장음표시 사용
41쪽
dietus Massinissae silius Caius Iulius appellaretur nomine, ae supranomine Bomano . eum Africanus fuerit. Cum enim Caosis Numidiam in Pro inciam Boamanam adduxerit. Cato illi Iulio, cui olim regnum illud pertinebat nomen
propium concedere. loeum in exercitu decentem assignare, ae possessionem amplam in Ismuc tribuere , rationi consonum erat. Praeterea id moris suit iii gentes a Bomanis viciae propria nomina Romanorum assumerent
X. Ennium ot Aeetum Poetas nominat Vitruvius si ut si longo antea tempore deeessissent: Lueretium ae Ciceronem . ut si eodem vivente deeesse. rint . Terentium Varronem, ut si vixis et, alludendo ad ipsius libros de lingua latina , quorum troa Ciceroni inseripti fuere. Varro autem obiit A. V. C. 7as , idest . annis 28. ante aeram vulgarem. Igitur Vitruvius eum locum ante dictum annum eonseripsit. Conseratur quoque locus sal in quo , inquit: ctim ergo ri tintiqiai nostri Moeniani r non minus q-m Graeci fiasse magni Architecti , et muriae memoria/ satis miti. Id vero indieare videtur Varronem Fussitium , Septimium . quos antea nominaverat , eoaevos ipsi fuisse.
XI. Nosti a poro memoria, inquit, i3l cum colossiet Apodlinis in fumo esset a Destiriato δην ac Λ, of mertimus nρ calleret ea flutiari et Iriangeretur, Io oortini ex iis lora Iapicidinis basim excidondum. Hanc vero suisse. statuam
Apollinis . quam restituit Augustus . raptam prius a Triumviro Antonio , iuxta ea quae Plinius tradii l l eonjiei potest; eui ideo nova hasis esset subiicienda. id evenisse vide Dr eireti annum 3o . vel 73 a. V. C. , cum Augustus ex Lesbo Bithyniam petiit. Cons. Dion. Cass. Bisi Xll. In praemio lib. Vll. i5l, quatuor locis esse aedium sacramim marmoreis operibus ornatas dispcis liones seribit. Cum autem certum sit ab Augusto nonnulla aedificia ex solo marmore erecta suisse , ut Plinii, ictoris . Dionis estimoniis eonfirmatur, deducendum est Vii xium seripsisse antequam illa Λugustus aedificasset, atque ideo ante annum V. C. 73o.
XIII. Ex quibus omnibus satis e idonter eolligitur, Vitruvium floruisse temporibus hellorum eivilium Caesari, et Pompeii, tum Augusti contra Brutum, Cassium. Antonium . suosque dostem de Archilectura libros Augusto dieasse. cum Pacatae forent civiles porturba tonos. Bevera in procinio libri piami nullum est verbum . quod aliis Bomcinis imperatoribus possit Nete applicari. Qui-hus positis, soror Augusti. euius eommendatione benefetiam ab Augusto accepisse in eodem proemio prostellae vii . ita, . aliorutra fuit ex Octavii eius. dem sororibus. De Dotav a minore nihil reserunt uisi ei memorabile. Maiorem
vero Ilioloriae scriptorea reserunt tamquam exemplum virtutum omnium : quae
mira prudentia atque eonstantia uirili infortunia. eoniugis insidoli latem, ae mariti M. Antonii repudium sustinuit. Filios suos . a quo ac pos quos M. Antonius ex Fulvia habuit, summa cura editeavit . a quo osseio non abstinuit etiamsi ille Cleopatrae illeeebria e et distraeius. Ipsa apud Augustum intercedebat veniam proscriptis, quod Antonii partibus suissent addicii: ex iisdemque causis ipsam Augustus peramabat. Videtur atilem ex eodem proemio limam vixisse. cum. libros suos Vitruvius Augusto obtulit: set quoniam ipsa decessit anno V. C. 74s . iuxta Sigonii Clironologiam . nimirum duodeeim pirotior annis ante aeram vulgarem, aequitur, Vitruvium aeripsisse suos libros ante annum 74 I. V. C.
42쪽
Et quoniam ex praeeedentibus eonieeluris deducimus, Vitruvium extrux se lem plum Quirini, quod Λugustus aedifieavit A. V. C. 334, coneludendum erit ab hoc anno usque ad γέ t. suum librum conseripsisse, et in publieum emisisse. Debuit autem profecto Vitruvius nonnullos impendere annos in eo libro eomponendo . atque identidem pro re nata aliquid eidem adjieere. Eiusmodi sunt quae do Basilica Fanestri textui ab eodem interpolata observantur. XII. Quoniam vero in pra,emio lib. II. scripsit: Mihi citium, Imperasse, Huturam non trutiis natura, faciam a forma e notus, ualestido detraxit vires etc.; ipsum cum eos libros Augusto dicavit aetate saltem suisse so. annorum eoni ieipotest, atque ideo non postmodum diu vixisse. Quare si ad annos usque 7 O. suam vitam perduxit . et libros suos anno V. C. 736. emisisse puletur, ipsum decem aut duodeeim annis ante vulgarem aeram obiisse statuendnm erit.
XV. Veteres Seripiores, qui Vitruvii mentionem seeero sunt Plinius major . Frontinus. Sidonius Apollinaris, Servius, et Auetor Compendii Architecturae qui saeculo VIII. vixisse traditur. XVI. Dubitarunt nonnulli num Audiorum eataloqua in primo Plinii libro Bistoriae naturalis ab ipso fuerit conseeius. Verum Plinii ipsius auctoritate du
eundi , qui primus suisset, ni primum eatalogo statuisset. Praeterea consentiunt omnes Pliniani eodiees in numerando pro libro I. dictum catalogum. XVII. Frontinus in libro de aquaedoetibus Urbis Romae Vitruvium memorat casione nominum quinariae , octonariae, denariae, quae ipso Vitruvios induxit pro fistulis , aut tubis plumbeis , quibus aqua derivabatur ex aquaeductibus, ut ex Lib. III. q. eolligitur. Ipsius Frontini aevo, quod suit integro post aeram vulgarem saeculo, dubitam erat, num illa nomina ab Agrippa Augusti genero . an a Vitruvio indueta suissent. Ex hoe vero deduci nequit, num ea n mina temporibus Vitruvii aut Agrippae essent primum inducta, nam saeeuli spatio ea notitia eonfundi poterat, neque ipse Frontinus Vir consularia, atque litteratus id diseernere potuit: quare ex hoe deduci nequit eoaevum Agrippae fuisse Vitruvium. NI III. Improbat Frontinus rationem, ob quam quinariam aut octona iam Vitru ius sstulam plumbeam nominaverit, sei licet, quia lamina ad eam conficiendam antequam infleeteretur in tutium latitudinem habuerit quinque , aut octo unetarum. Sed hoc incertum est, inquit, quoniam cum circumagitur , sicut interiore parte avrahi ur, uri per illam, quiae foris spectat, extenditur. Qua tamen in re Frontinus sallitur . ea namquo contractio aut extensio nihilomeli nomini ipsius ssiuiae , quod ex latitudine laminao non ex diametro tu derivabatur. XIX. Idem Frontinus in fragmento de limitibus iraelum habet huiusmodi Et sicut quidum garritine Architecti, demira in Occidentem recte spretiar debere, quo in loeo, etiamsi Varro, Sinnius Capito, ad Cineius apud Festum idem tradiderint, Vitruxium Architectorem nomino indicare voluisse certum videtur.
XX. Alii seripiores minus ingenui. Columella, Plinius Iunior, Palladius. ,
atque Iegetius ex Vitruvio multa excerpserunt, eiusdem nomine Praeterito. ii VL U. sol XVII. 3α
43쪽
XXII. Sidonius Apollinaris sere unietis est , qui Vitruvium eum laude m moraveriti In Epi,i. ad Claudianum Lib. 4. Si fors exigit, inquit, senere non
aliauit cum Orphoo plectram, etim Ataculapio ha tam , cram Archimedo radium , eram Euphrate horoscopitim , ctim Perdice circiniam , ctim MI OB perperassi rum etc. Tum vero Lib. vli I. Ep. 6. ad Namasium. V naris' a dis sp rtis Parisne P an horum aliquid uritim, an singula picissim, an par iis in cunet Sod do Vitruvio, si commetia, seia alloriarum ambosve seriere , d contissime facis. XXII. Domum Anonymus , qui eompendium Archileeturae seripsit, quod in Exercit. Vitruviana II. Poleni habetur , quique octavo saeculo vixisse videtur , non modo Vitruvium nominat, sed eiusdem linteo librorum compendium Deit. Servius Vitremium citat in Commentariis ad Virgilii Enoid. lib. 6. u. 43. easione voeia ostitim. Ae eliam liptres scriptor Meetili XII. mentionem Vitru-
ii saeit. Ilaee sere sunt, quae ad tueuntur ad ostendendum , vitru tum soruissa aevo Augusti Imperatoris, eidemque suos inscripsisse libros, quaeque a Cl. Ortiato eoileeia habentur . in sua nitida Vitruvii librorum editione.
Sa a. quae vom in contrarium asseruntur argumenta , ut oεlendatur Vitruvium Vespasiani aut Titi temporibus vixisse , ea Cl. Neutonus in sua editione librorum Vitruvii eollegit ae exposuit, ex quo eadem huc adducimus. I. Argumeiata ex allatis potiora primum Neutontis expendit. Quod xl. loeo
descriptum est. sequenti ratione evertit. Quod enim non memoret plura aedificia ab Augusto erecta . indieat Vitruxi m non seripsisse multo ante aevum Augusti, neque ostendit ipsum mullo post idem aevum non seripsisse. Si nullum memorat aedisciorum Augusti aut post ipsum erectorum, id signifieat ab iisdem exempla non potuisse repetere, quibus ad doctrinam quam traderet indigebat. II. Aliud n o VIII. DAlium eonsiderat. Theatrum Pompeii eum primum suerit lapideum Romae structum , lapideum principio dieium fuit . ut ab aliis distingueretur , quae temporaria ex ligno excitabantur . illudque nomen imposlerum retinuit. Huiusmodi exempla plura habemus etiam recentia. Id qnidem a smari eerte nequit de theatro Pompeii, sed neque eliam contrarium. Eapropter hoc argumentum nullum valorem habet. III. Argumentum X. non magis valet : nam ratio . qtia Vitruvius eos auctores nominat . aequo rompetit, si ipsum ser misso temporibus Augusti aut Titi eenseamus. intervallum enim anno in quinquo et sexaginta inter eorum regna intereessit; et quoniam Viimivius senex iam esset, eum seriberet . poterat priorest duos illos tamquam veteres considerare, comparatos cum posteriori-hus , qui vixere aut suo temporo aut paulo ante
IV. Sed argumentum aliud assertur pro Vitruvio Augusti eoaevo demonstram do , quod sei licet ille de amphitheatris non egerit , quae communia suere Titi temporibus . licet parum eognita temporibus Augusti. De iis enim non praeteris misisset aliqua seribere, si aevo quo vixit aliqua Bomae fuissent. Huio aut margumento opponitur, quod neque de Cirei construelione vitruvius egit, quod aedificii genus non minus sumptuosum fuit . quam amphitheatrum . atque inosu fuit multo ante Augustum. Quoniam vero utrumque hoe aediscium nominat , concludi potest etiam amphitheatra suo aevo in usu fuisse. Cur autem
44쪽
ἔpsa non deseripserit ignoramus: ex eo tamen deducere non possumus ignota fuisse r eontra modus quo utitur in iisdem nominandis ostendit ipsa suo lempore eommunia suisset et quoniam aliunde seimus haec aedificia eirea Tisitempora in tisu eommuni suisse, id e it argumento ipsum elaea eadem tempo
V. Verba ipsa Vitruvii. quihua tradit sil F des Heretili, iri quatis ciuisitibus non stim g mnasia, ne me amphitheatra , ad circtim distribuantur . o- alendunt permanentia amphitheatra communia suisse in civitatibus Italiae , eo tempore quo scripsit: quod quidem ad aevum Augusti referri nequit. Nam primum , ex historiae sue , amphitheatrum a Iulio Caesare erectum fuit ob ludos, et pompam pro deditatione Fori, et templi Veneris. Illud temporarium exsedebuit; nam post quartum Augusti Consulatum ludi ac festa Romae exilibita pro victoria Aeliaea in stadio, vel amphitheatro ex ligno eonstrueto suere, quod in Campo Marito ad id erectum est Iul. Statilius Taurus quidem , circa ea tempora, amphitheatrum struxit lapideum; sed probabile est, paruum nimis sui ae et magnis spectaculis impar , ut ideireo sequuti imperatores temporaria eri. gere debuer iit usque ad Neronem, qui magnum Amphitheatrum anni spatioeondidisse sertur ; ae Suetonius s3j tradit hune Imperatorem erexisse magnum amphitheatrum, quod Augustus destinaverat. Quare verosimile est Augusti aevo, Romae nullum fuisse Amphitheatrum permanens , neque ex ligno neque ex lapide structum , exeepto eo Tauri. Si vero Romae desuerat, credibile non est, ac nulla auetoritate Historiae suademur, in aliis Italiae civitalibus hujusmodi
aediseia, tam nova, et adeo sumptuosa communia suisse.
V l. Prurum Amphitheatrum extra Bomam, ut ex historicis eolligimus, Fidenis suit. ah Allilio erectum imperante TibeHo, quod eorruit, dum in ipso spectatores sederent. Id a Suetonio ae Taetio habemus. Posterior hie se ipior de alio ligneo amphitheatro Placentiae ereeio seribit , quod maximum in Italia esset, ae ineendio absumptum fuit ardente bello inter Othonem ae Vitellium. Addit quoquo Coeeinani milites adhibuisse ad exritanda amphitheatra ad Vitellii solati uin, ut appareat eo tempore in Italia id genua aedifieii eommune suisse : ex quo insertur Vitruvii aevum hisee temporibus proximum fuisse. Vll. Verum Vitruvius seripsit sέ IMI tirlibus a m joritas conmemdo Iradisia est, Hadrisoria mnoria iis foro iari: scripsit igitur antequam amphitheatra in usu essent. Verum eodem sere modo de amphitheatria seribit Meo supra ellato l5l, ut nimirum at essent in Italia communia. Bine colligendum videtur, sorum nonnunquam in usu fuisse pro ita spectaculis, etiam cum amphitheatra communia suere.
Vlli. Simile argumonium ex Thoatris seri potest. In quinto libro agit V,
truvius de theatris ex lapide struendis romano more. Id ostendit, plura theatra ejusmodi fuisso oreseta eum ipse aerihelial: sie enim congruenter seripsit, quae ex quia ratis designiantur. Gra eorum: qtiao ei mribus trigonorum uteribus, ratinorum hiab ariet tisus is l. Tameti unteum habebatur theatrum lapideum B mae aevo Augu,ti, usquequo theatra Marcelli et Balbi construeta sunt. Virem
vius idem serit,it, lapidea theatra suisse in Italiae regionibus f 3, quae Febeia eram
45쪽
lostructa . expresse notando temporaria et lignea iisdem non indigere. Modo v ro probabile non est magnifica istiusmodi et sumptuosa aediseia in provinetia fuisse passiin . dum Romae unicum habebatur , et illud quidein adeo extrao dinarium , ut Pompeius se ere suerit animadversus dum illum erigeret, quem. admodum Plinius ae Taetius testantur. Probabilius est, hunc usum ab urbe prineipe in provincias translatum esse , ae inde deducendum, Vitruvium seripsisse mullo tempore post ereetionem theatrorum Balbi et Mareelli , et etiam postquam ipsa communia in Italia suere IX. Sed alietiue, quod inquit Vitrux iis it l, multa theatra Romae quotannis facta , et lignea fuisse : quod obtinere non potuiεse videretur existentibus
theatria Mareelli ei Balbi. Sed id ip1um diei posset de theatro Pompeii , quod
tamen certe extiterat, dum Vitruvius scripsit. Aeeedit . quod eum ipse agat de construendis theatris lapideis ae permanentibus . id evincit eiusmodi theatra extitisse , quamquam lignea alia frequenter excitarentur. 4X. Addueitur, Vitruvium da, aedifieiis aevo Augusti erectis, aut post ipsum
nunquam mentionem sacere. Sed hunc errorem esse apparet ex eo quod templum memorat ipsi Augusto eresium . ium alterum Iulio Caesari dicatum, nee nos et alia aediseia . quemadmoaum theatra et amphitheatra, ut Eupra osten
XI. In deseriptione Basili eae quam in eolonia Fanestri ipse Vitruvius aediseavit , indieat ne impediatur adspeetus aedis Augusti. Templum hoe aediscatum esse debuit, anteqtiam Basilica construeretur, alque Basilica absoluta, antequam Vitruvius suos libros eonscribere desiisset. Imperator auiem, eui opus foum dicavit eo tempore ad pacem Begni res omnes composuerat, Ut ex Pro into Ithri primi colligitur. Haee si animadvertantur . esse non posse AuguAium, cui Vitruvius opus suum dicavit . omnino apparebit: non enim templum Λυ-gusto dicatum elset longo tempore antequam ad pacem compositum imperium suisset; praesertim eum Augusti nomen Imperator ille non assumpserit , nisi tertio aut quarto anno.post Lellum Aeliae m. Praeterea ii vius nomen Augusti absque ullo reverentiae adiuncto adhibet, quod vix omisisse renseri ρο- test Imperatore ipso adhuc vivento; eoque magis quod benescio eidem esset obstricius, eumdemque semper , eum ipsum alloquitur, observantiae adiunctis vocabulis Dominet. Praeterea ex historia seimus, duo tantum templa Augusto
xiventi dicata suisse . alterum Lugduni, alterum Pergami in Asia , quini diae te expressit Tiberius in Senatu . cum Bispania templi eidem erigendi saeulialem posceret sui. Suetonius in Augusto l3 seribit, Imperatorem vetuisse, ne in provinciis eidem templa erigerentur nisi simul ipsi et Romae dedicarentur. Quod itaque Vitruvius in Fanestri eolonia templum Augusto simpliciter
memoret, valido est argumento illud, ipso imperante ac vivente, eidem ere-cium non fuisse. Neque dieendum est, Vitruvium oscitantia quadam Augustilatatu in nomen adhibuisse , licet Romae quoque dieatum esset; cum enim Augustus ex causis prudentiae et politicae vetuerit, ne sibi soli templa dedicarentur , nullum scriptorem adeo imprudentem fuisse censendum est, qui ad id
46쪽
eratoris animam ad caelum ascendentem , templa eidem oreeta sunt. Taei lussit inquit, post ejusdem lanus templa ae religionis ritus eulem deerelos se; et Ial Tiberii temporibus Tarraconae in uispania templi,m eidem suisso
dicatum . quod exemplum regiones caeterae sequutae sunt. Quapropter proba bile est. eo temporae aedem quoque in Colonia Fanestri Augusto diealam suisse ; quod si eoneedatur , jam apparet Vitruvium seripsisse aliquot annis post Augusti decessum. Xlli. Mileti ius s3ὶ templum memorat Iulii Caesaris: Plutaretius vero, Sue tonius, Diovi, aliique , illud ab Augiisio exeliatum fuisse memoriae prodiderunt, eo ipso in loco . in quo Caesaris corpus crematum est. X lv. In eodem capite sol Vitruvius memorat templum Veneris in Foro Caesarist quod templum ab Caesare coeptum ab Augusto absolutum perse-etumque suit. XV. Templum quoque Cereris ad Cireum Maximum a Vitrux o memora tur. Taetius autem l 5s illud enumerat inter ea aedis eia quae labesse lata , aut in eoepta lanium Augustus instaura ii, quodque a Tiberio dedicatum fuit, a quo absolutum est, eum Augustus illud tantummodo i eoeperit
XVI. Cirea templum Quirini . quod nominat Vitruvius ad exemplum templi Dipieri, refert Dio Cassius l6, Augustum doditasse templum hoc A. v. C. 738. quod novum aedis vite illud septuaginia sex columnis eircumdatum suisae , Numero aequali annorum aetatis suae ; ex quo nonnulli non fortuito, sed ex consilio eiusmodi numerum columnarum fuisse adhibitum credunt. Cum itaque nonnisi eo numero eolumnarum adhibito Fdes dipteros eonstrui possit, patet templum ab Augusto aedis tum Quirini illud fuisse, quod vitruvius indieat. Seripsit igitur post illum annuiti. Neque dieendum est, sdem Quirini iamdiu an .
tea extitisse dipteron . eiusdemque vestigiis Augustum novam inaedis easse; non enim loeus suisset ominis ecipiandi ex numero eolumnarum , qui aequabati Pius aetatis annorum numerum. Ex quibus omnibus eoiligitur, a vitruvio memorari non ulla aed sieta ab Augusto erecta, atque ideo non esse probabile, ipsum aevo Λugusti libros suos in publieum omisisse. XVll. Vitruvius s iceronem nominat s l . quem seriptores omnes aevi Auguεli nominare vitarunt. De Imperatorem irritarent, a quo fuerat proscriptus. Plutarchus in Cieeronse sertimii Nopolem Atimui ρ ρ mantatis hiabuisse CD ceronis librum cum Autis etilicitatim ingressus est. Uq- celare tentiasse. Augustus id observando librum sumpsit, ae parte aliqua lecta nepoti restituit di-eendo , nie, fili mi, honus erat Oir, et stitio patriae Amicus. Hae memorat tamquam Augusti moderationis exemplum ; simul tamen O lendit, mentimnem Ciceronis tune vita tam stiisse ; neque probabile esse, quod homo Imperatori addielus, eundem in libro nominasset, quem eidem inscriberet.
XVlli. Maecenas, Augusti ae o. primus suit qui balnearum usum Romam invexit id j. Tum vero Agrippa primus Romae sudatorium laconi eum erexit , ita appellatum . quod eodem Laconos utebantur is . Id vero suit in nono Augusti eonsulatu. ii uius de his agit, ipsaque deseribit, ut si iamdiu Romae tu usu sui4sent, dum aer heret. Igitur post ea tempora seripsit.
47쪽
XlX. In proemio lib. VII. lil seripsit: Fiassistas enim timum de his rebus
pristis itissima ed re uestimen. Item Terentius Varro de n em d7sciplinis, unum de Aria Dei v. μιlitis Soptimius utio. Amplitis Dero in id gemu scrimina ad c nemo iaciatiisse Diue - , cum fuissent et antiqui cises magni Arcti. ιecti , qtii pomisseri non minus elegiantis scriptia comparare. Qui loeus evidenter ostendit, notabilem annorum numerum intersuisae a tempore, quo Tereri, tius Varro ae Septimius seripsere , ad illud quo Vitruvius liaee seris siti Nam admiratur. Deminem eo inter allo temporis de Architectura scripsisse. Modo v ro Terentius Varro, celebris plurium librorum auctor, sortiit ac scripsit aevo Cieeronis et Augusti, ae Ciceroni quidem aliquos inseripsit: obiitque septimo Augusti Consulatu. Si igitur Vitruvius suos libros Augusto diraxit eum senex
tune fuerit . ut ipse testatue , vixi et ille ae aeripsisset eodem . quo Varro , tempore ; neque ideo illum considerasset ut Auciorem antiquum , neque illum admirationis caussam in eo invenisset . quod nemo adhue de ea re seripsisseti arro autem longam aetatem habuit . ae sero in aevo Augusti vixit. Plitituat ut eumdein 38. aetatis suae anno quaedam in publicum emisisse refert; et i 3j
inquit, Asinium Pollionem , qui Augusti aevo primam bibliothecam instruxit . in eadem signum Varronis viventis , colloeasse. Dici posset, I itruvium aliquotannis post Varronis moriem seripsisse , alque extremis temporibus regni Augusti ; sed in dedicatione sui operia , inquit , reliquo quoquo ιe ore et mili corum, et pri tormis vi disiciorum ciaram habi virum. Quoeirea nulla temporis periodus in Augusti regno determinari potest, in qua Vitruvius suos libros edi, derit , quae salis distet a Varronis aetate . ut rationis dieendi quam adhibet ensus quadret lol. XX. Hactenus dietis argumentis addendum est, quod integra liisloria Αυ-gusti aevi cum stylo non congruit, quo Vitruvius utitur suos libros Imperatori eidem inseribens in proemio ipsius operis: Ciam diuinia mpna i , et num -- perio Potiret w Orbis f. rumin. Cum autem eoneilium coelestium in sedibus immortalitatis eum ded eavisset, et imperium parentia in tuam potestalem trans. ulisset. putilasque Romanus et Senatus mis cogitationius et consiliis gubem rerum nano dicendi rationem ex politicae prudentiae caussis, et propriae securitatis Imperator non tolerasset; quod innumeris exemplis desumptis ab ejus temporis seriptoribus confirmari potest. Ea enim verba signiscant, Augustum Parenti in imperio immediate suere sisse post mortem et signiseant, ex iure quod consuetudo statuiMei: imperium haereditato parentis aequisivisse : populum ac Senalum gubernasse ; atque , ut ex iis verbis colligitur, imperatorem. cui incressit, naturali. non violenta morte fuisse praereptum , quod tamen Iulii Caesaria saltim fuit. l. Augustus autem ptist Avuneus Caesar a parricidium suecessionem eidem in eadem conditione non prospexit. Mater eiusdem Allia . ac Soeer Philippus deprecati eumdem sunt, ne pericul iam Caesaris nomen assumere . Amtonius regimen imperii assumpsit, et Octavium despexerat, caussa iuvenititia, eidemque reeusavit possesaionem eorum, quae Caesar testamento legaverat , ab eodemque quaesivit, muti pularet a Caesare ipsi legaliam sui e imperium . Dinomen legaverat. Octavius exercitum eontra Antonium duxit in Senatus ae Reipublieae saxorein. Posthaeo iunctim imperium rexere; atque ex eventuum
48쪽
sorie Delum est, ut solus imperii auctoritatem nanciseeret r. Quam metus . diligentissime speciem huiusmodi omnem evitavit, atque post bellum Aetiaeum polentiam omnem demisit, neque eamdem resumpsit, nisi iussu au desiderio aena Us ; recusando lam n eo quoque momento omnem interiorem administrati nem, quae senatui fuit concredita. Provineias ad imperii limites regimine stiaeepto , utque ad tempus decennii; quo absoluto . idem sibi ad aequale intervallum renovari voluit, quod apparente reluctantia susciperet e noverat enim quam odiosa ac intoler hilas esset idea absoluti imperii Romanis, eamque caussam suisse Caesaris violentae mortis. Cum Senatus . instante populo, ab eodem petiit, ut dictaturam susciperet, hanc absolute recusavit. Indignabalur, si quis ad eum aecessisset quocunque titulo, qui regalem auctoritatem indiearet, atque laedi videbatur, si quis aetor in ludis dominum appellasset, edicto vetans pinatero die, ne quis eiusmodi litulum tribueret. Cum Augusti nomen suscepit, desiderare polius visus est nomen Romuli, ab eoque declinavit, ne in suspieionem ineideret regiam aueioritatem asseetandi: atque in suo testamento Senatum admonuit, no uni homini tantum regnum committerenti Idem Ustema Tiberius sequulua est, qui summam imperii assumpsit, precibus Senatus, et sub eiusdem auctoritate, non ausus ipsam iure haereditario poscere. Ex quibus evidenter colligitur, Vitruvii sermonem Augusto directum non suisae, quem temporum indoles non admitteret ; imperium enim nondum salis erat s atum . neque Imperatorum auceessioni assuetum, ut illae expressionea tolerari possent. Neque certe aeripior aliquis eorum temporum Augustum eo modo alloeutus est, qui generali appellationa Caesar tantummodo dieebatur. XXII. Si modo aliendatur ad ea verba Vitruvii ixὶ: Gradus spectactiloriam tibi mosellia componanstir, et sal tibi stim sodes vectiaculorum, ultra Caligulae Imperatoria tempora Vitruvii aevum erit proserendum. Veteres enim gradus theatrorum lapideos tegere eonsuevisae ligneis tabulis, aut pulvinia, seimus. Ea proinde subsellia , quae memorat vitruvius ad hune usum esse reserenda, non ad gradus lapideos, eertum videtur. Hunc autem morem obtinuisse primum Caligulae Imperatoris eoneessione tradit Dion. Sed etiam altendendum est , mentionem subselliorum, quam habet Vitruvius, indieare, eiusdem aevo fuisse
theatra Romae , gradibus lapideis, quae tabulis et ligno tegi consueverant. Probabile quoque est, gradus theatri Pompeiani ex ligno suisse , siquidem toties incendio absumptum fuisse histo iei narrant. Ex quibus opinio confirmatur, Vitruvium scripsisse post ea tempora. quibus theatra Marcelli ae Balbi Augusti
In theatro Hereulanensi Marehio de Venuti observavit gradus, ex ligno tectos fuisse, eiusmodi eonstruetione, quae eapsaa referret. inscriptio quoque suis pra ostium Orehestrae praebet nomen Ρ. Numisii. qui Reest eiusdem theatri Aeetilioetus. Forte fuit Coll/ga Vitruvii ab ipso dictus in proemio, eujus nomen exscriptores mulaverint in P. Numidius. vel nonnunquam in Numidictis, aut Miniditis. XXIlI. Quaedam oliam monere videntur, Vitruvium se ipsisse aevo Neronis,
aut proiame ante. Nero enim post Bomao ineendium. communes domorum
parietes vetuit, ae singulas propriis paesetibus ineludi iussit s3 . Vitru tua i i
49쪽
eorum parietum communium mentionem saeit , ut si suis temporibus In usu sessent: quin etiam deserit it ae memorat eratilios parietes, quos vetuisse Ner nem eredibile est ob similes eausas ; nam iussit, ut domus ad certam altitudinem , absque lignis , ex Albano et Cabiano lapide struerentur, ne igne laederentur. Vitruvius igitur scripsit antequam illae constructiones vetitae fuerint. Sed Plinius sit muros communes ae erat Ilios parietes nominat, eodem modo quo Vitru ius; scripsit aulom Plinius post Neronis mortem: eiusdem enim tamquam dostiue ii mominii in aliis eiusdem libri locis. Hine eolligi iur, Neronia eirea id edicta post eius mortem non viguisse. XXIV. Rursus. Tacitus enumerat templum Iovis Statoris a Bomulo volum
et aediseatum a Consulibus P. Megello, et Attilio Regulo , inter aedisseia quae in Romae ineendio consagrarunt. Vitruvius sal templi hujus pro exemplo mentionem facit; aitque esse in , vel ad . aut prope portieum Metelli. Porticus haee proxima suit Cireo Flaminio. ad quem usque conssa gratio non pervenit; aetemplum Jovis Statoria, a Romulo votum. prope Forum fuit. ac Montem Palatinum , ubi ignis suriavit, atque inter limiles eiu talis ab ipso Romulo positos eontinebatur Varro , ut ex Maerobio i3ὶ diseimus , templum Iovis Stai ris ad cireum Flaminium memorat; Plinius quoque sol de templo huius nominis , et de portieu Metelli scribit , ut si extitissent suo tempore: ex quibus sequitur templum a Vitruvio memoratum idem non fuisse, quod Taeitus incendio conflagrasse tradit Nerone imperanter atque ideo nullum inde argumentum desumi posse. In brevibus, atque tumultuariis imperiis Galbae, Otho. nis , ae Illellii. probabile non est, Vitruvium libros suos edidisse; neque pariter illos Vespasiano inseripsisse , nam multa cum hoe non consentiunt. Vitruvius enim Imperatoris, cui scribit, sororem memorat, Vespasianus autem sororem non habuit. XXV. Titi regnum successit , nee circumstantia ulla vetat, quominus iudiboetur culem a Vitruvio suum opus inscriptum fuisse: contra vero multa su
dent non alii Suecessorum illud dicasse. XXVI. Vesuvii primam eruptionem postremo Titi imperii anno euenisse histori ei tradunt. Phaenomenon istiusmodi ignotum esse non potuit iis, qui post
hune eventum seripsere. Vitruvius autem s5 r Non minias, inquit, etiam memorestir antiquistis creoisse ardores et o radia no stit Vos is mome, ρtin δε eoomtiisse circa agros summam . quo indicatur nullam ipsi fuisse eius exenius certitudinem, atque ideo eruptionem, quae Titi temporibus suit, non ea
XXVII. Metelli portieus a Vitruvio memoratur iamquam eo tempore existens. Paterculus , qui aevo Tiberii seripsit , illam ei reumdatam fuisse Oeta. viae portueri tradit s6j ; Dion vero s 3 reseri . haee omnia aedificia igne suisse absumpta Tito imperante; hine colligitur Iitruvium seripsisse antequam incendium illud evenisset. Verum est, quod traditur. Titum haec eadem aedili elainstaurasse , sed idipsum aopro fieri potuit, et absolvi in brevi hoe regno. Reserunt enim, ipsum non vixisse, ut opera suscepta complere poss l, quae ideo ab Domitiano compleia fuero. Quod si ei iam ab Tito completa dieantur, in-
50쪽
tervallum ab his operibus ad snem regni brevius fuit, quam ut Vitruvius opus suum conseribere posset, aut eam quoque partem , quae ab hoc loeo ad ope. ris sinem extenditur. XXVlII. Ex hoe vero probabile si Vitruvium suos libros conscripsisse aevo Titi, quorum partes aliquas auterius composuerit et ait enim: non a radebam ean. tis occuparionibus , de Archilocrura scriptia, et mognis cogitationibus ovibeata edere sit. Tum vero sal: Migi aut m, I remor flammam non D uia natura, sciom de mas id aetas, ocilem δε detrareti uires ete. ; atque sal ad apparatum balistarum et seorpionum, reliquorumque tormentorum retietionem praesto fuisse: non potuisse idcirco videtur amplum opus brevi tempore regni Titi eomponere, quod potius per partes eomposuit variis otii tempor,hua.
Locum sol, in quo Cati Iulii Massinissae siti mentionem saeit, eonsiderando ea verba Prire Caesare milituose, referri videntur ad tempus illud in quo duo simul fuere Caesares, ae Palee et si ius sImul regnarunt , quod Vespasiano ac Tito lantummodo convenit, qui coniunctim regnavere. De iis hoc sensumtiliis in loci. Plinius seripsit s5l, et Suetonius l6ὶ , ae verba Vitruvii proin pria sumi ad distinguendum Caesarem Patrem a Caesara Filio. C. Iulius vero , ex Patris nomine, et ex possessionibus in ea regione Asrieanus suisse videtur , atque eum Caesare Patre in eadem provincia fuisse. Notum enim est Vespasiano Africam provinciam primum fuisse demandatam, antequam ad imperium ascenderet, postmodum Imperatorem adhue in Asriea mansisse, ubi Domitillae nupsit, matronae Asrieanae. Vitruvius autem bellieia machinis praefectus ibidem eum Vespasiani exercitu esse debuit. Ex proemio enim lib. I. colligitur, Vitruvium nolum fuisse Parenti Caesari, eiusdemque familiae, ut generatim iis omnitios cognitus esse debuit, qui in exercitu erant , in quo minet inas et lormenia bellica eurabat. Quare probabile videtur ea verba seripsisse Vitruvium Vespasiani temporibus, etiamsi opus suum in publicum ediderit aevo Titi: atque Vespasianum fuisse, quem designavit verbis cum Putre Caesare. Quod enim nonnulli arbitrati sunt iisdem verbis Iulium Caesarem indieari, vel ex eo resellitur, quod ad illum designandum dixisset eum Diso Iulio i in , eo aedicet in Deorum relato numerum. Quae porro emendare eontendit G lianus substituendo pro Massistisne , Masinilae , a coniectura nimis longe po ita , ae parum strina dependenti Demum quod Vitruvius aeripaerit, C. Itilium magnas in ea regione possessiones habuisse, et hospitio uaum esse Vitruvii, si- miseat illum Imperatoris filium non solsis , sed ejusdem regionis privatum ho
XXIX. Saepius , alque a pluribus notatum est, Vitruvium aediseia Graeciae atque Asiae eognovisae, atque pro exemplis adhibuisse, ex quo miligitur eas Provincias ipsum peragrasse. Quoniam vero exercitum Vespasiani ex osseti minnere sequebatur . verosimile admodum videtur, Graeeiam atque Asiam, et orientalea regiones cum eodem exeret tu vidisse, in quibus Vespasianus erat . eum ad imperium eveetus e t. Ex quibus satis apte dedueitur, Parentem Imperatoris eui opus suum inae ipsit, Vespasianum fuisse. XXX. Viirtivium ab nemine scriptorum Velerum nominari, praeterquam Riit 1 3 I.