장음표시 사용
141쪽
aμβMRI Cons. Aristo alas H. A. δὲ ποδαγρῶ- - 2sima. saepius I. Io. Deinceps μέ-τ' a. est Aetianus hane in scribendi, negliscriptura Medicet pro μω iaυι gentiam tanquam elegantiam Ora- .e δ' ea νόσει I CL Aristoreles tionis captat. H. A. Ulll. a a. na iae pro πλεω ea emendatione Geineri recepi. Φ-J Auctore Ανisto Ie Η. A. ἀναι=ωσ2έτταJ Ita h. l. ex Alediceo m. ao. Locus Homeri est in Odyssea restituit, cum vulgo legeretur ris P . 326.
C A P V T XLI. ὀρνίΘων 'Iνδικων βραχυτάτων καὶ τοῦτο ε- ω ς ειδε τοῖς πάγοις τοῖς ἡψηλοῖς νεοτΤευει, καὶ ταῖς πέτραις ταῖς καλουμέναις λι Παῖς' κή ἔ τὸ μἐγεΘος τα ὀζνίφια, οσονπερ ῶὸν περδικος ' σανδαράκην δε μοι
142쪽
LIB. IV. CAP. XLI. XLII. Tayia τι 'Iνδικοῦ και τοῦ Aθ-Τίου, όπότερον ην προτιμότερον επεὶ το μεν ἐφ' ἡμέζαν την αὐτην τα δάκρυα άνέῖχέ τε
143쪽
magis placet. Infra V. 27. de Me- Ieagridibus Leriis narrat ex litto, a rapacibus avibus eas ne n tangi. 3 affas apud Privium XXXVII. a. Asticae locum Sicyonem appellat et Loth in Amnem in oceanum inuentem e lacu, in quo aveo, quas Μeleagridas et Pene Iopas vocat. Circa Mercuri. promoni oritim in Africa reperiri auctor est , fax P. so. alibi nusquam nisi inde ex- Portaras. Varro R. R. lil. 9. gallinae Africanae sunt grandes, variae, si tiberae, quas Meleagrides appel- Iant Graeci, hae novissimae in triclinium sanearium introierunt e cu-IIna propter fastidium hominum. Ptinias eum locum transtulit in Libr. X. sect. 38. sed ille ponit rPropter ingratum virus, et simili nodo eas pugnare in Boeotia circum Meleasti tumulum, ut aves Nem ntaniae. Cotumelia VII l. a. Africana, inquit, gallina est, quam plerique Nuntidica in dicunt, Meleagridi similis. niti quod rutilam ga- Ieam et cristam capite gerit, quae utraque sunt in Μeleagride caeru-Da. Solus igitur Columella Africanam a Meleagride distingitit. Progalea Ge ras in Historia Avium p. 46 a. recte patia legit. Numἰ- das Gunaei intelligi post Perratiam docuit Pallas in Spicilegio Zoolos.lli. p. 23 seqq. qui avem Africanam
seu Numidicam Columellae putat eis nlimidam mitratam ab eo descriptam P. I P. Ea enim mitram rubram habet in capite, quam via crista absit, quam gerit numida eristata ibidem descripta. Quemadmodum vero ex Samo insula pavones ad reliquas nationes translati sunt, reste Menodoro apud Arbenaeum X U. p. 6ss. ita Meleagrides ex Aetolia primum in alias regi
nes Graeciae pervenerunt, teste eodem Mevo flo. Meleagridem accuratiisime deseribit O ius Milesiis Aristotelis discipulus L. l. de Μileto apud Athenaeum l. c. περὶ δὲ τὸ Ιερὸν τῆς παρΘίνου ἐν Λέρω εἰσὶν ει -- λυμε ι εργιθες MελεαγρIδες. uiloniam igitur in Aetolia primum educata. suerint Meleagrides, hinc Aetoli sabulam de Meleagro addiderunt. quam narrat etiam Anssuriιus Liberalis c. a. Λέρον insulam Sporadum unam facit Grotiovius ad h. l. quam ere, nescio. Conjunctionem ει ante τὴν 'Atτεμιν delevi auctore Cod. Aug.
κή Γεφυζισμοί ' καψ μετελΘόντων ἐς την Σπάρτην αλλα, και ἐς Θηβας αλλα ' καὶ κατα πόλιν μυζία εκάτην, ταμὸν βάρβαρον, τα δε 'Eλλάδα.
pro λοχι eu habet. Γεουριομνὶl Gronovius ADtiinam in Eleusin. c. ap. laudat. De reliquia die hya sellis nota omnia sunt iis, quibus laterpretamur aesianam.
144쪽
βαρύς πολεμιος, κή οσα απόρρητα επιτεύθη, ταυταδι αιτιαν βραχυτάτην καὶ την παζατυχοῦσαν εἰς επιβου- λην ἐξέπτυσε τ- τῆ πεπιτευκοτος.
C A P V T XLV. αυμάσαι λόγον αξιόν φησιν Eύδημος ' κή τω γεάνδρι τωδε ό λόγος ουτός εςι. Nεανίας Θηζατικος, συμβῶν τοῖς τῶν ζωων ἀγριωτάτοις οἷος, δει νι- μέντοι ἡ βρεφῶν πεπωλευμένους εἶχε, συντρόφους τε καὶ συ σίτους ἐαυτοῖς γεγεννημένους, κυνα, καὶ αρκτον, κα λεοντα ' Mi ταὐτα μεν χρόνου πρὸς ἄλληλα εἰρηνην ἄγευκῶ φίλα νοεῖν σφισι, λεγιι Eύδημος. Mιας δὲ τυχ
'Oμηρος μέν φησιν ' Ως άγαΘον κέ παιδα καταφθιμένοιο λιαέσΘαμ
145쪽
εοικε η φυσγς δεμνυν , οτι και φίλον ἐαυτω τιμωρον καταλιπῶν, ω φίλε πιμηρε, κέρδος ἐτιν' οἰόν τι κα πιοι Ζηνωνος καs Κλεάνθους νοοῦμεν, εἴτι άκουοιμεν.
ωκι ι, και άποκτείνουσι καταλαβοντες. κα3 οπτωσινί πυρὶ, άλλα προς την ειλην την του ηλίου, εἰς μοίζας διαξηναντες. Τρεφουσι δε καὶ αἶγας. καὶ οἶς' κή σῖτον μεν ποιοῦντα τὰ ἄγρια, πίνουσι δε τὸ εκ των Θοεμμάτων γάλα ων τζέφουσι. Mνημην δὲ αὐτων ἐν τοῖς
146쪽
LIB. IV. CAP. XLVI. I LVII. ἀλόγοις ἐποπ=σάμην, καs εἰκότως ' ἐναμζον γαζ, κα ἀσημον ,-άνΘ ζωπίνην φωνην - ἔχουσιν.
In seqq. Cod. Aug. Havi acta habet. Arbores electrophoras o fias ibid. ,--ήJ rius iocum hadet etiam p- I48. ad flumen Hyparchum, esis PMeiωs p. I sa. Quale insectum sit in montibus aquam cingentibus a intelligendum , non adeo facile est bores Indico nomine sipachora aP- divinare. Nimis enim temere De- pellatas, quarum lacrymae seu gun Muia in Praefatione Libri sui r An mi, in aquas delapsae concrescant redierimental sequio tuto sbe cause in electrum. Pliniux XXXVII. a. of rhe changes in coloura Gnaemi Ctesias, inquit, Indis flumen ego IZ77. pronunciat coccum America- Ηymbarum fluere a Septentrione . num tinstorium, vulgo Cochenille in exortivum oceanum, juxta mon- dictum, intelligi. Propius cogitare tem silvestrem arboribus electrum liceret de gummi laeca. si pluribus serentibus. Arbores eas si plac horas et certis experimentis post doctissi- appellari. ubi Codices sistat oras anum Gallum, Geones, natura et habent. origo eius antinalis demonstrata ἰρύουσαιJ Eadem ex cisa Phasius effet. l. c. et breviter Naias Ull. a. . artacl Photius τ καὶ γένεται ταύ- p. 37a. ed. Hard.
147쪽
a x ea docent omnia , quae Phi- chloridis graecae non eonvenἰre. Iosophus tradit: deinde quod Illa enim, teste, r/stotele, vermibus, reus habet ,- Ai,an -ομένει, vis ἐν haec seminibus victitat. An igi- πω μει Θαυσιν ortum videtur emberi Ea eierinella Lanu. intelligen- ex varia lectione Mi erile loei. da seu Gὸ erus Forte enim pro κακοπινῆς alii Cooi- dubitanter sal bulam Plinii inte Ces κακοπιως praeserebant. XMιρίδα pretatur. Duuaeus loriam chlorida suam interpretatue cum aliis, sed Geserus ἐπιτο ὶΙ Gefmerus - μάtvor Iam olim monuit cibum nostrae repetendum monet.
λξιὸν αὐτῶ γόνυ διασφίγξας ταινια. καὶ ἐντυχων αὐτω. .
PMMI Ita Mediceus cum Cod. ficu commenti sunt. CL NDDa ad Aug. pro πινι λοει. In fine capitis Gemonica XV. I. 4. p. Io36. Hora-GrOnov lesendum eenset: καὶ Θαρα- stolio Il. 7 . eadem fere cum nostro Or --. Similes ineptias alii de tradit.
C A P V T XLIX. TT πάρδαλις πέντι ἔχει δακτύλους ἐν τοῖς ποσι τοις - προσλοις, ἐν δε τοῖς κατόπιν τέτταρας. N δὸΘ Mια εὐρωτοτέρα τῆ ἄρρενος. 'Eανδε γεύσηται ἁγνο τῶ καλουμενου παρδαλιάγχου, πόα δἐ ες ιν , αποπότημα άνθρώπου ποΘεν ἀνιχνεύσασα, διασωζετ .
v --xul Gronoulus init ἀ- nomine intelligitur , quod Auctoe εγκους maiebat ex Aristoreis H. A. Mirabit. Aliscuit. p. 9o. in Armenia IX. 6. ex quo loco posterior pars nasci tradit. Cf. Seholia ad Λὶ hujus capitis excerpta est. Cf. etiam aeri Alexiph. p. 64. et 66. coli Diosior sN. e. aa. Aeonitum hoc carnato in Obsere. Variis Il. aa.
Ἀπελλην ὴν τον 'Εφέσιον αειτίαν λέγου ν εχειν, ἐπεί τινα ιππον γράφων ου πὰρεφυλαξε το ἰδιον τῶ ζωου. οἱ
ἀλλα Nίκωνα, ἀγαθὸν μεν ἄνδρα γράψαs τὸ ζωον του-
το, σφαλέντα δ' ων ἐς μόνον το ειρημένον.
148쪽
σίαν, τὼς δὲ οφθαλμὼς άπος έλλειν κυανῆ χρόα κερας
δε ἰνχειν επι τῆ μετωπου. οσον πηχεως το μεγεθος καὶημίσεως προσετι, καἰ το μιν κάτω μέρος του κερατος εἶν λευκον , το δε ἀνωτερω φοινικουν, τό γε μην μέσον μελαν δεινως. 'Eκ δη τωνδε των ποικίλων κεράτων πίνειν ἀκέω , καὶ ταυτα ψ πάντας, αλλά τους των Ἱνδων κρατίτους . εκ διατημάτων αὐτοῖς χζυσον πεζιχεοντας, οἱονεὶ ψελλιοις τισι κοσμησαντας βραχίονα ἀραῖον αγάλματος. Και φασι νόσων ἀφύκJων ἀμαθη καὶ ἄπειρον γενid τον ἀπογευσάμενον εκ τουδε του κέρατος' μητε γὰe σπασμω ληφΘην αν αυτὸν, μητε τ' καλουμενη ιεζανίσω, μητε μην διαφειρηνα φαρμάκοις εὰν δε τι κMπζότερον η πεπωκως κακὸν, άνεμεῖν τουτο, καὶ υγιῶ
149쪽
x36 AELIANI DE NAT. ANIMAL μικρὰ δε ἐπ ρρωννυντ καὶ διώκειν σκεῖνον, τοῦτο δὴ τα
ὀ Θηλυς τε κη, καὶ et ριάγητ τα ἀρτιγενη , σύννομοι αὐτοῖς οἱ πατέρες αὐτων γίνοντ*, φυλάττοντις τα βοέφη ' διατριβαὶ δε τῶς' ονοις τῶν 'Lδικιὼν πεδίων τα ἐζη-μότατα. Ἐπιόντων δε των Ἱνδῶν ἐπὶ την αγραν αὐτων, τα μὲν ἁπαλα . καὶ ἔτι νεαζα ἐαυτων νέμε- κατόπιν ἐωσιο αυτοι-ὐχ ρμαχῶσι, καὶ ιπίασι τοῖς ἱππευσινομόσε, καὶ τοῖς κέρασι παίουσι. Τοσαύτη δε α ζα η ἡ τωνδε ἐς ιν, ἡδεν ἁντεχει αὐτοῖς παιόμενον, αλλ' εικει, καὶ διακοπτετα , καὶ ἐαν τύχη κατειλας' , καὶαχρεῖόν ἐπιν. 'Hδη δἰ κ ἱππων πλευραῖς ἐμπεσόντες διiσχισαν, καἰ τα σπλαγχ γα ἐξέχεαν' ενΘεν τοι καὶορρωδῆσιν αὐτοῖς πλησιάζειν οι ιππιῆς ' το γαζ τοι τίμημα τῶ γενεσΘ πλησίον Θάνατός εςιν οικτιτος αὐτόις, καὶ ἀπόλλυνταs καὶ αὐτοι καs ι rοι. Δεινοὶ δε εισι καὶ
λακτίσαs. Δηγματα αρα ἐς τοσουτον καθικνέιτ αὐτων. ώς ἀποσπαν το περιληφθεν παν. Zωντα μενὴν τελειον ὐκ αν λάβοις, βάλλονται δε ἀκοντίοις καὶὀῖς οῖς κα -κέρατα ἴτως τα ἐξ αὐτων Tνδοὶ νεκρων σκυλεύσαντες, ώς εἶπον, περάπουσιν. Ονων δε 'Dδιὼν ἄβρω
quod probo. Cf. supra IlI. 4 Iet Philostratus in Vita Apol. lil. 2. Sed prineeps fabulae auctor ast
Photium P. 3. e quo etiam Aristoteles refert H. A. I l. I. ἀτροιγώ ν ι ' ,δικὸe δυοι αειπων μωνύχ- μενος. Videtur Cressas intellexisse rhinocerota, de quo forte inaudiverat Indorum tantum relationes. Supeistitio antiqua corni-hus ais malis diu adhaesit. Meeum etiam sentit Bochare Hieroet. I.
νέκ. I Sie recte Mediceus prori ι; ut etiam in fine capitis A... pro vulgatia λω. ἀ-ἐxtii Haec non bene eum Praecedentibus eo haerent, et nimis abrupta sunt. Videtur zςa excidisse, ut in loco plane gemino, U. 3. eκ