Iacobi Sadoleti episcopi Carpentoracensis, ... de bello Turcis inferendo, oratio. Eiusdem argumenti, Othonis Brunfelsii Ad Christianos principes oratio. Iacobi Fontani De Rhodi expugnatione epistola. Petri Nannii Alcmariani Declamatio. Lodouici Viuis

발행: 1538년

분량: 251페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

- ---

DE VITA SUB TVRCA. Ut fixum stipitem altius demittebant. Nulaeta in terra decidebat cruoris martyris stili la, ex qua non centum Christiani uidearentur surgere, adeo erat emcax sanctus illecruor, qui exemplo principis & autoris sui,pro ipse eodem libenter fundebais tuta Iam ad permovendos saxeos illos referreos homines, quam erat illud ualiduuidere constantiam profitentiui uidurarum duriore stangeretur, intueri robur humano maius,plane coeleste, & diuinitus adiutum Philippus Vostrensis princeps Romanus, ad annum V. c. milliamum, Christianu nomen magis est proasessus, quam praestitit pietatem . Insecuti nihilo secius principes idem in nomen Christianum exercuerunt odium, quod superiores Decius, Diocletianus,Maxeratius&alii. Primus bona fide baptisatus 'est Constantinus,fuit dies ille, nesi io an tam ecclesis prosper, quam multis se santissim posset . Certe D. Hieronymus inuitaMalchi Monachi,non perinde uide

232쪽

232 DE VITA s v v v v Rcg tur esseillo facto istin.Ces aest enim martyrium,id est,fidei colicula,accensio charitatis, fundamentum ac robur totius roi lligionis , securitas illa pepetit negligenis . tiam 5c obliuionem maximarum uirtuatum, non minus, ψ longa di certa pax ociosis militibus desidia, ait ignauiam, hparatior erat quiscp in praesenti, aut cera tre impendenti periculo,cb nuc sumus metu sublato. Nam etiamnum in tam altam hac securitate adituri pericula aliqua,

naturae, uel casuis: ut intraturi mare, aut

Praelium,aut euidens aliud capitis & inistae diisime,sanctius nos gerimus,& pasramus nos diligentius diuiniiudicis ex mini,quam quum lauti accumbimus fiei quenti & laeto couiuio Ingressius est princeps ecclesia, non ut uerus acplaneChri manus,quod fuisset sane felicissimum Sc' optandum, sed inuexit secum nobilitari

perciliatastum, superbiam,id est, uenit in Christi domum comitatus diabolo,

di quod

233쪽

DE VITA sVB TVRc A. 233 quod fieri nullo modo poterat, uoluit duas domos aut duas ciuitates coniungere,Dei et diaboli,quod no magis potuis set efficere, cli Romam & Constantinoripolim: quae tanto & terrarum & maris tractu separatur. Quae communio Christi ad Belial inquit Paulus . Refrixit paulatim ardor, nutauit fides, degenerauit tota pietas,cuius nuc umbra at imagis nibus utimur, eas , ut ille dicit utinaretineremus. Sed quemadmodum dies ille Constantini tristis pietati suit ec dolendidus ita ille acerbissimus,nefastus, aterriamus illucebit, quisquis nuc his moribus& hac uite ratione populum alique Christianum ditioni subdet, uel Turcae, Vel

Principis cuiuscuque a pietate nostra nomine assieni, ac professione, imo uero noli lucebit, sed perpetuas tenebras, oc noractem inseret.Vos qui immunitates, qui libertatis nomina tanti facitis, reputare decet uos omnes Turcae, non alio futuis ros loco, quam pecudes, quas ad utilitaro tes

234쪽

tes modo & fruehis suos alit, non ad participatum ullum commodorum, hon rum,non denim earum rerum,quae com munes sunt ciuibus inter se: quu illi non simus futuri,nec ciuium numero, ac ne hominum quidem. Non pateretur nos augere opibus,potentia crescere, uigere

honoribus, pollere dignitate incremeninta nostra omnia haberet suspeeia, inimiscus nobis lege,inimicus prosessione, intomicus odio,&stro et auito,nec ulla seno histu crederet deuineium lege,nullo tuaere,non foedere, non communione, non humanitate et natura ipsa omnibus communi. Quicquid ipsi liberet, existimaret licere oportere,&iure ui flariae, &quod non censeret ullas esse leges,ullum iusi radum,ullam fidem , qua soluti affectus possent alligari,aut uehementia impetus retardari ac impediri, nam qua fide uiric tiam exequatur,testes sunt Rhodiani milites , qui nisi se mature subduxissent, crudelissimo illos dolo statuerat omnes

intercipere.

235쪽

DE VITA sv B TVRc Lintercipere. Sed nec ad ipses suos populares, & eisde initiatos sacris meliore utis tur fide, uicto & capto Sulciano Mamelucos paratos se defendere, quu in fidem accepisset, uniuerses contrucidauit: id quu ausus sit non sine aliquo populi siti sensu, quid eum fac iurum in nos cen 'mus , secundo suo populo Sc applaudente ρ' Quod si ipsi eidem mitius alique norastrum aut honorificentius placeret acciripere, aut uix liceret ei inuidia suom, aue nobis acerbissimus essetis honor, tantae inuidia inse s ac contaminatus. Nam quocunm aliquis nostrum receptus esset

loco, ab eo se exclusum eiectui uirTurca interpretatur. Cui non dico Principi, aut Bassano,sed Genuisero, uel satelliti,' uel gregario militi non liceret, quicquid

esset collibitum in nos,in liberos, in uxores,in sertunas nostras 'quidni nempe hominibus in canes illorii opinione. Utinam huius rei non tam acerbum habeα .ret Christianus orbis exemplum, re haec α δ potius

236쪽

DE VITA sVB TVRc A. potius coniecturis a nobiS fingerentur,q tristibus adeo expctimentis. An ulla ges,

aut ullus omnino hominum tam tres

mana est seruitutis aliquando conditiornem passus,quam nunc patitur inclyta illa & ingeniis,&literis, & armis Graecia quod mancipium miserius seruit, ψ illa Graecia:qus olim pro solo libertatis nodimine tantum effudit sanguinis, tantuarmauit militum,qui ad certissimam atque indubitatam mortem ire non dubitarent pro libertate ρ' ut nunc nullus in tanta rogione nascatur ingenio paulo liberiore, aut impatienti seruitutis, qui no primum omnium Grsciam sibi relinquendam ecfugiendam ducat uelut ergastulum utatimae seruitutis: in Italiam se aut in alias orbis partes coserat, magnu secum qu Gcunm eat, circumgerenS documentum,

quid patiendum sit uiuentibus sub Turiuca.Haeccine ferrent Miri fortes, armati bel 'latores,&iactatores libertatis haec pararaxati sunt perpeti,qui pati non possunt in dictionem

237쪽

. dictionem aliquam extraordinaria Christia ni principis , aut sylva, uel aqvulam, uel piscem,uel leporem ex publico priuatum fieri: O quam caecis oculis ista intuemurm du praesenti cupiditati seruimus,

nihil cuctamur in apertos malorum gurogites nos immergere Tu ergo, ut lenticatam aut intertriginem sanes, hauris uenenum, & quia paru acute cernis, Utrumltibi lumen extinguis . Quid porro prin cipes an putat uero,si sub illius ditionem

ac potentiam uenerint, etiam si initio se dulo dissimulet, & amicorum eos ac soracioru nomine dignetur, non eum tamen Paulo mox ut inualuerit, & uires confiri marit, ad morem suum patrium reditu; rum,ut nemo pedem unum terrae possi Gdeat,quem possit suum dicere,omnes serui ac mancipia illius & sint 8c nominenis tu & cuicunm impurissimo carnifici ab eo misso praebeda sit cerui sine ulla de trectatione aut citctatione, si Dominus iubeat ubi tum erunt feroces isti ac tenera

238쪽

DE VITA sv B TVRcαri, qui ne uerbulum quidem assinis aut

Propinqui possimi persenec Erit haec dura quidem, sed tamen iusta Dei ultio, Mi qui Christianum parem, oc fratrem

suum non tulerit, extremae conditionis

seruitutem,sub crudelissmo domino seriaiat. Dicent hic mihi nonnulli ex his,qui sancritatis opinionem a fiant, honora res,opeS,decus, dignitas, uitae conditio, carnalia sunt omnia, ualeat, Christianis non curanda, ualeant sane per me, ato utinam iampridem iussisssiemus lisc ualere, quae si non tantopere in nobis inuais luissent,ac insedisssient,nemo inter nos de Turca loqueretur, sed agedum excutiaramus spiritalia.Erit ne adeo spiritalis quisequam nostrum,tam obfirmo atm obdus

rato animo, ad sensum rerum omnium

uitae huius,qui perpeti ac tolerare possit, quod est Graeco quotidie deuorandum obiici nobis,ut crimen atin ignominiam nomen hoc Christiani, quo tantopere tu lxe gloriamurmoterit audire tot plasphe

mira,

239쪽

mias, totmaledicia, tot conuicia nomi

nis Christi,& Dei omnipotentis Quod

si quis inter illos , uel uerbum unum per imprudentiam cotra Mahumetem miserit, uel uita sites protinus,uel res io artiittenda . euestigio enim aut moriedum est illi ipsi, aut ad eam ipsam se fiam transeeundu cui maledixerit. An non plerismomnibus,si haec uiderent, animus haud aliter accederetur, quam Malathiae Maccabaeo ut occideret & Iudaeum idolo fain

crum facientem,& id fieri iubentem gentilem. Quid illud omnium grauissimum

8c acerbissimum , abduci liberos paruustos in remotissimas regiones cui ibi abnegato Christi nomine, dic tota pietate in obliuionem missa,seruiat domino spuricissimo ac impio quis id nostrum perferret quis non mallet mori millies, quam id uidere, uel etiam audire Neque inter hare audent Graeci filios suos obiurgare, reprehendere, castigare flagitia, formare

ad uirtutem oc studium honesti,uirga oc flagris,

240쪽

24o DE VITA s V B TVRc A. flagris,quum res polcit, admonere discit plinae, ne illi irritati ad Turcas se conses

rant, oc hoc fili j audent parentibus minari, a quibus Turcis si quis sit semel receis

Prus,nulla ui,nulla ope, nulla arte potest Unde uenerat,redire.Et quum inter antimatia omnia, ius homo scelere suo corruptus,a natura sua discesserit, quia & a Deo,fit,ut si sibi relinquatur,nullum animal efferacius euadat,nullum magis barharu atm imcompositu, nec ulla fera belluata sit immanibus moribus et inhumanis,tam belluar similis,ac homo. Quales ergo illic adolescere aim educari pueros est credibile, solutos, effrenes in licentia atq; impunitate uitiorum omnium c is

mota disciplina ' Quae potest in esusinordi animis esse pietas iam religio mirabis liter Morescit,studiis adiuta sapientiae,et

honorum artium,quibus eruditus atque cultus animus,acutius recondita diuisnae sapientis mysteria tutuetur,nec remotus est ad diuina gradus cognitio atΦ ms ploratio

SEARCH

MENU NAVIGATION