Doctor angelicus diuus Thomas Aquinas, diuinae voluntatis, et suiipsius in summa theologiae fidissimus interpres, atque doctrinae patrum observantissimus custos, in lucem publicam editus, a R. admodum P.F. Nicolo Arnu, Ordinis Praedicatorum, ... Tomu

21쪽

LECTORI BENEVOLO.

addiscant. Venustum illud est Philonis Iudaei effatum i Sol alti non indiget intem prete, si ipsius idoneus resis est , quippe qui nonnisi per seipsum cognosci valet. Quod de nostro , immo Ecclesiae sole

inter gloriae ne hylas refulgente verius dixerim. Huic si alienas faces accendere volueris, non illustrasse, sed potius nubem opposuisse videberis. Solus ipse sui idoneus testis est. Euapropter meam cogitationem quasi germen , sue cum S. Gregorio in Hexameron in principio , loquar in aut surculum exiguam magna arbori nempe praceptoris nonrisapientia inferam, occasioneque mihi indesuppeditata,ιanquam humore quodam irrigatus,pro viribus ramus

ejus effiar ; arbitror enim quosdam haud recte pereepisse,quid iste sibi in iis,qua ...con seri ι, propoMuerit 1 ideoque calumniaνi, quod dilucide non explicari3 ea, quae ad sacram doctrinam pertinent i hac o alia ejusmodi loquuntuν, hi mihi non videnιαν propositum Patris nostri doctrina finem intueri, qui in amplissima Eeclem po Hum frequentissimum alloquens, pro audientium intelligensia sermonem moderabatur. .ctuaresiquis ex praceptoris constito dicta usus expenderiι , nihil dabitationis xxlinquetur ι neque

enim Verborum contentiones aucupabatur,sed

simplici expositione audientium simplicitati

22쪽

se orationem suam accommodabast, at umriam tamen externa Philosiophia doctrinam

redolens peritioribus etiam satisfacerra. uamobνem eam ct imperiιi intelligebat oreruditi admirabantur. Observanti stimum

Sacri Depositi custodem ipsum dixi, quippequi, ut Augustini verbis utar dinvenit in Ecclesa, tenuit,quod didicerunt, docuit ι quod a Patribus aecepit hoc filiis tram didit. Et quia hos summE veneratus est , eorum omnium doctrinam assecutus est. Quod & in hoc opere, Deo benignε an nuente, planum fiet, dum ostendemus singulas ipsius sententias Ecclesiae,& pa trum doctrinae consonare. In hoc. pere quanta potero brevitate,& quam dilucida methodo uran hoc enim prolixitas ni

mia praestar, ut discipuli a permagnifico

sapientiae hujus convivio jejuni abscedant.Non est profecto mihi animus hinc . inde quaestiones avellere , & in unum

Theologiae tractatu congerere, nec enim desidero unius diei , aut quaestionis Τheologos, probe enim novi & ad scientiam illam veri Angelum apostatam non pervenisse,qui fortunam suam impatienter ferens, voluit in una morula similari altissimo ; M verbum divinum carnis Ira bea indutum temporis sustinuisse moras,

simul aetate i & sapientia proficiendo.

23쪽

LECTORI BENEVOLO.

Simpli utar stylo, quia ut ait Chrysologus

serm. I 8. Siscire volumus, verborum sculos non quaeramus. Eui maturitatis fructum quarit, deficit amoena camporum. Viola,rosa , lilia, narcissus, grati flores, sed gratior

panis. Seponenda ea ergo eloquentia voluptas , quando scientiae fortitudo deposcitur. Non uberes audeo polliceri fructus, quia ut cum Cypriano viis. 2. ad Donatum , dicam ; Exilis ingenii angusa mediocritas tenues admodum fruges parit ι nullis ad copiam faecundi cespitis culmis ingravescit : aggrediar tamen facultate, qua valeo , nam ct materia dicendi faeis mecum. O judiciis , in concione pro ramis opulenta facundia volubili ambitione jactetur ; cum de Domino Deo vox eu, vocis pura ceritis non eloquentia viribus nititur ad fidei argumenta , sed rebus. Accipe non

diserta , sed fortia , o rudi veritate ' plicia, & Vale.

24쪽

ARTICULORUM,

Capitum & Paragraph. hujus primae Partis Tomi I. QUAESTIO PRIMA.

De ipsa Sacra Doctrina qualis sit, & ad

quae se extendat pag. I SART. I. TRVM necessariumsit prater ph sicas disciplinas aliam doctrinam haberi. ibid.C A P. I. Sensis thuli ex ἰcatur ibid.C A p. II. Deciditur quastis. pag.2OC A P. III. Quo pacto , quave ratione ac do- . ctrinasit ad salutem necessaria. p.2 C A p. IV. Diluuntur argumenta. p. IC A P. V. De nomise ortu, progressu, ac multἰρliei Theologia divisione. ' p. 6 C A p. VI. Quanam sint Sacra Doctrina princi- p a. p. 9C A p. VI I. Vtrum Theologia principia exigant fide divina acs pernaturali suscipi. p.376. I. Argumenta contraria dissolvmtur. p.6έ-C A P. VIII. Quomodo pramisa naturalis una

25쪽

Index Quaestionum,

eum supernaturali ad assensum conclusionis theologica concurrere valeat p.7ΟC AP. IX. Sisne Theologia habἰtus enthative 'pernaturalis. p Ff. I. Quadam prasupponuntur. Ibi f. II. Statuitur conclusio ct probatur. p.79 .f. III. Solvuntur costrariorum objestiones. ART. II. Vtrum Saera Doctrina sit scientia. pag.9ι , A. C A P. I. Sitne Theologia vere stprcpriescientia. ibid. f. I. Theologiam esse vere 2 proprie scientiam ostenditur. ibid. g. II. Solvuntur argumenta contraria. p.99C A p. II. Sitne Theologia viatorum proprie sub- alternata scientia Dei ct Beatorum Z p. Io8C A P. III. Maneatne Theologia nostra in patria.

pag. II 6 . .

s. I. Quibusam suppositu deciditur quastis. ibid.

C A P. I. Quadam de unitate subjecti in esse scibili praemittuntur. ibid.C A P. II. Sacram Doctrinam ese unam Lyecie scientiam flatuitur. p. 13 C A P. III. Quomodo causa, vel eognitἰo quo altior st unisersalior , eo ad plurase dicatar

tendere. p. 3 9 f. L Solvuntur argumenta. p. 43A R T. IV. Vtrum Sacra Doctrina sit scientia pra-- - cticat p. 49 . C A P. I. Vnde sumatur ratio practici ct speculatisi in sciemiis. ' ibid.

26쪽

Articulor. Cap.& Paragraphorum . . C A p. II. Theologiam esse simul practicam ct

speculativam statuitur. p. III CAP. III. Contraria argumenta dissolvuntur. p. I 6oART. V. Verum Sacr. DocTrina sit dignior aliis scientio. p. I 66g. I. Solvuntur argumenta contraria. p. ITI

Da. p. I 84 C A P. I. Quadam pranotamur , ct Deum sub ratione absoluta Deitatis esseformale Theologia subjectum ostenditur. ibid.C A P. II. Solvuntur a gumenta contraria,tripleoque moduι cognoscendi Deum pro hoc statu assignatur, nimirum per viam causi laxiu, eminentia, ct remotionis. p. I91 A st T. VIII. Virum Theologia sit argumentativa. pag.2OQ. C A P. I. rarii errores referuntur. ibid.C A p. II. Deciditur quaestis. p.2 CAP. III. Competatne. Sacra Doctrina magis proprie uti rationibus, quam authoritatibuι,

ct quibusnam uti debeat' p.2C A p. IV. solvuntur contraria argumenta. p. 22 A R T. IX. Vtrum Sacra Scriptura debeat uti metaphoris. p. IC A p. I. QMdsis Sacra Scriptura, ct an sit pro

prie verbom Dei. ibid. S. I. Quaedampranotantur, ct hareticorum e rores referuntur. ibid. II. Statuitur conclusio ct probatW. p.a 3 Ig. III. Solvuntur contrariorum argumenta. pag. 24 I

27쪽

. . Inde X Quaestionum, CAP. II. Vtrum Sacra Seriptura quoad omnis ct singula 'siuia verba sit a Deo revelata.

CAP. V. Rectene Sacra Ocriptura utatur meta- phorii 3 p. 26SA R T. X. Vtrumoacra Scriptura sub una tittera

plures sensat habeat 3 p. 28OC A P. I. Statuitur conciso ct prιbatur. ibid.C A P. II. Solvuntux araeumenta contraria. p.286C A P. III. An sub una littera plures sensus literat es contineri p/ snt' p. 9 . I. Deciditur quastio ibid.

f. II. Solvuntur argumenta contraria. p. 298C A P. IV. An prater illos quatuor sensus detur accommodatilius. pag. OI

DE DEO.

Aia Deus sit. pag. 3O

ART. I. r Trum Deum essest per se notum

C A p. I. Quid sit aliqu-m prepc nem esse per se notam, ct qu i med/, dicatur. ibid.C A P. II. Hanc pr pstnnem , Deus est , esse per se notam secundum se , O' non quoad nos de

28쪽

Articulor. Cap. & Paragraphorum.

C A P. III. Argumenta contraria dissolvuntur. pag T. ART. II. Vtrum Deum esse sit demonstrabile. P g. 22C A P. I. Decidἰtur quastio. ibid.C A p. II. Solvuntur argumenta contraria. p.329 A R T. III. An Deus sit. ' p. 3 3 2C A P. I. i uibusamsuppositis refertur Athesarum error, Athes senique origo. ibid.C A p. II. Statuitur conclusio, ct probatur prima

ratione D. Thoma. p. 39CAP. III. Secunda ratio D. Thoma adducitur,ct. , elucidatur. p. 43C A P. IV. Tertia ratio, D. Thoma proponitur.

C A p. V. Dua ultima rat senes D. Thoma proponuntur st explicantur. P. S CAP. VI. Argumenta contraria dissolvuntur.

C A p. VII. Per quia Dei natura seu essentia metaph sice constituatμr. p. 362 f. I. oenos tituli explicatur , ct breviser quadam observationes praemittuntur. p.363- . I l. Refertur primus dicendi modus ct rejicia

6. III. Rejicitur secundus, tertius quartus , - . quintus dicendi modus. p 3 1g. IV. Kejicitur quintus dicendi modus. p. 3 8 f. V. tatuitur verasententia ex mente D.Thο-

29쪽

Index Quaestionum, Qv ES T I O TERTIA.. De simplicitate Dei. pag.ΑΙ Ι

A R T. I. urnum Deus sit Corpus. ibid.CAp. l. V Sensis inticuli breviter declaratur streferuntur varii errores. ibid.C A P. II. Statuitur conclus , ct probatur , tum authoritate, cum rationibus Divi Thoma. p g Αλ' CAP. III. Solvuntur contraria argumenta. pag.42sC A P. IV. Solvuntur instantia contra rationes D.

I. Solvuntur argumenta. p.44I'ART. III. Hiram sit idem Deus quod sa natura vel essentia. p-C A D. I. Sensιs tituli explicatur ,σ aperitur quomodo natura ct sippositum in substantias materialibus non disserre dicantur. ibid.C A p. II. Deciditur quastio , ct sisuntur argumenta contraria. p. 9A R T.IV. Vtrum in Deo sit idem essentia quod esse. p g. I 2A R T. V. Vtrum Deus sit in aliquo genere. p. 439C A P. I. Statuitur conclusio, ct probatur ex Patri- bus. . . ibid.

30쪽

Articulor. Cap. &Paragraphorum

C A p. II. Solvuntur argumenta. p.48 A R T. V IlI. mirum Deus is compositionem aliorum veniat. pag. 88

Vtrum Deus sit perfectust p g. 73

ART. I. π Trium Dressit perfectus. ibid. Ακτ II. V 'rum in Deo sint perfectiones

Omniam rerum. ' P. 98

C A p. I. Quibusliam adnotatis statuitur eonclusio D. TBoma ct rationes ejus elucidantur. . ibid.C A P. II. Quomodo rerum omnium perfectisnes in Deo sint, ostenditur. p. I. C A p. III. Solvuntur argumenta. P.FO9C A p. IV. Guomodo hujusmodi perfectiones ,seu attributa , in Deo, isterse ct ab essentia dia vina distinguantur. ' p.FI46. I. raria sententia referuntur,ct quadam pra-

notantur. ibid.

f. II. Statuitur divina attributa inter se ct abessentia non distingui realiter ex natura rei, ct authoritate probatur. . p. D 93. III. Attributa divina abinvicem , vel abessentia divina non distingui realiter ex naiatura rei , ratione dejumpta ex summa Deἱ simplicitate ostenditur. p.1 2 S