장음표시 사용
103쪽
C Η o L A Magni Antonij inter cetera Fgypillumina Pitytionemedidit,quemlia redc niuitis virtutis non hominum sola opinio celabrauit sed etiam iracula longe clatius contestata sunt. Edoctus quicquid ordo Sacrae militiae deposccbat,quamuis recepto inter seper Antoniotaijs pn Mi potuis et, tamen maluit sub Ammone illius successt,i eo stipendia facere,quousque ide apud mortales ibit. Tunc longo usu militiae,& consuetudine tantorum patrum instructus Iam coepisset proprio marte dimicare,famam illico eximij ducis adeptus est. Famam discipuli plures sicuti sunt, quos ipse iunctis exemplo consiliis in castra virtutiscitissime aduersus vitiorum petulantiam,& DP monis nequitiam perduxit. Primum oportuit,alterum a vetere Antonii Ammonis gymnasio instituere, quia id memoria eorum celcherrimum a propinquis populis mire frequentabatur. Itaque mons quaesitus est horridus adeo, ut viatores e Thebaide redeuntes kedum etiam illius prospectum declinarent. Is succedentibus iniuriam rupibus scaber,& vertice erga subiectum numen incurvo,ac si pricipitium sibi ipsi minaretur, intuentium oculos fatigabat . Nihil ibi delitiarum, sed neque ad hominum usus prster speluncas, quas nuda silex varijs anfractibus ci inducta essiciebat. En hos s antrum, ruod pictor enixe studuit saxo, ac tenebris immane simulare, neque tamenitis pro horror quem longe maiorem apud vitae eius scriptores legas. otillic specus,tot palestras accipe,vel speculas, ubi aduersiis repentinos Damonis incursus quisque aduigilabat. Ortabat duli militis victus cum ipse Icci peritate; di cuique ficina inliarseratopinio fore acceptius Deo obscquium, quod maiori incommodo impenderetur. Meminerant prisci instituti, quo Iudaeorum gens iubebatur e rudi saxo, di impolito aras Deo incitare, unia . libentius loci, & vitae ruditatem nullo terrenae ambitionis ferro expolitam, Deo aram purae sinceritatis erigebant. Neque sacrificio aberat hostia incς-dem prona, ipsa obedientia, quam a Sanmele didicerant ceteris victimis pr=sam. Hanc ipsi Deo votam,Pityrioni exhibcbant. Ipse nihil discipulis. iussum volens, quod prius sibi ipsi non imperasset, aderat uniuersis incida mentum. Bis in hebdomade cibum ex pulte farinacea sumebat,quo mortem arceret magis,quam vitam produceret. Multa ipsi laus a curatione infit morum,&plurima virtus, & auctoritas in malos Genios, qui obsident humana corpora. Nam sicut olim superba coniuratione aduersus conditorem suum
104쪽
sibi ruitum, &exilium copflauerant,ita oppositam suae infuniae gloriam hu militatis in Pityrione eque oderant, ac timebant. Odium agnais in diutina satigatione ac negotio,quod ipsi, de discipulis ad aeternam vitam inceden- tibus facessebant. Timorem vidisses eorum, qui homines vexabantinam ad aspretium ipsius frementes,& vlulantes fatebantur,se in summo algore aestu re, atque importuna reluctatione ab eo sibi inserri tormenta . . Ea propter innumeri abeorum obsessione procibus beati viri exempti sunt. Apud riptores adhuc extat Pityrionis do strina,qua nostrae amitis Exorcistar,si velint, facillime infringant improbi hostis vafrkiem,ac peririnaciaminiebat. Qua do extorres ij de Gelo ad infimas telluris caueas detrusi sint, etiam a viri tibus desciuerunt;& simi hierarchice ad diuina obsequia distinguebantur, ira post lapsum retentis ad iniuriam ordinibus etiam inter se vitia dispertiuntur, quibus mortalium felicitati inuidentes,conantur eorum animos inficere, de. in contemptum depellere sui conditoris. Itaque athleram aduersus eos p gnaturum,oportere primum kab eorum viiijsinae rum seruare, atque dei de audacter obsidentes aliorum corpora exturbare , . Sic gulosem Daemonem male protriuerit, quisquis gulae lenocinia contempserit. Sic auaro spiritui imperauerit, qui in Christi pauperes exercuerit liberalitate. Qius enim arroget sibi imperium in eos,quorum ipse iugo deprimitur vel hostilibus armis incessat,quos malorum suasores sequit δε obsequijs amicos profiteture
qui ncto pene PE cribant,iatam aliquiaravis quo Athenas Aseter ora Carnobium instituisse.
107쪽
IV E M cernis quercu innixum euoluere librum diuinae Legis, Presbyterum, & inter Eremitas pr imum dignosce Eulogium, qui lectione inditat mentem sacris
rebus mancipatam ,& vultus serenitate admirabilem
morum mansuetudinem msseri. Ceteras virtutes coniRe ab ipsa sacerdoth dignitate, quam veteres Patres non prostae, sed parce admodum, & quibusdam tam
tu n viris sanctitate , χ doctrina prestantibus, atque ex uniuersa Monachorum Legione delectis, conserebant. Ita ea aetas diuinarum rerum dignitati consuluit. Verum nec Patrum opinio,neque ambitio maximi honoris, adeo
viros stimulabat,ut sponte hunc nasciperent, sed coacti maiorum imperus, &inuicti plerumque.Huius rei testes habeoalios,qui pia Episcoporum violentia Eremo abstracti, & initiati, populorum salutem curare, & prs uram animarum subire coacti sunt; alios , qui membra sibi exsecuerunt, ne ini tiarentur. Qium prosecto ex diuini cultus obseruantia exactiori, & eorum humilitate, accidisse existimo, cum sciam apud occidentales prouincias supremos aliquot ordinum Patriarchas ab ea dignitate consulto abstinuisis. Sed cum religiosa exercitationis,&diuinarum rerum apex sit ineffabile alataris Sacramentum, in quo fideles pijssimi Redemptoris sui corpus, & sam
guinem venerantur, atque spiritali inde cibo accepto ipsius intiam ad aeteranam salutem,& pKsidium aduersus hostium nequitiam consequuntur ea propter curauerant Patres in Eremo constriri Ecclesias, ubi statis diebus sacra Sinaxis ageretur, atque uniuersi Eucharistiam religiose perciperent. Itaque tametsi eadem omnium esset contentio de humilitate, & ordinis reuerentia, oportebat tamen aliquem Sacrorum Ministrum designari,qui pro libito intus Eremiticam paruitatem, extra cultu venerabiliore,diuini muneris 'le dorem tueretur. Hospes talem Eulogium tibi suadere potuissem ab ipso Sacerdotis titulo,sed alterum adhuc subi,iam Dei donum, quo illum longe illustriorem cognoscas. Nosti proprium esse ipsius Dei,& alienum ab hominum natura, aliorum cogitationes,& animo oberrantes curas perspicere. IPse tamen Eulogio dedit, ut sacris altaribus ministrans, merita culpas c
gnosceret singulorum,qui ex his participarent. Vnde maius apud quemlibet studium integritatis suis,& ab omni labe criminum expiatio. Arcuerat olima sacra Mensa,quos intellexerat occultis cessisse cupiditatibus, aut fluxa fidGerga Mysterium illud minus stare,etiam singulis aperietas,quibus suggestionibus assensissent. Siccine, aiebat, ausi estis in hanc aeterni luminis clarit,
108쪽
tem lippos oculos inundere, qui tenebris dilfidentve hactenus caecutilis Ita ad mensam Agni immaculati, quam cohortes Angelorum venerabundae circumsistunt,ac sedere vobis in animo fuit, qui inter pravas carnis cupidit, res volutati desideriorum adhuc luto sordetis e Facessite hinc,secessite,donec profanam audaciam poenitentia diluatis, & digna pro facinoris grauitate fiatisfactione promereamini inter membra illius recipi, quem visibilibus o ductum elementis impudenter adeo appetere non exhorruistis. Quis salut rem repulsam odisset, quae fulmine veritatis ad commiserationem temper, to , potius auerteret nutantes animos ab sacrilegio, quam in desperationem verteret Quis ignoraret,in verbis Eulogii Dei clementiam, quae peccatores ab aris submouebat, ne diras sceleris vltrices subirent, atque interim errores mentis,& humanae fragilitatis culpas exuerent Hac Eulogii sciteritate pio coerciti, & orationum ipsius suffragijs adiuti, sacris & gratiae reddebantur;vt nulla contumeliae,sed diuini operis tota ratio esset,quod tumor pestilens animum consecturus cuspide reuelationis incideretur, ne malo ceteros aliqua do contactu inficereti
Dd. sem. I s. ibus consentium ramenustib. 6.cap. 28. ct i Niceph. lib. II .cap. 3 3.
Haur Ammomum Longum, qui pinea Origeni a pria, aer, o sibi aure prccidera ne Episcopus initiaretur, nobilis est memoria Sancti Nilamonis, qui ne eandem digmtare uiret, Deumprecatus
e I, ut anu Usa excedere , excessuque.
Isaac Abbas ne Presbyte errefugam initiis. Abas Motues cum inuitus sacrum caracterem accepisset, tamen ad obitum ques is litareab inuit. VitasPlar. 2.cap. 78.