Elegantiores praestantium virorum satyrae, quarum titulos, & nomina auctorum, versa pagella exhibebit post praefationem. Distinguuntur in tomos duos

121쪽

que invitabiles, ct cum quadam Eecebra voluptate utiles ex quibus ingenium nostrum venustus at o amoenim Luod profecto eveniet, si de id genvi rebus ad communem vita usum pertinentibus confabulemur, de quibm in foro atque in negotiis agandis loqui non erit otium. Sane quaecumq; honeste fiunt , iucunde quoque explicentur is ut concludam , in ipsa mensa erudire honestum est , erudiri jucundum, sed si TEMPESTIVu M. Talem igitur imprimis sermonem volo, ex occasione, velut opportuno semine, enasci. Omnino ne aut praereptus aut intrusus , aut, quod utroque turpius, adfectatus videatur. Atque hactenus a re largumento ipso ptaecepta sunt Paria, ab artein dicendi quadam forma. An persequor Stilo nuper eonatus sum M si non negatis , recitabo potius, quam dicam. Prono vultu animoque cum annuerimus, pugillares. una ambustas quasdam schedas , non tam e sinu, quam e Sibyllae foculo pro is traxi e Pars Dialogi erat, in quo , ut quadratis nomina litteris eminebant, E Ru L pro WDRANfEs loquebantur Sciscitanti igitur Aderbae, Quinam illi , qui sermocinationis majestatem su

stia entiEupanti respoadit Tabutius. sodales

122쪽

sodales sunt, Elegantia ac Deliciae merae quibus an quid suavius amoeniusque Natura produxerit, jure dubites. Ego hic applaudens Verae, verae istae laudes:

habet uterque liber dicam quidquid

mereri invidiam positi, imo quidquid vincere. Sed hoc tu mihi nunc explica Tabuti. Quae scheda 8 a qua flammae injuria pap ta haec fuligo Ille serena voce, M oris, inquit, operis reliquiae sunt, quas ab incendio mitis casus servavit. Pergulam in quod in fundo Apollineo Muscum, struxeram, an vidisti vidi inquam , primo doctissimoque virorum Jo A. BAPT. Aeco ducente qui in porticu HER cu La illuni

moenissimo Naturae miraculo H DP P - Num. Iterum abutius LAEstivis hic diebus habitare, imo legere, aut scriberes, velut per amoenitatem , destina oram Bone Deus, quam multae remorae bonarum cogitationumquam nihil ab

injuria tutum In ipso nuper surgentis diei auspicio , cum antelucanus ille mi nurientium avicularum chorus sua visit mo strepitu venientem Auroram salutare tu subito caelum inhorruit, rubentem Iovis dexteram malus quidam Genius in turriculam, tectique culmen toris

si ra

123쪽

388 sit Ardere tigna, Mox ipsi plutei libellique coepere ei atque adeo totum grassante incendio Mus eum obsessum est. Ego procurrens, clina frustra saevienisti infortunio restitissem , familiam vici-n6sque excires, ut restinguendo incendio adessent adsunt, instant, , beneficio sospitali FONTIs mei flamma exis

pugnata, extremum a toto Musco fatum arcent sic vero visis injuria Vulcani repressa est,& pauculae istae schedae,

quas cernitis, velut ossa inter librorum cineres, res icties, quas mutilas fumosasque in memoriam infortunii servo.

Nunc igitur recitare incipio , o mi Dialogi praeludio, Erulpionis de sermo isne sermonem promo.

Etenim dicendi velut modi quidam partes sunt: Dissertati , Narratio, uasio. IssERERE, qui cum laude volet, laudem declinet. Vox facilis sit, velut sponte fluens gestus modicus, aut potius intra modum. Sic dicat, ut audiis Ie quoque paratum se ostendat ramo corrigi, si quis meliora Verborum pausis, atque induciis alio tum sententiae provocandae intervallo quodam sa-spendi periodi debent . ut censendi par te auditor accipiat. Semper loqui, stutatum; continuo, superbum illud naturae, hoc

124쪽

M I M. et 'hoc morbi ac facilius naturae ignoscimus , quam morbo. Quid velim, ipse colligis,stultum superbo meliorem. Hoc quoque intempestivum magis esse, quioquitur , ne quem audiat, quam eum, qui dumtaxat ut loquatur Garrire quidem utrique propositum sed cum di Leti mines alteri, ut vocem suam ubique misceat , alteri, nequis misceat ille suo strepitu, hic silentio aliorum loquax, qui strepitu, turbat ipse, aut turbatura qui silentio , vili pendere ceterorum sermonem videtur, quia non admittit Turpe etiam , loquenti silentium imperare, ut Ioquaris ipse Manu fieri, imo voce solet,in contentione quadam dicentes reprimuntur: scilicet ut mira, ut magna audiant, nec ullius ore prolata Garrulit umoris,& tumidae garrulitatis hoc praeloquium est tamquam formula sol Iennisci sed si sapimus, ab omni plane Dissertatione, imo sermone arcenda. An NARRANT praecepta quaedam praescribam Breviter. In veris serius esto, in fictis amoenus, in omnibus lumine ire vitate circumscriptits Ueteri nova pro argumento dicito aliena cum laude , tua cum modestia nec nisi verecundia reluctante Mensae quaedam vomica Aretalogus, Qvelut morbus.

125쪽

3 uis, bus. Nam ut quorundam hominum stomachus innata nausea certos cibos aversatur: ita omnium aures crepitantis Philautiae vocem. γε MPr plerumque etiam πιλνλὀγ ; facile sermoni indulget, quisquis de se loquituri alius facinora , dicta , scripti alius beneficia, obsequia scilicet amicis praestita alius

nobilitatem, gratiam, potentiam, opes equo suavis titillatio adsectum ducit, lingua sequitur, ac mentiri consuevit. Recte Plutare huc οὐ ψυλν που me ἄλ-i,

dolor est, ibi manum quis tenet, sed is δε- Iectatio vocem sibi habet, linguamque circumducit, fulcire ea semper memoriam cupiens. Itaque freno opus, praeceps ille cursus inhibendus. Ut Socratis princepto , vitandi ii cibi , qui non esurientes pelliciunt sic ii sermones , ad quos delectatio iocitat, id est, qui de nobis,&quibus nostram magis laudem , quam

aliorum voluptatem fovemus.

nem adnexam habet. Illa facilis sit, familiaris, compendio dicam, pro Onvivio veteri vero verbo, cri Δωυσον. Ad Bacchum, Ut nubeculae Solis lumen: ita

126쪽

S M. 392 ita salebros argutiae hilalitatem poculorum frangunt. Cave nec enim aliorum ingenia tetrica subtilitate torquenda sunt, ut tuum ostentes. Hoc ipsum, odium habet Plutarchus ad rem, lib. I. Sympos. Quaest. i. Eu δι rictam αυτὰς τας

siones esse debent faciliores, problemata

nota interrogationes decentes, neque nimis subtiles ne rudiores torqueantur aut avertantur. Nos vero quas non spinas

spargimus 3 Philosophi, inad Theologi

inter fercula sumus , cum sat ulli scilicet corona cincti De Deo, Meligione quaerimus, Divinae providentiae tabulas scrutamur, ea omnia , in quibus ipsis Scholae sudelit O in tempestivam pie ratem dicam, an curiositatem' Sed par eo M obiter dein EsPoNsio N addo. Hujus tria esse genera possunt, ex

Plutarcho de Garrulitates , φιλαν ωπον, λαγον. Primum , Necessarium, cum aut scires, aut nescire nos dicimus, breviterque sententiam explicamus. Secundum , Come, cum delicias addimus, responsum humanitate condimus. Tertiem, Superfluum, cum extra ripas, ut ita dicam itur,m toto garrulitatis

torrent o

127쪽

3' M II scitorrente quanto obruitur. Nihil opus praescriberes ipsa se nomina indicarat, elige & quid , Humanum illud, ridens illud, & convivii Genio amicum Sed per vestigia interrogantis ferendi gressus responti ipsa tamquam centro circino circumscribenda. Ordine fiet,

imis modo quodam fiet: ne aut qui interrogatus , praecipit et sermonem , aut qui non interroga in . praeripiat. Qui rogatus, animum sumat ac loquatur: etiam cum erraverit, laudem habet, quia obsecutus. Subrepens ille, inanem gloriolam adfectare desinat: nam sive recte respondeat , molestus, importunus praepostera ambitione futurus sive male, ridiculus. Quid si eum offensione ZOmnin b. Laeditur enim 'ui interrogat, 'ui interrogatur. Hic quasi ingenio destitutus, respondendi ignarus, mulctari silentio debeat ille 'ua-

si judicio aeger, eligere virum nesciat

aptum respondere Summa Vitandum Quinctiliani verba sunt, lib. VI. cap. m. lne petulans , ne superbum, ne loco, ne tem pori alienum, ne praeparatum , domo aliarum videatur, quod dicamm.

Lectionem hi suspendit abutius, eum levi ictu impulsi sunt ostii cardines:& ecce cum nova larva nescio, qui , ita

ipsum

128쪽

ipsum conclave immisit caput qui ut sedentes nos adspexit, repente ingressus est, singulisque per larvae nubem allubescens, mutis deliciis loquebatur Mox blando gestu manum meam prensans,

velut palpum obtrudens , mellitae grandinis nimbo sinum meum implevit. Ego admirans, Et, quis tu Iupiter, inquam, e Cimmeriis, qui tam suavi tempestate me percellis' Tum ille faciem nudans, Ecce tuus adsum, inquit, peregrino quidem habiti, non adfectu an ignotus Ego hominem intuens, quasi fides oculorum suspecta esset, Tune hic ades, inquam, o Hi L AE Et quid sibi hie ornatus Nocturni ludi sunt, ait, Bacchico ritu pompam duco, in Ci- in hac palaestra saltaturus. Veni,4 gregem meum vide. Mox aderunt quoque, qui veteres e Ponto & Ionia numeros dabunt, qui Musarum, Gratiarumque amoenum illum altero pede motum; . si arma placent, qui Pyrrhicham saltabunt. Plura iste gestu in laudem Saltationis promebat ut mihi plane videretur pedum quodam pruritu laborare. Dum huic stultitiae oculos aureique commodamus, puer Ethiops face intrat, cui noctis ipse color personam fecerat. E Comitatu HIlaei esse, gestus indicabar.

129쪽

heri accessisset, submisso tu mure ne isset quid susurrans, Amicam nominavit: ad cujus ille nomen vultum non servans, cum nutu magis quam voce salutem nobis precatus esset, larva resumpta, in coenaculum se proripuit. Tum Tabutius, Sine insania, inquit, Amor non

est; tunc, quem vidistis, ad nocturnas ineptias cevus ignis stimulat. Sed, quid est hae gymnade Co Mus gaudet, Personatos admittit, choreis adsuevit atque adeo Salios facit ipsos Convivas. longa 'pertinaci sessione Tripudia sunt, ultima totius hilatitatis velut scitamenta nisi libes , labem invenis,

peccas. Scilicet post mensae, etiam lasci. viae Sacra sunt, temulento motu obeunda Ad purpuram hic Sapientes Dionysius cogat Leges hoc PHAGE si Po- Io poscunt, ut, qui coenaverit,

saltet sed profecto, quid grave aut concinnum, ubi ebrietas numerum frangit, gressumque deformat LSaltem laudandae virgines aliquae sunt, scitulae, tenellulae; quae invito Co Mo siccaeis tamquam statuae toto convivio , ut sobriae quoque saltent Colligunt quiete lasciviam, quam motu effundantri calentem sine Libero aut Cerere venerem habent.

Iunge

130쪽

Iunge ferventem illam, masculam juventutis petulantiam , honestum aliquod tripudii genus exspecta Sunt m odisies4 Ionici gestus, obtutus, contactus, quidquid impudicitiae frons palam audet. Dubites profecth mates ebrii, an feminae sobriae magis delirent. O mores laedos sed foediores , quod consuetudine excusent ut Veniunt ad alienos, tamquam ad suos Hymenaeos , si Dis placet, virgines , Matura libidine languent pallent, pruriunt. Periit cerussa, purpurissum, melinum, siquid huiusmodi offuciarum quae exsangues, bellae sunt de lutidum ac morticinum hunc colorem stultissimo facinore adfectant. Tu Musa fave, Tare. PALLOR, verna Stygis,puerque Ditis, Vmbrarum genus, satelles Orci, Corrupti soboles pudoris, index Morborum, Nemesisque larva, lethi

Frater, invidia comes, metusque Sed nunc verna, puer genu , satelles

Lasciυε Veneru libidinisque , Amoris soboles, leporis index, Morum luxuriaque larva risu Frater, titia comes, locique . Virgo nec lepida est, nec est venusta, Qua non pallidula esse colore mortis

Et vir quaritur, atque mox adulter. Quae