장음표시 사용
451쪽
68o seu picturatis verbis, tanquam Imbalis circumferunt, quodque ingenio m erudiationi deen, ambitione, O audacia compensant Ad quem scopulum ipse quoque eo frequentius impegi, quo a summorumpos rarum excellentia, qui hoe seculo antiquorum gloriam supergressi sunt vel indolis, velfortuna mea malignitate abfui remorim. Cum tamen adeo stupiduου non sem,
ut, quod perperam ume fieret sentire nequiremo vicit nihilomim inveteratum ita Midi , ut a vasculis non abstinerem, quoties otiosam horam nanciscerer. In quo genere nee placere mἱhi unquam, nec temperamentum etiam indicerepotui. Sed vero , cum remedium omnino aliquod eis-cumspiciendum esset, ad eam rem asse id visum ea unietim fidieaei libertate ipso
me, sodales aliquot meos, qui non multum, solam tantum, quantum ego, s piunt, incesserem. Nempe ut vel convitio admoniti, ab ea gloria advocaremtu animo , oestudia inania, quasummos, incomparabilesque viros AE ternitati consecravit. Atque idcire ante biennium scripsi quiddam quasi auram non tam ut ingenii laudem quarerem, sed ut meam, meique Cluvieni vanitatem sufflaminarem. Vi-maxιme, quam icta meditatione nihilactumsit. Neque enim retineripotui, quin
452쪽
68IquIn denuo repente poeta prodire, neplane ludibrium publico non deberem, quem suu superis amici hactenua traduxerant. Qua in re aliquidsimile erat malo, quod multu solenne ea . Luamvis enim , eum in conθectu adumbrata quietis paulispersunt,sua mentas se videantur 'tandem tamen feruntur solitore tro. Sed, ut familiaribus meis conssaret, non tam eam mei iudicii, quam mali moris , Oseeuti labem esse torum hoc convitiorum plaustrum eum superioribus on junxi Id qualecunque scriptum Vir illustris, ad mitto, ut saltem, quidludicem, sentiamque intelligas, qui morbi mei vehementiam non ignorm Puto autem Disellius emendari me posse . si voluntatem meam Tuis monitis iuveris, qui praelara omnia videns, ct optans, meo tamen rem gi se eluctari nequeo. Neque vero de assectu aut studio Tu dubitare me pateris. Cum enim infinita illa eruditione admirationem, laudesque omnium excesseris candoris tamen is amoris laudibin, qua humi
453쪽
cat, e mundo exeat oportet. Ea nunc humanarum rerum ratio est. Me quod attinet, me
mini sane temporum, quibus natus sum. Novi quendam cum prudenter multa monuisset, suae tandem vernilitatis paenitentiam egisse. Non enim magis intelligebant homines quid diceret, quam si Mericana lingua locutus esset, aut Punica. Qua tamen fide pleraque hodie negotia transiguntur. Nuper enim vernacula facta est, postquam possessione Veritas deiecta cum sua sibi sorore lectissima puella, Libertate vicatim mendicare caepit Mappam jam misit Praetor doli, fallaciarum , deceptionum Megalesia sunt. Concurritur undiques aliique alios impellunt, impellunturq;. Inter haec tamen aliquot homunculi, cum , quod agant, non inveniunt, bona fide dormiunt. Hebetiores fortassis quam ut versutiis, aut dolis animi mentem accommodent. In
eptus plane Ariston fuit, qui dimidium
vitae nostrae somno perire questus est. Mihi tunc demum beatus videor, cum alto
454쪽
involvo Cura autem omnes,mmoleis
stiae diurnae adductis cortiniis facessunt. Postii die somnia mea recordor paut etiaquandoque inter amicos cantillo. Alios mores qui a me exspectat, ab eo post annos mille proximos conveniendus sum. Quo tempore si fortassis peregre abero,
imputet sibi, quod sine suffragio populi
alienae vitae censuram egit. Porro ex Α-ristotele didici, quo quisque melior sit, eo meliora eum somnia videre Admirabile est, per Morphea, quantum promo verint Philosophi. quidem cum verecundas hactenus de me sententias dixerim, parum jam a fastu absum, quod tanto autore somniorum qualitatibus viris tute metior. Nec enim profecto aut dormiendo cuiqua, aut somniando concedo. Sedri hic morbus hodie non paucos tenet Tota urbe nuper audivi aut opes, aut genus, aut facta denique sua narrantes id est vitreastacta somniorum interpretamenta. Per omnes articulos populi haec mali gangraena permeavit. Neque templis parcitur. Ubi quandoque turbulenti soporis reliquias imperitae plebi benigna manu Aristandet aliquis, aut Tiresias dispertit. Ut de Sten
455쪽
sI A. tore nihil dicam. Iam olim impune auribus nostris insanis clamoribus abutiis tur Postquam enim ad lucernam ex paedagogo nescio quae frusta ineptiarum sublegit, ea per noctem male digesta, si imprimis uxorcula latus pupugit, summo mane Sticho alicui , aut Mysidi . ex
umbone, tanquam oracula jactat. Veluti
Gallinacem cu victorse galli honen e Sunulit in digitos, primoreaque aruitia
Post quae omnia mirifice sibi placet.
Frontem hominis arrogantissimi excenties vidi. Crede mihi, tam fimbriata est, ut vel Hermaphrodito tussiciat. Sed quid somniaverim nuper, explicandum est. Nimis ambitiose evagatus sum, non tam meo vitio, quam seculi quo nemo ad ineptias, nisi magno molimine,in prolixo syrmate accedit. Proximis Eidibus, cum, ut consue vi, ad dormiendum me composui item mirifica imago quieti meae illusit. Nondum noctis meridies erat,4 visus sum in Atlantico Oceano , debili larva scapha
navigare. Nemo quaerat, unde ratem sol verim quae caussa viae, quae negotia fuerint. Ea somniorum ratio, ut non aliter constet, quam si nemini reddatur. Et praeoterea, cum dormio , mirum in modum
456쪽
PRANsus PARAT us Ss obliviosus sum post somnum autem nescio quo pacto morosior. Statim odi, si quis invisis quaestiunculis inplestus est. Haud paullo civilior Luc uir nibus aliquot , qui annis superioribus itineraria
scripserunt tanto omnino apparatu, ut,
cum vix bis mille passus promoverint, tibi sexaginta paginae legendae sint adeo sollicite singula persequuntur. Alius auis riga nomen in portae, qua egressus est, amplitudinem alius arborum numerum M villatum fenestras otiose recenset EX- pecto jam, qui quanti ocreas emerit, quis gladium fabricaverit, bigisne, an quadrigis vectus sit, qua sorbitiuncula Romachum fulserit, exponat nobis Navigabaitaque sine sociis, sine magistro Idque,
per Nerea, ἀλμέωτος, ἄωλαμίνιος Sed ad illam miseriam dormiendo perveneram.
Quid de illis censes, qui publicorum momenta consiliorum imperitis committendo salutem Reipublicae, etiam cum vigilant, profanant. Perigesiam, urbem magnam,& celebrem nemo ignorat. Ego in ea bonam aetatis meae partem exegi: sed ad postremum, cum quorundam In sol entia taederet, discessi. Invenias illic
homine caliquot stolidos atq; arrogantes, qui publica autoritate posthabita. magistratus patientiam jam olim tenta-g runta
457쪽
runt; nunc tentatam traducunt. Itaque
confertim ad diripiendam Rempubis convolatur. Nemo est, qui se non optime tenere avum posse confida tri cum plerisque vix in sentina sit locus. Neq; nihil actum est jam olim virum venerandum, lutum, ad se transtulerunt Mox, ut fit, audacia successu elata , ad subruendam dignitatem Patruerupit. Quibus proh pudor, velut insanis ac prodigis, bonis interdictum est. Ita viri graves , quique ingenium per varias scientiarum rationes direxerunt, suis rebus superesse non posse judicati sunt: postquam quorundam sapientia se ultra cinnamomum, ii per extulit. Sed, ut caeperam diceres, primo quidem levibus
auris impelli scapham sensi. E longinquo
autem Atlantis vertex mari imminebar.
Aem dum curiose speculor, quod infinitas ejus descriptiones olim legissem, ecce tibi nimbum,& grandinem, Dionitru nihil enim possum insanius dicere in bona fide poeticum. Ibi ego, quem for
tuna inter rabiem maris, caeliquef epie henderat , nugarum omnium oblitus, quo casu eo devenissem , a me requirere caepit mox etiam animo linqui. Atqueata in cymba porrectus aliquandiu acuit, donec incidens fluctus frigore aquarum
458쪽
S in m A. 87 deficiente spiritu recollegit. Mox in va- stas profundi maris voragines delatus, alternanteque fluctu ad astra revolutus, spem, operiaque, quae in arte nulla erat, a superis exposcebam. Subiit exinde co- gitatio, quanta miseria sit avaritiae , quae ad aurum, spemque lucri dubiam etiam per tempestates, .fluctus vadit Et, per Deum, quotusquisque est, qui saltem pal- leat, cum tam audacem professae mortis viam ingreditur. Istam scilicet ferociam, amor habendi miseris mortalibus perini suasit. Cur enim naviget, aut quid petae ex aliena terra, cui sua sufficit
adeo emi is quies , angustast tellus
Vt perem Medita discrimina quari ini undis, Damnaque sectatur, cumulatque pericula damnis,
Argenti vesanafames. moxprovocat ultro. Et ruit in mortem, delectaturque priores Iacturas mutare novu audacia praeceps.
Et am vile nimis placido decurrereponto Esse putat, v rosque vocare in earbasa
Sia glaciale vaga pelvm tentare carina, Hiberna Panis emotam aquilonibm unda. Excipere , in mediis agnoffcere Nerea tran-
Materiem laudis praesumit amars videri
459쪽
Dum ita mecum stomachor, animaeque prodigus , quo unda, ventusque rapiebanta feror inconsultus , subito potuisse Notos, in proximo tellurem esse animadverto Mirificus histrio Morpheus est. Et jam ex censionem fecera jam nusquam fluctus , nusquam tempestas erat. plane imago eadem , quam in quorunda orationibus agnoscimus. Qui cum insano hiatu periodos aliquot eluctati sunt, mox agno mansuetiores aenue quid, ac pullo nuper excluso simile gemunt, donec postremo in fumos abeant. Novi alios, qui ista inter se belle miscent, ut fiat cinnus Caeterum loco ipso nihil formosius. Portus vivo marmore cavatus, in
signi recessu sinum formabat Campi, qui circa erant, lauretis consiti, delicatone mori, miro ingenio prata viridantia, porrecta in longum miscebant. Per quae rivuli leni susurro trepidantes, soli virorem quasi virgulis quibusdam arrenteis distinxerant. Quae omnia dum sollicite circumspicio, tantumque solitudinem in amaenissimo loco miror, reflexis ad laevam oculis aurea columna , tu cidis conscripta literis, qualis Adamantis fulgor est, objicitur. Ubi propius accesis, cum
460쪽
si, curiosoque oculo pressius singula noto ita scriptum erat:
B. F. LIBERI PATRIS SACRA M. INStILAM POETARUM. PATRIMONIUM SI QUIS INERUDITO. PEDE. PRESSERIT NEPHELO COC CYGIAM FODERE. DAMNAS ESTO QUI CUM OPUS. ERIT EXPEDITO CARMINE INTERROGATUS. NON. RESPONDERIT BAVII FAECE S. QUOTIES EI EXCIDERIT.VERSICULUS LIGURIRE DAMNAS.
ESTO. ACCIO. IDEM. QUOD .TI-πIO IUS ESTO. Obstupefacto novitate tam putidae Ie-
piscici solens videbatur, vites nullas conspici in Bacchi insula Ardebam aut caetera audaci inquisitione cognoscere sed praecipuum carmen legis ad me pertinere arbitrabari, quod nec eruditionem in me ullam agnoscerem; lae Poetica mi-
ὲ, amicisque aliquot meis, praeter Va-
nitatem scribendi pruritum nihil su- peresset Carterum quae illa Nephelococ- cygia foret, non magis sciebam, quam, 'ritengius bonos versus facere obfir-