Grammatica linguæ anglicanæ. Cui præfigitur de loquela, sive de sonorum omnium loquelarium formatione, tractatus grammaticophysicus. Anno 1653 primum edita

발행: 1674년

분량: 462페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

DoeusA Sabbati Christiani. Cap. 37.

esse pollii mus ; nec aliud suppetit adiimandi medium, si sorte quod non existimo j caleuio

lapsi simus.

Hune diem nos possessione tenemus, atque per multas Annorum Centiirsas retinuimus, a& quod dici solet in Possidentis potior es rario. Si quas nos velit Possessione deturbare, meliorem oportet titulum proferre, quam quo nos tenemus. Mutare, sola dilutandi gratia, si ultum est.ὶ Si velit hie Scriptor nobis inducere necessitatem, ut ab instituto Divino, a observandi diem Judaicum continue Septimum a primo descensu Maia me, saltam si is fuerit dies Sabbati Judaici tempore Christi; i ostendat oporici, quis sit ille dies, meliori argim mento si pollit in quam Communi Traditione ; &, quo Jure nos ad eum diem obligamur, qui fuerat Cliaraeter seu Signum Distinetivum populi Judaici, quem ille censet tu ille Iuum Eo sum Dei es Eem,) ab aliis omnibus Nationibus, ut erat Ciscumciso P irror uni Abras . Qui quidem Character Distinetivus si pariter' cellaverit, quum palaes inter Wintis sit morte Christi diruptus; parili sit perlimonis nota notandi erunt, qui himus nunc o, tenderint necessitatem, α qui circum mis. Quam aliquandiu Judaeis indulgenclam cem suerunt Apolioli, sed non Gentibus inducendam.

XX XVII.

Epilogus. A B solvi jam &, quantum m ibi videtur, suis ea omnia quae etant alicujus momentis, hane tam spinantia , quae in Scriptoris . hujus Inq, dc Renicarime occurre

bant, onnilis nonnullis, quae erant alio spectantia, vel ad hominem dicta ) Idque eo susius, Propter multa quae obiter occurrebant discutienda. In quorum nonnullas siquando videamur quod non inlicior a Viris quibusdam eruditis qui has de rebus scripserunt diversa sentire; hanc veniam Sabimus petim rue vicisiim. Et quidem si ipsi vidit lent &bene penti a lent in quae tam diximus, iteri potest ut ipsi nobiscum juxta lenierint. summam reiqucd spectat; Juxta mecum sentire puto plerosque omnes, paucissimis excepti Laccat summatim recensere eorum praecipua, quae mihi cum hoc Scriptore luere disceptata. Quod Chianus, ut Deus in unione cum Patre dc Spiritu Sancto ) mundum creaverit, ego ipsi lubens conscia uo. Sed non solitaritis, ut 1 Patre di Spiritu Sancto contradisi in tus oneque ut cis Atrior dia Redem re noster, Deus simul ex Hiamo. Quippe tunc Homo nondum fuit: at Me i More inter Deum O homines, est Homo Iesiis Chiotas. Sed nec erat opus Me raro e, aut GA II 6 ante hominis Lanum : qui non contigii, nisi pes Mun

dum conditum.

coniciatio etiam, quod Deus Mundum creavit Sex diebus. Nempe, quod singulis horum Sex dierum, aliquid Creavit Deus, prout in Cap. r. Genet eos narratur. Ad qi a parte cujus que dici hoc aut illud secerit, nos nescimus: nec icimus quod tuum Hem creando impe derit. Nam Creatro quod videtur ultimum Creationis opus, in aliquanto prius erat

abibluta, quam siue diei Sexti. Erat enim illa poli adducta ad iamum, eique data in Uxorem, dia Muttimstitim institutum,&n ne Actio Nuptiadis prolata, res ite O Multi plicamini, ὶ eodem die Sexto nondum finito. conscnuo item, quod die primo, fuerunt Vespera O Maue, hoc est Tenebrae & L,i; & secundo similiter, caeterisque;) sueruntque Tenebrae sui res Luce. Sed quam is tu rant Tenebrae antequam dixit Deus, Aut L , t num praecise Hris Euodecim, non plus mi nusve, iit praesumere videtur hic Scriptor ὶ nes*imus. Nedum quod quisque dies m perirab Occa Suhs, cum nondum Sol fuerit; in quod toties ingeminat lite Seriptor. Neque quod inchoandus iit quisque dics ab occasu Solis. De quo nihil reperio in Sacris Literis. Et siquid tale occurrat apud Rabbinos Hebraeos post natum Cristum pauci liquidem, siquieorum ulli, sunt ea aetate antiquiores; in non video quin possint Chri ibani post id temporisὶ haud mutus feliciter intelligere sacra Biblia quam ipsi Judaei. Quodque tum in Veteri tum in Novo Testamento reputantur dies a Mediae Noete, potiusquam ab Occasii Solis, ine pille, certum est: Vc sim ranaque ad diem praecedentium, potius quam ad sequentem, perii

Consentio item, quod tae Septimo Remmit Deus, Ch ὶ Creunaeo refutarii; fueritque hic primus Uus sed non pirmum mommium) quo creando abii inuerit. Consciitio item, quod Diei Septimo Aue xiis, cumque Sanctific vir Deus; quicquid sit quod hisce vocibus hic significetur. Puta, bene AD aliquo dc brusca opere nunc diem celem avis de insegnis ι; iocis. Omissione de Semine Mutinis cintrismo Caput Serpora stum laeta. ) uuod diebus Octavo det Sequentibus non fecit, quamvis & his a Creando abstinuerit. Sed qua hora huius diei hoc fecerit, aut in perit Sanctificare, nescimus; nedum quod inceperit ab ipso Solis occasu. Neque etiam quod hoc liustum suerit durantectam Avocentiae ipsius Ptium ; quod contendit hic Scriptor, nulla probatione allata. sed

neque

452쪽

Cap. 77. Defenso Sabbata Christiani.

neque diserte dicitur; quod Z imus ct Eva diem illum Sanctificarunt aut Celebri unt, aut quod ii iis injunctum erat sic facere. Nedum quod ipsis iniunctum erat per omnia fusura

yecuti, diem quemque septimum celebrare continue ab iali recurrenum, de uulgum ahum, jam inde a sinem utque mu t. quod contendit hic Scriptor. Nullaque quod sciam) extant ve sit ita in historia quavis Sacra vel Profana 3 quod ullum deinceps celebratum suerit Sab batum, ante illud stas. 16. post Israelitarum I itum ex QVA; aut ipsum Num Sabbati prius usurpatum; ullamve gentem, Judaeis Exceptis, ante Clitastianismum,) tem pora tua per Hebdomadas mensii raste; neque ipso Judaeos, ame exitum illum ex AEgypto. Nolim interim pertinaciter negare propter illam retrospectionem in Quarto Praecepto iuuin rutte fuerit a pus viris in aetate prima ) Sabbatum aliquandiu celebratum, quamvis illussi non diserte dicatur, nec sic fitille constat.ὶ Et metuo ut linuentibus seculis in de

suetudinem abieri a

Concido etiam, quod post Israelitarum exitum ex o, inquiretum fuerit ipsis Ide, domadale sabbatum observandum : Nempe , diem continue Septimum a primo destansiis uitae. Sed, an dies ille Septimus, suerit Hem continue septinaus a prima Creatione , non liquet. Sed neque certum est, quod suerit hic idem contanue observatus usque ad Christi tempora, &non durante Captivitate Babilonica, aut alias; interruptus: & tandem a Nehemia restitutus ; nempe vel eo ipso die, ii tum innotuerit; vel alio sorte aliquo, si ipsius neglestiὶ interces Ierat oblivio. Neque liquet,ullam aliam Genium exceptisJudaeis ante Christi tempora, disti mille sua tempora per Herum Hebdoma as, ut solitum erat, per Menses do Annos: nedum quod Nomina dierum Meturni, SUM , D in , dici tuerunt ante nota , vel usurpata: ct quum poli Claristianismi tempora in tuerint admitti, non credo suille ab origine Idublunica, sed Akb Agica, introduc la ; iuipe tu habito ad si cin Planetas, non ad deos Ethnicos, corumve cultum. Concedo etiam in Decalogi Praecepto Luarto a Mundium elle Hebae M Subbatum ;Nempe, pos ex Labat a dies, fuisse imi tale aee Septima. Sed, quod dies ille sit inde ad finem mundi in septimus continue a primo desceno Munna, - ue astus, i non hic reperio ; nedum quod sit continue Septimus ab Orbe primum condito. Sed credo nostrum Z cum, non minus satisfacere tum Verbis tum Mentirum Quarti Praecepti; quam Judaeorum illud Sabbatum .a ducensu Manuae contanue numeratum. Eumque non minus specificatum este per praxin Grasi, & A sola um suorum, totiusque Eccle .c orsianae, a Remisectione oriati continue numeratum; in quam erat ille per Emo em 1 descensus unae. Quartum Praeceptum Gigit Diem; α Praxis Christi suorumque Apostolorum nobis indicat Quem diem. Neque minori constat evidentia, quod noster aera Dominiss diei nostri Primiὶ idem ipsie sit, qui continua serie similituria aere Dominico Nisi T D- menti: quam, quod ipsius aera Sat mi continua serie sinuatur a Judaeorum Subbaro diei sui Septimi. Eadem siquidem communi Traditione constat utrumque. Et multo quidem evidentius, quam quod noster aera Samisi sit septimus in continua serie ab Orbe pria

Interim Suscepti mei utramque partem me satis confectisse confido : Tui Dies D minicus sit , nobis observandus ; Tum, Quod ad Sabbatum Judaicum non teneamur. Quod quamvis fuerit Judaus aliquandiu indultum ut erat Circumcisio reliquique Ritus Mosaici

non erat Gentibus imponendum

Denique haec Disceptatio de observando Die Dominico a me suscepta est : non quod mihi gratum . sit cum hoc scriptore contendere, cui ego nil mali volui, aut etiamnum volo sed quod doeirmam Christianam in re magni momenti ὶ defendendam putaverim, serupulosque nonnullorum injectos animis in amovendos; verumque Dei cultum promovendum. Faxat Deus, ut optatum finem soluatit r.

bina bis

FINIS.

453쪽

PAEDO BAPTISMO

DISSERTATIO. Vt zEpistria cujusdam Anti- paedo baptistae ad D. Wallisium Scripta; Feb. 2s. IisC. Hi usque Responserta, Feb. 28. sino I 69 Aglis editae I nunc factae Latinae.

Egeram, Reverende Vir, Tractatus Tui de Salbato Christam partem Primam :Quae ita placuit, ut avide quaeretam Secunaeam Qua perlina , non potui non mirari amplam illam Ingenii mensuram, quam tibi Deus, ex bonitate sua, impertire dignatus est, prae altis multis Pus Eruditisqtie Viris; qui rem Subbasi a tehac ita tradurunt, ct contra Daeaxum Sabbatum disputarunt ea infirmitate, ut inde Sab batariis facti potius sint animi in eorum errore perseverandi. Cumque in ea verba inciderim, Ira. 91. -tum P in ea modesta, ut sui cerus erasume, ex tua potius ρω te erratum es, quam pauci mis exceptis totius muni tarditiore, pro e celebrans Drem Dominicum pi de meipso pariter cogitare; qui sentio, idestum L antes uis Baptizanaeos esse, durame Infantia; ; contra sententiam tot Eruditorum Paris baptisaxum, & Christianorum iere omnium. priue cogitare, ex mea ibrian parte Erratum esse, potius quam ex tota fere paucillimis exceptis in Communitate Chri litana, qui ex Conscientia sua ὶ PH baptismum retinent. Cumque te, Vir Clarissime, sex Communione Tua putem, Redo baptilinum approbare; ausiis sum ad te seribere, sciscitaturus, quaenam ea sint ex Sacris Literis fundamina, unde tibi satisfacias hae in re. Praecipua ratio, qua contra Paedo baptismum persuasiis sum, haec est, Quod non inve niam in Sacris Literis ὶ vel diseriis verbis, vel per naturalem aliquam di necessariam consequentiam, hanc esse Divinam Voluntatem, ut Fidelium Infantes sint, in Infantia sua Baptirandi. Non invenio, vel Praeceptum aliquod ut baptizentur οῦ vel quod Iohannes Bis risa, aut ipse Grasus, Busve Dp p quatenus apparetὶ Infantes Baptizaverim Seio quidem quod D. Hammonaeus, & D. Lugh οοι, &s prout ss tam diei volunt Arbe niensis Metraas, de tali Institutione praesumunt, in Consiletudine tune inter Iudae baptiet nisi Infantes Protelytorum; quodque Christus eatenus se accommodavit Jud eorum praxi, quo ipsos alliceret; atque inianius Inclusit in eo de Baptismate Praecepto Generali, de Gen. tibus Baptizandis, cum& Insantes fuerint pars Geutrum. Verum ino non iuvenio talem Consuetudinem in Sacris Literis memoratam, aut quod habuerit Institutionem Divinam. Et quidem si Scripta illa , unde probatum eunt talem suille apud Judaeos consuetudinem, tempore Servatoris nostri, fuerint indubiae Authoritatis ; non tamen video, cur putem Voluille Christum Paedo baptismum instituere, ut Iudaeis Infidelibus gratificari vellet; cum illi lint pars mininia Omiuum Gentiti si quidem GnDum nomine sint illic intelligendi. Ut Baptismus Rhannis de Caeli fuit, fuitque res tam singularis, ut Iudaei Iob. r. 11 . mirati sint, interrogantes, Cur Raptizas tu, si, M. Sic, quem Christus instituit Baptismus, non erat ex Traditione Iudaica, aut ex Elementis P arci Munaei; sed de Cato, atque diversus ab omni Baptisinate Judaico. , Quod Iohannes Buptlyta, ipseque Dominus mser, primo faciebant Discipulos, atque tum Diseipulos sic factos pilarabant, liquere puto ex Ita. φ. I. Sed, quod Discipulorum

horum Insanus etiam Baptiraverint, non invenio; quasi fuit lent novorum Proselytorum liberi. Ut sie fecit Dominus noller, per Apostolos suo , inter Judaeos; sic per eosdem inter Gentes: & nusquam reperio in S. Scriptura, quod Hideles Gentiles censerentur aut dicerei tur Proselyti, eo quod ellent Christiam; aut quod eorum Infantes fuerint eo nomine Baptise

rata

Poteris tu, credo, me xertiorem facere, num in more fuerit apud PMuras aliasve Cen

tes, quod Magistri celebres Diebant Baptisinate Discipulos suos initiare. Quod si fuerit, magis verisimile videretur, quod Bapti suum instituerit christus ex tali aliqua consuetudine

454쪽

dine I siqua fuit.ὶ Atque ut Ducipulorum talium liberos non ante baptirabant quam ipsi etiam Leti fuerint uicipuli; sie nee liberi Discipuloriana chrilii, magni Prophetae Dei,

nostrique Magistri, in non ante baptirandi essent quam ipsi devenerint Discipuli. illud, Ire o Meete Genus Omnes, exponitur Igar. i5. in De in uxor stim sentatim anget tim prata care omni oea Ima attiue ite a Patrum pluribus exponitur : A L nus ess, vita omnes Gemes.) Non nri cile est ut uitelligamus de baptarandis Personis abiblute Omnibus. Habemus hac verba Genus omnes in aliis s. scripturae locas, ubi non intelligitur de personis absolute Onan bus; sed, de rue Capacibus; ut illud Miruti eum G tis, & Harte Deo omnes Natimes, M. Et quidem si Baptismus fuerat modus As fac en , quod volunt aliqui ; non foret Opus Apollo lis, ut prius ab allis exigerent Resipiscentiam ci Fidem, ut Conditrones seu Qualiscationo Bamismo praevias; sed potius eos incitarciit ut Baptizarentur, in ordine ad desiti nam Fidei cc Resipiscentiae, cum reliquis quae in Mandatis dcdit Chiasius Apostolis

S prout ex aliis constat s. Scriptura locis) exclusit Christus a Baptismate Homines illos

omnim gentium, qui nondum crant rite Qualificati; hoe est, nondum Leti Dileipuli, seu Fideles Resipiscentes, ut ut sue t Fidei & Resipiscentiae capaces . Adeoque in hi nondum apparet, quod Discipulorum Infantius hie include ictitur, quamvis nondum Conditionata nee quidem Capaces ut sint Discipuli. Sie quum CV. a. d cit Apostolus Gentilibus Fidelibus, quod sint completi in Christo, cum sint in eo Circumcis Circumcisione sua, di cum eo sepulci es suscitati in Baptismo, &e. Sunt

qua hane altatum volunt, quod Baptismus suc terit in locum circumcisionas; di consoquenter, Infantes nunc Baptirandos esse, ut ante lucrant Circumcisi. Quia ego nullatenus v v eo. Nec tale quid erat ab Apostolis allegatum contra Christia nos Judaeos, quaerant, pro Circumcisione, Zelo aflecti.

8annes, Clitissusque per Diseipulos suos, Bapii sinum administrabant, dum adhuc rei a nubat circumcisio Judaeis incumbens & liberis suis. Non nego quin ni ne inferri pollit, quod Ciscumciso fuerit Fasura illius Cireuincisonis quae sine manibus lat, exuendo Corpus peccatorum carnis; sed non, quod circumcisio fue iit Baptismi sigura. Quod ii hinc probari possci; non inde tamen necessario sequeretur, ne litas observandi

hane sitatis circumstantiam auron magis quam plures alias nullusce Typi circumstantias;

iit, quod fiat Octavi tae, & in Sotis IIui istis, Sed se aptius quad abit Analogia : ut Imfantes quoad lucrum fuerim Cleu meis; sic Spirituales infames, seu Infantes in Christi , qui facti si int instar unius ex illis Parvulis, in sint Baptizandi. Illud igitur Argumentum,

ex , talis Circumflantia, cum sit mera coniectura, ninal probat. Argumentum illud ex Actione Christi heneta centis In oribus, non mihi videtur probare, Divinam voluntatem este, ut Infantes sint Baptizandi; sed contrarium potius, cum ande constare non possit quin eos dimiserit non baptaratos.

Uti dieit Christus, rabi ρti s litio is retem rus, M. id non magis inseri nectilitatem Bapti-

randi Infantes ; quam illud alterum Nis come ut carnem Fiati H minis, probat nccessitatem participanda ad Mensam Donum. Alloquitur Evangeli uni homines adultos, ct Judicii capaces : atque hi sunt quos baptizandos obligat ad eoium salutem: Atque Baptismus ille quo salvantur, est, Responsio bonae Conscientiae erga Deum : obediendo eis omnibus quae exigit Evangelium: ad quod praestandum, Infames sunt plane incapaces Atque ad silvandos infantes, potis est Deus Infantibus conferre Miserationes salvificas

immediate ; probrante fecit quam instatueretur aut Circumcisio aut Baptismus.

Prout est in casu Fidei, g tir non cre is, dum aluum. At vero, cum Infantes non magis pollini Evangelio Astentare, quam inde Dillisure, num inde concludenda est eorum minia tio λ Et quidem, si Delectus F idea non eos damnet donee sunt Fidei capaces ; multo minus eos lem tune damnabit defectus Baptismi: adeoque rationabiliter dat serri potest eousque.

Quod spectat Pi istim de S uti Suncto Aunae itineis etiamque i seris; non pollum illud aliter intelligere quam cinae renas ier: via. Ipsis si Respiseant di Baptiremur i prout eos horiatur Pentis; ) eoi umque Filiis & Filiabus, cum tuerint capaces Esletiuum Spiritus Sancta in eorum Naturales Potentias, in praestitis Resipiscentia & Obedientia Fidei. Nam vox L feri in S. Seriptura, non semper innuit Infunus; alio ui, nulla sitissent, an Israese, Nomines Ad ulti. ) Adeoque nullam hae video necestitat cra ut de Insantibus hie loci intel

ligauir.

Quod ad Sis Ararem illam spectat L erratim ex rixenu A uel, de oua agitur I Cor. . I . Illa Sanctitas i quaecunque sit 3 non magis probat Decellario, Fidelium Infantes ob eam rationem Baptirandos esse, quam, quod sanctitas illa, in reliquum Parentem Insidelem derivata, probet hune Inlidelem itidem ob eam rationem esse Baptizandum. Nam ea Libororum Sanctitas, pariter a parente Fideli in eos derivatur atque in illum parentem Insideleminon Dono Spiritus Sancti.

455쪽

Eam id sola Coriectura nititur: primo quidem quod fuerint illi e Infantes aliqui; ct iscundo, quod fiaemu Baptuau. Dicitur de Praesecto Cuper inra, quod oeta Merat ipse tu que e s Famesia; non tamen inde sequitur, quod fuerint in domo sua Infantes, quodque 2 crediderint sicut ille. Quod tamen pari probabilitate dicendum vitatur atque illi Cum itaque, Reverende Vir, nihil invenio Certitudinis aut Demonstrationis ne d eam

Probabilitatisi in Argumentis has, quae ex Scriptura produci solent pro Paedo baptismo: similis tu Argumenta producere quae plus habeant Ponderis & Demonstrationis, pro eo quod tu Verum putas; & contra ad quod tu putas Erroneum ; sed ego hactenus; Verum :. obnixe peto& submisse, ut in favorem Animae meae, & prout tu teneris ollicio Christianitatis & Conicientiae in Deum, ea talii digneris impertire, quo ab errore tali libere ur Ani ma mea. Quod, ut multum conducat meo tum Spirituali tum Temporali Mnelicio ; ita devinctum ubi obligabit, Risere e Vari Londini, Feb. 2s.

Amant Ennum Ier: C. Christranson. Oro, ut digneris, paucis lineis, Literas ad me. mittere, ad D. B. . . . . screndas, in C iterio Paulino; iroi ego eas, post tres Septimanas, exquiram. Vale.

Datam Hebri & signatam C Clari an Num hoc sit Scriptoris nomen Vcrum, an Fictitatim, haud certus scio. Fictilium puto; quia non memini me cujuspiam hominis ii Nomen ante audivisse. Atque ut non sciam, A Quo; ita nec, Quo animo scripta sit. Num modeste desiderantis Satis uetuita iri ; an Cavillandi animo adversus receptam rectitatena, ex praeiudicio prae- conceptae Opinionis in contrarium. Si posterius hoc; Respondere pollem ut simili casu Apostolus Si ua volu conrenti, sus es, nos mu lasem habemus Conques mem, nec Eciae is Ner. Atque .videntur mihi S. Scrip 1ae tali Stilo scriptae, non ut citriose captiosis gratificarentur; sed, ut modeste quaerentibus sui par est in Satisfaciant. & discere volentibus. Siquis ejus Voluntatem IV. siare isset : Mei ι de Doctrina, num sit ex Deo. Et Mites docebis Esse viam fiam. Non video quod Christiis paselle duxerit, gratificari curiose pri centibus Irenum tae Cue quale& quando ipsis placuerit, in in confirmationem Doctrinae suae : Aut, Diviti Gidini, petenti ut e M tuis mitteretur ahyias, qui Arat es suos moneret. Sed, suo tempore, sitoque modo procederet, satisfaciendo viris Discendi cupidis. Atque, in quaestione tae Aacto, contentos nos este oportebit M ab quae dicituri Certituta me; non semper exigenda est severa D moubatis Mathematica. 'Et siquid adhuc superiit Dubii in re Filii; contentos esse oportebit ea rationabili certitudine, quam nobis largitur Deus, Quid sit Veri simillius exili

mandum.

Verum ego lubens putaverim, Scriptorem hunc alio animo scripsisse; de contentum foret absque cavillis in Rationabili certitudine. Atque tum, in Quaestione praesemi quae rem tam spectat, Num Christus' usqueta in stoli, vel Ecclesia Christiana tum temporis, Baptizaverant Infantcs: Omnino manifestum est, ex una parte, non posse nos certos eile quod non ic rint cum nulla sit uspiam insinuatio quae inae speetet: ὶ Ei, contra, ni illum edi unde si imma cum. ratione Iudicemus id factum fuisse; adeoque huic confornacia r dendam elia Praxin nolitani. . Apponam Casum huic Parallelum, in alia Quaestione consimilis naturae, stit ex altero de altero judiremus, in Num admisi. tum sucrint Finnimae, & nune admittendae, participes

Sacramenti Cinnae Dominicae

Si objiciatur, Quod Christus primitus hoc celebravit Sacramentum cum solis Viris,

paue hoc edat, O de carice bibat Nec uspiam reperιmus in S. Scriptura diserte ita tam mentionem de Foeminis participantibus.

Interim mihi satis perivatum est, hac non obitime Fctione, credo, & Tib quod Foenimae tune ad participandum adnullae fuerint, & nunc admittendae. Quia nulla est in contrarium inlinuatio; eademque videatur ratio de admittendis Foemitus atque Vitu; immiteque sperandum beneficium utrisque. Erantque Finnianae pariter ae Viri Baptizatae ut ut olim non fuerim circumcisae 3 Ad & quod mutato prictumamus, quamvis non memini

456쪽

memini id diserte didium ὶ edebant de Pa chare quamvis diserte dictum sit Elia. 1 Σ. σῖ

m ha Orcumcisa, ubi circumcisi sint omnes Mares sit Ecclesiae perpetua Praxis quod non leve est indiciumὶ huic consona, A mas pariter ac Mares admiserit ad Meni in

Mi iliisque aliis in Casibus, particulares Circumstantiae supplendae praesummtur ex ra tionabilitate rei, & casbus parallelis,ὶ quamvis non discrete memorentur in Narratione F dii; prout abunde possit ostendi, si opus esset. Jam vero ut hoc praesenta casui accommod iis, Considerandum erit primo, Baptis mus' uid sit. Est utique ritus sis lennis Christo institutus pro Baptigata solenni Admissione, & Incorporatione, in Ecclesiam Christianam, ut erat Circumcisio in Ecclesiam Iudaicam; ὶ Et, Baptizau, Consecratra seu Dedicatio, in cultum Servitiumque Patris, Filii αSpiritus San ii. Et, consequenter, qui jus habent ut sic Admittantur & Consecrentur, jus itidem habent ad selennem Ritum hul as Admillionis & Dedicationis Consis andum porro, quod Christianorum Liberi, pariter jus haiant ut reputentur inmbra H lcstae Christianae'; ac Iudaeorum Liberi, Ecclesiae Iudaicae. Et, consequenter, ut sol clini formula in eam recipiantur; hoc est utrobique in Vilibilem Dei Ecclesiam. Et utrique pariter Obligati, ut Ouerantur & Dedicentur in Cultum Servitiumque Veri Dei Quippe si nihil ultra intenderetur, quam tale Promissum Conditionale, Si R si stant OCre aut hoc pariter verum esset de Liberis. Profligat illimorum ; ae Ethnicorum, pariterae Judaeorum aut Christianorum. Quam grande sit istud Privilegium, nolint hie disputare; sed quantacunque tum liberit Praeterentia Judaeorum, ea nune est Christianorum communis.

Quod ni esto: adventus Christi, reddidis et Insantum conditionem, deteriorem quam ante fuerit. Et, spectatim, illi ipsi Infantes, qui tunc in Eccletia Judaica erant Membra visibilis Ecclesiae Dei, delinerent sic cile quom huius loco succellerii Eceselia Christianae Contra quam quod insinuare videtur Christus , Sinue parvulos ad me venis' O ne prohibete. nam tabcim es Regnum Caeloum : Quod satis infinitat, etiam Parvulos capaces est e

ationis ad Gesum de luturo, adeoque ad E etiam visibilem in terris; praesertim si, per Reguum Caeliarum, hic intelligenda sit Eccles a Gog καὶ Item illud, Amym impura seu Latini vestra, minc aurem sunt Sancti. Quod manifesto innuit Sanctitatem quanoam competere Liberis, quorum testem Unus Parentum sit Fidela; quae non ibret si Inlidelis findet uterque mihi videtur tam evidens Indicium' cuiusdam Relativae Sanctitatis st: u Interes le in Vilibili Ecclesia, & cujusdam Dedicationis ad Uultum veri Dei, quod non lacile excutietur. Eaque tenuis Evasio, quasi intelligendum sit de Piole Spuria, tam imbellis est, ut quan

tum nicii videtur in ut nullius Omnino ponderis. Nam quamvis Parentum uterque sit Infidelis, non tamen Proles an de ior et Spuria. .

Coimux Ius eses Sanctificari dicitur in conjuse H Adb; hoc est, censebitum quan 'ni ad liberosὶ quasi elis; ita quidem ut hujili In delitas non impediat quin liberi censeantur Videlcs nure conjugis fidelis ) atque ut tales Baptizentur. Petis tu; Si Sanctis cetur parcns Infidelis, quidui ct Baptizetra omnino inquam in modo sua sponte velit non invibius. in verum, exinde, non censebitur In elis; sed, professione Ctis anus. Considerandum item est, quod, in Religione qualibet, reputantur Liberi, elusdem Religionis cum Parentibus, dum sub eorum cura; usquedum ipsi actu suo proprio quicquam in contrarium ollendum. Filius Judaei reputatur Judaeus; Christiam, Christianus; Ethnici, Ethnicus ; Papillis, Papisia; & de aliis pariter. Jam vero, quicquid ad Ecclesiam quatenus Ecclesiam spectat; aeque competit Ecclesiae Ju,

Micae α Christianae; & non indiget nova Institutione. Et consequenter, quod eorum Liberi sint ej iisdem Communionis Ecclesia ilicae, cum Parentibus suis; eaque Benedietio ad eos extendatur Quae toti competit Ecclesiae Visibili, Eo Irri Deus o Laberis ruis ; Illaque imo Alaasami, nunc etiam Gentia bus Inpervenit. Et quamvis omnano verum lit, quod haec Benedietio non statim jus illis facit ad Coelum,n si Grum vita sit conformis, ut nec illud, quod sint Semem Nabam: 3 Est tamen reputandum celare Privilegium, ut quod eos constitavi in gratiora Prospestu ad coelum, &majori Probabilitate obtinendi Gratiam Salvificam, quam si essent extra Ecclesiam. Atque haec Prineminentia I Ararum prae Gentibus, quam tunc habuerint, narrante Ap Italo, est omnino. Magna: non ita tamen quin Fidelis, quamvis non Judaeus, salutum

pollet per Fidem consimul; oique Insidetis, quamvis Judaeus, iit absque Fide damnandus. Quae autem tunc competebat J udaeis Praerogativa ut Eceles, Dei Vilibili) cli nune Gen

tilium item communis.

Adeo ut Jus illud Fidelium Liberis, ut sint intra pomoeria visibilis Ecelesiae,ὶ non est Nova Institutio, quasi . jam opus est et dii tincta Institutione Pindo bapti mi, praeter illam t; ὶ s ed tam antiqua quantum ego video ὶ umus ipse. Sed sol unis in Ecclis fiam Admittendi A muti cui Jus habent Infantes ut admittantur est Nova Institutio;

457쪽

olum per Circumcisionern Abrahamo injunctam ;ὶ nunc per Baptis inum ex Instituti me

nova i Instituente Christo. Adeoque ego non tam selicitus inquiro Iustitutionem Paeta baptimi, vel Ando baptismi, vel Gyna M a Dymi, uuam Instaut Oncm G ij qua, qui censendi sunt membra vii bilis Ecclesiae Christianae, sint in illam admittendi. Cardo igitur Quaestionis, quo vertitur, hic est; Num inserendi sint Inlantes iri Ecclesiam Christianam, 'ut hujus pars aliqua. Quippe, si inserendi sunt, per Baptis inum sunt inserenda; praxipiente

Christo, Discipulos facue iacite Christianos trian b, ct D cenis. Eo quod sint sitae tum Liseri, habent Pus rem; eo quod ntur, habent Pus in

ad illud quodcunque sit privilegium, ut includantur intra Parietes & Promista Visi bilis Ecclesiae. Et, quamdiu culpa vostra nos eos a Baptismo detin mus, tamdiu quantum in nobis citὶ nos eos privamus eo squodcunque sit) Beneiicio. Neque cli solummodo Pinia mm Liberorum i qmd tam mature admittantur in Conmmunionem Visibilis Ecclesiae, cum Beneficiis eo speciantibus; Dcique Servitio Cultuiquet dedicuntur: Sed Parciatum officium csi eorum ille quos peno sunt in sic eos D taxare, αι quantum in ea est ire Deo. Nec cli cur dubitemus quin habeant Parent' in Liberos suos, Ius naturale iac saciendi. Et quidem nescimus nos, Quam cito hujusmodi Dedicatio Deo acceptante feos

habeat, in Liberos, Ei lectus. Samsonem, nondum natum, devovit Mumas futurum Nam, . ranum. Er tque Samuel, a Matre sua, dum nondum Natus, Irito dicatus; dum adhuc Dians, a tu D aeuus seu Praesentarus, servitio Dei peculiari. Io Ias item dicitur antaureis uroo San Patus γα Paulus irem, & Phanues R. Iiria, nondum Nata: dc Tam

theus, a Puero.

Nec est cur dubitemus, quin o Hes multi valde Mature, aut etiam nondum Nati, habere pollini, Habitus divina: Gratiae, ipsis In sis; quorum beneficio Salvari possint, etiamsi moriamur nondum adepti in rem quam vocant i v creti vis. Quod volo, hoc est; Polle Deum, gratia tua, sic animam prae tiponere, inclinatione ad Bonum ut nos n turali pravit e) dicimur Habituali er propensi in Malum, quamvis nondum capaces O ,e

randi utrumvis. .

Nam, ut Habitualis' Corruptio quam dicimus ingrua, Peccatum per Propagationem; si e pollunt Habituales Gratis, per Infusion . amnio Inhaerentes elle, diu antequam prodet tu usus Rationis j utrumvis pollini Exerere: sicut & Facultas Rationalis, prius inest quam sint capaces excisindi Rationem. Atque eliciar inducamur ut Expialemus, saltem Speremus, gratiosam hujusmodi Oper, tionem Dei in Corde Inlantis, cx nostra tam matura quidem Dedicatione Cultui Divino.

Peculiaris autem ris ci ab ipso Christo instituta sic Devovendi quempiam seu Oil

rendi Deo, eli, Baptuatio In Nomen atque Servitium Patris, Filii, S. Spiritus Sancti. Nolim ego lubens imputare, ut Iulium Dei iudicium, ob hune neglectum ; quum quum vide. mus, Parciatum culpabium, liberos non-baptiratos, pravitati deditos & dii lutis moribus: duni amen est cui metuamus id quadanimus oriri polle ex neglectu ipsos sper Baptissumum , Ollerendi Deo, atque Educationis huic Gnformis. Nam, ut Comiptionem nati ratem se cito exeientem videmus; sic pollit Divino beneficio in lalutaris Gratia cito admindum incipere ei scelus suos edere. . Et quidem, si sic eos ficeat ouem Deo, certe debemus id

omnino iacere; ut non sit res mere arbitraria.

Atque, ut, qui adulti simili tenentur ipii se Deo dedere, ct quasi eum Deo foedus inire, illudque de tempore in tempus renovare sic pollunt Parentes dc quadem Debent, quam tum in eis est ) Liberos suos Deo dedere, eosque foedere cum ino obligare. Scimus utique apud nosὶ posse Parvulum 'tentante Parente vel Tutore recipi in

stationem Haereditatas seu Patrimonii, Leoque obligarim cliemelana cliperioris Domini. quo dependet haec haereditas, in dum tamen ipse. Parvulus nesciat quid agatur. Tale foedus ureuntes videmus Isiactitas i M. 29. 2o.ὶ tum suo nonune, tum V meia Par υHo1 um Do tvn ; α quidem tum Pi Ventum , tum is sentium illo uici Atque paris Tenoris rite putemus memorata Foedera I Nis, Asc,Pel ratain, ctyostiae ; Nempe, Deus

Is et i is Deus; urue ipsi 'putas. Atque hoc est i luminam rei quod spectat j quod proseipso init Adultus, ct pio Ipsante Parens, in Baptismo. a σEt quidem si Capaces sint infantes, aut Parentes eorum nomine, tale cum Deo faraeus imetinae ; quidni & capaces sint S gilli huius Foederis λ Et, Quidni nune Baptissim, ut olun Circumcisionis Τ Nam Infins, utrobi ue est pariter Pallivus. . Quodsi Capaces sint: non negas ipse quin hoc fieri Debeat. Quippe quod tu in contu rium obiicis, hoc saltem est, Quod intelligendum iit hoc d Persona m eoud noue in . .

Iam vero, quod Capaces fiat utώdmittantur Mumbra visibilis Ecclesi e Dei z lintque Capaces, ut servitio cultuique veri Dei deaea Mur; non video cur quis dubitare daeat: quae duo sunt Negotia Bapillim. scio quidem objici selere, quod dicitur Mar. Σ3. I p. Docere omnes Genus, Bapti res eos, doc. Adeoque D cenisus prius esse quamJBaptizo cimvs Iniantcs sunt incibices.

Aliique qui ma orem Emphasin urgent in voce μα--σκα ὶ reali ut reddere, ue cite

458쪽

e genus omnes, Raptizauras res, M. Adeoque iaciendos prius esse Di et B per Rid m si sentiam in quam Baptigemur. Atque ego quidem iacile admilcro, vocem μα-M eo non male reddi polle Disit luto seu's pulos iacit di sorte aptius quam Docete sed eorum liuae Illatio est plane erronea. Nam, Ae ius puos facite per om O poenitentiam, haud commodum sensumseret: Nam Fides & Resipiscentia sunt opera eorum qui Baptizantur, non Baptirannum, sicueorum qui Baptismum administranti Atque omnino incongruum est exilii nure fit Resit sicentiam intendi in v e . a ---. Nam Clitatius I alloquitur clost os suos . iudicans, Quid debeant Ipsi iacere, in Constituendo & Propagando ii cclesiam ,Christianam. Non, Quid debeat Christianoriim

qui iuue facere, in Ecclesia Constituta. Quippe hoc secuturum erat uiter ea quae erant Do

cenaea.

Quippe hoc ordine occurrunt verba Prosem, Di i Asfacite Gentes s res, hoe est, Discipulos Colligite ex otii bus Nationibus, vel indui creaver ex quavis natione; li Qe Judaeorum sive centium, per universum Mundum , in Laptizantes res in nomine vel j is nomen Patris, o Aiis O Speratus Som; enus eos her re omnia Y mana acu vobis.

Vel sic etiam, inuippe, qui hic vocamur Usci pus, poli dicti sunt aut, Aet. 11.26. Discipuli, Autrochiae, primum ae ciIunt orio αι; rama' os tacue apud omnes Genies;

Numquis jam e stiaret, Pportere Pucrum, prius Doceri Linguam Latinam n dum hujus peritum uile in pinii quam in Ludum Luerarium recipiatur. 8 vel Philalophiae portum

rerumque Academicarum in Juvenem, priusquam In, Academiamoad mutatui . vel, opo tere artis Mercatoria: peritum esse, antequam admittatur ut Appremacius λ Nulla in ci : sed plane contrarium. Pariter DC i admittendus est Dii caput in Scholam Christi, ut ibi Doceatur pro gradu capacitatis sive 3 quae Virum Chiilii ratum d cin Sed ; sive quis scipium Iralit ut hirius Disciplinae Dilei puluin sic liniendinu si a lub us lit & iiii auris ;ὶ sive sic a Parciatibus tradatur seti Curatoribus is huer In de in eorumpotinate perinde est quantum ad illam Artem acquirendam Et Perindecit, bue illius Artis aliquid ante sciverit, quam sic instituendus traditur discipulus; sive ejus plane rudis

sit. i , Atque hic pariter; perinde est, si u sit ea aetate puta, si Christiani proles non sit, aut fuerit hactenus a baptis ino impeditus, ut Christianismi aliquid iam didicerit; sive Jani In-lans sit, quidem nihil edoelus. Item, sive uir sit illo priore ὶ scissum Baptismo eskiat; sive ut casu posteriore i a Parentibus quos peno est; oli eratur Utrovis casu, tum

Baptizandus est, tum instituendus, prout ea hut condscio qua iam est. Sed, cur negligaui aut diliciatur Baptismus, ubi citrux obtineri pollit; nullam ego rati nem video praeiurum, si concedamus rem esse desiderabilem, dc cum aliquo benincio seu Privilegio conjunetam. Quod autem Apostolorum aetaten spectat; re .ut plurimum sic se habebat, quando illi sive Judaeos sive Gentiles ad Fidem convellerent is Non expectandum erae ut viri Adulti, quique sui auris erant, fuerintque in alia Religione Educati, vellent se Christianismo adda cere, seque ut C stianos exhibere Baptizandos, antequam hujus aliquid didiceram. Adeo que nollem ego ordini vcrborum eam vim concedere, quasi nostriceat adultum nondum baptizatum; aniae docere, modo sit discendi capax.) . Sin quamprimum suerint ipsi eatenus persuasi, ut Baptismate Christianismum amplecterentur; illoa itidem una cum seipsis j induxerunt, qui in eorum erunt potestate. Sicoria, cum familia sua; Commentaraevss, cum sua; item Familia Suphame, & ornestas cum suis; nec dubito quin idem alit S contigeridAtque ad hunc senium ego vitelligo illud Act. Σ. Resi scire O B priremini, vesrumpo ue; sive Judaei sitis, sive Gentiles; erat enim hic mixtus Conventus ex pluribus Nationibus ;ὶ In rem g em peccator ,3- m ais vos pectat promisio, o Iberos vestros, . . ' M m m 3 non

459쪽

non minus quam ad Arahamum liberosque suos,ὶ atque a Polyara vocat MI THmi Deus noster; Liberosque suos, hoc utique subintelligendinia puto. Quamvis enim non ignorem, oberrarum nomine, non semper intelligendos este solos Infantes parvulos: Attamen si nihil esuid hie intenderetur de ita tim bberis, quam de toto Mundo ; nulla foret occasio Libero nominandi; ita plena ibret, absque hoc, sen

tentia.

Jam vero, non potest cum ulla ratione praesumi, quin fuerint Parvuli in harum fami liarum aliquibus; saltenr id multo videatur magis verisimile quod in quibusdam suerint, quam quod non fuerint in earum ullas: fuerimque hic Parvuli iam cum reliquis Baptizaus p esertim cum nulla sit in contrarium inlinuatio. Quippe tali casu, ubPaltum est silentium in re Fam; rationi construum est ut pute mus, id italium tu ille quod factu erit vera limillimum: salicin cum nihil appareat in contrarium, magnaque sit in eam rem praesumptio. 'Scio quidem nonnunquam de Fide mentionem fieri in ordine ad Baptismum ; sed id est de personas Adultis. Neque semper de Fide Salvifica intelligendum est seu Gratia Fidei: sed salitat de Piresilione Fidei; Nempe, quod Consentiant, seu volites sint, Banirari; eoque se prin

nequaquam intelligendum est de ride Salvisca, veraque mentis in Deum conversione. Nam' m dicistir, quod cor usu vin rem ueris in con pectu Dei, fueritque ipse in amaris, 2 nis βίω ct nexu inrisura . Atque cgo non video quod quisquam fuerit a Baptismate repulsus, qui vellet sponte sua baptizari. Eosque ipsos, quos Iohannes vocat Prcgeniens Vberatam, Mad 3 monuit quidem, ut de Caeter Linus Merent Baptismo dignos p sed non video quod a Baptistite

repulerit, volentes baptizari.

Cumque tot Mille homines fuerint eodem die Baptizati; non putandum est quod suerint omnes singulatina Examinati, ut pollini s altem probabile, testimonium exhibere de Grat rolo mentis labitu : Sed, cum sponte sua vellent Baptizari, id indicio erat se Christia nos cenicri velle, seu Chii ani m Professa es. Cumque tua Hira Via ma, α tota P . , dc tota re is cn γω Eo m. hoc est, magna hominum Multitudo ex illis Partibus, i dicuntur Rupetiyiam exiisse, a ue ab ipso Raptizari, peccata sua consirentes : Non putandum est, quoa tanta hominum Multi . iudo suerint singulatim Examinati, de vera sua Fide & Relipticentia, in suaque particulatim confiterentia eccata : Sed, quod multorum diserta Proicilio, cum tacito reliquo rum consensu, omniumque Aelio consentanea, evidens censebatur Indicatio, quod in rem ipsam Consenseranἰ omnes.

Et quidcin via putandum videtur, quin eorum aliquammulti secum duxerim Parv los: Scimus enim quo apud eos invaluit Opinio, quod etiam Parvuli capaces fuerint Be nescii ex Benedici Prophetarum, aliorumque virorum Eximiorum. Quod liquet ex eo quod Par As in istum duxerint, tales ut qui Brachiis gestandi ellent; ut ipsis ille mavus triponeret, et ue beneHaceret; neque hoc improbat ipse, sed laudat potius.

Considerationum harum omnium E S. Scriptura depromptarum si non singulae cem santur, singulatim, Demonitrativae: Tot tamen iunctim sumptae, quarum quaeque sit summe probabilis, nihilque ne probabile quidem) pateat in contrarium; videntur mihi saltem ) iani evidens Indicatio ut fidem faciam in quaestione de Faelo quod mi se tum suerint nuptizati; .ut ego nullatenus dubitem, quin censere potius debeamus quod la detre Insantes tunc fuerint, quam quod non fuerint, censendi membra Ecclesiae Christianae olim Iudaicae ὶ non hinc exterminandi; adeoque Baptismate huic in landi, de de Facto

Cui porro subjungenda est, continua Praxis Ecclesiarum omnium Christianarum quantum liquet per quasi Sexdecim annorum Centurias : quod, in quavilone de Facto, est

magni momenti Argumentum ; seu quod dici solet in violens Praesumpti Quippe ego non scio, quod in ulla Ecclesiarum aetate, res ea in Dubium seu Quaesti nem addueta fuerit num liceat Christianoriim Infantes Baptizare,ὶ usquedum, in pta terita Centuria Avorum nostrorum aetate in aba yLe in Germania linter alia enormis coeperunt contra Ned baptimum insurgere. Cum tamen in E leliae Christianae se lis omnibus praeeedentibus, propius ad Apostoloruni tempora, non scio quod ulla tradat Historia rem fuisse controversuri.

Cum tamen, res huiusimodi in Quotidiana Praxi, si unquam in ulla Ee lesiae Christiani parte notabilem aliquam palla luem Oppositionem; fieri haud potuerit quin foret ab aliis

quo Historico memorata.

T lique casu, Perpetuum Silenti a. mihi videtur Evidens Argumentum, quod in perpe . tua

460쪽

tua praxi fuerit Paedo baptismus, jam inde ab Apostolorum temporibus ut res non contum verra. Quod si sit; non dubitandum videtur quin& eorum temporibus obtinuit. Mescio quicquam quod cum ulla probabilitatis specie in contrarium obtendi solet, cur contra sentiamus. Siqui eorum, qui non fuerint Christianorum liberi sed ab Ethnicismo vel Judaismo ad Christianismum conversi ὶ Baptismum suum plus Jullo distulerint; id sua culpa iactumelle puto. Quod si quis pertinaciter sentire velit, quod Petrus, Paulus , non habuerint, uterque, Duas Manus, atque in quaque manu, Quinque Digitos, eo Quod nusquam quod sciam in in S. Scripturis dicitur, quod sic habuerint: adeoque putandum potius sit, quod non habueri ut, quam quod habuerint: non erit me penes huic satisfacere. Haec sunt Cogitata mea, hae in re, raptim scripta. Det Deus ut ipso annuenteὶ tibi satisfacianti Tuusario Domino C. Christolo, apud D. R. . . in Coemit. Paulino.

FINI S.

SEARCH

MENU NAVIGATION