Elegantiores praestantium virorum satyrae, quarum titulos, & nomina auctorum, versa pagella exhibebit post praefationem. Distinguuntur in tomos duos

발행: 1655년

분량: 726페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

1 PsTRI CAsT LLANI eit aucupium Sed quis in aliena lingua vobis tantum iuris dedit fuit olim inobservanda Latini sermonis puritate religio tanta, ut ne quidem Caesari, qui gen

tes integras Romana civitate donare poterat, unicum vocabulum, invitis Gramismaticorum siliis , Latio donare licuerit. nos vero, ceu lege soluti, nescio quas πονηρῆ κονι λαπι ineptias, ingenua venustati

sermonis anteponimus. Si quis Augustum nostri arvi elogiis orna siet, nasum obturasset ad istos verborum foetores;&Tiberius merito de nunciasset, ne se amplisis ignominiae causa nominarent.

iam vis Hercle , si Hecate aliquam

triforment, aut hominem tricorporem genere Geryonace , aut καπιτα φαλ Τυοῶνα alloquerer, dicere non dubitarem, sataean, H νε Dominationes ot honoris gratia multitudinis numerum usurispant ut unum alique --ξιοναλ- indicent, aucto numero maznitudinem exprimant esto vel Polyphemus magnitudine an propterea multu risi-nimes nisi more Nasonis Catulliani Et quis tandem in multitudinis numero honor, cum res vilistimas plerumq; omnes eodem efferantur scopae, nugae, tricae, apinae gerrae, tramae, lyrae . quisquiliae.

egregius honor, quem res nihil sibi proprium

162쪽

prium vindicantri mihi profecto videtur ne quidem δακτυλων Ei unde quaeso hec fartano loquendi venit in more 3 ait incipum consuetudines, opinor. qui cum pleraque adhibito concilio statuant, modestiae causa decretis suis, Nos, apposuerunt, ne suopte arbitrio omnia gerere viderentur. Arripuerunt occasionem Simiolae , quibus grave erat intra fortunam suam manere, Principumque personam induerunt, inultissima ambitione honorem in titulis affectarunt; quos illis damus, ut anum cuiusdam Atlanta vocamus. Atque haec origo vos sationum Ignosceti ullius si in rebus aliquantum nobis verbis utar peregrinis hic honor, Illo nondum tempore natus erat.

Qui itaque strenue Sc quantum potest vos lar, mirifice loquitur, elegantiarum

corculum est,is urbanitatis aulicae Pater Solus agnoscit discrimen personarum in quid sit inter Cecropidem .in exima plebe Quiritem, Cujus nemo queat patriam monstraro

parentis.

Q Aid agat nunc miserum Tu res illi ad

restim venit, labeat in maximam malam crucem necessiim est . aut saltem in exilium, nisi tueatur se interdicto unde vi.

163쪽

Quod si non faciat, non amplius dictio habebitur, sed ominos Bubonis vox, ad quam ingentes Titi cominuo despuant.

Lis erit gravior, quam ut ante tribunal septem vocalium agitetur Patronos equidem habebit erudit osci nam in epistolis , etiam ad Magnate ponere non verentur homines cordati,in participes Tositis sis ἀπω ἐχουρος Nec ullos offendunt, nisi quos hesterna nobilitas istarum observantiarum exactores fecit insolentissimos, cum praeter titulos nihil habeant, quo illam tueantur. Ego certe Macedonibus haut urbanior, limplicitatem amo , nec libenter per soloecismos salutor QAod si quis facit, quasi palo mihi

pectus tundit. Sed patientius fero, si luscitiosus sit, aut ebrius, quibus aliquando

Omnia gemina videntur. Si vero contingat, ut ipsus ita loqui debeam Vix horis resci me puto posse decem. Sed huic malo jam occurrere didici:

utor enim sermones, qui delicias arvi patitur, puta Belgico, Gallico, aut Italico. Sic lambitioni satisfacio in me nausea libero absque hoc esset tape starem, ut inter Simias Asellus. Hic ego , non possum, inquam , quin interpellem Ab iis gentibus, quarum uagua uteri ad evitandas latiui sermonis maculas, primuna labe S

164쪽

L ast labes illa fluxisse mihi videtur; nam pasias in cum uni loquuntur , multitudinis numerum usurpant, nisi aut lixas, aut calones appellent, quibus suum Tu reservant. Has elegantia semidocti Latio invexerunt, lene de literis se mereri existimarunt, si ejusmodi coloribus Romanae linguae locupletarent egestatem. Atque ab eodem fonte manarunt ista; Salveat Dominatio sua , Reverentia sua, Paternita sua. Non potuit se continere Sestius& exclamans, inquit Desinue Obsecro ineptiarum, aut date mihi pel- vim

Et quis obsecro tam stulte patiens , ut praeposterum hunc dictionum usum, aequo animo ferat Ar inquies, vocabula hominibus parent, non homines vocabulis. Quis dubitata ne Pyrrho quiadem: Quidni igitur pro arbitrio utantur Hercle vero, sed son abutantur. Dictionum usus penes homines est,ut aliarum rerum omnium. Nemo negaverit

liberum esse cuiq, suarum vestium usum:

Sed si quis pileum, aut galeam pedibus

inducat, capiti ocreas, aut calceos imponat, nunquid rideret crasso Vulpennius erei Ezo Democritus non suis tamen

165쪽

43M PETRI CAsTELLANI hic pleni imperare vix pollem. At vestes illa suo sibi aere comparavit' sic est. sed nullo thure litabis , ut sanus judicetur , qui sic abutitur. Qui ergo plus sibi

in dictiones, quam in vestes licere putat, ad Archigenem eat, ut media vena pertundatur sed centum, opinor, ituribus non efficiet cucurbitis, ut ambitiose capita desinant fatuari. Cum hic quieucere videretur iustine, inquam ego , est quod opponam severe ni mihi istas urbani ratis formulas damnas pares omni no reperies apud optimos latinitatis auth res. Ecce Valerius Maximus , quem non contemnes, eadem loquendi ratione suum laborem Tiberio commenda : Si prisci oratores ab Ioves t. Max. bene orsi sunt, si excellentissimi vates a numine quo principia traxerunt mea parvita eo iustius ad favorem tuum decurrerit , c.

Reponit Sestius Perge ineptiis patrocinari egregium Hercle advocatum , quita Ιοἀμηχάνων πόρους- ωζ queat. Nemo ignorat Tiberii imperium foedissimis adulationibus infame fuisset sedeas balbari solitas aestimari minus credo, quam lovem, cum pluit, per cribrum meiere in ecte igitur mea quidem sententia, Lipsius sermonem adeo servilem, cellarium a Valerio ablegat,4 expun-

166쪽

L in s. 31ctis duabus vocibus, ita scribendum censet MoIussius adfavorem tuum decurreis ro. Ab hoc sermone Borlutius Cyathum eduxit nihilo, inquit deterius mihi vinum Capit, quamvis sine solennitatibus propinatum , Qui eas superstitiose, potissimum in mensa requirit quod Graecorum versus jubet,

Si Dina poscat isse pugnos porrige. Me ver tradita cum multis dominationibus aqua non magis oblectaret, quam si quis velit posti piscem fatuas praebere mariscas. Sed ista scrupulosus observant in quos veteris comoediae dictum qua

drata

si ui nusiu hodie, crura maximus. Verissime enim Dio, Seiani arrogantiam foedo servitii spectaculo auctam incessens assirmat, eam esse adscita nobilitatis indolem, ut externa gloriae ornamenta studiose captet, ceu novae dignitati necessaria negata in contumeliam trahar, quasi per haec fortuna destruatur. Et sententiam oppid vetam multisque mihi experimentis comprobatam ad ungit;

167쪽

432 PETRI CASTELLANI dignitate aliqua eminent, neque salutationes i in requirunt, neque omisse vitio vertunt, conscii nimirum sibi, non hac contemptusui feri. At novi homines, qui nummaria , hesternaque nobilitate superbiunt non tantum in his morosi sunt, sed etiam congressus suos ambitioni donant. Si quem declaratio plebi exemit, insignia familia jactat, tanquam a Pico genus numeret, nihil in supellectile non lignatum omnia nobilitatem Domini loquuntur. Tignum , aut lapis labenti maceriae injungatur opera periit, nisi restauratoris insignia ostentent non aeque vilis annona herbae parietariae. Hic ego subridens , solenne tuum servas, nascenti nobilitati parum faves quocumque tamen sangnine fulgeas , vel ab ipsis Titanibus, vel - - ρις proavum sumas, ut

longe repetas, longeque revolvas, ad aliquem generis uino rem deveniendum erit. Isti nomen suum posteritati tradent illi isti ius , quod vos accepistis. An propter mille annos Cethego cedet novus Arpinas Tum Bor tutius Aliorsum, atque ego dixi, mea verba accipis. Neque enim dubitem Syri aut Dama: filium praeferre Getulico, vel Druso, si

Indignigenere, is praeclaro nomine tanta

I signes

vita.

168쪽

L Hvita factis gentem suam dedecoren T. Sed eos non fero, qui superbia sola nobile maguixi cum ipsi emerserint, fastidito parentum genere , in claras familias sine adoptione transeunt earumque insis nia usurpant. Et hoc, inquam ego, venia dignum trahimur omnes laudis studio,&optimus quisque maxime gloria ducitur quin, ut ait Plinius, clarorum virorum imagines mentiri, virtutis quidam amor est. Erg6ne, inquit ille, etiam prisci familiarum imagines habuerunt recens, de nostri , aut superioris aevi inventum

opinabar Antiquissimum, inquam ego;

Comperior enim, non singulorum modoli ominum, sed gentium, atque nationum

propria insignia fuisse. Primi omnium Cares , ut author est Herodotus, signa clypeis insculpsere, taleis cristas addiderunt. Quod etiam notat Scholiastes Thucydidis addi brum i unde Plinius; Scutis, qualibi ad Troiam pugnatum ere,

continebantur imagines , unde is nomen habuere clypeorum, non ut perversa Grammaticorum subtilitas voluit a luendo. nomen habuere clypeorum , in λί-

quod estsculpere. Atq; inde natum, ut etiamnum figura insigniorum scutis

imprimantur. Caeterum Lemnii toris

quem , Parthi arcum, Scythae Phialam

169쪽

baltheisferre Scythas. De Parthis Dio libro x Lix ubi tradit Phraatem cum Aia. tonii legatos audiret, aurea sella consedisse, nervumque arcus pulsasse Statius de novo Rege, ejusque insignibus. Sumere tunc arci ipsumi onerare vi

detur Patr equum.

De Lemniis expresse Valerius Flaccus libro I. Argonaut. Tata mari tunesigna refert, plenμ que movebat Armentis,nuribusque rates it barbara venis,

Et torque insigne Dei. Romani in publicis ante Marium, variarunt. Is Aquilam stabilivit Privatimve id praeter majorum imagines, quibus atria ornabant, peculiare L milia notas servarunt. Cui probando nunc unicus mihi Suetonii locus sum ciat iri Caligula cap. xxxv.familiarum insignia nobilissimo cuique ademit, Torquato to quem Cincinnato erinem, Cneio Pompeiostirpis antiquari Magni cognomen. Amplius addo morem praeferendi defunctis insignia, Mea sepulchris assigendi a Romanis haustum. Nam in funebri pompa non tau

170쪽

L in D in m. Ilitum imagines malorum ostentabant, sed etiam clypeos sit ponebant. Tacitus lib. ii annal. Cum Germanico censeretur clypeus auro magnitudine insignis inter authores eloquentia, asseruit Tiberius solitum, paremque catem dicaturum.

Huius rei primum Authorem fuiste Appium Claudium tradit Plinius Suorum ver et eos, in sacro, vel publico, velprivatim dicare primus instituit Appim Claudius , qui Conqui cum Seretilio fuit, anno urbis CCL ix. Verum id illustribus familiis usurpatum puto Plebeios a uin tem suae artis instrumenta sepulchro praefixis. Sic apud Homerum Elpenor lib. xl. Odyssi. jubet

satui in Sepulchro remum quo vivus remigabam cum meu sociu. Et apud Virgilium de Miseno. At pius Eneas ingenti mole sepulchrum Imponit, suaque arma viro, remumque

tubamque.

In antiquis inscriptionibus videre est fabrilia nitrumenta monumenti insculpta , libellam eum perpendiculo, normam, Malleum, Celaen,&similita. Ad haec Boris tutius: verum esse intelligo, quod ex te

pius audivi, plurima nos a majoribus

SEARCH

MENU NAVIGATION