qui ecclesiasticam historiam usque ad Conlian-

tim tempora mira uarietate Ic rerum peritia descripsit. Composuit etialibrum de temporibu , necessarium quidem, S infinita pene cura di stum. Quoi una illuna quide Rufinus, hunc uero Hieronymus in Latinus, tum t raduxit.Script it et iam libros quatuor de uita Constantini, quin rum lci tium eX omni pene Graecia uix comperire ualui. Insuper Se in munera Pene uolumina de nostra religione,ut idem attellatur Hieronymus conscripsit. Aduenerat situ lucr & Iacobus Antiochia: Mygdoniae

Episcopus qui mortuos sertur suscitas ct uiuos diuersis curasse anguoris iis, atque alia innumerabilia, ut refert Theodoricus Graecus scriptor, per cum deus operatus cit miracula. Adfuit de Nicolaus Myrrheae urbis Cilicis Episcopus,uir admirabilis Sc omnibus uirtutibus conspicuus cuius uita inclyta apud Graecos Sc Latinos notissima est . Simili ter &Pa-

Plautacitis AEgyptius episcopus, in superiori Thebaida adsuit consessor, ex illis quos Maximianus dexteris oculis essimis, Sc sinistro poplite su ciso ad metalla damnauerat. In quo tanta uirtutu inerat gratia, ut Rus nus in his libris quos ad Eusebii historiam addidit, signa per eum non minus quam dudu per Apollolos sui ille secta confirmet. Nam dc daemones

Derbo tantum fugabat, aegros sola oratione curabat, cscis uis una dicitur reddidisse,& paralyticos ad stabilitatem corporis reuocasse. inrem Constantinus in tanta ueneratione Sc asserui habuisse scribitur, ut sepius euintra Palatium euocatum complecteretur, Sc illum oculii qui in consessione fidei filerat evulsus, auidioribus osculis demulceret. Aduenerat Scta cossessoribus alius Paulus Neocefariae, ius iuxta ripas Eustatis sita es . episcopus. Is ut Theodoricus resert lixarum rabie compressus,ignito ferro ligatas manus comburi sibi ac desecari ob Christi religionem coimstantissimo animosas Ius est. I Aderant Scepistopi quidam alij, simplicitate quadam admirabili ac sanctissima decorati. Inter quos Sc Spiricon Cyprius enarretur, qui cupastor ovium fuisse etiam in episcopatu positus permansit. Et tuc qua-cam nocte cum ad caulas fures uenissent, de laqueos ut aditu educendi Tomus tertius. Pars prima. K.

173쪽

VITA B. ATHANASII

mi facerent,extendissent, uisbili is illibusdam uinculis restrim.

usque ad lucem uestit traditi tortoribus permanserunt.At senior cu oues ducturus ad pascua matutinus se ageret, uidet iuuenes absque humanis uinculis caulis pendere districtos, cic noxae causa comperta sermone a soluit, quos mente uti erat.Et ne eis inanis nocturna cedent occupatio: Tollite.inquit, o iuuenes unum uobis arietem ne sine causa uenisse uidea .

mini, ii melius prece in furto quaesiste conuenerat. Aliud Sc de eo fertur mirabile Nam hic filiam habebat Hirenetia, quae cu eis bene ministraGset, testincta est. Post cuius obitum quidam aduenit, dicens ei se quoddadepositum comendasse. Rem gest in ignomauerat pater, perquisitum in tota domo nusquain quod poscebatur inuentum est. Persi flebat ille qui iam auerat fletuq; ac lachrymis poscebat, S uitae suae se illaturum

exitium,nisi comodata reciperet,iestabatur.Permotus lachrymis sene eia sepulchrum filiae cu illo properat,atque eam nomine clamitat. iniae de sepulchro re odens, locum ubi depositum statura fuerat illo petente edocuit.Et ut dixit, compertum fuit. Alia eius gesta S mirabilia ferumtur sed haec enarrasse susticiat. Verum fama tantae congregationis & opinione comoti plurimi phialosophi, opinatissimi & nobiles dialectici in diuersis urbibus conflux runt , optates cum his sacratissimis uiris disputationes de religione de dis Dino cultu inire. Inter quos ut etiam Rufinus in dictis libris comemorat insignis quidam philosophus, per singulos dies conflictum summa

certaminis minis cum nostris agebat episcopis, uiris quidem ad ea quae moueret,non mediocriter eruditisssit conuenientibus ad audiendum doctis S literatis uiris, ingens fiebat spectaculum,nec ullo disputandi gen re philosophus a quod concludi poterat,aut constitngi,sed ubi maxime putabatur astrictus, cauta dicendi arte obiectis quςssionibus occurrens, uelut anguis lubricus laberetur. Sed ut ostenderet Deus quia non in se mone regnum Dei, sed in uirtute consistit, astitit in consessoribus quis

dam simplicissimae naturae uir, nihil aliud sciens. nisi Chris sum S hune

inlcifi m. Ut cum inter c teros auditores episcopos adesset, S uidisset philosophum insultantem nostris, dc callida se disputationis arte isectantem, poscit ab omnibus locum, uelle se paucis cum philosopho se mocinari. Tum nostri qui simplicitatem uiri,& imperitiam in sermone duntaxat nouerant, pauere & uelut pudorem quendam pati coeperunt, ne sorte apud callidos homines risui fieret. neue sancta limplicitas uicta persileret.Tamen senior & huic mouit sermonis exordium:In nomii

aliquitaesu Christi philosophe, audi qui uera sunt:Deus uniis est qui W-lum fecit Sc terram, qui l, homini quem de terr limo Armauerat,spiriatum dedit, iniuersa quς uidentur, S ius non uidentur uirtute uerbi sui creauit, & spiritus sui sanctificatione firmauit. Hoc illud uerbum S s pientia est,quem nos filium dicimus,qui humanos miseratus errores, Seper passionem mortis a Perpetua nos morte liberauit, ac resurrectione

174쪽

sua aeternam nobis contulit uita in , quem &mpe stamus iudicem om- Dium quae geriinus esse uenturum. Credis laaec ita esse philosophae s Atille uelut si nunquam ulluin contradicendi sermonem didicisset, ita stupefactus, uirtute dictorum mutus ad omnia, hoc solum respondere potuit ; Ita sibi uideri, nec aliud uerum esse suam dixerat . Tum senior, si

haec inquit ita esse credidisti, surge & sequere me, ac dominicum, &huius fidei signaculum suscipe. Et philosophus ad distipulos suos,uel ad

eos qui audiendi gratia couenerant:Audit Minquit, O eruditi uiri; D nec uerbis mecum res gelta ell,uerba uerbis opposui,& quc dicebantur, dicendi arte subuerti ; Vbi uero pro uerbis,uirtus procesiit m ore dicentis,no potuerunt uerba resistere uirtuti,nec homo aduersari potuit Deo.

Et ideo si quis uestrum potuit in his que dicta sunt,sentire qiis sensi, credat Christum,& sequatur hunc senem, ii quo loquutus est deus. Et per hunc modum plutosophus Christianus effectus ,congratulatus est se

fuisse conuictum. Interea cum cpiscoporum conuentus per dies singulos agituri deberet, admirabile quodda pthimini principis laetiim a diuersis striptoribus cnarratur. Etenim cum episcopi conuenissent, atque diuersis ex causi s ut fieri solet inter se iurgia qusdam detulissent,interpellabatur frequenter Imperato atque magis proserebantur culps,& oiserebantur libelluu ad id pro quo uentum fuerat,animos darent. At ille perpendens, quod per huiusmodi iurgia summi negocii causa seultraretur, diem certa st tuit,qtia unus quisti: episcoporum,si quid querimonis habere uideretur deserret. Et cum reaedisset,suscipit a lingulis libellos, quos simili omnes in sinu suo continens,nec in eis quid contineretur aspiciens, sic ad episcopos locutus cur Cum uos deus lacerdotes constituerit, ' potestatem ., Taradidit iudicandi de nobis,& ideo nos a uobis recte iudicamur. Vos aute i- 'S 'cum nobis a Deo D adati sitis, ab hominibus iudicari non potestis. Ob quod solius magni dei inter uos spectare iudicium, S iurgia uesti a quin tam duo, a discunque sint,ad illud diuinuin reseruentur examen. Nam conueniens n5 Li- MLe tam de est ut homo diiudicet Deos sed ille solus de quo dictum est ; Deus stetit stimi conspicuintum in synagoga Deorum in medio autem Deos diiudieat. Et ideo his omissis, illa quae ad fidem dei pertinent, absque ulla animorum contentione distinguite. Et cum haec desisset, ne ulli hominum sacerdotum simulatio innotesceret,omnes simul libellos querimoniarum iussit exuri. iis omnia cum sacerdotes intellexisten ad seipsos conuersi, abi j cientes res, qua rem fidei tractare coeperunt. Verum intransaliquata synodum Imperator tantae platatis erat ut

resert Eusebius Pamphili quod sacerdotibus Dei non posse sufficere credebat,si se diualem priberet,nisi eos & longe prserret,& ad imagine quandam ueneraretur diuinς pisentit. QSamobrem sibi in Concilio sedem collocari iussit,ut scribit T heodoricus,sedi somnium aliosv epistorix depristiorem nec sine mav iussu conuenire , t sedere audebat. Tomus tertius. Pars prima. Κ a

175쪽

Et interim ciani iam per singulos dies agitaretur conuentus, nec aliquid facile aut temere de re tanta flatuere auderent episcopi, euocabatire si e quenter Arrius in Concilium , Salii luo tractam auertioneseius discu-- tiebantur,&quid aduersum hec teneri S statui deberet,summa cuindeliberatione quaerebatur. Et cum per dies multos quςltio uerteretur nonnulli quanquani pauci & uiri quidltionibus callidi,' ob id simplicita ifidei adii et si diuersa ab atris seruire, S magna calliditate captis Arrii fa-irere uidebantur, ipsiusq; blasphemiam non aperie defendere, sed uerbis pugnant ibus contegere conabantur. in toruin altutias Perilerlitates, Atlaanasius Archidiaconus praecipuus inter csteros, detegebat disputabatq; acriter contra eos nec in aliquo eoru in calliditatem prevalere sine bat,intantum quod eius Sc aliorum uerbo Dei potentium disputationes Prsualebat, ut fortis sinus scripturis iteritas ipsa palam omnibus, ne dum

pontificibus, ct ali η Chri itianis, sed etia in gentilibus ut a quibusdam

reseruir certa appareret.Nain ut aliqui serunt dc nos ipsi eam disputationem legitarii iubente Imperatore. Probus Romanus patritius S uirili ultris ac philolophus, iudex a Conllantino inter Athanasium S A rium conti itutus aliquando suit. inu ambobus longa disputatione concertantibus intellectis, iteritatem in Athanasio, & illam consormem consequentcniq; scripturis, quas ambo inducebant, esse definiuit. Et ob id tandem in Catholica fide Chrillianus euasit. Post diaturnum ig,

tur multum 4; tractatum, Placet omnibus, ac uelut uno cunctorum ore

S coide decernitur, homoulion scribi debere, id elt, consubstantialem patri filium confiteri, idq; firmis lima pene omnium sententia pronunciatur. Deccm S septem loli tunc fuit Iedicuntur, quibus Arria fides in

gis placeret. trinsecus creatum Dei filium ex nullis extantibus, Si non, ex ipsa patris deitate progenitum confirmantes. Desertur ad Conllant,s num sacerdotalis Concili sententia ille tan w 8 a Deo prolatam uen vide quata sit r. ite. ratur Cui si quis tentasset obniti,uelut contra diuina statuta taeniciatein, xvi Cincibi auctori in milium se protestatur acturum. Sex ergo tali tum Arrio se patiunturis , t m , sententia expelli, reliqui uero undecim , Concilio inter se habito, acquiescitiat ad imper tot tanq am subscribendum manu sola, non mente. Cuius simulationis Pr cipuus

η De pMui μφης auctor extitit Eusebius Nicomediae Episcopus, qui poli haec omnum iii ecclesia scditionem innovavit. Interea piissimus Imperator p epistola, qua Oibus episcopis S popu- lis dirigit,malignit Arrium execratur,eumq; coparat impio Porphyrio, qui septe uolumina cotra religione noltra euom , digna promeruit pro gellis suis ultione consequi, ut opprobrio otius Sc execrabilis haberetur Arriuinq; deinde & coplices, Porphyrianos uocat. Madat insuper ut siqua coscriptio ab co copi lata reperiri coligerit,igiti tractat.Et conicitentibus capitalis ultionis Proponit edictu At exes tu expositionis fidei habitet in tanto Concilio,si quis noscere uoluerit tale eit ut ex historiis ecclesia-

176쪽

E DISCOPI ALEXANDRINI. τσ

sidei celebrato habetuo credimus in unu Deum patre omnipotentem, omnium uisibilium S inuisibilium factore. Et in unu dominii nostrum Iesum Clarallu filium Dei de patre natu unigeni tu lioc eli de substantia

patris, Deu in de Deo lumen de lumine,Deum veru de Deo,natum non .sectum, homousion patris,hoc est eiusdem cu patre substantiae, per quuomnia facta sunt,quae in coelo, & quae in terris. Qui propter nos, & prinpter itolim salute descendit, dc incaritatus est de spiritu iancto, & homo

sectus passus est.Et resurrexit tertia die,& ascendit in coelos. Inde uenturus iudicare uiuos dc mortuos. Et in spiritum sanctu & caetera. Eos autequi dicunt,erat aliquando quando non erat,& ante F nasceretur,n5 erat,

dc quia ex nullis subitantiis iactus est, aut ex alia subitalia dicunt esse aut conuertibilem dc comutabilem filium Dei, s anathematizat catholi Eet. 4et, Etiam anti.&apostolica ecclesia .Et praeter hanc fidei expositione, septuaginta canin quit , rauci e . nes huiusinodi concilium compilasse tellatur Athanasius in epistola ad lium alarii. . Marcum Papam,qui Sylvestro successit descripta. Et ipse beatus Papa Marcus in alia ad Allianasium epistola idide sua authoritate confirmat.

Idem Sc Papa Iulius in epistola ad Eusebium Sc alios Orientales Episcopos plura illotu capitul recensenda enarrat. Quod quia apud quosdaborii canonu numero,postea contentio non parua surrexit, quemadmodum id secutum sit,placuit explicare.

In Concilio siquidem Carthaginensi,Faustinus Potentinc urbis Episcopiis,dc Romanae ecclesiae legatus, capitulum quoddam N iceni Conciiij in medium profert. Quo lecto Allipius Catallenensis Episcopus id

qua maxime se admirari dicit, quoniam in Graecis exemplaribus id mi, nime copertum sit, quamobrein placuit Synodo Constantinopolim ad Episcopum scribere, ubi autenticu id conssilium esse dicebatur. Nec non dc ad Alexandrinu Episcopii dc Antiochenu, ut de his autentica secundum ea quae tenerent, mitterent cplaria. Ruibus in icpore susceptis, id capitulum minime copertum sertur. Nec septuaginta in his excplaribus capitula, sed tantum o uiginti duo conscripta nabebantur. Q iod quemadmoduel Ie potuerit,ex praenia Athanasii epistola potuit iudicari. Nam cu persecutionu procellis eius libri ab Arrianis lacerati dc cobivisti filerunt, Synodum Nicena,qua clerus Sc populus ut inquit imbu

batur,& maXime iam imbuti erant, in contumeliam nostram es omniuChristianosv incenderunt. Haec ille.Similiter cum Constantinopolitana

ecclesia & Antiochena longis reporibus fuerint ab haereticis occupatae, qui neduin libros quos facillime carpere potuissent,sed etiam sacerdotesct plures Laicos hanc fidem obseruantes,ad morte usq; persequebantur, non uerisimile,& polam omnibus uideo potest, illam synodum no int gram sed lacerata Sc cynfracta apud easde remansite ecclesias. Vnde de apud solam Romana ecclesiam,quae impollutam se praeseruauit, huiuscemodi synodi ueritate potuisse coperiri constat.Hos ergo sacros canones,

ct antiquam de obseruatione Paschae regulam, per qua nulla de reliquo Tomus tertius. Pars prima, Κ ι

177쪽

si soctissima regina

mirificum replum re. Ita ambitione Hiero

Iobmis conlisuxit, Mes opus malum Ecclesias marni cas et sipledidas aedificare Wt ba

uarietas ecclesjs orietur, cu sacratisiimus ille coctus statuisset, uisum est omnibus dissetuendum iam sere concilium, S ad propria remeandum. intamobre omnibus iam rite dispositis,pax atq: fides in orientis S occidentis partibus una atque eadem seritabatur.

Interim Helelia religissi principis mater per idem fere tepus diuinis admonita iussionibus,loca dominicae passionis sacratissim. quae a gentilibus idolorum spurcitiis polluta fuerant,& deturpata diligentissime ein purgari proclirat, atque lignu comperit salutiferae crucis,& clauos qui bus dominus noster fuerat affixus, 3c in eo loco io mirificu templum regia ambitione construκit. erucii non multum post ex hac luce discederet octogesimo aetatis sus anno ut Theodoricus tradidit Conflantia Constantini soror, aut Licinii fuerat uxor,statris Augusti solatiis utebatur Hinc accidit presbyterii quendam uenire in notitiam, latenter paribbus Arrii talentem qui de his nihil primo apud sororum principis aporuit. Verum ubi multa familiaritas copiam tribuit, paulatim sermonem coepit aspergere. inuidiam dicens Arrio generatam, & pro simultatibus Privatis episcopii eius rem contentiose exagitauille emulationis stimulo confixum quod Arrius apud plebem satis charus haberetur. Hec atque

hiliusmodi talia Dequentius suggerens animos Conllantis suos effecit. inae cu quarto pene anno poli dissolutione Concilii obitura uisitar tura Datre atque ab eo blande resigioseq; co laretur, extrema dicitur ab eo gratiam poposcisse iit presbyterii infamiliaritate reciperet, & quet sibi ab eo prospere & pro sallite suggererentur,audiret. Nam de se quideiam ex luce discedente ni hil curare sed pro Datris statu esse solicitam, ne serte pro innocentium poenis,regni sui pateretur eXcidium. intibus ille monitionibus a sorore susceptis, & fidelem pro se germane solicitudine

credens accomodauit aurem presbytero,& Arrio in exilium constituto, mandat ut quemadmodum de fide sentiret exponeret. Tum ille nouitatem sermonia,quos prius adinvenerat, declinans, explanationealiam simplicibus contexuit uerbis, quς non quidem sensum nostru, tamen uerba fere nostra continere, professionemq; uidebantur.Et illa diuina authoriis tale cofirmans, iusiurandum adhibuit id se credere, nec quic illam aliud uel mente sapere uel intelligere. Cuius explanationis series hcc a The dorico explicatur.

Prissimo Deoq; acceptissimo imperatori maximo Constantino A rius & alij presbyteri in exilium constituti. iniemadmodum tua pietas prccipit clementissime Imperator,sidem nostra per i sc scripta explicamus ara: talia credere Deu ipsum obtestamur: Credimus in unu Deum patre omnipotente S in dominii nostrii Iesum Christu silium eius, qui in eo ante omnia stcula natus est, Deu uerbia per que omnia facta sunt,quet in coelo,& qus in terra qui uenit,& carnem assumpsit, S passus est. Q i resurreXit,dc ascendit in coelos,& item uenturus est iudicare uiuos di mortuos. Et in spiritu lanctu carnis resurrectione. Et uita uenturi s

178쪽

ΕΡIsCOPI ALEXANDRINI. τις

culi & re u c ov. Et in una sancta ecclesiam catholica Dei, que a fianibus iis p ad fines eth Qua illide fide ex sanctis Euangeli is concepimus, dicente domino discipulis suis: Euntes docete omnes gentes,baptizantes eos in nomine patris, S filii & spiritus sancti. Et si non credimus ato sinscipimus uere patre,filium,S spiritu sanctu,quemadmodii catholica si scipit ecclesia,& sanctς edocent scriptur , quas in omnibus sequimur,i dex noster sit Deus Sc nunc & in futuro die. Quamobre piissime Iinperator clun uiri ecclesiastici simus, & side atm inte lectu recclest, sanct rumq; scripturam teneamus,abiectis superfluis atque inanibi squςstionibus unioni sanctu ecclesiς pacificos nos, S gratos tua pietate restitu ut acceptabiles Deo orationes, pro pio pacisum; tuo imperio atque genere.mente libera omnes cornuni concordia celebremus., At Imperator cu huiusmodi libellum susciperet. admiratus quidem uehementer est,& putauit unam eandemq; in ipsius, ct concilii duduingelli expositione sententiam contineri. Ob quod illum accersiri de blio iubet. Et ut apud Gricos magias autoritatis scriptor. Metaphrastes enarrat statim eum cia honore ad AleXandriam remisit, ubi tunc quoq; omne illius frustatur incoeptum.Nam cognito dolo,ab AleXandro Episcopo minime susceptus est,incitante atq; id maXime impellente Athanasio ipsius Alexandri archidiacono. inus res turbulentiam iterum per AEgyptum excitauit S latentem ii resim discooperuit nec literis etiam Imperatoris Alexander, S Athanasius ad susceptionem Arrii inclinari potuerunt. Interim Alexander beatisiuno fine ex mortali hac ct corruptibili ubia ad pristantiorem unortalemq; translatus est. Et Athanasius Alexandria & AEgypto uniuersa consem lente, episcopalis curs gubernacula sim scepit. QSi cu uir esset acerrimi ingenii, qua uigilantissimus in ecclesi sticis negoti js iam tunc i, reticis innotuerat, cu ad concilium Nicenii cu Episcopo suo sene Alexandro conuenerat.Cuius sequente uita & quere lam eiusq; gesta proatus Metaphrastes apud Gr cos diligenter exequbtur , quem fidelissime traducendo, nos omnino sequimur ubi alios non

induxerimus autores.

Statim ergo, ut eu hyretici Episcopii factum cognouerunt rati quod res indicabat, sua negotia per illius solicitudinem non facile processura,

omnibus modis qu rere aduersum eu machinas deceptionii parabant. Et eo tepore amplam comodatatem nacti, i contra eu indignatus uid batur Imperator, quia Arrium no susceperat.concilio inito ut aduersus

Christit Iudsi, cogitabant quemadmodum in de terra auferre possent. Do sublato, Arrii laeresin omnino plualere putabant, quamobrem apud principe omnimode Atlianasium tanqua indigne ad Episcopatu promotu inii mulare aggrediuntur. Et sceleru suorum ministros aliquos

de heres Meleti j sibi adiungere curauerunt, Isionem scilicet S Felicem

callinicu ct alios diuersos,qui comenta contra eum confingerent. Tomus tertius. Pars Prima. R. 4

179쪽

HM Concilium non

fuit generale, sed ne

que alicui s uigori3, quia Papa ad id conis

vocandum non interuenit authontas.

viges antiquum esse

morem ut Ecclesia noviter consimcta Iolen inter dedicentur

VITA B. ATHANASII

Primu quidem qi Episcopatu assumens indixit Agypt is uestimenta

linea Alexandrinom ecclesis conserenda.Similiter Sc aliud grauius,quoniam literis, S mandatis quibusda imperialibus contradicens, loculum auri plenum cuidam amico direxit, ut quod contra principis iussa perpetrare demolitus fit erat, ille exequeretur.Tertiit quod grauius impingit batur,tale quide suerat. Quod uir Mareothidos degebat nomine lichiuras, qui nondum ordinatus se gerebat pro presbytero, atque sacra fuerat ausus celebrare mysteria .Quod cu Athanasius a quibusda ex Mareoth, de perdidicillet milit Macharium Alexandri ne ecclesis presbyter si,quili exacte an uera essent, perquireret. Quod prs sentiens Ischiras, inde aufugiens Nicomediam ad Eusebium S coplices se contulit. Quem cuodio in Athanasium serri cognoscerent nullius inuidiam attendentes, ut Presbyterii susceperunt, promittuntq; ei episcopatus honore, si contra Athanasium crimina comentetur. Dibus ille ut libentissime annuens, confinxit Machariti Alexandrini ecclesie presbyterii missiim ab Ath, nasio in ecclesiam sua, impetu primu secisse deinde altare&sacra meimsam confregisse abstulisseq; inde calice , dc sacros libros cobussisse. inii-bus Imperatore ad iram contra Athanasium plurimit incitare conabantur,& quod sacris nissionibus obedire conlepserat,nec Arrium ut mamdauerat) ad comunionem susceperat.

Qiis audiens Imperator, in stupore adduinis, licet fidei norma fir

missune teneret, iubet .A. tamen iterii congregari concilium, no ut deside iterii disputetur, sed ut contentiones omnes S rixae iusto iudicio totaliter penitus delerentur. Verum cia Hierosolymis ad dedicationem ii Ecclesiarii ibide nouiter constructam ex omni pene orbe coire sacerdotes inuitarentur scribit ad eos, ut quae contra Athanasium inducta sunt, dili senti excutiantur iudicio. Et de Arrio, ut s expositione fidei eius cinprobarent,&eu uel per inuidiam, ut asserebat tunc circunuentum di, noscerent, uel nunc ab errore correptu clementi erga ipsum iudicio ut rentur. Quandoquide tanta fiterit conci in moderatio, ut non in persona

eius sed in dogmatu prauitatem merit lata sententia. At si inuidia causa sitisset curent pace inter illos coponere. Quod si fieri nequit, ueniat A rius Alexandriam,& ibidem super hoc discutiatur iudicium .Et cu apud Tyrii congregari primu deberent Episcopi, iubet Imperator causas has ibidem discut i, ut absq; schismate & contentione Hierosolymis sacra tractarent inysteria. Igitur trigesimo Imperri Constantini anno ex diuessis urbibus apud Tyra Episcopi conuenerunt numero seviginta, Dionysio uiro cosulari

illos congregante. Quibus congregatis S sedentibus una comes prouinciae,& plures alii, Macharius Alexandrinsecclesie pr byter uinctiis c tenis manu armata conducitur.Nec multo poli & ipse couocatur Ath

nasus,contra que instant accusatores, petentes primu discuti quod de ibneis uestimentis fuerat obiectu. Sed hanc quide calumniam,atque aliam

180쪽

EPISCOPI ALEXANDRINI. ν'

de loculo auri ad amicu misso, Apis & Macharius presbyteri Alevati,

ni apud Nicomediam cora Imperatore omnino expurgauerat ob quod literis suis Imperator accusatores grauiter increpa erat,& Athanalita in ad se uenire suadet.Quae cu in principio audientiae a tabellarijs Deo oporante oblatae filiisent in agoniam & dedecus Eusebium,& complices de

duxerunt . QSamobrem his praemissis ad obiectiim de Machario se

transferunt.

Sed ad haec primu quidem Athanasius, quos inimicos sibi manifestos probare poterat nominanter describit. Deinde declarari petit,an accusator Ischiras ut in eius libello scribebatur presbyter esset. Ad quod iud,

ces nec minimu quide uerbii respondent sed contra Macharium proclamantes,itatuunt mittendos quoidam ad usqr Mareotiaena, qui de dubiis informati,quae copererint,referant. Q uod in accusatores suos Athan sus designari uideret Togmu uidelicet & Marem,Theodo 1,Maced nium, Vrsatium proclamans de iniuriis Siniustitia protellatur,ut quos inimicos & accusatores nouerat, sibi iudices constituere uelint: nec ius lues e Macharium detineri in uinculis,& accusatore liberum esse.Ad quaecum nec consulem Dionysium super his uerbum habere itideret, sul,

trahens se a Synodo, & secreto diffugiens, Constantinopolim ad Imporatorem se contulit.

i. Interim qui ad Mareothem missi silerant, comentaria sibi pro uoluntate confingunt,& Synodus ne reditum qui de illosς expectans, tanqua aequam; insimulata uera filissent, ii communicationis sententiam in Athanasium ferunt. Et abindecu statim Hierosolyma se conferrent,ad- si m iuueniente Arrium i Eusebium una ct complices libere suscipiunt, licet ut quidam tradunt catholicis nonnulli eum recipere abnegauerint, diffinientes ipsum in concilio apud Alexandriam audiendu fore. Quaecu sic apud Hierosolyma gererentur, Athanasius adito Imperatore petit, ut quae in Tyro turbulenter & incontinue gesta sunt apud cius praesentiam examinentur.Quibus annuens Imperator,has literas ad Episcopos qui in Tyro conuenerant, dirigit. Victor Constantinus,Episcopis apud Tyrum collectis. Ignoro equi, dem, quae in uestro Concilio turbulenter & tempelluose gessistis. Et ut manifeste uidetur,ob lites S iurgia, quae contra nos S proximos nostros incessabiliter geritis iustitia & ueritas in Dei conici tum per dies singi los conculcatur. Et ideo diuina prouidentia opus est ut patefictis altercationibus uestris palam nobis uel irae inimicitiam causae innotescant .Qua obrem quibuscunq; albis omissis omni festinatione ad nolira presentiam contendite quatenus per uos ipsos que apud Tyrii gessistis, seriem ostendatis.Et subsit in eade epistola: in emadmodu equii ascendens,repente φω sacerdotibus inibus clam quos circu se habebat,assuit Athanasius,que Prima fronte O non agnosceret,eX nobilibus suis quidam enarrauit quis

esset,& quemadmodu apud Tyru ab Episcoporu concilio fuisset intuli,

Tomus tertius. Pars prima.

SEARCH

MENU NAVIGATION